Ε, ναι, πήγα σε καλύτερο σπίτι, το ομολογώ. Ευάερο, ευήλιο, διαμπερές, αλλά μη φανταστείς. Θα είμαι με συγκάτοικο. Κι έτσι θα μοιραζόμαστε τα έξοδα. Εγώ. Που ήθελα να γυρνάω στο σπίτι από τη δουλειά και να μη βρίσκω κανέναν. Που ήθελα να κινούμαι όπως θέλω, να κάνω ό,τι γουστάρω στο χώρο μου, θα ζήσω με άλλο άτομο. Πώς τα φέρνει έτσι η ζωή και τελικά αλλάζεις γνώμη. Ναι. Τελικά είναι σπουδαίο πράγμα το να μοιράζεσαι. Το ρεύμα, τα κοινόχρηστα, το απορρυπαντικό, το κωλόχαρτο...
Έτσι, με συμβίωση κι αλληλεγγύη θα την περάσουμε την κρίση. Και επειδή μια μετακόμιση έχει τα έξοδά της, φέτος διακοπές γιοκ. Και να φανταστεί κανείς ότι έχω γιο που σπουδάζει στην Κέρκυρα. Άνετα θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία, αφού υπάρχει το σπίτι. Ναι. Στο εξωτικό Κανόνι. Αλλά πώς πάω μέχρι εκεί. Και άντε να πάω, δε θα βγω και μια βολτίτσα; Στο σπίτι θα τη βγάλω; Τη βγάζω και στην Αθήνα στο σπίτι. Και είναι πολύ ωραία η Αθήνα τον Αύγουστο. Κλείνουν όλα και δεν έχεις πού να πας. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά. Άλλη μια παρηγοριά είναι ο Πάγκαλος.
Αλλά Γυρίστε και Ακούστε την ΘεοΚομματάρα σε Γαμάτη Έκδοση !!!
HOLIDAY - SCORPIONS... (GODS OF BALLADS)
Music :rudolf schenker Lyrics:klaus meine
Let me take you far away You’d like a holiday Let me take you far away You’d like a holiday
Exchange the cold days for the sun A good time and fun Let me take you far away You’d like a holiday
Let me take you far away You’d like a holiday Let me take you far away You’d like a holiday
Exchange your troubles for some love Wherever you are Let me take you far away You’d like a holiday
Longing for the sun you will come To the island without name Longing for the sun be welcome On the island many miles away from home Be welcome on the island without name Longing for the sun you will come To the island many miles away from home
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Όταν Νοσταλγώ ήσυχες μέρες.... Ξεκούραση και διακοπές ... πάντα μου έρχεται αυτή η Μελωδία...
Δεν μπορώ άλλο... Αραίωσα και τα Μπάνια.
Καλοκαίρι είναι Αυτό ???
Μια με το Troktiko... την προκήρυξη... τις απεργίες... την Σεχτα... τον Χρυσοχοίδη και όλα αυτά που συμβαίνουν διαβαζω πανω απο 100 Αναρτήσεις την Μέρα.
Δουλεύω και στον Υπολογιστή κανένα 12ωρο... γιατί ετοιμάζομαι (ήδη είμαι Έτοιμος) για την μεγάλη επιστροφή (Κωλό ΔΝΤ ... μην πάρεις Νέα Μέτρα ... Σε γ@μησα !!! και το Εννοώ. Θέλω να βρω δουλειά και όλο παγώνεις τις προσλήψεις).
Αθλούμαι Πάρα Πολύ. Γυρνάω κάθε μέρα όλο τον Βόλο με το Ποδήλατο και τα πόδια... (Έχω γίνει Συλφίς... όπως έλεγε και ο Χωμενίδης) και είμαι ένα Πτώμα.
Ένας έρωτας να μου τύχει τώρα ... και με έχει ισοπεδώσει κανονικά !!!
ΘΕΛΩ ... ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ... ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΑ ΑΝΙΨΑΚΙΑ ΜΟΥ (ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ... ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ... ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ) ΚΑΙ ΘΑ ΗΡΕΜΗΣΩ...
ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ (ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ) ΚΑΙ ΤΟ BLOG ΓΙΑ 1 - 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ... ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΚΑΘΟΛΟΥ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΗΚΩΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ... ΕΚΤΟΣ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΧΑΒΑΛΕ !!!
ΜΟΝΟ ΜΠΑΝΙΑ... ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ. ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ... ΞΑΠΛΩΝΩ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ... ΤΙ ΑΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΕΙΜΑΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ Η ΣΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ... ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΡΕΥΣΩ !!!
ΚΑΛΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ... ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ... ΝΑ ΞΑΝΑΕΙΜΑΣΤΕ ΦΡΕΣΚΟΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ... ΚΑΙ Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ..
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Τι μου θύμισε πρωί πρωί η Όμορφη και Γλυκιά Μ.Ι.Θ....
Τους είχα ανακαλύψει Φοιτητής... Κάτι ακούσματα στις αρχές του 70 θολά. Το "Άνθρωπε Αγάπα"... είχε όμως βάψει Ανεξίτηλα στην Ψυχή μου...
Άκουσα Όλα τα Τραγούδια τους... Και όταν λέω άκουσα εννοώ και την παραμικρή Νότα, και το Παραμικρό κόμμα. Τεράστια επιρροή είχαν Πάνω μου και σχεδόν όλα τα Ποιηματά μου, είχαν Επιρροές τους.
Ευχόμουν να ζούσα τότε. Να ήμουνα 20 χρονών τότε.... που Η Αγάπη σεν ήταν Μόνο Συναίσθημα .... αλλά ......
ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑ ΖΩΗΣ !!!!!!!!!!!!!!!
Το "Γέρος" είναι το Καλύτερό μου.... γιατί έχει Μηνύματα που εμένα τότε, με τα μακριά Μαλλιά... ηχούσαν σαν Βαριοπούλες στην Καρδιά μου...
Σε Ευχαριστώ Μαράκι.... Ι.Θ. που μου θύμισες Τόσο Όμορφες Στιγμές....
Είναι Τυχαίο ότι το ΞαναΣυνάντησα Μαζί Σου ??? Είμαι Απόλυτα Βέβαιος πως Όχι !!!
Στίχοι: Poll Μουσική: Poll Πρώτη εκτέλεση: Poll
Εσύ γέρο πού μιλάς χωρίς να σκέφτεσαι εμάς σκέψου λίγο τι έχεις κάνει εσύ
Όταν ήσουνα παιδί κι' είχες κάποιον να σου πει ότι αυτό είναι σωστό ή λάθος
Κι' εσύ θύμωνες μ' αυτό κι' έλεγες για το θεό πείσμωνες την γνώμη σου με πάθος
Κι' αν τα ρούχα παρδαλά κι' αν τα μακριά μαλλιά είν' η εποχή μας γέρο
Έχει αγάπη στην καρδιά όχι πόλεμο φωτιά κι' εσύ λες πως θα μπορείς να ξέρεις
Κι' έγραψα τραγούδι αυτό για να δεις πως σ' αγαπώ κι' ίσως έτσι καταλάβεις
Κι' αν ρωτήσεις να σου πω το μεγάλο μυστικό της ζωής τον οδηγό τον ξέρω
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Το ξαναείδα εχθές και πραγματικά ανατρίχιασα από Συγκίνηση...
Πιστεύω ότι είναι ότι καλύτερο έχω κάνει (μάλλον τα άλλα θα είναι Μπαρούφες γι' αυτό).
Το Ξαναβάζω για να το θυμηθούμε Μαζί.
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Δεν μπορώ να γράψω τίποτα άλλο από το πόσο Γοητευμένος είμαι από το Blog που συνάντησα σήμερα στις 5:00 το πρωί.
Ξύπνησα παγωμένος, με πονοκέφαλο... γιατί η Μάνα μου (γκρρρρρ) άφησε ανοιχτή την πόρτα για το Σισσόνι..., έφυγε η ψύξη, και έτσι ίδρωσα... με χτύπησε ο Ανεμιστήρας... και τώρα Ρουφιέμαι.
Όλο τέτοιες Παπαριές κάνουν οι Μανάδες μετά τα 60. Παρόλο που η Μάνα μου είναι Νέα, μόλις 22 χρόνια μεγαλύτερή μου (62)... δεν παύει να είναι η κλασσική Ελληνίδα Μάνα (Like Λαζόπουλου... από χωριό της Λάρισας και η Δικιά μου) που κάνει συνέχεια... Γκάφες, Ξεχνάει, Ξεματιάζει, και δαγκώνεται μπροστά στον Κόσμο... για να μην δώσει δικαίωμα.
Έχω πολλά να αναφέρω... αλλά μια άλλη φορά. Δεν είναι της παρούσης. Αλλά ήθελα να δικαιολογήσω γιατί είμαι από τις 4:20 όρθιος με πονοκέφαλο και γράφω. Για τις συνηθισμένες συχνές μαλακίες της Μάνας. Α, ρε Πατέρα... ωραία Κληρονομιά μου άφησες.. Μέχρι τα 35 έμενα μόνος μου, και τα τελευταία 5 χρόνια επέστρεψα στον Βόλο και μένω με την Μάνα μου... για να την "Προσέχω".
Του χρόνου δεν έχει άλλο όμως... Επιστρέφω Αθήνα (Παναγιά μου Βόηθα) και θα την αφήσω... για μισές μέρες τον Χρόνο μόνη. Λέτε να βάλει καμιά φωτιά στο σπίτι ??? Ανάβει τα μάτια της Κουζίνας... και πάει να ποτίσει τα Λουλούδια... Ευτυχώς που κάτι μου μυρίζει και πάω και τα κλείνω... Ωχ, Παναγιά μου... και Αρχίζουν τα Γκάζιαααα...
"Τι είπα εγώ Γαμώτο μου... δεν είπα ότι πρώτα θα βάζεις το Μπρίκι, και μετά θα ανάβεις το μάτι ? Και θα είσαι Εκεί μέχρι να γίνει ο Καφές. Και αφού τον τελειώσεις τότε και μόνο τότε... θα πιάνεις άλλη δουλειά"... Και τότε είναι που κοιτάει γύρω να δει αν μας ακούνε οι Γείτονες.... Γαμώ το κερατό μου... δεν την νοιάζει ότι θα Καούμε... να μην μας Ακούν οι Γείτονες την Νοιάζει... Και τότε, ποιος είδε τον DSV και δεν τον φοβήθηκε. Αλλά εντάξει... Πάει μετά από ένα τέταρτο και κλείνει το ήδη κλειστό μάτι (από εμένα) και λέει... "Τι φωνάζεις ??? Να ήρθα και το έκλεισα. Άλλωστε Κλειστό ήταν... Αφού ξέρω ότι είσαι εσύ εδώ".
Η Αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 5 χρόνια, επειδή ακριβώς είμαι εδώ, έχει χαλαρώσει παρόλο που την τρέχω για να μην αφεθεί στην αγκαλιά του Αλτς... Αν και όταν ήμουνα Αθήνα, τον καιρό που είχε φύγει ο Πατέρας μου (2002 - 2004) και μέχρι να ρθω εδώ, έκανε ουκ ολίγα... και ευτυχώς που δεν πήραμε καμιά φωτιά. Μόλις εχθές έμαθα ότι και ο Πατέρας μου έβαζε τις ίδιες φωνές για το Μάτι και τον φούρνο της κουζίνας που τα Ανάβει πολύ πριν τα χρησιμοποιήσει και έγινα Έξαλλος. Άρα δεν το κάνει τώρα... αλλά και όλο τον καιρό (από το 1989) που έλειπα.... Ά, ρε Πατέρα Ήρωα... ΗΡΩΑΑΑΑΑ !!!
Κοίτα πως ήρθε το θέμα. Για το ποίημα και το Blog ξεκίνησα... και για την Μοίρα μου κατέληξα να γράφω. Τι να κάνω... πρέπει να τα λέω που και που, για να μην κάνω κενένα Έγκλημα. Γιατί δεν είναι η μόνη πίσεση που υφίσταμαι από τότε που ήρθα στον Βόλο... Αλλά μία από τις Πολλές... ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟΟΟΟΟΟΟ !!!!!!
Ευλογημένος ειμί.
Πόσες καληνύχτες μου χρωστάς το ξέρεις? Είναι τόσες νύχτες που ξάπλωνα με το μαξιλάρι στην αγκαλία μου.
Σε ονειρευόμουν σε τοπία γκρίζα, σε κάθε σελίδα που διάβαζα, σε κάθε βλέμμα μου στην θάλασσα.
Ησούν πάντα η σκέψη μου πριν κοιμήθω, η σιγούρια που αποζήτουσα απο παιδι. Με ισσορόπησες την στιγμή που χανόμουν, είχα ανέβει ξέρεις πανώ στο σχοινί.
Ας μην σπαταλήσουμε αυτό το βαθύ, θεόπεμπτο καλοκαίρι σε λόγια σκορπία. Μου οφείλεις τόσα καλοκαίρια, εισαι καταδικασμένη από το ίδιο το Σύμπαν να μου τα χάρισεις.
Σε έναν κόσμο που φλέγεται, σε μια χώρα που καταρέει, οι ελπιδές και τα ονείρα αποθνήσκουν προώρα.
Εκτός αν γνωρίζεις την συνταγή της ευτύχιας.
Ισώς ειμαι ιδεαλιστης, οραματιστης και ουτοπικος.
Ισως...
Σιγουρα όμως, εγώ θα ΖΗΣΩ μεσά από το κόσμο που φτιάχνω...μαζί της.
Μανα, συζυγος, αδερφη, εσυ Γυναίκα, Συμπαντοσταλμένη, Πικροκρατούσα, Ονειρόπολα μήτρα της τελευταιας μου ανάσας εισαι παραπάνω από αυτο τον κόσμο...
Κάθε πρωί ευχαριστώ το Αέναο Διαστελμένο Συμπάν που οι πιθανότητες του σε εφεράν εδώ. 2010 χρονια μετά τον θανάτο κάποιου ιδεαλιστη.
Γυναίκα, ω Γυναίκα, πόσα δάκρυα θα μου σφουγγίσεις με τα μαλλία σου? Πόσες αγκαλίες θα μου προσφέρεις?
Και εγώ θα σπείρω τον καρπό μου σην Ζωοφόρο κοιλία σου.
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Μετά από αμέτρητα Delete... για να βγω από το Fb που με είχε απογοητεύσει... το πήρα αλλιώς.
Έφτασα στους 10 Fb_friends... και πολύ σιγά και προσεκτικά φτάσανε 100. Όπως έχω πει και σε μια άλλη Ανάρτηση, Αν δεν έκανα Ignore & Delete, γιατί θέλω Ποιότητα και όχι Ποσότητα... θα είχα γύρω στους 1.500.
Νομίζω τώρα ότι το έχω πάει Σωστά. Περιμένω.... όπως και η Ellina που είναι η πιο Ουσιαστική μου Fb-Friend και ήρθε πάλι από μόνη της, γιατί ήξερε ότι έκανα Delete για εκκαθάριση και όχι επειδή μου άρεσε.... αλλά έπρεπε να το κάνω σε Όλους χωρίς διακρίσεις..... να έρθουν και άλλοι Αγαπημένοι φίλοι. Όχι φίδια που το παίξανε μούρες και Ιστορίες όταν τους άπλωσα το χέρι μου... αλλά αυτοί που με εκτίμησαν πραγματικά και φερθήκανε με Σεβασμό και Πολιτισμό.
Αυτούς τους Θέλω... Άλλους ΌΧΙ !!! Αλλά θέλω να έρθουν Ελεύθερα... όταν το νιώσουν. Δεν θέλω κανέναν με το Ζόρι...
Εύχομαι από εδώ και πέρα να το πάμε καλά ... και να γίνουμε Σιγά - Σιγά... μια μεγαλύτερη Παρέα.
Όσοι Καλοί προσέλθετε !!!
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Αφού κάνει το Fb τα κουλά του ... έχουμε και το Blog.
Ακυρώθηκε η αφιέρωση με την Alicia εκεί... να εδώ, καλύτερα ακόμα...
Μαράκι, στο είπα και το έκανα...
Ελπίζω να πάρεις την Αγάπη μου, έτσι όπως πρέπει και όχι για πλάκα. Ποτέ δεν κάνω Πλάκα με συναισθήματα και με την Αγάπη και τον Έρωτα.
Αυτό το λέω γιατί αυτές οι λέξεις φοβίζουν ορισμένους...
Ας είναι ... εγώ θα τις λέω έτσι όπως τις νιώθω, και αν κάποιος φοβάται και το ρίχνει στην Πλάκα... τότε καλύτερα να φεύγει.
Αχ, γαμώτο... όταν μεγαλώνουν τα κοριτσάκια και γίνονται Γυναίκες.... δεν μπορούν να ξεχωρίζουν την πρόθεση... και τα μπερδεύουν.
Και πάντα έχουν την Καβάτζα της πιο Μαλακισμένης Ατάκας... "Τι ??? Πλάκα δεν κάναμε ???".... ή της ακόμα πιο Μαλακισμένης "Έλα μωρέ, εμείς είμαστε Φίλοι... δεν κινδυνεύουμε να πάθουμε κάτι"... γι' αυτό ξέρω πρόχειρα 5 γάμους που ήταν 10 χρόνια κολλητοί και τώρα έχουν Παιδάκια.
Φόβος... φόβος και Υποκρισία στα Συναισθήματα. Κανέναν ποτέ δεν επέτρεψα να μου περάσει τον φόβο του... ΚΑΝΕΝΑΝ. Κλικ... Είναι ο Έρωτας Φοβικό Σύνδρομο;
Και όποιος από Φόβο.... πήγε να μου πασάρει τις Ανασφάλειές του τον έκανα πέρα Κατευθείαν. Μόνο σε μερικές περιπτώσεις "φίλων", έκανα παραπάνω υπομονή αλλά χαλάστηκα. Τελικά το ίδιο γεγονός. Χωρισμός... και όλα είναι Καλύτερα.
Ιδίως αν παντρευτούν και κάνουν και παιδιά όπως ο "φίλος" μου ο "Ζαζάκος"... τότε ο Χωρισμός επέρχεται... σαν ένα Ώριμο φρούτο... που έγινε Παραγινωμένος... και μετά Σάπισε. Δεν πειράζει, εγώ τον Αγαπάω τον "Ζαζάκο".... και ξέρω ότι με Αγαπάει και αυτός.
Και όταν ξετυφλωθεί από το σκοτάδι του Έγγαμου Κελιού της Φυλακής που Οικειοθελώς μπήκε... τότε θα με ψάξει πάλι... για ψυχανάλυση. Όπως κάνει πάντα. Και Δυστυχώς όπως Ξανακάνω και εγώ Πάντα... γιατί αυτό δεν μπορώ να το αρνηθώ. Πάντα κουβαλάω μία 2η Καρέκλα δίπλα μου.
Παράξενοι και φοβισμένοι οι Άνθρωποι. Φοβούνται να Νιώσουν, να Ερωτευτούν, να ΖΗΣΟΥΝ !!!
Το λέω και πάλι... Έρωτας δεν είναι το Γκομενικό... και το Σεξουαλικό μόνο. Έρωτας είναι και η Πατρική Αγάπη, και η Μητρική, και η Φιλική... και ότι εμπεριέχει πλούσια και Αγνά συναισθήματα.
Έτσι λοιπόν Αγαπάω και εγώ την Μαρία, η οποία υπήρξε η Μαθήτρια με τον περισσότερο Σεβασμό στο πρόσωπό μου. Βέβαια είναι και ντροπαλή και δεν μιλούσε πολύ... αλλά αν την κοιτάξεις στα Μάτια... θα καταλάβεις τον Άνθρωπο Μαρία.
Έτσι λοιπόν ελπίζω Μαρία να λάβεις Όμορφα την Αγάπη μου, γιατί μόνο έτσι θα την Νιώσεις Όμορφα στην Καρδιά και την Ψυχή σου !!!
Και όλοι θα είναι έτοιμοι να Catch στο Fallin σου....
Υ.Γ. Δεν είχα σκοπό να γράψω λέξη... Μου βγήκαν όλα σαν Ποτάμι που ξεπλένει... την Φοβία !!!
Και η Μαρία δεν είναι καμία άσχημη, και για αυτόν τον λόγο κάνω επεξήγηση... Είναι πολύ Όμορφη και Καλή Κοπέλα... που ευτυχώς μέχρι τώρα δείχνει ότι .... δεν κάνει Πλάκα !!!
Και το Πλάκα... δεν είναι Μπηχτή για κανέναν... αλλά αυτόματα μου ήρθε... Φοβούμενος και εγώ μην την Ξαναπατήσω, και ακόμα μία φορά από Ψηλά........
Fallin - Alicia Keys
(Verse 1) I keep on fallin'... in and out of love with you Sometimes I love ya, uhh, sometimes you make me blue Sometimes I feel good, At times I feel used Lovin' you darlin', makes me so confused
[Chorus] I keep on fallin', in and out of love with you I never loved someone the way that i'm lovin' you
(Verse 2) Oh Oh, I.... never felt this way How do you give me so much pleasure, cause me so much pain, 'Cause when I think I'm taking more than would a fool I start fallin' back in love with you.
(Chorus) I keep on fallin', in and out of love witha you I never loved someone the way that i'm lovin' you
(Chorus) I keep on fallin', in and out of love witha you I never loved someone the way that i'm lovin' you
I'm fallin', in and out of love witha you I never loved someone the way that i'm lovin' you
I'm fallin', in and out of love witha you I never loved someone the way that i'm lovin' you
what.
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Τα κάνουν πολλές 20άρες αυτά ??? ... Γι' αυτό στα 20 μου κοιτούσα 40άρες (που ήταν οι σημερινές 53άρες)... και τώρα που έφτασα 40... δεν ξέρω τι να κοιτάξω.
Και όταν βλέπω ψόφια 20 - 30... θλίβομαι. Να μπούνε στο Δημόσιο και να Παντρευτούν έναν Καλό Γαμπρό με Λεφτά. Και μετά Γερνάνε στα 35 !!!
Άσε μην συνεχίσω... ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ JENNY.... ΔΙΝΕΙ ΡΕΣΤΑ !!!
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Καλύτερα δεν θα μπορούσα να εκφράσω αυτά που ήθελα.
Βλάκα "Φίλε" - Γνωστέ.... να, έκανα ανάρτηση για την Δολοφονία του Γκιόλια που μ' έπριξες !!!
Γράφει ο Παραπολιτικός
Από την ώρα που έμαθα για τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, είμαι πραγματικά συγκλονισμένος. Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά μα η οργή με νικά. Έχω πραγματικά τρομάξει από την κάλυψη του θέματος από ΜΜΕ και blogs, φοβάμαι τελικά ότι εμείς οι ίδιοι γεμίζουμε με σφαίρες τα όπλα των τρομοκρατών.
Ο Γκιόλιας επιλέχθηκε από τη Σέχτα Επαναστατών επειδή ήταν ο μόνος μεγαλοδημοσιογράφος χωρίς φρουρά κι άρα ο πλέον προσιτός στόχος. Μην ξεχνάτε ότι αναφερόμαστε σε μια ομάδα θρασύδειλων τύπων που σκοτώνουν μονάχα ανυπεράσπιστους.
Ο Γκιόλιας ήταν ο άνθρωπος που δημιούργησε το Troktiko, o άνθρωπος που το σύστησε στο δημοσιογραφικό κόσμο. Το Τroktiko μεταλλάχθηκε γρήγορα σε ένα χώρο που θα μπορούσες να διαβάσεις τα πάντα, χωρίς καμιά αξιοπιστία, χωρίς καμία αξιολογική κρίση από τους διαχειριστές του site. Θήτευσε δίπλα...
...στον Τριανταφυλλόπουλο κι έφερε στο Ίντερνετ την κίτρινη δημοσιογραφία που πρώτος δίδαξε ο Μάκης. Όποιος τολομούσε να διαφωνήσει με το Troktiko, θα έβλεπε για τουλάχιστον 2-3 μέρες τη φωτογραφία του να φιγουράρει σε αναρτήσεις και σχόλια "αναγνωστών" που θα του καταλόγιζαν κάθε λογής σκάνδαλο.
Το Τroktiko δημιουργήθηκε αρχικά για να υποστηρίξει τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο στην εποχή της Ζαχοπουλιάδας ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσε και τον πρόδρομο της Zougla.gr που ήταν τότε στα σκαριά. Καθόλου τυχαία, οι πρώτες αναφορές στη σχέση Γκιόλια και Τρωκτικού έγιναν από το nonews-news.blogspot.com το οποίο τότε βρισκόταν υπό την απόλυτη επιρροή της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα".
Η σύγκρουση του Γκιόλια με τον Μάκη οδήγησε το Τρωκτικό στην ανάγκη καθορισμού μιας διαφορετικής πορείας. Από τότε μέχρι σήμερα, το Τρωκτικό ουδέποτε κατάφερε να διατηρήσει μια σταθερή "γραμμή" στα θέματα της επικαιρότητας. Η ανέλιξη του σε Νο1 site στην Ελλάδα ανέβασε τρομακτικά τις μετοχές των συντελεστών του. Ο Γκιόλιας από την αρχισυνταξία της εκπομπής του Τριανταφυλλόπουλου βρέθηκε δίπλα στον Κοντομηνά αλλά και στη διεύθυνση του ραδιοφώνου του Πρώτου Θέματος χωρίς κάποια άλλη επίσημη δημοσιογραφική δραστηριότητα...
Δεν υπήρχε δημοσιογράφος που να ξεκίνησε κάτι στο Διαδίκτυο και να μην πήρε τηλέφωνο τον Γκιόλια για να του βάλει κανα link στο Troktiko. Στη δημοσιογραφική πιάτσα, όλοι γνώριζαν ότι ο Γκιόλιας κινεί τα νήματα παρά τις αλεπάλλες διαψεύσεις του ίδιου.
Το παιχνίδι μεταξύ Τρωκτικού-Γκιόλια-Τριανταφυλλόπουλου οδήγησε στη στοχοποίηση του δημοσιογράφου από τη Σέχτα Επαναστατών. Το ξεκατίνιασμα των διαφόρων παραγόντων των ΜΜΕ που με μεγάλη χαρά φιλοξένησε το Troktiko έδωσε λαβή στους ηλίθιους για να κάνουν την επαναστατική γυμναστική τους.
Διαβάζω κάποια γελοία σχόλια του τύπου "Μα τον Γκιόλια; Τόσοι μεγαλοδημοσιογράφοι υπάρχουν...". Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε όλοι. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί τη ζωή κανενός όσο διεφθαρμένος κι αν είναι ο άλλος. Ας πάψουμε επιτέλους να γεμίζουμε τα μυαλά των ηλίθιων με την εντύπωση ότι "ο κόσμος θέλει αίμα δημοσιογράφων". Οι ανθρώπινες ζωές δεν κοστολογούνται ούτε συγκρίνονται.
Ακούω επίσης δημοσιογράφους να ρωτούν άλλους δημοσιογράφους διάφορα χαζά του στυλ "με τέτοιους τρόπους μπορούν να φιμώσουν την ελευθερία του Τύπου;". Χαζομάρες...
Για ποια ελευθερία του Τύπου μιλάμε; Στην Ελλάδα δεν χρειάζονται σφαίρες για να γράψει ένας δημοσιογράφος ψέμματα ή μισές αλήθειες. Μερικά ευρώ, μια θεσούλα στο Δημόσιο ή 2-3 απειλές και ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος μετατρέπεται σε παπαγαλάκι. Όποιος έχει τα αρχίδια να είναι ανεξάρτητος, δεν κάθεται καν να σχολιάσει αν μια δολοφονία μπορεί να του κλείσει το στόμα. Δεν καταλαβαίνουν ότι κι αυτοί με τη σειρά τους γεμίζουν τα όπλα των τρομοκρατών;
Όσο για τους πολιτικούς που πενθούν στα παράθυρα και στα ραδιόφωνα για την άτυχη Δημοκρατία μας που πληγώνεται από τέτοιες ενέργειες, ας αναλογιστούν πρώτα τις δικές τους ευθύνες. Όταν δέχονται με ευχαρίστηση να διαπλέκονται με ΜΜΕ και καναλάρχες, όταν απειλούν δημοσιογράφους και ζητούν απολύσεις, δεν μπορούν τώρα να το παίζουν παρθένες.
Ήρθε η ώρα να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Με το να συζητάμε αν το παρακράτος πλήρωσε τη Σέχτα να σκοτώσει τον Γκιόλια, όσο συζητάμε γιατί δεν σκότωσαν έναν πιο γνωστό δημοσιογράφο κι όσο οραματίζομαστε τρομερές αποκαλύψεις που θα βγουν από το αρχείο του Γκιόλια, τόσο οι ηλίθιοι με τα καλάσνικοφ θα πανηγυρίζουν την επιτυχία τους και θα νιώθουν επαναστάτες.
Ο Γκιόλιας χάθηκε γιατί πρώτος φόρεσε κουκούλα, πρώτος πυροβόλησε και σκότωσε μέσα από το άθλιο Troktiko τις συνειδήσεις και την αξιοπρέπεια πολλών ανθρώπων. Θρηνώ τον χαμό του όπως όλοι αλλά αρνούμαι να δεχθώ την μετατροπή του σε ήρωα.
Μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Όλα είναι όπως φαίνονται. Οι ηλίθιοι πυροβολούν και σκοτώνουν αυτούς που συμμετείχαν στη δημιουργία ενός διεφθαρμένου συστήματος διαπλοκής μεταξύ κράτους και ΜΜΕ πιστεύοντας ότι έτσι θα πετύχουν κάτι.
Εμείς τι κάνουμε;
Παραπολιτικέ... Ζωγράφισες... !!! DSV. Όποιος το παίζει Σερίφης... παίρνει και τις Ευθύνες του... Γιατί μερικές φορές πολλοί λένε....
I shot the sheriff - Bob Marley.... (Our Bobby...)
I shot the sheriff But I didn't shoot no deputy, oh no! Oh! I shot the sheriff But I didn't shoot no deputy, ooh, ooh, oo-ooh.) Yeah! All around in my home town, They're tryin' to track me down; They say they want to bring me in guilty For the killing of a deputy, For the life of a deputy. But I say:
Oh, now, now. Oh! (I shot the sheriff.) - the sheriff. (But I swear it was in selfdefence.) Oh, no! (Ooh, ooh, oo-oh) Yeah! I say: I shot the sheriff - Oh, Lord! - (And they say it is a capital offence.) Yeah! (Ooh, ooh, oo-oh) Yeah!
Sheriff John Brown always hated me, For what, I don't know: Every time I plant a seed, He said kill it before it grow - He said kill them before they grow. And so:
Read it in the news: (I shot the sheriff.) Oh, Lord! (But I swear it was in self-defence.) Where was the deputy? (Oo-oo-oh) I say: I shot the sheriff, But I swear it was in selfdefence. (Oo-oh) Yeah!
Freedom came my way one day And I started out of town, yeah! All of a sudden I saw sheriff John Brown Aiming to shoot me down, So I shot - I shot - I shot him down and I say: If I am guilty I will pay.
(I shot the sheriff,) But I say (But I didn't shoot no deputy), I didn't shoot no deputy (oh, no-oh), oh no! (I shot the sheriff.) I did! But I didn't shoot no deputy. Oh! (Oo-oo-ooh)
Reflexes had got the better of me And what is to be must be: Every day the bucket a-go a well, One day the bottom a-go drop out, One day the bottom a-go drop out. I say:
I - I - I - I shot the sheriff. Lord, I didn't shot the deputy. Yeah! I - I (shot the sheriff) - But I didn't shoot no deputy, yeah! No, yeah!
More lyrics: http://www.lyricsfreak.com/b/bob+marley/#share
Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Ε, ναι, πήγα σε καλύτερο σπίτι, το ομολογώ. Ευάερο, ευήλιο, διαμπερές, αλλά μη φανταστείς. Θα είμαι με συγκάτοικο. Κι έτσι θα μοιραζόμαστε τα έξοδα. Εγώ. Που ήθελα να γυρνάω στο σπίτι από τη δουλειά και να μη βρίσκω κανέναν. Που ήθελα να κινούμαι όπως θέλω, να κάνω ό,τι γουστάρω στο χώρο μου, θα ζήσω με άλλο άτομο. Πώς τα φέρνει έτσι η ζωή και τελικά αλλάζεις γνώμη. Ναι. Τελικά είναι σπουδαίο πράγμα το να μοιράζεσαι. Το ρεύμα, τα κοινόχρηστα, το απορρυπαντικό, το κωλόχαρτο... 
