Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους...

Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).

Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ώριμων Ανθρώπων

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ? ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…


Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.


Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.


Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.


Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.


Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.


Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.


Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.


Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…


Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.


Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.


Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.


Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…


Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.


Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.


Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.


Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»

Πηγή : http://www.psixologikosfaros.gr/article_det.asp?artid=5528


Από μία Ανάρτηση ... μιας Αγαπημένης ... ( Μου ) ... 

Εκείνες οι Σουσούδες του 80 ... μεγάλωσαν Κόρες και Γιους στο 2000 ... και υπάρχουν πάλι παντού ...

Αυτόν τον καιρό, όπως κάθε Αύγουστο σχεδόν ... βλέπω μία σειρά που δεν έχω δει στο Παρελθόν ... στο YouTube ...

Όπως καταλάβατε ... αυτόν τον καιρό βλέπω την Μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά ... και περνάω όμορφα ... γιατί μου αρέσει η τηλεόραση της Παλιάς Αθήνας ...

Γιατί να το έγραψε ο Ψαθάς ??? Και γιατί να το έβγαλε στην Τηλεόραση την Δεκαετία του 80 ??? Ήταν η Εποχή που ο Νεοπλουτισμός Βρώμαγε παντού ... Η Ζήλια και η Ψωρουπερηφάνια έφτασε στο Κατακόρυφο ... Ο Ανταγωνισμός τους καλύτερου σπιτιού ... με Μπιντέ και Μπάρμπεκιου γινόταν έμμονη Ιδέα ... και το Μπομπέ Μαλλί της κάθε Νοικοκυράς ... έλαμπε από μέτρα κάθε Σάββατο Μεσημέρι ... που φανέρωνε την Καθιερωμένη Έξοδο το Σαββατόβραδο ... γιατί Λεπτάν Έχουμεν ... και ας έβλεπαν οι περισσότεροι την Ελληνική Ταινία στις 10 το Βράδυ στην ΥΕΝΕΔ - ΕΡΤ2 ....

Πόσο όμως επίκαιρο είναι και πόσο πρόσφατο ??? Γιατί εκείνες οι Σουσούδες του 80 ... μεγάλωσαν Κόρες και Γιους στο 2000 ... και υπάρχουν πάλι παντού ... Δεν δέχονται να τις αγγίξει και να τις φλερτάρει κανένας ... γιατί θέλουν από Τραπεζίτη και Εργοστασιάρχη και πάνω ... Θέλουν τα Μπαλιά και τα Ντουμπάια για διακοπές ( βέβαια τώρα σφίξαν οι κώλοι και βολεύονται με Μύκονο ) ... και μέσα στο Ψέμα ... την Υποκρισία ... και την Δυσωδία ... 

Μην πεις και το ακούσουν ... Μην καταλάβουν ότι δεν έχουμε λεφτά ... Μην πεις ότι πούλησες το Αμάξι για να πληρώσεις την Εφορία ... Να λες ότι το πούλησες για να πάρεις πιο καλό και πιο καινούριο ... Μην καταλάβουν ότι δεν ξέρεις ... Να μην πάμε σε αυτή την Παραλία .. δεν είναι Must ..... Μην Μην Μην Μην ... 


Παντού Ψώρα και Τουπέ και Κόμπλεξ με τον τόνο ... Το βλέπω κάθε μέρα παντού ... Και στην Θάλασσα ... και στις κουβέντες την ώρα του Μπάνιου ... και στον δρόμο με το ποδήλατο που γυρνάω ... και παντού ... και πνίγομαι ... 
Πνίγομαι !!!

Και στις μέρες μας ... υπάρχει το Fb ... Η Αούτομπανγκ της Υποκρισίας ... Το απόγειο των Ψώνιων ... που βάζουν όλο φωτό τάχα μου σταυροπόδι για να φαίνεται η δαντέλα από την Κάλτσα ... αγκαλιά με ένα σκυλάκι ή ένα κουτάβι .. για να φαίνεται η ρόγα ή όλο το μπούστο μέχρι την ρόγα ... Γέλια παντού ότι περνάνε καλά και Χάι ... και διακοπές σε χάι μέρη χλιδάτα και με γούστα ... και ένα σωρό φωτό από Αστακομακαρανάδες ... και ας τρώνε συνέχεια Φασολάς στο σπίτι ... Ψέμα ... Ψέμα ... Τουπέ ... και Εμετική Επίδειξη ... για να νιώσουν ότι ζούνε ... ότι κάτι κάνουνε ... ότι έχουν παρέες.. βγαίνουν ... γλεντάνε και ξέρουν να ζουν την Ζωή ... αλλά και μπορούν και έχουν επιτύχει ώστε να την Ζουν όπως Επιθυμούν ... Γιε Ράιτ ...

Σε κάποια ερώτηση κάποιου Σάιτ γνωριμιών ( Twoo )  " Σας ικανοποιεί η Ζωή σας ???" ... Όλες μα Όλες ... λένε ΝΑΙ ... Εγώ βέβαια απάντησα ΌΧΙ ...

Αφού σε ικανοποιεί η Ζωή σου μωρή Υποκρίτρια .. τι θες στο Σάιτ γνωριμιών ... Γκόμενο δεν έχεις ... και βραυγκομάς ... Αλλιώς δεν θα έψαχνες ... Άρα ??? Είσαι Ικανοποιημένη ε ???

Σουσουδιάρα - Σνομπαρία ( που έλεγε και η ίδια ) ...


Και θα το πω και θα κλείσω ...

Που πας κυρά μου με το Άσπρο Βαμβακερό κολάν με 70 χρόνια Κυταρίτιδα ??? Που πας ??

Είσαι εσύ για κολάν και μάλιστα και άσπρο ??? Δεν λέμε για την πλισεδιάρα κυταρίτιδα ... Να την δούμε με μαγιό στην θάλασσα είναι φυσιολογικό ...

... Αλλά να την Μοστράρεις κιόλας σαν Ζηλευτή γιατί θες να το παίξεις Διατηρημένη 40άρα ... ε πάει Πολύ !!! 

«Ο μηνιαίος μισθός σου ισοδυναμεί με τα καθημερινά μου έξοδα. Πως μπορώ να μπλέξω μαζί σου;» ...

Πως θα βρούμε τον ιδανικό σύντροφο ΑΝ προσπερνάμε ανθρώπους για όλους τους λάθος λόγους;

Τους ξεγράφουμε γιατί δεν είναι αρκετά ευκατάστατοι ή επειδή δεν μοιάζουν με το ιδανικό ταίρι που έχουμε φαvτασιωθεί, οπότε αμέτρητες ευκαιρίες για ευτυχία χάνονται μέσα από τα χέρια μας εξαιτίας της επιπολαιότητάς μας.

Ίσως μας πάρει χρόνο, αλλά τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε ότι το χιούμορ, η προσωπικότητα, η εξυπνάδα και η αυθεντική έλξη είναι το κλειδί για να βρει κανείς τον ιδανικό σύντροφο. Μερικές φορές όμως, αυτή η συνειδητοποίηση έρχεται πολύ αργά…

«Ένα φτωχό αγόρι ήταν ερωτευμένο με την κόρη ενός πλούσιου άνδρα.

Μια ημέρα, το αγόρι αποφάσισε να της κάνει πρόταση γάμου. Όμως η απάντηση που πήρε ήταν η εξής, «Ο μηνιαίος μισθός σου ισοδυναμεί με τα καθημερινά μου έξοδα. Πως μπορώ να μπλέξω μαζί σου;»

Συνέχισε λέγοντας, «Πως μπόρεσες να σκεφτείς κάτι τέτοιο; Δεν θα μπορούσα ποτέ να σε αγαπήσω, γι” αυτό ξέχασέ με και αρραβωνιάσου κάποια άλλη της τάξης σου.»

Όμως για κάποιο λόγο το αγόρι δε μπόρεσε να την ξεχάσει τόσο εύκολα.

Περίπου 10 χρόνια αργότερα, σκόνταψε ο ένας πάνω στον άλλο σε ένα πολυκατάστημα.

Αυτή χωρίς να χάσει λεπτό του είπε, «Δεν το πιστεύω! Εσύ; Πως είσαι; Πλέον είμαι παντρεμένη και ξέρεις πόσο χρήματα βγάζει ο σύζυγός μου; 14.000€ το μήνα! Μπορείς να το ανταγωνιστείς αυτό; Και είναι επίσης πολύ έξυπνος.»

Τα μάτια του άντρα γέμισαν δάκρυα ακούγοντας αυτές τις λέξεις να βγαίνουν από το στόμα της γυναίκας για την οποία νοιαζόταν όλα αυτά τα χρόνια.

Λεπτά αργότερα, ο σύζυγός της εμφανίστηκε. Όμως πριν η γυναίκα προλάβει να πει κουβέντα, ο σύζυγός της είδε τον άντρα και είπε, «Κύριε, εδώ είσαστε! Και βλέπω πως γνωρίσατε ήδη την γυναίκα μου!»

Έπειτα γύρισε στη γυναικά του και της είπε, «Αυτός ο κύριος είναι το αφεντικό μου, που τρέχει το πρότζεκτ των 90 εκατομμυρίων στο οποίο δουλεύω!»

«Και ΑΝ θέλεις να μάθεις κάτι περίεργο γι” αυτόν, κάποτε αγαπούσε μια δεσποινίδα όμως δεν μπόρεσε να κερδίσει την καρδιά της. Αυτός είναι ο λόγος που παρέμεινε ανύπαντρος μέχρι τώρα.»

Και συνέχιζε λέγοντας, «Πόσο τυχερή θα ήταν αυτή η γυναίκα αν είχε παντρευτεί τον άντρα που βλέπεις αυτή τη στιγμή;»

Η γυναίκα τον κοίταξε σοκαρισμένη αλλά δεν μπορούσε να πει λέξη.»

Τελικά, η ζωή είναι πολύ μικρή και είναι σαν καθρέπτης. Μπορείς να δεις μόνο όσα αντικατοπτρίζει. Για αυτό μην είστε τόσο αλαζόνες ή υπερήφανοι κοιτάζοντας αφ” υψηλού τους άλλους λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή… Τα πράγματα αλλάζουν με τον καιρό. Μην υποτιμάτε κανέναν, γιατί ο καθένας έχει μια διαφορετική ιστορία!


DSV

ΣΩΘΗΚΕ ΤΟ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ... ΣΩΘΗΚΕ ...

ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΜΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑ ... 

Οι απειλές που εκτόξευσαν καμιά δεκαριά μέρες πριν οι κανονικοί άγριοι, ο Αδωνις και ο Λοβέρδος, ότι ο Τσίπρας θα πάει φυλακή , τι ήταν ;

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Τον σταύρωσαν έξω, τον σταυρώνουν και μέσα…

Τον επαινούν οι ίδιοι που τον λιντσάρουν επί έξι μήνες, τον λιντσάρουν όσοι έπιναν νερό στο όνομά του και όλοι θέλουν το κεφάλι του.

Οι έξω για τιμωρία και παραδειγματισμό, η τρόικα εσωτερικού επειδή είναι εντεταλμένη να υλοποιήσει το επόμενο στάδιο του πραξικοπήματος που εξελίσσεται ακόμη και τώρα και οι σύντροφοι για διαφορετικούς λόγους. Άλλοι-οι πιο έντιμοι- για καθαρά συνειδησιακούς, άλλοι επειδή δεν έχουν κατανοήσει το επίδικο και το διακύβευμα, κάποιοι άλλοι για λόγους που παραπέμπουν στα χρόνια υπαρξιακά προβλήματα της Αριστεράς και μερικοί για λόγους προσωπικής στρατηγικής…

Η Αριστερά είχε και θα έχει πάντα, από τη φύση της,  το ηθικό πλεονέκτημα στην αναμέτρηση της Ιστορίας με τον εαυτό της. Αυτή η παραδοχή δεν συνεπάγεται όμως αναγκαστικά και την ηθική υπεροχή όλων των προσώπων που συντάσσονται στις γραμμές της …

Και αν η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, αλλά η ήττα μόνον έναν, το τσουβάλιασμα του Τσίπρα με τους προηγούμενους τι έχει αλήθεια; Μήπως το ξέπλυμα τους; Μήπως την ενδυνάμωση του χρυσαυγίτικου αφηγήματος ,» όλοι το ίδιο είναι»;

Η διαφορά του Τσίπρα με τους άλλους είναι ότι δεν συναίνεσε στο Μνημόνιο. Το βρήκε και πάλεψε να το αλλάξει.

Στις Βρυξέλλες τον κρέμασαν από την ίδια θηλιά που έβαλαν στη χώρα ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος,με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και το βρετανικό δίκαιο.

Στις 6 το πρωί της Δευτέρας τους είπε «το έργο τελείωσε, δεν συναινώ». Και του είπαν δεν κατάλαβες καλά αγόρι μου, αν δεν υπογράψεις, στην Τράπεζα της Ελλάδας δεν θα βρεις αύριο ούτε ένα ευρώ. Μπορούμε να το κάνουμε γιατί είστε στο βρετανικό δίκαιο.

Καθάρισε εσύ με τα εξαγριωμένα πλήθη, τη διάλυση της χώρας σου και  τις ποινικές ευθύνες που θα αντιμετωπίσεις, όταν σε τυλίξουμε σε μια κόλλα χαρτί για χρεοκοπία…

Τα capital controls δεν ήταν η μεγάλη βόμβα… Ήταν η πρώτη προειδοποιητική βολή που έριξε ο ίδιος ο Σόιμπλε…

Και αν αυτά φαντάζουν συνωμοσιολογικές ιστορίες για αγρίους, οι απειλές που εκτόξευσαν καμιά δεκαριά μέρες πριν οι κανονικοί άγριοι, ο Αδωνις και ο Λοβέρδος, ότι ο Τσίπρας θα πάει φυλακή , τι ήταν ; Το χάρισμα του Παϊσιου;

Τον υποχρέωσαν σε μια επαίσχυντη συμφωνία για να του προκαλέσουν εσωτερική αναταραχή που θα τον οδηγήσει στην παραίτηση και την οριστική ταπείνωση.

Μέχρι να ολοκληρωθεί το πιο ύπουλο πραξικόπημα όλων των εποχών και να παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους αποικιοκράτες , η επόμενη κυβέρνηση ειδικού σκοπού …

Σκοπεύσατε πυρ! Aυτά  θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος , εκτός και αν λογοκριθεί…

Αυτό είναι η Αλληλεγγύη ... Να νοιάζεσαι για τον Άλλον ... και όχι μόνο για τον Κώλο σου !!!

Ήρθε ο Αύγουστος ... και όλοι ( με τέτοια Κρίση ... για να μην χαλάσουν λεφτά ) ... τρέχουν στα χωριά τους ... στα Εξωχικά τους ... ή σε Εξωχικά Φίλων ... 

Οι περισσότεροι εξ αυτών ... πάνε να "Δούνε" λένε τον Παππού και την Γιαγιά ... γιατί τους πόνεσαν ... Μεγάλος ο Πόνος ... 

Τόσο καιρό τους είχαν γραμμένους ... Δεν ρωτούσαν πως την βγάζουν ... και πως περνάνε με τα ένα σωρό έξοδα και χαράτσια ( για να Συντηρήσουν και το Πατρικό Σπίτι ... που λόγω Οικογένειας που ζούσε παλιά ... είναι Μεγάλο και Πολυέξοδο ) ... και ούτε καν τι κάνουν .. πως περνάνε .. 

Το Καλοκαίρι βέβαια τους Θυμήθηκαν ... Τους Πόνεσαν ... και όχι μόνο αυτά ... αλλά και τα Εγγόνια τους ... ( Θα πάμε στον Παππού που σου πήρε Δώρο και θα σου δώσει και λεφτά ... ) και γεμάτα αδημονία ... θέλουν να τους δούνε ...

Χωρίς βέβαια να σκεφτούν πως τα βγάζουν οι παππούδες ... και πως θα τους φιλοξενήσουν ( έχει έξοδα η φιλοξενία ) ... πάνε ... αράζουν ... τρώνε τα παστίτσια ( με μοσχαρίσιο κιμά όμως του 23% ... γιατί προσέχουμε τις σιλουέτες μας ) ... και τις πίτες ... και τα γλυκά που φτιάχνει η Γιαγιά ... και Έντεχνα κάνουν τον Αλέκο ... και τον Κινέζο .. και φιουφφφ ... φιουφφφ ... όταν η γιαγιά και ο παππούς με τρεμάμενα τα χέρια ανοίγουν το πορτοφόλι για να χαρτζιλικώσουν τα κακομαθημένα που έμαθαν να παίρνουν συνέχεια δώρα και λεφτά. ( Μερικά τα έχουν μάθει οι γονείς τους να μην δέχονται τίποτα ... γιατί ξέρουν ότι σήμερα κανένας δεν έχει λεφτά για να τα ξοδέψουν σε σοκολάτες και παγωτά ... Αλλά Ελάχιστα ) ...

Και γελάνε βέβαια ... Και χαίρονται .... "Είδες τι σου έδωσε ο Παππούς και η Γιαγιά ???" ... λένε στο Μπουμπούκι τους ... Ενώ δεν σκέφτονται καν ... ότι ο Παππούς και η Γιαγιά ... θα φάει ένα μήνα φιδέ και ρύζι ... για να βγάλει τα επιπλέον έξοδα των Παιδιών - Εγγονιών τους ... 

Τα λέω αυτά γιατί έτσι νιώθω ... Όσες φορές ως φοιτητής ο Πατέρας μου μου έδινε έξτρα λεφτά τα γυρνούσα πίσω ... και του έλεγα να τα ξοδέψει σε μία έξοδο και να πάει να κάνει και ένα μακρινό μπάνιο - εκδρομή ... από μένα ... 

Γιατί ήξερα ότι για να μου δώσει εμένα έξτρα χρήματα ... δεν θα έβαζε την βενζίνη που έπρεπε για να κάνει τα Μπάνια του ... το Καλοκαίρι.

Ήξερα ... Σκεφτόμουν ... και Νοιαζόμουν ...


Αυτό θέλει ... Αυτό είναι η Αλληλεγγύη ... 

Να νοιάζεσαι για τον Άλλον ... και όχι μόνο για τον Κώλο σου !!!