Μόλις τελείωσα την χθεσινή ανάρτηση θυμήθηκα ένα άρθρο που είχα διαβάσει για τις συνθήκες εργασίας της Google.
H Google έχει περίπου 10 χρόνια ζωής και έχει γίνει η μεγαλύτερη εταιρεία στην πληροφορική.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι στην 10ετία του 90 κάναμε Search με την Yahοo την Microsft και την Altavista. Σήμερα η Goοgle έχει συνδέσει το Search με το όνομά της. Όταν λέμε "να ψάξω" εννοούμε το Google. Κάτι δηλαδή σαν την Vespa και το Jeep (που παρεμπιπτόντως είναι μάρκες και όχι κατηγορίες).
Και είναι μόνο η μηχανή αναζήτησης ? Όχι βέβαια. Η υπηρεσία της Blogspot έφερε το blog δωρεάν σε κάθε χρήστη( όπως και σε μένα) και έχει γίνει No 1 δύναμη στο παγκόσμιο Blogging. Η Τεράστια YouTube που όλοι βρίσκουμε τα βίντεο κάθε είδους που θέλουμε και ο καθένας μπορεί εύκολα να ανεβάσει.
Το Google Earth που δείχνει όλη τη Γη... μέχρι και τα πιο μικρά σπιτάκια. Και όπου να' ναι βγάζει το 1ο λειτουργικό σύστημα... που εγώ, αν δεν υπάρχει πρόβλημα συμβατότητας... θα το τιμήσω δεόντως. Και ένα σωρό άλλες υπηρεσίες.
Πως έφτασε όμως σε αυτό το επίπεδο.... ώστε να ξεπεράσει σε πολλά ακόμα και την Τεράστια Microsoft.
Επένδυσε πολύ στις ιδανικές συνθήκες εργασίας. Δεν πίεζε τους υπαλλήλους της, αλλά προσπαθούσε να κάνει την εργασία τους διασκέδαση.
Δημιούργησε ελαστικό ωράριο, και επένδυσε σε εγκαταστάσεις που θα κάνουν ευχάριστο το εργασιακό περιβάλλον. Αίθουσες με πινγκ πονγκ και μπιλιάρδο. Τσουλήθρες και επιτραπέζια. Αίθουσες με ειδικές καρέκλες μασάζ, μπροστά από ενυδρεία για ξεκούραση του μυαλού. Γυμναστήριο... γιατί γνώριζε ότι όσο πιο υγιείς εργαζόμενοι τόσο πιο αποδοτικοί. Όχι όπως στην Ελλάδα που αν πεις .... θέλω να πάω Γυμναστήριο.... στραβώνουν οι εργοδότες γιατί το βρίσκουν χαμένο χρόνο.
Το ντύσιμο ελεύθερο, και ακόμα βλέπεις να περιφέρονται άτομα με βερμούδες και σαγιονάρες.... αν έτσι νιώθουν καλύτερα. Κινούνται με πατίνια και ρόλερ... αν θέλουν για πιο γρήγορα και διασκεδαστικά.
Υπάρχουν παιχνιδότοποι για παιδιά, οπότε αν κάποια μέρα ένας γονιός έχει πρόβλημα με το που να αφήσει το παιδί του ή τα σχολεία είναι κλειστά η εταιρεία λύνει αμέσως το πρόβλημα έτσι ώστε το μυαλό του εργαζομένου να είναι περισσότερο στην δουλειά και όχι να σκέφτεται τι κάνει το παιδί του.
Και ακόμα επιτρέπει στους υπαλλήλους να φέρνουν τα σκυλάκια τους στην δουλειά, ακόμα και στο γραφείο (φωτό) παρόλο που υπάρχει ειδικός χώρος για σκυλάκια στην εταιρεία.
Θα μου πείτε.... η Google είναι Κολοσσός και μπορεί να έχει τέτοιες εγκαταστάσεις. Δεν ξεκίνησε όμως ως Κολοσσός.... αλλά λόγω των ιδανικών συνθηκών οπότε και την καλύτερη δυνατή απόδοση.... Έγινε.
Κάποιος δημοσιογράφος κάνει μία ερώτηση σε κάποιον Διευθυντή της Google "Πολύ χαλαρά δεν είναι τα πράγματα εδώ ? Πως υπάρχει αποτέλεσμα ?". Και ο Διευθυντής απαντάει... "Θέλουμε να είναι χαλαρά.... γιατί έτσι λειτουργεί καλύτερα το μυαλό και οι εργαζόμενοι κατεβάζουν καταπληκτικές ιδέες. Και με αυτόν τον τρόπο δουλεύουν καλύτερα, γιατί δουλεύουν ευχάριστα."
Την παρούσα και την προηγούμενη ανάρτηση την έγραψα για να θίξω την κατάσταση που πάει να επικρατήσει στην Ελλάδα. Είμαι σχεδόν βέβαιος (μακάρι να διαψευσθώ) ότι η κρίση αντί να φέρει νέες ιδέες και νέους τρόπους αντιμετώπισης των πραγμάτων ώστε να βελτιωθούν τα πράγματα, η ανέχεια και η ανάγκη των ανθρώπων για εργασία θα αυξήσει την ζήτηση και έτσι θα "δώσει την ευκαιρία" σε πολλούς εργοδότες να εκμεταλλευτούν τους εργαζομένους αφού όποια ώρα και στιγμή μπορούν άνετα να τους αντικαταστήσουν.
Έτσι όμως θα έχουν εργαζόμενους που θα φοβούνται, θα έχουν ένα σωρό άλυτα προβλήματα, και καθόλου ουσιαστική προσωπική ζωή.
Κερδίζει έτσι η εταιρεία... ή πάει να ενταχθεί μαθηματικά στην συνολικότερη κρίση ?
Και τέτοιες πρακτικές βοηθούν στην απεμπλοκή από την Κρίση ή μήπως μαθηματικά οδηγούν όλο και περισσότερες "Εταιρείες" προς τα Εκεί ???
Και εγώ ρωτάω τώρα.... Δεν είναι Απλή αυτή η συλλογιστική ?
Ας το πάρουμε πιο απλά. Βαριόμαστε ποτέ να κάνουμε Sex ? Και όσο καλυτερεύει .... δεν θέλουμε συνεχώς περισσότερο ??? (όσοι το γουστάρουν τουλάχιστον)
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Σάββατο, Ιουνίου 12, 2010
Παρασκευή, Ιουνίου 11, 2010
Μήπως τα Κενά μυαλά ... γεννούν Κενές Θέσεις ???
Ενας στους τρεις εργοδότες αντιμετωπίζει δυσκολία στην εύρεση εργαζομένων με τα κατάλληλα προσόντα στη χώρα μας, όπως επισημαίνει η έρευνα της Μanpower «Ερευνα για την έλλειψη ταλέντων 2010», παρ΄ όλο που η ανεργία σκαρφάλωσε στο 11,6% τον Μάρτιο του 2010 από 9,2% τον περυσινό Μάρτιο. Παρά την κρίση, παραμένει το χάσμα ανάμεσα στη ζήτηση και στην προσφορά δεξιοτήτων, ενώ τα στελέχη πωλήσεων είναι οι πιο δυσεύρετοι εργαζόμενοι για το 2010.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το ποσοστό των εργοδοτών που δυσκολεύεται να βρει υποψηφίους με τα προαπαιτούμενα προσόντα για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεών τους ανέρχεται παγκοσμίως σε 31%.
Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 29%, δηλαδή περίπου 1 στους 3 έλληνες εργοδότες αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα.
«Με τον δείκτη της ανεργίας να σκαρφαλώνει σε διψήφια νούμερα, τα αποτελέσματα της έρευνας της Μanpower φωτογραφίζουν για άλλη μία φορά το οξύτατο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην αγορά εργασίας:την ασυμφωνία ανάμεσα στις δεξιότητες που ζητούν οι εργοδότες σήμερα και σε εκείνες που διαθέτουν οι υποψήφιοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι χιλιάδες θέσεις εργασίας στη χώρα μας και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο μένουν κενές. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο οι εργοδότες ως σήμερα περιέγραφαν το προφίλ του κατάλληλου εργαζόμενου:ως μια ατελείωτη λίστα χαρακτηριστικών, με ιδιαίτερη έμφαση στα τυπικά προσόντα, αγνοώντας συχνά τα στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητας ή τις αξίες που χρειάζονταν για να επιτύχει ένας υποψήφιος σε μια θέση. Πλέον οι εργοδότες θα πρέπει να εντοπίσουν εκείνα τα 4-5 απολύτως απαραίτητα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ο υποψήφιος και να διακρίνουν με ποια από αυτά ο υποψήφιος γεννιέται και δεν μπορούν να αλλάξουν, ποια πρέπει ήδη να διαθέτει προτού χτυπήσει την πόρτα της εταιρείας και ποια είναι δυνατόν να αναπτυχθούν ή να αποκτηθούν, με κοινή προσπάθεια και δέσμευση» σχολίασε η δρ Βενετία Κουσία, διευθύνουσα σύμβουλος της Μanpower.
Πηγή : www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artId=336895&dt=11/06/2010#ixzz0qXAO4myL
---------------------------------------------------
Και είμαι σίγουρος ότι θα πάει πολύ πάνω από το 29% γιατί οι εργοδότες δεν ψάχνουν για συνεργάτες αλλά για άβουλα ρομποτάκια παραγωγής σε συνθήκες ανεπίτρεπτες για την ανάπτυξη και ουσιαστική απόδοση.
Νομίζουν ότι αν πιέσουν τον εργαζόμενο με την γκιλοτίνα της ανεργίας, του μειώνουν συνέχεια τον μισθό με την δικαιολογία ότι περιμένουν χιλιάδες έξω, και τον αναγκάζουν να μην έχει προσωπική ζωή για να δουλεύουν περισσότερο ότι έτσι θα έχουν αποτελέσματα.
Ποιο υγιές μυαλό και με ικανότητα και προσωπικότητα άτομο θα δεχθεί να εργάζεται κάτω από αυτές τις συνθήκες ? Και αν αναγκαστεί να εργαστεί πόσο θα μπορεί να αποδίδει ?
Καθόλου. Αλλά ακόμα και αυτές τις απλές σκέψεις δεν μπορεί να τις σκεφτεί ένα μυαλό υποτίθεται επιχειρηματία. Όλοι βλέπουν κοντόφθαλμα το κέρδος και τελικά οι θέσεις μένουν ΚΕΝΕΣ.
Τα παρακάτω στοιχεία το αποδεικνύουν....
------------------------
" Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ιαπωνία (76%) καταλαμβάνει τη πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες στις οποίες οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία στην κάλυψη θέσεων εργασίας με κατάλληλους υποψηφίους.
Ακολουθούν Βραζιλία (64%), Αργεντινή (53%), Πολωνία (51%), Αυστραλία (45%), Χονγκ Κονγκ (44%) και Μεξικό (42%). Η έλλειψη ταλέντων εμφανίζεται λιγότερο έντονη στην Ιρλανδία (4%), στη Μεγάλη Βρετανία (9%), στη Νορβηγία (11%) και στις Ηνωμένες Πολιτείες (14%). "
-------------------------
Δεν είναι φανερό ότι οι χώρες που ζούνε σε συνθήκες ακατέργαστου εργασιακού πολιτισμού είναι στις πρώτες θέσεις δυσκολίας κάλυψης θέσεων, και οι προηγμένες εργασιακά χώρες έχουν αρκετά χαμηλά ποσοστά ?
Μήπως πάμε προς τα ποσοστά της Αργεντινής και του Μεξικού ???
Το βλέπει το Υπουργείο Εργασίας αυτό και οι Επιχειρήσεις ??? Σιγά μην το δουν. Αν ήταν τόσο ανοιχτόμυαλοι.... δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε !!!
Work For The Working Man - Bon Jovi
Im here, trying to make a living
And I aint living just to die
Never getting back what Im giving
Wont someone help me, someone justify
Why these strong hands are on the unemployment line
And theres nothing left, whats on my mind
Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother I've been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Empty pockets, full of worries
I had to get two jobs and it was hard enough getting by
But with the grace of God Im getting us through
But only know that I know how to do
That Im the only one whos gotta look my family in the eye
Day after day, night after night
Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother Ive been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Work, work, working man
I lost my pension, they took my ID
These were my friends, these were my dreams
These were my hopes, these are my dreams
Can you hear me ?
Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother Ive been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Work, work, working man
I lost my pension, they took my ID
These were my friends, these were my dreams
These were my hopes, these are my streets
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το ποσοστό των εργοδοτών που δυσκολεύεται να βρει υποψηφίους με τα προαπαιτούμενα προσόντα για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεών τους ανέρχεται παγκοσμίως σε 31%.
Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 29%, δηλαδή περίπου 1 στους 3 έλληνες εργοδότες αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα.
«Με τον δείκτη της ανεργίας να σκαρφαλώνει σε διψήφια νούμερα, τα αποτελέσματα της έρευνας της Μanpower φωτογραφίζουν για άλλη μία φορά το οξύτατο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στην αγορά εργασίας:την ασυμφωνία ανάμεσα στις δεξιότητες που ζητούν οι εργοδότες σήμερα και σε εκείνες που διαθέτουν οι υποψήφιοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι χιλιάδες θέσεις εργασίας στη χώρα μας και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο μένουν κενές. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο οι εργοδότες ως σήμερα περιέγραφαν το προφίλ του κατάλληλου εργαζόμενου:ως μια ατελείωτη λίστα χαρακτηριστικών, με ιδιαίτερη έμφαση στα τυπικά προσόντα, αγνοώντας συχνά τα στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητας ή τις αξίες που χρειάζονταν για να επιτύχει ένας υποψήφιος σε μια θέση. Πλέον οι εργοδότες θα πρέπει να εντοπίσουν εκείνα τα 4-5 απολύτως απαραίτητα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ο υποψήφιος και να διακρίνουν με ποια από αυτά ο υποψήφιος γεννιέται και δεν μπορούν να αλλάξουν, ποια πρέπει ήδη να διαθέτει προτού χτυπήσει την πόρτα της εταιρείας και ποια είναι δυνατόν να αναπτυχθούν ή να αποκτηθούν, με κοινή προσπάθεια και δέσμευση» σχολίασε η δρ Βενετία Κουσία, διευθύνουσα σύμβουλος της Μanpower.
Πηγή : www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artId=336895&dt=11/06/2010#ixzz0qXAO4myL
---------------------------------------------------
Και είμαι σίγουρος ότι θα πάει πολύ πάνω από το 29% γιατί οι εργοδότες δεν ψάχνουν για συνεργάτες αλλά για άβουλα ρομποτάκια παραγωγής σε συνθήκες ανεπίτρεπτες για την ανάπτυξη και ουσιαστική απόδοση.
Νομίζουν ότι αν πιέσουν τον εργαζόμενο με την γκιλοτίνα της ανεργίας, του μειώνουν συνέχεια τον μισθό με την δικαιολογία ότι περιμένουν χιλιάδες έξω, και τον αναγκάζουν να μην έχει προσωπική ζωή για να δουλεύουν περισσότερο ότι έτσι θα έχουν αποτελέσματα.
Ποιο υγιές μυαλό και με ικανότητα και προσωπικότητα άτομο θα δεχθεί να εργάζεται κάτω από αυτές τις συνθήκες ? Και αν αναγκαστεί να εργαστεί πόσο θα μπορεί να αποδίδει ?
Καθόλου. Αλλά ακόμα και αυτές τις απλές σκέψεις δεν μπορεί να τις σκεφτεί ένα μυαλό υποτίθεται επιχειρηματία. Όλοι βλέπουν κοντόφθαλμα το κέρδος και τελικά οι θέσεις μένουν ΚΕΝΕΣ.
Τα παρακάτω στοιχεία το αποδεικνύουν....
------------------------
" Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ιαπωνία (76%) καταλαμβάνει τη πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες στις οποίες οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία στην κάλυψη θέσεων εργασίας με κατάλληλους υποψηφίους.
Ακολουθούν Βραζιλία (64%), Αργεντινή (53%), Πολωνία (51%), Αυστραλία (45%), Χονγκ Κονγκ (44%) και Μεξικό (42%). Η έλλειψη ταλέντων εμφανίζεται λιγότερο έντονη στην Ιρλανδία (4%), στη Μεγάλη Βρετανία (9%), στη Νορβηγία (11%) και στις Ηνωμένες Πολιτείες (14%). "
-------------------------
Δεν είναι φανερό ότι οι χώρες που ζούνε σε συνθήκες ακατέργαστου εργασιακού πολιτισμού είναι στις πρώτες θέσεις δυσκολίας κάλυψης θέσεων, και οι προηγμένες εργασιακά χώρες έχουν αρκετά χαμηλά ποσοστά ?
Μήπως πάμε προς τα ποσοστά της Αργεντινής και του Μεξικού ???
Το βλέπει το Υπουργείο Εργασίας αυτό και οι Επιχειρήσεις ??? Σιγά μην το δουν. Αν ήταν τόσο ανοιχτόμυαλοι.... δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε !!!
Work For The Working Man - Bon Jovi
Im here, trying to make a living
And I aint living just to die
Never getting back what Im giving
Wont someone help me, someone justify
Why these strong hands are on the unemployment line
And theres nothing left, whats on my mind
Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother I've been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Empty pockets, full of worries
I had to get two jobs and it was hard enough getting by
But with the grace of God Im getting us through
But only know that I know how to do
That Im the only one whos gotta look my family in the eye
Day after day, night after night
Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother Ive been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Work, work, working man
I lost my pension, they took my ID
These were my friends, these were my dreams
These were my hopes, these are my dreams
Can you hear me ?
Whos gonna work for the working man ?
Work for the working man
(Work) Get the hands in the dirt, whos gonna work of the curse
(Work) Brother Ive been damned, if I dont raise a hand
Work for the work, work, work for the working man
Work, work, working man
Work, work, working man
I lost my pension, they took my ID
These were my friends, these were my dreams
These were my hopes, these are my streets
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Τετάρτη, Ιουνίου 09, 2010
If I show you the roses will you follow?
Το πρωινό άκουσμα πολλές φορές είναι πολύ δυνατό. Έχει τύχει αρκετές φορές να τραγουδάω κάποιο σαχλοτράγουδο μόνο και μόνο επειδή το άκουσα το πρωί που σηκώθηκα. Πόσο μάλλον όταν ακούς ένα καταπληκτικό τραγούδι όπως το σημερινό.
Έτσι την έπαθε και η φίλη μου, η Φοίβη - Χριστίνα. Με στάση αραχτή στην καρέκλα και σταυροπόδι, τον καφέ και το πρωινό τσιγάρο, άνοιξε το ραδιόφωνο.
Η γλυκιά φωνή της Kyllie και η μπάσα και αισθησιακή χροιά του Nick άνοιξαν την ψυχή της και φώλιασαν μέσα. Και από τότε δεν έχει ησυχάσει. Ακούει συνέχεια την Ιστορία των τριών ημερών να ξετυλίγεται στην ήρεμη μελωδία.
Είχα γράψει και σε μία παλιότερη ανάρτηση ότι "αισθάνομαι κάπως, χωρίς να ξέρω πως, και να μην το μεταφράζω σε τραγούδι, αλλά το τραγούδι από μόνο του να με παίρνει από το χέρι και να με Οδηγεί ".
Έτσι ένιωθε και η Χριστίνα. "Ομορφιά, Θλίψη, Μελαγχολία" μόνο, ήταν οι 3 λέξεις που μπορούσε να ψελλίσει, όταν της ζήτησα να μου περιγράψει το πως νιώθει για να το κάνω ανάρτηση. Ήταν τόσο έντονα τα αισθήματα που δεν έβγαινε τίποτα άλλο.
Της υποσχέθηκα να της το κάνω ανάρτηση για να μείνει. Πραγματικά καταπληκτικό τραγούδι σε μία μέρα σημαδιακή.
Να το χαίρεσαι Φοίβη !!!
Where The Wild Roses Grow - KYLIE MINOGUE(feat. Nick Cave)
They call me The Wild Rose
But my name is Elisa Day
Why they call me it I do not know
For my name is Elisa Day
From the first day I saw her I knew she was the one
As she stared in my eyes and smiled
For her lips were the colour of the roses
That grew down the river, all bloody and wild
When he knocked on my door and entered the room
My trembling subsided in his sure embrace
He would be my first man, and with a careful hand
He wiped at the tears that ran down my face
[CHORUS]
On the second day I brought her a flower
She was more beautiful than any woman I'd seen
I said, "Do you know where the wild roses grow
So sweet and scarlet and free?"
On the second day he came with a single red rose
Said: "Will you give me your loss and your sorrow?"
I nodded my head, as I lay on the bed
He said, "if I show you the roses will you follow?"
[CHORUS]
On the third day he took me to the river
He showed me the roses and we kissed
And the last thing I heard was a muttered word
As he stood smiling above me with a rock in his fist
On the last day I took her where the wild roses grow
And she lay on the bank, the wind light as a thief
As I kissed her goodbye, I said, "All beauty must die"
And lent down and planted a rose between her teeth
[CHORUS]
1 Εβδομάδα Πριν...
1 Μήνα Πριν...
1 Χρόνο Πριν...
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Έτσι την έπαθε και η φίλη μου, η Φοίβη - Χριστίνα. Με στάση αραχτή στην καρέκλα και σταυροπόδι, τον καφέ και το πρωινό τσιγάρο, άνοιξε το ραδιόφωνο.
Η γλυκιά φωνή της Kyllie και η μπάσα και αισθησιακή χροιά του Nick άνοιξαν την ψυχή της και φώλιασαν μέσα. Και από τότε δεν έχει ησυχάσει. Ακούει συνέχεια την Ιστορία των τριών ημερών να ξετυλίγεται στην ήρεμη μελωδία.
Είχα γράψει και σε μία παλιότερη ανάρτηση ότι "αισθάνομαι κάπως, χωρίς να ξέρω πως, και να μην το μεταφράζω σε τραγούδι, αλλά το τραγούδι από μόνο του να με παίρνει από το χέρι και να με Οδηγεί ".
Έτσι ένιωθε και η Χριστίνα. "Ομορφιά, Θλίψη, Μελαγχολία" μόνο, ήταν οι 3 λέξεις που μπορούσε να ψελλίσει, όταν της ζήτησα να μου περιγράψει το πως νιώθει για να το κάνω ανάρτηση. Ήταν τόσο έντονα τα αισθήματα που δεν έβγαινε τίποτα άλλο.
Της υποσχέθηκα να της το κάνω ανάρτηση για να μείνει. Πραγματικά καταπληκτικό τραγούδι σε μία μέρα σημαδιακή.
Να το χαίρεσαι Φοίβη !!!
Where The Wild Roses Grow - KYLIE MINOGUE(feat. Nick Cave)
They call me The Wild Rose
But my name is Elisa Day
Why they call me it I do not know
For my name is Elisa Day
From the first day I saw her I knew she was the one
As she stared in my eyes and smiled
For her lips were the colour of the roses
That grew down the river, all bloody and wild
When he knocked on my door and entered the room
My trembling subsided in his sure embrace
He would be my first man, and with a careful hand
He wiped at the tears that ran down my face
[CHORUS]
On the second day I brought her a flower
She was more beautiful than any woman I'd seen
I said, "Do you know where the wild roses grow
So sweet and scarlet and free?"
On the second day he came with a single red rose
Said: "Will you give me your loss and your sorrow?"
I nodded my head, as I lay on the bed
He said, "if I show you the roses will you follow?"
[CHORUS]
On the third day he took me to the river
He showed me the roses and we kissed
And the last thing I heard was a muttered word
As he stood smiling above me with a rock in his fist
On the last day I took her where the wild roses grow
And she lay on the bank, the wind light as a thief
As I kissed her goodbye, I said, "All beauty must die"
And lent down and planted a rose between her teeth
[CHORUS]
1 Εβδομάδα Πριν...
1 Μήνα Πριν...
1 Χρόνο Πριν...
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Τρίτη, Ιουνίου 08, 2010
This is not Hollywood like I understood...
Κλικ ...
1 Εβδομάδα Πριν...
1 Μήνα Πριν...
1 Χρόνο Πριν...
Ήθελα καιρό τώρα να γράψω μία ανάρτηση που αφορά στην τηλεόραση. Και μάλιστα όχι μόνο μία αλλά να γράφω συχνά.
Πιστεύω ότι σχολιάζοντας την τηλεόραση μπορείς να βγάλεις στην επιφάνεια πολλά κοινωνικά φαινόμενα.
Βλέπω πολλή τηλεόραση. Παλιά την ευχαριστιόμουν αλλά τώρα Όχι. Τα μεσημεριανά πλέον ούτε για Νανούρισμα για τον ύπνο δεν κάνουν. Προτιμώ να βάζω τα σήριαλ που βάζουν στην χιλιοστή επανάληψη παρά να φάω όλη την Κατινιά, την Κακία και τον Κομπλεξισμό μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
Πολλές φορές προσπαθώ να δω για να έχω άποψη .... αλλά δεν αντέχω. Το αλλάζω. Και είναι πολλές φορές που δεν έχω τι να δω για να χαλαρώσω. Ευτυχώς πλέον το Internet έχει αρκετό υλικό για να ενημερωθώ.
Έχω πολλά να σχολιάσω αλλά θα αρχίσω με ένα σχόλιο του Ζαχαράτου που καιρό ήθελα να θίξω. "Ποιους Σταρ ? " είπε, έχει το Dansing with the Stars το Ελληνικό. Για να μιλάμε για Σταρς πρέπει να συμμετέχει ο Ρουβάς και η Βίσση για να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με Αστέρια. Ούτε και εκεί συμφωνώ εγώ απολύτως... αλλά Ναι... έχουν κάποια λάμψη.
Εδώ ποιο Αστέρι έχουμε ? Την Ξυνοσαχλή Μπουμπούκα ή την Ματθίλδη... που ομολογουμένως την πήγαινα, αλλά στο παιχνίδι έδειξε ότι έχει αρκετά αποθέματα κακίας και κατινιάς... με έκδηλη την λύσσα του ανταγωνισμού. Με απογοήτευσε.... γιατί πραγματικά έχει Ταλέντο. Αλλά οτιδήποτε και να έχει κάποιος.... αν πατάει πάνω στην Ανθρώπινη Υπόσταση χάνεται η Ποιότητα και η Ουσία.
Πραγματικά .... ποιους Star ? Είμαστε στο Χόλιγουντ και δεν το ξέρω ? (έστω κάτι αντίστοιχο Ελληνικό). Η Μαγγίρα είπε... "Ο Ζαμπίδης δεν είναι κορυφαίος στον Τομέα του ?". Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά με την ίδια λογική να χορέψει η Πατουλίδου, η Σακοράφα, η Βερούλη και όλοι οι Αθλητές που έχουν διακριθεί.
Η Δεβερτζή δεν είναι Star ?... είπε ως 2ο επιχείρημα. Όχι δεν είναι. Είναι Ολυμπιονίκης. Άλλο Ολυμπιονίκης άλλο Star. Το ότι μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο... μπορεί. Αλλά δεν σημαίνει ότι κάποιος Ολυμπιονίκης ή κορυφαίος Αθλητής είναι και Star.
Θα τρελαθούμε ρε σ' αυτή τη Χώρα. Την έχουν ψωνίσει εντελώς. Επειδή βγαίνουν στο Γυαλί νομίζουν ότι είναι και κάποιοι.
Πάει όπως πάει ο τόπος.... αυτοί με τα 32μετρα σκάφη, την Ρολς Ρόυς και την Άστον Μάρτιν. (αλλά γι' αυτό έχω να πω πολλά μία άλλη φορά).
Α, ρε Star (το κανάλι λέω τώρα) δεν έχει EBU εδώ στην Ελλάδα για να μην ξαναβγείτε με αυτά τα ματσούκια. Τους παίρνετε από πίσω μήπως βγάλετε καμία Ίντριγκα και καμία Κόντρα... και νομίζουν ότι είναι Φίρμες.
Ά, ρε Μούτζα που τους χρειάζεται. Και ο Παπανδρέου δεν το είπε ολοκληρωμένα. Είπε ότι "θα μας πάρουν με τις πέτρες"... αλλά δεν διευκρίνισε ποιους.
Από αυτούς πρέπει να ξεκινήσουν.... Από αυτό το σκουπιδαριό της τηλεόρασης, μπας και καθαρίσουμε.
Και για να το ξεκαθαρίσω πάλι.... δεν μιλάω για όλους. Έχει και αρκετά διαμαντάκια η τηλεόραση που θα αναφέρω και σε άλλες αναρτήσεις. Και προσωπικά πιστεύω ότι το Dancing, έβγαλε κάποιο Αστέρι !!!
Καταπληκτικό Τραγούδι. Ακούστε το ...
Hollywood - Cranberries
I've got a picture in my head (in my head)
It's me and you , we are in bed (we are in bed)
You'll always be there when I call (when I call)
You'll always be there most of all (all, all, all)
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
This is not Hollywood,
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
Away, runaway, is there anybody there
Away, runaway, is there anybody there
Get away, get away, get away
Get away, get away, get away
I've got a picture in my room, (in my room)
I will return there I presume. (should be soon)
The greatest irony of all, (shoot the wall)
It's not so glamorous at all (at all at all)
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
Runaway, runaway, is there anybody there
Runaway, runaway, is there anybody there
Get away, get away, Get away
Get away, get away, Get away
This is not Hollywood
Runaway) This is not Hollywood
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
1 Εβδομάδα Πριν...
1 Μήνα Πριν...
1 Χρόνο Πριν...
Ήθελα καιρό τώρα να γράψω μία ανάρτηση που αφορά στην τηλεόραση. Και μάλιστα όχι μόνο μία αλλά να γράφω συχνά.
Πιστεύω ότι σχολιάζοντας την τηλεόραση μπορείς να βγάλεις στην επιφάνεια πολλά κοινωνικά φαινόμενα.
Βλέπω πολλή τηλεόραση. Παλιά την ευχαριστιόμουν αλλά τώρα Όχι. Τα μεσημεριανά πλέον ούτε για Νανούρισμα για τον ύπνο δεν κάνουν. Προτιμώ να βάζω τα σήριαλ που βάζουν στην χιλιοστή επανάληψη παρά να φάω όλη την Κατινιά, την Κακία και τον Κομπλεξισμό μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
Πολλές φορές προσπαθώ να δω για να έχω άποψη .... αλλά δεν αντέχω. Το αλλάζω. Και είναι πολλές φορές που δεν έχω τι να δω για να χαλαρώσω. Ευτυχώς πλέον το Internet έχει αρκετό υλικό για να ενημερωθώ.
Έχω πολλά να σχολιάσω αλλά θα αρχίσω με ένα σχόλιο του Ζαχαράτου που καιρό ήθελα να θίξω. "Ποιους Σταρ ? " είπε, έχει το Dansing with the Stars το Ελληνικό. Για να μιλάμε για Σταρς πρέπει να συμμετέχει ο Ρουβάς και η Βίσση για να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με Αστέρια. Ούτε και εκεί συμφωνώ εγώ απολύτως... αλλά Ναι... έχουν κάποια λάμψη.
Εδώ ποιο Αστέρι έχουμε ? Την Ξυνοσαχλή Μπουμπούκα ή την Ματθίλδη... που ομολογουμένως την πήγαινα, αλλά στο παιχνίδι έδειξε ότι έχει αρκετά αποθέματα κακίας και κατινιάς... με έκδηλη την λύσσα του ανταγωνισμού. Με απογοήτευσε.... γιατί πραγματικά έχει Ταλέντο. Αλλά οτιδήποτε και να έχει κάποιος.... αν πατάει πάνω στην Ανθρώπινη Υπόσταση χάνεται η Ποιότητα και η Ουσία.
Πραγματικά .... ποιους Star ? Είμαστε στο Χόλιγουντ και δεν το ξέρω ? (έστω κάτι αντίστοιχο Ελληνικό). Η Μαγγίρα είπε... "Ο Ζαμπίδης δεν είναι κορυφαίος στον Τομέα του ?". Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά με την ίδια λογική να χορέψει η Πατουλίδου, η Σακοράφα, η Βερούλη και όλοι οι Αθλητές που έχουν διακριθεί.
Η Δεβερτζή δεν είναι Star ?... είπε ως 2ο επιχείρημα. Όχι δεν είναι. Είναι Ολυμπιονίκης. Άλλο Ολυμπιονίκης άλλο Star. Το ότι μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο... μπορεί. Αλλά δεν σημαίνει ότι κάποιος Ολυμπιονίκης ή κορυφαίος Αθλητής είναι και Star.
Θα τρελαθούμε ρε σ' αυτή τη Χώρα. Την έχουν ψωνίσει εντελώς. Επειδή βγαίνουν στο Γυαλί νομίζουν ότι είναι και κάποιοι.
Πάει όπως πάει ο τόπος.... αυτοί με τα 32μετρα σκάφη, την Ρολς Ρόυς και την Άστον Μάρτιν. (αλλά γι' αυτό έχω να πω πολλά μία άλλη φορά).
Α, ρε Star (το κανάλι λέω τώρα) δεν έχει EBU εδώ στην Ελλάδα για να μην ξαναβγείτε με αυτά τα ματσούκια. Τους παίρνετε από πίσω μήπως βγάλετε καμία Ίντριγκα και καμία Κόντρα... και νομίζουν ότι είναι Φίρμες.
Ά, ρε Μούτζα που τους χρειάζεται. Και ο Παπανδρέου δεν το είπε ολοκληρωμένα. Είπε ότι "θα μας πάρουν με τις πέτρες"... αλλά δεν διευκρίνισε ποιους.
Από αυτούς πρέπει να ξεκινήσουν.... Από αυτό το σκουπιδαριό της τηλεόρασης, μπας και καθαρίσουμε.
Και για να το ξεκαθαρίσω πάλι.... δεν μιλάω για όλους. Έχει και αρκετά διαμαντάκια η τηλεόραση που θα αναφέρω και σε άλλες αναρτήσεις. Και προσωπικά πιστεύω ότι το Dancing, έβγαλε κάποιο Αστέρι !!!
Καταπληκτικό Τραγούδι. Ακούστε το ...
Hollywood - Cranberries
I've got a picture in my head (in my head)
It's me and you , we are in bed (we are in bed)
You'll always be there when I call (when I call)
You'll always be there most of all (all, all, all)
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
This is not Hollywood,
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
Away, runaway, is there anybody there
Away, runaway, is there anybody there
Get away, get away, get away
Get away, get away, get away
I've got a picture in my room, (in my room)
I will return there I presume. (should be soon)
The greatest irony of all, (shoot the wall)
It's not so glamorous at all (at all at all)
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
This is not Hollywood
like I understood
This is not Hollywood
like, like, like
Runaway, runaway, is there anybody there
Runaway, runaway, is there anybody there
Get away, get away, Get away
Get away, get away, Get away
This is not Hollywood
Runaway) This is not Hollywood
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Δευτέρα, Ιουνίου 07, 2010
Κεραυνοβόλος Έρωτας μιας "Χαμένης" Ομορφιάς...
Την είχα Ερωτευτεί κεραυνοβόλα από το 1ο επεισόδιο του Καρυωτάκη. Τόσο πολύ που έγραψα την 1η μου ανάρτηση βασισμένη στον Ρόλο της. Κλικ Εδώ...
Βέβαια ο χαρακτήρας της Πολυδούρη ήταν που με είχε καθηλώσει αλλά και η δικιά της Ομορφιά που έβγαινε μέσα από τα μελαγχολικά της μάτια.
Είχα γράψει για το ανήσυχο πνεύμα της Πολυδούρη... για την αντισυμβατικότητά της, τον τρόπο που σκεφτόταν και την Ερωτική της σχέση της με τις Ιδέες και Αξίες της Ζωής.
Η Μαρία Κίτσου έβγαζε όλα αυτά τα ιδιώματα τόσο χαρακτηριστικά που σου έδινε την εντύπωση ότι είναι έτσι.... όπως ακριβώς ο ρόλος. Τόσο πολύ τον βίωνε.... τόσο πολύ ρεαλιστικά απέδιδε όλον τον συναισθηματισμό.
Δεν ξέρω με ποια ακριβώς ήμουνα Ερωτευμένος. Με την Πολυδούρη... ή με την Κίτσου ? Πραγματικά δεν ήξερα. Απλά - σκεφτόμουνα - μου αρέσει τόσο πολύ επειδή εκφράζει και αποδίδει υποκριτικά όλον αυτόν τον ρομαντισμό και την ποιητική ιδιοσυγκρασία μιας Γυναίκας μιας Άλλης Εποχής. Μιας χαμένης Ομορφιάς που στις μέρες μας... "Δεν υπάρχει".
Ήμουνα μπερδεμένος... και χθες, μετά από κάποιο επεισόδιο του 3ου Νόμου που είχε σε επανάληψη πριν μερικές μέρες, την ξαναθυμήθηκα. Μου άρεσε πολύ..... και έτσι όπως ήταν με ρούχα της εποχής μας. Μου έβγαζε πάλι όλο αυτό το συναίσθημα. Τα Μάτια..... την ίδια ακριβώς Γλυκιά Μελαγχολία !!!
Έψαξα να βρω φωτογραφία της και διάβασα ένα άρθρο στο Enet.gr που είχε κάποιο αφιέρωμα για εκείνη. Τότε κατάλαβα ποια είχα Ερωτευτεί. Και τις δύο. Η ζωή της και η ιδιοσυγκρασία της μοιάζει τόσο πολύ με της Μαρίας Πολυδούρη. Γι' αυτό και η Υπέροχη απόδοση του Ρόλου της.
Κάτι τέτοιες στιγμές...... καταλαγιάζει η τόσο μεγάλη απογοήτευση της Εποχής !!! Η Ομορφιά είναι υπό εξαφάνιση αλλά δεν έχει χαθεί εντελώς !!!
Υ.Γ. Και για να το ξεκαθαρίσω μιλάω για την Ομορφιά που βγαίνει από την Ψυχή και ξεδιπλώνεται στα Μάτια και το Χαμόγελο !!! Αν και το ομολογώ ότι μου αρέσει πολύ και Εξωτερικά !!!
------------------- Το άρθρο... -----------------------
Από πολύ μικρή αισθανόταν διαρκώς ότι κάτι της έλειπε. Λοξοδρομώντας, το ανακάλυψε στο θέατρο. «Στο θέατρο μπορώ επιτέλους και εκφράζομαι ελεύθερα», παραδέχεται. «Πάνω στη σκηνή νιώθω μια ελευθερία και τη δύναμη ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Στη ζωή μου είμαι πιο ντροπαλή και χαμηλών τόνων».
Η μικρή «προϊστορία» της, κατ' αρχάς στη δεύτερη δέσμη («από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, παθολόγος ήθελα να γίνω και να γυρνάω με οργανώσεις σε όλο τον κόσμο») και κατόπιν στην τρίτη («αργότερα ήθελα όσο τίποτα να γίνω αρχαιολόγος»), αφήνει το αποτύπωμά της στην πολυπρισματικότητα των καθηλωτικών θεατρικών ερμηνειών της. «Ολη αυτή η "προ-παιδεία" ήταν ένα μεγάλο εφόδιο για το θέατρο. Σίγουρα με πλούτισε», υποστηρίζει. «Ομως, το ταλέντο είναι ένα πολύ μυστήριο πράγμα: βλέπεις παιδιά χωρίς καμιά εμπειρία ζωής, που μόλις έχουν τελειώσει το σχολείο και σε καθηλώνουν σκηνικά. Πού βρήκαν το "υλικό"; Κανείς δεν ξέρει».
Στις πανελλαδικές, που ξαναδίνει μετά την Ιατρική, αντί για την Αρχαιολογία θα μπει στη Θεολογική. Δεν τη γεμίζει. Θα βρει διέξοδο στην πανεπιστημιακή θεατρική ομάδα. Ενα χρόνο μετά δίνει εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δεν περνάει. Πεισμώνει και ξαναδίνει. Επιτυγχάνει.
Θα την ανακαλύψει τελειόφοιτη στην οντισιόν για τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφκσι ο Λιβαθινός. Είναι η εποχή που το «φυτώριο» της Πειραματικής Σκηνής βρίσκεται στο απόγειό του. Ο Λιβαθινός θα την «ξαναχρησιμοποιήσει» στη «Μασκαράτα» του Λέρμοντοφ. Στην καρναβαλίστικη, χαοτική παράσταση διασώζεται από το πλήθος των ηθοποιών. Τη σκυτάλη από τον Λιβαθινό θα πάρει η Ρούλα Πατεράκη, που την επιλέγει για τον «Βυθό» του Γκόρκι (στο Εθνικό Θέατρο).
«Την Πειραματική Σκηνή την ήξερα πολύ πριν μπω στη σχολή του Εθνικού. Εβλεπα όλες τις παραστάσεις της από το σεξπιρικό "Αγάπης αγώνας Αγονος" και μετά. Λάτρευα τη δουλειά της. Οταν στον "Ηλίθιο" βρέθηκα ανάμεσα σε αυτούς που θαύμαζα, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο Στάθης Λιβαθινός είναι μια πολύ μεγάλη σχολή», τονίζει η Κίτσου. «Ισως πιο σπουδαία κι από τη δραματική του Εθνικού. Αυτό είναι κάτι που το έζησα και με την κυρία Πατεράκη. Μια αληθινή διανοούμενη του θεάτρου, που έχει το δικό της θεατρικό σύστημα και ξέρει ακριβώς τι θέλει».
Μεταμορφωμένη με καρέ καστανό μαλλί ως Μαρία Πολυδούρη στον τηλεοπτικό «Καρυωτάκη» του Τάσου Ψαρρά -για το χατίρι του «θυσίασε» την καστανόξανθη κόμη/χείμαρρο- η Μαρία Κίτσου αποκαλύπτει ότι και στην τηλεόραση υπάρχει περιθώριο για ερμηνεία ημιτονίων. «Ο Ψαρράς έθεσε όρο να μην κάνουμε τίποτα άλλο όσο διαρκέσουν τα γυρίσματα. Για 8 μήνες, από τον Ιούλιο, αφοσιωθήκαμε στον "Καρυωτάκη" δουλεύοντας 12ωρα σαν τους στρατιώτες. Ηταν πολύ δύσκολο γιατί δεν είχα εμπειρία από την τηλεόραση -αν και δεν μπορώ να φανταστώ ιδανικότερα γυρίσματα. Μόνο μια ταινία είχα κάνει, τον "Τελευταίο γυρισμό" της Κορίνας Αβραμίδου. Αλλά η τηλεόραση δεν είναι σινεμά, είναι άλλο μέσο».
Ο φακός την έχει ερωτευτεί. Δεν συμφωνεί. «Δεν ξέρω τελικά αν μου αρέσω. Είμαι με τις... μέρες μου! Το πρόσωπό μου έχει την ιδιότητα να αλλάζει διαρκώς. Το πώς αισθάνομαι και το αν είμαι ή όχι καλά αποτυπώνεται πάνω του».
Την Πολυδούρη τη γνώριζε, αλλά με το σίριαλ εμβάθυνε στο έργο και τη βιογραφία της διαβάζοντας τα άπαντά της και μαζί το ημερολόγιό της. «Ηταν διαρκές το ψάξιμο και πάμπολλες οι συζητήσεις. Η ζωή της καθρεφτίζεται στο έργο της. Το ημερολόγιό της είναι χάρτης. Με βοήθησε πολύ».
Το ότι πίσω από την αέρινη εύθραυστη όψη κρύβεται απαστράπτων ένας σύνθετος ψυχικός κόσμος, η Κίτσου το αποδεικνύει τις τελευταίες μέρες ξανά στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης «104». Μαζί με τον Μάνο Καρατζογιάννη ερμηνεύει, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη, τη δύσκολη ποίηση των ερωτικών σονέτων του Σέξπιρ. Η παράσταση («Σονέτα») είναι σύνθεση 29 σονέτων από τα εκατόν πενήντα τέσσερα του Βρετανού βάρδου. Επίκεντρό τους η σεξπιρική «dark lady»: «Με τα σονέτα του ο Σέξπιρ απευθύνεται σ' αυτή τη σκοτεινή γυναίκα και σε έναν όμορφο νεαρό. Σε κάποια διαφαίνεται ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσά τους. Μιλούν για την ανάγκη μας να αγαπηθούμε».
Το καλοκαίρι θα ξεκουραστεί. Το χειμώνα έχει πάλι «κουπί». «Θα είμαι η Κασσάνδρα στις "Τρωάδες" δωματίου, που θα ανεβάσει ο Β. Θεοδωρόπουλος. Το περιμένω πώς και πώς. Οπως βλέπετε, πηγαίνω από τη μια dark lady στην άλλη και από ποίηση σε ποίηση».
* Τα «Σονέτα» παρουσιάζονται σε μετάφραση Διονύση Καψάλη, σκηνικά-κοστούμια Μαργαρίτας Χατζηιωάννου, μουσική Αριστείδη Μυταρά και επιμέλεια κίνησης Πέτρου Γάλλια.
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Βέβαια ο χαρακτήρας της Πολυδούρη ήταν που με είχε καθηλώσει αλλά και η δικιά της Ομορφιά που έβγαινε μέσα από τα μελαγχολικά της μάτια.
Είχα γράψει για το ανήσυχο πνεύμα της Πολυδούρη... για την αντισυμβατικότητά της, τον τρόπο που σκεφτόταν και την Ερωτική της σχέση της με τις Ιδέες και Αξίες της Ζωής.
Η Μαρία Κίτσου έβγαζε όλα αυτά τα ιδιώματα τόσο χαρακτηριστικά που σου έδινε την εντύπωση ότι είναι έτσι.... όπως ακριβώς ο ρόλος. Τόσο πολύ τον βίωνε.... τόσο πολύ ρεαλιστικά απέδιδε όλον τον συναισθηματισμό.
Δεν ξέρω με ποια ακριβώς ήμουνα Ερωτευμένος. Με την Πολυδούρη... ή με την Κίτσου ? Πραγματικά δεν ήξερα. Απλά - σκεφτόμουνα - μου αρέσει τόσο πολύ επειδή εκφράζει και αποδίδει υποκριτικά όλον αυτόν τον ρομαντισμό και την ποιητική ιδιοσυγκρασία μιας Γυναίκας μιας Άλλης Εποχής. Μιας χαμένης Ομορφιάς που στις μέρες μας... "Δεν υπάρχει".
Ήμουνα μπερδεμένος... και χθες, μετά από κάποιο επεισόδιο του 3ου Νόμου που είχε σε επανάληψη πριν μερικές μέρες, την ξαναθυμήθηκα. Μου άρεσε πολύ..... και έτσι όπως ήταν με ρούχα της εποχής μας. Μου έβγαζε πάλι όλο αυτό το συναίσθημα. Τα Μάτια..... την ίδια ακριβώς Γλυκιά Μελαγχολία !!!
Έψαξα να βρω φωτογραφία της και διάβασα ένα άρθρο στο Enet.gr που είχε κάποιο αφιέρωμα για εκείνη. Τότε κατάλαβα ποια είχα Ερωτευτεί. Και τις δύο. Η ζωή της και η ιδιοσυγκρασία της μοιάζει τόσο πολύ με της Μαρίας Πολυδούρη. Γι' αυτό και η Υπέροχη απόδοση του Ρόλου της.
Κάτι τέτοιες στιγμές...... καταλαγιάζει η τόσο μεγάλη απογοήτευση της Εποχής !!! Η Ομορφιά είναι υπό εξαφάνιση αλλά δεν έχει χαθεί εντελώς !!!
Υ.Γ. Και για να το ξεκαθαρίσω μιλάω για την Ομορφιά που βγαίνει από την Ψυχή και ξεδιπλώνεται στα Μάτια και το Χαμόγελο !!! Αν και το ομολογώ ότι μου αρέσει πολύ και Εξωτερικά !!!
------------------- Το άρθρο... -----------------------
Από πολύ μικρή αισθανόταν διαρκώς ότι κάτι της έλειπε. Λοξοδρομώντας, το ανακάλυψε στο θέατρο. «Στο θέατρο μπορώ επιτέλους και εκφράζομαι ελεύθερα», παραδέχεται. «Πάνω στη σκηνή νιώθω μια ελευθερία και τη δύναμη ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Στη ζωή μου είμαι πιο ντροπαλή και χαμηλών τόνων».
Η μικρή «προϊστορία» της, κατ' αρχάς στη δεύτερη δέσμη («από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, παθολόγος ήθελα να γίνω και να γυρνάω με οργανώσεις σε όλο τον κόσμο») και κατόπιν στην τρίτη («αργότερα ήθελα όσο τίποτα να γίνω αρχαιολόγος»), αφήνει το αποτύπωμά της στην πολυπρισματικότητα των καθηλωτικών θεατρικών ερμηνειών της. «Ολη αυτή η "προ-παιδεία" ήταν ένα μεγάλο εφόδιο για το θέατρο. Σίγουρα με πλούτισε», υποστηρίζει. «Ομως, το ταλέντο είναι ένα πολύ μυστήριο πράγμα: βλέπεις παιδιά χωρίς καμιά εμπειρία ζωής, που μόλις έχουν τελειώσει το σχολείο και σε καθηλώνουν σκηνικά. Πού βρήκαν το "υλικό"; Κανείς δεν ξέρει».
Στις πανελλαδικές, που ξαναδίνει μετά την Ιατρική, αντί για την Αρχαιολογία θα μπει στη Θεολογική. Δεν τη γεμίζει. Θα βρει διέξοδο στην πανεπιστημιακή θεατρική ομάδα. Ενα χρόνο μετά δίνει εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δεν περνάει. Πεισμώνει και ξαναδίνει. Επιτυγχάνει.
Θα την ανακαλύψει τελειόφοιτη στην οντισιόν για τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφκσι ο Λιβαθινός. Είναι η εποχή που το «φυτώριο» της Πειραματικής Σκηνής βρίσκεται στο απόγειό του. Ο Λιβαθινός θα την «ξαναχρησιμοποιήσει» στη «Μασκαράτα» του Λέρμοντοφ. Στην καρναβαλίστικη, χαοτική παράσταση διασώζεται από το πλήθος των ηθοποιών. Τη σκυτάλη από τον Λιβαθινό θα πάρει η Ρούλα Πατεράκη, που την επιλέγει για τον «Βυθό» του Γκόρκι (στο Εθνικό Θέατρο).
«Την Πειραματική Σκηνή την ήξερα πολύ πριν μπω στη σχολή του Εθνικού. Εβλεπα όλες τις παραστάσεις της από το σεξπιρικό "Αγάπης αγώνας Αγονος" και μετά. Λάτρευα τη δουλειά της. Οταν στον "Ηλίθιο" βρέθηκα ανάμεσα σε αυτούς που θαύμαζα, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο Στάθης Λιβαθινός είναι μια πολύ μεγάλη σχολή», τονίζει η Κίτσου. «Ισως πιο σπουδαία κι από τη δραματική του Εθνικού. Αυτό είναι κάτι που το έζησα και με την κυρία Πατεράκη. Μια αληθινή διανοούμενη του θεάτρου, που έχει το δικό της θεατρικό σύστημα και ξέρει ακριβώς τι θέλει».
Μεταμορφωμένη με καρέ καστανό μαλλί ως Μαρία Πολυδούρη στον τηλεοπτικό «Καρυωτάκη» του Τάσου Ψαρρά -για το χατίρι του «θυσίασε» την καστανόξανθη κόμη/χείμαρρο- η Μαρία Κίτσου αποκαλύπτει ότι και στην τηλεόραση υπάρχει περιθώριο για ερμηνεία ημιτονίων. «Ο Ψαρράς έθεσε όρο να μην κάνουμε τίποτα άλλο όσο διαρκέσουν τα γυρίσματα. Για 8 μήνες, από τον Ιούλιο, αφοσιωθήκαμε στον "Καρυωτάκη" δουλεύοντας 12ωρα σαν τους στρατιώτες. Ηταν πολύ δύσκολο γιατί δεν είχα εμπειρία από την τηλεόραση -αν και δεν μπορώ να φανταστώ ιδανικότερα γυρίσματα. Μόνο μια ταινία είχα κάνει, τον "Τελευταίο γυρισμό" της Κορίνας Αβραμίδου. Αλλά η τηλεόραση δεν είναι σινεμά, είναι άλλο μέσο».
Ο φακός την έχει ερωτευτεί. Δεν συμφωνεί. «Δεν ξέρω τελικά αν μου αρέσω. Είμαι με τις... μέρες μου! Το πρόσωπό μου έχει την ιδιότητα να αλλάζει διαρκώς. Το πώς αισθάνομαι και το αν είμαι ή όχι καλά αποτυπώνεται πάνω του».
Την Πολυδούρη τη γνώριζε, αλλά με το σίριαλ εμβάθυνε στο έργο και τη βιογραφία της διαβάζοντας τα άπαντά της και μαζί το ημερολόγιό της. «Ηταν διαρκές το ψάξιμο και πάμπολλες οι συζητήσεις. Η ζωή της καθρεφτίζεται στο έργο της. Το ημερολόγιό της είναι χάρτης. Με βοήθησε πολύ».
Το ότι πίσω από την αέρινη εύθραυστη όψη κρύβεται απαστράπτων ένας σύνθετος ψυχικός κόσμος, η Κίτσου το αποδεικνύει τις τελευταίες μέρες ξανά στο Κέντρο Λόγου και Τέχνης «104». Μαζί με τον Μάνο Καρατζογιάννη ερμηνεύει, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη, τη δύσκολη ποίηση των ερωτικών σονέτων του Σέξπιρ. Η παράσταση («Σονέτα») είναι σύνθεση 29 σονέτων από τα εκατόν πενήντα τέσσερα του Βρετανού βάρδου. Επίκεντρό τους η σεξπιρική «dark lady»: «Με τα σονέτα του ο Σέξπιρ απευθύνεται σ' αυτή τη σκοτεινή γυναίκα και σε έναν όμορφο νεαρό. Σε κάποια διαφαίνεται ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσά τους. Μιλούν για την ανάγκη μας να αγαπηθούμε».
Το καλοκαίρι θα ξεκουραστεί. Το χειμώνα έχει πάλι «κουπί». «Θα είμαι η Κασσάνδρα στις "Τρωάδες" δωματίου, που θα ανεβάσει ο Β. Θεοδωρόπουλος. Το περιμένω πώς και πώς. Οπως βλέπετε, πηγαίνω από τη μια dark lady στην άλλη και από ποίηση σε ποίηση».
* Τα «Σονέτα» παρουσιάζονται σε μετάφραση Διονύση Καψάλη, σκηνικά-κοστούμια Μαργαρίτας Χατζηιωάννου, μουσική Αριστείδη Μυταρά και επιμέλεια κίνησης Πέτρου Γάλλια.
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
One RADIO with PERFECT Music...
Επιτέλους το Radio με την πιο ωραία μουσική είναι On-Line. Σας το είχε υποσχεθεί και το έκανε.
Αλλάξε συχνότητα από 89,9 σε 103,3 στα FM... και βγαίνει στον αέρα και στο Internet... Κλικ Εδώ...
Αρκεί να ανοίξετε μία νέα Καρτέλα... ή Καλύτερα ένα νέο Παράθυρο με τον Perfect Radio www.PerfectRadio.gr (Δεξί κλικ & Άνοιγμα σε Νέο Παράθυρο ή Νέα Καρτέλα)και η μέρα σας θα συνοδεύεται Μουσικά με τραγούδια από τη δεκαετία του 60 έως και σήμερα.
Προσωπικά έχω θυμηθεί πολλά αγαπημένα τραγούδια που είχαν "ξεχαστεί" στον χρόνο.
Η Καλύτερη Ραδιοφωνική Μουσική που έχω Ακούσει !!!
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Αλλάξε συχνότητα από 89,9 σε 103,3 στα FM... και βγαίνει στον αέρα και στο Internet... Κλικ Εδώ...
Αρκεί να ανοίξετε μία νέα Καρτέλα... ή Καλύτερα ένα νέο Παράθυρο με τον Perfect Radio www.PerfectRadio.gr (Δεξί κλικ & Άνοιγμα σε Νέο Παράθυρο ή Νέα Καρτέλα)και η μέρα σας θα συνοδεύεται Μουσικά με τραγούδια από τη δεκαετία του 60 έως και σήμερα.
Προσωπικά έχω θυμηθεί πολλά αγαπημένα τραγούδια που είχαν "ξεχαστεί" στον χρόνο.
Η Καλύτερη Ραδιοφωνική Μουσική που έχω Ακούσει !!!
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)