.
Πίστευα ότι μέσα σε λίγες μέρες θα ξαναβάλω αυτό το Τραγούδι στο Blog και για διαφορετικό Άτομο... ??? Με Τίποτα...Τι Θέλω εγώ την Επικοινωνία ??? ... Γι' αυτό ξανακλείνομαι στο Καβούκι μου για να Ησυχάσω....
Το ξέρω ότι Τυχερός δεν είμαι για να πέσω σε Αυτό το 5% που Έχει Τσαμπουκά και Ειλικρίνεια. Θα πέσω στο Άρρωστο, στο Νωθρό... Η Αλήθεια είναι ότι Το Τραβάω σαν Μαγνήτης... και Κάνω ότι περνάει από το Χέρι μου για να το Τραβήξω στην Επιφάνεια...
Αλλά τι την Θέλω εγώ την Επιφάνεια ??? Θα ξαναβουτήξω... θα πιάσω την Σπηλιά μου... και θα κλείσω τα Μάτια...
Αφού δεν αντέχω να .....
.....Βλέπω ανθρώπους να ζούνε σε παράδοξους κόσμους
μακριά από τη φύση και τους φυσικούς νόμους
σε συνθήκες πνευματικού σκότους, γεννούν απογόνους
και τους μαθαίνουν στους ίδιους αφύσικους τρόπους.
Έτσι γεννιούνται και πεθαίνουν δίχως δίψα για γνώση.
Κανείς δεν ξέρει να βιώσει, μόνο να επιβιώσει,
αφού αυτά που μαθαίνει είναι αυτά που κρατά.
Είναι τα ίδια που περνάνε από γενιά σε γενιά.
Η οικογένεια είναι ανίκανη να δώσει παιδεία
και μια ψευδαίσθηση γνώσης δίνουν απλά τα σχολεία,
και η ψυχαγωγία που δεν άγει τα ήθη.
Θαμπώνει και κοιμίζει τα πλήθη.
Προάγει τη λήθη.
Και για να πούμε και τα σύκα - σύκα, τη σκάφη - σκάφη :
Κανείς δεν μπορεί να ψάξει βιβλιοθήκες ράφι - ράφι
και ν' αναγνώσει, γνώση και να διαδώσει μια δόση,
αφού αυτοί που την έχουνε σώσει, την έχουν κλειδώσει !
Και με πληγώνει καθώς βλέπω νεαρές ψυχές
να καταστρέφονται λες και δεν βλέπουν τα λάθη του χθες
από κακές διδαχές, από άγνοια και κακές συμβουλές
από παράνοια μερικές φορές.
Αφού δεν πήραν παιδεία
που αποτελεί ιδανικής κοινωνίας τον θεμέλιο λίθο,
επιλέγουν κακία δεν επιλέγουν την οδό της Αρετής, όπως ο Ηρακλής στον μύθο.
Δεν βλέπουν ψηλά
Δεν βλέπουν κι οι επόμενες γενιές ψηλά
αφού δεν πήραν παιδεία .
Είναι ένας φαύλος κύκλος
Μας εγκλωβίζει και μας στροβιλίζει σα νάνε κυκλώνας.
( επιμελώδημα )
Και θά ναι ένας μακρύς βαρύς χειμώνας
Θά ναι τώρα δυο χιλιάδες χρόνια ένας μακρύς βαρύς χειμώνας . ΑΡΤΕΜΗΣ - ΕΥΘΥΜΗΣ ... ΜΑΚΡΥΣ ΒΑΡΥΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Θα βάλω βέβαια ένα Άλλο τραγούδι που ο Στίχος θα έπρεπε να λέει " Μ' έχεις δεν μ' έχεις "... αλλά δεν πειράζει... Αυτός που θα το τραγουδάει καλά θα το λέει...
Φανταστικό Τραγούδι αλλά ποτέ δεν θα το Τραγουδούσα για Πάνω από Μερικές Μέρες... Γιατί εκτός από τις λίγες Μέρες που δεν μπορώ να ξέρω Αν την Έχω ή Δεν την Έχω... Μετά από Λίγο... Μένω η Φεύγω... Δεν μπορώ τα Ημίμετρα...
Βέβαια υπάρχουν μερικοί που ζούνε στον Φόβο και στη Σιγουριά του Σκοταδιού του Υπογείου.
Και δεν εννοώ άτομα που πάσχουν από Κατάθλιψη (για κάποιο Λόγο όλοι οι Συναισθηματικοί Άνθρωποι το περνούν). Αλλά για Άτομα που Τυραννιούνται (με την θέλησή τους) και έτσι τυραννούν και αυτούς που τους έχουν ή δεν τους έχουν...
Εγώ δεν θα παίξω αυτό το Παιχνίδι..... " Ταξιδιάρα Ψυχή ... σ' αυτό το Ταξίδι δεν θα σε Περιμένω... - Τρύπες "
Γι' αυτό και μην Ελπίζεις... Δεν θα Μ' έχεις Ούτε για το Λίγο μου... αλλά μόνο για τον ΧΡΟΝΟ που κρατάν οι Αναρτήσεις... μέχρι να βάλω Κωδικό !!!!!!!!!!!!!
Στίχοι: Λία Χατζοπούλου
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης
Σ' έχω δε σ' έχω, σε κρατώ δε σε κρατώ Ελπίζω δεν ελπίζω Σε ονειρεύομαι......
Είσαι δεν είσαι πάλι αυτή που με καλεί
Μένω δε μένω πάλι μένω απ' την αρχή
Ελπίζω δεν ελπίζω Σ' ονειρεύομαι
Γίνεσαι φωτιά κι αέρα, νερό κι αέρας, φωτιά
Μες τα χέρια μου κοιμάσαι χάνεσαι μετά
Σ' έχω δε σ' έχω, πάντα εσύ με οδηγείς
Μπαίνω δε μπαίνω στ' αδειανό μιας φυλακής
Σ' αγγίζω δε σ' αγγίζω Σε ονειρεύομαι
Ελπίζω δεν ελπίζω Σ' ονειρεύομαι
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
