Προσυπογράφω (DSV)ΑΚΡΙΒΩΣ COPY PASTE ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ...
http://www.facebook.com/note.php?note_id=88321191104&ref=nfΣημειώσεις του/της Mano Antonaros
Σημειώσεις του/της Mano|Σημειώσεις σχετικά με τον/τηνMano|Προφίλ του/της Mano
u never walk aloneΚοινοποίηση
Σήμερα στις 3:35 π.μ.
Εχουν περάσει τόσα χρόνια που δεν θυμάμαι πότε ήταν ακριβώς. Ηταν όμως ο ανηψιός μου, ο Φίλιππος, πολύ μικρός.
Τον είχα σπίτι και άνοιξα το pc που μόλις είχα αγοράσει. Με είχε βάλει στο κόλπο η φίλη μου η Αρτεμις.
-Είναι δυνατόν εσύ να μην είσαι στο internet?
Σωστά! Δεν ήταν δυνατόν. Αγόρασα ενα pc (του κώλου) και έκανα μια σύνδεση dial up. Τέλος! Δεν είχα ιδέα τί, γιατί και πως...
-Θες να κάνουμε download αυτό; Με ρώτησε ο Φίλιππος.
-Τί να κάνουμε;
-Download το τάδε....
-Εμ... τί είναι download;
O Φιλιππος με αγαπάει και τον αγαπάω πολύ...πρώτη (και μοναδική φορά) τον είδα να με κοιτάει με απογοήτευση αναμεμειγμένη με αηδία... Γυρισε στα παγνίδια του και δεν μου’δωσε σημασία... Δεν πρέπει να ήταν πάνω από 9-10 χρονών.
Αυτο ήταν!
Κλείστηκα στο σπίτι μου πάνω από 3 χρόνια και έμαθα ΜΟΝΟΣ μου πολλά e-πράγματα. Μέχρι που έχασα την επαφή με τους συνομηλίκους μου και δειλά-δειλα άρχισαν να ανοίγουν οι πόρτες των μικροτέρων.
Μπλα-μπλα-μπλα... Η Αλίκη-Μάνος στην Χωρα των Θαυμάτων....
Θέλησα να γίνω ιεραπόστολος του καινούργιου μέσου σε ανθρώπους που είχαμε βολταρει στη ζωή επί χρόνια. Δεν είχα φαντασθεί ότι είχαν τόσο φαρδειά τάφρο τριγύρω τους. Μισώ τις τάφρους....
Συνήθως κρατώ τους ανθρώπους σφικτά από το χέρι. Δεν τους το αφήνω με τίποτα... Μέχρι που σε κάποια στιγμή χαλαρώνω το κράτημα. Η παλαμή μου γίνεται κρύα και ιδρωμένη.. όλα κυλούν προς τα κάτω... προς την δική μου Αβυσσο.
Επαθα μόνιμο πονοκεφαλο από το:
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα Είχαν δίκιο γαμώτο. Συνάντησα καριόλες, καριόληδες, ψεύτες, απατεώνες, κουκουλοφόρους, βρωμιάρες... ειδικά στην εποχή των blogs (το λέω γιατι αυτη η εποχή πέθανε και οι μόνοι που δεν το ξέρουν είναι οι δημοσιογράφοι και οι παπάρες που κάνουν media-blogs…. Μερικοί (λίγοι) με κράτησαν εδώ, ο Αναμοχλευτής, ο michelan, η Jamaica, και 4-5 άλλοι που τόσες φορές έχω γράψει γι’ αυτούς.
Ο πονοκέφαλος όμως συνέχιζε δυνατά, σταθερά, σαδιστικά:
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
Ε λοιπόν ΟΧΙ!
ΦΑΤΕ ΕΝΑ ΜΠΟΥΤΣΟ !
Δείτε πόσοι άνθρωποι μου άφησαν ευχές για τα χθεσινά μου γενέθλια. Δεν μπορώ καν να τους μετρήσω. Ανθρωποι που δεν εχω ανταλλάξει ούτε μια λέξη παραπάνω από ενα «γεια»στο Facebook ή στο allwe.tv μπήκαν στον κόπο να γράψουν 5 λέξεις με ευχές για την ευτυχία μου, τα όνειρά μου, τη ζωή μου....να μου πουν για τη δουλειά μου...
Δεν μου’χει ξανατύχει.
Ούτε στις εφημερίδες, ούτε στα περιοδικά, ούτε στα ραδιόφωνα, ούτε στην τηλεόραση, ούτε καν στην καθημερινότητά μου. Πάντα ήμουν κοινωνικός, πάντα έκανα διάλογο με τους ακροατές, τηλεθατές, αναγνώστες μου... Δεν το’χα ξαναματαζήσει....
Ανθρωποι που θαυμάζω –ανεξαρτητως ηλικίας- είπαν: «Χρονια πολλά Μάνο!»
Ναι, θαυμάζω...
Φυσικά τους θαυμάζω γιατί όλοι είναι pioneers μιας εποχής που αλλάζει τον κόσμο.
Τον περασμένο Οκτώβρη είχε γενέθλια ένας φίλος από παλιά. Του τηλεφωνησα για ευχές...
Με ευχαρίστησε....
-Ρε συ κάθε χρόνο που περνάει όλο και λιγότεροι μου τηλεφωνούν....
-Ε, ναι... μπες μωρέ μαλάκα στο ιντερνετ.
-Χεσε με... Το διαδίκτυο απομονώνει τους ανθρώπους.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΚΙ ΟΛΕΣ!
