Εμείς οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ και Ανώτεροι σαν φυλή ( Γιε Ράιτ ) Ελληναράδες ...

Κάθομαι και σκέφτομαι ( θα μου πεις ... με τι μυαλό ρε Μεγάλε ??? ... ) για την κατάσταση της χώρας μας και την τόση πίεση που δεχόμαστε εμείς οι Έλληνες για να ανταπεξέρθουμε και επιτέλους να αλλάξουμε αυτό το Κράτος Μπουρδέλο ... 

Γιατί ... Μπουρδέλο είναι και μάλιστα Ανοργάνωτο και Αδόμητο Εντελώς ... για να Βολευτούν τα Άχρηστα ( οι περισσότεροι ) Κομματικά Πίτμπουλ... που μας έχουν Κατασπαράξει όλα αυτά τα χρόνια ... 

Γίνεται όμως να το αλλάξουμε τόσο αναδιοργανωτικά και γρήγορα όσο μας επιβάλλουν χωρίς να σκίσουμε Καλσόν ???

Γίνεται να το αλλάξουμε .. όταν σε κάθε Αλλαγή γίνεται και από μία πορεία και μία απεργία και το σύστημα παγώνει και τίποτα δεν δουλεύει ???

Γιατί λοιπόν μας πιέζουνε τόσο οι Ευρωπαίοι Εταίροι μας ... και ιδίως οι Γερμαναράδες ??? Πως πιστεύουν ότι σε τόσο λίγο διάστημα μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα ??? Χουντίνιδες είμαστε ... ή Θεοί ???

Εϊμαστε Όμως Ημίθεοι ... Τι ... δεν είμαστε ??? Εμείς οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ και Ανώτεροι σαν φυλή ( Γιε Ράιτ ) Ελληναράδες δεν προβάλουμε τόσα χρόνια ότι μπορούμε μέσα σε μία μέρα να κάνουμε 6 Άθλους ???

Τότε πως δεν μπορούμε σε 4 χρόνια να καθαρίσουμε τους Κόπρους του Αυγεία ??? Πως δεν μπορούμε τόσο καιρό να κάνουμε κάτι λίγο καλύτερα ... και γίνονται όλα Χειρότερα ???

Για σας Ελληναράδες το ερώτημα ... που με 300 μπορείτε να τα βάλετε με Στρατιές Ολόκληρες ...

Που είστε αυτά τα Χρόνια ??? Που ???

Μήπως στην Βυσματική Θέση σας ... και τρέχετε για να σώσετε τα Λαδιάρικα λεφτά σας που βγάλατε Μόνο για την Πάρτη σας ... για να Αράζετε Συνεχώς στον Ήλιο και στην Μύκονο ???

Εεε ?????

20 Γενάρη ... !!! Με το Όραμα του Χριστόδουλου ...

Με το Όραμα του Χριστόδουλου ...

Στίχοιμα - Πατρίδα

Μου 'παν για σένα όταν γεννήθηκα οι δασκάλοι μου,
και προσπαθούσαν να σε βάλουν στο κεφάλι μου,
μου 'παν για σένα γονείς μου παν συγγενείς,
πως ήσουν λέει όμορφη όσο κανείς,
και μου είπαν σε είδαν ντυμένη στο άσπρο και το μπλε,
να γδύνεσαι να ποζάρεις στου κόσμο τ' ατελιέ,
σε είπαν πατρίδα εγώ όμως δεν σε είδα,
έχω δει όμως τα παιδιά σου να σφάζονται στην κερκίδα,
σε είδαν λέει κορίτσι απ'τη την Τιφλίδα,
που ήρθε στην Αθήνα για βίζιτες και για ελπίδα,
πως το '40 λέει σκοτώθηκες στην άμυνα,
μα εσύ ήσουν πνιγμένη μέσα στο Σάμινα,
μου 'παν σε είδανε με μαστιγιές στην πλάτη,
γυρίζοντας απ'την Μακρόνησο τον Άι Στράτη,
σε είδαν στην Ευρώπη να γυρεύεις κάτι,
και 'κανες τα παιδιά σου πρόσφυγες για ένα κομμάτι,
ήσουνα λέει Παναγιά αλλά και σκάρτη,
σε είδαν να κλωτσάς το κεφάλι ενός αντάρτη,
κάποιοι σε θέλουν όρθια και άλλοι χάμω,
η χώρα αυτή σκοτώθηκε ένα πρωί στον Γράμμο.

Αυτή η πατρίδα που μου δείξαν λέει πέθανε,
με τις γυναίκες του Ζαλόγγου όταν πέφτανε,
αυτή η πατρίδα μου δείξαν αυτοκτόνησε,
και στο ικρίωμα μια μέρα μ'απαγχώνισε,
γιατί πατρίδα μου λυπάμαι μα πρωδώθηκες,
και για τριάντα αργύρια σαν πουτάνα δόθηκες,
κόψε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σου,
μυρίζει αίμα και είναι κόκκινο το γάλα σου.

Σε είδα να βουτάς μια μέρα μες την άβυσσο,
να μ'εκβιάζεις με Κόλαση και Παράδεισο,
σε είδα να κυλιέσαι μες την σκόνη και τις λάσπες,
είδα και τα παιδιά σου να χτυπάνε μετανάστες,
κάποιοι είπαν χάθηκες στο Μόναχο για πάντα,
και άλλοι στην Αστόρια σε είδαν να πλένεις πιάτα,
σε είδα να είσαι το ζώο μέσα στο πείραμα,
και σε χτυπούσαν με μίσος μέσα στο Σύνταγμα,
και 'συ πουτάνα με σφίγγεις μες την τανάλια σου,
και μ'εκβιάζουν μέρα-νύχτα τα κανάλια σου,
και όλα ήταν ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σου,
μυρίζει αίμα και είναι κόκκινο το γάλα σου,

σε είδα στα μάτια ενός μπάτσου με το εθνόσημο,
σε μια κορώνα στο βασιλικό οικόσημο,
μην μου μιλάς κινδυνεύεις Ελλάς,
θα φορέσω εκρηκτικά και θα 'ρθω εκεί που γλεντάς,
είμαι παιδί που γλίτωσε απ' το παιδομάζωμα
σε βλέπω να σε τρώνε λιοντάρια απ' το πάνω διάζωμα,
και ύστερα λόγχη σφουγγάρι χολή κι αγχόνη,
πατρίδα τα παιδιά σου τα πούλησες και είσαι μόνη.

Αυτή η πατρίδα που μου δείξαν λέει πέθανε,
με τις γυναίκες του Ζαλόγγου όταν πέφτανε,
αυτή η πατρίδα μου δείξαν αυτοκτόνησε,
και στο ικρίωμα μια μέρα μ'απαγχώνισε,
γιατί πατρίδα μου λυπάμαι μα πρωδώθηκες,
και για τριάντα αργύρια σαν πουτάνα δόθηκες,
κόψε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σου,
μυρίζει αίμα και είναι κόκκινο το γάλα σου.

Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 52.
Μας μεταφέρουν και μας πηγαίνουνε σε τούνελ. Σκοτεινιάζει.
Ο Νάρκισσος πεθαίνει από το είδωλό του ανίδεοι.
Η ντροπή του κλείνει τα μάτια.
Το κακό είναι η μάνα σου, η αδερφή σου, το χέρι που σου σφίγγει την καρδιά.
Γιατί απ’αυτό δεν κρύβεσαι. Σε κοιτάει από τον καθρέφτη.
Έχω δει τον πρώτο κόσμο να κλαίει, να λιμοκτονεί και να πεθαίνει.
Έχω δει τον δαίμονα να σπάει τη γυναίκα σου στα κρεβάτια του Υδροχόου.
Και αυτή έβλεπε εσένα στα ιδρωμένα μάτια.
Και εσύ πουθενά.