********* ********************** DSV Blog: 02/11/18

Κυριακή, Φεβρουαρίου 11, 2018

Όχι ... Δεν θα σιωπήσω !!!


Ναι, θυμάμαι Μοντεχρήστο ... τα όμορφα χρόνια του Δημοτικού - Γυμνασίου .. που ήμασταν αχώριστοι και φίλοι και πηγαίναμε παντού μαζί.

Τότε δεν υπήρχε κάτι να μας χωρίσει ... Απλά πλακωνόμασταν λίγο για τις Ομάδες ... και μετά πάλι καλοί φίλοι και αγαπημένοι. Τα λεφτά παρόλο που μπορεί να ήταν πιο λίγα ... πιο πολλά στον καθένα μας .. δεν μας ένοιαζε ... γιατί η διασκέδασή μας ήταν το παγκάκι της γειτονιάς ... το σχολείο για μπάλα ... και το πάρκο της άλλης γειτονιάς για κοπέλες.

Θυμάμαι απλώς ότι η οικονομική διαφορά μεταξύ μας φαινόταν στο πάχος της μερέντας πάνω στο ψωμί ... Στο φτωχό παιδί ίσα ίσα που φαινόταν πάνω στο ψωμί και στο φραγκάτο έτρεχε από δίπλα και το έγλειφε με την γλώσσα για να μην λερώσει την μπλούζα και τον μαλώσει η Μάνα του.

Όλα τα άλλα ήταν περίπου τα ίδια ... Το ντύσιμο ... το κολατσιό στο σχολείο ... και το παγωτό από το ζαχαροπλαστείο. Άλλα δεν χρειαζόμασταν ... Με τα πόδια και δωρεάν παντού.

Πέρασαν όμως τα χρόνια και σε είδα με πολλά χαρτονομίσματα στην τσέπη ... γιατί η μάνα σε ήθελε να τριγυρνάς στα Κλαμπ γιατί δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί μαζί σου ... και ο μπαμπάς δεν ήθελα να διακόψει την πρέφα στο καφενείο. Θυμάμαι που περνούσες και από εκεί για να πάρεις ΚΑΙ άλλο χαρτζιλίκι.

Και σκέψη για να κεράσεις ... καμία. Μόνο λίγα δανεικά ... και δεν περνούσε μία - δύο μέρες που να μην μας τα ζητήσεις επιτακτικά. Είχες αυτοκίνητο και μας παρακαλούσε να έρθουμε για να έχεις παρέα για να πάμε στο πήλιο .. και όταν γυρνούσαμε ζητούσες το αντίστοιχο μερίδιο βενζίνης από όλους μας. Και ας πήραμε εμείς τυρόπιτα και εσύ έφαγες πίτσα και κρουασάν.

Σε είδα αργότερα στον Στρατό ... να κάνεις την θητεία σου στο λιμάνι ... σε ένα σπιτάκι μέσα .. χωρίς κανέναν αξιωματικό ... Απλά είχε ένα κρεβάτι .. για να κοιμηθείς μέχρι τις 12 το μεσημέρι γιατί ήσουνα μέχρι τις 5 το πρωί στα κλαμπ και στα γούστα. Ε .. είχες φροντίσει να σε ειδοποιήσουν ... αν ποτέ και σπάνια έκανε την εμφάνισή του κανένας αξιωματικός ... Μην σε πιάσει στον ύπνο και σε περάσει για Λαμόγιο.

Λίγα χρόνια μετά είδα να παντρεύεσαι και να κάνεις παιδί, και να κάνεις παρέα ΜΟΝΟ με όσους είχαν άκρες και βύσματα για να βρούνε σε σένα και την γυναίκα σου θεσούλα στο Δημόσιο. 

Μετά στην Κρίση σε είδα να φέρνεις λαμόγιο μηχανικό της ΔΕΗ για να πειράξει το ρολόι οπότε να πληρώνεις τα μισά στην ΔΕΗ από ότι καταναλώνεις και να καις το Ερκοντίσιον ΌΛΗ την μέρα και στους 20 βαθμούς για να έχεις Φουλ Δροσιά.

Άρχισα βέβαια σιγά σιγά να μην σε βλέπω ... γιατί από μένα δεν θα μπορούσες να πάρεις τίποτα .. γιατί ήμουνα πολλά χρόνια άνεργος ... δεν έχω παρτίδες με βύσματα και άκρες και μπάρμπες στην Κορώνη ... οπότε ΔΕΝ έχω τίποτα να σου Προσφέρω.

Τόσα χρόνια έλεγα την γνώμη μου όταν με ρωτούσες ... αλλά με χαμηλούς τόνους γιατί ήσουν παιδικός μου φίλος ... αλλά ποτέ από μόνος μου δεν ήρθα να σου χτυπήσω την πόρτα για να σου πω πόσο λαμόγιο είσαι και πόσο αντιανθρωπιστής κοιτώντας μόνο τον Εαυτούλη σου και την στενή σου Οικογένεια ... και για τους άλλους έλεγες "Να είμαι εγώ καλά και η Οικογενειά μου ... και δεν πάει να γαμηθεί το Σύμπαν" ...!

Μην έχεις όμως την απαίτηση και την ψευδαίσθηση .. επειδή δεν σου τα λέω ... να πιστεύω ότι είσαι οκ και σωστός.

Όχι Μοντε-Χρήστο ... δεν θα σιωπήσω. Θα βγάλω την Αδικία από τις χορδές μου .. γιατί τόσα χρόνια ο περισσότερος κόσμος και ο διπλανός μας ... περνάει δύσκολα και έχει κάποια κεριά για φως .. γιατί το ρεύμα του το χρεώνουνε στην κανονική τιμή ... και δεν έχει να το πληρώσει !!! 

Όχι ... Δεν θα σιωπήσω !!! 

Είναι για άλλους το Σσσστττ... Σώπα !!!