********* ********************** DSV Blog: 1/8/12 - 1/9/12

Κυριακή, Αυγούστου 26, 2012

Συνέχεια σκέφτομαι την τελευταία σκηνή του Rambo 2



Σήμερα σε ένα Στάτους μου κάποιος σχολίασε και είπε ότι παραμένει αισιόδοξος σε αυτή την κατάσταση που περνάμε ...

Πραγματικά έμεινα έκπληκτος ... Ιδίως ένα σκεπτόμενο άτομο σαν και αυτόν δεν περίμενα να μου πει κάτι τέτοιο ... 


Δλδ ... στους πόσους Αυτόχειρες πρέπει να ενεργοποιηθούμε ... Αν ξεπεράσουμε τους 20.000 ??? Γιατί και αυτόν τον αριθμό θα ξεπεράσουμε μέχρι το τέλους αυτού του Θεοσκότεινου Τούνελ ...

Η Le Monde γράφει ... 

Η ανεργία αυξήθηκε στο 24%, χιλιάδες άτομα κάνουν ουρά στα συσσίτια ενώ υπάρχουν γονείς που επειδή δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους τα εγκαταλείπουν στα κέντρα πρόνοιας».
«Πάνω από 300.000 Ελληνες εγκατέλειψαν τα αυτοκίνητά τους γιατί δεν είχαν πλέον τα μέσα να τα συντηρήσουν. Πάνω από 500.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες. Ορισμένοι δήλωσαν στην τηλεόραση ότι έγιναν συνειδητά φορείς του ΑIDS προκειμένου να λάβουν το προνοιακό επίδομα. Όσοι είναι υγιείς αλλά άνεργοι λαμβάνουν επίδομα 400 ευρώ ανεξάρτητα από το ύψος του προηγούμενου μισθού τους, για ένα χρόνο. Και μετά τίποτα. " 

Και Συνεχίζει για τις Αυτοκτονίες ...


Όλα τα θύματα είναι άνθρωποι που έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Συχνά είναι μικροί επιχειρηματίες που πτώχευσαν ή γονείς που πήραν δάνεια πριν την κρίση και δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν και έχουν απολυθεί. Τον Ιούνιο το ΕΚΑΒ έλαβε πάνω από 350 κλήσεις για απόπειρες αυτοκτονιών και οι διασώστες έφτασαν σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ αργά»,  "

350 Απόπειρες σε Ένα Μήνα ... 350 ... Φανταστείτε όλες να πετύχαιναν τον Αρχικό σκοπό τους ... Ούτε στην Συρία δεν έχουμε τόσα θύματα ... Ούτε στην Κατοχή της Πείνας και του Ανηλεή Πολέμου δεν είχαμε τόσες Ψυχές να πορεύονται στην Απελπισία ... 

Γίνονται φορείς του Aids για το επίδομα ??? Πάνω από 300.000 ( ένας από αυτούς και εγώ ) εγκατέλειψαν τα αυτοκίνητά τους ... επειδή δεν έχουν λεφτά για να τα κινήσουν ή να τα συντηρήσουν ... Και σε πολλούς από αυτούς ... θα τους στείλουν πρόστιμο επειδή δεν είχαν Ασφάλεια... Πως να την πληρώσουν ??? Εγώ το έχω Παρκαρισμένο μόνιμα δεν το κουνάω ... να το ασφαλίσω ??? Έχω ???

Πως αφού έχω να πληρώσω ένα σωρό Καινούρια χαράτσια και λογαριασμούς που έχουν φτάσει ταβάνι ???

Πάντως εγώ το δηλώνω ... Από μια λεπτή αραχνούφαντη κλωστή κρέμομαι ... Και δεν σας κρύβω ότι συνέχεια ... μα συνέχεια σκέφτομαι την τελευταία σκηνή του Rambo 2 ... και φαντάζομαι την Αποθήκη ως καμιά Τράπεζα ή Εφορία ... ή κανένα Υπουργείο ...

Τι Αγαλλίαση που θα αισθανόμουν εκείνη την στιγμή Θεέ μου ...

Δευτέρα, Αυγούστου 20, 2012

DSV Song of the Day - Fade To Black - Metallica






Πρέπει και αυτό ... να μπει στο Αρχείο ...


Fade To Black - Metallica


Life it seems will fade away
Drifting further everyday
Getting lost within myself
Nothing matters no one else
I have lost the will to live
Simply nothing more to give
There is nothing more for me
Need the end to set me free
Things not what they used to be
Missing one inside of me
Deathly lost this can't be real
Can't stand this hell I feel
Emptiness is filling me
To the point of agony
Growing darkness taking dawn
I was me, but now he's gone

No one but me can save myself, but it's too late
Now I can't think, think why I should even try

Yesterday seems as though it never existed
Death greets me warm, now I will just say goodbye

Κυριακή, Αυγούστου 19, 2012

Τα τέκνα της ματαιότητας - Ν. Λυγερός


Έγκλειστοι μέσα σε προκατασκευασμένες ιδέες και στην κοινωνική αδιαφορία, ψάχνουμε την ευδαιμονία μέσα σ' ένα κόσμο που δεν μας ανήκει. Κάνουμε ότι ζούμε, για να μην πεθάνουμε από βαριεστημάρα.

Την ίδια ώρα οι άνθρωποι βλέπουν πόσο δεν είμαστε τίποτα κι αυτό μας εξοργίζει. Θέλουμε κανείς να μην ξέρει την ασημαντότητά μας, γι' αυτό και διαγράφουμε κάθε γνώμη που διαφέρει από τη δική μας. Δεν μας φοβίζει τίποτα, πέρα απ' το γελοίο. Η ιδέα και μόνο ότι μπορεί να αποκαλυφθούμε από τους ανθρώπους, μας βγάζει εκτός εαυτού. Θέλουμε να είμαστε αυτό που φαινόμαστε, ακόμα κι αν δεν μας φαίνεται αυτό που είμαστε.

Αρεσκόμαστε στην κωμωδία, λες κι η ζωή είναι θέατρο, αλλά σιχαινόμαστε να βλέπουμε τον σκηνοθέτη. Προτιμάμε να αυτοσχεδιάζουμε ώστε να μη χρειαστεί να ξέρουμε το τέλος. Αυτός είναι ο λόγος που φροντίζουμε να αλυσοδένουμε τους Προμηθείς της κάθε εποχής. Ξέρουμε πόσο είναι επικίνδυνοι. Και λιγοστοί ακόμα, δημιουργούν τον επερχόμενο κόσμο, στον οποίο δεν ανήκουμε. Επηρεάζουν μια χούφτα ανθρώπους που φτάνει όμως για να στηρίξει το μέλλον.

Επιδιώκουμε το θόρυβο των ατόμων για να σιγήσουμε τις σιωπές των ανθρώπων. Δε θέλουμε ιστορίες γιατί η ιστορία δε μας θέλει. Όλα τα ίχνη δείχνουν ότι είμαστε ένοχοι, παρ' ότι εμείς θα θέλαμε να είμαστε ουδέτεροι. Η σκέψη να ζήσουμε χωρίς την ουδετερότητα μάς είναι ανυπόφορη. Δεν επιθυμούμε παρά μόνο δράση, ουδέτερη δράση.

Το είδος που δεν επηρεάζει κανέναν και τίποτε. Το μόνο που επιδιώκουμε, είναι να αναπαράγουμε το παρόν. Δεν μας ενδιαφέρει ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον, εφ' όσον καμία αλλαγή δεν είναι επιθυμητή. Είμαστε τα τέκνα της ματαιότητας, οπότε τίποτα δεν είναι ανάγκη. Τα περιμένουμε όλα απ' την τύχη που τα πάντα σωστά ποιεί. Τίποτε δεν πρέπει να ταράξει τον κόσμο μας.

Καταδιώκουμε τις ιδιοφυΐες και τους εφευρέτες γιατί μπορούν να θέσουν υπό ερώτηση την αλήθεια μας. Αν μια απλή ιδέα έχει την δυνατότητα να μεταβάλει την ουσία της αδράνειάς μας, τότε τι να πούμε για μια εφεύρεση; Βρισκόμαστε σε αέναη κίνηση έτσι ώστε να μη φαίνεται ότι είμαστε ακινητοποιημένοι. Νά γιατί φοβόμαστε τους ανθρώπους που μπορούν και μένουν ακίνητοι. Ξέρουμε ότι σκέφτονται, άρα ότι γίνονται συνωμοσίες εναντίον μας: ψάχνουν να συλλάβουν το μέλλον.

Μα αυτό στερείται νοήματος αν δεν συνάγεται εκ του παρόντος. Αυτοί οι άνθρωποι στα μάτια μας, λειτουργούν ως δημόσιοι κατήγοροι, έτσι κι εμείς τους ενοχοποιούμε που υπάρχουν. Καθ' ότι δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς να σκέφτονται. Και σκέφτονται για να μας θρέψουν. Επομένως τα παιδιά χρήζουν παρακολούθησης αφού σίγουρα ανάμεσά τους κρύβονται καταδικασμένοι σε ζωή. Κατασκοπεύουμε την παραμικρή κίνηση ύποπτη για έναν πιθανό ξεσηκωμό. Με όπλο την εκπαίδευση, εξουδετερώνουμε το μεγαλύτερο μέρος των χαρισματικών. Τα μετατρέπουμε σε κανονικά. Μόνο που κάποια ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας και πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση.

Η γενοκτονία της μνήμης είναι ένας αγώνας καθημερινός. Πρέπει κάθε μέρα, να επιβεβαιώνουμε ότι η αλήθεια μας παραμένει αμετάβλητη. Η παραμικρή αλλαγή, η παραμικρή αναγνώριση μπορούν να γίνουν η αιτία να τιμωρηθούμε. Έτσι, εξουδετερώνουμε κάθε αντίσταση κάτω από την κυριαρχία του αμετάβλητου παρόντος.


---------------------------------------------------------

Η πρώτη σκέψη μου ήταν να σχολιάσω την παράγραφο της "Ουδετερότητας" ... Αλλά η φωτό του Αϊνστάιν νομίζω ότι είναι το καλύτερο σχόλιο ... 

Ναι ... αυτή η Ουδετερότητα ... για να μην στεναχωρήσω ... να μην ταρακουνήσω ... να είμαι Ευχάριστος με όλους ... να μην σβήσω κανέναν ( συχνή φράση ... του fb ) ... να μην βγάλω το φίδι από την τρύπα ... να μην θυμώσω ... να μην μιλήσω ... μόνο να Σιωπώ ... έχουν Καταστρέψει τον Κόσμο !!!

Κάνω μόνο αυτά ... που με δείχνουν Καλό ... Όμορφο ... και Ευχάριστο ... !!! 

Η Ματαιοδοξία ... στην Κορύφωσή της !!! 

DSV 

Τρίτη, Αυγούστου 14, 2012

Και πάει το κόλπο σκοινί κορδόνι, ώσπου να ξεχειλίσει του φόβου το καμιόνι ...

Αφιερωμένο στους "Αγανακτισμένους" με τις Μούτζες ...


Όπως έγραψα και χθες σε ένα Στάτους, κάποιος γείτονας συντηρητικών Ιδεών και πεποιθήσεων ... μου είπε ... "Πήγανε Πλήρωσε την Εφορία ... μην την αφήνεις ... Το ξέρω ότι είναι άδικο να βάζουν σε Άνεργο 200 € φόρο ... αλλά θα χρειαστείς κάποια στιγμή Φορολογική Ενημερότητα. Μας έχει δέσει έτσι το Κράτος ... Τι να κάνουμε ??? " 

Ε βέβαια ... Τι να κάνουμε ??? Να σκύβουμε λοιπόν σε κάθε Νταβατζίδικη Εντολή τους ... και να τους γλύφουμε και από πάνω ...

Να μην Αντιδρούμε ... Να μην Αντιστεκόμαστε ... Ότι και να μας κάνουν ... ότι και Φόρο και Χαράτσι να μας βάλουν ... εμείς να πάμε αμέσως και να το πληρώσουμε ... επειδή μας εκβιάζουν με την φορολογική ενημερότητα ... με την διακοπή του ρεύματος ... του νερού ... της κατάσχεσης και της φυλακής.

Και εμείς να τα δεχόμαστε έτσι ... Χωρίς Καμία Αντίσταση ... Χωρίς λέξη ... Με σκυμμένο το κεφάλι .. και την γλώσσα απλωμένη ... έτοιμη να πιάσει δουλειά στον κάθε επιτήδειο για να βάλει το παιδί μας σε δουλειά ... να πάρει κανένα επίδομα ... να κάνει κανένα σεμινάριο ... και να μας έχει συνέχεια δεμένο με την Υποχρέωση ...

Καλά να πάθουμε τότε ... Όχι μόνο αυτή την Κρίση ... αλλά Τρισχειρότερη αξίζουμε ... Αφού σε όποιο Νταβαζιλίκι .. εμείς λέμε ΝΑΙ ... και τρέχουμε σαν τα φοβισμένα ετοιμοθάνατα κουφάρια ( έτσι μας καταντήσαν πλέον ) ... να καταλαγιάσουμε την όρεξη των Όρνεων ... που είναι έτοιμα να επιτεθούν δευτερόλεπτα μετά την τελευταία πνοή σου ... Ναι ... τον Θάνατό σου θέλουν ... Με αυτόν ζουν ... Με αυτόν Χορταίνουν ... 

Και είναι βέβαιο και αποδεδειγμένο ... ότι όποιο φόρο ... όποιο χαράτσι ... βλέπουν ότι περνάει ... μετά το κάνουν πιο βαρύ ... πιο ασήκωτο ... Όταν όμως ο λαός δεν μασάει ... και δεν τρέχει φοβισμένος να το πληρώσει ... ακόμα και να έχει κάποια τελευταία λεφτά ... τότε μόνο το ξανασκέφτονται ... και καταλαβαίνουν ... ότι δεν περνάνε όλα ... 


Αλλιώς ... θα καταλήξουμε ... να μας πηδάνε αβίαστα ... και αφού σκουπίζονται να μας ρωτάνε στο τέλος ...

Σου Άρεσε Μωρό μου ??? 



Λογοδοτούν τ’ αγρίμια σε παρατρεχάμενους...

που μεταφέρουν τα πάντα στους υψηλά ιστάμενους.






Όπου σιγή και πατρίς

Στίχοι: B.D Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης
Μουσική: Active Member
Πρώτη εκτέλεση: Active Member


Μαζεύω ονείρατα πριν φύγει ο χειμώνας
κι αρνιέμαι την πίστη στη δύναμη της εικόνας.
Έχω το νου μου, μη μας πάρει η ντροπή στο κατόπι.
Μη σε ξενίζει, κι όμως, υπάρχουν οι τρόποι.
Ξεκάθαρο το μήνυμα, χωρίς παζάρια,
απ’ τις ψαχτούρες σου στ’ ανοιχτά μου τα συρτάρια
πέσαν στα χέρια σου μυστικά δήθεν ευρήματα.
Μισοπιωμένε, θα σου στερήσω τα προσχήματα,
κάνε μεταβολή κι άκου σε χρόνους άφταστους,
ντουμπλαρισμένο το παρόν σου από τυχάρπαστους.
Κοίτα, σου βάλαν βραχιολάκι μωρού από μαιευτήριο
κάκιστο αντίγραφο με πωλητήριο,
μελλοντική εκδοχή, εμπορικό ανακοινωθέν,
αναλώσιμο υλικό, κόστος μηδέν,
εκδοχή β’ χωρίς αντιπαράθεση,
εκμετάλλευση έργου με κατευθείαν ανάθεση.
Και ζηλεύουν οι αγγέλοι.
Το αφεντικό τους έχει μόνιμα το δάχτυλο στο μέλι,
κι η ζαλισμένη αγέλη το πάει χωλαίνοντας,
συναινεί και ζει πεθαίνοντας.
Γι’ αυτό πριν φύγει ο χειμώνας μαζεύω ονείρατα,
τα ντανιάζω μέσα μου, δίπλα στα κρίματα,
και βαφτίζω τη φαρσοκωμωδία αυτή που ζεις
Όπου σιγή και πατρίς.
Ξαλαφρωμένος συνεχίζω το κατεβατό μου,
κάποιοι ίσως να ονειρεύονται τον σταματημό μου,
χρεώνοντάς τον στις παράπλευρες απώλειες.
Ξένα προστάγματα, ποινές εγχώριες.
Τόσα χρόνια ξεροσταλιάζουνε δαύτοι,
εγώ μουλάρωνα και δε με κάνανε ζάφτι,
με σημαδεύανε με έργα και με λόγια άσφαιρα.
Κοίτα τα μάτια μου, καθαρά και ξάστερα
Συγνώμη λοιπόν για την παράλειψη,
όσοι στηρίζουν όσα λένε κατηγορούνται για συγκάλυψη,
για αιρετικές απόψεις και ιδέες άχρωμες,
για νέες ηθικές και πράξεις άνομες.
Κατηγορούνται κι όσοι καθημερινά πλάθουν τον κόσμο τους
και μοναχοί τους τραβάν τον δρόμο τους,
κι εξοντώνονται όσοι ταιριάζουν και μοιάζουν τσούρμο
από μια κοινωνία βαμμένη με φούμο.
Λογοδοτούν τ’ αγρίμια σε παρατρεχάμενους,
που μεταφέρουν τα πάντα στους υψηλά ιστάμενους.
Και πάει το κόλπο σκοινί κορδόνι
ώσπου να ξεχειλίσει του φόβου το καμιόνι,
καλή σκηνοθεσία, ωραία φωτογραφία,
μάπα το σενάριο, μα δεν έχει σημασία,
συμμετέχουμε όλοι σαν ήρωες επιφανείς
στην κωμωδία Όπου σιγή και πατρίς ...

Σάββατο, Αυγούστου 04, 2012

Έλα Μωρέ ... τι σε Νοιάζει εσένα ... γιατί Χαλιέσαι ???



Σήμερα από το πρωί γυρνάει ένα θέμα ... από ένα περιστατικό που είχα ζήσει χρόνια πριν ... και είπα να το γράψω ... 

Έχω δει πολλούς να λένε ... "Γιατί χαλιέσαι μωρέ ... Τι σε νοιάζει ???" ... και όλοι βέβαια να κοιτάνε την βόλεψή τους. Και όταν την πετύχουν ... δεν τους νοιάζει τίποτα παραπάνω από αυτό.

Θυμάμαι και τον αδερφό μου ως συνοδηγό να λέει ... Γιατί κορνάρεις σε αυτόν ... αφού περνάς εσύ ... τι σε νοιάζει αν έχει κλείσει τον δρόμο ... ή ... αφού προλαβαίνεις να περάσεις και δεν θα πέσει επάνω σου ... γιατί να τον ειδοποιήσεις ... ??? Όλο στην Τσίτα είσαι ... Βέβαια το ότι μπορεί να πέσει και να σκοτώσει κάποιον άλλον δεν μας νοιάζει ... αρκεί να μην είμαστε εμείς αυτοί ... Ε κάποια στιγμή στατιστικά ... θα είμαστε εμείς αυτοί οι άλλοι ...

Θυμώνω λοιπόν περισσότερο ... όταν μου λένε ... μην θυμώνεις ... Και δεν το κρύβω ότι κάποιο διάστημα ένιωθα και κάπως ενοχικά για τον θυμό μου ... Ότι ασχολούμουνα και με άλλα πράγματα ... Ότι αντιδρούσα στην αδικία και ας μην ήταν εις βάρος μου ... Ότι διόρθωνα το στραβό ... και ας μην ήταν έξω από το σπίτι μου ... 

Δεν είναι ψυχοφθόρο αυτό ??? μου λέγανε ... Να ασχολείσαι με όλα αυτά ... δεν χαλιέσαι ???

Αν ασχολούμασταν λίγο όλοι με το άδικο και το στραβό του δίπλα μας ... δεν θα ήμασταν τώρα σε αυτά τα χάλια ... Έτσι πιστεύω εγώ ... και όχι μόνο ... 
http://dsvsval.blogspot.gr/2010/06/blog-post_19.html

Όταν λοιπόν μου αναφέρουν ... "Γιατί μωρέ Ασχολείσαι ...  ??? Άσεεεεε ... " ... Άσε το λαμόγιο να κλέβει και να μην λες τίποτα ... Άσε τον Μάστορα να σε σφάζει ... και να μην σου κόβει και απόδειξη ... και άσε όλη την Υποκρισία και τον Ωχαδερφισμό ... να μπολιάζεται ... και να μεγαλώνει τόσο ... που μετά να μην μπορείς να κάνεις τίποτα ... από το να παραδωθείς στην άδικη μοίρα σου ...

Ήταν λοιπόν μια φορά ... πριν από κάτι χρόνια ... βράδυ ... και περνούσα με το αυτοκίνητο από μια πλατεία ...

Στο επόμενο δεξί δρομάκι ήξερα ότι έχει ΣΤΟΠ ... όπως σε πολλά στενά δρομάκια γύρω από τις πλατείες ... Μία Θεια λοιπόν ( έτσι λέω εγώ ... τις κατίνες ώριμες ... που δεν τις νοιάζει τίποτα άλλο από την πάρτη τους ) βγαίνει με χιλιόμετρα από το στενάκι ... και πάει να μπει κατευθείαν στην Πλατεία ...

Ενώ προλάβαινα να περάσω άνετα ... χωρίς να με χτυπήσει ... όταν την είδα κόλλησα απότομα και παρατεταμένα ... το χέρι μου στην Κόρνα βγάζοντας ένα συνεχόμενο ήχο ... Ντιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιινννννν ... Βέβαια είχα τσεκάρει ότι δεν υπήρχε κάτι άλλο γύρω ... και δεν πήρα το ρίσκο να τρομάξει και να πέσει σε κάποιον πεζό ... ή άλλο αυτοκίνητο.

Η Θεια ... τα παιξε ... Πετάχτηκε ... τρόμαξε ... ταράχτηκε ... και μετά το στιγμιαίο ΣΟΚ ... που έπαθε καταλαβαίνει ότι η κόρνα είναι από μένα ... και με κοιτάει με τεράστια απορία ... Σχεδόν σταματάω και τις δείχνω και παράλληλα της φωνάζω ... "Έχει ΣΤΟΠ" ... και φεύγω σιγά σιγά .. Την βλέπω να κοιτάει με τους καθρέφτες το σήμα ... και να αναρωτιέται μάλλον "Ωχ τι έκανα" ...

Μετά από λίγες μέρες ... ξαναπερνάω ακριβώς από το ίδιο σημείο ... ( περνούσα συχνά από εκεί ) ... και βλέπω την θεια ... να ξαναβγαίνει από το στενάκι ... λες και στήσαμε το ίδιο σκηνικό που είχαμε ζήσει ... 

Δεν με είδε όμως ... και δεν με πρόσεξε ... Βγήκε πολύ πολύ σιγά στα όρια της πλατείας ... και σχεδόν κόλλησε στο τζάμι ... για να βλέπει αν έρχεται κάποιος ... και μετά βγήκε σιγά σιγά ... και ακολούθησε την πορεία της ... Άρα λογικά περνούσε συχνά από εκεί ... Πόσες φορές λοιπόν θα είχε βγει ... σαν καρμανιόλα από εκεί ... 

Δεν φαντάζεστε πόσο όμορφα είχα νιώσει ... Σχεδόν είχα ανατριχιάσει ... Ένιωθα πολύ δικαιωμένος ...

Η στιγμιαία Τσίτα εκείνης της ώρας ... που της έλεγα "Έχει ΣΤΟΠ" ... το Χάλασμα που λένε μερικοί ... έκανε σημαντικό έργο ... και ίσως να έχει σώσει την ζωή ενός μικρού παιδιού που πετιέται από την εκκλησία ... την ζωή ενός ηλικιωμένου ... που με το μπαστούνι του ... περνάει την πλατεία ...

Μια φωνή λοιπόν ... ένα κορνάρισμα ... μια επισήμανση ... μπορεί ΝΑΙ ... να σώσει μια ζωή ... και παραπάνω ... Μπορεί να κάνει τον Κόσμο μας καλύτερο και πιο Ευσυνείδητο ...

Ο Ωχαδερφισμός ... και η Αδιαφορία μόνο μπορεί να τον Καταστρέψει ... Μόνο η Αδιαφορία και οι Αμέτοχοι ...








Παρασκευή, Αυγούστου 03, 2012

Γλώσσα του Σώματος ... Η μόνη που λέει Μόνο την Αλήθεια ...

Δεν γλυτώνεις από την γλώσσα του σώματος ... 

Είναι η μόνη που δεν λέει ψέμματα ... Που δεν μπορεί να κρυφτεί ... Που σε Προδίδει ... ιδίως όταν λες ψέμματα ... 

Και καλά ... σε κάποιους που δεν τους νοιάζει ... και δεν δίνουν σημασία μπορείς να κοροίδέψεις ... Αλλά στους προσεκτικούς ... και σχολαστικούς ... αλλά και ιδίως σε αυτούς που ξέρουν να ψυχολογούν και να βλέπουν την αλήθεια ... είναι Δύσκολο.

Και μια του κλέφτη δυο του κλέφτη ... μετά ... θα την πάθουν ... και τότε είναι χειρότερα ... 

Και την παθαίνουν περισσότερο όταν αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ξεγυμνώνονται ... και ότι τα ψέμματά τους αρχίζουν και φανερώνονται ... 


Τότε λένε 2ο ψέμα να καλύψουν το 1ο ... 3ο το 2ο και και και ... Και τρέμουν ... αγχώνονται ... κομπιάζουν ... και φεύγουν κρυφές αλήθειες ... Λέξεις που προδίδουν Προθέσεις ... Πραγματικές Συμπεριφορές ... Νεύρα ... και τελικά ... η Αποκάλυψη ... 

Όσο Προσπαθεί να κρυφτεί και να Καλύψει ... Τόσο πέφτει σε λάθη ... και βγάζει την Πραγματικότητα ... 

Ο μόνος τρόπος για να το αποφύγει ... είναι η Ειλικρίνεια ... Αλλά τώρα κάτι είπα ... Ειλικρίνεια Σήμερα ... Στις μέρες της Υποκρισίας και του Εγωισμού ... Πολύ Θράσσος Έχω !!!

Παραθέτω ένα από τα πολλά άρθρα που βρήκα για την γλώσσα του Σώματος ... Για την σημαντικότερη και την πιο Αληθινή Γλώσσα ...

Μην προσπαθείτε να την Μάθετε ... Είπαμε ... δεν μαθαίνετε ... Βγαίνει από μόνη της ...

Απλά προσπαθήστε και ενδιαφερθείτε να μάθετε να την διαβάζετε και να την αποκωδικοποιείτε !!! 


------------------------------------------------------------------------------------------


Ποιά είναι η πιο διαδεδομένη γλώσσα στον κόσμο; Τα αγγλικά? Τα Γαλλικά? Μήπως τα Κινέζικα? ;

Η πιο διαδεδομέ­νη, αλλά και η πιο σημαντική γλώσσα του κόσμου, είναι αυτή που υπερβαίνει τα γεωγραφικά σύνορα, κά­θε κράτος και κάθε θρησκεία και χρησιμοποιείται από όλους τους ανθρώ­πους στον κόσμο.

Η γλώσσα αυτή, παρόλο που δεν περιέχει λέξεις, είναι πολύ πιο σημαντική από τα λεκτικά μηνύματα που οι διάφορες γλώσσες μεταφέρουν. Η γλώσσα του σώματος  αναφέρεται στις ακούσιες ή εκούσιες κι­νήσεις που κάνουν οι άνθρωποι με τα διάφορα τμήματα του σώματος στην επικοινωνία τους με άλλα άτομα.

Πώς λειτουργεί η “γλώσσα του σώματος”;
Αυ­τά που σκεφτόμαστε για τα λεκτικά σχόλια ενός  άλλου ατόμου, ο τρόπος που βλέπουμε το συνο­μιλητή μας, η αποδοχή, το ψέμα και το φλερτ εκφράζονται μέσα από τις σωματικές μας κινήσεις. Όποιος δεν γνωρίζει τη γλώσσα του σώματος, αναπόφευκτα χάνει ένα σημαντικό κομμάτι από την ανθρώπινη επικοι­νωνία.





Το να στηρίζεσαι μόνο στα λεκτικά μηνύ­ματα για να αποκρυπτογραφήσεις την εικόνα του άλλου προϋποθέτει ότι: α) το άλλο άτομο λέει αλήθεια και β) εσύ καταλαβαίνεις ό,τι ακριβώς το άλλο άτομο εννοεί. Γνωρίζουμε όμως ότι όχι μόνο οι άλλοι άνθρωποι δε λένε πάντα την «α­λήθεια», αλλά μερικές φορές ερμηνεύουμε δια­φορετικά τις λέξεις. Η δύναμη της γλώσσας του σώματος υπαγορεύεται από τη γενική ομοιομορ­φία στην ερμηνεία της. Μη λεκτικά, ένα ψέμα εί­ναι ένα ψέμα, χωρίς προτάσεις!



Γλώσσα του σώματος και φλερτ



Το φλερτ είναι αποκλειστικά προϊόν της γλώσ­σας του σώματος! ‘Οταν ένας άντρας φλερτάρει μια γυναίκα δε φροντίζει να την προειδοποιή­σει λεκτικά (…τώρα σε φλερτάρω).

Το ίδιο ι­σχύει και με μια γυναίκα που έχει τον τρόπο της να απαντά μη λεκτικά στο φλερτ του άντρα. Πολλές φορές σε μια επικοινωνία μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας οι λέξεις είναι απλώς το πρόσχημα για να προσεγγιστεί το άλλο άτο­μο.

‘Οταν η μη λεκτική επικοινωνία στέλνει τό­σο έντονα μηνύματα, τα λόγια πραγματικά είναι περιττά. Αυτό φαίνεται στη λεκτική προσέγγιση που κάνει ένας άντρας σε μια γυναίκα όταν εί­ναι σίγουρος ότι η γυναίκα είναι έτοιμη να φλερτάρει.

Τα θέματα που βρίσκονται για να αρχίσουν μια τέτοια συζήτηση (για τον καιρό, για το λεωφορείο που αργεί, για την ώρα) δεν έχουν καμία σημασία, εφόσον η γλώσσα του σώματος έχει δώσει το πράσινο φως.



Γλώσσα του σώματος και ψέματα


Μπορούμε να πούμε ψέματα με τη λεκτική γλώσσα; Φυσικά μπορούμε, και μερικές φο­ρές με τέτοια επιδεξιότητα που τα άλλα άτομα δεν καταλαβαίνουν τίποτα!

Είναι όμως πολύ πιο δύσκολο να πούμε ψέματα με τη γλώσσα του σώματος. Με εξαίρεση την περίπτωση που έχουμε λάβει ειδική εκπαίδευση στη γλώσσα του σώματος ή την προσέχουμε σε κάθε μας ομιλία, είναι δύσκολο να πούμε ψέ­ματα μ’ αυτή. Αν δεν την ελέγχουμε, το λεκτικό ψέμα είναι εύκολο να φανερωθεί. Κάποιος που λέει ένα λεκτικό ψέμα, αισθάνεται μια άμεση παρόρμηση να καλύψει ένα μέρος του προσώπου του με το χέρι του. Εί­ναι σαν να προσπαθεί υποσυνείδητα να κα­λύψει με τα χέρια του το ψέμα που βγήκε α­πό το στόμα του. Αυτή είναι μια κίνηση του σώματος που παρατηρείται σε όλες τις ηλικί­ες:



Τα μικρά παιδιά όταν λένε ψέματα καλύ­πτουν με τα δύο τους χέρια το στόμα σαν να προσπαθούν να μην αφήσουν τις λέξεις να βγουν από το στόμα τους. Μια γυναίκα ίσως αγγίξει απαλά το μάγουλο της σε μια ελα­φρά κίνηση αγγίγματος.

Ένας άντρας μπο­ρεί να αγγίξει ανεπαίσθητα τη μύτη του με το δάχτυλο του ενός χεριού του σαν να προ­σπαθεί να συγκαλύψει το λεκτικό ψέμα. Ί­σως κάποιες άλλες φορές ο έμπειρος γνώ­στης της γλώσσας του σώματος παρατηρήσει ότι ένα άτομο λέει κάτι και αμέσως μετά ξύ­νεται απαλά στο πρόσωπο για 1-2 δευτερό­λεπτα. Υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες το άτομο να έχει πει ψέματα ή απλώς κάτι που δεν πιστεύει!

Διάβασε τα παρακάτω άρθρα:

γλώσσα του σώματος και φλερτ

http://howto-get-your-ex-back.info/bodylanguagesecrets/




Και κάτι να προσθέσω ... Η γλώσσα του σώματος ... βγαίνει και στον γραπτό λόγο ...




Με το Ύφος ... Τα κενά ... Την σιγή ... Την Καθυστέρηση ... Όλα ...


Όλα ... Φαίνονται ... !!!










Πέμπτη, Αυγούστου 02, 2012

Ελάτε Αύριο ( Γαμώ την Κοινωνική Αλληλεγγύη μου Γαμώ ... )

Κρίση ... Περνάμε Δύσκολα ... Όλοι λένε ότι πρέπει ο ένας να βοηθάμε τον άλλον ... Έτσι μόνο θα ξεπεράσουμε τις Δυσκολίες ... Έτσι μόνο θα ξεπεράσουμε την Κρίση ...

Είδες κανένας Αλληλεγγύη ??? Είδες κανένας βοήθεια και κατανόηση ???

Ο Οικογενειακός γιατρός της μάνας μου ... έκοψε τις απογευματινές ώρες ... και πήγε τις πρωινές μια ώρα νωρίτερα ( μάλλον με το έτσι θέλω ... ) ...


Χωρίς να ξέρω λοιπόν ότι άλλαξε το ωράριο και από 12:30 ... έκλεινε στις 11:30... χθες, ήμουνα στην πόρτα του Ιατρείου τυχαία στις 11:15. Διαβάζω το χαρτί που είχε γραμμένο το νέο ωράριο ... αλλά Νέκρα ... Κανένας μέσα ... Μείωσαν τόσο το ωράριο ... και φεύγουν από τις 11 και ... Μπορεί και πριν τις 11 ... ποιος ξέρει ...

Πήγα πάλι σήμερα ... αναβάλλοντας άλλες δουλειές ... αλλά στις 10:30 ... Σκέφτηκα ... ε, μια ώρα πριν ... θα προλάβω... Οι 3 κυρίες που περίμεναν μου είπαν ... ότι δεν θα πάρουν άλλον ... και αυτές είναι οι τελευταίες ... Μα καλά είπα ... Αφού έχει ακόμα μια ώρα ... Μόνο 3 επισκέψεις και μάλιστα για συνταγογράφηση ???

Πήγα μέσα στην κοπέλα που γράφει τα φάρμακα ... δίπλα από το γραφείο του γιατρού ... και ρώτησα ... μήπως είχε γίνει παρανόηση ... 

Ναι μου είπε ... Ο Γιατρός είπε μόνο τις 3 κυρίες όχι άλλον ... Μα καλά είναι 10 :30 ... και χθες ήρθα στις 11:15 και ήταν κλειστά ... τι θα γίνει ...

Δεν ξέρω ... Έτσι είπε ο Γιατρός ... Ελάτε Αύριο ...

Τόσο Άνετα ... 3 μέρες να χάσει κάποιος ... για να γράψει 3 φάρμακα ... Και με τόση Άνεση ... Ελάτε Αύριο ... Ούτε που την νοιάζει ... ενώ της έχεις εξηγήσει ότι ήδη έχεις χάσει 2 μέρες ... τσάμπα ...

Ελάτε Αύριο ...

Γαμώ την Κοινωνική Αλληλεγγύη μου Γαμώ ...


Εντάξει μωρέ ....


Συμπλήρωση : Τελικά την ημέρα του Αύριο ... έξω από το Ιατρείο είχε χαρτί που έγραφε ... "Σήμερα Κλειστά" ... Ευτυχώς που πήγε η Μάνα μου ... αλλιώς θα την έσπαγα την Πόρτα ... δεν θα άντεχα ... 







Εντάξει

Στίχοι: Γκικοδήμας Γιώργος
Μουσική: Ευσταθίου Γιάννης
Πρώτη εκτέλεση: O.P.A., Oppressive People Attack


Σου χρωστάνε λεφτά και σου λένε εντάξει
Εσύ δεν έχεις μία, σου λένε εντάξει
Δεν έχεις να φας, σου λένε εντάξει
Ψάχνεις για δουλειά σου λένε εντάξει
Τσακώνεσαι και φεύγεις, σου λένε εντάξει
Σας αρέσει η μουσική μου, σου λένε εντάξει
Περιμένεις στη σειρά σου, σου λένε εντάξει
Μόλις φτάσει τότε φεύγει και σου λένε εντάξει

Οι δικοί σου στο σπίτι, σου λένε εντάξει
Οι φίλοι σου στο δρόμο, σου λένε εντάξει
Το κορίτσι σου γελάει και σου λέει εντάξει
Κορόιδο... κορόιδο... εντάξει...
Κορόιδο, εντάξει...
Κορόιδο, εντάξει...
Κορόιδο...

Ξύπνα φιλαράκο θα σου πάρουν και το σώβρακο
Σε δένουν χειροπόδαρα με ένα συμβόλαιο
Σε πετάνε σαν χαρτί στο καλάθι των αχρήστων
Και σου λένε έλα αύριο... μεθαύριο...
το μήνα που δεν έχει Σάββατο
Εντάξει; Εντάξει;

Σε αυτή τη χώρα που ζεις όλοι λένε εντάξει
Το έχουν βρει εύκολο να ζουν χωρίς τάξη
Σε αυτή τη χώρα που ζεις όλοι βρίζουν τη τάξη
Το έχουν βρει εύκολο να λένε εν τάξει
Κορόιδο, εντάξει
Κορόιδο, εντάξει
Κορόιδο, εντάξει μωρέ
Κορόιδο, εντάξει
Εντάξει
Κορόιδο, εντάξει ντε
Ξύπνα...
Κορόιδο,
Εντάξει σου λέω ρε γαμώτο
Κορόιδο, εντάξει



( Αλλά και Αυτοί ... από άλλον Παπάρα θα την βρουν ... αλλά δεν το καταλαβαίνουν ... Απλώς να κάνουν την δουλειά τους ... Ή Καλύτερα ... Να μην κάνουν την δουλειά τους ...

Έλα Αύριο λένε σε μένα ... Έλα Αύριο θα τους πει κάποιος άλλος ... Παπάρας ... )