"Εγώ είμαι ένας, θα τα καταφέρω, δώσε τα σε μια οικογένεια". ( Σύριος Πρόσφυγας ... )

Γιώργος Τυρίκος-Εργάς

Nα βάζεις στο χέρι Σύρου πρόσφυγα πενήντα ευρώ και εκείνος να μη τα δέχεται με τίποτα λέγοντας "εγώ είμαι ένας, θα τα καταφέρω, δώσε τα σε μια οικογένεια". 

Να συζητάς νύχτα στην Αγκαλιά που δεν έχει ρεύμα για την "Καρδιά του Σκότους" του Κόνραντ παρέα με Πακιστανό καθηγητή Αγγλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο της Λαχώρης. 

Να σου απαγγέλλει νεαρός Αφγανός στίχους της Σαπφούς και να σου λέει πως λυπάται που ήρθε βρώμικος πρόσφυγας στο νησί της. Να στέκεσαι σαν μαλάκας ακούγοντας από νεαρό Παλαιστίνιο μηχανικό-μηχανολόγο για τον Ηρόστρατο και τις υδραυλικές του μελέτες. 

Να τρως χοντρή ήττα στο σκάκι (τέσσερις φορές απανωτά) από δεκαπεντάχρονο από τη Σρι Λάνκα....Να λαμβάνεις με το ταχυδρομείο δεκάδες δέματα με τακτοποιημένα ρουχαλάκια από όλο τον πλανήτη και με σημειώματα "Υπομονή". "Βαστάτε". "Σταγόνα στον ωκεανό, μα σταγόνα". 

Να έρχεται ο μεροκαματιάρης, στην ηλικία σου και να σου δίνει μια τσάντα αναλγητικά που αγόρασε κάνοντας έρανο στη δουλειά του και να έχουν τσοντάρει όλοι. 

Να σχολάει dj από το νυχτερινό του μεροκάματο σε μπαρ, να τον πετυχαίνεις εφτά η ώρα το πρωί ξενύχτη και να σου δίνει εβδομήντα ευρώ, ο,τι έβγαλε ολόκληρο το βράδυ "για να βοηθήσω τους ανθρώπους" και να φεύγει χαμογελώντας κάνοντας και μια σούζα. 

Να μην ξέρεις να εξηγήσεις στον παππού από το Χαλέπι πως αυτό που πάτησε βγαίνοντας από τη βάρκα είναι αχινός, να μη ξέρεις τη λέξη στα αγγλικά και να πετάγεται μια στρουμπουλή κοπελίτσα και να σε ταπώνει με προφορά χαμογελώντας "sea urchin!" 

Να έρχεται Έλληνας μετανάστης από Γερμανία και να σου λέει πεταχτά ενώ χάνεσαι πως θα πάει να προπληρώσει φρούτα και να καταλαβαίνεις πως σου πλήρωσε τα φρούτα όλου του επόμενου μήνα και βάλε και να μην ξέρεις καν το όνομά του να πεις ευχαριστώ. 

Να σου στέλνει μήνυμα ο Σύριος με την υπέροχη οικογένεια που πέρασε από την Αγκαλιά πριν ένα μήνα και να σου λέει "είμαστε Γερμανία, τα καταφέραμε, είμαστε ζωντανοί". 

Είπα να μην κάνω άλλη ανάρτηση για αυτήν την εβδομάδα, μα τέτοια πράγματα αν δεν τα μοιραστώ θα σκάσω...Καταστάσεις που δεν είχαμε τη δύναμη να φανταστούμε. 

Αλήθεια δεν έχω δικαίωμα να μην πω τι ζούμε, τα καλά και τα κακά, δεν έχω το δικαίωμα.

Πηγή : https://www.facebook.com/mko.aggalia/posts/890924107610308?fref=nf 

Ladies and gentlemen this is Rory Gallagher... !!!

Όταν με ρωτούσαν τι μουσική ακούς ... και έλεγα Ροκ ... εννοούσα πάντα Αυτό ... Αυτό Ακριβώς .. που κάνει ο Ρόρυ στην Σκηνή ... Αυτό ... Αυτό Ακριβώς ...

Να ναι καλά ο Παναγιώτης Τζιβαέρης ... που ανάρτησε αυτό το βίντεο ... και έχω γίνει πάλι 18 ... Χτυτιέμαι Ασύστολα εδώ και ένα 20λεπτο που το ακούω συνέχεια και πόσο θα το ξανακούσω ακόμα ...

Αυτό ... Ακριβώς Αυτό ... Μαζί με το Moonchild Φυσικά ...


Ladies and gentlemen this is Rory Gallagher... !!! 







Rory Gallagher – Shadow Play 

In the flinty light, it's midnight, and STARS collide
Shadows run, in full flight, to run, seek and hide
I'm still not sure what part I play,
in this shadow play, this shadow play

In the half light, on this MAD night, I hear a voice in time
Well, I look back, see a half-smile, then it's gone from sight
Won't you tell me how I can find my way?
In this shadow play, this shadow play
In this shadow play, this shadow play

Sounds come crashing, and I hear laughing
All those lights just blaze AWAY
I feel a little strange inside
A little bit of Jekyll, a little Mr. Hyde

Sounds come crashing, can I hear laughing?
All those lights just blaze away
I feel a little strange inside
A little Dr. Jekyll, a little Mr. Hyde

Thoughts run wild, FREE as a child, into the night
Across the screen a thin beam, of magic light
Things they just don't look the same
In this shadow play, this shadow play
Shadow play, shadow play
I can't run away from this shadow play
Shadow play, shadow play

Χοντρός είναι ο άνθρωπος με Χοντρές Αξίες και Χοντροειδή Τρόπο Έκφρασης ...

Για μένα ... πάντα Χοντρός  ( ακόμα και όταν ήμουν πολύ Αδύνατος ) δεν ήταν αυτός που έχει περιττά κιλά ... λίγα ή πολλά ... γιατί μπορεί να είναι από πρόβλημα υγείας ή συνθηκών .. που δεν γίνεται αλλιώς ...

Για μένα Χοντρός είναι αυτός ... που είναι 200 κιλά ... και παραγγέλνει Καφέ με Αφρόγαλα και βάζει 6 κουταλιές Ζάχαρη ... Αυτός που είναι ακόμα και 100 κιλά ... και παίρνει στις 2 πίτσες την 1 δώρο ... και τις καταβροχθίζει και τις 3 ... μέχρι που δεν μπορεί να ανασάνει ... Χοντρός είναι αυτός που δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η Υγεία του παρά μόνο το Φαί .. πόσο μάλλον η Εμφάνισή του ...

Χοντρός είναι ο άνθρωπος με Χοντρές Αξίες και Χοντροειδή Τρόπο Έκφρασης ... Αυτός είναι χοντρός ..

( Αν και μεταξύ μας η κοπέλα για να μην την πειράζουν ... καλό θα ήταν να μην βάλει αυτό το φανελάκι και το σορτσάκι ... αν δεν θέλει να "προκαλεί" ... Ναι ... αυτό πιστεύω !!! )


Άρθρο ...

Τα παγκόσμια πρότυπα ομορφιάς θέλουν το γυναικείο σώμα αδύνατο. Κάθε τι διαφορετικό, περνά αδιάφορο και μπορεί να χαρακτηριστεί γεμάτο, χοντρό ή ακόμη κι άσχημο. Όμως δεν είναι αλήθεια.

Κάθε γυναίκα, ανεξαρτήτως σωματότυπου, έχει τη δική της μοναδική ομορφιά. Κάτι που την κάνει ελκυστική, στα μάτια αυτών που ξέρουν να ξεχωρίσουν τι είναι γοητεία και τι όχι.

Μια από αυτές τις γυναίκες, με τα πιασίματα και τον αυξημένο δείκτη λίπους, συγκριτικά με τον αποδεκτό μέσο όρο, είναι και Lindsey Swift.

Η Lindsey γνωρίζει πολύ καλά πως δεν είναι αδύνατη. Αλλά αγαπάει το σώμα της και το φροντίζει. Πρόσφατα, μάλιστα, ξεκίνησε και το τρέξιμο.

Δυστυχώς, αυτή την επιλογή της αλλά και το σώμα της, δεν τα ενέκρινε ένας περαστικός οδηγός φορτηγού, ο οποίος περνώντας από δίπλα της, έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο και την πρόσβαλλε άσχημα.

ΑΝήταν άλλος άνθρωπος, ενδεχομένως η Lindsey να έκλαιγε και να παρατούσε μια και καλή το τρέξιμο. Αλλά δεν το έκανε. Αντ’αυτού, συνέχισε την προσπάθεια της κι έγραψε στον “δράστη” ένα γράμμα!

“Αυτή είναι μια ανοιχτή επιστολή που απευθύνεται σε σένα, που πίστεψες ότι είχες το δικαίωμα να με προσβάλλεις στο δρόμο. Πιθανόν να πιστεύεις πως έκανες κάποιο εξαιρετικό κατόρθωμα βρίζοντας για το σώμα του έναν άνθρωπο την ώρα που έτρεχε. Πόσο μάλλον μια γυναίκα. Ίσως να το θεωρείς άξιο δείγμα του χιούμορ σου. Σε γελάσανε, όμως.

Μπορεί να είμαι χοντρή όπως λες, αλλά έχω δίπλα μου ανθρώπους που με κοιτούν στα μάτια και θαυμάζουν αυτό που είμαι. Ανθρώπους που ξέρουν ότι είμαι χοντρή αλλά μάντεψε: τους αρέσω!Όπως αρέσω κι εγώ στον εαυτό μου!

Κανονικά δεν έπρεπε να ασχοληθώ καθόλου μαζί σου. Άνθρωποι με τέτοιες αντιλήψεις δεν αξίζουν, άλλωστε, καμία προσοχή. Αλλά θα σου απαντήσω γιατί δείχνεις να μην έχεις ιδέα πως είναι να αγαπά ένας άνθρωπος τον εαυτό του και να παλεύει να τον κάνει καλύτερο.

Έτρεχα φίλε, όταν με κορόιδεψες. Προσπαθούσα να γυμνάσω το σώμα μου και να φροντίσω την υγεία μου!ΑΝ με έβλεπες να τρώω ένα τεράστιο σάντουιτς, τότε ίσως και να σου επιτρεπόταν να μιλήσεις. Αλλά μάλλον ούτε και τότε είχες το δικαίωμα!

Κατάλαβε πως εγώ είμαι εντάξει με το σώμα μου. Το αγαπώ! Το λίπος που τόσο πολύ σιχάθηκες πάνω μου, έχει κάνει πράγματα που εσύ δε θα κάνεις ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα.

Το λίπος του σώματός μου, έχει κολυμπήσει στα σμαραγδένια νερά της Ταϋλάνδης. Μέρος που εσύ δεν πρέπει να έχεις δει ούτε καν στην τηλεόραση.

Όσο για το λίπος των ποδιών μου, έχει τριγυρίσει σε μέρη του κόσμου που εσύ θα δεις μόνο από καρτ ποστάλ. Έχει γνωρίσει πολιτισμούς που δε φαντάζεσαι πως υπάρχουν κι έχει περπατήσει βουνά που εσύ θα ζαλιζόσουν και μόνο να τα δεις σε φωτογραφία.

Όσο για το λίπος του εγκεφάλου μου, μιλάει τόσες γλώσσες που για το δικό σου επίπεδο είναι απαγορευτικές!

ΑΝκαι δε σου πέφτει λόγος, πρόσφατα αποφάσισα να κάνω κάτι για μένα: να γυμναστώ. Κι έτσι ξεκίνησα το τρέξιμο με το στόχο να φτάσω κάποια στιγμή στα 10χιλιόμετρα. Η διαδικασία με αδυνατίζει και μου επιτρέπει να κάνω πράγματα που αδυνατούσα να κάνω πριν. Γίνομαι καλύτερη σε αντίθεση με σένα και τη στασιμότητα σου!

Γι’αυτό ασχολήσου με τα δικά σου προβλήματα κι άφησε τον πισινό μου ήσυχο. Και σε τελική ανάλυση, αν σε ενοχλεί τόσο πολύ να τον βλέπεις, δοκίμασε να οδηγήσεις με κλειστά μάτια. Κι εγώ εύχομαι να μη βρεθεί κολόνα μπροστά σου!

Πάνω από όλα, όμως, πριν κλείσω αυτό το γράμμα, θα ήθελα να σου πω πως σε λυπάμαι πολύ. Η συμπεριφορά και το ήθος σου είναι τόσο χαμηλά, που μόνο ο οίκτος μου σου αξίζει. Εγώ δε σου κρατάω κακία. Κακό δικό μου θα έκανα, άλλωστε, αν επέμενα να ασχοληθώ μαζί σου.

Σου εύχομαι να γνωρίσεις πολλές χοντρές σαν κι εμένα, μήπως και κάποια στιγμή καταλάβεις πως η πραγματική αξία των ανθρώπων δε μετριέται στις ζυγαριές.

Καλά μυαλά.

Lindsey”

www.diaforetiko.gr

Απαπά Λέξεις ... Χέσε πιο γρήγορα, κλάσε πιο γρήγορα ...

Και ήρθε το Ρεγγε Ελληνικό Συγκρότημα .. με το Μανάρι Τραγουδιστή με τα Ράστα Μαλλιά ... να θυμίζει Bob Marley ... Manou Tsao ... και Aporrimac ... βγάλανε και ένα Γυναικείο τραγούδι "Δεν κάνει Κρύο στην Ελλάδα" που άρεσε πολύ γιατί στο 99% των Γυναικών αρέσει η Ζέστη και όχι το Κρύο ... και έγινε Αγαπητό σε όλα τα Κοριτσάκια ...

Και σε αυτά όμως ... που στο του "Ρε" Στραβώνουν και Ξινομουτσινιάζουν ... και δεν βρίζουν ... και δεν χυδαιολογούν και δεν Βωμολοχούν ...

Πως άλλωστε ... οι Γυναίκες με τρόπους και Ευγενικές ... θα μπορούσαν να μιλήσουν Τοιούτον Τρόπος ... Αυτά είναι για τα Αγενή Άξεστα και Κάφρα Αρσενικά που δεν ξέρουν να φέρονται σε μια Κυρία ... και λένε και Ρε ... και Μωρέ ... και Μαλακίες ... και Άντε και Γαμήσου στην Τελική ...

Ναι ... γιατί τίποτα δεν είναι Άπρεπων όταν η στιγμή .. η κουβέντα ... και να μην το επιβάλλει ... τότε το επιτρέπει ... Έχω δει εντελώς Άσεμνες Γυνές .... να στραβώνουν ακόμα και στο φιλικό "Ρε" και "Μωρέ" ... που δείχνει για μένα εκτίμηση και Οικειότητα ...

Προσωπικά τις Λέξεις Σκατά ... Χέσε ... Κλάσε ... και τας Λοιπάς ... δεν μου αρέσουν και δεν τις αναφέρω ... Αλλά αν πρέπει καμιά φορά ... ξέρω να τις λέω ... και ιδίως αν επιβάλλονται ... τις λέω με άνεση και χωρίς ενοχές ...

Το λέω γιατί αυτό το Όμορφο Τραγούδι με τίτλο "Δεν Προλαβαίνω" για να δείξει τους γρήγορους ρυθμούς της Ζωής και της Αθήνας λέει "Κλάσε πιο Γρήγορα, Χέσε πιο Γρήγορα" ... και έτσι δίνει Ακριβώς το στίγμα που χρειάζεται ...


Τι έγινε Καθώς Πρέπει Κορίτσια ... Θα σταματήσουμε να ακούμε και Locomondo ???

Δεν προλαβαίνω - 2009

Στίχοι: Μάρκος Κούμαρης
Μουσική: Μάρκος Κούμαρης
1. Apurimac & Locomondo

Δεν προλαβαίνω, ποτέ δεν προλαβαίνω
Ο χρόνος τρέχει κι εγώ ξοπίσω μένω
Δεν προλαβαίνω, ποτέ δεν προλαβαίνω
Πες μου το λόγο που εδώ ακόμα μένω

Να προλάβω το φανάρι... Δεν προλαβαίνω
Οι δρόμοι έχουνε φρακάρει... Δεν προλαβαίνω
Γκάζι φρένο, γκάζι φρένο... Δεν προλαβαίνω
Και στο ίδιο μέρος μένω... Δεν προλαβαίνω

Δεν προλαβαίνω, ποτέ δεν προλαβαίνω
Ο χρόνος τρέχει κι εγώ ξοπίσω μένω
Δεν προλαβαίνω, πάλι δεν προλαβαίνω
Πες μου εσύ γιατί δεν καταλαβαίνω

Ανασαίνω ξανασαίνω... Δεν προλαβαίνω
Στο δακτύλιο δεν μπαίνω... Δεν προλαβαίνω
Τόσα αμάξια δε χωράμε... Δεν προλαβαίνω
Πες μου φίλε μου πού πάμε... Δεν προλαβαίνω

Απ’ τη Δευτέρα το πρωί... Δεν προλαβαίνω
Μέχρι την Παρασκευή... Δεν προλαβαίνω
Και το Σάββατο το βράδυ άμα κάνω πως βγαίνω
στην Καραγιώργη Σερβίας θα με βρεις κολλημένο

Και πάλι απ’ την αρχή... Δεν προλαβαίνω
Μέχρι την Παρασκευή... Δεν προλαβαίνω
Δεν ξέρω τι με κρατάει σ’ αυτήν την πόλη δεμένο
και μου φωνάζει με ρυθμό στ’ αυτί μου δαιμονισμένο

Τρέξε πιο γρήγορα, πάμε πιο γρήγορα, έλα πιο γρήγορα,
φύγε πιο γρήγορα, σήκω πιο γρήγορα, κάτσε πιο γρήγορα,
δούλεψε γρήγορα, πούλησε γρήγορα, φτάσε πιο γρήγορα,
στρίψε πιο γρήγορα, μπήξε πιο γρήγορα, δείξε πιο γρήγορα,
σκύψε πιο γρήγορα, πλήξε πιο γρήγορα, πλήξεεε!

Άιντε πιο γρήγορα, όλα πιο γρήγορα, πάμε πιο γρήγορα,
τώρα πιο γρήγορα, γνώρισε γρήγορα, χώρισε γρήγορα,
αγόρασε γρήγορα, πούλησε γρήγορα, χέσε πιο γρήγορα,
κλάσε πιο γρήγορα, φτύσε πιο γρήγορα, φτάσε πιο γρήγορα,
σήκω πιο γρήγορα, κάτσε πιο γρήγορα, γρήγορα, γρήγορα

Δεν προλαβαίνω, γιατί δεν προλαβαίνω
Ο χρόνος τρέχει κι εγώ ξοπίσω μένω
Δεν προλαβαίνω, πάλι δεν προλαβαίνω
Πες μου το λόγο που εδώ ακόμα μένω

Μ’ ένα κουτί πίσω απ’ το άλλο... Δεν προλαβαίνω
Φίλε δεν αντέχω άλλο... Δεν προλαβαίνω
Γκάζι φρένο, γκάζι φρένο... Δεν προλαβαίνω
Και στο ίδιο μέρος μένω... Δεν προλαβαί.

Αυτό θέλω να το κάνω μία φορά ... Τουλάχιστον. Όνειρο Ζωής !!!

Ο υπερσιβηρικός σε ένα μοναδικό βίντεο 3 λεπτών.


Δείτε ένα εκπληκτικό video από το ταξίδι μέσα από τα θρυλικά βαγόνια της σιδηροδρομικής γραμμής που συνδέει εδώ και χρόνια τη Ρωσία με την Κίνα.

Ένας φοιτητής Ιατρικής και λάτρης της φωτογραφίας ένα το ταξίδι που πολλοί ονειρεύονται να κάνουν μια φορά στη ζωή τους.

Για τρεις εβδομάδες ταξίδεψε με τρένο από τη Μόσχα στη Μογγολία διανύοντας 7.622 χλμ. Επιστρέφοντας, εκτός από το άλμπουμ μετις φωτογραφίες μόνταρε και ένα υπέροχο βίντεο λίγων λεπτών  που το χάρισε σε όσους έχουν ακόμα αμφιβολίες για το ότι αυτό είναι το πιο συναρπαστικό ταξίδι με τρένο.



Δείτε το και ονειρευτείτε με το στόμα ανοιχτό.

Seat 22 — Trans-Siberian Odyssey from Stanislas Giroux on Vimeo.

Πηγή : http://www.ace.gr/?eidiseis=51110 

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους...

Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).

Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ώριμων Ανθρώπων

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ? ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…


Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.


Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.


Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.


Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.


Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.


Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.


Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.


Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…


Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.


Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.


Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.


Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…


Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.


Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.


Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.


Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»

Πηγή : http://www.psixologikosfaros.gr/article_det.asp?artid=5528


Από μία Ανάρτηση ... μιας Αγαπημένης ... ( Μου ) ... 

Εκείνες οι Σουσούδες του 80 ... μεγάλωσαν Κόρες και Γιους στο 2000 ... και υπάρχουν πάλι παντού ...

Αυτόν τον καιρό, όπως κάθε Αύγουστο σχεδόν ... βλέπω μία σειρά που δεν έχω δει στο Παρελθόν ... στο YouTube ...

Όπως καταλάβατε ... αυτόν τον καιρό βλέπω την Μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά ... και περνάω όμορφα ... γιατί μου αρέσει η τηλεόραση της Παλιάς Αθήνας ...

Γιατί να το έγραψε ο Ψαθάς ??? Και γιατί να το έβγαλε στην Τηλεόραση την Δεκαετία του 80 ??? Ήταν η Εποχή που ο Νεοπλουτισμός Βρώμαγε παντού ... Η Ζήλια και η Ψωρουπερηφάνια έφτασε στο Κατακόρυφο ... Ο Ανταγωνισμός τους καλύτερου σπιτιού ... με Μπιντέ και Μπάρμπεκιου γινόταν έμμονη Ιδέα ... και το Μπομπέ Μαλλί της κάθε Νοικοκυράς ... έλαμπε από μέτρα κάθε Σάββατο Μεσημέρι ... που φανέρωνε την Καθιερωμένη Έξοδο το Σαββατόβραδο ... γιατί Λεπτάν Έχουμεν ... και ας έβλεπαν οι περισσότεροι την Ελληνική Ταινία στις 10 το Βράδυ στην ΥΕΝΕΔ - ΕΡΤ2 ....

Πόσο όμως επίκαιρο είναι και πόσο πρόσφατο ??? Γιατί εκείνες οι Σουσούδες του 80 ... μεγάλωσαν Κόρες και Γιους στο 2000 ... και υπάρχουν πάλι παντού ... Δεν δέχονται να τις αγγίξει και να τις φλερτάρει κανένας ... γιατί θέλουν από Τραπεζίτη και Εργοστασιάρχη και πάνω ... Θέλουν τα Μπαλιά και τα Ντουμπάια για διακοπές ( βέβαια τώρα σφίξαν οι κώλοι και βολεύονται με Μύκονο ) ... και μέσα στο Ψέμα ... την Υποκρισία ... και την Δυσωδία ... 

Μην πεις και το ακούσουν ... Μην καταλάβουν ότι δεν έχουμε λεφτά ... Μην πεις ότι πούλησες το Αμάξι για να πληρώσεις την Εφορία ... Να λες ότι το πούλησες για να πάρεις πιο καλό και πιο καινούριο ... Μην καταλάβουν ότι δεν ξέρεις ... Να μην πάμε σε αυτή την Παραλία .. δεν είναι Must ..... Μην Μην Μην Μην ... 


Παντού Ψώρα και Τουπέ και Κόμπλεξ με τον τόνο ... Το βλέπω κάθε μέρα παντού ... Και στην Θάλασσα ... και στις κουβέντες την ώρα του Μπάνιου ... και στον δρόμο με το ποδήλατο που γυρνάω ... και παντού ... και πνίγομαι ... 
Πνίγομαι !!!

Και στις μέρες μας ... υπάρχει το Fb ... Η Αούτομπανγκ της Υποκρισίας ... Το απόγειο των Ψώνιων ... που βάζουν όλο φωτό τάχα μου σταυροπόδι για να φαίνεται η δαντέλα από την Κάλτσα ... αγκαλιά με ένα σκυλάκι ή ένα κουτάβι .. για να φαίνεται η ρόγα ή όλο το μπούστο μέχρι την ρόγα ... Γέλια παντού ότι περνάνε καλά και Χάι ... και διακοπές σε χάι μέρη χλιδάτα και με γούστα ... και ένα σωρό φωτό από Αστακομακαρανάδες ... και ας τρώνε συνέχεια Φασολάς στο σπίτι ... Ψέμα ... Ψέμα ... Τουπέ ... και Εμετική Επίδειξη ... για να νιώσουν ότι ζούνε ... ότι κάτι κάνουνε ... ότι έχουν παρέες.. βγαίνουν ... γλεντάνε και ξέρουν να ζουν την Ζωή ... αλλά και μπορούν και έχουν επιτύχει ώστε να την Ζουν όπως Επιθυμούν ... Γιε Ράιτ ...

Σε κάποια ερώτηση κάποιου Σάιτ γνωριμιών ( Twoo )  " Σας ικανοποιεί η Ζωή σας ???" ... Όλες μα Όλες ... λένε ΝΑΙ ... Εγώ βέβαια απάντησα ΌΧΙ ...

Αφού σε ικανοποιεί η Ζωή σου μωρή Υποκρίτρια .. τι θες στο Σάιτ γνωριμιών ... Γκόμενο δεν έχεις ... και βραυγκομάς ... Αλλιώς δεν θα έψαχνες ... Άρα ??? Είσαι Ικανοποιημένη ε ???

Σουσουδιάρα - Σνομπαρία ( που έλεγε και η ίδια ) ...


Και θα το πω και θα κλείσω ...

Που πας κυρά μου με το Άσπρο Βαμβακερό κολάν με 70 χρόνια Κυταρίτιδα ??? Που πας ??

Είσαι εσύ για κολάν και μάλιστα και άσπρο ??? Δεν λέμε για την πλισεδιάρα κυταρίτιδα ... Να την δούμε με μαγιό στην θάλασσα είναι φυσιολογικό ...

... Αλλά να την Μοστράρεις κιόλας σαν Ζηλευτή γιατί θες να το παίξεις Διατηρημένη 40άρα ... ε πάει Πολύ !!! 

«Ο μηνιαίος μισθός σου ισοδυναμεί με τα καθημερινά μου έξοδα. Πως μπορώ να μπλέξω μαζί σου;» ...

Πως θα βρούμε τον ιδανικό σύντροφο ΑΝ προσπερνάμε ανθρώπους για όλους τους λάθος λόγους;

Τους ξεγράφουμε γιατί δεν είναι αρκετά ευκατάστατοι ή επειδή δεν μοιάζουν με το ιδανικό ταίρι που έχουμε φαvτασιωθεί, οπότε αμέτρητες ευκαιρίες για ευτυχία χάνονται μέσα από τα χέρια μας εξαιτίας της επιπολαιότητάς μας.

Ίσως μας πάρει χρόνο, αλλά τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς κάποια στιγμή συνειδητοποιούμε ότι το χιούμορ, η προσωπικότητα, η εξυπνάδα και η αυθεντική έλξη είναι το κλειδί για να βρει κανείς τον ιδανικό σύντροφο. Μερικές φορές όμως, αυτή η συνειδητοποίηση έρχεται πολύ αργά…

«Ένα φτωχό αγόρι ήταν ερωτευμένο με την κόρη ενός πλούσιου άνδρα.

Μια ημέρα, το αγόρι αποφάσισε να της κάνει πρόταση γάμου. Όμως η απάντηση που πήρε ήταν η εξής, «Ο μηνιαίος μισθός σου ισοδυναμεί με τα καθημερινά μου έξοδα. Πως μπορώ να μπλέξω μαζί σου;»

Συνέχισε λέγοντας, «Πως μπόρεσες να σκεφτείς κάτι τέτοιο; Δεν θα μπορούσα ποτέ να σε αγαπήσω, γι” αυτό ξέχασέ με και αρραβωνιάσου κάποια άλλη της τάξης σου.»

Όμως για κάποιο λόγο το αγόρι δε μπόρεσε να την ξεχάσει τόσο εύκολα.

Περίπου 10 χρόνια αργότερα, σκόνταψε ο ένας πάνω στον άλλο σε ένα πολυκατάστημα.

Αυτή χωρίς να χάσει λεπτό του είπε, «Δεν το πιστεύω! Εσύ; Πως είσαι; Πλέον είμαι παντρεμένη και ξέρεις πόσο χρήματα βγάζει ο σύζυγός μου; 14.000€ το μήνα! Μπορείς να το ανταγωνιστείς αυτό; Και είναι επίσης πολύ έξυπνος.»

Τα μάτια του άντρα γέμισαν δάκρυα ακούγοντας αυτές τις λέξεις να βγαίνουν από το στόμα της γυναίκας για την οποία νοιαζόταν όλα αυτά τα χρόνια.

Λεπτά αργότερα, ο σύζυγός της εμφανίστηκε. Όμως πριν η γυναίκα προλάβει να πει κουβέντα, ο σύζυγός της είδε τον άντρα και είπε, «Κύριε, εδώ είσαστε! Και βλέπω πως γνωρίσατε ήδη την γυναίκα μου!»

Έπειτα γύρισε στη γυναικά του και της είπε, «Αυτός ο κύριος είναι το αφεντικό μου, που τρέχει το πρότζεκτ των 90 εκατομμυρίων στο οποίο δουλεύω!»

«Και ΑΝ θέλεις να μάθεις κάτι περίεργο γι” αυτόν, κάποτε αγαπούσε μια δεσποινίδα όμως δεν μπόρεσε να κερδίσει την καρδιά της. Αυτός είναι ο λόγος που παρέμεινε ανύπαντρος μέχρι τώρα.»

Και συνέχιζε λέγοντας, «Πόσο τυχερή θα ήταν αυτή η γυναίκα αν είχε παντρευτεί τον άντρα που βλέπεις αυτή τη στιγμή;»

Η γυναίκα τον κοίταξε σοκαρισμένη αλλά δεν μπορούσε να πει λέξη.»

Τελικά, η ζωή είναι πολύ μικρή και είναι σαν καθρέπτης. Μπορείς να δεις μόνο όσα αντικατοπτρίζει. Για αυτό μην είστε τόσο αλαζόνες ή υπερήφανοι κοιτάζοντας αφ” υψηλού τους άλλους λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή… Τα πράγματα αλλάζουν με τον καιρό. Μην υποτιμάτε κανέναν, γιατί ο καθένας έχει μια διαφορετική ιστορία!


DSV

ΣΩΘΗΚΕ ΤΟ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ... ΣΩΘΗΚΕ ...

ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΜΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑ ...