Τον ακούω πάντα με θαυμασμό και πολύ προσοχή αλλά στο τέλος μου μένει μία πικρία και μια μελαγχολία.
Γιατί τόσα χρόνια ο άνθρωπος ξελαρυγγιάζεται να λέει τα ίδια και τα ίδια, και τα ατυχήματα να αυξάνονται και το αίμα να ρέει όχι πλέον σε ποτάμια αλλά σε λίμνες.
Έχουμε χάσει όλοι μας ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, και όσοι από εμάς από καθαρό σφάλμα ενός ασυνείδητου οδηγού, μας μένει ένα γιγάντιο ΓΙΑΤΙ?
Αλλά η έλλειψη ΠΑΙΔΕΙΑΣ, οδηγεί συνεχώς σε δυσοίωνους Ατραπούς.
Α
φού δεν πήραν παιδεία, που αποτελεί ιδανικής κοινωνίας τον θεμέλιο λίθο, επιλέγουν κακία δεν επιλέγουν την οδό της Αρετής, όπως ο Ηρακλής στον μύθο.Σας επισυνάπτω 2 από τις συνεντεύξεις του, για να δείτε πως πρέπει να σκέφτεται ένας Normal άνθρωπος. Οι περισσότεροι θα αναρωτηθείτε... Μα καλά αυτός είναι ακραίος γιατί ήταν Οδηγός Αγώνων σε Rally Acropolis και τέτοια, γι αυτό τα λέει αυτά.
Εγώ θα απαντήσω, Αυτός είναι Normal και είχε την σωστή δυνατή ΠΑΙΔΕΙΑ για να μπορεί να είναι οδηγός αγώνων. Γι αυτό μιλάει έτσι. Και στις συνεντεύξεις του είναι πολύ "κομψός". Έπρεπε να τον ακούσετε πριν από λίγο στο MEGA, να δείτε τι ΗΛΙΘΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ, ΚΑΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ, ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ και πολλά άλλα, που όταν χρόνια τώρα, τα λέω εγώ, με περνάνε για ΜΑΛΑΚΑ ΨΥΧΟΠΑΘΗ!!!
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Εδώ και 7 - 8 χρόνια σε γιορτές και γενέθλια κλείνω τηλέφωνα και κινητά, και δεν θέλω να μου λέει κανένας Χρόνια Πολλά γιατί το θεωρώ καταρχάς ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ (Από τους περισσότερους) και ως κακή Ευχή μιας μου θα παρατείνει το "μαρτύριό" μου που χρόνια τώρα περνάω.
Όταν του είπαν λοιπόν ο Καμπουράκης και Ο Οικονομέας Χρόνια Πολλά, τότε απάντησε..... ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΚΑΤΑΡΕΣ!!! Και τον ρώτησαν καλά Χρόνια Πολλά σας λέμε όχι Χρόνια Λίγα.... και απαντάει....
Τα Χρόνια Πολλά, είναι ΚΑΤΑΡΑ γιατί δεν θέλω να ξαναδώ άλλα Αγαπημένα μου πρόσωπα ΝΕΚΡΟΥΣ και ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ. Μου κάνει τη Ζωή Βασανιστική και Ασήκωτη.
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΤΕ!!!!!!!!!!
Άρα και εγώ συμπληρώνω, Χρόνια Καλά θέλω να ακούω, ή καλύτερα "Να είμαστε όλοι καλά σε έναν καλύτερο Κόσμο για Εμάς και το κυριότερο ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ". Και ας μην έχω παιδί και κατά 99% δεν κάνω ποτέ. Όλα τα Παιδιά του κόσμου τα βλέπω σαν Παιδιά μου και δεν θέλω να σκοτώνονται στους δρόμους από ΗΛΙΘΙΟΥΣ, ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ, ΑΝΩΡΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΥΣ ΠΑΠΑΡΕΣ (δεν λέω Γονείς, γιατί δεν αξίζουν τέτοια τιμή. Λίγοι είναι αυτοί που την αξίζουν και ευτυχώς με αξίωσε ο Θεός και έχω γνωρίσει μερικούς τέτοιους, και μάλιστα 2 από αυτούς μένουν και κολλητά δίπλα μου. Ο Γ. και η Φ με 2 λατρεμένα παιδιά που ο ένας πάει για Τενόρος).
Και πριν από την Συνέντευξη επισυνάπτω ένα Link και κάποιος στίχους από τους Σ/Υ Α.Ε. (όταν ήταν ακόμα TXC) προς τους Βαρήκοους και του ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΥΣ!!!
Κάντε εδώ κλικ για να δείτε το βίντεο....
Μακρύς Βαρύς ΧειμώναςΜακρύς, βαρύς χειμώνας
Θά ‘ναι ένας μακρύς βαρύς χειμώνας
Θά ‘ναι τώρα δυο χιλιάδες χρόνια χειμώνας
Τελειώνει ένας αιώνας , μπαίνει νέος αιώνας
Και νά ‘μαι τώρα μοναχός οδοιπόρος
μέσα στο χώρο, τον χρόνο,
μες στον ανθρώπινο φθόνο και δόλο
να ψάχνω τόπο να σταθώ πάνω από τον κόσμο ψηλά
να ψάχνω τρόπο να κοιτάξω και να δώ καθαρά.
Βλέπω ανθρώπους να ζούνε σε παράδοξους κόσμους
μακριά από τη φύση και τους φυσικούς νόμους
σε συνθήκες πνευματικού σκότους, γεννούν απογόνους
και τους μαθαίνουν στους ίδιους αφύσικους τρόπους.
Έτσι γεννιούνται και πεθαίνουν δίχως δίψα για γνώση.
Κανείς δεν ξέρει να βιώσει, μόνο να επιβιώσει,
αφού αυτά που μαθαίνει είναι αυτά που κρατά.
Είναι τα ίδια που περνάνε από γενιά σε γενιά.
Η οικογένεια είναι ανίκανη να δώσει παιδεία
και μια ψευδαίσθηση γνώσης δίνουν απλά τα σχολεία,
και η ψυχαγωγία που δεν άγει τα ήθη.
Θαμπώνει και κοιμίζει τα πλήθη.
Προάγει τη λήθη.
Και για να πούμε και τα σύκα - σύκα, τη σκάφη - σκάφη :
Κανείς δεν μπορεί να ψάξει βιβλιοθήκες ράφι - ράφι
και ν' αναγνώσει, γνώση και να διαδώσει μια δόση,
αφού αυτοί που την έχουνε σώσει, την έχουν κλειδώσει !
Και με πληγώνει καθώς βλέπω νεαρές ψυχές
να καταστρέφονται λες και δεν βλέπουν τα λάθη του χθες
από κακές διδαχές, από άγνοια και κακές συμβουλές
από παράνοια μερικές φορές.
Αφού δεν πήραν παιδεία
που αποτελεί ιδανικής κοινωνίας τον θεμέλιο λίθο,
επιλέγουν κακία δεν επιλέγουν την οδό της Αρετής, όπως ο Ηρακλής στον μύθο.
Δεν βλέπουν ψηλά
Δεν βλέπουν κι οι επόμενες γενιές ψηλά
αφού δεν πήραν παιδεία .
Είναι ένας φαύλος κύκλος
Μας εγκλωβίζει και μας στροβιλίζει σα νάνε κυκλώνας.
( επιμελώδημα )
Και θά ναι ένας μακρύς βαρύς χειμώνας
Θά ναι τώρα δυο χιλιάδες χρόνια ένας μακρύς βαρύς χειμώνας .
--------------------------------- 1η Συνέντευξη --------------------------------------------
Συνέντευξη Ιαβέρη: Εθνική Τραγωδία τα τροχαία05/04/2007
Σε Εθνική Τραγωδία εξελίσσεται η μάστιγα των τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα, όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γνωστός οδηγός Αγώνων Ιαβέρης (κατά κόσμον Τάσος Μαρκουίζος), σημειώνοντας ότι μόνον ως γενοκτονία μπορεί ληφθεί το γεγονός, ότι τα τροχαία ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 18 εως 44 ετών.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ για το αυτοκίνητο ο Ιαβέρης υπογράμμισε ότι κάθε μέρα η Ελλάδα θρηνεί 10 νεκρούς, ενώ την ίδια στιγμή έχουμε 30 παραπληγικούς και 1.200.000 τραυματίες. Μάλιστα, ανάφερε ότι τα νούμερα αυτά ισοδυναμούν με τη βύθιση ενός Ferry Boat ή με την πτώση ενός μικρού αεροσκάφους της αεροπλοϊας σε κατοικημένη περιοχή.
Με αφορμή την έξοδο των Αθηναίων για τις διακοπές του Πάσχα, ο Ιαβέρης τονίζει ότι είναι λάθος να δίνεται έμφαση στην οδική ασφάλεια μόνον κατά την περίοδο των εορτών (3-4 φορές το χρόνο), καθώς τα τροχαία που γίνονται αυτές τις ημέρες είναι το 5% των συνολικών ατυχημάτων που γίνονται σε έναν ολόκληρο χρόνο.
Καθοριστικός παράγοντας για την ασφαλή μετακίνηση επιβατών αναδεικνύεται η άρτια κατάσταση του οδηγού αλλά και του οχήματος που θα κληθεί να οδηγήσει. Στο εγχειρίδιο που έχει συγγράψει ο Ιαβέρης και το οποίο δίδεται δωρεάν σε σχολεία, επισημαίνεται ότι οι παράγοντες που επηρεάζουν πολλές φορές δραματικά την καθημερινή οδήγηση είναι:
Α) η τεχνολογική κατάσταση του αυτοκινήτου
Β) η συνείδηση, το πνεύμα και η προσωπικότητα του οδηγού
Γ) η ποιότητα του δρόμου
Δ) οι τεχνικές της οδήγησης και οι γενικές οδηγικές γνώσεις στη θεωρία και εμπειρία του οδηγού.
Δεκάλογος Ασφαλούς Οδήγησης
Ο,τι αυτοκίνητο και αν διαθέτει κάποιος, απαραίτητος είναι προληπτικός έλεγχος και συγκεκριμένα αυτός του μπροστινού συστήματος, των αμορτισέρ αλλά και των λαστίχων ιδιαίτερα.
Η συγκέντρωση, η φυσική κατάσταση, η ηρεμία (εσωτερική ισορροπία), η δυνατότητα πρόβλεψης ατυχήματος, η εμπειρία, η ευγένεια, η κυκλοφοριακή αγωγή, η τυπικότητα, ο αυτοσεβασμός αλλά και σεβασμός των άλλων, συνθέτουν τον δεκάλογο της ασφαλούς οδήγησης που χαρακτηρίζει τον σωστό οδηγό.
Ο σωστός οδηγός είναι και αυτός που γνωρίζει να φορτώνει το όχημα του, χωρίς να αλλάζει η σχέση αναλογία βάρους από τον εμπρός στον πίσω άξονα. Για όσους επιλέξουν τη λύση του τρέϊλερ ή του τροχόσπιτού θα πρέπει να γίνει σαφές ότι υπερφόρτωση αυτών οδηγεί σε μείωση της πρόσφυσης των τροχών, απώλεια αίσθησης της κατευθυντικότητας με ορατό τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος.
Η στατιστική των τροχαίων ατυχημάτων καταδεικνύει ότι το 82% αυτών γίνεται με ταχύτητα λιγότερη των 60 χιλιομέτρων και σε απόσταση μικρότερη από 40 χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας, το 8% στην Εθνική οδό με μεγάλη ταχύτητα και το 10% στους επαρχιακούς δρόμους.
Ο Ιαβέρης ζητά από όλους εμάς να συνειδητοποιήσουμε ότι τα τροχαία δεν ξεχωρίζουν κανέναν και κτυπούν αδιάκριτα! Η λογική δεν θα συμβεί σε εμάς αλλά θα συμβεί σε άλλους είναι κακός οδηγός! «Αν δε δείξουμε σεβασμό και φόβο για κάτι που πραγματικά εξοντώνει και καταστρέφει δεκάδες ζωές καθημερινά, είναι σίγουρο ότι θα κτυπήσει και την δική μας πόρτα και τότε θα είναι αργά για μετάνοιες και άλλες συμπεριφορές», συμπλήρωσε με νόημα.
Ακούραστα, ο Ιαβέρης έχει επιδοθεί καθημερινά αφιλοκερδώς σε έναν «αγώνα δρόμου» για την ευαισθητοποίηση του ελληνικού κοινού για τα τροχαία ατυχήματα συμμετέχοντας σε διαλέξεις που οργανώνουν σχολεία, οργανισμοί κα. Κάθε χρόνο πάνω από 40.000 Ελληνες πολίτες έχουν ακούσει τον Ιαβέρη να συμβουλεύει, να επικρίνει και να πασχίζει να περάσει το μήνυμα της ασφαλούς μετακίνησης.
Κώστας Χαλκιαδάκης
----------------------------- 2η Συνέντευξη --------------------------------------------
Ιαβέρης: “Δεν ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε να οδηγούμε”19-01-08 - Πρόσωπα -
Με αφορμή την παρουσία του στη Ναύπακτο, για την ημερίδα που διοργανώνει η Ένωση Επαγγελματιών Ασφαλιστών, Ασφαλιστικών πρακτόρων & ασφαλιστικών συμβούλων Ναυπακτίας, η “Ν” μίλησε με τον πάντα... ορμητικό Τάσο Ιαβέρη.
Έχετε χαρακτηρίσει γενοκτονία αυτό που συμβαίνει στην ελληνική άσφαλτο.
Όταν τα θύματα απ’ τα τροχαία τα τελευταία 50 χρόνια έχουν ξεπεράσει τις 100.000 και οι μόνιμα ανάπηροι τις 300.000 χιλιάδες πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί; Γνωρίζετε ότι τα τροχαία ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 18 έως 44 ετών, μιας ηλικίας απ’ τις πλέον αναπαραγωγικές; Μιλάμε για ανθρώπους που χάνονται στην άσφαλτο και οι οποίοι δεν θα κάνουν οικογένειες, παιδιά και εγγόνια, που σημαίνει, βάσει υπολογισμών, ότι το 2040 δεν θα υπάρχουν στην Ελλάδα 2.500.000 Ελληνόπουλα.
Η γενοκτονία όμως είναι κάτι σχεδιασμένο. Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο σχέδιο ή μήπως τελικά μιλάμε για “γενοκτονία εξ αμελείας”;
Δεν πιστεύω ότι υπήρξε σχεδιασμένο έγκλημα, όπως το εννοείτε. Θα έλεγα όμως ότι απ’ τη στιγμή που τόσο η πολιτεία όσο και η ίδια η ελληνική οικογένεια δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος, πιστεύω σίγουρα ότι υπάρχει έγκλημα. Βαφτίστε το όπως θέλετε, το αποτέλεσμα, σας ξαναλέω, είναι τραγικό.
Γιατί γίνονται τα ατυχήματα κύριε Ιαβέρη; Μήπως οι Έλληνες δεν ξέρουν να οδηγούν;
Τα ατυχήματα δε γίνονται επειδή ο Έλληνας δεν ξέρει να οδηγεί, αλλά επειδή δεν ξέρει ότι δεν ξέρει να οδηγεί. Το σύστημα εκπαίδευσης “παρκάρισμα – ξεκίνημα- οπισθογωνία” σου δίνει την δυνατότητα να πάρεις ένα αυτοκίνητο και να το μετακινήσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν σου μαθαίνει να οδηγείς. Η οδήγηση δεν είναι τόσο θέμα εκπαίδευσης όσο θέμα γενικότερης παιδείας Όταν το παιδί βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο και βλέπει έναν εγκληματία πατέρα να οδηγεί λυμένος, ξαπλωμένος με κινητό και φραπέ, να παραβιάζει σηματοδότες και να μουτζώνει σε κάθε ευκαιρία, τι περιμένετε απ’ αυτό;
Μεγαλώνοντας το παιδί βγαίνει στον κόσμο και βλέπει τους γείτονες, τους φίλους, το δήμαρχο, αστυνομικούς μέσα στα περιπολικά χωρίς ζώνες ασφαλείας, βλέπει στην τηλεόραση βουλευτές και υπουργούς χωρίς κράνος και ζώνη, πληρώνει ο μπαμπάς για να κάνει “παρκάρισμα – ξεκίνημα- οπισθογωνία”, λες και το ζητούμενο είναι να βγάλουμε παρκαδόρους, του αγοράζουν και ένα αυτοκίνητο και όποιον πάρει ο Χάρος....
Τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας πως τον βλέπετε;
Ο τριπλασιασμός των προστίμων που έφερε ο νέος ΚΟΚ ουσιαστικά απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή, λέγοντας στον κάθε Έλληνα ότι η ζωή του είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τα λεφτά του. Δηλαδή όταν τα χρήματα και όχι η ζωή σε συγκρατούν απ’ το να διαπράξεις μια απόπειρα φόνου παραβιάζοντας έναν κόκκινο σηματοδότη, τότε το μήνυμα που παίρνεις είναι ότι όλα εξαγοράζονται. Μέγα λάθος. Ρωτήστε ένας απ’ τους 300.000 ανάπηρους, ή ακόμα καλύτερα ρωτήστε τους συγγενείς των 100.000 νεκρών αν μπόρεσαν με τα χρήματα να τους έχουν ξανά κοντά τους.
Αυτό το πάθος σας για την ασφαλή οδήγηση από που πηγάζει;
Απ’ το 1969 που ξεκίνησα να τρέχω στους αγώνες γνώρισα πολλούς ανθρώπους που γνώρισα πολύ κόσμο με πάθος με το αυτοκίνητο. Σήμερα ένα μεγάλο μέρος αυτών των ανθρώπων δε ζει πια όχι γιατί έτρεχε μέσα σε μια ελεγχόμενη πίστα, αλλά γιατί οδηγούσε στη γειτονιά του. Πηγή του του πάθους μου που διακρίνετε είναι η θέλησή μου να μοιραστώ με τους ανθρώπους τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς γιατί σαν οδηγός αγώνων προσωπικά τρέμω και φοβάμαι στο δρόμο ενώ οι συμπολίτες μου μένουν απαθείς...
Είναι όμως και ζήτημα υποδομών. Αν κάποιος θέλει να ευχαριστηθεί το αυτοκίνητό του σε μια πίστα, θα πρέπει να πάει στις Σέρρες. Δεν είναι λογικό να το ευχαριστηθεί σε έναν επαρχιακό δρόμο;
Υπάρχει πρόβλημα υποδομών, αλλά δεν αποτελεί άλλοθι για το έγκλημα που συντελείται στην ελληνική άσφαλτο. Κάποιος που έχει συνειδητοποιήσει ότι η αδρεναλίνη της ταχύτητας είναι πιο γλυκιά μέσα στις συνθήκες ασφάλειας μιας πίστας δεν πρόκειται να οδηγήσει επιθετικά σε έναν επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο. Είναι θέμα συνειδητοποίησης.
Η στατιστική των τροχαίων ατυχημάτων καταδεικνύει ότι το 82% αυτών γίνεται με ταχύτητα λιγότερη των 60 χιλιομέτρων και σε απόσταση μικρότερη από 40 χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας, το 8% στην Εθνική οδό με μεγάλη ταχύτητα και το 10% στους επαρχιακούς δρόμους.
