Τι να γράψω τώρα γι' αυτό το Τραγούδι...Τι να πρωτοσχολιάσω...
Μετά λένε... Πάει Αυτή μεγάλωσε τώρα... Αποσύρθηκε....
Τι λέτε βρε Γελοίοι Μεσημεριανοί και Πρωινοί Κατακαημένοι... Θα μπορούσε αυτό το Αριστούργημα να το Γράψει η Χαρούλα πριν τα Σαράντα της ??? Θα μπορούσε στην φρεσκάδα των 25 να βγάλει όλο αυτόν τον Λυγμό που νιώθει ??? Ή ακόμα και στα 30 ???....
Όχι... όχι... Δεν μαθαίνονται όλα από τα Βιβλία και από τα Διαβάσματα... Πρέπει να τα Ζήσεις... να Πονέσεις ... να Διαλυθείς... να νιώθεις ότι Τελειώνεις αφού συνθλίβονται τα όνειρά σου...
Εγώ τώρα στα 39 μου την καταλαβαίνω.... και πιστεύω όχι Απόλυτα... και αυτό είναι που Φοβάμαι. Ότι στη Συνέχεια έχει και Άλλη Απογοήτευση... και άλλο Βάθος ο Πάτος... και άλλο Όνειδος !!! Αλλά το μόνο που ίσως με σώσει είναι ότι μετά από Όλα αυτά που Πέρασα, και πολύ ωραία τα μεταδίδει η Χαρούλα... μπορώ να προσέχω... αφού τώρα ξέρω Καλύτερα, γιατί.... Μεγάλωσα !!!
Και δεν νιώθω καθόλου " Μεγάλος "... Αλλά Ώριμος !!!
Πριν μερικούς μήνες σε μία Μαθήτριά μου που της Έφτιαχνα το Λάπιτοπ, όπως χαρακτηριστικά το έλεγε, την ρώτησα... πως νιώθει τώρα που τελειώνει το Πανεπιστήμιο και περνάει στην Μετά Φοιτητική Εποχή... Πως Σκέφτεται τον Εαυτό της στα 30. Παντρεμένη με 2 - 3 Κουτσούβελα ???
Ευτυχώς μου έδωσε πιο Υγιή Απάντηση από τις Κοπέλες της Εποχής μου στις Αρχές της Δεκαετίας του 90. Να μην Σχολιάσω Καλύτερα τα Όνειρα των Νέων Γυναικών (Τότε). Κοιτάξτε λίγο δίπλα σας και θα δείτε... Και να σας πω... Αυτές είναι τώρα γύρω στα 40... που πάει να πει ότι μπορεί να έχουν και παιδιά από 2 - 3 ετών... έως και 20 !!! Ωχ Παναγία μου... η Γενιά του " Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα" της 10ετίας του 80... τώρα ρυθμίζει το Μέλλον αυτού του Τόπου.
Προσοχή Μικρές... Προσοχή... Ευτυχώς η Εύη μου είπε ότι στα 30 της, δεν την ενδιαφέρει αν θα είναι Παντρεμένη και με Παιδιά, αλλά αυτό που την ενδιαφέρει είναι ότι ... οτιδήποτε και να έχει Κάνει να το έχει Κάνει καλά, και αυτό να την Κάνει Ευτυχισμένη...
" Γι' αυτό σε Γουστάρω " της είπα για Πολλοστή μέχρι εκείνη την ημέρα φορά (ίσως η μόνη Μαθήτρια ή από τις λίγες Μαθήτριες που θα έλεγα κάτι τέτοιο αφού οι περισσότερες θα το παίρνανε και Πονηρά και θα μου το χρέωναν ή σε Πέσιμο ή σε Πλάκα. Δηλαδή, να μιλάς Σοβαρά και Σωστά χωρίς να την Πέφτεις δεν γίνεται ??? . Μην νομίζετε ... και η Σημερινή Γενιά δεν έχει ξεφύγει από αυτή την Κομπλεξική Γραικύλα !!! Και ίσως τώρα να είναι και Χειρότερα. Γιατί Σήμερα ..... " Στόχος είναι τα Λεφτά... Έτσι είπε ο Μπαμπάς... έτσι είπε και η Μαμά !!! " )
Το Παράδειγμα με την Εύη το ανέφερα για να πω ότι όλο αυτό το Άγχος με τον Χρόνο είναι γεμάτο από Ανούσιες Κοινωνικές Π@π@ριές που μας έχει φορτώσει η Προηγούμενη Γενιά. Και στηρίζεται Ακριβώς στον Κομπλεξισμό της Μάνας και του Πατέρα... που μεγάλωσαν στον Κομπλεξισμό της Δικιάς τους Μάνας και του Δικού τους Πατέρα...
Έτσι τα βρήκαμε... έτσι τα Κάνουμε.
Μπράβο ρε... και η εξέλιξη της Ανθρωπότητας πως θα επέλθει ??? Ποια Ανθρωπότητα ρε Π@π@ρα θα μου έλεγε Κάποιος ...
Ε, βέβαια Ξέχασα. Όλα Αρχίζουν και Τελειώνουν στα Ασφυχτικά Όρια, που οι βαριές Αλυσίδες, μας Αφήνουν να φτάσουμε.
" Αυτοί αυτό Βλέπουν, κι' έτσι αυτό Κάνουν.... Μέχρι εκεί Μπορούν, οπότε Μέχρι εκεί Φτάνουν "... ΑΕ.
Ξέφυγα πάλι και αν αφεθώ θα γράψω 2 - 3 σελίδες Ακόμα.... Απλά το Παραπάνω παράδειγμα το ανέφερα για να επισημάνω ότι δεν είναι κακό που Μεγαλώνουμε... Δεν είναι Κακό... Αρκεί να αφήνουμε κάποια Σημάδια για να μπορούν οι Επόμενοι να βρουν από Αυτά τον δικό τους Δρόμο...
Όταν λοιπόν η Εύη μου είπε αυτό για τα 30 Χρόνια της... της είπα για να μην την πιάνει Άγχος ότι από τα 23 της και μετά πρέπει να τρέχει σε έναν αδηφάγο αγώνα δρόμου με στόχους, με κανόνες και με πρέπει....... και της είπα και Τούτο...
" Εγώ στα 20 μου σκεφτόμουνα τον Εαυτό μου στα 30 Παντρεμένο με 2 Παιδιά.... και νιώθω ότι τώρα που φτάνω τα 40 μου... ότι θα ξαναζήσω μια δεύτερη Νεότητα των 20 !!!!"....
.... απλά διαφορετικά ..... γιατί Τώρα............
Μεγάλωσα
Στίχοι: Αλεξίου Χαρούλα
Μουσική: Αλεξίου Χαρούλα
Ερμηνευτές: Αλεξίου Χαρούλα
Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο,ήπια μολυνση,ήπια ψέμα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα την δίψα μου να δω ... γιατί είμαι εδώ
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας,με στυλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς ; Άλλο εμείς. Άλλοι εμείς.....
Πάντα γι` άλλα μιλάμε-Πάντα γι` άλλους μιλάμε.
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτο-υποταγή
Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δεν σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Με μια εφηβεία λάσπη,στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι` άλλα μιλάμε- Πάντα γι` άλλους μιλάμε.
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Σύνδεση otenet
Μετά στα Silhouette
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαϊ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι` άλλα
Βάλτο στα πόδια-πονάει πολύ
Σε φτύνω σε φιλώ-δεν σε πάω μα σ` αγαπώ
Παράνοια-διάνοια-επιφάνεια
Στεριά- Πιάσαμε στεριά- Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα ... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα ... καλά μου δάκρυα- Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι` άλλα μιλάμε- Πάντα γι` άλλους μιλάμε
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ` το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει.Δεν έχει πού να πάει
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
''Kαλά να πάθει- Καλά να πάθει- Καλά να πάθει''
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε ετσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ` αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ` άλλους τ` άδικα
Να βλέπεις πρωϊνάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ.
Πάντα γι` άλλους μιλάμε
Μεγάλωσα θα πει
Να` ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά σου να γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουνε για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα.
--------------------------------------------------------------------
Και με αυτούς τους Στίχους θα δείτε (μερικοί για ακόμη μία φορά) πόσο ταιριάζουν μερικοί στίχοι από 2 διαφορετικούς Ανθρώπους... Το τραγούδι το Άκουσα Μετά από την Μέρα που έγραψα το Άσε το Δάκρυ σου....
Η Χαρούλα σε αυτό το Τραγούδι γράφει....
Δάκρυα ... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα ... καλά μου δάκρυα - Βιολογικός καθαρισμός
Και εγώ σε κάποιο βίντεο έλεγα .....
Βιολογικός Καθαρισμός !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
