Είναι φορές που θυμώνω αλλά και βράζω, από το θυμό δηλητήριο πάντα στάζω...

Μια τραγουδάρα ξεχασμένη μου ήρθε απρόσμενα στα τύμπανά μου και με αναστάτωσε !!!

Ο Τσαμπουκάς και των δύο εκτελεστών βγάζει έναν Ηλεκτρικά Φορτισμένο Αέρα που καταλήγει σε Πολεμική έκρηξη !!!

Έρωτα ή Πόλεμο... Πες μου ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ τι ζητάς από Μένα ??? Σχεδόν ρητορικό έχει καταντήσει το ερώτημα... γιατί οι σχέσεις έχουν μετατραπεί σε Οδοφράγματα, σε Ανταλλαγή Πυρών, σε Εδαφικές Παραβιάσεις ΟΡΙΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ !!!

Αρκετά είναι αυτά που είπα. Το στίγμα μου το έδωσα .....

Πες μου ΤΕΛΙΚΑ.............. ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ????????????

Έλεος Guys... και από τις 2 πλευρές !!! Να ΜΟΙΡΑΣΟΥΜΕ έχουμε και όχι να ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ !!!

ΕΡΩΤΑ Η ΠΟΛΕΜΟ ....

Για πες μου, τώρα που ήρθε η ώρα για να φύγω,
στέκομαι μπροστά στην πόρτα, την ανοίγω.
Πίσω μου εσύ και ένα ναρκοπέδιο που 'χει τη μορφή σου
μα θυμίζει άλλο σχέδιο.
Γίναμε δυο ξένοι που συζούν στην ίδια πόλη,
δε το συζητάμε μα το ξέρουν όλοι.
Τίποτα κρυφό πια δε μένει πια δεν κρύβεται,
όταν μία σχέση τραυματίζεται ή θίγεται.
Φύγετε ο ένας απ' τον άλλο τώρα φύγετε,
όσο προσπαθείτε τρύπες μόνο ανοίγετε.
Τρύπα στο νερό και οι δυο σας πνίγεστε σαν τους ναυαγούς
όταν στα βαθιά ανοίγεστε.
Είναι φορές που θυμώνω αλλά και βράζω,
από το θυμό δηλητήριο πάντα στάζω,
τότε είναι που θέλω να σε πνίξω
κι άλλοτε διάπλατα τα χέρια μου ν' ανοίξω.






Έρωτα ή πόλεμο
τι ζητάς απ' τα δυο;
Έρωτα ή πόλεμο
πες μου τελικά
τι θες από μένα.

Γίνε ένα δάκρυ
γίνε μια φλόγα.
Κάνε με στάχτη,
ζήτα συγνώμη.
Γίνε μια λέξη,
Γίνε αλήθεια.
Γίνε ένα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ...

Ναι,όλα όσα είπαμε
ναι, όλα όσα ζήσαμε
δεν ξεχνιούνται πια ποτέ ναι, ναι, ναι, ναι, ναι
Ό,τι συναντήσαμε, όσα αγαπήσαμε,
μέσα μας θα μείνουνε
ναι, ναι, ναι, ναι...


Στίχοι: Νίκος Καρβέλας & Νίκος Βουρλιώτης
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "

Τόσος καιρός μετά..... τις Εφιαλτικές μέρες...

Αυτά τα δύο "Ποιήματα"..... στην σελίδα που αναρτώ τις γραπτές μου καταθέσεις όπως τις λέω Κλικ Εδώ... είναι αναρτημένα το ένα μετά το Άλλο... Φεβρουάριος 2006 με 5 Αυγούστου 2008.

Δύο χρόνια Απραξίας, πλήρους ακινησίας, νοχελικότητας όπως χαρακτηριστικά λέω στους στίχους του Πρώτου.

Και πριν Από Αυτό.... Ιούνιος 1998.... 10 Χρόνια Παντελούς Αποχής από τη Δημιουργία.... Τι Συνέβη ??? Μην τα ρωτάτε....

Ήταν τα Μαύρα χρόνια της Πνευματικής μου Εγκατάλειψης σε στενές γραβάτες και Στελεχάρες Πολυεθνικών που νόμιζα ότι θα κάνω κάτι στη Ζωή μου. Ότι μόνο μέσα από εκεί... θα ζήσω την ζωή που ήθελα Αγοράζοντας κάποιο Αυτοκίνητο για να περιορίσω τα " επικίνδυνα " ταξίδια με την Μηχανή.... ή Αγοράζοντας την Μηχανή Μεγάλου Κυβισμού για να γυρίσω όλη την Ευρώπη όπως έλεγα σε μια προηγούμενη Ανάρτηση !!!

Δεν μπορούσα όμως να το Αποφύγω μιας και χρειαζόμουν κάποιο ικανοποιητικό μέσο για να Πηγαινοέρχομαι Βόλο - Αθήνα για να βλέπω και να μεταφέρω τον Άρρωστο Πατέρα μου στα νοσοκομεία της Προχωρημένης Αθήνας.

Ημερομηνία περιπέτειας στα δύσκολα μονοπάτια του Καρκίνου.... Ιούλιος 1998... Ημερομηνία απόδρασης από τον Άδικο τούτο κόσμο 30 Ιουνίου 2002.....

Άρα καταλαβαίνετε γιατί αυτή η Απραξία και η Αποχή...

Έτσι μου ήρθε σήμερα να βάλω αυτά τα 2 γραπτά για να αρχίσετε να γνωρίζεται και εκείνη την "Κρυφή" , Χλωμή περίοδο της Ζωής μου. Όχι δεν θέλω να τα ξεχάσω τα χρόνια εκείνα. Θέλω να τα θυμάμαι για να προσέχω με ποιους και σε τι Ιστορίες Μπλέκω....

Να μου θυμίζουν ότι Ευτυχία (Ιφιγένεια) δεν είναι η Χλιδάτη δουλειά, και η θέση του Manager.... σε ένα χλιδάτο Γραφείο Αρκετών τετραγωνικών.... αλλά η επικοινωνία, ή έκφραση των συναισθημάτων.... η Αυτογνωσία !!!

Σιωπώ..... δεν λέω τίποτα άλλο ..... θα τα πουν όλα τα 2 γραπτά μου.......

(9) Εφιαλτικές μέρες (Φεβρουάριος 2006)





Εφιαλτικές οι μέρες μιας ζωής με καθοδηγούμενα όνειρα

Από χέρια μίζερα, αδιάφορα και φοβισμένα

Τυραννία η παραχώρηση μιας στάλας πνοής

Παρατείνοντας το μαρτύριο μιας μαρτυρικής επιβίωσης



Καταραμένη η στιγμή που η ανάγκη σε φέρνει στην ανάγκη άλλων

Που μία αδύναμη μοίρα σε αναγκάζει να ακολουθείς την μοίρα άλλων

Που το τιμόνι της ζωής σου αναγκάζεσαι να το αφήσεις σε άλλα χέρια

Σε χέρια που απλώς σε γλιτώνουν από τη θανάσιμη σύγκρουση



Έντονος ο θυμός στην εικόνα της παράφορης αδιαφορίας

Στην εικόνα της πλήρους ακινησίας, της νοχελικότητας

Που κάποιοι τη θεωρούν δώρο ζωής, σωτηρία

Αφού χωρίς αυτή δεν θα μπορούσες να …… επιβιώνεις



Τυραννικό μονοπάτι η μοναδική επιλογή της σιωπής

Φαρμακερό βέλος στις χορδές η έλλειψη φωνής

Αβυσσαλέο το μαρτύριο προσμονής ανταπόκρισης

Από εθελότυφλα μάτια και βαρήκοα ότα.









(10) Τόσος καιρός μετά (5 Αυγούστου 2008)





Μετά από τόσο καιρό, στον απόηχο μιας προτροπής

Δάχτυλα τρεμάμενα ψάχνουν τα κατάλληλα πλήκτρα

Κουρασμένα μάτια τρεμοπαίζουνε στο λευκό της οθόνης

Χαμένος ύπνος στην αναζήτηση των σκέψεων



Έντονοι παλμοί στον φόβο μιας ατελέσφορης προσπάθειας

Σκέψεις αμπαρωμένες στις βαθιές σπηλιές της λήθης

Μπερδεμένα μονοπάτια του μυαλού στην προσπάθεια ανασκάλευσης ιδεών

Εικόνες αχνές ξεχασμένες στο χρονοντούλαπο της παρηγοριάς



Αναβίωση μιας ξεθωριασμένης εποχής από τα συρτάρια του πάθους ;

Έντονο θέλγητρο η λαχτάρα της ελπίδας για δημιουργία ;

Μόνο η μοίρα γνωρίζει……



Το παρόν χαμογελά με ένα ελαφρύ και γλυκό μειδίαμα

Αγναντεύει τον ορίζοντα, που καιρό τώρα είχε σταματήσει το κάλεσμα

Το γλυκό τραγούδι των σειρήνων αποκοιμίζει σαν μωρά, τα περασμένα

Και εγώ με αλλεπάλληλους σαν ριπή παλμούς……..

………….ανασαίνω αθόρυβα για να μην τα ξυπνήσω.



Επιτέλους………………








Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του

Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου





Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Για σχόλια πατήστε στην λέξη .... " σχόλια "