Επιτέλους το 1ο καλοκαίρι μετά από πολλά χρόνια που ένιωσα πάλι παιδί ... Όπως τότε ... που δεν καταλαβαίναμε ζέστες ... πεσίματα και τραυματισμούς ... κούραση ... ξενύχτια ... και ζούσαμε έντονα το Καλοκαίρι ...
Είχα να κάνω Καλοκαίρι από το 2000 που πήγα στην Κρήτη. Η Φωτό από τα Χανιά όπως όλοι θα καταλάβατε ...
Το τελευταίο ευτυχισμένο Καλοκαίρι γιατί το 2001 στην Ζάκυνθο ήταν 10 μέρες μετά τον Θάνατο του Πατέρα μου ... Αλλά και αυτές οι διακοπές ... ήταν λυτρωτικές ... Με άφησαν λίγο πίσω από τα αμέτρητα προβλήματα που από εκεί και πέρα σταμάτησαν τα Καλοκαίρια.
Αυτό λοιπόν το καλοκαίρι ήδη έχω κάνει 53 Μπάνια ... ίσως τα περισσότερα των τελευταίων 20 ετών ... και συνεχίζω ...
Έχω βρει μία καταπληκτική παραλία πολύ κοντά στο σπίτι μου ... και κάθε πρωί ... παίρνω το αυτοκίνητο ( λόγω αυτού έχω πολλά μπάνια ... Πέρυσι που είχα μόνο το ποδήλατο έκανα 23 μόνο ... ) και μπλουμ κατά τις 8 ...
Ναι ... Γιατί φέτος ενεργοποιήθηκαν κάποια στηρίγματα ... Είχα στήριξη ... Άλλες χρονιές σχεδόν καθόλου εκτός από το μόνιμο και σταθερό τα 25 τελευταία χρόνια του Κολλητού μου ...
Ναι φέτος είχα ... και ας ήταν στην Μακρινή Αμερική ( Χάι Φίμπι ) ... και ας κινδύνευε ο Αδερφός μου να χάσει την δουλειά ( ακόμα οκ ... αλλά όπως όλοι ανησυχεί και αυτός ... ) ... αλλά στήριξε ... έστω την Μάνα μου ... το ίδιο Είναι ... Τα ίδια θέματα έχουμε και τα ίδια προβλήματα ...
Αλλά και φέτος ευτυχώς είχα τον Αγιο Βασίλη που έχω κάνει και μια άλλη ανάρτηση γι αυτόν ... που δεν καταλαβαίνει Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά ... και στηρίζει ακόμα ...
Τους Ευχαριστώ όλους ... Ίσως από τα καλά της Κρίσης ... Η Αλληλεγγύη φυτρώνει ακόμη ...
