********* ********************** DSV Blog: 11/08/09

Παρασκευή, Νοεμβρίου 13, 2009

Τι ωραίο αμάξι που έχεις, να προσέχεις να μην τρέχεις...


Πόσο Λυγούρια τελικά είμαστε οι Άντρες ???
Πόσο Μ@λ@κες είμαστε ???
Το έχω πει από Μικρό παιδί... ότι οι Γυναίκες (όχι όλες) είναι Πουτ@νες γιατί εμείς οι Άντρες πρώτα είμαστε πολύ Μ@λ@κες (όχι όλοι... οι Περισσότεροι).
Αν δεν υπήρχαν Μ@λ@κες να πηγαίνουν τα αυτοκίνητα στο ΜπουρδελοΠλυντήριο... θα υπήρχαν οι ΤσουλοΠλήστρες να κάνουν τούρλες για τα θεονήστικα Γουρλωμένα Αντρικά Μάτια ???



Μεταφορά των Ψαχνών για Οπτική Σφαγή...!!!
Όχι βέβαια.... θα τις διώχναν μερικές μέρες μετά. Αλλά απ' ότι διάβασα στο Troktiko που βρήκα τη Φωτό γίνεται χαμός από σαπουνάδα. Και Τρίβουν τρίβουν για να ικανοποιήσουν τα πεινασμένα Αρσενικά που από μέσα τους λένε.... Πω Πω Γυναικάρες !!!
Γυναικάρες ??? Ποιες ??? Τα ψαχνά (όχι με το κιλό) αλλά με την μπουγάδα ??? Και μόλις πάνε στην παρέα της καφετέριας με γυαλισμένο το αμάξι, έχουν ένα χαμόγελο περηφάνιας και Ανδρισμού που δηλώνει .... " Εγώ με το πλύσιμο πήρα και τσάμπα Μάτι ". Όχι Τσάμπα Π@π@ρ@, όχι τσάμπα γιατί στα 3 πλυσίματα το 1 δεν θα το έκανες... αλλά δεν θα μπορέσεις να καταλαγιάσεις την πείνα σου και θα θες να δεις γρήγορα το ξέκωλο !!!



Λίκνισμα των Ψαχνών σε Κοινή Θέα
για να τα Λιμπιστεί ο Πεινασμένος Πελάτης !!!

Στα παίρνουν κανονικά, και βέβαια και σε όλους τους άλλους τους Μάπες, που μόλις διηθήθηκες το Ανδραγάθημα σου, πετάχτηκαν σαν τα κοράκια από τις καρέκλες... για να μην θεωρηθούν οι Δακτυλοδεικτούμενοι του Χωριού που Κώλωσαν να πάνε !!!
Και είμαι Βέβαιος ότι κανένας δεν πάει το Αγροτικό να το καθαρίσει από τις λάσπες. Όλοι παίρνουν τα καλύτερα αυτοκίνητα που διαθέτουν για να τα επιδείξουν στις δίμετρες καλλίγραμμες Αλοδαπές , μήπως στραβωθούν και πουν.....



... Τι ωραίο αμάξι που έχεις
να προσέχεις να μην τρέχεις

και το σπίτι σου μοιάζει με πύργο
μου αρέσεις δεν στο κρύβω
Τα καλά εστιατόρια ξέρεις
και σαμπάνια μου προσφέρεις
Πιο κατάλληλος άντρας για μένα
δεν υπάρχει από σένα




Γυναικεία ψυχολογία style, χρήμα και γοητεία
Η γυναικεία ψυχολογία δεν την αντέχει τη δυστυχία


Στόχος είναι τα λεφτά
έτσι μου ΄πε η μαμά έτσι μου ΄πε κι ο μπαμπάς
τότε να τον αγαπάς
Στόχος είναι τα λεφτά
που να πας χωρίς αυτά
δεν αγάπησε κανείς τους φτωχούς τους συγγενείς
(χ2)

Τι ωραία πισίνα που έχεις
το ph της να ελέγχεις
Ένα γήπεδο είναι ο κήπος
είσαι ο δικός μου ο τύπος
Τι πανάκριβα δώρα που παίρνεις
πόσο με κακομαθαίνεις
Στο πλευρό σου τη θέση θα πάρω
με δεσπότη και κουμπάρο

Γυναικεία ψυχολογία style, χρήμα και γοητεία
Η γυναικεία ψυχολογία δεν την αντέχει τη δυστυχία

Στόχος είναι τα λεφτά
έτσι μου ΄πε η μαμά έτσι μου ΄πε κι ο μπαμπάς
τότε να τον αγαπάς
Στόχος είναι τα λεφτά
που να πας χωρίς αυτά
δεν αγάπησε κανείς τους φτωχούς τους συγγενείς



Στοχος είναι τα λεφτά

Στίχοι: Γρίτσης Νίκος
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Τζούλια Αλεξανδράτου




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

D S V - Song of the Day (Chill Out )

.





Και σήμερα το τραγούδι της Ημέρας είναι το Chill Out από τον μεγάλο Μπλουζίστα John Lee Hooker με τους ήχους της κιθάρας του Santana. Από τα καλύτερά μου και το Νο 1 μου σε Μπλουζ - Λατιν ρυθμούς !!!
Επειδή στο YouTube όλα τα βίντεο κόβανε το Σόλο, έτσι και εγώ έφτιαξα ένα βίντεο με ολόκληρο το τραγούδι.
Κατέβασα κάποιες Φωτό από το Internet έβαλα και το Mp3 και τόσο απλά και γρήγορα, Upload το Βίντεο στον Κυβερνοχώρο.
Έτσι απλά……
Σας έχω πει ότι Λατρεύω το Internet ??? Ναι το ΛΑΤΡΕΥΩ !!!







"Chill Out (Things Gonna Change)" - John Lee Hooker - Santana

One of these days,
Things gonna change
One of these days
Tings gonna change
You'll try not baby
Afterwhile gonna be mine, gonna be mine
One of these days
I'm old and lonely baby
Cry Cry Crying
Wont be long long
Things gonna change

Sometime, in the middle of the night
And you're so long, and so long and so long
Tings gonna change, things gonna change
Change change change
Tings gonna change,





Further on up the road baby, things gonna change
Change change change
Change change change
Change baby
You'll try not to leave
But after while Gonna be mine
My time my time baby

Things gonna change
Change change change
Change change change
Things gonna change
Yes it is
Things gonna change
Change change change
Change change change

Change change change
Change change change

Things gonna change
Things gonna change
Things gonna change
Things gonna change change change change
Things gonna change




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

Το τέρμα του Ένκε ... της Μαρίας Χούκλη

Αν με ρωτούσατε χθες, τον αγνοούσα. Από ποδόσφαιρο, μέχρι Ροναλντίνιο. Μου τράβηξε την προσοχή, η πράξη σε συνδυασμό με την ιδιοτητα. Και ανέσυρα μερικές σκέψεις από μια φιλοξενία στην ATHENS VOICE με ανάλογη αφορμή.
«….Οι αυτόχειρες πάντα με συγκλόνιζαν. Στέκω με αμηχανία μπροστά στη φυγή τους. Αδυνατώ να κατανοήσω την πράξη τους. Νιώθω νοσηρή περιέργεια για τις τελευταίες σκέψεις τους. Τα μικρά και τα μεγάλα που τους απασχολούν πριν περάσουν απένταντι…
……..Οι αυτόχειρες πάντα με φόβιζαν. Με τρομάζει το μοιραίο βήμα τους προς το τέλος. Πώς στρέφουν τα νώτα τους στη ζωή. Πώς καταργούν την ύπαρξή τους τοσο απλά οσο εμείς την αντέχουμε.


…..Οι αυτόχειρες πάντα με θυμωναν. Με εκμηδενίζει η δυναμή τους .
Το θάρρος , ό,τι μοιάζει με θάρρος, η γενναιότητα και η απουσία φόβου να φύγουν.
…Οι αυτόχειρες πάντα με αναστάτωναν. Ποιους δυσανάγνωστους ουρανούς κοίταζαν, πόσο μαύρη ήταν η νύχτα τους, πόσο τυραννική η μέρα τους, πόσο ταραγμένος ο ύπνος τους, πόσο ανυπεράσπιστα τα συναισθήματά τους….Τι πάστα άνθρωποι είναι τέλος πάντων; Άρρωστοι, απελπισμένοι ή οι πιο ευαίσθητοι;
….Οι αυτοχειρες πάντα με συντάραζαν . Γνωστοί και άγνωστοι, όλοι σαν να φεύγουν με ένα παράπονο που δεν το άκουσε κανείς. Με σκοτεινούς λυγμούς που δεν μπόρεσε να παρηγορήσει κανείς.
Στέκω με σεβασμό μπροστά στους αυτόχειρες και το μυστήριό τους…»

Η τελευταία έξοδος του Ρόμπερτ Ένκε από τα δοκάρια, ένα γερμανικό δειλινό στο Αννόβερο. Υπάρχουν και τείχη που πέφτουν μόνα τους…


Πηγή : Protagon.gr






Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

Πέμπτη, Νοεμβρίου 12, 2009

Νάζια Νάζια μου κάνεις και κολπάκια... (D S V - Song of the Day . . .)

Λοιπόν για να τελειώσει η " Πλάκα " και να εξηγηθώ !!! 
Με το Ναταλάκι ξεκίνησε όταν είδα ένα καλοφτιαγμένο βίντεο να τραγουδάει με κάποιον Σέρβο Τραγουδιστή. Μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν καλή παραγωγή, αλλά και το τραγούδι ήταν αρκετά ευχάριστο.
Το Ανάρτησα στο Fb... και να η 1η αντίδραση από μία από τις πιο Φανατικές Αναγνώστριές μου. Στο Στυλ... Εσύ Δημήτρη που βάζεις συνέχεια " Ποιοτική Μουσική " και Τραγουδάρες, μας έβαλες το Τσ.... τη Θάνου ???
Ναι γι' αυτό ακριβώς το έκανα. Για να προκαλέσω... λέγοντας πως όταν βλέπω κάτι καλό, από κάποια που τη θεωρούν Trash, θα το Διαφημίζω για να Δείχνω ότι αν θέλει κάποιος, μπορεί να κάνει Καλά Πράγματα. Αρκεί να απαλλαγεί από την Αλλοτρίωση της ΨευτοShow Biz και του Δήθεν.
Συνέχισε στην Πλάκα... και ψάχνοντας για βιντεάκια από το Ναταλάκι... ΚΟΛΛΗΣΑ. Μου αρέσουν πολύ τα τραγούδια της. Το Στυλάκι δηλαδή. Κάτι μεταξύ RNB και POP....

Και θα την ψηφίσω φέτος στη Eurovision !!!



Το Συγκεκριμένο το 'χω ακούσει από το πρωϊ πάνω από 20 φορές.

Άρα έγινε Το Τραγούδι της Ημέρας.... 
... Νάζια Νάζια μου κάνεις και κολπάκια, ίσως γιατί δεν είδες βέρα ακόμη στα γλυκά σου τα χεράκια !!!







Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

Τετάρτη, Νοεμβρίου 11, 2009

D S V - Song of the Day (Στην Πυρά)

Ασχολίαστο... Φτάνει που θα με ρίξουν .....

Σ τ η ν . . Π υ ρ ά !!!


Αν θες να ψαχθείς η πόρτα είναι εδω
Κι αν μια φορά πιέζεσαι, πιέζομαι εκατό
Κανόνισε τη νύχτα σου με κάνα κολλητό
Στο μεταξύ θα πεταχτώ μέχρι το Μεξικό
Να τα πιω

Μπορείς απόψε να βγεις μ’ όλες τις τσούλες της γης
Βγες μπροστά δυνατά για νέους έρωτες
Να βρεις κορίτσια σωστά για να χαρεί κι η μαμά
Στην πυρά, στην πυρά με τις ξενέρωτες

What are you waitin' for?!

Πες πως είμαστε κι οι δυο αλλού γι’ αλλού
Εντάξει ας μην πάθουμε και κρίση πανικού
Να βρεις καμια να της μιλάς για γήπεδα και γκολ
Κι άσε τις γυναικες που γουστάρουν μια ζωή rock’n’roll




Μπορείς απόψε να βγεις μ’ όλες τις τσούλες της γης
Βγες μπροστά δυνατά για νέους έρωτες
Να βρεις κορίτσια σωστά για να χαρεί κι η μαμά
Στην πυρά, στην πυρά με τις ξενέρωτες

Έχεις ταλέντο στην απάτη
Aθωότητες στο μάτι
Είσαι άλλη μια κόπια
Με δυο λόγια ας τα ψόφια

Μπορείς απόψε να βγεις μ’ όλες τις τσούλες της γης
Βγες μπροστά δυνατά για νέους έρωτες
Να βρεις κορίτσια σωστά για να χαρεί κι η μαμά
Στην πυρά, στην πυρά με τις ξενέρωτες


Στίχοι: Κοντοβά Μυρτώ
Μουσική: Παπακωνσταντίνου Αλέξης
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση

Η Κάκια μοίρασε Απλόχερα τα δάκρυά μας...

.
D S V



Αυτό το έγραψα και το Έντυσα με Εικόνες στις 29 Αυγούστου.

Μάλλον η Αλήθεια είναι ότι είχα διάσπαρτες τις εικόνες. Τις έβαλα στην σειρά και γράψανε Αυτές τους Στίχους !!!
Εχθές το έστειλα στην Κάκια (για συγκεκριμένο λόγο) και αυτή το μοιράστηκε αμέσως με τους φίλους της.

Ας το Ξαναμοιραστώ και εγώ Μαζί σας...









Κάκια με τίμησες για άλλη μια φορά !!!







Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

Δευτέρα, Νοεμβρίου 09, 2009

Εν αρχή ήτο το …Pacman ή μάντεψε τι κάνω τα βράδια!

Από την Elina-Stella Nikolaidou.

Το διαδίκτυο, κάποτε, είχε για μένα ως αποκλειστικό προορισμό την άντληση πληροφοριών, μια δεξαμενή γνώσης, πάντα διαθέσιμη, χωρίς να χρειάζεται να σπαταλώ ώρες σε αρχεία, βιβλιοθήκες και το κυριότερο επειδή είμαι, μεταξύ άλλων και τεμπέλα, χωρίς να το κουνάω ρούπι από το ζεστό γραφειάκι μου, ένα εργαλείο δουλειάς, το "μέγιστο" όλων.
Έβλεπα με συμπόνια άλλους συναδέλφους που ουδεμία σχέση είχαν με την τεχνολογία , να ζητιανεύουν ένα ΦΕΚ, ένα υπόδειγμα, μια δικαστική απόφαση…Δικαστικές αποφάσεις, η μεγάλη μου αγάπη σε σημείο ψυχώσεως!!! Ζεστές, φρέσκιες, πριν καν δημοσιευθούν στα καθιερωμένα νομικά περιοδικά, τις χάιδευα, τις καμάρωνα και με θρησκευτική ευλάβεια τις τακτοποιούσα στον σκληρό μου δίσκο.
Και ήρθαν οι δικαστικές διακοπές, χωρίς ακροατήρια, αντιδικίες, πλειστηριασμούς, επιδόσεις και άλλα θαυμαστά γεγονότα …οι εργασιακοί ρυθμοί επιβραδύνθηκαν, η μικρή μετακόμισε στο εξοχικό, και οι γονείς ένα βήμα πριν την ηρωική έξοδο! Κι όμως ,κάπου μέσα μου δεν ήθελα να εγκαταλείψω το όμορφο γραφειάκι, τα αγαπημένα δικόγραφα, τον στιγμιαίο καφέ του κυλικείου …, κυρίως, όμως, τον καινούριο μου υπολογιστή, δώρο του συζύγου, τελευταία λέξη της μόδας στα pc, με ταχύτητες άπιαστες, με άπειρες δυνατότητες, τεράστιο σκληρό…Πως θα ζήσω χωρίς αυτόν ;;;
Και έτσι βυθισμένη στις μαύρες σκέψεις του αποχωρισμού , ταξιδεύοντας διαδικτυακά και ρεμβάζοντας αδιάφορα και με απάθεια , μέσα σε μια ‘’πλατφόρμα ‘’ επικοινωνίας , ευρέως διαδεδομένη και δημοφιλής στους κύκλους των απανταχού εθισμένων , σκόνταψα πάνω σ’ ένα τοίχο. Ένας στίχος γνώριμος από ένα τραγούδι αγαπημένο, μου κίνησε το ενδιαφέρον για τον ιδιοκτήτη του τοίχου και άρχισα να διαβάζω τις αναρτήσεις , τα σχόλια , το σύντομο βιογραφικό, χμμμ …κομπιουτεράς! να ακούω τα τραγούδια του … μα ποιος ήταν στ’ αλήθεια αυτός; Έχει και δικό του ιστολόγιο! Μια κοινή αγαπημένη φίλη μιλούσε με όμορφα λόγια γι’αυτόν… Εδώ λέει ότι είμαστε ‘’φίλοι’’ μπα και πότε έγινε αυτό;
Είχα κάνει και εγώ εγγραφή στο εικονικό χωριό, αλλά, αυτό που με είχε ενθουσιάσει περισσότερο ήταν που βρήκα συγκεντρωμένα παιχνίδια , τραγούδια , βίντεο και άλλα καλούδια … και άπειρες ώρες Pacman….Μεταμεσονύκτιος θάλαμος αποσυμπίεσης, λοιπόν. Να συζητήσω με άλλους χρήστες , ούτε λόγος, επιφυλακτική και καχύποπτη (λόγω επαγγελματικής διαστροφής) , και κάπως εσωστρεφής λόγω χαρακτήρα, δε θα επέτρεπα σε κανένα να παρεισφρήσει στην προσωπική μου ζωή…Και να τώρα που κάτι με έσπρωχνε να μιλήσω σ’ αυτόν τον άγνωστο που είχε το θράσος να αναρτήσει στίχο από το δικό μου αγαπημένο τραγούδι …και τι να πω;; Ποιος νοιάζεται;;
Περιπλανήθηκα αρκετή ώρα στον τοίχο του, μπήκα και στο blog του και τελικά μετά από αρκετή ώρα κατασκοπίας … δεν μπορεί κάτι σκοτεινό θα κρύβει!!!... το μόνο που τόλμησα ήταν να βάλω δειλά ένα ‘’ like’’κάτω από το τραγούδι που ακολουθούσε τον στίχο. Έτσι έσπασε ο πάγος και γνώρισα το Δημήτρη, το φίλο μου το Δημήτρη, με τις εύστοχες αναρτήσεις, τα πανέξυπνα σχόλια, την καταπληκτική μουσική, σύντομα διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα ευφυές άτομο, με ουσία , ποιότητα και ανθρωπιά, από τους ανθρώπους που τους θέλεις όχι μόνο μέσα στην ηλεκτρονική σου σελίδα αλλά και στην πραγματική ζωή.
Τελικά τα πράγματα είναι απλά , ένα μονοπάτι, ένα γύρισμα της τύχης και ανακαλύπτεις ανθρώπους που λόγω απόστασης και διαφορετικών δραστηριοτήτων ουδέποτε θα συναντούσες ....και αίφνης ... εγένετο φως !!! Ανοίγουν οι πόρτες και τα παράθυρα και μπαίνει ήλιος και ζεστασιά και χαμόγελο και χρώματα και μουσικές.
Ποιοι είμαστε , πως βρεθήκαμε μαζί , τι θέλουμε , τι ελπίζουμε;; Τι ξέρετε για μένα; Τι ξέρω για σας;
Ο Δημήτρης, βέβαια, συμβουλεύει να είμαστε προσεκτικοί μ’ αυτούς που βάζουμε στον υπολογιστή μας, γιατί τους ανοίγουμε την πόρτα της ζωής μας ,του σπιτιού μας , αλλά να που τώρα θέλω να ανοίξω αυτή την πόρτα και να μοιραστώ σκέψεις, όνειρα, επιθυμίες, λύπες, χαρές…(Υπόσχομαι να είμαι προσεκτική κε καθηγητά!)
Εγώ πάντως , ευχαριστώ το Δημήτρη που μου άνοιξε τη δική του πόρτα, με έβαλε μέσα και που με τιμάει με τη φιλία του.
Εύχομαι, να είναι πάντα γερός και ευτυχισμένος , να έχει αγάπη στη ζωή του και να πραγματοποιηθούν όλες του οι επιθυμίες.!!!
Υ.Γ. ότι γράφω το εννοώ, μη διαννοηθείς να κάνεις λογοκρισία... με το καλό και 1001η ανάρτηση... πολλά φιλιά!!

Χααα... άφησα το Υστερόγραφο για να σε εκθέσω και να δείξω τι ψυχολογικά βασανιστήρια έφαγα !!!
Καλά να πάθεις όμως γιατί ανάμεσα στην πρότασή σου... " με άπειρες δυνατότητες, τεράστιο σκληρό…Πως θα ζήσω χωρίς αυτόν ;;; " ήθελα να προσθέσω και τον " Δίσκο "... γιατί αφήνεις υπονοούμενα ......
χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα

Εγώ μετά από αυτό το Ζεστό γεμάτο Αγάπη μήνυμα το μόνο που έχω να προσθέσω είναι το Τραγούδι που μας Έδεσε, και το Link της Ανάρτησής μας... Κλικ Εδώ





Α Γ Ρ Υ Π Ν Ι Α

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο
Δίχως μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί.

Δεν αγαπάς, αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το «ωσαννά».

Αγρύπνια, της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.

Μουσική - Στίχοι - Τραγούδι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου.



Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

D S V - Song of the Day (Εverybody's Fool)

Μετά από αυτό το έντονα φορτισμένο Σαββατοκύριακο θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους προσωπικά.

Το έκανα και μέσα από το Βίντεο σε όσους με τίμησαν στο Blog μου, αλλά σήμερα θέλω να σταθώ ιδιαίτερα σε δύο φίλες. Είδατε, δεν έγραψα FB-Friends αλλά φίλες.

Από ένα σημείο και μετά το FB είναι περιττό όταν έχεις τέτοιο δέσιμο. Και αναφέρομαι στην Κάκια Τσάτσου και στην Eleni Vamvaka.

Αλήθεια νομίζω ότι αν το Blog μου έχει 10 κολώνες να στηρίζεται, οι 2 από αυτές ανήκουν στις 2 φίλες μου. Έχουν διαβάσει σχεδόν όλες τις αναρτήσεις (σε όσες βέβαια μπορούσαν) αλλά δεν μείναν εκεί. Μου έστελναν μηνύματα ενθαρρυντικά. Μου λέγαν πόσο πολύ τις αγγίζουν αυτά που γράφω αλλά και τα τραγούδια που βάζω. Σχολίαζαν προτάσεις του κειμένου μου, ακόμα και Λέξεις που τις εξέφραζαν. Ακόμα και το κόμμα που έβαζα. Αλλά πάλι δεν μέναν εκεί. Κοινοποιούσαν με χαρά τις αναρτήσεις μου γράφοντας πολλές φορές τέτοια σχόλια που με έκαναν να κοκκινίζω.

Βέβαια δεν το έκαναν μόνο και μόνο για να με ευχαριστήσουν. Το ένιωθα έντονα ότι το έκαναν γιατί τις άρεσε και τις ευχαριστούσε. Θα το καταλάβαινα αν το έκαναν πλαστά. Συμμετείχαν επειδή πολύ απλά το Γούσταραν και το απολάμβαναν. Και υπήρχαν και φορές που και η Κάκια μου έγραφε " Πφφφ " για μερικά Hip Hop που δεν της άρεσαν (αλλά παραδέχεται στα περισσότερα τους στίχους) αλλά και η Ελένη που μου έγραψε ότι δεν περίμενε ποτέ από εμένα να αναρτήσω βίντεο με μια συγκεκριμένη μοντέλα - τραγουδίστρια. Και για τον λόγο που το έκανε, το κατάλαβα και είχε δίκιο !!! Αλλά και δίκιο να μην είχε το έκανε καλοπροαίρετα και θα το δεχόμουν.

Άλλα σχεδόν όλες τις φορές ταυτιζόμασταν γιατί είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και κοινές κοσμοθεωρίες !!!

Έτσι ήρθαν και οι φίλες τους και φίλοι τους.... η Ιφιγένεια, η Τίνα, η Ελίνα η Μάρα και άλλοι πολλοί. Όλα αυτά τα έκαναν χωρίς να τους το ζητήσω. Έτσι απλόχερα... χωρίς δισταγμό με μια έκδηλη ευχαρίστηση !!!

Μιλήσαμε με τις ώρες... ανταλλάξαμε ατέλειωτα μηνύματα και νιώθω ότι τις γνωρίζω καλά. Βέβαια με την Κάκια έχω βρεθεί και από κοντά, και την Ελένη έχω σκοπό να την γνωρίσω όσο πιο σύντομα γίνεται. Άλλωστε έχω να δω και άλλους Θεσσαλονικιούς φίλους.

Και με την ευκαιρία, θα ήθελα να κάνω μία πρόταση σε όσους θέλουν να συμμετέχουν στο Blog μου. Θα ήθελα οι 2 κολώνες να γίνουν περισσότερες... και ήδη έχει αρχίσει να γίνεται. Θα καταλάβετε όταν θα διαβάσετε την επόμενη ανάρτηση από μία γλυκιά Θεσσαλονικιά φίλη. Κανονικά δεν θα έπρεπε να την βάλω, γιατί με εκθειάζει, αλλά δεν γίνεται. Της το υποσχέθηκα... και ποτέ δεν παίρνω πίσω τον λόγο μου. Άλλωστε εγώ της ζήτησα να γράψει κάτι, αλλά όχι για μένα βέβαια. Αυτή έτσι ένιωσε... και όταν ο άλλος έτσι ΝΙΩΘΕΙ εγώ πάντα θα το Υποδέχομαι ευχάριστα !!!

Τώρα λοιπόν που αισθάνομαι ότι το Blog έχει πατήσει γερά στα πόδια του, θα βάλω μία στήλη η οποία θα περιέχει το τραγούδι που εκείνη την ημέρα ακούω περισσότερο. Είναι μέρες που μπορεί για κάποιο λόγο ή τυχαία, να ακούω κάποιο τραγούδι πολλές φορές. Ε, αυτό το τραγούδι θέλω να το κρατήσω για να το θυμάμαι. Θα το βάζω λοιπόν στο Blog μου, και θα το ονομάζω... " Τραγούδι της Ημέρας ". Αλλά επειδή μου θυμίζει το " Πιάτο της Ημέρας ", το μεταφράζω στα Αγγλικά " D S V - Song of the Day ".

Σήμερα λοιπόν το D S V - Song of the Day είναι το " Everybody's Fool " των Evanescence... που τα χώνει πολύ !!!

Σας ευχαριστώ και πάλι...



Ε v e r y b o d y ' s .. F o o l

Perfect by nature
Icons of self indulgence
Just what we all need
More lies about a world that

Never was and never will be
Have you no shame? Don't you see me?
You know you've got everybody fooled

Look here she comes now
Bow down and stare in wonder
Oh how we love you
No flaws when you're pretending
but now I know she

Never was and never will be
You don't know how you've betrayed me
And somehow you've got everybody fooled

Without the mask
Where will you hide?
Can't find yourself
Lost in your lie

I know the truth now
I know who you are
And I don't love you anymore

It never was and never will be
You don't know how you've betrayed me
And somehow you've got everybody fooled

Never was and never will be
You're not real and you can't save me
Somehow now you're everybody's fool



Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

Κυριακή, Νοεμβρίου 08, 2009

Αφιέρωμα στις 200 Αναρτήσεις...



Συμπληρώθηκαν αισίως 200 αναρτήσεις από την μέρα που πρωτοέγραψα στο Blog μου.
Έφτιαξα ένα Βίντεο - Αφιέρωμα για να το γιορτάσω μαζί σας. Δεν είναι κάτι σπουδαίο αλλά 1 εβδομάδα τώρα προσπαθώ να βγάλω σε μερικές εικόνες συνοδευμένες από ένα αγαπημένο κομμάτι, όλη αυτή την Αγάπη και την Ψυχική φόρτιση που αναβλύζει από μέσα μου.
Για να έχει το Βίντεο την καλύτερη απόδοση, βάλτε το σε πλήρη οθόνη και αυξήστε τον ήχο σε δυνατή ένταση. Μην δείτε μόνο τις εικόνες γιατί ο ήχος είναι αυτός που αποδίδει την ένταση και χρωματίζει τις εικόνες.



Εγώ το απόλαυσα φτιάχνοντάς το. Εύχομαι να αρέσει και σε Εσάς !!!


Υ.Γ. Εχθές το βράδυ που έβαζα τις τελευταίες πινελιές, άκουσα από την ανοιχτή τηλεόρασή μου το κομμάτι να παίζει σε διαφημιστικό του Uri Geller. Δεν το πήρα από εκεί. Ήταν έμπνευση ενός δυναμικού κομματιού που με συνοδεύει χρόνια τώρα.










Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "