Από την I-Didnt Do-it, Τρίτη, 16 Αυγούστου 2011 στις 12:57 μ.μ.
Τρελλαίνομαι για μουσακά, λαδερά και κινέζικο! (ΤΟ άσχετο). Είμαι μανιώδης καφεϊνομανής, δεν πίνω αλκοόλ (ούτε σταγόνα) και η μουσική είναι πολλές φορές τα λόγια που δεν λέω εγώ γιατί είμαι κότα. (γι'αυτό να ακούς...)
Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι είμαι εύκολος άνθρωπος, το αντίθετο μάλιστα..
Είμαι σκληρή, ναί, δεν λυπάμαι εύκολα και τα λέω -κάποιες φορές- λίγο άγαρμπα.
Τα θέλω όλα όπως τα θέλω εγώ και κουβέντα -δύσκολα- σηκώνω. Ο μόνος τρόπος να με κάνεις Βιτάμ είναι τα παιδιά μου και ειδικά τον μικρό. (ο άλλος πάει φαντάρος, δεν πιάνεται)
Δεν με ένοιαξε ποτέ τι θα πει ο κόσμος και ούτε ποτέ θα ενδιαφερθώ.. και ναί, είμαι κυκλοθυμική (αυτό είναι κληρονομικό, της γιαγιάκας μου. Αν μου τα κάνεις ΝΑ, παίρνω την τσάντα μου και φεύγω).
Λατρεύω το τακτοποιημένο σπίτι -αρκεί να μην το τακτοποιώ εγώ- που εγώ το κάνω τώρα, αλλά λόγω ανάγκης, καταλαβαίνεις..
Όπως όλοι οι άνθρωποι έχω και εγώ την δική μου ιστορία, με την μόνη διαφορά πως ήξερα πως να κλείνω το κάθε κεφάλαιο. Κουβαλάω τα καλά μου και τα στραβά -και ανάποδά μου- όμως ποτέ δεν τα κέρασα σε κανέναν (στην φουκαριάρα τη μάνα μου, κάποιες φορές, αλλά το σένιαρα αυτό και το έκοψα).
Γουστάρω κοινωνική δικτύωση, με τρέλα! Και ξέρεις κάτι; Δεν το μετανοιώνω, ούτε θα πω υποκριτικά πως από τότε που ο κόσμος ανακάλυψε το facebook χάθηκε η κοινωνική επαφή. Δεν θα το πω γιατί του είμαι ευγνώμων του facebook.. Ξέρεις τι φίλους τζιμάνια έχω γνωρίσει εγώ εδώ;; Αμ δεν ξέρεις! Αρκετούς από αυτούς τους έχω γνωρίσει και προσωπικά και σε πληροφορώ πως είναι εξαιρετικοί άνθρωποι. (δεν λέω, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά και που δεν ισχύει αυτό;) Δεν με πειράζει αν δεν μου κάνεις λάικ, ούτε και θα σου κρατήσω μούτρα αν δεν μου πείς χρόνια πολλά στα γενέθλιά μου, έχεις κι άλλα πράγματα να κάνεις όπως κι εγώ. Δεν έχω το ψώνιο της "δημοσιότητας", κάνω την πλάκα μου και μ'αρέσει. Είμαι αυθόρμητος άνθρωπος και λέω ή γράφω ότι μου κατεβάσει η γλάβα μου (κεφάλι) επί τόπου, δεν το πολυσκέφτομαι (όχι ότι είναι και πάντα καλό αυτό, αλλά είναι στο καλούπι μου τι να κάνω η γυναίκα).
Μου αρέσει η διαφωνία, ανάβει τα αίματα και μου δίνει την μοναδική ευκαιρία να ξεδιπλώσω όλο το σαρκασμό και ειρωνεία που κρύβω μέσα μου (μεγάλο ελλάτωμα, το παραδέχομαι). Δεν μου αρέσει να πληγώνω τους ανθρώπους κι αν το έχω κάνει το έχω μετανοιώσει πολύ (αφτερ).
Δεν ψάχνομαι για γκόμενο / γκόμενα στο facebook (ενημερωτικά το λέω), είμαι παντρεμένη κανονικότατα (με δήμαρχο και αντιδήμαρχο κατά το με παπά και με κουμπάρο).
Και για να κλείσω (ε άντε ντε!) αυτό το σύντομο (ναί καλά!) σημείωμα, θέλω να πω στα παρεάκια που έχουμε περάσει καλά, που έχουμε γελάσει, που μας έχει βγει ο κεφές απ'την μύτη ταυτόχρονα, ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ευχαριστώ που σας γνώρισα, ευχαριστώ που είστε άνθρωποι απλοί σαν εμένα (εδώ γελάμε), ευχαριστώ που κάνετε τις μέρες μου λίγο καλύτερες και χαμογελαστές, ευχαριστώ γιατί παίρνοντας λίγη σοφία απ'τον καθένα σας (όλοι έχουμε σοφία μέσα μας) έχω γίνει και εγώ λίγο καλύτερος άνθρωπος.
(Ε, ναι.. η πανσέληνος εμένα με επηεράζει με ολίγη καθυστέρηση, το ζαβό, πειράζει;)
- D S V -
Μόλις Διάβασα αυτή την Ανάρτηση έστειλα αμέσως αίτημα στην I-Didnt Do-it ... που δεν με νοιάζει αν λέγεται και Αφροξιλάνθη και έχει μια τεράστια ελιά στη μύτη και είναι σαν την μάγισσα Κλοκλό ...
Και της έγραψα ότι αν άλλαζα τις θηλυκές λέξεις σε αρσενικές θα μπορούσα να ισχυριστώ σε κάποιον ότι το έγραψα εγώ ...
Βέβαια κάποιος θα έλεγε ... " Θα ήθελες "... Ε Ναι ... Θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ ... γιατί μου άρεσε πάρα πολύ ...
Πηγή : I-Didnt Do-it
