Γιατί δεν έχω μια μεριά, να γύρω το κορμί μου...

Αυτός ο Ζούδιαρης γράφει πολύ όμορφα τραγούδια. Και μέσα από φωνές σαν του Λιδάκη το αποτέλεσμα είναι ... Καταπληκτικό.

Μου άρεσε πολύ ο στίχος. Ιδίως οι "ταμπέλες" της Πλώρης και της Πρύμνης.

Δεν ξέρω, αλλά εγώ "είδα" και μία άλλη διάσταση που θα θελα να σχολιάσω.

Συνήθως όλοι κρίνουμε κάποιον από τις αρχικές τους Αντιδράσεις και μένουμε μόνο εκεί. Δεν εμβαθύνουμε. Δεν μπαίνουμε στην Διαδικασία να καταλάβουμε για ποιο λόγο έκανε αυτό που έκανε. Για πιο λόγο συμπεριφέρεται έτσι...


Όλες οι πράξεις έχουν δύο οπτικές. Ο Τρόπος που γίνονται και ο Λόγος που γίνονται. Συνήθως οι περισσότεροι συμπεραίνουν τον Λόγο από τον Τρόπο, και πολλές φορές κρίνουν άδικα.

Σκέφτονται κοντόφθαλμα. Γιατί όμως...??? Γιατί δεν νοιάζονται αν αδικήσουν. Κρίνουν εγωιστικά !!!

Αυτό είδα σε αυτό το τραγούδι που μιλάει για Λευτεριά. Έχουμε συνδυάσει την Λευτεριά με τον ηρωισμό, το Θάρρος, την Τόλμη και την Αντοχή....... Μόνο !!!

Και σχεδόν όλοι βλέπουμε μόνο την ταμπέλα της Πλώρης... "Λεύτερος"................. και ΠΟΤΕ την ταμπέλα της Πρύμνης..."Δεν Αντέχω" !!!



Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης

Ένα καρά- ένα καράβι της φυγής,
ένα γλυκό καράβι,
στα όνειρα, στα όνειρά μου έρχεται
και μπαίνει κάθε βράδυ...

Στην πλώρη γράφει λεύτερος
στην πρύμνη δεν αντέχω
κι έχει στα άλμπουρα ψηλά,
ό,τι εγώ δεν έχω...

Κι ο καπετάνιος με ρωτά
κι ο καπετάνιος λέει,
"μήπως πεινάς,
μήπως πεινάς, μήπως διψάς,
κι είσαι σκοτεινιασμένος" ;





"Μήτε πεινώ,
μήτε πεινώ, μήτε διψώ,
μα ψάχνω μια πατρίδα
γιατί δεν έχω μια μεριά,
να γύρω το κορμί μου,
αν με προδώσει η θάλασσα,
ο σκύλος κι η καλή μου"...

Ένα καρά- ένα καράβι της φυγής
ένα γλυκό καράβι,
στα όνειρά, στα όνειρά μου έρχεται
και φεύγει κάθε βράδυ....




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

... κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο...

Εν λευκώ

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα 'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα 'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει
να 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...





Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα 'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα 'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα 'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα...

Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....


Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

I m a g i n a r y...

Πιστέψτε με. Θέλω πολύ να διαβάσω αυτά που θα γράψω. Μου λείπουν πάρα πολύ. Πολύ περισσότερο από εσάς.

Τι "Εσάς" δηλαδή.... Μετά από τόσο καιρό αμφιβάλω αν έμεινε και κανένας που να μπαίνει στο αραχνιαζμένο Blog.... που κάποτε έσφυζε από ζωή.

Τώρα θα έλεγα πολλά και θα εξηγούσα πως έφτασε εκεί. Είναι πολύπλοκο όμως και για πολλούς και διάφορους λόγους δεν μπορώ να το κάνω.

Πάντα η Φαντασία για μένα έπαιζε βασικό ρόλο έμπνευσης και δημιουργίας. Σχεδόν πάντα έβρισκε ανταπόκριση.



Αυτό τον καιρό δεν έχει φωνή. Η Αλήθεια είναι ότι κάτω από άλλες συνθήκες, αν έγραφα ελεύθερα, θα έγραφα πάρα πολλά. Τώρα όμως δεν με αφήνει. Με Δεσμεύει. Με Εγκλοβίζει... Και είναι το χειρότερο. Γιατί δεν νιώθω ελεύθερος.

Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι σε στιγμές "αφωνίας" η Φαντασία δεν παύει να υπάρχει. Δεν σταματάει. Δεν χάνεται. Απλώς αλλάζει κατεύθυνση και στρέφεται προς τα μέσα.

Πρέπει να βγει... Πρέπει να απεγκλωβιστεί... Πρέπει να μοιραστεί...


Γνώριμος ο τρόπος. Πως όμως αφού ........... ???




I linger in the doorway
Of alarm clock screaming
Monsters calling my name
Let me stay

Where the wind will whisper to me
Where the raindrops
As they’re falling tell a story

In my field of paper flowers
And candy clouds of lullaby
I lie inside myself for hours
And watch my purple sky fly over me

Don’t say I’m out of touch
With this rampant chaos- your reality
I know well what lies beyond my sleeping refuge
The nightmare I built my own world to escape

In my field of paper flowers
And candy clouds of lullaby
I lie inside myself for hours
And watch my purple sky fly over me

Swallowed up in the sound of my screaming
Cannot cease for the fear of silent nights
Oh how I long for the deep sleep dreaming
The goddess of imaginary light



Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Serenade

Did you see the lights
As they fell all around you
Did you hear the music
A serenade from the stars

Wake up, wake up
Wake up and look around you
We're lost in space
And the time is our own

Whoa, whoa
aaaaa





Did you feel the wind
[ Find more Lyrics on http://mp3lyrics.org/bLa ]
As it blew all around you
Did you feel the love
That was in the air

Wake up, wake up
Wake up and look around you
We're lost in space
And the time is our own

Whoa, whoa
aaaaa

The sun comes up
And it shines all around you
You're lost in space
And the earth is your own

Whoa, whoa
Whoa