Μήπως ... όχι μόνο μαζί τα φάγαμε ... αλλά συνεχίζουμε ΜΑΖΙ να τα τρώμε ???

Σήμερα εκμεταλλευόμενος τις ευεργετικά πλεονεκτήματα του ανέργου έπινα καφέ στην ηλιόλουστη παραλία ενώ διάβαζα ένα περιοδικό για υπολογιστές ... 

Το κάνω συχνά αυτό ... Δεν μπορώ να διαβάζω μέσα στο σπίτι ... Νομίζω ότι είμαι πάλι στο σχολείο ... 

Εκεί λοιπόν που έριχνα και μια ματιά στον πολύ κόσμο που υπήρχε ... είδα και έναν φίλο μου ... 

Τον φωνάζω και έρχεται χαμογελαστός στο τραπέζι μου ... 

Που είσαι τον ρωτάω ... Αν ήξερα ότι δεν έχεις σεμινάρια θα σε έπαιρνα τηλέφωνο για να πιούμε μαζί καφέ ... Έχουμε χαθεί ... 

Ε... στο σεμινάριο, μου λέει, είμαι και τώρα ... 

Αααα πάλι τα ίδια, του λέω με το κεφάλι κουνάμενο ... Πάλι τα ίδια ???

Τι να κάνω μου λέει ... Να παίζω Αγωνία ??? ( Παιχνίδι με Τράπουλα ) ... Από το να παίζω Αγωνία ... καλύτερα να πιω έναν καφέ ... Αφού δεν έχουμε ακόμα ούτε Εισηγητή ... και τα σεμινάρια τελειώνουν τον Απρίλιο ... Και πραγματικά ... είναι από τους πιο τίμιους και σωστούς Έλληνες Πολίτες που γνωρίζω. 

Δλδ ... 5 € την ώρα επί 8 ώρες ... επί 20 άτομα που έχει το σεμινάριο ... επί πόσα σεμινάρια στον ΟΑΕΔ του Βόλου ... επί πόσες Πόλεις στην Ελλάδα ... πόσα εκατομμύρια μόνο από τα σεμινάρια ... Και μην μου πείτε ότι σας λέω κάτι άγνωστο ... Χρόνια τα ξέρουμε αυτά ότι γίνονται έτσι ... 

Προσωπικά έχω να ανανεώσω την κάρτα Ανεργίας μου ... πάνω από ένα χρόνο ... γιατί ένιωθα συμμέτοχος σε αυτή την κοροϊδία ... 

Είμαι όμως όπως και πάρα πολλοί άλλοι εξαντλημένος οικονομικά ... και σκεφτόμουνα καιρό τώρα να ανανεώσω την κάρτα μου για να κάνω κανένα σεμινάριο ... ή μήπως βρω κατά τύχη δουλειά ... Δεν ήξερα όμως ότι συνεχίζεται αυτό το πανηγύρι ... Νόμιζα ότι τώρα στον πάτο που είμαστε, τα πράγματα θα είχαν αλλάξει ... Και αν όχι στην Νοοτροπία, που αυτή έχει εμποτιστεί με την Λαμογιά και την Εξυπνάδα του Έλληνα ..., τουλάχιστον θα υπήρχαν καλύτερες δικλίδες ασφαλείας με ελέγχους και έρευνες ... για να μην πηγαίνουν τα λεφτά στον βρόντο ... 

Εγώ τι να κάνω τώρα ??? Να προσπαθήσω να μπω ( με βύσμα εννοείται ... αλλιώς πρέπει να κερδίσεις το Λόττο ) σε κάποιο Σεμινάριο για να πάρω κάποια ευρώ και να επιμορφωθώ ... ή θα είμαι και εγώ ένας από αυτούς που "μαζί τα τρώνε" ??? 

Με αναγκάζουν να παρανομήσω και να γίνω ... μέρος του συστήματος ???

Μήπως ... όχι μόνο μαζί τα φάγαμε ... αλλά συνεχίζουμε ΜΑΖΙ να τα τρώμε ??? 

Και τι πρέπει να κάνω ... για να συνεχίσω να βαδίζω στην Ελευθερία μου ??? 

Τι ??? 

Η μεγαλοσύνη της φτώχειας ...

Η μεγαλοσύνη της φτώχειας

Ν. Λυγερός

 Jean Valjean: Γιατί κλαις;

Cosette: Επειδή είμαστε φτωχοί.

Jean Valjean: Και γιατί σε πειράζει;

Cosette: Γιατί τα όνειρα είναι ακριβά…

Jean Valjean: Δεν έχεις ανάγκη από όνειρα.

Cosette: Γιατί; Οι άλλοι δεν έχουν;

Jean Valjean: Όσοι έχουν μείνει με αυτά. Τα όνειρα τα έφτιαξε η κοινωνία και τα δίνει για να μη ζητάμε τίποτα.

Cosette: Μα δεν ζητώ τίποτα!

Jean Valjean: Αυτό είναι το πρόβλημα.

Cosette: Η ελεημοσύνη;

Jean Valjean: Όχι, πρέπει να διεκδικείς!

Cosette: Τι πράγμα;

Jean Valjean: Τα δικαιώματά σου.

Cosette: Μα δεν είχα ποτέ…

Jean Valjean: Τώρα είμαι εδώ.

Cosette: Θα μου δώσεις δικαιώματα;

Jean Valjean: Όχι.

Cosette: Ε, τότε;

Jean Valjean: Θα σε βοηθήσω για να τα πάρεις.

Cosette: Και ποιο πρέπει να πάρω;

Jean Valjean: Το δικαίωμα της ζωής.

Cosette: Μα το έχω αυτό.

Jean Valjean: Όχι ακόμα.

Cosette: Γιατί;

Jean Valjean: Δεν μπορούν να σου επιβάλλουν μια άθλια ζωή!

Cosette: Κι όμως δεν έχω άλλη.

Jean Valjean: Τώρα μαζί μου θα έχεις άλλη.

Cosette: Είσαι πλούσιος;

Jean Valjean: Όχι.

Cosette: Και τότε πώς θα με βοηθήσεις;

Jean Valjean: Και οι Άθλιοι βοηθούν.

Cosette: Πώς είναι δυνατόν;

Jean Valjean: Λόγω της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Cosette: Αφού δεν έχουν τίποτα.

Jean Valjean: Δεν έχουν τίποτα από αυτά που αγοράζονται. Έχουν όμως τα άλλα.

Cosette: Και θα μου τα πουλήσουν;

Jean Valjean: Όχι θα τα μοιραστούν μαζί σου.

Cosette: Έτσι θα κάνεις κι εσύ;

Jean Valjean: Ναι.

Cosette: Θα μου δώσεις από το ψωμί σου; Θα το μοιραστούμε;

Jean Valjean: Όχι. Αυτό είναι όλο για σένα.

Cosette: Κι εσύ;

Jean Valjean: Εγώ;

Cosette: Ναι εσύ!

Jean Valjean: Εγώ έχω εσένα.

Cosette: Πώς μ’ έχεις;

Jean Valjean: Είμαι υπεύθυνος για σένα.

Cosette: Κι εγώ;

Jean Valjean: Είσαι ελεύθερη.

Cosette: Είμαι ελεύθερη μόνο μαζί σου.

Jean Valjean: Τότε θα είμαι πάντα κοντά σου.

Cosette: Αλλά θέλω να τρως κι εσύ μαζί μου!

Ασπρόμαυρος μονόλογος - Ν. Λυγερός

Ασπρόμαυρος μονόλογος 

 Ν. Λυγερός 

Chaplin: Σήμερα σκέφτηκα για πρώτη φορά πως στην τελική κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ τη φωνή του Αλήτη. Βεβαίως τότε ήταν η εποχή του βουβού κινηματογράφου και υπάρχει δικαιολογία. 

Η αλήθεια είναι άλλη. Αλλά σε ποιoν να το πω δίχως να με περιγελάσουν; Τώρα που πέθανε η σιωπή στον κινηματογράφο και υπάρχει τόσος θόρυβος πλέον πώς να μιλήσεις για την αθόρυβη σκέψη και τη σιωπηλή ανθρωπιά. 

Αν σκεφτώ όμως πόσος κόσμος δάκρυσε με τις πράξεις του και τις κινήσεις του, τότε δεν μπορώ να μην πω δύο λόγια. Ο Αλήτης ήταν σιωπηλός για ν’ακούσει καλύτερα τον πόνο των άλλων και για να τους βοηθήσει με την συμπόνια του αλλά και τις αγκαλιές του. 

Αν ήξερες πόσο είχε ανάγκη ο κόσμος από αγκαλιές, θα έκλαιγες. Αλλά δεν ξέρεις και δεν μπορείς να το φανταστείς. 

Κοίτα γύρω σου όταν είσαι στη σκηνή, κοίτα το βλέμμα τους που περιμένουν την παραμικρή σου κίνηση προς αυτούς. Αυτό είχε καταλάβει από την αρχή ο Αλήτης. Κι αν έτρεχε ήταν μόνο και μόνο για να προφτάσει ν’αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο και παιδιά. Ναι, μικρά παιδιά που προσπαθούν να τον κρατήσουν μέσα τους, την ώρα που η κοινωνία τα έπιανε για να γίνουν πολίτες, οι οποίοι δεν θα αντιστεκόταν σε κανένα αυταρχικό σύστημα. 

Έτσι ήταν ο Αλήτης, ο επαναστάτης της φακής που ήθελε να ζήσει ελεύθερος ακόμα και εκεί που δεν υπήρχε πια ελευθερία, αλλά μόνο βία και γενοκτονία. Ξέρω, ξέρω δεν είμαι αστείος, αλλά τι να κάνουμε όταν θυμάμαι τον Αλήτη μου έρχεται να χαμογελάσω βέβαια αλλά περισσότερο ακόμα να κλάψω και από χαρά, διότι μέσα στη καρδιά του είχα βάλει τόσο ανθρωπιά που ξεχείλιζε και λέρωνε όλους τους άλλους γύρω του. 

Έτσι τους καθάριζε από την βρωμιά την κοινωνική, του συστήματος που δεν έφευγε δίχως θυσίες. Και τώρα μοιάζω με ηλίθιο που λέει ανισόρροπα λόγια. Δεν πειράζει μερικοί και μερικές θα με καταλάβουν. Τουλάχιστον όσοι άκουγαν τη σιωπή του Αλήτη, αλλά και τη συγκίνηση του όταν ανακαλύπτει την αγαπημένη του, την τυφλή που βλέπει επιτέλους. Κι αν είχε ένα τρύπιο παντελόνι δεν ήταν παρά μόνο για να σκορπά πιο εύκολα την χαρά που αγαπούν τόσο πολύ τα τριαντάφυλλα της ζωής μας. 

Είδες δεν θα κλάψω ακόμα κι ας είμαι λυπημένος που σου λέω όλα αυτά. Και ξέρεις γιατί ; Διότι κατάλαβα πως και εσύ ακόμα και αν δεν λες λέξη μαζί μου, τον αγάπησες και θέλεις κι εσύ τώρα μια αγκαλιά. 

Την αγκαλιά μου!

Γίνε με στίχους η φωνή του αποκλεισμένου, με ήχους ...

Blah – Blasphemy      
 
Στίχοι: B.D Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης
Μουσική: B.D Foxmoοr, Μιχάλης Μυτακίδης
Πρώτη εκτέλεση: Active Member


Πρώτα απ’ όλα η σιωπή δεν προβλέπεται.
Όποια κάνη στην αλήθεια και να στρέφεται
πάντα φτάνει έστω κι αργά εκεί που πρέπει
να γαμήσει τα μυαλά τα καθώς πρέπει.
Σε ‘σας μιλάω με τις πολλές αμφιβολίες
κι ένα βουνό σέρνω μαζί μου αυθαιρεσίες·
χωρίς ικεσίες απευθύνομαι σ’ όσους τολμούν
να σηκώσουν το χέρι και να πουν (πως)
ορκίζομαι τη ζωή να μην προδώσω·
ορκίζομαι ό,τι μπορώ θα γλιτώσω· ορκίζομαι ποτέ να μην το βουλώσω
κι άνθρωπος κι εγώ κάποτε ελεύθερος να νιώσω.
Κι εμπρός βλάσφημος να μείνω κι εχθρός,
η αξιοπρέπεια είναι ο μόνος μου οδηγός,
μα όχι προς το φως – το καπηλεύονται οι άδειοι –
ούτε προς το σκοτάδι το ξεραμένο πηγάδι,
Μα προς εκείνο το κρυφό το μονοπάτι πέρα
κι αν είμαι άξιος να το περάσω σαν σφαίρα
που θα κεράσει το τίποτα λαβωματιά θανάσιμη
– code 11, blah blasphemy.

Ματώθηκες απ’ όλα τ’ ανιστόρητα
και στάθηκες κοντά σ’ όλα τα απαρηγόρητα,
πύρινη γλώσσα γίνε τώρα και λαβωματιά θανάσιμη
– code 11, blah blasphemy
Στα συγκαλά σου, έλα, έχεις γερή κράση.
Τους τα ‘χωνες στη φέξη, τώρα χώσ’ τα και στη χάση·
σε καρτερούν οι αποκλεισμένοι οι προδομένοι κι οι άσημοι
– code 11, blah blasphemy.

Πριν ορκίστηκα, με το χώμα ταυτίστηκα
ήπια τον ουρανό και δε γκρεμίστηκα.
Κι απλά είμαι ένας αλήτης μόνο από το Πέραμα,
σκέψου τι θα κάνεις εσύ αν βρεις το πέρασμα.Ξεκόλλα· τα όμορφα σου ανήκουνε όλα
και μίλα - κι απόψε κάπου ξεγεννάει η ξεφτίλα.
Διαλέγουνε κομμάτια σου και κάνουνε μοντάζ,
βούτα ένα σπρέι και κάνε στη ψυχή τους σαμποτάζ.
Γίνε με στίχους η φωνή του αποκλεισμένου, με ήχους
η οργή του κουρασμένου στους τοίχους,
η ντροπή του ξεπεσμένου, ελπίδα στα μάτια κάθε φοβισμένου.
Προκειμένου να σ’ ακούσουν, βλαστήμα –
έτσι κι αλλιώς για όλους μας έπεσε σύρμα
να μαντρωθούμε, με κάθε τρόπο να διασυρθούμε
και με κάθε μέσο να διαλυθούμε.
Εγώ αρνούμαι, εμείς κερδίσαμε ό,τι ζούμε.
Kι ας μας κλέβουν τα μισά, δεν υπακούμε.
Ό,τι είναι θα το πούμε· τρέμετε ξεπουλημένοι κι άτιμοι –
θα επιβιώσουν κι οι βλάσφημοι.

Καταλάβατε λοιπόν γιατί εγώ δεν έχω φωτό ???

Λοιπόν, για να τελειώνουμε με την Μαλακία ... ( αν και η Μαλακία ... είναι σαν την Βλακεία ... δεν τελειώνει ποτέ )  ... αυτή η φωτό είναι μέσα από το fb ... 

Αφού αυτός που την έχει βάλει δίνει το δικαίωμα κοινοποίησης, μπορεί ο καθένας να την κοινοποιήσει όπου θέλει όπως κάνω και εγώ τώρα ... 

Αν δεν θέλει να την βλέπουν όλοι και μόνο μερικοί ... βάζει περμίσιονς όπως έχω κάνει και εγώ με τις προσωπικές φωτό μου ... ή να μην τις βάλει καθόλου φόρα παρτίδα στο Ιντερνετ ... 

Όταν τις βάζει φόρα παρτίδα ... δεν μπορεί να δεσμεύσει κανέναν ... να την κοινοποιήσει ή να την πάρει ... ή να την βάλει όπου θέλει ... 

Καταλάβατε λοιπόν γιατί εγώ δεν έχω φωτό ???

Γιατί δεν γουστάρω ενώ έχω Παραφουσκώσει την Ματαιοδοξία μου και λέω ... " Κοιτάξετε τι Κούκλος και τι Παίδαρος είμαι ... και πόσα γούστα και ταξίδια κάνω ... και και και " ... μετά να κατηγορώ αυτόν που την κοινοποίησε ( ενώ θα πρεπε να τον πληρώνω για την διαφήμιση που μου κανε ... ) ... και να του αποδίδω ευθύνες !!!

Ψωνάρες - Φουμπούδες !!! 




( Σε αντίθεση με όλο αυτό ... χθες το βράδυ μία fb-friend χάρηκε πολύ που έβαλα σε άλμπουμ μου ... την πολύ όμορφη και ντίβα σκυλίτσα της ... Τι διαφορά έχει ??? Ξένη φωτό ... σε δικό μου άλμπουμ ... Και αυτό έγινε ... από λάθος ... https://www.facebook.com/photo.php?fbid=255862694500943&set=a.103251756428705.9595.100002316421196&type=3&theater ... Δείτε Σχόλια ...  )