Σήμερα, όταν γύρισε από το γυμναστήριο δεν με περίμενε στην πόρτα ... Δεν χουρχούρισε στα πόδια μου, η άμμος δεν ήταν νωπή ... ούτε ήρθε κοντά στο φαγητό μου να μυρίσει και να μου γκρινιάξει γιατί δεν της δίνω ...
Έφυγε ... κατά τις 8 το πρωί .. με Πόνους αφόρητους .. που ησύχαζαν μόνο στην δικιά μου παραίνεση .. Σσσσσσ Συσούλα ... Εδώ είμαι" και σιγά σιγά μείωνε τα ουρλιαχτά και ακουμπούσε στο μαξιλάρι ...
Την βρήκα πάνω στο χαλί ... Μάλλον πήδηξε από την καρέκλα για να έρθει κοντά μου όταν έφευγε ... αλλά την πτώση δεν την άντεξε ... και έμεινε εκεί ... κοντά μου ... δίπλα μου !!!
Το τι κλάμα έριξα .. δεν το περιγράφω ... Από τον θάνατο του Πατέρα μου είχα να κλάψω τόσο πολύ .. που είχαν και παρόμοιο τέλος.
Τώρα δεν πονάει πια ... και αυτό και μόνο με ανακουφίζει παρόλο που μου λείπει πολύ.
Έφυγε ... κατά τις 8 το πρωί .. με Πόνους αφόρητους .. που ησύχαζαν μόνο στην δικιά μου παραίνεση .. Σσσσσσ Συσούλα ... Εδώ είμαι" και σιγά σιγά μείωνε τα ουρλιαχτά και ακουμπούσε στο μαξιλάρι ...
Την βρήκα πάνω στο χαλί ... Μάλλον πήδηξε από την καρέκλα για να έρθει κοντά μου όταν έφευγε ... αλλά την πτώση δεν την άντεξε ... και έμεινε εκεί ... κοντά μου ... δίπλα μου !!!
Το τι κλάμα έριξα .. δεν το περιγράφω ... Από τον θάνατο του Πατέρα μου είχα να κλάψω τόσο πολύ .. που είχαν και παρόμοιο τέλος.
Τώρα δεν πονάει πια ... και αυτό και μόνο με ανακουφίζει παρόλο που μου λείπει πολύ.
Καλύτερα .. γιατί δεν μπορούσα άλλο να την βλέπω να υποφέρει.
Καλύτερα ... Τώρα δεν πονάει πια !!!
