********* ********************** DSV Blog: 1/5/09 - 1/6/09

Τετάρτη, Μαΐου 27, 2009

Πότε ένας Ανδρας μπορεί να γίνει Εξυπνότερος από μια Γυναίκα?

E-mail από τον φίλο μου Αντώνη Ι.

'Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί η σεξουαλικές ορμές των ανδρών και των γυναικών διαφέρουν τόσο πολύ. Ποτέ δεν κατάλαβα το όλο θέμα 'Άρη - Αφροδίτης'. Και ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί οι άνδρες σκέφτονται με το κεφάλι τους και οι γυναίκες με την καρδιά τους.'

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ :

Ένα βράδυ την περασμένη εβδομάδα, η κοπέλα μου και εγώ ξαπλώσαμε στο κρεβάτι. Το πάθος αρχίζει να φουντώνει πολύ και τελικά γυρνάει και μου λέει :

'Δεν έχω όρεξη να το κάνουμε. Θέλω απλώς να με κρατάς...!'

'ΤΙ?! Τι ήταν αυτό?!'


Οπότε γυρνάει και λέει τις κουβέντες που κάθε άντρας φοβάται πως θα ακούσει :

'Δεν νιώθεις τις αισθηματικές μου ανάγκες ως γυναίκα, ώστε να μπορέσω να ικανοποιήσω τις σωματικές σου ανάγκες ως άντρα'


Και συνεχίζει σε απάντηση του ήδη μπερδεμένου βλέμματός μου...


'Δεν μπορείς να με αγαπάς για το ποια είμαι και όχι για το τι κάνω στο κρεβάτι?'


Συνειδητοποιώντας ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα εκείνο το βράδυ αποφάσισα να κοιμηθώ. Την αμέσως επόμενη

μέρα φρόντισα να πάρω άδεια για να περάσω χρόνο με την κοπέλα μου.


Πήγαμε σε ένα ωραίο εστιατόριο για μεσημεριανό, κάναμε βόλτα και τέλος πήγαμε σε ένα πολύ μεγάλο πολυκατάστημα.

Πηγαίναμε μαζί σε όλα τα μαγαζιά και δοκίμαζε πολύ ακριβά φορέματα. Δεν μπορούσε να αποφασίσει πιο να πάρει

και γι αυτό της είπα ότι θα τα παίρναμε όλα.

Επίσης άρχισε να κοιτάζει και καινούργια παπούτσια για να τονίσουν τα νέα της φορέματα, οπότε και εγώ της είπα 'Μα, γιατί δεν παίρνεις ένα ζευγάρι για κάθε φόρεμα?'...

Μετά πήγαμε στα κοσμήματα όπου και πήρε ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με διαμάντια. Και να σας πω την αλήθεια ήταν ΠΟΛΥ ενθουσιασμένη. Είμαι σίγουρος ότι πίστευε ότι έχω τρελαθεί. Και μάλιστα πιστεύω ότι με τέσταρε κιόλας αφού μου ζήτησε να πάρει ένα βραχιόλι για τένις όταν δεν ξέρει ούτε καν να παίζει!

Έχω την εντύπωση ότι την άφησα άναυδη όταν της απάντησα 'Βέβαια αγάπη μου...' Μπορώ μάλιστα να πω ότι πλησίαζε
σεξουαλική ικανοποίηση-ολοκλήρωση από την χαρά της!

Με ένα απίστευτο χαμόγελο και με μια ανείπωτη χαρά μου είπε επιτέλους : 'Πιστεύω πως τελειώσαμε τα ψώνια, ας πάμε
στο ταμείο αγάπη μου.'

Με το ζόρι κρατιόμουν να μην λυθώ στα γέλια όταν της είπα :

'Όχι αγάπη μου, δεν έχω όρεξη...'

Το πρόσωπό της χλόμιασε και το σαγόνι της έπεσε στο πάτωμα με ένα : 'ΤΙ?!?'


Και αμέσως της είπα : 'Μωρό μου, απλώς ήθελα να ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ αυτά τα πράγματα για λίγο. Δεν νιώθεις τις οικονομικές μου ανάγκες ως άντρα για να ικανοποιήσω τις αγοραστικές σου ανάγκες ως γυναίκα!'

Και όπως την είδα έτοιμη να με σκοτώσει, συμπλήρωσα :

'Γιατί δεν μπορείς να με αγαπάς για αυτό που είμαι και όχι για τα πράγματα που σου αγοράζω?'

Προφανώς δεν πρόκειται να κάνω σεξ ούτε σήμερα το βράδυ, αλλά τουλάχιστον αυτή η σκύλα κατάλαβε ότι είμαι πιο έξυπνος από αυτή!

Τετάρτη, Μαΐου 20, 2009

Τι είναι αυτό που μας Ενώνει και μας Χωρίζει...???

















Μια φίλη με "οδήγησε" με τους χρησμούς της και τους μύθους της να γράψω. Άκουσα το τραγούδι τυχαία στην τηλεόραση, και τώρα που το Ξανάκουσα μετά από καιρό, σκέφτηκα ότι με το πέρασμα του χρόνου μερικά τραγούδια γίνονται όλο και πιο επίκαιρα.

Βέβαια βοηθάει και ο υπέροχος στίχος, η υπέροχη μελωδία που το κάνει κλασσικό και πάντα όμορφο στο άκουσμά του.

Μου θυμίζει πολλά. Μελαγχολικά βράδια στην αναζήτηση του "Τι είναι τελικά αυτό που μας χωρίζει και ενώνει"... Βέβαια απάντηση ποτέ δεν βρήκα αλλά πάντα απολάμβανα τον περίπατο της σκέψης σε ατέρμονα μονοπάτια. Αυτά τα μονοπάτια όσοι τα "περπατούν" δεν θέλουν ποτέ να τελειώσουν, να φτάσουν σε τέρμα και χάσουν την γλυκιά προσμονή της αναζήτησης. Και το όμορφο που έχουν είναι ότι ανάλογα με τον συνοδοιπόρο, αλλάζουν και πορεία, και υφή. Άλλοτε γίνονται δρόμοι τραχείς και δύσκολοι, ανηφορικοί και δύσβατοι.... και άλλοτε ομαλοί και ελαφρά κατηφορικοί και παρασέρνουν το βήμα σου σε ένα πιο γρήγορο ρυθμό που θυμίζουν έναν όμορφο - ελαφρύ καλπασμό Αλόγου σε Ανοιξιάτικο Λιβάδι.

Αυτό το τραγούδι τότε που το πρωτάκουσα (1995 νομίζω) , το ζήτησα από μαθήτριά μου να μου το γράψει αφού είχε αγοράσει το Πανάκριβο τότε νεοεμφανισμένο Compact Disk. Βέβαια δεν μου το έγραψε σε CD. Δεν υπήρχαν άγραφα τότε, και αν υπήρχαν ήταν ακριβότερα σχεδόν από τα πρωτότυπα.

Μου το έγραψε λοιπόν σε κασέτα, και στο πίσω μέρος ως συνήθως που γράφαμε τους τίτλους των τραγουδιών σε αυτό το κομμάτι έγραψε "Τι είναι αυτό που μας χωρίζει;".

Είχα ακούσει το CD και ήξερα ότι το τραγούδι λέγεται «Τι είναι αυτό που μας ενώνει». Δεν ήξερα αν είχε και ερωτηματικό αλλά το θεώρησα πολύ έξυπνο και ευρηματικό για ένα πολύ διακριτικό αλλά παράλληλα όμορφο τρόπο προσέγγισης… που ήδη είχε ξεκινήσει. Όταν λοιπόν αργότερα στην πορεία της σχέσης μας την ρώτησα αν το έκανε επίτηδες, πολύ γλυκά και με ένα χαμόγελο ευχαρίστησης το παραδέχτηκε αφού είχε πετύχει διάνα τον στόχο της. Είχαμε μια ωραία σχέση, με ανταλλαγή στίχων, αφού αυτό ήταν που μας άγγιζε πολύ περισσότερο στα τραγούδια.

Άρα τελικά τώρα που θυμήθηκα όλες αυτές τις όμορφες στιγμές, μπορώ να πω ότι μία «λέξη» είναι αυτή που μπορεί να μας χωρίσει και να μας ενώσει. Ακόμα και 1 Λέξη. Και βέβαια δεν εννοώ μόνο το νόημα, αλλά την γραφή της, την μετάλλαξή της σε φωνή, σε νόημα, σε Θέλω.

Μία λέξη μπορεί να μας Ενώσει ! Μη φοβάστε... Πείτε τη... Ακόμα και μέσα από τραγούδια.

Τα τραγούδια λοιπόν είναι πολλές φορές ένας τρόπος έκφρασης και πάντα οι άνθρωποι που ξεχωρίζω είναι αυτοί που ασχολούνται πολύ με την μουσική και τον στίχο. Βέβαια η δυσκολία στον χωρισμό και στην ένωση έχει μεγαλώσει κατά πολύ από τότε και δεν είναι συμπτωματικό ότι δεν υπάρχουν πολλά τέτοια τραγούδια. Ευτυχώς που ο Χατζηγιάννης υπήρξε μια ηλιαχτίδα ελπίδας στο βαρύ σύννεφο του τσιφτετελιού και των γαρύφαλλων. Ενθαρρυντικό είναι ότι έχει ξεκινήσει το άνθισμα όμορφων φυτωρίων, μετά από πολύ καιρό αγρανάπαυσης. Μακάρι να ξαναυπάρξουν τέτοια όμορφα ακούσματα. Ακόμα και η "στροφή" της Eurovision δείχνει ότι μάλλον έρχονται καλύτερες μέρες Τέχνης.

Ξεκίνησα να γράψω 2 - 3 γραμμές και δεν έχω σταματημό. Τελειώνω με την ανάρτηση των στίχων για να το θυμηθείτε όσοι το τραγουδούσατε παλιότερα (είχα την τύχη πολλές φορές με τους ΠΥΞ - ΛΑΞ LIVE), και όσοι το ακούσατε τώρα ή πρόσφατα.

Είδατε πόσο μεγάλη βόλτα έμπνευσης δημιουργεί ένα τραγούδι; Πόσες αναμνήσεις ξαναφέρνει στο μυαλό με μια νοσταλγική μελαγχολία;



Τι είναι Αυτό που μας Ενώνει και μας Χωρίζει ...???





♥ ♥ ♥ Στην Λίζα - Πυθία .... που μου το θύμισε ♥ ♥ ♥






Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Sasa Dragic
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Άλλες ερμηνείες: Πυξ Λαξ & Γιώργος Νταλάρας ( Ντουέτο ) || Γιώργος Νταλάρας

Θα 'θελα μια νύχτα στ' ανέμου το νησί
να 'βρισκα της μοίρας το ψεύτικο κρασί
εκείνο που σε βγάζει απ' την παγωνιά
να το πιω και να φύγω μακριά

Για να σε βρω στης Σμύρνης την άσβεστη φωτιά
να μου φανερώνεις του Αιγαίου τα μυστικά
να μου τραγουδήσεις πράγματα γνωστά
και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά

Τι 'ναι αυτό που μας ενώνει
μας χωρίζει μας πληγώνει
είναι ο χρόνος που τελειώνει
και ξανά μένουμε μόνοι

Μερικές φορές η Αυπνία είναι δημιουργική...

Μετά από 1 εβδομάδα ακατάπαυστου ύπνου , μιλάμε για πάνω από 15 ώρες (λόγω γρίπης.... ελπίζω όχι των χοίρων) σήμερα δεν μπορούσα να κλείσω μάτι.

Άνοιξα τον Υπολογιστή.... Ψυχή στο Facebook.... έκανα browse σε μερικά Blogs και είπα μιας και δεν με πιάνει ύπνος και δεν έχω έμπνευση για γράψιμο, να αλλάξω κάπως το Blog μου. Πρόσθεσα 2 επεξηγηματικά Gatgets, στα οποία περιγράφω τι περιέχει το Ιστολόγιό μου και έναν πίνακα όπου πολύ εύκολα θα γίνεται πλέον αναζήτηση σε όλα τα άρθρα μου με ένα κλικ. Κάτι σαν τα Περιεχόμενα των βιβλίων.


Ελπίζω έτσι να ικανοποιήσω περισσότερο τους αναγνώστες, ώστε κάθε φορά να γίνεται ενδιαφέρουσα η "Βόλτα" τους.

Καλή περιήγηση.....

Σάββατο, Μαΐου 16, 2009

Να γιατί το FaceBook τα έχει παίξει ( Σιγά μην την γλύτωνε)

Εδώ και κάποιες μέρες δεν έχετε διαπιστώσει κολλήματα, καθυστερήσεις, και ένα σωρό άλλα κουλά στο FaceBook? Αν προσέξατε 2 μέρες πριν το είχα Ανακοινώσει προμηνύοντας ότι κάτι υπάρχει που δεν είναι φυσιολογικό...

Θα την γλίτωνε το FB από τους Hackers? Κανένας δεν την γλιτώνει.... για διαβάστε το Άρθρο από τα Νέα που ακολουθεί. Τέτοια άρθρα μας ενημερώνουν για να "Ξυπνάμε" λίγο και να συνειδητοποιούμε που "Πατάμε"...


Λαμπρινή Σταμάτη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
Τελευταία ενημέρωση: 15/05/2009 13:23




Επίθεση χάκερ δέχθηκε το Facebook. Οι άγνωστοι επιχείρησαν να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των περίπου 200 εκατομμυρίων χρηστών και κατάφεραν να αποσπάσουν τους κωδικούς αρκετών εξ αυτών.

Ο εκπρόσωπος του Facebook, Barry Schnitt δήλωσε ότι βρίσκεται στη διαδικασία αποκατάστασης της βλάβης που υπέστη το δίκτυο από την επίθεση των χάκερ και πως έχουν μπλοκαριστεί οι λογαριασμοί των χρηστών από τους οποίους υπέκλεψαν στοιχεία. Ωστόσο απέφυγε να πει πόσοι ακριβώς ήταν οι λογαριασμοί αυτοί.

Οι χάκερ απέσπασαν προσωπικά δεδομένα και κωδικούς πρόσβασης μέσω μιας τεχνικής που ονομάζεται «phishing»: αρχικά κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε ορισμένους λογαριασμός μελών του Facebook και στη συνέχεια έστειλαν μηνύματα στους φίλους τους, προκαλώντας να ανοίξουν links που οδηγούσαν σε ψεύτικες ιστοσελίδες.
Οι ιστοσελίδες αυτές είχαν σχεδιαστεί ώστε να μοιάζουν με την αρχική σελίδα του Facebook. Τα θύματα δέχθηκαν οδηγίες να δώσουν και πάλι τα στοιχεία εγγραφής, ωστόσο αντί να κάνουν log in στο Facebook, έμπαιναν στην ιστοσελίδα που είχαν υπό τον έλεγχό τους οι χάκερ, δίνοντας τους κωδικούς ασφαλείας.

Στόχοι επιθέσεων όπως αυτή είναι συνήθως η κλοπή ταυτότητας και η διαρροή ανεπιθύμητων ηλεκτρονικών μηνυμάτων (spam).

Μεταξύ των ψεύτικων ιστοσελίδων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι www.151.im , www.121.im και www.123.im. Το Facebook διέγραψε κάθε αναφορά στα sites αυτά.
Όπως δήλωσε ο Schnitt, οι υπεύθυνοι για θέματα ασφάλειας στο Facebook εκτιμούν ότι οι δράστες είχαν στόχο να συλλέξουν όσο το δυνατόν περισσότερους κωδικούς πρόσβασης και αργότερα να τους χρησιμοποιήσουν για να στείλουν spam και να προωθήσουν πλαστά φαρμακευτικά προϊόντα και άλλα καταναλωτικά αγαθά.

Αντίστοιχη επίθεση είχαν επιχειρήσει χάκερ πριν από περίπου δύο εβδομάδες. Στην περίπτωση αυτή, οι υπεύθυνοι ασφαλείας κατάφεραν να τους αποτρέψουν.

Το κοινωνικό δίκτυο Facebook και ο βασικός ανταγωνιστής του, το δίκτυο MySpace απαιτεί από τους αποστολείς μηνυμάτων εντός δικτύου να είναι μέλη του και κρύβει τα προσωπικά δεδομένα μελών από επισκέπτες που δεν είναι εγγεγραμμένα μέλη. Λόγω της τακτικής αυτής, οι χρήστες έχουν την τάση να είναι λιγότερο καχύποπτοι απέναντι στα μηνύματα που λαμβάνουν και αυτό επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν οι χάκερ.

Πηγή: Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"

Παρασκευή, Μαΐου 15, 2009

Πας μη Σάκης Βάρβαρος....





















Και άλλες χρονιές τέτοιο καιρό άρχιζα να κουράζομαι από το Γιουροβιζιονικό Overdose αλλά φέτος με την Ελληνική Κατινιά και την Κακία τα πράγματα έχουν παραγίνει.

Είναι η Ιδέα μου ή μου φαίνεται ότι το "Δεν με νοιάζει πως, αρκεί να βγούμε πρώτοι" κυριαρχεί σε όλα τα Πάνελ, όλα τα κανάλια και όλες τις εκπομπές που ασχολούνται με τη Eurovision?

Το 22άχρονο παιδάκι, που είναι φοβισμένο και αγχωμένο όσο κανένας άλλος διαγωνιζόμενος, το βγάλαμε κακό χαρακτήρα με ύφος και Τουπέ, που ειρωνεύεται τον Σάκη (τον Σάκη??? Τόλμησε???). Του είπε ότι πετάει ψηλά??? Ειρωνεύεται? Τι δηλαδή τον είπε Πίτερ Παν (και αυτό ακούστηκε). Συγνώμη "Fly, to the Top Baby" τι σημαίνει???

Έλεος....

Την άλλη την Κουκλίτσα την Τουρκάλα, τι της έσουραν της καημένης. Χοντρή, Ατάλαντη, Άφωνη, με κυτταρίτιδα, Μπουτού και ένα σωρό άλλα ευγενικά κοπλιμέντα άμιλλας και Ελληνικής Ευπρέπειας.

Ήμουνα αηδιασμένος από τα ΜΜΕ αλλά τώρα η μπόχα και η δυσωδία κάλυψε τα πάντα. Φάνηκε σε όλο της το μεγαλείο η Παιδεία, η Καλλιέργεια και η μόρφωση που επικρατεί στην τηλεόραση. Που είναι ο Ελληνικός Πολιτισμός? Πού είναι η Ελληνική Φιλοξενία?

Από μικρά παιδιά μας λένε να προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο καλοί και σωστοί γίνεται. Η ελεύθερη μετάφραση είναι "να είστε όσο πιο καθίκια και κακοί γίνεται. Αν κάποιος τύχει και σας περάσει δεν χρειάζεται να βάλετε τα δυνατά σας για να τον περάσετε, αλλά να του βάλετε τρικλοποδιά για να πέσει. Το μαχαίρι για την πλάτη του να είναι πάντα ακονισμένο καλά και αν δεις και περνάει πολύ μπροστά χώστο βαθιά για να πονέσει. "

Χωρίς να τον γνωρίζω, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο Σάκης δεν ανήκει σε αυτή την Κατηγορία της Ελληνικής Παρωδίας. Είναι πραγματικά καλό παιδί αγωνίζεται πάρα πολύ για να πετύχει το καλύτερο, και αναγνωρίζει την Αξία και την Προσπάθεια του Άλλου. Φαίνεται έκδηλα η αγωνία του να "προφυλάξει" τον Νορβηγό και την Τουρκάλα από τα άγρια Νύχια των "Δημοσιογράφων" που είναι έτοιμα να κατασπαράξουν όποια Σάρκα βρίσκεται "Εμπόδιο" στο Δρόμο μας.

Είναι πολύ πιθανό, αν με κάποιο τρόπο μπορούσε να προβλέψει όλο αυτό το καρακυτσταριό που θα γινότανε όσο αυτός θα έδινε όλο του το είναι να πετύχει το καλύτερο, να αηδίαζε και να μην πήγαινε.





















Μήπως είμαι πολύ Ρομαντικός και Αγαθός? Ίσως, αλλά θέλω να ελπίζω ότι σε αυτή την Χώρα δεν έχουν Ισοπεδωθεί τα Πάντα.

Θέλω, πολύ φοβάμαι όμως ότι .....

"Σε βόρβορο βαρβαρικό μετέτρεψαν το χώρο
σπέρνουν του κακού το σπόρο
εκεί που ανθίζανε τα κρίνα.
Βλέπεις διδαχτηκάν να λατρεύουν την ασχήμια
κι όλα εκείνα τα πράγματα που δεν έχουνε σχήμα.
Φιμώσανε τις μούσες της αληθείας,
κατέστησαν βαστάζοι κάθε αλλοτρίου ιδεολογίας,
φευγουνέ τις αρετές πράττουνε λεωργά έργα,
γοργά δυστυχώς οδηγούνται προς τη Φλέγρα" ..... Οδυσσεύ - ΑΕ.

Αυτές τις μέρες δεν είμαι πολύ καλά. Είμαι λίγο άρρωστος, γι αυτό δεν γράφω... αλλά δεν άντεξα. Ήθελα από εχθές να γράψω αλλά σήμερα μου το Θύμισε ο Πάνος Χατσηκουτσέλης που έγραψε ένα σχετικό μήνυμα στο FB για τον Σάκη....

Πραγματικά, δεν μας νοιάζει Πως και με Ποιο τρόπο.... αρκεί ο Σάκης να έρθει 1ος..... γιατί ως πρωτοπόροι στον Πολιτισμό, στην Παιδεία και στα Γράμματα ψηφίζουμε το ......


ΠΑΣ ΜΗ ΣΑΚΗΣ... ΒΑΡΒΑΡΟΣ !!!

Υ.Γ. Για μένα το καλύτερο τραγούδι.... είναι της Ισπανίας. Αλλά αν είχα 5.000 ευρώ για πέταμα, θα έδινα 2.500 για να ψηφίσω τον Νορβηγό και τα άλλα 2.500 στην Τουρκάλα.

Γιατί? Γιατί τότε πιστεύω ότι θα ένιωθα Πραγματικός Έλληνας !!!

Κυριακή, Μαΐου 10, 2009

Στην Μνήμη της Μάνας με τα πιο πολλά παιδιά στον Κόσμο. Την ΜΗΤΕΡΑ ΤΕΡΕΖΑ.

Δεν τα πάω καλά με τις γιορτές γιατί πιστεύω ότι με το να λες χρόνια πολλά μόνο εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, αναγκάζεσαι πολλές φορές να υποκρίνεσαι.

Δεν έγινε ακόμα αλλά περιμένω για άλλη μια φορά η Μάνα μου να μου πει με Παράπονο "Πάλι φέτος δεν μου είπες Χρόνια Πολλά", άσχετα αν κάθε χρόνο ξέρει πως νιώθω για τις γιορτές και τα Χρόνια Πολλά.

Στην γιορτή μου και στα γενέθλιά μου δεν σηκώνω τηλέφωνα, ούτε σταθερό ούτε κινητό και γενικά είμαι κάπως, ίσως και θυμωμένος γιατί με θυμώνει η υποκρισία.

Έχω ακούσει πολλά χαρούμενα παιδιά που να λένε "Όχι ρε πούστη μου, πρέπει να πάρω τη Μάνα μου τηλέφωνο, είναι η γιορτή της Μάνας σήμερα". Και συνεχίζουν "Τα ανθοπωλεία είναι ανοικτά;". Και όταν μαθαίνουν πως είναι ξαναλένε, "όχι ρε γαμώτο δεν την γλυτώνω την ανθοδέσμη, τι δικαιολογία θα έχω?".

Και ξεχύνονται στους δρόμους να πάρουν λουλούδια για να δείξουν την αγάπη τους στον Άνθρωπο που τους έφερε στη Ζωή.

Αναρωτιέμαι όμως αν Μάνα είναι αυτή που σε έφερε στη Ζωή ή αυτή που σου προσφέρει τη Ζωή??? Αυτή που μόλις κόβει τον ομφάλιο ρόλο, ουσιαστικά δεν σε "γνωρίζει" ή αυτή που σου απλώνει το χέρι και σου προσφέρει ζεστασιά???

Ξέρω πάρα μα πάρα πολλές που για να κατοχυρωθούν Κοινωνικά και να μην μείνουν στο ράφι, Παντρεύτηκαν (εννοείτε χωρίς έρωτα), """γέννησαν""", και από εκεί και πέρα αφού έκαναν το Κοινωνικά αποδεκτό, παρατούσαν τα παιδιά μόνα τους στο σπίτι, με ένα ξεροκόμματο για να μην πεθάνουν (για τον κόσμο περισσότερο και πουν ότι δεν είχαν καλούς γονείς), τα έβαζαν με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση για να μην ενοχλούν με τις φωνές τους και δεν ακούγονται καλά τα κουτσομπολιά με τις φιλενάδες τους.

Τα πέταξαν σε ένα φροντιστήριο από το νηπιαγωγείο (μην πω από τον Παιδικό Σταθμό) για να τα διαβάζουν επειδή δεν παίρνουν τα γράμματα (αφού δεν πήραν Αγάπη λογικό είναι) και όταν φτάνουν στην Ενηλικίωση και παίρνουν Ναρκωτικά ή κάνουν άλλα αντίστοιχα έκτροπα.

Και τότε έρχεται και η κλασσική ερώτηση....

Γιατί, τι σου έλειψε??? Όλα δεν τα είχες??? Τα ακριβότερα ρούχα, παιχνίδια, εκδρομές..... Και η κλασσική απάντηση του Παιδιού είναι .... Όχι γιατί δεν είχα ΕΣΕΝΑ... ΜΗΤ....

Μόνο που δεν το λέει, γιατί το ΜΗΤΕΡΑ δεν του βγαίνει αφού ουσιαστικά δεν υπάρχει!!!

Και αυτό το παιδί, επειδή κάποια άχρηστη αυτού του Τίτλου, το έφερε στη Ζωή (χωρίς βέβαια να ρωτηθεί) για δικούς της καθαρά υστερόβουλους λόγους (Γεράματα, Κοινωνία, Γόητρο), πρέπει να πει Χρόνια Πολλά Μανούλα σε Αγαπάω. Τα περισσότερα το λένε γιατί αλλιώς δεν έχει χαρτζιλίκι. Και για να μην έχουν προβλήματα "στέρησης" γενικότερα (εξόδου, χρημάτων κ.α) με μαύρη Καρδιά λένε χρόνια πολλά.

Έτσι γίνεται συνήθως όταν υπάρχουν ημέρες που "Πρέπει" να λέμε κάτι άσχετα με το πως αισθανόμαστε. Μην μου πείτε ότι την Γιορτή σας δεν σας πήραν αρκετοί τηλέφωνο μέσα στη Γλύκα, που ξέρατε ότι μόλις κλείσουν θα πουν "Άντε Μαμήσου ρε Μαλ@κ@(ο))


Σήμερα λοιπόν για να σπάσω όλο το "ΘΕΤΙΚΟ" mood της Γιορτής των "Ανθοπωλείων" θα γράψω για μια ΑΧΡΗΣΤΗ που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί την ονομάζανε Μητέρα... και αυτή είναι η Μητέρα Τερέζα.

Γιατί ΑΧΡΗΣΤΗ??? Θα σας πω!!!

Γιατί δεν αξιώθηκε να γίνει Βιολογική Μάνα. Τι έκανες εσύ κυρά μου??? Γέννησες??? Έφερες 9 μήνες το παιδί μέσα στην κοιλιά σου??? Τι μιλάς???

Και πως να κάνεις Παιδιά??? Παντρεύτηκες??? Όχι βέβαια, που μυαλό για Παντρειά (και ποιος θα σ' έπαιρνε άλλωστε), αφού συνέχεια γυρνούσες από εδώ και από εκεί, τάχα μου σε αγαθοεργείες....

Δεν γίνεται έτσι η Οικογένεια κυρά Τερέζαααα. Πρέπει να καθίσεις σπίτι. Να μην καπνίζεις, να μην πηγαίνεις το καλοκαίρι για μπάνιο, να μην κάνεις SEX (εννοείται και με τον γκόμενο), γιατί τον Άνδρα μας χεσμένο τον έχουμε γιατί ούτως ή άλλως όλη τη μέρα είναι στη Δουλειά). Ναι αλλά για ποιον είναι όλη τη Μέρα στη Δουλειά. Για το ΠΑΙΔΙ... άσχετα αν δεν το βλέπει ποτέ.

Είδες τι στερήσεις τραβάει η Μάνα κυρά Τερέζα??? Τι νομίζεις... έτσι γίνονται???

Ξέρω και εγώ να τρέχω από εδώ και από εκεί..... (έρχεται η πιο αχαρακτήριστη έκφραση υπάρχει)

ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΕΚΑΝΕΣ??? ΗΣΟΥΝ ΑΞΙΑ??? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ...


Προσπαθώ να συγκρατηθώ ήρεμος αλλά τα δάχτυλα μου αρχίζουν να τρέμουν, γιατί μου έρχονται λέξεις και εικόνες από τα παραπάνω και γίνομαι έξαλλος.

Για αυτή την άγια Γυναίκα δεν μπορώ να γράψω πολλά γιατί πραγματικά τα χάνω σκεπτόμενος το μεγαλείο της Ψυχής της και του Έργου της.

Πραγματικά της Αξίζει ο Τίτλος ΜΗΤΕΡΑ.


Έμαθα για εκείνη περισσότερα όταν είδα την ομώνυμη Ταινία της. Είναι από τις αξιολογότερες Ταινίες (μαζί με του Γκάντι) που δείχνουν το Μεγαλείο Προσφοράς και δοτικότητας. Αξίζει να τη δείτε και τότε θα καταλάβετε αν αξίζει να αγχώνεστε (εσείς οι κοπέλες που πλησιάζετε τα 30) για να κάνετε παιδιά. Δεν έχει σημασία αν κάνετε παιδιά αλλά τι θα τους προσφέρετε στην Ζωή τους.

Η Μητέρα Τερέζα δεν έκανε παιδιά γιατί δεν προλάβαινε να κάνει. Έτρεχε όλη την Μέρα για να σώσει όσα μπορούσε από αυτά που γεννήθηκαν από "Άξιες" Μάνες ή για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, από Μάνες που αναγκάστηκαν λόγω συνθηκών να τα αφήσουν μόνα τους.

Και τελειώνω κάπου εδώ λέγοντας ότι για μένα Μάνα δεν είναι αυτή που έχει γεννήσει, αλλά αυτή που χαρίζει το χάδι και την έννοια της στο παιδί..... στο κουτάβι.... στη Ζωή.

Ευτυχώς έχω δει στη Ζωή μου αρκετές ΜΑΝΕΣ χωρίς να έχουν Γεννήσει !!! Και συνήθως οι περισσότερες είναι αυτές που δεν έχουν γεννήσει, γιατί προτιμούν να μην κάνουν ποτέ παιδί, από τον να μην μπορέσουν λόγω πολλών συνθηκών να του δώσουν αυτά που μια Μάνα πρέπει να δώσει. Υπάρχουν άλλωστε πολλά παιδιά που στερούνται αγάπης και στοργής και......

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ !!!

Πέμπτη, Μαΐου 07, 2009

Ας μιλήσουν τα τραγούδια....

Πάντα από μικρό παιδί Ονειρεύομουνα να είμαι Παραγωγός Ραδιοφώνου και να έχω τόσα πολλά τραγούδια έτσι ώστε ότι θέλω να πω να το λέω με αυτά.

Βέβαια έφτασα στο σημείο να έχω τόσα τραγούδια ώστε να μπορώ κάθε φορά που αισθάνομαι κάτι να διαλέγω κάποιο από αυτά, αφού είναι πάρα πολλά, αλλά Ραδιοφωνικός Παραγωγός δεν έγινα. Τουλάχιστον ακόμα.

Αυτό όμως που έχω καταφέρει χωρίς να το έχω σκοπό, είναι να αισθάνομαι κάπως, χωρίς να ξέρω πως, και να μην το μεταφράζω σε τραγούδι, αλλά το τραγούδι από μόνο του να με παίρνει από το χέρι και να με Οδηγεί.

Τώρα λοιπόν που είμαι κάπως (δεν ξέρω πως ακριβώς), επηρεασμένος και από τον "χωρισμό" του Καρυωτάκη με την Πολυδούρη, θέλω να μιλήσει το τραγούδι για μένα και όχι εγώ....



Ένα πολύ αγαπημένο μου.... Τραγούδι Ψυχής ... Του Μάνου Ξυδούς...

Δεξί κλικ, και Άνοιγμα σε νέα καρτέλα για το Βίντεο κλιπ....

http://www.youtube.com/watch?v=mCUJ_IVQ-Go


Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ


Βαδίζω μαζί σου σε ζωγράφων αυλή
όμως το νιώθω ότι θέλεις να φύγω
κι αν βρίσκομαι μόνος σε μια ξένη γης
συνήθισα να είμαι μόνος

Ποδήλατα οι σκέψεις δίχως φρένα κι αυτές
πηγαίνουμε πάντα άκρη στην άκρη
για να συναντήσουν βραχνούς εραστές
πνοή να τους δώσουν και δάκρυ

...σε μιαν άκρη...

Καράβια μπροστά μου τυφλοί στεναγμοί
βαμμένοι στα γκρι με κοιτάνε
χωρίς να ρωτήσουν πετάνε σχοινί
και πιο μακριά σου με πάνε

Κάτι με σφίγγει θα με λιώσει θαρρώ
όμως μωρό μου πρέπει να φύγω
είν' ο χορός μου μιας πόρνης χορός
μόνο που αξίζει πιο λίγο

...πιο λίγο...
...είν' η αγάπη...

Τρίτη, Μαΐου 05, 2009

Έτσι για να κάνω μία εισαγωγή στον "Γυρισμό" από την Ιθάκη.



Εύχομαι όμως ο δρόμος του γυρισμού να είναι Πολύ Σύντομος...




























Στίχοι: Αρτέμης
Μουσική: Ευθύμης
Πρώτη εκτέλεση: Ευθύμης & Αρτέμης ( Ντουέτο )



Οδυσσεύ καλλίτερα να έμενες στα ξένα
ή ακόμη να χανόσουν μέσα στον οίνοπα πόντο.
Οδυσσεύ, καλλίτερα θα ήταν για σένα,
από το να βιώσεις στην Ιθάκη τόσο πόνο.
Οδυσσεύ καλλίτερα από αντιπάλου έγχος
να έπιπτες νεκρός μέσα στου Ιλίου την πόλη.
Οδυσσεύ κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος στην Ιθάκη
και σ' έχουν λησμονήσει πλέον όλοι.

Οδυσσεύ αισθάνομαι την εσωτερική ανάγκη
να σε πληροφορήσω ότι έχει αλλάξει ή Ιθάκη.


Στάχτη το μόνο που υπάρχει απ' άκρη σ' άκρη.
Δεν φύεται η άμπελος,το ρόδον και το στάχυ.
Κυριαρχήσαν οι Αντίνοες, όντες πλείονες.
Κατεστραμμένοι κείτονται ανδριάντες και κίονες.
Βεβηλωμένη η γλώσσα και τα ίερα σύμβολα.

Φύγαν ρυσίβωμοι, μείναν ψοφοδεείς και σκύβαλα.

Εκεί που άλλοτε ακτινοβολούσε ο Υπερίων,
έχει πυκνότερο σκότος
και από την χώρα των Κιμμερίων.
Κατέληξαν όλοι επιλήσμονες και αρνητές τον πατρίων.
Οσημέραι χάσκουνε στην θέα οθνείων στοιχείων.
Κατατρύχουνε τον οίκο σου μνηστήρες υπερεθνικοί.

Οι Ιθακίσιοι γίνανε έποικοι στην ίδια τους την γη.

Η ύβρις και η βία φτάνουν ως τον σιδηρούν ουρανό.
Θ'αργήσουν οι βροτοί να δουν τη ροδοδάκτυλο Ηώ!

Οδυσσεύ καλλίτερα να έμενες στα ξένα
ή ακόμη να χανόσουν μέσα στον οίνοπα πόντο.
Οδυσσεύ,καλλίτερα θα ήταν για σένα,
από το να βιώσεις στην Ιθάκη τόσο πόνο.
Οδυσσεύ καλλίτερα από αντιπάλου έγχος
να έπιπτες νεκρός μέσα στου Ιλίου την πόλη.
Οδυσσεύ κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος στην Ιθάκη
και σ' έχουν λησμονήσει πλέον όλοι.

Οδυσσεύ άσχημα νέα από την πατρίδα γαία.
Αυτοί που κάποτε είχαν για σημαία την ιδέα
και λογίζοταν για φίλοι έχουν πλέον εξοκείλει
κι έχουν καταπλάκωθει από την βαρεία ύλη.
Ομοιάζουν μάλλον με σκιές παρά με ανθρώπους
σαν αυτές που είχες συναντήσει στου Άδου τους δρόμους/
Όλοι ακολουθούνε βίο συώδη
και δεν υπάρχει κανείς για να τους δώσει το μώλυ.
Σε βόρβορο βαρβαρικό μετέτρεψαν το χώρο
σπέρνουν του κακού το σπόρο
εκεί που ανθίζανε τα κρίνα.
Βλέπεις διδαχτηκάν να λατρεύουν την ασχήμια
κι όλα εκείνα τα πράγματα που δεν έχουνε σχήμα.
Φιμώσανε τις μούσες της αληθείας,
κατέστησαν βαστάζοι κάθε αλλοτρίου ιδεολογίας,
φευγουνέ τις αρετές πράττουνε λεωργά έργα,
γοργά δυστυχώς οδηγούνται προς τη Φλέγρα


Οδυσσεύ καλλίτερα να έμενες στα ξένα
ή ακόμη να χανόσουν μέσα στον οίνοπα πόντο.
Οδυσσεύ,καλλίτερα θα ήταν για σένα,
από το να βιώσεις στην Ιθάκη τόσο πόνο.
Οδυσσεύ καλλίτερα από αντιπάλου έγχος
να έπιπτες νεκρός μέσα στου Ιλίου την πόλη.
Οδυσσεύ κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος στην Ιθάκη
και σ' έχουν λησμονήσει πλέον όλοι.

Παρασκευή, Μαΐου 01, 2009

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ


Θα ήθελα να διδάξω (από Ιούνιο) σε Έλληνες μετανάστες του Εξωτερικού.

Πολύ θα ήθελα να το κάνω σε χώρες όπως η Γερμανία, Σουηδία, Ελβετία και σε άλλες χώρες που έχει πολλούς Έλληνες Μαθητές.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται και έχει πληροφορίες, θα ήθελα να επικοινωνήσει μαζί μου στο DSV@OTENET.GR

Ευχαριστώ Πολύ.

DSV


.

Σεβασμός και Τιμή στον Συνονόματο....

Ένα Βίντεο που το βρήκα στο Τρωκτικό από τον Τζιμάρα. Δεν λέει κάτι άγνωστο, τα γνωστά λέει αλλά τα λέει με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Σεβασμό στον Καλλιτέχνη που τώρα λιθοβολείται αλλά μετά θάνατον θα δοξαστεί και αυτός σαν Το Νικόλα τον Άσιμο που ήταν ένα "Αναρχικό" και "Άρρωστο" άτομο. Οι πρώτοι στίχοι που άκουσα "Και εγώ σ' αγαπώ Γαμώ τον Χ****ό μου, και Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού και τα μυαλά στα κάγκελα του αόρατου εχθρού". Δεν μπορώ να πω ότι μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Ο δίσκος του τότε ήταν Απαγορευμένος. Το "Απαγορευμένο" με έκανε να τον ακούσω προσεκτικά.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ!!! Και γνώρισα ένα Φανταστικό Καλλιτέχνη!!!

Υ.Γ. Και για τους ανεγκέφαλους, ας κάνουν κλικ στην εικόνα του δίσκου "Ανάγλυφα μιας τέχνης ταπεινής" ... για να τον δει δίπλα από το όνομα της Μαρίας Φαραντούρη.

Αααα μήπως γράφει και Μπάμπης Τσέρτος στο πάνω μέρος του δίσκου????

ΜΗΠΩΣ????

Κάντε κλικ για να δείτε το Βίντεο...

http://www.youtube.com/watch?
v=cRciqYWyMw8&eurl=http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_5206.html&feature=player_embedded


http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_5206.html