********* ********************** DSV Blog: 11/07/10

Πέμπτη, Νοεμβρίου 11, 2010

Never gonna stop, give it up, Such a dirty mind ...



Από τα Όμορφα Εφηβικά χρόνια... από τον καιρό του Έρωτα ... που ένα βλέμμα έφτανε για να γραφτεί ένα Τραγούδι...

Από τα καλύτερα Rock κομμάτια που παιζόταν πολύ, ιδιαίτερα στην 10ετία του 80 και 90 ...

Πολύ Χτύπημα... Πάρα Πολύ Χτύπημα ...

Ένα από τα τραγούδια που σίγουρα παίρνει πολύ Ψηλή θέση στις Best Rock λίστες... όλων των εποχών ....


My Sharona - The Knack



Ooh my little pretty one, pretty one.
When you gonna give me some time, Sharona?
Ooh you make my motor run, my motor run.
Gun it comin' off the line Sharona
Never gonna stop, give it up.
Such a dirty mind. Always get it up for the touch
of the younger kind. My my my i yi woo. M M M My Sharona...

Come a little closer huh, ah will ya huh.
Close enough to look in my eyes, Sharona.
Keeping it a mystery gets to me
Running down the length of my thighs, Sharona
Never gonna stop, give it up. Such a dirty mind.
Always get it up for the touch
of the younger kind. My my my i yi woo. M M M My Sharona...





When you gonna give it to me, give it to me.
It is just a matter of time Sharona
Is it just destiny, destiny?
Or is it just a game in my mind, Sharona?
Never gonna stop, give it up.
Such a dirty mind. Always get it up for the touch
of the younger kind. My my my i yi woo. M M M My Sharona...




Bookmark and Share




Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τρίτη, Νοεμβρίου 09, 2010

Μοναξιά το λιμάνι ... ήλιος δε λέει να βγει ...



Στην Εποχή του Φόβου ...

της Μοναξιάς ...

χωρίς Επικοινωνία ...


Στην Εποχή της Ανέπαφης γνωριμίας...

του Ανεγκέφαλου Sex...

του παγωμένου Πηδήματος ...





Στην Εποχή της Αποχής...

της Ανέραστης Επιβολής ....


Στην Εποχή του ...

Χωρίς εσένα


Όταν κάτι τελειώνει,
λιώνει ο πόνος το χιόνι,
γιατί είναι ζεστός,
σαν τον ήλιο ζεστός.
Και μετά ξημερώνει,
είμαι ακόμη πιο μόνη,
κι εσύ δυνατός, όλο πιο δυνατός.

Όμως ξέρω μια μέρα,
ίσως χρόνια μετά,
θα μετρήσω ξανά τα σπασμένα,
χωρίς εσένα, χωρίς εσένα.
Τα φτερά μου θα απλώσω
και θα φτάσω ψηλά,
να κοιτάζω τα ξεθωριασμένα,
χωρίς εσένα, χωρίς εσένα.





Όταν μένει σημάδι,
από ψεύτικο χάδι,
ξενυχτά μια πληγή,
πάλι ως την αυγή.

Μοναξιά το λιμάνι,
σ’ αγαπώ μα δε φτάνει,
ήλιος δε λέει να βγει
μες στη νύχτα μου αυτή.

Όμως ξέρω μια μέρα,
ίσως χρόνια μετά,
θα μετρήσω ξανά τα σπασμένα,
χωρίς εσένα, χωρίς εσένα.
Τα φτερά μου θα απλώσω
και θα φτάσω ψηλά,
να κοιτάζω τα ξεθωριασμένα
χωρίς εσένα, χωρίς εσένα. (x2)

Μοναξιά το λιμάνι,
σ’ αγαπώ μα δε φτάνει,
ήλιος δε λέει να βγει
μες στη νύχτα μου αυτή.

Ελευθερία Αρβανιτάκη & Σταύρος Σιόλας


Bookmark and Share




Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".