DSV - Song of the Day ... The Cranberies - Animal Instinct ...

The Cranberies - Animal Instinct

Suddenly something has happened to me

As I was having my cup of tea

Suddenly I was feeling depressed

I was utterly and totally stressed

Do you know you made me cry

Do you know you made me die

And the thing that gets to me
Is you'll never really see

And the thing that freaks me out
Is I'll always be in doubt

It is a lovely thing that we have
It is a lovely thing that we
It is a lovely thing, the animal
The animal instinct

So take my hands and come with me

We will change reality

So take my hands and we will pray

They won't take you away

They will never make me cry, no

They will never make me die

And the thing that gets to me

Is you'll never really see

And the thing that freaks me out

Is I'll always be in doubt

The animal, the animal, the animal instinct in me

It's the animal, the animal, the animal instinct in me

It's the animal, it's the animal, it's the animal instinct in me [x2]

Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου ...

Δεν μπορώ άλλο ρε Κάτια ... πρέπει να πιάσω δουλειά για να πληρώσω μερικά χρέη ... Δεν μπορώ άλλο ...

Εντάξει ρε Τζένη, όλοι μας έτσι είμαστε ... αλλά είναι δύσκολο ... έχεις βρει κάτι ???

Ναι ... βρήκα ... σε μια εισπρακτική !!!

Τι ???? Αυτές που σας παίρνουν κάθε μέρα τηλέφωνο ... και φοβίζουν όλο τον κόσμο ??? Αυτές που έχουν αγχώσει τον πατέρα σου και έχει την καρδιά του ???

Ναι αυτές ... τι να κάνω ??? Μόνο αυτές πλέον ζητάνε κόσμο ... Πρέπει να πάρω κάποια χρήματα για να ξεχρεώσω λίγο ...

Ναι βρε Τζένη μου ... αλλά θα εκφοβίζεις και εσύ κόσμο ??? Θα βάζεις το μαχαίρι στο λαιμό του κοσμάκη ??? Και τι θα πεις στον Πατέρα σου ???

Θα του πω ότι βρήκα δουλειά σε ένα λογιστήριο ... δεν έχω άλλη επιλογή ...

Και η Τζένη έπιασε δουλειά ... Και όσο περνούσαν οι μέρες όλο και αγρίευε ... Όλο και πιο απειλητική ήταν σε όσους χρωστούσαν ... Όσο περισσότερο πιεστική και απειλητική γινόταν ... τόσο πιο πολλά θα ήταν τα λεφτά του Μπόνους ...

Είχε ξεχάσει τι γινόταν με τον πατέρα της ... Και με όλους τους Ανθρώπους ... γιατί ... ποιος δεν χρωστούσε πλέον ...

Και μια μέρα γύρισε στο σπίτι της και βρίσκει τον Πατέρα της πεσμένο στο πάτωμα με το τηλέφωνο στο χέρι ...

Μπαμπά ... ΜΠΑΜΠΑΑΑΑ ... φώναζε ... αλλά αυτός δεν κουνιόταν ...

Καλεί αμέσως το 166 για να έρθει ασθενοφόρο να τον πάρει ...

Μετά βλέπει τον αριθμό της κλήσης που τον πήραν. Ποιος τον κάλεσε ??? Ποιος του είπε κάτι ??? ... αναρωτήθηκε ...

Χτυπάει και το σηκώνουν ... "Εισπρακτική τάδε παρακαλώ ... " ακούει και μένει παγωμένη ...

( Παναγία μου Όχι ... Κάνε καλά τον Πατέρα μου ... και εγώ θα παραιτηθώ αύριο κιόλας ... )





Για ένα κομμάτι ψωμί

Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχα



Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.

Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες -"μα τι τρέχει;"
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα πιεις φαρμάκια πολλά.

Θα σε πετάνε από δω κι από κει
θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
Θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα 'χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα 'χεις πληρώσει ακριβά.

Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου.
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νοιώσεις,
θα είναι για σένα αργά.

Στην Ελλάδα ... είναι ακόμη Πονηρό και Ανήθικο ...

Μοιάζουν με ανέκδοτα αλλά αποτελούν επίσημους νόμους διαφόρων κρατών,

ή δημοτικών αρχών.

Έχουν αποτρεπτική ισχύ, προβλέπουν...Όσο για τη λογική τους, είναι κυριολεκτικά για τα πανηγύρια! Ιδού η λίστα με τους πιο .«κουφούς» νόμους που αφορούν το… πολύπαθο σεξ:......

* Στο Λονδίνο είναι παράνομο να κάνεις έρωτα πάνω σε μια παρκαρισμένη μοτοσικλέτα (αν καταφέρεις, φυσικά, να ισορροπήσεις πάνω της).

αυστηρές ποινές και επιβάλλουν τσουχτερά πρόστιμα.

* Στην Ινδονησία η ποινή που προβλέπεται για αυνανισμό είναι ο αποκεφαλισμός (διευκρίνηση: της άνω κεφαλής).

* Στο Ιλινόις των ΗΠΑ ισχύει ένας νόμος που απαγορεύει την ανδρική διέγερση σε δημόσιους χώρους (εξαιρούνται κατασκηνώσεις και πλαζ γυμνιστών).

* Στο Θιβέτ, ένας νόμος επέβαλε τα παλαιότερα χρόνια στις γυναίκες να εκδίδονται πριν παντρευτούν. Θεωρείτο ότι έτσι αποκτούσαν την απαραίτητη πείρα ενόψει του γάμου (φροντιστηριακό σεξ).

* Μέχρι το 1990 απαγορευόταν η χρήση δονητή σε 16 πολιτείες των ΗΠΑ. Μεταξύ άλλων, σε Ουάσινγκτον, Μασαχουσέτη, Βόρεια και Νότια Καρολίνα, Αριζόνα, Βιρτζίνια, Μέριλαντ κ.ά. (μετά το 1990, αρκετοί άνδρες σε αυτές τις πολιτείες οδηγήθηκαν σε ερωτική ανεργία).

* Στο Γκουάμ (δυτικός Ειρηνικός ωκεανός) υπάρχουν άνδρες με αποκλειστική επαγγελματική απασχόληση να γυρίζουν το νησί ξεπαρθενεύοντας νεαρές γυναίκες, οι οποίες τους πληρώνουν για αυτό τον σκοπό. Το γεγονός οφείλεται σε ένα νόμο που απαγορεύει στις παρθένες να παντρεύονται (αν αποδειχθεί το αντίθετο, κινδυνεύουν με άμεσο διαζύγιο).

* Στην πολιτεία της Ουάσινγκτον ένας νόμος απαγορεύει να κάνεις έρωτα με παρθένα, κάτω από οποιαδήποτε συνθήκη (συμπεριλαμβανομένης της πρώτης νύχτας του γάμου).

* Στην Κίνα, οι γυναίκες που μένουν σε ξενοδοχείο απαγορεύεται να κυκλοφορούν γυμνές στο δωμάτιο (ο νόμος παύει να ισχύει στο μπάνιο).

* Στο Μπέρμινχαμ της Αγγλίας είναι παράνομο για άνδρες και γυναίκες να κάνουν έρωτα στα σκαλιά της εκκλησίας, μετά τη δύση του ηλίου (νωρίτερα θα τους δουν όλοι).

* Στην Αλεξάνδρεια της Μινεζότα απαγορεύεται στους άνδρες να κάνουν έρωτα με τις συζύγους τους, αν μυρίζουν κρεμμύδι ή σαρδέλες (δεν ξέρουν τι εστί πατσάς και σκορδαλιά).

* Σε Νεπάλ, Μπαγκλαντές και Μακάο απαγορεύεται η κινηματογραφική απεικόνιση φιλιών, εφόσον οι ηθοποιοί που τα ανταλλάσουν είναι πολίτες αυτών των χωρών (μοναδική λύση, το ντουμπλάρισμα με ηθοποιούς εισαγωγής).

* Στο Χονγκ-Κονγκ επιτρέπεται νομικά σε μια απατημένη να σκοτώσει το μοιχό σύζυγό της, αλλά μόνο με γυμνά χέρια. Για την ερωμένη του, μπορεί να επιλέξει οποιοδήποτε τρόπο θανάτωσης επιθυμεί (ακόμα και με γάντια στα χέρια).

* Στο Ρόμποκ της Βιρτζίνια απαγορεύεται οποιαδήποτε ερωτική δραστηριότητα με αναμμένα φώτα (για εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας;).

* Σύμφωνα με ένα νόμο του Λιβάνου, οι άνδρες επιτρέπεται να κάνουν έρωτα με τα ζώα, αρκεί αυτά να είναι θηλυκά. Αντίθετα, απαγορεύται αυστηρά η κτηνοβασία με αρσενικά ζώα (άλλο ο ετερόφυλος, και άλλο ο ομοφυλόφιλος έρωτας).

* Στη Μινεζότα των ΗΠΑ είναι παράνομο για οποιονδήποτε άνδρα να κάνει έρωτα με ζωντανό ψάρι (ιδίως αν το λένε Γουάντα).

Στην Ελλάδα ... απαγορεύεται να το αναφέρεις ... 

Είναι ακόμη Πονηρό ... και Ανήθικο ... 

Και έχουμε 2012 .... ( γαμώ την Ελευθερία μου ... ) 

Έ λ ε ο ς  ... 

Μήπως ... όχι μόνο μαζί τα φάγαμε ... αλλά συνεχίζουμε ΜΑΖΙ να τα τρώμε ???

Σήμερα εκμεταλλευόμενος τις ευεργετικά πλεονεκτήματα του ανέργου έπινα καφέ στην ηλιόλουστη παραλία ενώ διάβαζα ένα περιοδικό για υπολογιστές ... 

Το κάνω συχνά αυτό ... Δεν μπορώ να διαβάζω μέσα στο σπίτι ... Νομίζω ότι είμαι πάλι στο σχολείο ... 

Εκεί λοιπόν που έριχνα και μια ματιά στον πολύ κόσμο που υπήρχε ... είδα και έναν φίλο μου ... 

Τον φωνάζω και έρχεται χαμογελαστός στο τραπέζι μου ... 

Που είσαι τον ρωτάω ... Αν ήξερα ότι δεν έχεις σεμινάρια θα σε έπαιρνα τηλέφωνο για να πιούμε μαζί καφέ ... Έχουμε χαθεί ... 

Ε... στο σεμινάριο, μου λέει, είμαι και τώρα ... 

Αααα πάλι τα ίδια, του λέω με το κεφάλι κουνάμενο ... Πάλι τα ίδια ???

Τι να κάνω μου λέει ... Να παίζω Αγωνία ??? ( Παιχνίδι με Τράπουλα ) ... Από το να παίζω Αγωνία ... καλύτερα να πιω έναν καφέ ... Αφού δεν έχουμε ακόμα ούτε Εισηγητή ... και τα σεμινάρια τελειώνουν τον Απρίλιο ... Και πραγματικά ... είναι από τους πιο τίμιους και σωστούς Έλληνες Πολίτες που γνωρίζω. 

Δλδ ... 5 € την ώρα επί 8 ώρες ... επί 20 άτομα που έχει το σεμινάριο ... επί πόσα σεμινάρια στον ΟΑΕΔ του Βόλου ... επί πόσες Πόλεις στην Ελλάδα ... πόσα εκατομμύρια μόνο από τα σεμινάρια ... Και μην μου πείτε ότι σας λέω κάτι άγνωστο ... Χρόνια τα ξέρουμε αυτά ότι γίνονται έτσι ... 

Προσωπικά έχω να ανανεώσω την κάρτα Ανεργίας μου ... πάνω από ένα χρόνο ... γιατί ένιωθα συμμέτοχος σε αυτή την κοροϊδία ... 

Είμαι όμως όπως και πάρα πολλοί άλλοι εξαντλημένος οικονομικά ... και σκεφτόμουνα καιρό τώρα να ανανεώσω την κάρτα μου για να κάνω κανένα σεμινάριο ... ή μήπως βρω κατά τύχη δουλειά ... Δεν ήξερα όμως ότι συνεχίζεται αυτό το πανηγύρι ... Νόμιζα ότι τώρα στον πάτο που είμαστε, τα πράγματα θα είχαν αλλάξει ... Και αν όχι στην Νοοτροπία, που αυτή έχει εμποτιστεί με την Λαμογιά και την Εξυπνάδα του Έλληνα ..., τουλάχιστον θα υπήρχαν καλύτερες δικλίδες ασφαλείας με ελέγχους και έρευνες ... για να μην πηγαίνουν τα λεφτά στον βρόντο ... 

Εγώ τι να κάνω τώρα ??? Να προσπαθήσω να μπω ( με βύσμα εννοείται ... αλλιώς πρέπει να κερδίσεις το Λόττο ) σε κάποιο Σεμινάριο για να πάρω κάποια ευρώ και να επιμορφωθώ ... ή θα είμαι και εγώ ένας από αυτούς που "μαζί τα τρώνε" ??? 

Με αναγκάζουν να παρανομήσω και να γίνω ... μέρος του συστήματος ???

Μήπως ... όχι μόνο μαζί τα φάγαμε ... αλλά συνεχίζουμε ΜΑΖΙ να τα τρώμε ??? 

Και τι πρέπει να κάνω ... για να συνεχίσω να βαδίζω στην Ελευθερία μου ??? 

Τι ??? 

Η μεγαλοσύνη της φτώχειας ...

Η μεγαλοσύνη της φτώχειας

Ν. Λυγερός

 Jean Valjean: Γιατί κλαις;

Cosette: Επειδή είμαστε φτωχοί.

Jean Valjean: Και γιατί σε πειράζει;

Cosette: Γιατί τα όνειρα είναι ακριβά…

Jean Valjean: Δεν έχεις ανάγκη από όνειρα.

Cosette: Γιατί; Οι άλλοι δεν έχουν;

Jean Valjean: Όσοι έχουν μείνει με αυτά. Τα όνειρα τα έφτιαξε η κοινωνία και τα δίνει για να μη ζητάμε τίποτα.

Cosette: Μα δεν ζητώ τίποτα!

Jean Valjean: Αυτό είναι το πρόβλημα.

Cosette: Η ελεημοσύνη;

Jean Valjean: Όχι, πρέπει να διεκδικείς!

Cosette: Τι πράγμα;

Jean Valjean: Τα δικαιώματά σου.

Cosette: Μα δεν είχα ποτέ…

Jean Valjean: Τώρα είμαι εδώ.

Cosette: Θα μου δώσεις δικαιώματα;

Jean Valjean: Όχι.

Cosette: Ε, τότε;

Jean Valjean: Θα σε βοηθήσω για να τα πάρεις.

Cosette: Και ποιο πρέπει να πάρω;

Jean Valjean: Το δικαίωμα της ζωής.

Cosette: Μα το έχω αυτό.

Jean Valjean: Όχι ακόμα.

Cosette: Γιατί;

Jean Valjean: Δεν μπορούν να σου επιβάλλουν μια άθλια ζωή!

Cosette: Κι όμως δεν έχω άλλη.

Jean Valjean: Τώρα μαζί μου θα έχεις άλλη.

Cosette: Είσαι πλούσιος;

Jean Valjean: Όχι.

Cosette: Και τότε πώς θα με βοηθήσεις;

Jean Valjean: Και οι Άθλιοι βοηθούν.

Cosette: Πώς είναι δυνατόν;

Jean Valjean: Λόγω της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Cosette: Αφού δεν έχουν τίποτα.

Jean Valjean: Δεν έχουν τίποτα από αυτά που αγοράζονται. Έχουν όμως τα άλλα.

Cosette: Και θα μου τα πουλήσουν;

Jean Valjean: Όχι θα τα μοιραστούν μαζί σου.

Cosette: Έτσι θα κάνεις κι εσύ;

Jean Valjean: Ναι.

Cosette: Θα μου δώσεις από το ψωμί σου; Θα το μοιραστούμε;

Jean Valjean: Όχι. Αυτό είναι όλο για σένα.

Cosette: Κι εσύ;

Jean Valjean: Εγώ;

Cosette: Ναι εσύ!

Jean Valjean: Εγώ έχω εσένα.

Cosette: Πώς μ’ έχεις;

Jean Valjean: Είμαι υπεύθυνος για σένα.

Cosette: Κι εγώ;

Jean Valjean: Είσαι ελεύθερη.

Cosette: Είμαι ελεύθερη μόνο μαζί σου.

Jean Valjean: Τότε θα είμαι πάντα κοντά σου.

Cosette: Αλλά θέλω να τρως κι εσύ μαζί μου!