Όλο μ΄αφήνεις να σ΄αφήσω...

Πόσο τ' αλλάζει όλα ο καιρός? Πόσο διαφορετικά το ακούω τώρα το τραγούδι από τότε που το πρωτάκουσα? Για πόσο διαφορετικό λόγο το θυμήθηκα? Βέβαια ο Έρωτας είναι πάντα το επίκεντρο των συναισθημάτων όταν ακούω μουσική, ή γράφω, ή τα κάνω και τα δύο μαζί όπως τώρα.

Αλλά ο Έρωτας είναι πολυδιάστατος. Μπορεί να πιάσει τα πάντα. Όλα τα συναισθήματα. Και της Αγάπης και του Μίσους. Και της Βίωσης και της Έλλειψης. Και της Χαράς και του Θυμού. Και της Έξαρσης και της Απόγνωσης.

Δεν είναι μόνο το ...... συναίσθημα που νιώθει κάποιος για κάποιον άλλο. Αλίμονο σε όσους έζησαν μόνο με αυτό τον τρόπο τον Έρωτα. Και πιο πολύ Αλίμονο σε όσους στερήθηκαν όλες τις άλλες μορφές του, στο Βωμό της μονοσήμαντης βίωσης. Για να έχουν ένα ταίρι, και μάλιστα πολλές φορές μόνο για σαρκική απόλαυση, καταπάτησαν ιδέες και αξίες Ερωτικού μεγαλείου.

Κάπως έτσι λοιπόν και το δικό μου αυτί ακούει το αγαπημένο αυτό τραγούδι. Πολυδιάστατα. Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου λείπει η αθωότητα της νιότης που τα κλειστά βλέφαρα πάντα σκιαγραφούσαν μια όμορφη γυναικεία μορφή να λικνίζεται απαλά στον ρυθμό. Τώρα οι εικόνες είναι πολλές. Άλλες έγχρωμες, άλλες ασπρόμαυρες. Αλλά οι έγχρωμες είναι θολές....

Βρήκα ένα πολύ ωραίο βίντεο που μου θυμίζει πολύ από τις συναυλίες των Πυξ - Λαξ που είδα και εγώ Live. Μπορεί και σε αυτή να είμαι μέσα, γιατί τον Πλιάτσικα τον βλέπω πολύ μικρότερο. Πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 χρόνια πριν....

10 Χρόνια πριν ??? Πως να μην είναι θολές οι εικόνες?

Μ' άρεσε πολύ το βίντεο γιατί στην αρχή με κάποια άγνωστη( για μένα) αλλά όμορφη φωνή, όταν ο Πλιάτσικας λέει ... "Θα παίξουμε ένα ερωτικό τραγούδι"... ακούγεται συνοδευτικά... ".... Στο φεγγάρι τ' αγάλματα λυγίζουν κάποτε, και η φλόγα γίνεται δροσερή πικροδάφνη......... Η φλόγα που καίει τον άνθρωπο θέλω να πω... "

Πολύ μου άρεσε.... δένει πολύ με τις άλλες διαστάσεις !!!



Όλο μ' αφήνεις να σ' αφήσω

Μουσική & στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Αγάπης φως της γης ταξίδια
Μαύρα παράξενα παιχνίδια.
Στο φως του ήλιου θ' ακουμπήσω
Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,
Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.
Όσο αγαπάω μένω πίσω.
Κι όλο μ' αφήνεις να σ'αφήσω.





Αγάπης φως της γης ταξίδια.
Μαύρα παράξενα παιχνίδια.
Στο φως του ήλιου θ' ακουμπήσω.
Το καλοκαίρι να μυρίσω.

Μ' άσπρο πανί θα ταξιδέψω,
Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω.
Όσο αγαπάω μένω πίσω.
Κι όλο μ' αφήνεις να σ' αφήσω, να σ' αφήσω, να σ' αφήσω...


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Καινούρια Ζάλη...

Μέχρι και πριν κάποιες μέρες είχα συμπτώματα Ιλίγγου. Προφανώς ήταν από ένα Video-game που παίζω μερικές φορές για να ξεφεύγω από τις σκέψεις μου. Δεν το παθαίνω πάντα αλλά μερικές φορές όταν παίζω παιχνίδια, ιδίως με τα ανιψάκια μου, ζαλίζομαι. Μάλλον είναι τις μέρες που κάποια ίωση ή γρίπη με κυνηγάει και σε συνδυασμό με τον Υπολογιστή .... όλα γυρνάνε.

Ευτυχώς όμως, κράτησε μόνο 3 - 4 μέρες και εδώ και λίγες μέρες σταμάτησε.




Φοβήθηκα, γιατί πριν 3 χρόνια είχα πάλι συμπτώματα ιλίγγου για 2 ολόκληρους μήνες. Είχα τρελαθεί, δεν ήξερα τι να κάνω. Έψαξα στο Internet και είχα βρει ότι μερικοί άνθρωποι ζουν με ίλιγγο για όλη τους τη ζωή.

Τα είχα παίξει...

Ευτυχώς, μετά από καιρό έφυγε και επανήλθα στα κανονικά μου. Εκείνο τον καιρό έτυχε να κάνω και εξετάσεις αίματος και ρώτησα τον μικροβιολόγο αν είχα χαμηλό αιματοκρίτη ή κάτι άλλο που να δικαιολογούσε τα συμπτώματα. Και μου είπε "Όχι, όλα καλά.... Υγιέστατος". Τότε τον ξαναρώτησα, από που που είναι η ζάλη? Δεν ξέρεις ποτέ... μου λέει, μπορεί και ψυχολογικό. Τόσο καιρό? ..... Δεν το Πιστεύω..... αναφωνώ.

Το κακό είναι, μου λέει, ότι δεν σε πιστεύει κανείς..... και ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ !!!


Καινούργια Ζάλη
Τρύπες

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι


Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλιτώνει

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)