Βλέπετε ότι αυτά τα 2 μπουκαλάκια είναι ίδια ... Το μόνο που αλλάζει είναι η Ετικέτα ...
Έλα όμως που και το περιεχόμενο είναι ολόιδιο εξωτερικά ... μόνο που το ένα είναι για τα Μαλλιά και τα Νύχια ... και το Άλλο βοηθάει στον Ύπνο ... με Βαλεριάνα ... και άλλα βότανα ...
Έρχεται η Μάνα μου και μου λέει ... Δεν με πήρες βιταμίνες και μου τέλειωσαν ... Αλλά καλά να πάθεις ... πήρα από τις δικές σου και πίνω ...
Μόλις το άκουσα ... με πιάσανε τα γέλια ... Πότε τα παίρνεις Μάνα ???... Ε να ... το πρωί με Μεσημέρι ...
Αυτά είναι για τον ύπνο της λέω ... Αααα μου λέει ... γι αυτό κοιμάμαι σαν Βόιδι το Μεσημέρι ??? Εγώ δεν κοιμόμουν ποτέ το Μεσημέρι ...
Και μου ήρθε Φλασμπακ την γιαγιά μου να παίρνει την Μριλκριμ του πατέρα μου και να τρίβεται για τους πόνους ... και ένα σωρό Μπαρμπαδέλια ... που επειδή δεν ξέρουν Αγγλικά φοράνε ρούχα με φοβερές Επιγραφές ...
Ευτυχώς που τα Βιάγκρα είναι Μπλε ... και δεν μοιάζουν πολύ με τα άλλα ... αλλιώς θα κηνυγούσαμε τους Παππούδες και τις Γιαγιάδες από τις κρεβατοκάμαρες του ΚΑΠΗ !!!
Κλαίω !!!
Αχχχ γενιά που δεν γνωρίζουν γρι Αγγλικά ... πως την Πατάνε !!!
Γιατί ο Djokovic είναι πρότυπο πρώτα ανθρώπου και μετά τεράστιου αθλητή..
Ο Djokovic μεγάλωνε στη Σερβία την εποχή των βομβαρδισμών του Βελιγραδίου. Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος "Όταν οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ ισοπέδωσαν το Βελιγράδι, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εστία της, και να κρυφτεί σ’ ένα καταφύγιο για να διαφυλάξει τη ζωή της. Έμειναν στο καταφύγιο, μαζί με άλλες 20 οικογένειες, επί 78 ημέρες, αντιμετωπίζοντας μεγάλες στερήσεις και δυσκολίες.
Μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες εκείνος βρήκε διέξοδο και χαρά στις προπονήσεις του με την Jelena Gencic, «παίζοντας κρυφτούλι» με τους βομβαρδισμούς, καθώς συναντιόταν συνήθως σε μέρη που μόλις είχαν επιτεθεί οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ, υποθέτοντας ότι δεν θα ξαναεπιτεθούν εκεί που είχαν ήδη χτυπήσει. Το εμπόδιο του πολέμου και της επικρατούσας κατάστασης μετατράπηκε, έτσι, σε ένα μάθημα ζωής.
Ο Djokovic έπαιζε τένις χωρίς να έχει φιλέ ή σε ερείπια ή όπως η φίλη του Σέρβα τενίστρια Anna Ivanovic προπονείτο σε μία άδεια εγκαταλελειμμένη πισίνα. Άλλοτε πήγαιναν για προπόνηση στον χώρο που βρισκόταν δίπλα σε μια στρατιωτική βάση, που όμως δεν ήταν ασφαλής, καθώς οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ συνήθιζαν να επιτίθενται εκεί που υπήρχαν στρατιωτικές βάσεις. Ο ίδιος δεν κάμφθηκε από την ανέχεια της οικογένειας, την έλλειψη ηλεκτρισμού, τις γκρεμισμένες γέφυρες και την αίσθηση του θανάτου που υπήρχε παντού στην πόλη. Θυμάται πάντα το τραγούδι των γενεθλίων του στα δώδεκα, που ήταν το σφύριγμα των αεροπλάνων που τους βομβάρδιζαν. Αλλά παρέμεινε πιστός στην ιδέα ότι εμμένοντας στον στόχο του θα ερχόταν η ηθική και πνευματική δικαίωση που επιζητούσε."
Και η δικαίωση ήρθε, ο Djokovic έφτασε στην κορυφή του κόσμου, το τένις από διέξοδος έγινε το όχημα για την επιτυχία. Την οποία στη συνέχεια αξιοποίησε για να δημιουργήσει το Ίδρυμα Djokovic το οποίο διευθύνει η σύντροφος του και μητέρα των 2 παιδιών τους και το οποίο στο επίκεντρο του έχει τα παιδιά. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς άλλωστε, το παιδί του πολέμου δεν θα μπορούσε να ξεχάσει στιγμή τις δυσκολίες τις αντιμετωπίζουν -έστω σε άλλες συνθήκες- τα παιδιά στην πατρίδα του.
Μεταξύ των υπολοίπων δράσεων του ιδρύματος ξεχωρίζει η δωρεά 102.000 για την κατασκευή σχολείου στην περιοχή του Trstenik ενώ συνολικά το Ίδρυμα Djokovic έχει ανακατασκευάσει και κατασκευάσει 45 νηπιαγωγεία, βοηθώντας περισσότερα από 22.000 παιδιά στη Σερβία, ενώ έχει απασχολήσει και 1.600 εκπαιδευτικούς.
Ξεχωριστή αναφορά οφείλει να γίνει στην περσινή δωρεά 1.000.000 ευρώ προς την χώρα του ώστε να καταφέρει να εξοπλιστεί στη μάχη που έδινε με τον φονικό ιο. Άλλη μια κίνηση με τον λαό στο επίκεντρο. Δράσεις που εξηγούν γιατί Djokovic αντιμετωπίζεται ως εθνικός ήρωας στη χώρα του. Οι επιδόσεις στο τένις είναι αξιέπαινες και καλώς μνημονεύονται. Αλλά το μετάλλιο της ανθρωπιάς και της κοινωνικής προσφοράς είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους ταλαντούχους και τον τοποθετεί στο βάθρο των ηρώων.
Πηγές: Gazzetta, Έθνος, Onsports
Και προσθέτω ... ότι δεν έβγαζε φωτό στο φβ ... με χλιδές και γούστα χωρίς μάσκα ... την ώρα που οι Συμπατριώτες του Πεινούσαν και ήταν Φυλακισμένοι στα σπίτια τους !!!
Μην πας Μάνα στην Εκκλησία ... Έχεις λίγες μέρες που σηκώθηκες απ το κρεβάτι και ακόμα έχεις κόπωση και δεν μπορείς να σταθείς όρθια ...
Όχι θα πάω ... Να εδώ είναι μια γωνία ... και θα καθίσω στο Παγκάκι ...
Οκ λέω ... Πήγαινε ...
Μετά από 10 λεπτά ... Μπορείς να με πας με το αυτοκίνητο γιατί δεν μπορώ ???
Μια γωνία και δεν μπορείς ??? Ε τότε γιατί είπες ότι μπορείς ??? Μην πας αν δεν μπορείς !!!
Γυρνάει ... ανοίγει την πόρτα ... και με βήμα ταχύ ( για να δείξει ότι είναι καλά ) ... πάει προς την Εξώπορτα ...
Και φωνάζω "Και μην πάρεις πάλι τηλέφωνο και μου πεις ... ζαλίστηκα ... έλα να με πάρεις ... Με τα γόνατα θα έρθεις ... εγώ δεν θα έρθω να σε πάρω ... Στο ξαναλέω τελευταία φορά .. ΜΗΝ ΠΑΣ ... Δεν είσαι ακόμα καλά για να πας ... "
Λες και μιλούσα σε 5χρονο που του έλεγα να μην πάει στο Λούνα Παρκ.
Ασε ρε ... Θα τα βάλω εγώ με τα Αλτς ???
Αφού κάνουν Μαγκιές 50χρονης και είναι προς τα 80 ... ας τις Υποστούν ...
Έλεος πια ! με την Εκμετάλλευση.
Νομίζουν ότι είμαστε Υπηρέτες τους ... και απλά να τρέχουμε για όλες τις Μαλακίες που Συνεχίζουν και Κάνουν. Έλεος ...
Οπότε ... όποιος μιλάει για τα γηροκομεία και ότι παρατάνε τους γέρους εκεί ... ας σκεφτούν τι περνάνε όσοι τις έχουν και τις Γηροκομούν !!!
Δεν έχουν Ζωή καμία ... Η μόνη έκφανση της Ζωής τους ... είναι να Υπηρετούν την 3η Ηλικία ... γιατί έτσι πρέπει !!!
Στην δικιά μου ζωή δεν Υπάρχουν Πρέπει ... και το ξέρουν όλοι αυτό !!!
Έλεος ... Τέλος πια !!! Απευθύνομαι στο Συνάφι μου που έχουν στερήσει τα πάντα απ την ζωή ... και κάθε προσωπική τους ευτυχία γιατί φροντίζουν τον Ανεγκέφαλο Γέρο ή Γριά ... που θέλουν τα πάντα να γυρίζουν γύρω απ αυτούς ... και ο άλλος ας πεθάνει !!!
Έλεος Πια !!!
Δώστε και στην Προσωπική σας ζωή ... τη Φροντίδα που έχει Ανάγκη !!!
