Σήμερα από το πρωί γυρνάει ένα θέμα ... από ένα περιστατικό που είχα ζήσει χρόνια πριν ... και είπα να το γράψω ...
Έχω δει πολλούς να λένε ... "Γιατί χαλιέσαι μωρέ ... Τι σε νοιάζει ???" ... και όλοι βέβαια να κοιτάνε την βόλεψή τους. Και όταν την πετύχουν ... δεν τους νοιάζει τίποτα παραπάνω από αυτό.
Θυμάμαι και τον αδερφό μου ως συνοδηγό να λέει ... Γιατί κορνάρεις σε αυτόν ... αφού περνάς εσύ ... τι σε νοιάζει αν έχει κλείσει τον δρόμο ... ή ... αφού προλαβαίνεις να περάσεις και δεν θα πέσει επάνω σου ... γιατί να τον ειδοποιήσεις ... ??? Όλο στην Τσίτα είσαι ... Βέβαια το ότι μπορεί να πέσει και να σκοτώσει κάποιον άλλον δεν μας νοιάζει ... αρκεί να μην είμαστε εμείς αυτοί ... Ε κάποια στιγμή στατιστικά ... θα είμαστε εμείς αυτοί οι άλλοι ...
Θυμώνω λοιπόν περισσότερο ... όταν μου λένε ... μην θυμώνεις ... Και δεν το κρύβω ότι κάποιο διάστημα ένιωθα και κάπως ενοχικά για τον θυμό μου ... Ότι ασχολούμουνα και με άλλα πράγματα ... Ότι αντιδρούσα στην αδικία και ας μην ήταν εις βάρος μου ... Ότι διόρθωνα το στραβό ... και ας μην ήταν έξω από το σπίτι μου ...
Θυμάμαι και τον αδερφό μου ως συνοδηγό να λέει ... Γιατί κορνάρεις σε αυτόν ... αφού περνάς εσύ ... τι σε νοιάζει αν έχει κλείσει τον δρόμο ... ή ... αφού προλαβαίνεις να περάσεις και δεν θα πέσει επάνω σου ... γιατί να τον ειδοποιήσεις ... ??? Όλο στην Τσίτα είσαι ... Βέβαια το ότι μπορεί να πέσει και να σκοτώσει κάποιον άλλον δεν μας νοιάζει ... αρκεί να μην είμαστε εμείς αυτοί ... Ε κάποια στιγμή στατιστικά ... θα είμαστε εμείς αυτοί οι άλλοι ...
Θυμώνω λοιπόν περισσότερο ... όταν μου λένε ... μην θυμώνεις ... Και δεν το κρύβω ότι κάποιο διάστημα ένιωθα και κάπως ενοχικά για τον θυμό μου ... Ότι ασχολούμουνα και με άλλα πράγματα ... Ότι αντιδρούσα στην αδικία και ας μην ήταν εις βάρος μου ... Ότι διόρθωνα το στραβό ... και ας μην ήταν έξω από το σπίτι μου ...
Δεν είναι ψυχοφθόρο αυτό ??? μου λέγανε ... Να ασχολείσαι με όλα αυτά ... δεν χαλιέσαι ???
Αν ασχολούμασταν λίγο όλοι με το άδικο και το στραβό του δίπλα μας ... δεν θα ήμασταν τώρα σε αυτά τα χάλια ... Έτσι πιστεύω εγώ ... και όχι μόνο ... http://dsvsval.blogspot.gr/2010/06/blog-post_19.html
Όταν λοιπόν μου αναφέρουν ... "Γιατί μωρέ Ασχολείσαι ... ??? Άσεεεεε ... " ... Άσε το λαμόγιο να κλέβει και να μην λες τίποτα ... Άσε τον Μάστορα να σε σφάζει ... και να μην σου κόβει και απόδειξη ... και άσε όλη την Υποκρισία και τον Ωχαδερφισμό ... να μπολιάζεται ... και να μεγαλώνει τόσο ... που μετά να μην μπορείς να κάνεις τίποτα ... από το να παραδωθείς στην άδικη μοίρα σου ...
Ήταν λοιπόν μια φορά ... πριν από κάτι χρόνια ... βράδυ ... και περνούσα με το αυτοκίνητο από μια πλατεία ...
Στο επόμενο δεξί δρομάκι ήξερα ότι έχει ΣΤΟΠ ... όπως σε πολλά στενά δρομάκια γύρω από τις πλατείες ... Μία Θεια λοιπόν ( έτσι λέω εγώ ... τις κατίνες ώριμες ... που δεν τις νοιάζει τίποτα άλλο από την πάρτη τους ) βγαίνει με χιλιόμετρα από το στενάκι ... και πάει να μπει κατευθείαν στην Πλατεία ...
Ενώ προλάβαινα να περάσω άνετα ... χωρίς να με χτυπήσει ... όταν την είδα κόλλησα απότομα και παρατεταμένα ... το χέρι μου στην Κόρνα βγάζοντας ένα συνεχόμενο ήχο ... Ντιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιινννννν ... Βέβαια είχα τσεκάρει ότι δεν υπήρχε κάτι άλλο γύρω ... και δεν πήρα το ρίσκο να τρομάξει και να πέσει σε κάποιον πεζό ... ή άλλο αυτοκίνητο.
Η Θεια ... τα παιξε ... Πετάχτηκε ... τρόμαξε ... ταράχτηκε ... και μετά το στιγμιαίο ΣΟΚ ... που έπαθε καταλαβαίνει ότι η κόρνα είναι από μένα ... και με κοιτάει με τεράστια απορία ... Σχεδόν σταματάω και τις δείχνω και παράλληλα της φωνάζω ... "Έχει ΣΤΟΠ" ... και φεύγω σιγά σιγά .. Την βλέπω να κοιτάει με τους καθρέφτες το σήμα ... και να αναρωτιέται μάλλον "Ωχ τι έκανα" ...
Μετά από λίγες μέρες ... ξαναπερνάω ακριβώς από το ίδιο σημείο ... ( περνούσα συχνά από εκεί ) ... και βλέπω την θεια ... να ξαναβγαίνει από το στενάκι ... λες και στήσαμε το ίδιο σκηνικό που είχαμε ζήσει ...
Αν ασχολούμασταν λίγο όλοι με το άδικο και το στραβό του δίπλα μας ... δεν θα ήμασταν τώρα σε αυτά τα χάλια ... Έτσι πιστεύω εγώ ... και όχι μόνο ... http://dsvsval.blogspot.gr/2010/06/blog-post_19.html
Όταν λοιπόν μου αναφέρουν ... "Γιατί μωρέ Ασχολείσαι ... ??? Άσεεεεε ... " ... Άσε το λαμόγιο να κλέβει και να μην λες τίποτα ... Άσε τον Μάστορα να σε σφάζει ... και να μην σου κόβει και απόδειξη ... και άσε όλη την Υποκρισία και τον Ωχαδερφισμό ... να μπολιάζεται ... και να μεγαλώνει τόσο ... που μετά να μην μπορείς να κάνεις τίποτα ... από το να παραδωθείς στην άδικη μοίρα σου ...
Ήταν λοιπόν μια φορά ... πριν από κάτι χρόνια ... βράδυ ... και περνούσα με το αυτοκίνητο από μια πλατεία ...
Στο επόμενο δεξί δρομάκι ήξερα ότι έχει ΣΤΟΠ ... όπως σε πολλά στενά δρομάκια γύρω από τις πλατείες ... Μία Θεια λοιπόν ( έτσι λέω εγώ ... τις κατίνες ώριμες ... που δεν τις νοιάζει τίποτα άλλο από την πάρτη τους ) βγαίνει με χιλιόμετρα από το στενάκι ... και πάει να μπει κατευθείαν στην Πλατεία ...
Ενώ προλάβαινα να περάσω άνετα ... χωρίς να με χτυπήσει ... όταν την είδα κόλλησα απότομα και παρατεταμένα ... το χέρι μου στην Κόρνα βγάζοντας ένα συνεχόμενο ήχο ... Ντιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιινννννν ... Βέβαια είχα τσεκάρει ότι δεν υπήρχε κάτι άλλο γύρω ... και δεν πήρα το ρίσκο να τρομάξει και να πέσει σε κάποιον πεζό ... ή άλλο αυτοκίνητο.
Η Θεια ... τα παιξε ... Πετάχτηκε ... τρόμαξε ... ταράχτηκε ... και μετά το στιγμιαίο ΣΟΚ ... που έπαθε καταλαβαίνει ότι η κόρνα είναι από μένα ... και με κοιτάει με τεράστια απορία ... Σχεδόν σταματάω και τις δείχνω και παράλληλα της φωνάζω ... "Έχει ΣΤΟΠ" ... και φεύγω σιγά σιγά .. Την βλέπω να κοιτάει με τους καθρέφτες το σήμα ... και να αναρωτιέται μάλλον "Ωχ τι έκανα" ...
Μετά από λίγες μέρες ... ξαναπερνάω ακριβώς από το ίδιο σημείο ... ( περνούσα συχνά από εκεί ) ... και βλέπω την θεια ... να ξαναβγαίνει από το στενάκι ... λες και στήσαμε το ίδιο σκηνικό που είχαμε ζήσει ...
Δεν με είδε όμως ... και δεν με πρόσεξε ... Βγήκε πολύ πολύ σιγά στα όρια της πλατείας ... και σχεδόν κόλλησε στο τζάμι ... για να βλέπει αν έρχεται κάποιος ... και μετά βγήκε σιγά σιγά ... και ακολούθησε την πορεία της ... Άρα λογικά περνούσε συχνά από εκεί ... Πόσες φορές λοιπόν θα είχε βγει ... σαν καρμανιόλα από εκεί ...
Δεν φαντάζεστε πόσο όμορφα είχα νιώσει ... Σχεδόν είχα ανατριχιάσει ... Ένιωθα πολύ δικαιωμένος ...
Η στιγμιαία Τσίτα εκείνης της ώρας ... που της έλεγα "Έχει ΣΤΟΠ" ... το Χάλασμα που λένε μερικοί ... έκανε σημαντικό έργο ... και ίσως να έχει σώσει την ζωή ενός μικρού παιδιού που πετιέται από την εκκλησία ... την ζωή ενός ηλικιωμένου ... που με το μπαστούνι του ... περνάει την πλατεία ...
Μια φωνή λοιπόν ... ένα κορνάρισμα ... μια επισήμανση ... μπορεί ΝΑΙ ... να σώσει μια ζωή ... και παραπάνω ... Μπορεί να κάνει τον Κόσμο μας καλύτερο και πιο Ευσυνείδητο ...
Ο Ωχαδερφισμός ... και η Αδιαφορία μόνο μπορεί να τον Καταστρέψει ... Μόνο η Αδιαφορία και οι Αμέτοχοι ...
Δεν φαντάζεστε πόσο όμορφα είχα νιώσει ... Σχεδόν είχα ανατριχιάσει ... Ένιωθα πολύ δικαιωμένος ...
Η στιγμιαία Τσίτα εκείνης της ώρας ... που της έλεγα "Έχει ΣΤΟΠ" ... το Χάλασμα που λένε μερικοί ... έκανε σημαντικό έργο ... και ίσως να έχει σώσει την ζωή ενός μικρού παιδιού που πετιέται από την εκκλησία ... την ζωή ενός ηλικιωμένου ... που με το μπαστούνι του ... περνάει την πλατεία ...
Μια φωνή λοιπόν ... ένα κορνάρισμα ... μια επισήμανση ... μπορεί ΝΑΙ ... να σώσει μια ζωή ... και παραπάνω ... Μπορεί να κάνει τον Κόσμο μας καλύτερο και πιο Ευσυνείδητο ...
Ο Ωχαδερφισμός ... και η Αδιαφορία μόνο μπορεί να τον Καταστρέψει ... Μόνο η Αδιαφορία και οι Αμέτοχοι ...