Έχω ένα κόμπο στο λαιμό και μια θηλιά που όλο στενεύει...

Γι' αυτό έχω κολλήσει με το Internet και το FaceBook. Είναι σαν ένα παζάρι Ανταλλαγής, και μπορείς να βρεις πράγματα που σου αρέσουν πολύ αλλά δεν ήξερες που, ή πράγματα που σου άρεσαν πολύ αλλά τα είχες κλεισμένα στο μπαούλο. Και όπως είπε και μία Fb-Friend είναι σαν να λες "Ας πάμε να δούμε τι γίνεται στην Πλατεία".

Έτσι έγινε και σήμερα. Η Κ. (η γνωστή μιας προηγούμενης ανάρτησης, που αν ξανακάνω ανάρτηση θα βάλω ολόκληρο το όνομά της, με την άδειά της βέβαια) με ένα Post της μου θύμισε ένα λατρεμένο τραγούδι. Μάλλον της αρέσει και αυτής πολύ ο Αλκίνοος, γιατί συχνά τον τιμάει. Και για μένα, όπως θα έχετε καταλάβει.... είναι ο Αγαπημένος μου.

Η γλυκιά μελαγχολία της μουσικής του, μαζί με τους βαθυστόχαστους στίχους του κάνουν το αποτέλεσμα μοναδικό. Φοβερά διαπεραστικό, χτυπάει κατευθείαν στα πιο βαθιά στρώματα της Ψυχής.

Πόσο όμορφα περιγράφει την κούραση του Οδοιπόρου, που πολλές φορές νιώθει να χάνει τις δυνάμεις του. Να λιγοψυχά, να φοβάται και να εξαντλείται. Βρίσκει όμως πάντα διεξόδους που του δίνουν το κουράγιο για να συνεχίσει. Όπως λέει κλείνοντας, η Μουσική είναι ένα σημαντικό κομμάτι ανασυγκρότησης. Για μένα είναι το μεγαλύτερο. Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτή.

Και πόσες φορές στη Ζωή μου, που είναι πάντα ανηφόρα, δεν ένιωθα κουρασμένος, μόνος, εξαντλημένος και απελπισμένος. Πάρα πολλές. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει και συνεχίζω. Η μουσική όμως πάντα μου κρατάει το χέρι.

Έτσι μετά από αυτή την ανάρτηση, πάντα θα φέρνω στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι, όταν θα σκέφτομαι....

Περπάτησα πάρα πολύ
και τα φτερά μου τα 'χω χάσει.
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν' την ψυχή μου να πετάξει...
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι,
ένα αεράκι να μας πάρει...
Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Είναι η καρδιά μου μια αυλή
σ' ένα κελί που όλο μικραίνει.
Μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το "γιατί"...





Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει,
το όνειρό μου ξαποσταίνει...
Νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει.
Έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς,
τραγούδησέ τες να χαρείς...
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Αλκίνοος Ιωαννίδης. Παράκληση.


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Nothing...

Από 89,9 σε 103,3 FM...

Το ραδιόφωνο που όλη η Μαγνησία αγάπησε, και ιδιαίτερα οι φοιτητές, αλλάζει συχνότητα και από 89,9 γίνεται 103,3 FM.

Το έχει ένας πολύ καλός μου φίλος αλλά όταν το πρωτάκουσα δεν είχα ιδέα για τον κάτοχό του. Το άκουγα για τον Ροκ ήχο του και τα ένα προς ένα διαλεγμένα τραγούδια. Το έμαθα μετά από μήνες ότι αυτός ο Ροκάς που διαλέγει την μουσική είναι ο φίλος μου ο Βασίλης.

Είναι ο ίδιος ο Βασίλης που μου είχε δώσει την κασέτα των Ramones που ανέφερα σε παλιότερη ανάρτηση... http://dsvsval.blogspot.com/2009/06/punk.html. Είχαμε από τότε πολύ αγάπη για μουσική. Και όταν λέμε Ροκ μιλάμε για κλασικά κομμάτια που όλοι αγαπήσαμε... Από Deep Purple, Led Zeppelin από τη δεκαετία του 60 έως και τα τελευταία αγαπημένα τραγούδια. Όπως μου είπε ο ίδιος θα παίζει και Pop κομμάτια με Ροκ προσανατολισμό.

Θα ακολουθήσει σε λίγο καιρό Internet Radio για να έχει Παγκόσμια Εμβέλεια.

Ας ευχηθούμε στη νέα πορεία του σταθμού του, Καλή Επιτυχία !!!




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Να σου το πω ψιθυριστά ή να στο τραγουδήσω?

Πιστεύω πραγματικά, εκτός των πολύ φανατικών, ότι υπάρχει ένα κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας, ένα κλίμα ελπίδας για καλύτερο αύριο.

Αυτό δεν οφείλεται ότι το κόμμα που ήρθε στην εξουσία έχει συντελέσει σε αυτό, αλλά η προσέγγιση αντιμετώπισης των πραγμάτων που έχει "υποσχεθεί" ότι θα ακολουθήσει. Και μέσα σε αυτή την προσέγγιση είναι και το "Συμπαράσταση" που ζήτησε από τον Έλληνα πολίτη.

Για να συμπαρασταθεί ο Έλληνας σημαίνει ότι πρέπει να αντιταχθεί από την πρακτική του προσωπικού οφέλους, του βολέματος, των δικών μας και των άλλων, αλλά και του Εγώ έναντι του Εμείς.

Δεν είμαι όμως τόσο αισιόδοξος ότι αυτό έχει γίνει. Μακάρι να διαψευσθώ αλλά αυτή τη γνώμη έχω. Δεν μπορεί να γίνονται προσλήψεις στην εβδομάδα των εκλογών και το κλίμα να έχει αλλάξει. Θέλουμε πολύ δρόμο ακόμα. Μόλις έγινε το ξεκίνημα της αρχής. Απλά έχουμε ζωγραφίσει καλύτερα τη ζωή στο μυαλό μας. Για να υλοποιηθεί θέλει πολλή προσπάθεια.

Όλο αυτό που έγινε προεκλογικά, δηλ. αυτοί που μέχρι πριν λίγα χρόνια σήκωναν ψηλά τη σημαία της απερχόμενης κυβέρνησης, πριν λίγες μέρες πήγαν φανατικά στα γραφεία της επερχόμενης κυβέρνησης, για να πάρει ψηφοδέλτια να μοιράσει, με κάνει πολύ επιφυλακτικό. Με τρομάζει !!! Δείχνει έναν Λαό που μοιάζει πάρα πολύ με αυτόν του παρελθόντος.

Αυτό που φοβάμαι όμως πιο πολύ είναι ότι μπορεί να μην γίνει ακόμα αυτή η Αρχή. Πολύ το φοβάμαι αλλά το απεύχομαι.

Μακάρι, μακάρι να πάρουμε και να τραβήξουμε τον δρόμο το δύσκολο, το δρόμο της Αρετής και όχι της Κακίας, για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να δούμε ότι ο Κόσμος είναι ......


Ο Κόσμος που αλλάζει...

Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός, μεγάλη κι η σκιά του
απλώνει ρίζες στην ψυχή, στο σώμα τα κλαδιά του
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί φτερούγα στον αέρα
το δέντρο γίνεται γιορτή και φτερουγίζει η μέρα

Πόσες φορές να σου το πω, πόσες να στο μηνύσω?
Να σου το πω ψιθυριστά ή να στο τραγουδήσω?
Θα σου το πω ψιθυριστά, όπως μιλάει το βλέμμα
που κρύβει μες τη σιγαλιά του κόσμου όλο το αίμα

Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει





Χαμένοι μοιάζουμε, λοιπόν, στο γύρο του θανάτου
στην παγωνιά του οριστικού, στον τρόμο του αοράτου
Μα οριστικά θα ‘χεις χαθεί, μονάχα αν το διαλέξεις
όπως διαλέγει η μουσική τα λόγια και τις λέξεις

Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει


Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Όσοι δεν αντέχετε μην το δείτε... είναι Άκρως Ανθυγιεινό !!!

Πάλι με τους Συνήθεις Υπόπτους θα κάνω και αυτή την Ανάρτηση. Συνεχίζοντας στο μοτίβο των Εκλογών που πολλοί πιστεύουν ότι από αύριο μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα.

Γι' αυτό κάνω την ανάρτηση πριν το αποτέλεσμα για να δείξω ότι ισχύουν τα ίδια όποιος και να βγει. Και δεν είμαι ισοπεδωτικός και Αρνητικός, αλλά ξέρω ότι για να αλλάξει η Ελλάδα πρώτα από όλα πρέπει να αλλάξει ο ΕΛΛΗΝΑΣ.

Πιστεύω σε άξιους και ανάξιους πολιτικούς. Σε ηθικούς και ανήθικους. Σε αυτούς που προσπαθούν να κάνουν κάτι και σε Λαμόγια. Μόνο ως μονάδα ο Έλληνας μπορεί αλλάζοντας νοοτροπία να διορθώσει κάτι. Γιατί το "όλοι μαζί" αποτελείται από όλες μαζί τις Μονάδες.

Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα? Τι με νοιάζει εγώ Βολεύτηκα. Σσσσσσ μη Μιλάς, τι σε νοιάζει.... και άλλα συναφή πρέπει να τα αφήσουμε στην άκρη. Να τα ξεχάσουμε. Αλλιώς ας Ξεχάσουμε την Ελλάδα.

Και όταν μας κοροϊδεύουν και κουκουλώνουν τα πράγματα και μας λένε με ψέματα ότι μας δίνουν Λύση, τότε και εμείς πρέπει να τους παρουσιάζουμε άλλο ένα πρόβλημα για αυτή τη λύση.

Για να καταλάβουμε όλοι επιτέλους ότι ο Έλληνας ( ο σωστός ) δεν είναι ηλίθιος, δεν ανέχεται να τον κοροϊδεύουν, και επιτέλους ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ......

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ

Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει
όχι Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει
Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει
Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει

Έτσι, χωρίς εισαγωγή, αρχίζω με τη μία.
Έχει ήδη ανέβει στα ύψη η θερμοκρασία.
Κόβω την ανάσα, προκαλώ κάψα
στα συγκροτηματάκια που πουλάνε κλάψα.
Σε φέρνω σε επαφή με την πραγματικότητα.
Έχω αποκτήσει αυτήν την ιδιότητα, κι όλα τα πρότυπα
που προσπαθούσες να μου επιβάλεις ύπουλα,
φτύνω κατάμουτρα, χτυπάω σε όλα τα επίπεδα.
Δεν βγάζω την ενέργειά μου μες τα γήπεδα.
Κινούμαι πάντα αντίθετα σε σχέση με τις μάζες.
Έχω βγάλει από τα μάτια μου τις γάζες εδώ και χρόνια.
Αρνούμαι να κινούμαι με τα πιόνια.
Δεν περιμένω να καλύψω τις ανάγκες μου συλλέγοντας κουπόνια.
Την ψάχνω με νέες μεθόδους με νέους τρόπους.
Μου λες ότι δεν μοιάζω μ' όλους τους άλλους τους ανθρώπους,
δυστυχώς, επειδή δεν είμαι λογικός.
Μα εγώ πιστεύω ότι απλώς δε μπαίνεις μες στη λογική μου, στην ψυχοσύνθεσή μου.
Τρελαίνεσαι με τον τρόπο ζωής μου.
Με βλέπεις και κάνεις λες και είδες εξωγήινο.
Το στυλ μου, για τα μούτρα σου είναι άκρως ανθυγιεινό.

Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει.
Έχω ένα πρόβλημα για κάθε σου λύση.





Τ' όνομά μου γραμμένο σε μαύρες λίστες.
Επικηρυγμένος από τις αρχές κι από φασίστες.
Διαγράφω τις παλιές σάπιες ιδέες, φέρνω νέες,
αηδιασμένος απ' όλες τις νεολαίες κομμάτων.
Δεν θέλω να ανήκω σε μια γενιά πτωμάτων,
γι' αυτό αντιδρώ κάθε λεπτό με όποιο τρόπο μπορώ
και προσπαθώ, όσο γίνεται, να δουλεύω για την πάρτη μου.
Κανένα μαλάκα δε θέλω να έχω πάνω από το κεφάλι μου.
Όχι, δεν έχω σκοπό τον κόσμο να αλλάξω,
αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα κάτσω και θ' αράξω
με τα χέρια σταυρωμένα Καταστρέφω, ένα-ένα,
όλα τα σχέδια τα προκατασκευασμένα,
που γίνανε για το καλό μου, χωρίς όμως να ρωτηθώ από κανένα.
Κι αν ακόμα δεν έχεις μάθει αρκετά για μένα,
είμαι 50/50 Ραπ και Γκράφιτι, M.C και Bomber
μέσα στην ομίχλη, βρίσκοντας την άκρη
δίχως την βοήθεια κανενός.
Είν' ένας εναντίων όλων κι όλοι εναντίον ενός.
Μα τόσα χρόνια δεν καταφέρανε ν' αλλάξουν τα μυαλά μου.
Δεξιοί κι αριστεροί τώρα χαθείτε από μπροστά μου.

Είν' η στιγμή να συνεχιστεί η καταστροφή, στην 3η στροφή.
Κοιτάς τον ουρανό μα βγαίνω από τη γη με οργή,
διατηρώντας τη γνωστή, αντικανονική πορεία.
Ρίχνω ακόμα μια Hardcore μελωδία, στο πρόσωπό σου.
Παγώνω το σαδιστικό χαμόγελό σου.
Τώρα πια τα όνειρά σου για το μέλλον δε συμμερίζομαι,
επειδή πάντα κάποια βρώμα μέσα τους μυρίζομαι.
Ελίσσομαι και μεταλλάσσομαι, γι' αυτό και ακόμα ακούγομαι.
Τον εαυτό μου σέβομαι, με το στρατό δεν ψήνομαι.
Έξω από Clubs με Face-Control ποτέ δε στήνομαι,
και πάντα ευθύνομαι για την αγανάκτηση των πολιτών.
Είμαι της Σχολής Κακών Τεχνών, και πάω γυρεύοντας.
Συνεχίζω να δημιουργώ καταστρέφοντας.
Και στο '97 ρίχνω λάδι στη φωτιά,
κι όλα αυτά που λέω πάρ' τα προσωπικά.

Γιατί δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει.
Έχω ένα πρόβλημα για κάθε σου λύση.


Στίχοι: TXC
Μουσική: TXC
Πρώτη εκτέλεση: TXC

Εγώ σας προειδοποίησα...


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)