********* ********************** DSV Blog: 1/6/10 - 1/7/10

Τετάρτη, Ιουνίου 30, 2010

Ο Έλληνας... δεν ξέρει, ότι δεν ξέρει να Οδηγεί...


Συνέντευξη Ιαβέρη...

Γιατί γίνονται τα ατυχήματα κύριε Ιαβέρη; Μήπως οι Έλληνες δεν ξέρουν να οδηγούν;
Τα ατυχήματα δε γίνονται επειδή ο Έλληνας δεν ξέρει να οδηγεί, αλλά επειδή δεν ξέρει ότι δεν ξέρει να οδηγεί. Το σύστημα εκπαίδευσης “παρκάρισμα – ξεκίνημα- οπισθογωνία” σου δίνει την δυνατότητα να πάρεις ένα αυτοκίνητο και να το μετακινήσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν σου μαθαίνει να οδηγείς. Η οδήγηση δεν είναι τόσο θέμα εκπαίδευσης όσο θέμα γενικότερης παιδείας Όταν το παιδί βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο και βλέπει έναν εγκληματία πατέρα να οδηγεί λυμένος, ξαπλωμένος με κινητό και φραπέ, να παραβιάζει σηματοδότες και να μουτζώνει σε κάθε ευκαιρία, τι περιμένετε απ’ αυτό;
Μεγαλώνοντας το παιδί βγαίνει στον κόσμο και βλέπει τους γείτονες, τους φίλους, το δήμαρχο, αστυνομικούς μέσα στα περιπολικά χωρίς ζώνες ασφαλείας, βλέπει στην τηλεόραση βουλευτές και υπουργούς χωρίς κράνος και ζώνη, πληρώνει ο μπαμπάς για να κάνει “παρκάρισμα – ξεκίνημα- οπισθογωνία”, λες και το ζητούμενο είναι να βγάλουμε παρκαδόρους, του αγοράζουν και ένα αυτοκίνητο και όποιον πάρει ο Χάρος....

Όλη η Συνέντευξη εδώ... (κλικ)

-----------------------------------------------------------------------------------

--- DSV ---

Έλα μωρέ πως κάνεις έτσι ???

Εντάξει μωρέ θα τη βάλω τη ζώνη... μετά.

Δεν μπορώ την ζώνη.... με σφίγγει. Είναι όπως το κράνος... που δεν το μπορώ με τίποτα. Άσε ρε να πούμε.... αν με γράψουν θα τη σβήσω την κλήση.

Έλα ρε Μαλάκα... για λέγε... είχε ωραίες Γκόμενες ??? (Με το ένα χέρι στο Κινητό).

Εντάξει μωρέ .... τι ήπια... μόνο 3 Ουίσκια και 2 Σφινάκια. Αφού πίναν οι γκόμενες, εμείς τι να κάνουμε.... τους Ξενέρωτους ???

Πιες λίγο Ουίσκι Γαμώ το Χριστό σσσσσσ, να γίνς λίγο Άντρας (Ακριβώς έτσι το άκουγα συνέχεια στο Στρατό).... Παλιολουμπίνα !!!


Θα μπορούσα να γράφω Χιλιάδες Μαλακίες και Εξυπνάδες.... και Ελληναριές !!!. Το ξέρω ότι την Κακιά στιγμή δεν μπορεί να την ελέγξει κανένας, αλλά δυστυχώς τα περισσότερα Δυστυχήματα γίνονται από ΠΑΠΑΡΟ-ΜΑΛΑΚΙΕΣ !!!


Το βίντεο είναι αρκετά σοκαριστικό... αλλά Πάρα πολύ ωραία σκηνοθετημένο.... και αφήνει ακριβώς το μήνυμα που πρέπει. Αλλά έχει πολύ ωραίο τραγούδι για μουσικό χαλί. Ταιριάζει Απόλυτα !!!

Μην το δείτε όσοι έχετε τραυματικές εμπειρίες από ατυχήματα...








Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τρίτη, Ιουνίου 29, 2010

Σπουδές στο εξωτερικό και λίγο ντόλτσε βίτα, λίγο κόκα, παρτάκια και καμιά γνωστή λολίτα...


Στην προηγούμενη ανάρτηση μίλησα για κάποιο Μαλάκα που είναι στην Απέξω.

Σε μία πολύ παλιότερη είχα βάλει το παρακάτω τραγούδι των Active Member.

Πιστεύω ότι με την πρόσφατη διπλανή φωτό... ταιριάζουν.... ΑΨΟΓΑ !!!

Κάτι ξέρει ο Μιχάλης ( B.D.Foxmoor) και τα γράφει.





Απλά τα πράγματα !!! - Active Member


Ο ήρωάς μας έχει τίτλους ευγενείας,
γόνος πλούσιας, γνωστής οικογενείας.

Ιδιωτικά σχολεία, επαύλεις και νταντάδες,
τίγκα οι γραβάτες και κολλαριστούς γιακάδες.
Σπουδές στο εξωτερικό και λίγο ντόλτσε βίτα, λίγο κόκα, παρτάκια και καμιά γνωστή λολίτα,
σπορ αυτοκίνητα, χέρια δυσκίνητα
και μ’ ελάχιστα προσαρμογής προβλήματα.
Απλά καλός γαμπρός που θα ‘λεγε κι η θεια μου
κι όχι ευτυχώς σα τα χάλια τα δικά μου.
Τώρα που κολλάει και σας λέω για την πάρτη του
κι έχει ο καϋμένος τόσα στην πλάτη του.
Κάτσε και θα δεις τη συνέχεια – υπομονή!
Να κοιτάς τι βγάζει μόνο από κάτω το χωνί...
Αυτός, που λες, ο απαλοβουτυροαναθρεμμένος
για μεγάλα μόνο πράγματα ήταν γεννημένος.
Ξεκίνησε δίπλα στο πολιτικό του τζάκι
και με την εξουσία έγινε πρεζάκι.
Γαλουχήθηκε από κάθε φιλόδοξο επιτήδειο,
μέχρι που απλώθηκε σαν κωλοβακτηρίδιο.
Σου φέρνει στο μυαλό πολλές περιπτώσεις,
την πιο βαριά απ’ τα σκατά διάλεξε να σηκώσεις
και νά σου ο βουλευτής σου ή ο πρωθυπουργός σου,
ο τραπεζίτης σου ή και τ’ αφεντικό σου.








Απλά ειν’ τα πράγματα και δύσκολα τα θαύματα
ή την ακούς και σε βρίσκουν τα γεράματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφέντη σου
για δέκα βρώμικα τάλαρα στην τσέπη σο
υ.
Απλά ειν’ τα πράγματα, μεγάλα όμως τα κρίματα,
αν περιμένεις του καιρού τα γυρίσματα
θα σου θυμίζει ο απόηχος της κλάκας
δεν είσαι ήρωας, είσ’ ο μκρός μαλάκας.

Συνεχίζω και με το δίκιο σου θ’ αναρωτιέσαι
- πολύ για έξυπνος χοντρούλη μου περνιέσαι.
Ή στην καλύτερη, αν μ’ αγαπάς θα μου μιλήσεις
- γι’ αυτούς τραγούδι σου ξανά μη χαραμίσεις.
Μα δεν το κάνω γι’ αυτούς έχω άλλο κόλλημα.
Δυστυχώς εσύ είσαι το μεγάλο μου πρόβλημα.
Εσύ τ’ ανέχεσαι, μικρέ τίμιε πολίτη,
το δικό σου υποθήκη μπήκε σπίτι
και σίγουρα δε σε γλυτώνουν τ’ αϊ σιχτήρια,
αυτοί πήραν ντοκτορά σα βαμπίρια.

Αυτοί αγοράζουν την ομάδα σου και τη δουλειά σου,
φτιάχνουν κανάλια και αγοράζουν τα όργανά σου,
αυτοί παίρνουν την ψήφο σου μαζί με τα όνειρά σου,
αυτοί είναι που δε βγαίνουν απ’ τον κουμπαρά σου,

αυτοί είναι χορήγοί σου σ’ έχουνε στο άντε γδύσου,
αυτοί από το γλείψιμο σε παν στο αϊ γαμήσου.


Απλά ειν’ τα πράγματα και δύσκολα τα θαύματα
ή την ακούς και σε βρίσκουν τα γεράματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφέντη σου
για δέκα βρώμικα τάλαρα στην τσέπη σου.
Είδες με τον ήρωα την κάνεις γυριστή,
θα τον βγάλω, μου φαίνεται, από πρωταγωνιστή.
Άκου συμφωνεί μαζί μου κι ο απόηχος της κλάκας∙
είσαι ο νέος ήρωας, ο μικρός μαλάκας.



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Ιουνίου 26, 2010

Saying yes is easy, saying no is a skill...

Οι μέρες της ασυδοσίας τελικά δεν οδήγησαν μόνο στην κρίση, αλλά μας κληροδότησαν και έναν τρόπο ζωής και πόρευσης πολύ τεμπέλικο.

Τα πάντα είχαν τον εύκολο δρόμο. Αν μας γράψουν στον δρόμο θα πάρουμε ένα τηλέφωνο στον γνωστό πολιτικό και θα μας σβήσει την κλήση. Αν θέλουμε δουλειά θα πάρουμε τηλέφωνο στον γνωστό πολιτικό για να μας χώσει. Αν θέλουμε δίπλωμα... δεν θα μάθουμε να οδηγούμε, αλλά θα βάλουμε το βύσμα, συνοδευόμενο με ουκ ολίγα Ευρά, για να το πάρουμε.

Αν θέλουμε γρήγορα το αυτοκίνητο, θα βάλουμε τον γνωστό τελωνειακό να μας το φέρει, παρακάμπτοντας την λίστα Αναμονής, και ας έχει αυτός που περιμένει πολύ μεγαλύτερη Ανάγκη. Αν θέλουμε ακόμα ένα δωμάτιο στο σπίτι, κάνουμε ένα Ημιυπαίθριο, λαδώνουμε και την πολεοδομία και όλα εντάξει.

Και για να μην γράφω μέχρι αύριο.... όλα είχαν και εξακολουθούν να έχουν.... τον Easy Way !!!

Και το οξύμωρο της υπόθεσης ήταν και συνεχίζει να είναι ότι σε μία κοινωνία ασυδοσίας, λαδώματος, λαμογιάς και ωχαδερφισμού , Πετυχημένος είναι μόνο αυτός που πλουτίζει και μπαίνει στο Δημόσιο, αγοράζει σπίτια (με 1.543.467.654.567 δόσεις των 2.000 ευρώ τον μήνα), Παντρεύεται κάποιον ή κάποια με φράγκα.... και κάνει ένα - δύο - τρία παιδιά.... που για να τα μεγαλώσει Γ@μ@ει όλο τον κόσμο για να "προσφέρει" μία άνετη και εύκολη ζωή όπως η δικιά του.... Και τα παιδιά του το ίδιο... και το ίδιο... και το ίδιο.

Και αυτός που απαρνιέται το εύκολο κέρδος, τον βυσματικό του διορισμό στο Δημόσιο ή στην καλή Εταιρεία του γνωστού Διευθυντή, την π@υστικη πρόταση μεγαλοεπιχειρηματία για "Πολλά Λεφτά", και μένει σταθερός στις Αξίες του και στις Ιδέες του είναι βέβαια Οικτρά Αποτυχημένος !!! Ε, λογικό είναι (Σαρκασμός).... γιατί με αυτά που ισχύουν το πιο πιθανό είναι να είναι στην απέξω, να χαρακτηρίζεται Μαλάκας... και να είναι Φτωχομπηνές.

Άρα, όλος αυτός ο τρόπος ζωής, μας έκανε να μην αντιστεκόμαστε, να μην πονάμε, να μην απαρνιόμαστε, να μην θυσιάζουμε.... και το μόνο που κάνουμε είναι να λέμε Ναι.... χωρίς να σκεφτόμαστε αυτό το "Ναι" τι επιπτώσεις έχει. Πόσες Αξιακές και Ιδεολογικές υποχωρήσεις πρέπει να κάνεις. Πόσα δικαιώματα και κεκτημένα άλλων πρέπει να καταπατήσεις.... και πόσοι, για την Ευκολία σου,.... θα περάσουν ένα σωρό Δυσκολίες.

Και τι μας νοιάζει.... Περνάμε εμείς Καλά ??? Στα Αρχίδι@ μας οι Υπόλοιποι.


Και όλη αυτή η Κοσμοθεωρία, όχι μόνο μας έμαθε να μην λέμε "Όχι"... γιατί όπως λένε " ... Saying yes is easy, saying no is a skill...", αλλά μας έμαθε να μην σκεφτόμαστε καθόλου. Αφού έχουμε πάντα την εύκολη λύση της καταπάτησης και του εύκολου κέρδους, γιατί να σκεφτόμαστε ???

Γιατί να σκεφτόμαστε ότι η Βυσματική θέση στον Στρατό, στερεί πολλά παιδιά από τα δικαιώματα τους.... και για τις εξόδους του Μπούλη.... μερικοί βαράνε διπλές και τριπλές Σκοπιές ???

Γιατί να σκεφτόμαστε ότι η Βυσματική θέση Εργασίας, υποχρεώνει άλλους που πραγματικά έχουν τα κριτήρια να πάρουν την θέση, στην Ανεργία και στην Ανέχεια ???

Γιατί να σκεφτόμαστε ότι αν "Φάμε" εμείς λιγότερο.... κάποιοι θα μπορέσουν να σηκώσουν κεφάλι.


Γιατί να σκεφτόμαστε τον Διπλανό.... από την στιγμή που είμαστε τόσο Ηλίθιοι, που δεν μπορούμε να καταλάβουμε.... ότι όσο καλύτερα είναι και Αυτός.... τόσο καλύτερα θα είμαστε και Εμείς. Μόνο αν είναι καλά ο Διπλανός... μπορεί στην δύσκολη στιγμή... να σου απλώσει το χέρι για συμπαράσταση.


Και τώρα τι ? Θα γίνουμε καλύτεροι Άνθρωποι ??? Αγγούρια !!!

Απλά αναγκαστικά .... θα συμβιβαστούμε στους νέους καιρούς.... γιατί δεν μας παίρνει. Γιατί αλλιώς, "Θα μας πάρουν με τις πέτρες" .... όπως λέει και ο ΓΑΠ.

Ίσως.... ίσως.... η νέα γενιά, μετά από το πάθημα της ηλίθιας αυτής ράτσας... (κλικ εδώ), μάθει μέσα από ένα πιο ανθρώπινο σύστημα Παιδείας. Η Παιδεία είναι η Μόνη Λύση.....

Δυστυχώς (και το λέω για να το παραδεχτώ και εγώ) όλοι αυτοί που μάθαν να μην σκέφτονται... και τα επόμενα χρόνια θα μείνουν στο... Easy Way Out !!!





No Easy Way Out - Survivor


We're not indestructible,
Baby better get that straight.
I think it's unbelieveable,
How you give into the hands of fate.
Some things are worth fighting for,
some feelings never die.
I'm not asking for another chance,
I just wanna know why.

(chorus)
There's no easy way out,
There's no shortcut home.
There's no easy way out,
Giving in can't be wrong.

I don't wanna pasify you,
I don't wanna drag you down.
But I'm Feeling like a prisoner,
Like A Strange in a no-name town.
I See all the angry faces,
Afraid that could be you and me.
Talking about what might have been,
Thinking about what it used to be.

(chorus)
There's no easy way out,
There's no shortcut home.
There's no easy way out,
Giving in can't be wrong.

Baby Baby we can shed this skin,
We can know how we feel inside.
Instead of going down an endless road,
Not knowing if we're dead or alive.
Some things are worth fighting for,
some feelings never die.
I'm not asking for another chance,
I just wanna know why.

(chorus)
There's no easy way out,
There's no shortcut home.
There's no easy way out,
givin in, givin in, can't be wrong.

(repeat and fade)



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τετάρτη, Ιουνίου 23, 2010

Όσοι είναι μέσα στην τηλεόραση ζούνε μια άλλη πραγματικότητα. Εγωκεντρική...

Είχα ακούσει από κάποιον σοφό, ότι η ομορφιά θα σώσει τον Κόσμο. Απλά πρέπει να βρούμε τρόπο να την βοηθήσουμε να φανεί και να λάμψει.

Από μικρά παιδιά μαθαίναμε ότι το όμορφο νικάει έναντι του κακού και του άσχημου. Ο φτωχός και τίμιος (συνήθως όμορφος) πρωταγωνιστής στο τέλος κέρδιζε την κοπέλα που αγαπούσε από τον πλούσιο "κακό". Και όχι μόνο στην Ελλάδα.... αλλά παγκοσμίως. Είναι καταγεγραμμένο στο DNA μας.

Βέβαια πως ο Καλός και Όμορφος συνδέεται με το φραγκάτο Πριγκιπόπουλο των παραμυθιών.... δεν το κατάλαβα ποτέ.

Έτσι έγινε και στο Dancing, που η Sexy Όμορφη επικράτησε της κακίας .... της ξινίλας... της ματαιοδοξίας και της Χαζοχαρουμενιάς !!!

Και όταν λέω για Ομορφιά, δεν εννοώ μόνο την εξωτερική, αλλά κυρίως την Εσωτερική.

Η Έρρικα, κέρδισε όχι γιατί ήταν καλύτερη στον Χορό (Οι 3 φιναλίστ κατά την γνώμη μου ήταν στα ίδια σημεία) αλλά γιατί εμφάνισε ένα ανθρώπινο προφίλ, με χαμόγελο, καλή καρδιά και χαρά. Το Έζησε... το απόλαυσε και αυτό βγήκε.

Σε μία πρόσφατη δήλωσή της είπε "Δεν έχω καμία καψούρα να γίνω διάσημη. Τα έχω βρεί με εμένα. και με τον στίβο, όταν ασχολήθηκα, δεν μπήκα να γίνω πρωταθλήτρια, Ερωτεύτηκα τον στίβο. Τα άλματα. Και στην εκπομπή που πήρα μέρος είπα απο μέσα μου: Χορός. Ωραία φάση. Ας το κάνουμε...Και πάνω απο όλα ήταν θέμα καρδιάς, για τα παιδιά...Οχι λογικής. Πάντως όσοι είναι μέσα στην τηλεόραση ζούνε μια άλλη πραγματικότητα. Εγωκεντρική....Αλλά η ζωή είναι εκεί έξω..." (Την δήλωση την είδα πριν από λίγο. Πολύ μετά την γραφή της Ανάρτησης)

Το αληθινό τελικά, ακόμα και στις μέρες μας, φαίνεται και επικρατεί.

Είχα εδώ και καιρό στο μυαλό μου, ιδίως μετά την παρουσίαση των μαγγιραίων στη Eurovision να πάω να τις δω, όταν θα ταξίδευα στην Αθήνα. Τώρα βέβαια δεν θα πάω.

Ίσως λανθασμένα, αλλά πάντα το πρώτο κριτήριο μου για οποιονδήποτε, είναι ο Άνθρωπος. Η Καρδιά, η Καλοσύνη, η Ψυχή. Και η Ματθίλδη μας έδειξε ότι υποκύπτει στην ίντριγκα, στην κόντρα και στην κατινιά. Ήταν έντονα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της, ιδίως από την μέση του σώου και μετά. Ήταν τόσο Ανταγωνιστική που το σπασμένο χαμόγελό της δεν σκέπαζε με τίποτα την έντονη Ματαιοδοξία της.

Δεν στάθηκε Αρκετή στις περιστάσεις. Και παρόλο που είναι πολλά χρόνια στην τηλεόραση, και έχει κάνει παπάδες όπως δήλωσε, φάνηκε ότι δεν την ξέρει τόσο καλά ώστε να αποφύγει την επικίνδυνη αδηφάγα Δίνη της.






Τώρα για την άλλη τι να πω.

Και μόνο που σκέφτομαι ότι θα την έχουμε παντού μπροστά μας και του χρόνου λόγω του Mega (έπεσε και αυτό πολύ στην υπόληψή μου), με σχόλια και ίντριγκες και ένα σωρό βλακείες και ηλιθιότητες των ανεγκέφαλων.... παθαίνω σύγκρυο.

Είναι ικανή λένε, γιατί αλλιώς δεν θα έφερνε νούμερα. Τι λέτε βρε βλαμμένα που ότι βλέπεται από την τηλεόραση νομίζετε ότι είναι Όμορφο και σημαντικό. Βλήματα ... ε, βλήματα.

Απλά ο κόσμος (της AGB) έχει εθιστεί στην κακία και την κόντρα, με την χειραγώγηση όλων αυτών που το μόνο που τους νοιάζει είναι τα νούμερα, και θέλει να βλέπει αν η τάδε βλαμμένη θα τραβήξει το εξτένσιον της τάδε ηλίθιας, και πόσο ξεφτίλα θα γίνουν για την τηλεθέαση και την Προβολή. Πόσο πάτο θα πιάσουν ακόμα.

Και γι' αυτό, τις περισσότερες φορές, για τηλεπερσόνες διαλέγουν κάποιες ανασφαλείς και κομπλεξαρισμένες καρικατούρες με απύθμενη και αβυσσαλέα Ματαιοδοξία.

Αλλά ακόμα και σε αυτή την τηλεοπτική ρύπανση που ζούμε.... το Αληθινό πάντα θα ξεχωρίζει !!!






Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Ιουνίου 19, 2010

Μα εγώ δεν βλέπω πια κανέναν να γίνεται έξαλλος...

Δεν γουστάρω τη δήθεν χαρά.

Δεν αντέχω ούτε τα «φαγητά» με παρέες

Και με τους νέους είμαι απόλυτος…

μόδες, τραγούδια και ξεσαλώματα δεν με αφορούν καθόλου

Και βαριέμαι όλους αυτούς που κάνουν τους ηθικούς…

ενθουσιασμένοι με την ιερότητα της συζυγικής ζωής.



Και μετά είναι οι γκέι με όλα τους τα δίκια

όμως εγώ δεν μπορώ να ανεχτώ… την επιδειξιομανία τους

Δεν γουστάρω αυτούς που τα παίρνουν

και μετά κάνουν τον επαγγελματία του κοινωνικού συμφέροντος

Όσοι κερδοσκοπούν εις βάρος αρρώστων, ανήμπορων,

τοξικομανών και ηλικιωμένων, είναι πραγματικοί Εγκληματίες !!!

Μα εγώ δεν βλέπω πια κανέναν να γίνεται έξαλλος,

μ΄ όλους αυτούς που έχουν προσαρμοστεί με αυτή την καινούρια ράτσα.



Η δική μου γενιά έχει χάσει… ( Πηγή : Άρθρο του Κιμούλη στη Mediasoup )

Πόσο πολύ με εκφράζουν αυτοί οι στίχοι ? Το έχω ξαναπεί και παλιότερα. Νιώθω ευτυχής που τώρα τελευταία βρίσκω αρκετά πράγματα που με εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν.


Δεν το κρύβω, υπήρξαν στιγμές που ένιωθα άσχημα για τον θυμό μου. Υπήρξαν μερικοί που τον καταδίκαζαν πιστεύοντας σε άλλου είδους προσέγγιση των πραγμάτων. Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) όμως βγάζουν τον θυμό τους αλλιώς, ύπουλα, απροειδοποίητα και συνήθως με ένα "αθώο" πέπλο ευγένειας, το οποίο όμως είναι τόσο αραχνοΰφαντο, που φαίνεται όλη η κρυμμένη υποκρισία.

Αυτές τις μέρες νιώθω άσχημα που δεν θύμωσα τόσο πολύ. Ίσως αν θύμωνα παραπάνω... τα πράγματα γύρω μου να ήταν λίγο καλύτερα. Αλλά από ένα σημείο και πάνω εξαντλείσαι. Θες να κρατήσεις λίγες δυνάμεις για να μπορείς να συνεχίσεις.

Ένιωσα όμως απενεχοποιημένος όταν άκουσα κάποιον με έργο σεβαστό στην ζωή του, στην ερώτηση " Θυμώνετε ? " να απαντά "Έχω γεννηθεί θυμωμένος. θα έπρεπε να ήμουν πολύ λαμόγιο για να μην θυμώνω".

Όπως ένιωσα απενεχοποιημένος με τον Γ. Κιμούλη και την ανάρτησή του με αυτό το υπέροχο τραγούδι. Και τώρα τελευταία γούσταρα πάρα πολύ τον Τσαμπουκά που έβγαλε ο Π. Τατσόπουλος για το "Γαμήλιο Πάρτι" του Αβέρωφ... Κλικ εδώ. Μακάρι να είχα την Μαγκιά να τα έχωνα και εγώ έτσι.


Τώρα βέβαια βλέπω παντού εξοργισμένους ανθρώπους να φωνάζουν και να μαλώνουν και να ζητάνε τα κλεμμένα από αυτούς που τα κλέψανε. Στην ερώτηση "Ποιοι από τους πολιτικούς φταίνε".... απαντάνε "Όλοι. Όλοι θέλουν κρέμασμα στο Σύνταγμα".

Μήπως αν φωνάζανε λίγο πριν να γίνουν όλα αυτά θα προλαβαίναμε το κακό ? Μήπως τώρα είναι κάπως αργά.... για ισοπεδωτικούς χαρακτηρισμούς που δεν οδηγούν πουθενά ?

Αλλά πριν είχαν βολευτεί όλοι στην ασυδοσία. Και οι λίγοι που θυμώνανε και φωνάζανε ήταν γραφικοί και φωνακλάδες.


Αυτοί οι γραφικοί και θυμωμένοι φωνακλάδες δεν είχαν ΠΟΤΕ προσαρμοστεί με αυτή την ράτσα.






Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τετάρτη, Ιουνίου 16, 2010

Φοράει το Κακό κουκούλα.... ή όχι ???

Ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα παιδί.

Το έχω κρατήσει ... γιατί μου άρεσε πάρα πολύ. Είχα θαυμάσει την φιλοσοφία του Ρομπέν, και τον τρόπο που ενεργούσε.

Οπότε για το παρακάτω βίντεο & κείμενο δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Απλά θα πω μόνο....

Πριν 5 χρόνια τους ξέραμε ? Είχαμε ακούσει κάτι αντίστοιχο ? Για ποιον λόγο δημιουργήθηκαν ?



Το ξέρουμε από χρόνια... ότι η Βία φέρνει Βία και η Κλεψιά... Κλεψιά.

Το ζητούμενο είναι ..... από που ξεκινάει το κακό. Πρέπει να το βρούμε και να το πατάξουμε.

Είτε το κακό φοράει κουκούλα είτε Γραβάτα !!!





--------------- Κείμενο Δραστών -------------------------------

Στις 14/06/10 μπουκάραμε σε super market της αλυσιδας μασούτης επι της οδού Μ. Κυριακού λίγο πιο πάνω απο τη ροτόντα, πήραμε είδη πρώτης ανάγκης (λαδια μακαρόνια γάλατα κλπ) καταστρέψαμε τα αντικλεπτικά συστήματα τις δυο κάμερες και την οθόνη παρακολούθησης ενώ σπασαμε τα ταμεία και κάψαμε ό,τι χρήματα περιείχαν.

Από την αρχή είχαμε αποφασίσει τα αγαθά της απαλοτροίωσης να μοιραστούν μεταξύ των συντρόφων-συντροφισσών που συμμετείχαν και όχι να διανεμειθούν.

Μ΄αυτή μας την επιλογή θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρο, οτι με τη συγκεκριμένη αλλά και με αντίστοιχες πρακτικές, ο στόχος δεν είναι να αναδειχθούν κάποιοι ως σωτήρες της κοινωνίας, θέλουμε η ίδια η κοινωνία να τις οικιοποιηθεί και να τις αγκαλιάσει/εφαρμόσει χωρίς να περιμένει το φιλάνθρωπο -φιλόπτωχο "επαναστάτη".

Ειδικά σε μια περίοδο όπως η σημερινή, όπου η σαπίλα του υπάρχωντος συστήματος το ωθεί προς την κατάρρευση. Όσο για τον όρο "Ρομπέν των σουπερ μαρκετ", θεωρούμε ότι αποτελεί άλλη μια κλασσική απόπειρα απονοηματοδότησης τέτοιων δράσεων από τα ΜΜΕ που παρουσιάζουν τους συντρόφους σαν μια ελιτ που κλέβει για τους φτωχούς, με αποτέλεσμα το μοίρασμα των αγαθών να παρουσιάζεται με τρόπο που να παραπέμπει στη νάρκωση και στην παθητικότητα του "κάποιος θα σκεφτεί-πράξει-φροντίσει για μας".

Εμείς δεν πιστεύουμε σε μια κοινωνία του "άβολου κοσμάκη" που για να συνεχίσει να υπάρχει πρέπει αναγκαστικά να εξουσιάζεται, όπως την θέλει η κυριίαρχη προπαγάνδα. Χαιρόμαστε όταν οι άνθρωποι πορεύονται με την πεποίθηση ότι η ζωή τους ανήκει μακριά από διαμεσολαβητές και άσκοπες φλυαρίες, όταν οργανόνονται με πρόταγμα την αλληλεγγύη, την αντιεξουσία και την αυτοοργάνωση έχοντας σαν οδηγό την έμπρακτη άρνηση και την επίθεση.

Όταν δεν πέφτουν στο ολίσθημα της παραμύθας που πλασάρεται απο το καθεστώς του "βοηθόντας ο ένας τον άλλον θα ξεπεράσουμε κουτσά στραβά την κρίση". Έχει σημασία τέλος ότι όταν μοιράζεις τα αγαθά δεν μπορεί να γνωρίζεις αν ο δέκτης είναι όντως αλληλέγγυος ακόμη και όχι έμπρακτα ή απλά είναι υποκριτής που κοιτά την καβάτζα του και ενδεχομένως άλλες φορές να είναι ο πρώτος που θα ρουφιανέψει στους μπάτσους.


Φυσικά επικροτούμε αντίστοιχες δράσεις συντρόφων που μοιράζουν τα αγαθά αφού όπως είπαμε πιο πάνω οι στόχοι είναι ίδιοι.


Το κάψιμο των χρημάτων, είναι μια κίνηση συμβολική και μιλάει απο μόνη της. Αυτά τα χαρτάκια, που σε δευτερόλεπτα έγιναν στάχτες, έχουν καταφέρει σε ακόμη μικρότερο χρόνο να καταστρέψουν ζωές, σχέσεις, να μεταλλάξουν τον άνθρωπο και τις επιθυμίες του μετατρέποντας τη ζωή σε δείκτες ψηφιοποιώντας τις αισθήσεις και τις εμπειρίες, απλοποιόντας τα αίσθημα της ευτυχίας και της δυστυχίας στο δίπολο έχω/ δεν έχω φράγκα.

Όσο για τη δράση αυτή καθαυτή, πραγματοποιήθηκε όπως ακριβώς την είχαμε σχεδιάσει. Η διαφυγή μας ήταν χαλαρή και χωρίς απρόοπτα. Χρησιμοποιήσαμε κάδους για να κλείσουμε κάποιους δρόμους προληπτικά ενώ φροντίσαμε να γνωρίζουμε τις κινήσεις των μπάτσων πριν και κατα τη διάρκεια του σκηνικού. Χαρακτηριστικό είναι ότι γουρούνια της ομαδας Ζ κάθονταν μπερδεμένοι στο συντριβάνι στην Εγνατια περιμένοντας προφανώς ενισχύσεις και προσπάθησε να μας προσεγγίσει αφού ήμασταν ήδη μακρυά.

Είμαστε συνειδητά και έμπρακτα αλληλέγγυοι με κάθε άλλη δράση που σαμποτάρει τον καπιταλισμό μέσα στο αστικό περιβάλλον που δραστηριοποιούμαστε.

ΥΓ1. Ενδεικτική προειδοποίση προς τους ελληναράδες που θέλουν να το παίξουν ήρωες θα έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει όπως και έγινε όταν εντοπίστηκε ένας τέτοιος να παίρνει τηλέφωνο τους μπάτσους κυνηγήθηκε απο συντρόφους αυτός και το τσούρμο που ετοιμαζόταν να επέμβει. αλλα του γρηγόρου η μάνα ποτε δεν έκλαψε...

ΥΓ2. Δεν μπορούμε παρά να γελάμε με την παραπληροφόρηση των μμε για συγκρούσεις με δυνάμεις καταστολής, καροτσάκια με προιόντα που δεν πρόλαβαν να μοιραστούν κλπ...

ΥΓ3. Φυσικά και υποστηρίζουμε την απαλλοτροίωση χρημάτων για κινηματικούς σκοπούς απλά στη συγκεκριμένη δράση θέλαμε να δώσουμε διαφορετικόπεριεχόμενο.

Οι κλέψαντες του κλέψαντος



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Δευτέρα, Ιουνίου 14, 2010

Έλα και σου 'χουμε φυλάξει μπομπονιέρα...


Είπα να βάλω φωτό από το γαμήλιο πάρτι στο Αβέρωφ... αλλά έχω βαρεθεί να τους βλέπω από εχθές.

Έχω πάθει Overdose Επιδειξιομανίας και Ανεγκέφαλης πασαρέλας.

Επίκαιρο όσο ποτέ.

Είναι και καλοκαιρινό....


Απολαύστε το.





Γαμήλιο πάρτι

Ήρθε η μέρα που η νύφη κι ο γαμπρός θα βάλουν βέρα
έλα και σου 'χουμε φυλάξει μπομπονιέρα
και μη νομίζεις πως στιγμή θα βαρεθείς

Γαμήλιο πάρτι και έχω μια πρόσκληση για σένα-ορίστε πάρτη
και για να μη χαθούμε μέσα έχει χάρτη
γιατί δε θέλω να μου ταλαιπωρηθείς

Θέλω να 'σαι εκεί, ό,τι κι αν συμβεί
Θέλω να 'σαι εκεί, ό,τι κι αν συμβεί

Ήρθε η ώρα που θα ανεβείς της εκκλησιάς την ανηφόρα
και η ζωή σου μονομιάς θα αλλάξει τώρα
και προσοχή το νυφικό μη λερωθεί

Γαμήλιο πάρτι και στην εντέλεια τα 'χουν όλα κανονίσει
και μήνες τώρα τα 'χουν όλα προγραμματίσει
έτσι ώστε τίποτα στραβό να μη συμβεί


Στίχοι: Μάρκος Κούμαρης
Μουσική: Μάρκος Κούμαρης
Πρώτη εκτέλεση: Locomondo



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Κυριακή, Ιουνίου 13, 2010

Η μανά σου η Ελλάς έγινε πόρνη, στου κόσμου τα λιμάνια παίρνεται ...



Αν φανταζόταν το Αβέρωφ ότι θα ερχόταν η στιγμή, στο όνομα της Επαίσχυντης χλιδής, να χαρακώνεται το κατάστρωμά του από 12ποντα στιλέτα μοντελοπνιγμένων, να καίγεται από τις γόπες των ποδοπατημένων αποτσίγαρων (που να πας μέχρι το τασάκι μωρέ... δεν έχει και πρόχειρες Φιλιππινέζες να τα πετάξουν), και να "μεθούσε" από τη χυμένη πανάκριβη Σαμπάνια.... τότε θα αυτοβυθιζόταν.

Κάντε κλικ στην φωτό... και δείτε μέσα στο κόκκινο κύκλο. Πριν από λίγο το παρατήρησα... και εξοργίστηκα.


------------------------------------------


Μετά τα πάρτι στο «Island» και τον «Αστέρα» σειρά για το ζεύγος Λεό Πατίτσα και Μαριέττας Χρουσαλά είχε το θρυλικό θωρηκτό «Αβέρωφ», που παραχωρήθηκε τιμής ένεκεν από το Πολεμικό Ναυτικό στον εφοπλιστή και το οποίο για μια νύχτα μετατράπηκε από ιστορικό σύμβολο σε κλαμπ, επιβεβαιώνοντας ότι κάποιοι δεν σέβονται τίποτα και μπορούν να ξεφτιλίσουν τα πάντα!

Η αποκάλυψη έχει προκαλέσει σάλο καθώς «εξηγήσεις» από το διευθυντή του παροπλισμένου θωρηκτού Αβέρωφ ζήτησε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού αντιναύαρχος Δημήτρης Ελευσινιώτης. Η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού που παραχώρησε την άδεια για να γίνει η σχετική εκδήλωση πάνω στο πλοίο μουσείο θεωρούσε ότι επρόκειτο για μια απλή δεξίωση με κοκτέιλς και αναψυκτικά στο πλαίσιο της έκθεσης Ποσειδώνια 2010. Στην άκρως απολογητική ανακοίνωση που εξέδωσε το Γεν αναφέρεται ότι «το ΓΕΝ είχε ενημερωθεί ότι επί του ΠΝΜ Γ. Αβέρωφ επρόκειτο να πραγματοποιηθεί, την Πέμπτη 10 Ιουνίου εκδήλωση για την ολοκλήρωση των «Ποσειδωνίων 2010», τη διοργάνωση της οποίας είχε αναλάβει η ναυτιλιακή εταιρείας Atlas Maritime. Για το λόγο αυτό άλλωστε το ΓΕΝ προχώρησε στην παραχώρηση του».

Τελικώς αντί για συζητήσεις και ποτά υπό τους ήχους απαλής μουσικής, τα μοντέλα και οι εφοπλιστές ξεσήκωσαν το θωρηκτό με χορούς, τραγούδια και φωτογραφήσεις νεαρών κυριών με light εμφάνιση.

Η ηγεσία του Πολεμικού ναυτικού έχει ήδη διατάξει έρευνα για να διακριβωθεί τι ακριβώς συνέβη στο θωρηκτό την προηγούμενη Πέμπτη και μ ευθύνη ποίων. Ήδη ο διευθυντής του Αβέρωφ, έφεδρος αρχιπλοίαρχος Ευάγγελος Γαβαλάς έχει κληθεί να δώσει «έγγραφες εξηγήσεις για το τι ακριβώς έγινε στο χώρο». Το ΓΕΝ προαναγγέλλει ότι εφόσον «προκύψουν ευθύνες για συγκεκριμένα πρόσωπα, αυτές θα καταλογιστούν».

Στο πάρτι του ζεύγους Πατίτσα-Χρουσαλά κυριάρχησαν εκτός όλων των άλλων οι καρσιλαμάδες και τα κουφέτα των νεόνυμφων, αλλά και η αναγγελία της έλευσης της συζύγου του κ. Πατίτσα και πρώην τηλεπερσόνας κυρίας Μαριέττας Χρουσαλά στη ναυτιλιακή του εταιρία.

Το πλοίο-σύμβολο του Πολεμικού Ναυτικού έγινε κυριολεκτικά αγνώριστο προκειμένου να φιλοξενήσει το πάρτι της εταιρίας «Atlas Maritime» του νεαρού εφοπλιστή, στο περιθώριο των φετινών «Ποσειδωνίων». Μέχρι και πίστα είχε στηθεί στο κατάστρωμα του θωρηκτού, προκειμένου να χορέψουν οι καλεσμένοι του κ. Λεό Πατίτσα, που έχει αποκτήσει το παρατσούκλι Θορν, εμπνευσμένο από την ομοιότητά του με τον ομώνυμο ήρωα της σαπουνόπερας «Τόλμη και γοητεία».

Το θέαμα με τις στολισμένες ανθοστήλες και τις γλάστρες με τα λουλούδια στην είσοδο του θωρηκτού παρέπεμπε περισσότερο σε άλλο ένα γαμήλιο πάρτι του ζεύγους παρά σε εταιρική εκδήλωση. Υπήρχε ακόμα και ειδικός μπουφές που είχε μόνο κουφέτα σε διάφορα χρώματα, για όσους προφανώς δεν ήταν καλεσμένοι στον γάμο, ενώ σε άλλους δύο μπουφέδες πάνω στο κατάστρωμα σερβιριζόντουσαν τα ποτά της βραδιάς.

Οι καλεσμένοι που άρχισαν να καταφτάνουν λίγο μετά τις οκτώ το βράδυ είχαν την ευκαιρία αν το επιθυμούσαν να ξεναγηθούν στο πλοίο-σύμβουλο του Πολεμικού Ναυτικού, κάτι που έπραξαν αρκετοί από αυτούς. Οταν άρχισε να νυχτώνει ένας προβολέας φώτισε σε άλλο πλοίο το σήμα της εταιρίας του κ. Πατίτσα, ο οποίος είχε φυσικά στο πλευρό του την σύζυγό του κυρία Μαριέττα Χρουσαλά. Ο ίδιος έφτασε μόνος του λίγο μετά τις οκτώ, με την εντυπωσιακή λευκή Aston Martin του και υποδέχθηκε βαριά ονόματα της ελληνικής ναυτιλίας, όπως τον κ. Γιάννη Ξυλά, τον κ. Νίκο Τσάκο και τον κ. Θόδωρο Βενιάμη.

Σε όλους τους καλεσμένους προσφερόταν ένα Bellini σαν welcοme drink, η σαμπάνια έρρεε άφθονη, όπως και το κρασί αλλά και άλλα οινοπνευματώδη ποτά, ενώ οι γαστριμαργικές ανησυχίες των καλεσμένων ικανοποιήθηκαν με μια ποικιλία γεύσεων, στην οποία κυριαρχούσε το κρέας. Στο αναλόγιο, που είχε στηθεί ακριβώς κάτω από τα κανόνια του ιστορικού πλοίου, μίλησαν ο κ. Λεό Πατίτσας, η μητέρα του κυρία Μαριγώ Λαιμού-Πατίτσα και ο κυβερνήτης του «Αβέρωφ», αρχιπλοίαχος εν εφεδρεία κ. Ευάγγελος Γαβαλάς.

Η πεθερά της κυρίας Χρουσαλά ήταν αυτή που ανακοίνωσε την έλευση της πρώην παρουσιάστριας στην οικογένεια αλλά και στην εταιρία του γιου της και μάλιστα σε άπταιστα αγγλικά. Με grande εμφάνιση και εντυπωσιακά κοσμήματα, η κυρία Μαριγώ Λαιμού-Πατίτσα έσυρε πρώτη το χορό συνεπικουρούμενη από τον γιό, τη νύφη της και άλλους καλεσμένους, στην πίστα που είχε στηθεί στο κατάστρωμα του θωρηκτού, ενώ τα φωτορυθμικά φώτιζαν όλο το πλοίο. Οι καρσιλαμάδες, τα νησιώτικα και τα τσιφτετέλια αντικατέστησαν όχι και τόσο κομψά τις lounge και jazz μελωδίες που κυριαρχούσαν μέχρι κάποια ώρα στο πάρτι, το οποίο έφτασε στο τέλος του λίγο πριν τις μιάμιση το βράδυ της περασμένης Πέμπτης.

Πηγή : http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=71360





Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Καλέ μου μπάσταρδε ήρωα,
ειμαι εδώ σε παρακολουθώ
τρέχοντας μες στα σκουπίδια,
μια απ'τα ίδια

Να λιώνεις να ματώνεις
σαν κορμιά από πλαστικό
κράμα Ηρακλή και αμαζόνας
σάρκα βιαστή, ψυχή φονιά
σε βλέπω να γέλας σ' άσπρα σεντόνια

Που ακόμα καίει το σπέρμα μιας βραδιάς
Στην ερημιά η μανά σου πουλιέται
κορμί σημαδεμένο κάτω απ' τ' αστέρια τυραννιέται

Κοιτά πως η μανά σου η Ελλάς τραβιέται

Η μανά σου η Ελλάς έγινε πόρνη
στού κόσμου τα λιμάνια παίρνεται

νταβατζήδες εραστές τη φτύνουν όλοι
κι εκεί που σα χιόνι στον ήλιο έλαμπε
αλκολικιά, το βλέμμα σου θυμάται και τρελαίνεται

Κι εγώ είμαι εδώ γιος της μπάσταρδος
την βλέπω να πονά να χαροπαλεύει
το χέρι της δίνω μ' αυτή κρατά μαχαίρι
Καλέ μου μπάσταρδε ήρωα κι εσύ μην την πιστεύεις



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Ιουνίου 12, 2010

Αν δεν μπορείς όπως η Google... τουλάχιστον προσπάθησε... και δεν θα χάσεις.

Μόλις τελείωσα την χθεσινή ανάρτηση θυμήθηκα ένα άρθρο που είχα διαβάσει για τις συνθήκες εργασίας της Google.

H Google έχει περίπου 10 χρόνια ζωής και έχει γίνει η μεγαλύτερη εταιρεία στην πληροφορική.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι στην 10ετία του 90 κάναμε Search με την Yahοo την Microsft και την Altavista. Σήμερα η Goοgle έχει συνδέσει το Search με το όνομά της. Όταν λέμε "να ψάξω" εννοούμε το Google. Κάτι δηλαδή σαν την Vespa και το Jeep (που παρεμπιπτόντως είναι μάρκες και όχι κατηγορίες).

Και είναι μόνο η μηχανή αναζήτησης ? Όχι βέβαια. Η υπηρεσία της Blogspot έφερε το blog δωρεάν σε κάθε χρήστη( όπως και σε μένα) και έχει γίνει No 1 δύναμη στο παγκόσμιο Blogging. Η Τεράστια YouTube που όλοι βρίσκουμε τα βίντεο κάθε είδους που θέλουμε και ο καθένας μπορεί εύκολα να ανεβάσει.

Το Google Earth που δείχνει όλη τη Γη... μέχρι και τα πιο μικρά σπιτάκια. Και όπου να' ναι βγάζει το 1ο λειτουργικό σύστημα... που εγώ, αν δεν υπάρχει πρόβλημα συμβατότητας... θα το τιμήσω δεόντως. Και ένα σωρό άλλες υπηρεσίες.


Πως έφτασε όμως σε αυτό το επίπεδο.... ώστε να ξεπεράσει σε πολλά ακόμα και την Τεράστια Microsoft.

Επένδυσε πολύ στις ιδανικές συνθήκες εργασίας. Δεν πίεζε τους υπαλλήλους της, αλλά προσπαθούσε να κάνει την εργασία τους διασκέδαση.

Δημιούργησε ελαστικό ωράριο, και επένδυσε σε εγκαταστάσεις που θα κάνουν ευχάριστο το εργασιακό περιβάλλον. Αίθουσες με πινγκ πονγκ και μπιλιάρδο. Τσουλήθρες και επιτραπέζια. Αίθουσες με ειδικές καρέκλες μασάζ, μπροστά από ενυδρεία για ξεκούραση του μυαλού. Γυμναστήριο... γιατί γνώριζε ότι όσο πιο υγιείς εργαζόμενοι τόσο πιο αποδοτικοί. Όχι όπως στην Ελλάδα που αν πεις .... θέλω να πάω Γυμναστήριο.... στραβώνουν οι εργοδότες γιατί το βρίσκουν χαμένο χρόνο.

Το ντύσιμο ελεύθερο, και ακόμα βλέπεις να περιφέρονται άτομα με βερμούδες και σαγιονάρες.... αν έτσι νιώθουν καλύτερα. Κινούνται με πατίνια και ρόλερ... αν θέλουν για πιο γρήγορα και διασκεδαστικά.

Υπάρχουν παιχνιδότοποι για παιδιά, οπότε αν κάποια μέρα ένας γονιός έχει πρόβλημα με το που να αφήσει το παιδί του ή τα σχολεία είναι κλειστά η εταιρεία λύνει αμέσως το πρόβλημα έτσι ώστε το μυαλό του εργαζομένου να είναι περισσότερο στην δουλειά και όχι να σκέφτεται τι κάνει το παιδί του.

Και ακόμα επιτρέπει στους υπαλλήλους να φέρνουν τα σκυλάκια τους στην δουλειά, ακόμα και στο γραφείο (φωτό) παρόλο που υπάρχει ειδικός χώρος για σκυλάκια στην εταιρεία.

Θα μου πείτε.... η Google είναι Κολοσσός και μπορεί να έχει τέτοιες εγκαταστάσεις. Δεν ξεκίνησε όμως ως Κολοσσός.... αλλά λόγω των ιδανικών συνθηκών οπότε και την καλύτερη δυνατή απόδοση.... Έγινε.

Κάποιος δημοσιογράφος κάνει μία ερώτηση σε κάποιον Διευθυντή της Google "Πολύ χαλαρά δεν είναι τα πράγματα εδώ ? Πως υπάρχει αποτέλεσμα ?". Και ο Διευθυντής απαντάει... "Θέλουμε να είναι χαλαρά.... γιατί έτσι λειτουργεί καλύτερα το μυαλό και οι εργαζόμενοι κατεβάζουν καταπληκτικές ιδέες. Και με αυτόν τον τρόπο δουλεύουν καλύτερα, γιατί δουλεύουν ευχάριστα."


Την παρούσα και την προηγούμενη ανάρτηση την έγραψα για να θίξω την κατάσταση που πάει να επικρατήσει στην Ελλάδα. Είμαι σχεδόν βέβαιος (μακάρι να διαψευσθώ) ότι η κρίση αντί να φέρει νέες ιδέες και νέους τρόπους αντιμετώπισης των πραγμάτων ώστε να βελτιωθούν τα πράγματα, η ανέχεια και η ανάγκη των ανθρώπων για εργασία θα αυξήσει την ζήτηση και έτσι θα "δώσει την ευκαιρία" σε πολλούς εργοδότες να εκμεταλλευτούν τους εργαζομένους αφού όποια ώρα και στιγμή μπορούν άνετα να τους αντικαταστήσουν.

Έτσι όμως θα έχουν εργαζόμενους που θα φοβούνται, θα έχουν ένα σωρό άλυτα προβλήματα, και καθόλου ουσιαστική προσωπική ζωή.

Κερδίζει έτσι η εταιρεία... ή πάει να ενταχθεί μαθηματικά στην συνολικότερη κρίση ?

Και τέτοιες πρακτικές βοηθούν στην απεμπλοκή από την Κρίση ή μήπως μαθηματικά οδηγούν όλο και περισσότερες "Εταιρείες" προς τα Εκεί ???


Και εγώ ρωτάω τώρα.... Δεν είναι Απλή αυτή η συλλογιστική ?

Ας το πάρουμε πιο απλά. Βαριόμαστε ποτέ να κάνουμε Sex ? Και όσο καλυτερεύει .... δεν θέλουμε συνεχώς περισσότερο ???
(όσοι το γουστάρουν τουλάχιστον)








Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Παρασκευή, Ιουνίου 11, 2010

Μήπως τα Κενά μυαλά ... γεννούν Κενές Θέσεις ???

Ενας στους τρεις εργοδότες αντιμετωπίζει δυσκολία στην εύρεση εργαζομένων με τα κατάλληλα προσόντα στη χώρα μας, όπως επισημαίνει η έρευνα της Μanpower «Ερευνα για την έλλειψη ταλέντων 2010», παρ΄ όλο που η ανεργία σκαρφάλωσε στο 11,6% τον Μάρτιο του 2010 από 9,2% τον περυσινό Μάρτιο. Παρά την κρίση, παραμένει το χάσμα ανάμεσα στη ζήτηση και στην προσφορά δεξιοτήτων, ενώ τα στελέχη πωλήσεων είναι οι πιο δυσεύρετοι εργαζόμενοι για το 2010.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το ποσοστό των εργοδοτών που δυσκολεύεται να βρει υποψηφίους με τα προαπαιτούμενα προσόντα για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεών τους ανέρχεται παγκοσμίως σε 31%.



Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 29%, δηλαδή περίπου 1 στους 3 έλληνες εργοδότες αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα.

«Με τον δείκτη της ανεργίας να σκαρφαλώνει σε διψήφια νούμερα, τα αποτελέσματα της έρευνας της Μanpower φωτογραφίζουν για άλλη μία φορά το οξύτατο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην αγορά εργασίας:την ασυμφωνία ανάμεσα στις δεξιότητες που ζητούν οι εργοδότες σήμερα και σε εκείνες που διαθέτουν οι υποψήφιοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι χιλιάδες θέσεις εργασίας στη χώρα μας και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο μένουν κενές. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο οι εργοδότες ως σήμερα περιέγραφαν το προφίλ του κατάλληλου εργαζόμενου:ως μια ατελείωτη λίστα χαρακτηριστικών, με ιδιαίτερη έμφαση στα τυπικά προσόντα, αγνοώντας συχνά τα στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητας ή τις αξίες που χρειάζονταν για να επιτύχει ένας υποψήφιος σε μια θέση. Πλέον οι εργοδότες θα πρέπει να εντοπίσουν εκείνα τα 4-5 απολύτως απαραίτητα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ο υποψήφιος και να διακρίνουν με ποια από αυτά ο υποψήφιος γεννιέται και δεν μπορούν να αλλάξουν, ποια πρέπει ήδη να διαθέτει προτού χτυπήσει την πόρτα της εταιρείας και ποια είναι δυνατόν να αναπτυχθούν ή να αποκτηθούν, με κοινή προσπάθεια και δέσμευση» σχολίασε η δρ Βενετία Κουσία, διευθύνουσα σύμβουλος της Μanpower.

Πηγή : www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artId=336895&dt=11/06/2010#ixzz0qXAO4myL

---------------------------------------------------

Και είμαι σίγουρος ότι θα πάει πολύ πάνω από το 29% γιατί οι εργοδότες δεν ψάχνουν για συνεργάτες αλλά για άβουλα ρομποτάκια παραγωγής σε συνθήκες ανεπίτρεπτες για την ανάπτυξη και ουσιαστική απόδοση.

Νομίζουν ότι αν πιέσουν τον εργαζόμενο με την γκιλοτίνα της ανεργίας, του μειώνουν συνέχεια τον μισθό με την δικαιολογία ότι περιμένουν χιλιάδες έξω, και τον αναγκάζουν να μην έχει προσωπική ζωή για να δουλεύουν περισσότερο ότι έτσι θα έχουν αποτελέσματα.

Ποιο υγιές μυαλό και με ικανότητα και προσωπικότητα άτομο θα δεχθεί να εργάζεται κάτω από αυτές τις συνθήκες ? Και αν αναγκαστεί να εργαστεί πόσο θα μπορεί να αποδίδει ?

Καθόλου. Αλλά ακόμα και αυτές τις απλές σκέψεις δεν μπορεί να τις σκεφτεί ένα μυαλό υποτίθεται επιχειρηματία. Όλοι βλέπουν κοντόφθαλμα το κέρδος και τελικά οι θέσεις μένουν ΚΕΝΕΣ.

Τα παρακάτω στοιχεία το αποδεικνύουν....

------------------------

" Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ιαπωνία (76%) καταλαμβάνει τη πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες στις οποίες οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία στην κάλυψη θέσεων εργασίας με κατάλληλους υποψηφίους.

Ακολουθούν Βραζιλία (64%), Αργεντινή (53%), Πολωνία (51%), Αυστραλία (45%), Χονγκ Κονγκ (44%) και Μεξικό (42%). Η έλλειψη ταλέντων εμφανίζεται λιγότερο έντονη στην Ιρλανδία (4%), στη Μεγάλη Βρετανία (9%), στη Νορβηγία (11%) και στις Ηνωμένες Πολιτείες (14%). "

-------------------------

Δεν είναι φανερό ότι οι χώρες που ζούνε σε συνθήκες ακατέργαστου εργασιακού πολιτισμού είναι στις πρώτες θέσεις δυσκολίας κάλυψης θέσεων, και οι προηγμένες εργασιακά χώρες έχουν αρκετά χαμηλά ποσοστά ?

Μήπως πάμε προς τα ποσοστά της Αργεντινής και του Μεξικού ???

Το βλέπει το Υπουργείο Εργασίας αυτό και οι Επιχειρήσεις ??? Σιγά μην το δουν. Αν ήταν τόσο ανοιχτόμυαλοι.... δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε !!!






Work For The Working Man - Bon Jovi


Im here, trying to make a living
And I aint living just to die
Never getting back what Im giving
Wont someone help me, someone justify
Why these strong hands are on the unemployment line
And theres nothing left, whats on my mind

Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother I've been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man

Empty pockets, full of worries
I had to get two jobs and it was hard enough getting by
But with the grace of God Im getting us through
But only know that I know how to do
That Im the only one whos gotta look my family in the eye
Day after day, night after night

Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother Ive been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Work, work, working man

I lost my pension, they took my ID
These were my friends, these were my dreams
These were my hopes, these are my dreams
Can you hear me ?

Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother Ive been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Work, work, working man

I lost my pension, they took my ID
These were my friends, these were my dreams
These were my hopes, these are my streets


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τετάρτη, Ιουνίου 09, 2010

If I show you the roses will you follow?

Το πρωινό άκουσμα πολλές φορές είναι πολύ δυνατό. Έχει τύχει αρκετές φορές να τραγουδάω κάποιο σαχλοτράγουδο μόνο και μόνο επειδή το άκουσα το πρωί που σηκώθηκα. Πόσο μάλλον όταν ακούς ένα καταπληκτικό τραγούδι όπως το σημερινό.

Έτσι την έπαθε και η φίλη μου, η Φοίβη - Χριστίνα. Με στάση αραχτή στην καρέκλα και σταυροπόδι, τον καφέ και το πρωινό τσιγάρο, άνοιξε το ραδιόφωνο.

Η γλυκιά φωνή της Kyllie και η μπάσα και αισθησιακή χροιά του Nick άνοιξαν την ψυχή της και φώλιασαν μέσα. Και από τότε δεν έχει ησυχάσει. Ακούει συνέχεια την Ιστορία των τριών ημερών να ξετυλίγεται στην ήρεμη μελωδία.

Είχα γράψει και σε μία παλιότερη ανάρτηση ότι "αισθάνομαι κάπως, χωρίς να ξέρω πως, και να μην το μεταφράζω σε τραγούδι, αλλά το τραγούδι από μόνο του να με παίρνει από το χέρι και να με Οδηγεί ".



Έτσι ένιωθε και η Χριστίνα. "Ομορφιά, Θλίψη, Μελαγχολία" μόνο, ήταν οι 3 λέξεις που μπορούσε να ψελλίσει, όταν της ζήτησα να μου περιγράψει το πως νιώθει για να το κάνω ανάρτηση. Ήταν τόσο έντονα τα αισθήματα που δεν έβγαινε τίποτα άλλο.

Της υποσχέθηκα να της το κάνω ανάρτηση για να μείνει. Πραγματικά καταπληκτικό τραγούδι σε μία μέρα σημαδιακή.

Να το χαίρεσαι Φοίβη !!!






Where The Wild Roses Grow - KYLIE MINOGUE(feat. Nick Cave)


They call me The Wild Rose
But my name is Elisa Day
Why they call me it I do not know
For my name is Elisa Day

From the first day I saw her I knew she was the one
As she stared in my eyes and smiled
For her lips were the colour of the roses
That grew down the river, all bloody and wild

When he knocked on my door and entered the room
My trembling subsided in his sure embrace
He would be my first man, and with a careful hand
He wiped at the tears that ran down my face

[CHORUS]

On the second day I brought her a flower
She was more beautiful than any woman I'd seen
I said, "Do you know where the wild roses grow
So sweet and scarlet and free?"

On the second day he came with a single red rose
Said: "Will you give me your loss and your sorrow?"
I nodded my head, as I lay on the bed
He said, "if I show you the roses will you follow?"

[CHORUS]

On the third day he took me to the river
He showed me the roses and we kissed
And the last thing I heard was a muttered word
As he stood smiling above me with a rock in his fist

On the last day I took her where the wild roses grow
And she lay on the bank, the wind light as a thief
As I kissed her goodbye, I said, "All beauty must die"
And lent down and planted a rose between her teeth

[CHORUS]

1 Εβδομάδα Πριν...

1 Μήνα Πριν...

1 Χρόνο Πριν...



Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τρίτη, Ιουνίου 08, 2010

This is not Hollywood like I understood...

Κλικ ...

1 Εβδομάδα Πριν...

1 Μήνα Πριν...

1 Χρόνο Πριν...


Ήθελα καιρό τώρα να γράψω μία ανάρτηση που αφορά στην τηλεόραση. Και μάλιστα όχι μόνο μία αλλά να γράφω συχνά.

Πιστεύω ότι σχολιάζοντας την τηλεόραση μπορείς να βγάλεις στην επιφάνεια πολλά κοινωνικά φαινόμενα.




Βλέπω πολλή τηλεόραση. Παλιά την ευχαριστιόμουν αλλά τώρα Όχι. Τα μεσημεριανά πλέον ούτε για Νανούρισμα για τον ύπνο δεν κάνουν. Προτιμώ να βάζω τα σήριαλ που βάζουν στην χιλιοστή επανάληψη παρά να φάω όλη την Κατινιά, την Κακία και τον Κομπλεξισμό μέχρι να με πάρει ο ύπνος.

Πολλές φορές προσπαθώ να δω για να έχω άποψη .... αλλά δεν αντέχω. Το αλλάζω. Και είναι πολλές φορές που δεν έχω τι να δω για να χαλαρώσω. Ευτυχώς πλέον το Internet έχει αρκετό υλικό για να ενημερωθώ.

Έχω πολλά να σχολιάσω αλλά θα αρχίσω με ένα σχόλιο του Ζαχαράτου που καιρό ήθελα να θίξω. "Ποιους Σταρ ? " είπε, έχει το Dansing with the Stars το Ελληνικό. Για να μιλάμε για Σταρς πρέπει να συμμετέχει ο Ρουβάς και η Βίσση για να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με Αστέρια. Ούτε και εκεί συμφωνώ εγώ απολύτως... αλλά Ναι... έχουν κάποια λάμψη.

Εδώ ποιο Αστέρι έχουμε ? Την Ξυνοσαχλή Μπουμπούκα ή την Ματθίλδη... που ομολογουμένως την πήγαινα, αλλά στο παιχνίδι έδειξε ότι έχει αρκετά αποθέματα κακίας και κατινιάς... με έκδηλη την λύσσα του ανταγωνισμού. Με απογοήτευσε.... γιατί πραγματικά έχει Ταλέντο. Αλλά οτιδήποτε και να έχει κάποιος.... αν πατάει πάνω στην Ανθρώπινη Υπόσταση χάνεται η Ποιότητα και η Ουσία.

Πραγματικά .... ποιους Star ? Είμαστε στο Χόλιγουντ και δεν το ξέρω ? (έστω κάτι αντίστοιχο Ελληνικό). Η Μαγγίρα είπε... "Ο Ζαμπίδης δεν είναι κορυφαίος στον Τομέα του ?". Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά με την ίδια λογική να χορέψει η Πατουλίδου, η Σακοράφα, η Βερούλη και όλοι οι Αθλητές που έχουν διακριθεί.

Η Δεβερτζή δεν είναι Star ?... είπε ως 2ο επιχείρημα. Όχι δεν είναι. Είναι Ολυμπιονίκης. Άλλο Ολυμπιονίκης άλλο Star. Το ότι μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο... μπορεί. Αλλά δεν σημαίνει ότι κάποιος Ολυμπιονίκης ή κορυφαίος Αθλητής είναι και Star.

Θα τρελαθούμε ρε σ' αυτή τη Χώρα. Την έχουν ψωνίσει εντελώς. Επειδή βγαίνουν στο Γυαλί νομίζουν ότι είναι και κάποιοι.

Πάει όπως πάει ο τόπος.... αυτοί με τα 32μετρα σκάφη, την Ρολς Ρόυς και την Άστον Μάρτιν. (αλλά γι' αυτό έχω να πω πολλά μία άλλη φορά).

Α, ρε Star (το κανάλι λέω τώρα) δεν έχει EBU εδώ στην Ελλάδα για να μην ξαναβγείτε με αυτά τα ματσούκια. Τους παίρνετε από πίσω μήπως βγάλετε καμία Ίντριγκα και καμία Κόντρα... και νομίζουν ότι είναι Φίρμες.

Ά, ρε Μούτζα που τους χρειάζεται. Και ο Παπανδρέου δεν το είπε ολοκληρωμένα. Είπε ότι "θα μας πάρουν με τις πέτρες"... αλλά δεν διευκρίνισε ποιους.

Από αυτούς πρέπει να ξεκινήσουν.... Από αυτό το σκουπιδαριό της τηλεόρασης, μπας και καθαρίσουμε.





Και για να το ξεκαθαρίσω πάλι.... δεν μιλάω για όλους. Έχει και αρκετά διαμαντάκια η τηλεόραση που θα αναφέρω και σε άλλες αναρτήσεις. Και προσωπικά πιστεύω ότι το Dancing, έβγαλε κάποιο Αστέρι !!!











Καταπληκτικό Τραγούδι. Ακούστε το ...




Hollywood - Cranberries

I've got a picture in my head (in my head)
It's me and you , we are in bed (we are in bed)
You'll always be there when I call (when I call)
You'll always be there most of all (all, all, all)

This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
This is not Hollywood,
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like


Away, runaway, is there anybody there
Away, runaway, is there anybody there
Get away, get away, get away
Get away, get away, get away

I've got a picture in my room, (in my room)
I will return there I presume. (should be soon)
The greatest irony of all, (shoot the wall)
It's not so glamorous at all (at all at all)

This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like

Runaway, runaway, is there anybody there
Runaway, runaway, is there anybody there
Get away, get away, Get away
Get away, get away, Get away

This is not Hollywood
Runaway) This is not Hollywood







Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Δευτέρα, Ιουνίου 07, 2010

Κεραυνοβόλος Έρωτας μιας "Χαμένης" Ομορφιάς...

Την είχα Ερωτευτεί κεραυνοβόλα από το 1ο επεισόδιο του Καρυωτάκη. Τόσο πολύ που έγραψα την 1η μου ανάρτηση βασισμένη στον Ρόλο της. Κλικ Εδώ...

Βέβαια ο χαρακτήρας της Πολυδούρη ήταν που με είχε καθηλώσει αλλά και η δικιά της Ομορφιά που έβγαινε μέσα από τα μελαγχολικά της μάτια.

Είχα γράψει για το ανήσυχο πνεύμα της Πολυδούρη... για την αντισυμβατικότητά της, τον τρόπο που σκεφτόταν και την Ερωτική της σχέση της με τις Ιδέες και Αξίες της Ζωής.

Η Μαρία Κίτσου έβγαζε όλα αυτά τα ιδιώματα τόσο χαρακτηριστικά που σου έδινε την εντύπωση ότι είναι έτσι.... όπως ακριβώς ο ρόλος. Τόσο πολύ τον βίωνε.... τόσο πολύ ρεαλιστικά απέδιδε όλον τον συναισθηματισμό.

Δεν ξέρω με ποια ακριβώς ήμουνα Ερωτευμένος. Με την Πολυδούρη... ή με την Κίτσου ? Πραγματικά δεν ήξερα. Απλά - σκεφτόμουνα - μου αρέσει τόσο πολύ επειδή εκφράζει και αποδίδει υποκριτικά όλον αυτόν τον ρομαντισμό και την ποιητική ιδιοσυγκρασία μιας Γυναίκας μιας Άλλης Εποχής. Μιας χαμένης Ομορφιάς που στις μέρες μας... "Δεν υπάρχει".

Ήμουνα μπερδεμένος... και χθες, μετά από κάποιο επεισόδιο του 3ου Νόμου που είχε σε επανάληψη πριν μερικές μέρες, την ξαναθυμήθηκα. Μου άρεσε πολύ..... και έτσι όπως ήταν με ρούχα της εποχής μας. Μου έβγαζε πάλι όλο αυτό το συναίσθημα. Τα Μάτια..... την ίδια ακριβώς Γλυκιά Μελαγχολία !!!

Έψαξα να βρω φωτογραφία της και διάβασα ένα άρθρο στο Enet.gr που είχε κάποιο αφιέρωμα για εκείνη. Τότε κατάλαβα ποια είχα Ερωτευτεί. Και τις δύο. Η ζωή της και η ιδιοσυγκρασία της μοιάζει τόσο πολύ με της Μαρίας Πολυδούρη. Γι' αυτό και η Υπέροχη απόδοση του Ρόλου της.

Κάτι τέτοιες στιγμές...... καταλαγιάζει η τόσο μεγάλη απογοήτευση της Εποχής !!! Η Ομορφιά είναι υπό εξαφάνιση αλλά δεν έχει χαθεί εντελώς !!!

Υ.Γ. Και για να το ξεκαθαρίσω μιλάω για την Ομορφιά που βγαίνει από την Ψυχή και ξεδιπλώνεται στα Μάτια και το Χαμόγελο !!! Αν και το ομολογώ ότι μου αρέσει πολύ και Εξωτερικά !!!

------------------- Το άρθρο... -----------------------

Από πολύ μικρή αισθανόταν διαρκώς ότι κάτι της έλειπε. Λοξοδρομώντας, το ανακάλυψε στο θέατρο. «Στο θέατρο μπορώ επιτέλους και εκφράζομαι ελεύθερα», παραδέχεται. «Πάνω στη σκηνή νιώθω μια ελευθερία και τη δύναμη ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Στη ζωή μου είμαι πιο ντροπαλή και χαμηλών τόνων».

Η μικρή «προϊστορία» της, κατ' αρχάς στη δεύτερη δέσμη («από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, παθολόγος ήθελα να γίνω και να γυρνάω με οργανώσεις σε όλο τον κόσμο») και κατόπιν στην τρίτη («αργότερα ήθελα όσο τίποτα να γίνω αρχαιολόγος»), αφήνει το αποτύπωμά της στην πολυπρισματικότητα των καθηλωτικών θεατρικών ερμηνειών της. «Ολη αυτή η "προ-παιδεία" ήταν ένα μεγάλο εφόδιο για το θέατρο. Σίγουρα με πλούτισε», υποστηρίζει. «Ομως, το ταλέντο είναι ένα πολύ μυστήριο πράγμα: βλέπεις παιδιά χωρίς καμιά εμπειρία ζωής, που μόλις έχουν τελειώσει το σχολείο και σε καθηλώνουν σκηνικά. Πού βρήκαν το "υλικό"; Κανείς δεν ξέρει».

Στις πανελλαδικές, που ξαναδίνει μετά την Ιατρική, αντί για την Αρχαιολογία θα μπει στη Θεολογική. Δεν τη γεμίζει. Θα βρει διέξοδο στην πανεπιστημιακή θεατρική ομάδα. Ενα χρόνο μετά δίνει εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δεν περνάει. Πεισμώνει και ξαναδίνει. Επιτυγχάνει.

Θα την ανακαλύψει τελειόφοιτη στην οντισιόν για τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφκσι ο Λιβαθινός. Είναι η εποχή που το «φυτώριο» της Πειραματικής Σκηνής βρίσκεται στο απόγειό του. Ο Λιβαθινός θα την «ξαναχρησιμοποιήσει» στη «Μασκαράτα» του Λέρμοντοφ. Στην καρναβαλίστικη, χαοτική παράσταση διασώζεται από το πλήθος των ηθοποιών. Τη σκυτάλη από τον Λιβαθινό θα πάρει η Ρούλα Πατεράκη, που την επιλέγει για τον «Βυθό» του Γκόρκι (στο Εθνικό Θέατρο).

«Την Πειραματική Σκηνή την ήξερα πολύ πριν μπω στη σχολή του Εθνικού. Εβλεπα όλες τις παραστάσεις της από το σεξπιρικό "Αγάπης αγώνας Αγονος" και μετά. Λάτρευα τη δουλειά της. Οταν στον "Ηλίθιο" βρέθηκα ανάμεσα σε αυτούς που θαύμαζα, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο Στάθης Λιβαθινός είναι μια πολύ μεγάλη σχολή», τονίζει η Κίτσου. «Ισως πιο σπουδαία κι από τη δραματική του Εθνικού. Αυτό είναι κάτι που το έζησα και με την κυρία Πατεράκη. Μια αληθινή διανοούμενη του θεάτρου, που έχει το δικό της θεατρικό σύστημα και ξέρει ακριβώς τι θέλει».

Μεταμορφωμένη με καρέ καστανό μαλλί ως Μαρία Πολυδούρη στον τηλεοπτικό «Καρυωτάκη» του Τάσου Ψαρρά -για το χατίρι του «θυσίασε» την καστανόξανθη κόμη/χείμαρρο- η Μαρία Κίτσου αποκαλύπτει ότι και στην τηλεόραση υπάρχει περιθώριο για ερμηνεία ημιτονίων. «Ο Ψαρράς έθεσε όρο να μην κάνουμε τίποτα άλλο όσο διαρκέσουν τα γυρίσματα. Για 8 μήνες, από τον Ιούλιο, αφοσιωθήκαμε στον "Καρυωτάκη" δουλεύοντας 12ωρα σαν τους στρατιώτες. Ηταν πολύ δύσκολο γιατί δεν είχα εμπειρία από την τηλεόραση -αν και δεν μπορώ να φανταστώ ιδανικότερα γυρίσματα. Μόνο μια ταινία είχα κάνει, τον "Τελευταίο γυρισμό" της Κορίνας Αβραμίδου. Αλλά η τηλεόραση δεν είναι σινεμά, είναι άλλο μέσο».

Ο φακός την έχει ερωτευτεί. Δεν συμφωνεί. «Δεν ξέρω τελικά αν μου αρέσω. Είμαι με τις... μέρες μου! Το πρόσωπό μου έχει την ιδιότητα να αλλάζει διαρκώς. Το πώς αισθάνομαι και το αν είμαι ή όχι καλά αποτυπώνεται πάνω του».

Την Πολυδούρη τη γνώριζε, αλλά με το σίριαλ εμβάθυνε στο έργο και τη βιογραφία της διαβάζοντας τα άπαντά της και μαζί το ημερολόγιό της. «Ηταν διαρκές το ψάξιμο και πάμπολλες οι συζητήσεις. Η ζωή της καθρεφτίζεται στο έργο της. Το ημερολόγιό της είναι χάρτης. Με βοήθησε πολύ».

Το ότι πίσω από την αέρινη εύθραυστη όψη κρύβεται απαστράπτων ένας σύνθετος ψυχικός κόσμος, η Κίτσου το αποδεικνύει τις τελευταίες μέρες ξανά στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης «104». Μαζί με τον Μάνο Καρατζογιάννη ερμηνεύει, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη, τη δύσκολη ποίηση των ερωτικών σονέτων του Σέξπιρ. Η παράσταση («Σονέτα») είναι σύνθεση 29 σονέτων από τα εκατόν πενήντα τέσσερα του Βρετανού βάρδου. Επίκεντρό τους η σεξπιρική «dark lady»: «Με τα σονέτα του ο Σέξπιρ απευθύνεται σ' αυτή τη σκοτεινή γυναίκα και σε έναν όμορφο νεαρό. Σε κάποια διαφαίνεται ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσά τους. Μιλούν για την ανάγκη μας να αγαπηθούμε».

Το καλοκαίρι θα ξεκουραστεί. Το χειμώνα έχει πάλι «κουπί». «Θα είμαι η Κασσάνδρα στις "Τρωάδες" δωματίου, που θα ανεβάσει ο Β. Θεοδωρόπουλος. Το περιμένω πώς και πώς. Οπως βλέπετε, πηγαίνω από τη μια dark lady στην άλλη και από ποίηση σε ποίηση».

* Τα «Σονέτα» παρουσιάζονται σε μετάφραση Διονύση Καψάλη, σκηνικά-κοστούμια Μαργαρίτας Χατζηιωάννου, μουσική Αριστείδη Μυταρά και επιμέλεια κίνησης Πέτρου Γάλλια.




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

One RADIO with PERFECT Music...

Επιτέλους το Radio με την πιο ωραία μουσική είναι On-Line. Σας το είχε υποσχεθεί και το έκανε.

Αλλάξε συχνότητα από 89,9 σε 103,3 στα FM... και βγαίνει στον αέρα και στο Internet... Κλικ Εδώ...

Αρκεί να ανοίξετε μία νέα Καρτέλα... ή Καλύτερα ένα νέο Παράθυρο με τον Perfect Radio www.PerfectRadio.gr (Δεξί κλικ & Άνοιγμα σε Νέο Παράθυρο ή Νέα Καρτέλα)και η μέρα σας θα συνοδεύεται Μουσικά με τραγούδια από τη δεκαετία του 60 έως και σήμερα.

Προσωπικά έχω θυμηθεί πολλά αγαπημένα τραγούδια που είχαν "ξεχαστεί" στον χρόνο.


Η Καλύτερη Ραδιοφωνική Μουσική που έχω Ακούσει !!!




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Πέμπτη, Ιουνίου 03, 2010

Οχι άλλο «Sex and the city»

Ήθελα να κάνω καιρό τώρα μία ανάρτηση με ακριβώς τον ίδιο τίτλο... αλλά με πρόλαβε η Διαμαντάκου και την δημοσίευσε στα ΝΕΑ.

Και καλά που με πρόλαβε... γιατί για να είμαι ειλικρινής ψιλοκόλωνα λίγο, γιατί ήξερα ότι το 95% των γυναικών θα με "Μισήσει". Βέβαια από πολύ μικρός ήξερα ότι το Target Group μου είναι το άλλο 5%... οπότε... δεν απογοητεύομαι.

Και καλά που με πρόλαβε μία Γυναίκα... για να μην θεωρηθώ Μισογύνης και Αδερφή... όπως πολύ εύκολα σε ταμπελιάζουν μερικοί αντί να κάτσουν να βρουν επιχειρήματα.

Με το άρθρο συμφωνώ σχεδόν απόλυτα. Εγώ θα το έγραφα κάπως διαφορετικά... αλλά δεν έχω την πένα της Διαμαντάκου. Η δικιά μου έχει Μελάνη... ενώ της Πόπης έχει χολή.... ΛΕΝΕ.

Αν και ομολογώ ότι νιώθω λίγο αμήχανα με τον πολύ καυστικό τρόπο της... συμφωνώ σχεδόν πάντα μαζί της... όταν τα "βάζει" με την Κορομηλά, τον Παπαδάκη και μερικούς άλλους. Αλλά Συμφωνώ... ότι έτσι θέλουν .... γιατί Αλλιώς δεν χαμπαριάζουν.

Σε κάποια δημοσίευση της Ανάρτησης είδα το σχόλιο... "H Διαμαντάκου, τα έβαλε τώρα με την Sarah Jessica Parker και την παρέα της". Τάχα μου δηλαδή ότι έχει πρόβλημα με την Αμερικανίδα ηθοποιό και όχι με αυτό που πουλάει. Μήπως έχει εμμονή και με την Carrie ??? Μάλλον θα πρέπει να σχολιάζει Εξωγήινους.... για να μην στάζει χολή. Η να μουγκαθεί.

Δεν την αντέχουμε την κριτική.... μόνο τους κλακαδώρους...

------------------------------------- Α ρ Θ ρ ο ----------------------

"Φτάνει. Το χορτάσαμε. Οι τέσσερις κυρίες, πρώην ελεύθερες και «ωραίες» Νεοϋορκέζες, θα είχαν πλέον ενδιαφέρον μόνον σε αλμοδοβαρική εκδοχή που θα έδειχνε τρυφερότητα για την απόγνωσή τους. Γιατί αυτό τους συνέβαινε από την πρώτη στιγμή.

Απλώς, κρυβόταν καλά η υστερία κάτω από ένα νεοϋορκέζικο γκλάμουρ, που ενθουσίασαν το κακόγουστο Χόλιγουντ και όχι μόνο. Εκείνες....


οι ράντες του σουτιέν, που φαίνονται με αυθάδη χυδαιότητα στους ώμους κυριών με περασμένα-άντα και δυο-τρία παιδιά, έγιναν το σήμα κατατεθέν και της εγχώριας κακογουστιάς, επειδή τις λάνσαρε η κοντοπίθαρη και ξερακιανή Κάρι Μπράνσο, που επίσης λατρεύεται σαν sex symbol.

Το χειρότερο που έχει συμβεί στη σειρά και τις ηρωίδες, είναι ότι εξακολουθούν να προβάλλονται τα παλιά επεισόδια (από τον Αlpha κάθε βράδυ) θυμίζοντας πώς ξεκίνησε όλο αυτό το πανηγύρι υποτιθέμενης αποθέωσης της γυναικείας απελευθέρωσης στο σεξ, για να καταντήσει υστερική παρωδία των γυναικών.

Γιατί φυσικά μόνο η υστερική ανασφάλεια, σαν αυτή που κάνει τα εν λόγω κορίτσια να «τρελαίνονται» για πανάκριβα αξεσουάρ και να κυνηγούν την τελειότητα στο sex, λες και πρόκειται για συλλεκτικό γραμματόσημο, «πουλάει», όπως και η δήθεν αυτάρκεια και γυναικεία αυτοπεποίθηση, που στηρίζεται όμως σε άφθονο χρήμα για σπατάλη, έχει πανάκριβα αξεσουάρ να φορέσει και κάθε αρσενικό που κυκλοφορεί σε ακτίνα χιλιομέτρου είναι έτοιμο να πέσει στο πρώτο νεύμα. Ολο το σίριαλ ντουλάπες, κρεμάστρες και σακούλες με ψώνια. Μπούρδες. Πληκτικές."

Πηγή : http://digital.tanea.gr/


--------------------------------------------------------------

Η φωτό τα λέει όλα... Σε μία συνέντευξη είχα ακούσει ότι μετά από κάθε επεισόδιο, έτρεχαν "όλες" να αγοράσουν ακριβώς τα ίδια ρούχα και αξεσουάρ που είχαν δει μία μέρα πριν.

Άβουλα, μαζικά, χωρίς κανένα προσωπικό στυλ. Μόνο και μόνο επειδή ήταν στο Sex and the City ήταν αρκετό για να φιγουράρουν... ως περιζήτητες και εκλεπτυσμένες.

Και εγώ ρωτάω... Ποια γυναίκα θα έβλεπε στον καθρέφτη... αυτόν τον λαχανόκηπο στο κεφάλι και θα της άρεσε ???... Και ποιος Νορμάλ Άντρας... θα πλησίαζε σε ακτίνα χιλιομέτρου ???.... για να χρησιμοποιήσω τα ίδια λόγια με την Συντάκρια !!!

Και να εκφράσω περιφραστικά την γνώμη μου.... Η σειρά είχε ξεκινήσει πολύ καλά, με διαφορετικό στυλ που καυτηρίαζε στερεότυπα και νοοτροπίες... και έβγαζε πολύ καλό νόημα.... αλλά στην συνέχεια κατέληξε μία Μαρκετίστικη Πασαρέλα.... Ανούσιου Γκλάμουρ και Νεοπλουτίστικου Life Style !!!



Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τετάρτη, Ιουνίου 02, 2010

Best Eurovision Songs - 2010




Juliana Pasha - It’s all about you

You are the one, you give me the time that I need
And it’s me, and I’m calling
You are the one, making it easy to me
In love with you I’m falling

We’ve been down
Don’t you know it went down here, I feel it
Even now, time that we make a deal
And seal it, loving you, loving you

It’s all about you, the things that I do
The rest of the world don’t understand me
You’re all that I dream, everything that I need
‘Cause when you are gone, I feel so empty
It’s all in the way you look at me
And you’re driving me crazy
It’s all about you, all the things that I do
You are my life, ’cause you make it amazing

I’m the one, who doesn’t know how to say no
To you, I’m so easy
I’m the one, who’s spending my evening just home
For you, you complete me

We’ve been down
But don’t you know it went down here, I feel it
So stick around, I wanna know what it feels like
Forever and ever

It’s all about you, the things that I do
The rest of the world don’t understand me
You’re all that I dream, everything that I need
‘Cause when you are gone, I feel so empty
It’s all in the way you look at me
You’re driving me crazy
It’s all about you, all the things that I do
You are my lif,e ’cause you make it amazing

I’m never alone with the love that you’re giving
Whenever I go, I’m hoping you miss me
Don’t wanna ever go back
Never ever go back
Oh, baby you’re my destiny, oh yeah

It’s all about you, the things that I do
The rest of the world don’t understand me
You’re all that I dream, everything that I need
‘Cause when you are gone, I feel so empty
It’s all in the way you look at me
You’re driving me crazy
It’s all about you, all the things that I do
You are my life, ’cause you make it amazïng

It’s all about you







Magna - We could be the same

You could be the one in my dreams
You could be much more than you seem
Anything I wanted in life
Do you understand what I mean?
I can see that this could be faith
I can love you more than they hate
Doesn’t matter who they will blame
We can beat them at their own game

I can see it in your eyes
It doesn’t count as a surprise
I see you dancing like a star
No matter how different we are

For all this time I've been loving you (loving you)
Don’t even know your name
For just one night, we could be the same (be the same)
No matter what they say

And I feel I'm turning the page
And I feel the world is a stage
I don’t think that drama will stop
I don’t think they’ll give up the rage
But I know the world could be great
I can love you more than they hate
Doesn’t matter who they will blame
We can beat them at their own game

I can see it in your eyes
It doesn’t count as a surprise
I see you dancing like a star
No matter how different we are

For all this time I’ve been loving you (loving you)
Don’t even know your name
For just one night, we could be the same (be the same)
No matter what they say (they say ...)

For all this time I’ve been loving you (loving you)
Don’t even know your name
For just one night, we could be the same (be the same)
No matter what they say
No matter what they say

No matter what they say
(what they say)
We could be the same
No matter what they say


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".