Ήθελα να βρω επιτέλους κάποιο άρθρο που να εξηγεί τα πράγματα με την ΔΕΗ, δεν ξέρω αν είναι Σωστά ... αλλά τουλάχιστον με επιχειρήματα ... γιατί κανένας "Υπεύθυνος" ... ούτε Κυβερνητικός ... ούτε Αντίθετος ... έχει εξηγήσει εμπεριστατωμένα κάτι.
Πολύ Θα θελα να Ακούσω και να Διαβάσω ... και την Αντίθετη Άποψη !!! Με επιχειρήματα όμως ... !!!
Διάβασα την Συνέντευξη για την θέση του Ποταμιού ( που Ακόμα Υποστηρίζω ) ... και μετά έβαλα ένα Άρθρο που κοινοποίησε η Αντιγόνη Λυμπεράκη γράφοντας ...
" Επιτέλους, ένα άρθρο που ρίχνει φως στο θέμα. Μπράβο στον δημοσιογράφο Χ. Φλουδόπουλο, στο capital.gr και ευχαριστίες στον Λ. Καστανά! "
Πολύ Θα θελα να Ακούσω και να Διαβάσω ... και την Αντίθετη Άποψη !!! Με επιχειρήματα όμως ... !!!
Διάβασα την Συνέντευξη για την θέση του Ποταμιού ( που Ακόμα Υποστηρίζω ) ... και μετά έβαλα ένα Άρθρο που κοινοποίησε η Αντιγόνη Λυμπεράκη γράφοντας ...
" Επιτέλους, ένα άρθρο που ρίχνει φως στο θέμα. Μπράβο στον δημοσιογράφο Χ. Φλουδόπουλο, στο capital.gr και ευχαριστίες στον Λ. Καστανά! "
Διαβάστε το, όσοι τουλάχιστον ενδιαφέρονται για το μέλλον μας ... Η Ενέργεια είναι το σημαντικότερο θέμα ... και το ρεύμα από τα Πολυτιμότερα Αγαθά ... και δεν θέλω να ακούω Ταμηλιές !!!
Το ηχητικό θα το βρείτε εδώ ... : Θέση του Ποταμιού ... για την ΔΕΗ.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Κύριες και κύριοι ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε με τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη. Σταύρο καλημέρα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Καλημέρα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Εκ των προτέρων καλή επιτυχία στο συνέδριο και βλέπω επιμονή κατακαλόκαιρο, μπράβο.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Χαίρομαι γι’ αυτό.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Τι;
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Δεν τα παρατήσατε να πάτε για διακοπές.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εδώ έχουμε σχέδιο μπροστά μας, θα δουλεύουμε όλο το καλοκαίρι. Είναι μεγάλη η ευθύνη 400.000 ψήφοι, είναι μεγάλη η ευθύνη.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Σου έχει γράψει σήμερα ο Στέφανος Κασιμάτης τέσσερις παραγράφους, μάλλον ένα κομμάτι ολόκληρο με τον τίτλο «το ΠΟΤΑΜΙ και το συγκριτικό πλεονέκτημά του», σήμερα στην «Καθημερινή».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν έχω προλάβει να δω εφημερίδες, αλλά θα το έβλεπα έτσι κι αλλιώς γιατί τον Κασιμάτη τον διαβάζω.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Καταλήγει «το ΠΟΤΑΜΙ έκανε μια δύσκολη αλλά καθαρή αρχή, χωρίς να καταφύγει σε υλικά κατεδαφίσεων. Δημιούργησε την προσδοκία ότι δίνει την προτεραιότητα στο κοινό νου, αδιαφορώντας για τις ετικέτες του πολιτικού καθωσπρεπισμού και κατάφερε να συγκεντρώσει ψήφους από ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό φάσμα».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Σωστά τα λέει.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: «Προς ποια κατεύθυνση θα εξελιχθεί όμως; Θα γίνει ένα ακόμη πολυσυλλεκτικό συνονθύλευμα που θα αναλώνεται σε μια διαρκή άσκηση τήρησης ισορροπιών, ή θα επενδύσει στο συγκριτικό πλεονέκτημά του συγκρουόμενο με τον ανούσιο καθωσπρεπισμό των προσήμων; Θα φανεί από τον τρόπο με τον οποίο θα εξειδικεύσει την ελπίδα που γέννησε η δημιουργία του; Δηλαδή την ελπίδα ότι υπάρχει θέση στην πολιτική για τη λογική και τον πραγματισμό». Για να δούμε λοιπόν.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η απάντηση στον Κασιμάτη αλλά βεβαίως και σε εσένα γιατί αντιλαμβάνομαι ότι αποδέχεσαι το ερώτημά του, θα δοθεί σε λίγες ώρες στο Λαύριο. Δηλαδή αυτό ετοιμάζω τώρα και βγήκα έξω να πάρω μια ανάσα στο δρόμο, ετοιμάζω μια ομιλία όπου θα ξεκαθαρίσω ότι εμείς δεν είμαστε με όλους, δεν είμαστε με το μέσο όρο της κοινωνίας, δεν λέμε «Ναι» σε όλα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ :Ποιους θέλετε λοιπόν σε ποιους απευθύνεστε:
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ένα Κόμμα απευθύνεται σε όλους και μακάρι να έρθουν όλοι. Δεν είναι ότι δεν απευθύνεσαι σε κάποιους, σε όλους απευθύνεσαι. Γιατί όλος ο κόσμος από τη μια μεριά μέχρι την άλλη, από την μια οικονομική τάξη μέχρι την άλλη, μπορεί να βρει αλήθειες στο εγχείρημά σου. Να καταλάβει ότι το εγχείρημά σου είναι τίμιο. Άρα απευθυνόμαστε σε όλους.
Αλλά σημασία έχει αυτό που λέμε εμείς ποιο είναι. Εμείς λοιπόν λέμε ότι αυτή η χώρα για να πάει μπροστά, για να νικήσει το παλιό δεν χρειάζεται απλώς να επικαλύψει το νέο, πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, πρέπει να ηττηθεί ο λαϊκισμός, το ρουσφέτι και μια κακώς νοούμενη άποψη και για την ανάπτυξη και για την οικονομία.
Ο εχθρός αυτή τη στιγμή είναι ένας εχθρός που έρχεται από τα παλιά: είναι ο λαϊκισμός, είναι το ρουσφέτι, είναι τα παλιά του πολιτικού συστήματος. Και όταν λέω ρουσφέτι δεν εννοώ απλώς αυτόν που διορίζει το ανιψάκι του ή βοηθάει στη μετάθεση ενός παιδιού, βεβαίως εννοώ αυτό αλλά εννοώ κυρίως αυτή την άποψη που έχει ταυτίσει τα Κόμματα με το δημόσιο συμφέρον. Γιατί αν το δεις βαθιά το ρουσφέτι σε αυτό έχει εξελιχθεί. Ότι κάθε Κόμμα που έρχεται ταυτίζει τον εαυτό του με το δημόσιο συμφέρον. Άρα λέει «θα βολέψω τον Άρη γιατί ο Άρης είναι δικός μου και θα με βοηθήσει, θα βολέψω τον Σταύρο.» και έτσι έχουμε ένα φαύλο κύκλο.
Εμείς θα συγκρουστούμε με αυτό και άλλος δρόμος για να συγκρουστούμε δεν είναι να βάλουμε καλύτερους ανθρώπους, γιατί υπάρχει και μια συζήτηση «Είσαι εσύ ο καλός και οι άλλοι είναι οι κακοί; Δεν θα διαφθαρείς κι εσύ;» επειδή κι εγώ θα διαφθαρώ κάποια στιγμή και οι συνεργάτες μου θα διαφθαρούν, το θέμα είναι να δημιουργήσουμε αυτούς τους θεσμούς να κάνουμε αυτές τις μεταρρυθμίσεις που δεν θα επιτρέπουν να έχουμε αυτά τα απολιθώματα που έρχονται από την τουρκοκρατία.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Στο Λαύριο από σήμερα το Συνέδριο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ κυρίες και κύριοι και συζητούμε τώρα με τον επικεφαλής του τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη. Επί της διαδικασίας λίγο με συγχωρείς Σταύρο, θα γίνει εκλογή Προέδρου; Τι κάνετε σήμερα; Δηλαδή έχει και τέτοιο πράγμα;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Προβλέπεται. Θα εξαρτηθεί βέβαια αν υπάρχει άλλος υποψήφιος γιατί ήταν μια γελοιότητα να μην υπάρχει υποψήφιος και να χτίσεις μια κάλπης για να πάρουμε 95% ή 70%. Αν υπάρχει άλλος υποψήφιος βεβαίως θα στηθούν κάλπες και θα εκλέξουμε και την πανελλαδική Επιτροπή. Ένα όργανο, ας το πούμε έτσι ένα διαρκές Συνέδριο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ που θα έχει μια μεγάλη πρωτοτυπία: η πλειοψηφία του δεν θα είναι από την Αθήνα. Με ποια έννοια το λέω; Ότι θα έχει περιφερειακή εκπροσώπηση αυτό το όργανο, επιτέλους. Δηλαδή τα Κόμματα μιλάνε για αποκέντρωση, μιλάνε να φύγουμε από το κέντρο και αυτό που κάνουν είναι να εκλέγουν μια Κεντρική Επιτροπή που είναι Κολωνάκι – Σύνταγμα άντε και λίγο Ομόνοια. Λοιπόν, εμείς τα 40 από τα 70 μέλη της πανελλαδικής Επιτροπής θα εκπροσωπούν Περιφέρειες: την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, το Αιγαίο, όλες τις Περιφέρειες.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Και φαντάζομαι θα συνεδριάζεται και εκτός Αθηνών και κάποιες φορές. Έτσι δεν είναι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν είναι ότι θα συνεδριάζουμε εκτός Αθηνών γιατί δεν έχουμε αυτή τη μεγάλη δυνατότητα, προβλέπεται ότι οι περισσότερες συνεδριάσεις μας θα είναι ηλεκτρονικές.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Οπότε εκεί τελειώνει η ιστορία, πολύ ωραία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχουμε τη δυνατότητα γιατί δεν έχουμε και πούλμαν.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Στο Skype και θα τα λέτε, πολύ ωραία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Και το έχουμε κάνει ήδη, το έχουμε δοκιμάσει και αυτή τη στιγμή επικοινωνούμε με όλες τις Οργανώσεις μέσα από το Skype και όλα αυτά τα συστήματα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Και όταν λες Οργανώσεις; Που έχεις; Σε πόσες πόλεις έχετε Οργανώσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Παντού έχουμε Οργανώσεις. Σκέψου ότι έχουμε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Με λειτουργικότητα ή αυτό που λέμε Τοπική Οργάνωση που κλείνει και είναι απλώς σφραγίδα;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι. Ξέρεις ακόμη εμείς είμαστε πάνω στον ενθουσιασμό, αυτός ο κίνδυνος υπάρχει πιθανό αύριο να βολευτούμε και να πιστέψουμε ότι κι εμείς είμαστε μια Οργάνωση σαν όλους τους άλλους. Αλλά προς το παρόν υπάρχει ενθουσιασμός, θα έχεις δει στο site μας στο www.potami.gr οργασμός ανταλλαγής θέσεων που γίνεται, ο καθένας καταθέτει μια θέση, ψηφίζονται, εκατοντάδες άνθρωποι μπαίνουν κάθε μέρα από τα μέλη μας, από φίλους και ψηφίζουν συγκεκριμένες προτάσεις που κάνουν τα παιδιά από όλη την Ελλάδα. Είμαστε πάνω στο νεανικό έρωτα!
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ο Λεωνίδας Κορρές τώρα στο twitter μου λέει «Ωραία τα γενικά του Σταύρου περί ρουσφετιών και τα λοιπά, για τα ειδικά παραδείγματος χάριν μικρή ΔΕΗ πότε θα μας πει; Ή θα ερωτηθεί;». λοιπόν τη γνώμη σου.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ό,τι θέλετε εδώ είμαι εγώ.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ορίστε τώρα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μικρή ΔΕΗ. Υπάρχει μια απάντηση προς το φίλο μου, που θα ξεκινούσε με ένα ερώτημα: πόσα δισεκατομμύρια οφείλει η ΔΕΗ στον ελληνικό λαό; Γιατί εδώ έχουμε παραφράσει λίγο τις λέξεις. Μιλάμε για μια ιδιωτική εταιρεία η οποία χρηματοδοτείται από το δημόσιο και η οποία κάνει πολιτική με βάση τις αποφάσεις μιας Κυβέρνησης. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει σε όλους τους τομείς άρα και στη ΔΕΗ να δοκιμάσουμε έστω και κάποια άλλα ιδιωτικά μοντέλα. Είμαστε πολύ επιφυλακτικοί λόγω της παρελθούσας προσπάθειας που μπήκαν κάποιοι απατεώνες στην υπόθεση γενικότερα του ρεύματος, αλλά η αρχή μας είναι αυτή: ότι πρέπει να δοθεί η δυνατότητα ..
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Διαφωνείς με αυτό το πράγμα που ονομάζεται μικρή ΔΕΗ και την πώλησή της;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Είπα: πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ. Το είπα πριν, μάλλον δεν το κατάλαβες.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ναι εγώ δεν το κατάλαβα, με συγχωρείς.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μήπως έτσι βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Δεν θα πρέπει να υπάρχει πουθενά κρατικό μονοπώλιο. Έχουμε πει ότι τα κρατικά μονοπώλια μπορεί να είναι σε πράγματα που το κράτος, η κοινωνία δεν μπορεί να βγάλει παραπάνω λεφτά γιατί δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Επί παραδείγματι έχουν ταχτεί εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού. Δεν έχουμε καταλάβει πως εκεί μπορεί να είναι προς όφελος του Έλληνα πολίτη αυτή η ιδιωτικοποίηση. Στην ενέργεια όμως, όπως έχει γίνει σε όλη την Ευρώπη πρέπει να δοθεί η δυνατότητα να υπάρξει και επιχειρηματική δραστηριότητα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Πάντως και το νερό δεν θα στο πάρουν, δηλαδή το νερό αν μπει κάποιος και πάρει το management του νερού, δεν θα στο πάρει να φύγει. Το management της εταιρείας που διαχειρίζεται το νερό, με αυτή την έννοια το λέω.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Υπάρχουν μερικά πράγματα και εγώ δεν αντιμετωπίζω τα πράγματα δαιμονικά και ούτε λέω ότι θα πάρει κάποιος το νερό να το πάει κάπου αλλού. Από εκεί και πέρα όμως πρέπει σε κάθε υπόθεση ιδιωτικοποίησης να μην μιλάμε με μια εμμονή υπέρ του ιδιωτικού ή υπέρ του κρατικού και να βλέπουμε κάθε φορά τι κερδίζει η κοινωνία.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Κατά περίσταση, κατά περίπτωση.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αυτό εμένα με ενδιαφέρει. Στην υπόθεση του νερού δεν έχω πειστεί ότι θα κερδίσουμε κάτι. Δηλαδή τι; Θα είναι οι άνθρωποι στις βάνες πιο φτηνοί από αυτούς που έχουμε σήμερα; Δεν ξέρω, ας κάνουν μια πρόταση να τη δούμε, αλλά η πρώτη μου αίσθηση είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο κέρδος για την κοινωνία. Δεν υπάρχει ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση γίνεται για να υπάρχει κέρδος στην ελληνική κοινωνία, για να φτηνύνει επί παραδείγματι η ενέργεια. Αυτό είναι. Γι’ αυτό λέω ότι πειραματικά καλά πάμε με τη μικρή ΔΕΗ, θα δούμε πως θα καταλήξει αυτό και να καταλάβουμε αν πρέπει όντως να απελευθερώσουμε περαιτέρω την αγορά της ενέργειας.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Να φύγουν κομμάτια -δεν μιλάω για απολύσεις ανθρώπων- από το δημόσιο τομέα και να παρέχονται υπηρεσίες από τον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή έχουμε υπηρεσίες αρχιτεκτόνων μηχανικών στο Υπουργείο Τουρισμού. Να κάνουν τι; Αφού έτσι κι αλλιώς δώστε έξω να γίνει αυτή η δουλειά. Και ξέρεις τι μου είπε κάποιος φίλος ο οποίος είναι σε μια κατάσταση που μπορεί να ξέρει; Λέει ότι πιέζονται οι άνθρωποι να κάνουν πράγματα που τα θέλει η πολιτική ηγεσία. Δώστα στον ιδιωτικό τομέα, δώστα έξω!
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρέπει να σχεδιάσουμε από την αρχή το δημόσιό μας, γιατί το δημόσιο στην Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε με την έννοια τι εξυπηρετεί τον πολίτη, αλλά τι εξυπηρετεί τον βουλευτή Πορτοσάλτε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Το πολιτικό σύστημα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έτσι δημιουργήθηκε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ακριβώς.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Και εγώ επειδή ήμουν στην Κρήτη και ήθελα μια βοήθεια στους ψηφοφόρους μου έφτιαχνα και μια υπηρεσία εκεί, την οποία την ονόμαζα Ανάπτυξη αρχιτεκτονικής της παλιάς πόλης ας πούμε, ήταν κρατική υπηρεσία και πληρώνονταν.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ή μοίραζα από ένα Νοσοκομείο σε κάθε νομό, Σταύρο.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αυτό πρέπει να το ξαναφτιάξουμε. Εδώ χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο για το νέο δημόσιο, στο οποίο θα συμμετέχουν πια και οι άνθρωποι οι οποίοι είναι στο δημόσιο. Και εδώ έρχεται το ΠΟΤΑΜΙ. Γιατί υπάρχει μια εύλογη καχυποψία Άρη και νομίζω θα συμφωνήσεις μαζί μου αν και δεν θα σου αρέσει. Ποια είναι αυτή η καχυποψία; Ποιοι δημιούργησαν όλο αυτό το κακό δημόσιο; Ο κ. Μήτσος;
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Όχι. Αυτοί που διοίκησαν.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μπράβο.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Είμαι ο πρώτος που το λέω, αλλά πρόσεξε οι ευθύνες είναι στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία που διοίκησαν, αλλά από πίσω και η Αριστερά πίεζε και τους έσπρωχνε να κάνουν τα τρισχειρότερα, τα οποία τα έκαναν αυτοί οι συγκεκριμένοι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Οι μικρές και οι μεγάλες συντεχνίες που πίεζαν, τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα οι αντιπολιτεύσεις αλλά η ευθύνη είναι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που έφτιαξε αυτό το δημόσιο και έρχονται αυτοί και λένε σήμερα.. Δεν λένε ότι «κάναμε λάθος», δεν λένε «ζητάμε συγνώμη», δεν λένε «κόβουμε το αριστερό μας χέρι», λένε «Παιδιά εμείς θα το φτιάξουμε. Εμπιστευτείτε μας». Ε, λοιπόν ο κόσμος εκεί έχει μια εύλογη καχυποψία. Γιατί ξέρει τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα.
Άρα εκεί έρχεται το ΠΟΤΑΜΙ και λέει επειδή είναι λογική η καχυποψία απέναντι στο παλιό σύστημα, να συμφωνήσουμε όμως στην αξιοκρατία, να συμφωνήσουμε στην αξιολόγηση και να πάμε με τα ευρωπαϊκά πρότυπα να το κάνουμε. Παραμερίζοντας αυτούς τους παλιούς, ή τέλος πάντων να τους έχουμε κι αυτούς αλλά να έχουμε εμείς το σκοπό, εμείς να χτυπάμε τα τύμπανα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Θα πάω τώρα σε αυτό το παλιό, αφού βάλω κι άλλη μια ερώτηση όπως το γράφει ο Κωνσταντίνος Ζούλας στο ρεπορτάζ σήμερα, θα προτείνεις υπερκομματικούς Υπουργούς σε κρίσιμους τομείς, παιδεία, υγεία και τα λοιπά, που δεν θα αλλάζουν στον ανασχηματισμό.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Βέβαια. Έχουμε άποψη πολύ συγκεκριμένη και την έχουμε από την πρώτη στιγμή, γιατί εγώ είχα κάποιες ξεκάθαρες απόψεις από την πρώτη στιγμή. Άλλο αν κάποιοι δεν ήθελαν να τις ακούσουν και έλεγαν διάφορες βλακείες ότι εμείς δεν έχουμε θέσεις.
Μια άποψή μας είναι ότι χρειαζόμαστε ένα μικρό υπουργικό Συμβούλιο των 20 ατόμων. Εμένα τόσοι μου βγαίνουν. Κάθομαι τους μετράω, τους ξαναμετράω δεν μου βγαίνουν πάνω από 20. Πως του Σαμαρά του βγαίνουν 50 και του Βενιζέλου 50 δεν το καταλαβαίνω. Είναι για να βολευτούν διάφοροι.
Ένα μικρό υπουργικό Συμβούλιο με 20 άτομα .
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Όταν θα σου έρχεται η Περιφέρεια όμως και θα λέει «εμένα δεν με εκπροσωπείς, εγώ δεν εκπροσωπούμαι στην Κυβέρνηση» τι θα κάνεις; Για σκέψου και το ζόρι αυτών.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η Περιφέρεια θα έχει το ρόλο της. Είναι μια άλλη υπόθεση. Γιατί σου είπα από πριν.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Κατάλαβα, λες θα δώσω ρόλο στην Περιφέρεια και δεν θα τους στριμώξω όλους στην Κυβέρνηση.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μιλάω λοιπόν για ένα υπουργικό Συμβούλιο στρατηγείο και μιλάω ότι στους κύριους τομείς στις εξαγωγές, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση έχεις μόνιμους Υπουργούς. Θέλεις να τους πεις Γενικούς Γραμματείς; Μη μαλώνουμε για τις λέξεις τώρα, μην κολλάμε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ναι προχωρούμε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αλλά θα είναι μόνιμοι Υφυπουργοί. Η τεχνογνωσία μου έλεγε ένα σημαίνον στέλεχος της υγείας που μάλιστα είναι και στο Νεοδημοκρατικό στρατόπεδο, ότι «για να καταλάβεις τι γίνεται στην υγεία, αν είσαι πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος και πάρα πολύ πανεπιστήμονας θα χρειαστείς τρεις με έξι μήνες». Όταν ένας κυβερνήτης αποφασίζει να αλλάξει τον Υπουργό Παιδείας, γιατί το κάνει αυτό το πράγμα; Μπορεί να μου δώσεις εσύ μια απάντηση; Εγώ δεν έχω.
Εγώ λέω ότι σε αυτούς τους μεγάλους τομείς που χρειάζεται και τεχνογνωσία αλλά χρειάζεται και εθνική πολιτική, στις εξαγωγές, στο ασφαλιστικό, στην παιδεία, στην υγεία που χρειάζεται μία εθνική πολιτική, δεν είναι αριστερή ή δεξιά η πολιτική, εκεί βάζεις ει δυνατό οικουμενικής επιλογής. Ξέρω θα είναι δύσκολο δεν θα είναι οικουμενικής, αλλά πιστεύω θα είναι και μπορούμε να κάνουμε μια προσπάθεια θα είναι μιας μεγαλύτερης αποδοχής από ό,τι είναι αυτός που διορίζει ο κυβερνήτης.
Εγώ πιστεύω ότι σε αυτούς τους τομείς και ίσως και σε κάποιους άλλους, ας το προτείνουν άλλοι, πρέπει να υπάρχουν μόνιμοι Υφυπουργοί και σου είπα μετά ένα ευέλικτο υπουργικό σχήμα 20 ανθρώπων που δεν θα είναι βουλευτές. Αυτή είναι η άποψή μας που είναι ξεκάθαρη.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Πολύ ωραία, πολύ καλό κι αυτό. Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι το εξής: οι συμμαχίες. Δηλαδή τώρα υπάρχει αυτό το περίφημο Κεντροαριστερά. Εσύ είπες «όχι είμαστε ανοιχτοί και στο φιλελεύθερο, όχι μόνο από εκεί» σε άκουσα σε μια τελευταία δημόσια δήλωσή σου. Προσπαθεί να συγκροτηθεί αυτό το πράγμα. Εσύ θα έχεις εμπλοκή ή είσαι ΠΟΤΑΜΙ και λες «παιδιά ελάτε και θα δω ποιους θα πάρω».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι δεν έχω καμία εμπλοκή σε μια καμαρίλα που λένε να πάμε κάτω να συζητάμε, να δούμε τι θέση θα πάρουμε αύριο σε ένα υπουργικό σχήμα, σε ένα υφυπουργείο και τα λοιπά. Δεν με ενδιαφέρει αυτή η ιστορία. Ο καθένας πρέπει δημόσια να πει τις θέσεις του για τα προβλήματα της χώρας.
Εμείς δεν ήρθαμε για να ανασυγκροτήσουμε την Κεντροαριστερά, γιατί υπάρχει τώρα και το άλλο. Η ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς, εμείς ήρθαμε για την ανασυγκρότηση της χώρας, αυτό πιστεύουμε, αυτό προέχει. Τώρα, εάν βέβαια σε αυτό το διάλογο προσέλθουν κάποιοι που εμείς τους θεωρούμε κοντά μας, αυτό είναι σωστό και το θέλουμε. Δηλαδή πρέπει να υπάρχει ένας δίαυλος συνεχούς επικοινωνίας με τους ανθρώπους που έχουν προβληματιστεί, με τους ανθρώπους που έχουν προσπαθήσει. Ένας ειλικρινής διάλογος για τα προβλήματα της χώρας, όχι για το πώς θα μοιράσουμε τα υπουργεία.
Γιατί έχουμε δει διάφορους πολιτικούς να διαφωνούν με τα κόμματά τους, να φεύγουν, να ιδρύουν Κόμματα, να αποτυγχάνουν, να πηγαίνουν σε ένα άλλο Κόμμα και μετά να επιστρέφουν στο παλιό Κόμμα και να λένε «κάντε με και Υπουργό». Αυτό το παιχνίδι εμείς δεν θέλουμε να το παίξουμε. Είναι πολύ πιο ξεκάθαρη η πρότασή μας: συνεργασία όλων πάνω στα προβλήματα. Εκεί θα διαφωνήσω σε ένα σημείο με τη Νέα Δημοκρατία και θα συμφωνήσω σε ένα άλλο σημείο με τον ΣΥΡΙΖΑ ή το αντίστροφο. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει.
Θα μου πεις θα γίνει; Εμείς θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε δημόσια και ο κόσμος θα βγάλει τα συμπεράσματά του ποιοι υπεκφεύγουν να πουν τις αλήθειες τους.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Οι Τατσόπουλος και Ψαριανός είναι κοντά σας;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Βέβαια. Θα είναι στην Επιτροπή διαλόγου. Από την αρχή είπα κάτι που έκαναν πολύ πλάκα στα ραδιόφωνα ότι το ΠΟΤΑΜΙ θέλει και τους φίλους του. Δηλαδή τι εννοώ; Θέλει ανθρώπους, μια δεξαμενή σκέψης. Εμείς δεν θέλουμε αυτοί να μπουν μέσα στο ΠΟΤΑΜΙ να γίνουν μέλη του ΠΟΤΑΜΙΟΥ καταλαβαίνεις τι σου λέω, δηλαδή να πάνε στη Λάρισα να εγγραφούν να τους ακούσει η νομαρχιακή. Δεν έχουμε άλλωστε, αλλά λέμε τώρα.
Άρα δημιουργήσαμε μια Επιτροπή διαλόγου, αυτή τη στιγμή είναι 70 άνθρωποι οι οποίοι είναι πανεπιστημιακοί, οι οποίοι είναι πολιτικοί, οι οποίοι είναι αυτό που λέμε διανοούμενοι, καλλιτέχνες και είναι η δεξαμενής σκέψης του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Είναι αυτοί που προνομιακά συζητάμε μαζί τους για τα προβλήματα της χώρας. Εκεί έχουν θέση και άνθρωποι από την προοδευτική φιλελεύθερη Παράταξη αριστεροί μεταρρυθμιστές, όλοι αυτοί πρέπει να συζητήσουν και θα συζητήσουν με το ΠΟΤΑΜΙ για τις λύσεις που έχει ανάγκη η χώρα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Πολύ ωραία. Τελευταία ερώτηση από το twitter όπου ρωτάει: «Τι έχεις μέσα στο σακίδιό σου;».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Άρη εσύ τα ξέρεις, έχουμε δουλέψει και μαζί! Τι έχω δηλαδή; Έχω τα λεφτά που μου δίνει το σύστημα! Έχω την αρρώστια της φωτογραφίας, τα μαγνητόφωνα, έχω πολλά μπλοκ γιατί μου αρέσει πάντα να γράφω και να σημειώνω, είμαι μολυβοφάγος έχω μια μεγάλη κασετίνα, τα ξέρεις τι έχω.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Εύχομαι το καλύτερο και πρόσεξε μιλάμε 15 λεπτά και είπαμε τόσα πολλά πράγματα. Και έδωσες -εγώ αυτό κρατώ- καθαρές απαντήσεις, ούτε ήξεις ούτε αφίξεις ούτε αυτά τα γνωστά. Δηλαδή αυτό που ζητάμε είναι πια: πες το ρε Χριστιανέ μου, πες θέλω τη ΔΕΗ ή δεν τη θέλω τη ΔΕΗ. Να τελειώνουμε. Πες το όμως.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δείξτα στον Κασιμάτη για να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Σε ευχαριστώ πολύ, κάθε καλό εύχομαι. Καλή επιτυχία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Γεια σου Άρη.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Το τι ακούστηκε για το Λαύριο δεν θέλω. Τα ξέρεις.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν τα ξέρω γιατί είμαι αφοσιωμένος σε άλλα πράγματα. Ότι τι;
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: «Άλλαξε τα γράμματα.» και τα λοιπά και ιστορίες διάφορες.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Το Λαύριο που έγινε αύριο!
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Νά ‘σαι καλά, ευχαριστώ πολύ.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Γεια σου.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Καλημέρα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Εκ των προτέρων καλή επιτυχία στο συνέδριο και βλέπω επιμονή κατακαλόκαιρο, μπράβο.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Χαίρομαι γι’ αυτό.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Τι;
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Δεν τα παρατήσατε να πάτε για διακοπές.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Εδώ έχουμε σχέδιο μπροστά μας, θα δουλεύουμε όλο το καλοκαίρι. Είναι μεγάλη η ευθύνη 400.000 ψήφοι, είναι μεγάλη η ευθύνη.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Σου έχει γράψει σήμερα ο Στέφανος Κασιμάτης τέσσερις παραγράφους, μάλλον ένα κομμάτι ολόκληρο με τον τίτλο «το ΠΟΤΑΜΙ και το συγκριτικό πλεονέκτημά του», σήμερα στην «Καθημερινή».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν έχω προλάβει να δω εφημερίδες, αλλά θα το έβλεπα έτσι κι αλλιώς γιατί τον Κασιμάτη τον διαβάζω.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Καταλήγει «το ΠΟΤΑΜΙ έκανε μια δύσκολη αλλά καθαρή αρχή, χωρίς να καταφύγει σε υλικά κατεδαφίσεων. Δημιούργησε την προσδοκία ότι δίνει την προτεραιότητα στο κοινό νου, αδιαφορώντας για τις ετικέτες του πολιτικού καθωσπρεπισμού και κατάφερε να συγκεντρώσει ψήφους από ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό φάσμα».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Σωστά τα λέει.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: «Προς ποια κατεύθυνση θα εξελιχθεί όμως; Θα γίνει ένα ακόμη πολυσυλλεκτικό συνονθύλευμα που θα αναλώνεται σε μια διαρκή άσκηση τήρησης ισορροπιών, ή θα επενδύσει στο συγκριτικό πλεονέκτημά του συγκρουόμενο με τον ανούσιο καθωσπρεπισμό των προσήμων; Θα φανεί από τον τρόπο με τον οποίο θα εξειδικεύσει την ελπίδα που γέννησε η δημιουργία του; Δηλαδή την ελπίδα ότι υπάρχει θέση στην πολιτική για τη λογική και τον πραγματισμό». Για να δούμε λοιπόν.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η απάντηση στον Κασιμάτη αλλά βεβαίως και σε εσένα γιατί αντιλαμβάνομαι ότι αποδέχεσαι το ερώτημά του, θα δοθεί σε λίγες ώρες στο Λαύριο. Δηλαδή αυτό ετοιμάζω τώρα και βγήκα έξω να πάρω μια ανάσα στο δρόμο, ετοιμάζω μια ομιλία όπου θα ξεκαθαρίσω ότι εμείς δεν είμαστε με όλους, δεν είμαστε με το μέσο όρο της κοινωνίας, δεν λέμε «Ναι» σε όλα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ :Ποιους θέλετε λοιπόν σε ποιους απευθύνεστε:
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ένα Κόμμα απευθύνεται σε όλους και μακάρι να έρθουν όλοι. Δεν είναι ότι δεν απευθύνεσαι σε κάποιους, σε όλους απευθύνεσαι. Γιατί όλος ο κόσμος από τη μια μεριά μέχρι την άλλη, από την μια οικονομική τάξη μέχρι την άλλη, μπορεί να βρει αλήθειες στο εγχείρημά σου. Να καταλάβει ότι το εγχείρημά σου είναι τίμιο. Άρα απευθυνόμαστε σε όλους.
Αλλά σημασία έχει αυτό που λέμε εμείς ποιο είναι. Εμείς λοιπόν λέμε ότι αυτή η χώρα για να πάει μπροστά, για να νικήσει το παλιό δεν χρειάζεται απλώς να επικαλύψει το νέο, πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, πρέπει να ηττηθεί ο λαϊκισμός, το ρουσφέτι και μια κακώς νοούμενη άποψη και για την ανάπτυξη και για την οικονομία.
Ο εχθρός αυτή τη στιγμή είναι ένας εχθρός που έρχεται από τα παλιά: είναι ο λαϊκισμός, είναι το ρουσφέτι, είναι τα παλιά του πολιτικού συστήματος. Και όταν λέω ρουσφέτι δεν εννοώ απλώς αυτόν που διορίζει το ανιψάκι του ή βοηθάει στη μετάθεση ενός παιδιού, βεβαίως εννοώ αυτό αλλά εννοώ κυρίως αυτή την άποψη που έχει ταυτίσει τα Κόμματα με το δημόσιο συμφέρον. Γιατί αν το δεις βαθιά το ρουσφέτι σε αυτό έχει εξελιχθεί. Ότι κάθε Κόμμα που έρχεται ταυτίζει τον εαυτό του με το δημόσιο συμφέρον. Άρα λέει «θα βολέψω τον Άρη γιατί ο Άρης είναι δικός μου και θα με βοηθήσει, θα βολέψω τον Σταύρο.» και έτσι έχουμε ένα φαύλο κύκλο.
Εμείς θα συγκρουστούμε με αυτό και άλλος δρόμος για να συγκρουστούμε δεν είναι να βάλουμε καλύτερους ανθρώπους, γιατί υπάρχει και μια συζήτηση «Είσαι εσύ ο καλός και οι άλλοι είναι οι κακοί; Δεν θα διαφθαρείς κι εσύ;» επειδή κι εγώ θα διαφθαρώ κάποια στιγμή και οι συνεργάτες μου θα διαφθαρούν, το θέμα είναι να δημιουργήσουμε αυτούς τους θεσμούς να κάνουμε αυτές τις μεταρρυθμίσεις που δεν θα επιτρέπουν να έχουμε αυτά τα απολιθώματα που έρχονται από την τουρκοκρατία.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Στο Λαύριο από σήμερα το Συνέδριο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ κυρίες και κύριοι και συζητούμε τώρα με τον επικεφαλής του τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη. Επί της διαδικασίας λίγο με συγχωρείς Σταύρο, θα γίνει εκλογή Προέδρου; Τι κάνετε σήμερα; Δηλαδή έχει και τέτοιο πράγμα;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Προβλέπεται. Θα εξαρτηθεί βέβαια αν υπάρχει άλλος υποψήφιος γιατί ήταν μια γελοιότητα να μην υπάρχει υποψήφιος και να χτίσεις μια κάλπης για να πάρουμε 95% ή 70%. Αν υπάρχει άλλος υποψήφιος βεβαίως θα στηθούν κάλπες και θα εκλέξουμε και την πανελλαδική Επιτροπή. Ένα όργανο, ας το πούμε έτσι ένα διαρκές Συνέδριο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ που θα έχει μια μεγάλη πρωτοτυπία: η πλειοψηφία του δεν θα είναι από την Αθήνα. Με ποια έννοια το λέω; Ότι θα έχει περιφερειακή εκπροσώπηση αυτό το όργανο, επιτέλους. Δηλαδή τα Κόμματα μιλάνε για αποκέντρωση, μιλάνε να φύγουμε από το κέντρο και αυτό που κάνουν είναι να εκλέγουν μια Κεντρική Επιτροπή που είναι Κολωνάκι – Σύνταγμα άντε και λίγο Ομόνοια. Λοιπόν, εμείς τα 40 από τα 70 μέλη της πανελλαδικής Επιτροπής θα εκπροσωπούν Περιφέρειες: την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, το Αιγαίο, όλες τις Περιφέρειες.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Και φαντάζομαι θα συνεδριάζεται και εκτός Αθηνών και κάποιες φορές. Έτσι δεν είναι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν είναι ότι θα συνεδριάζουμε εκτός Αθηνών γιατί δεν έχουμε αυτή τη μεγάλη δυνατότητα, προβλέπεται ότι οι περισσότερες συνεδριάσεις μας θα είναι ηλεκτρονικές.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Οπότε εκεί τελειώνει η ιστορία, πολύ ωραία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχουμε τη δυνατότητα γιατί δεν έχουμε και πούλμαν.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Στο Skype και θα τα λέτε, πολύ ωραία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Και το έχουμε κάνει ήδη, το έχουμε δοκιμάσει και αυτή τη στιγμή επικοινωνούμε με όλες τις Οργανώσεις μέσα από το Skype και όλα αυτά τα συστήματα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Και όταν λες Οργανώσεις; Που έχεις; Σε πόσες πόλεις έχετε Οργανώσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Παντού έχουμε Οργανώσεις. Σκέψου ότι έχουμε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Με λειτουργικότητα ή αυτό που λέμε Τοπική Οργάνωση που κλείνει και είναι απλώς σφραγίδα;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι. Ξέρεις ακόμη εμείς είμαστε πάνω στον ενθουσιασμό, αυτός ο κίνδυνος υπάρχει πιθανό αύριο να βολευτούμε και να πιστέψουμε ότι κι εμείς είμαστε μια Οργάνωση σαν όλους τους άλλους. Αλλά προς το παρόν υπάρχει ενθουσιασμός, θα έχεις δει στο site μας στο www.potami.gr οργασμός ανταλλαγής θέσεων που γίνεται, ο καθένας καταθέτει μια θέση, ψηφίζονται, εκατοντάδες άνθρωποι μπαίνουν κάθε μέρα από τα μέλη μας, από φίλους και ψηφίζουν συγκεκριμένες προτάσεις που κάνουν τα παιδιά από όλη την Ελλάδα. Είμαστε πάνω στο νεανικό έρωτα!
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ο Λεωνίδας Κορρές τώρα στο twitter μου λέει «Ωραία τα γενικά του Σταύρου περί ρουσφετιών και τα λοιπά, για τα ειδικά παραδείγματος χάριν μικρή ΔΕΗ πότε θα μας πει; Ή θα ερωτηθεί;». λοιπόν τη γνώμη σου.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ό,τι θέλετε εδώ είμαι εγώ.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ορίστε τώρα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μικρή ΔΕΗ. Υπάρχει μια απάντηση προς το φίλο μου, που θα ξεκινούσε με ένα ερώτημα: πόσα δισεκατομμύρια οφείλει η ΔΕΗ στον ελληνικό λαό; Γιατί εδώ έχουμε παραφράσει λίγο τις λέξεις. Μιλάμε για μια ιδιωτική εταιρεία η οποία χρηματοδοτείται από το δημόσιο και η οποία κάνει πολιτική με βάση τις αποφάσεις μιας Κυβέρνησης. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει σε όλους τους τομείς άρα και στη ΔΕΗ να δοκιμάσουμε έστω και κάποια άλλα ιδιωτικά μοντέλα. Είμαστε πολύ επιφυλακτικοί λόγω της παρελθούσας προσπάθειας που μπήκαν κάποιοι απατεώνες στην υπόθεση γενικότερα του ρεύματος, αλλά η αρχή μας είναι αυτή: ότι πρέπει να δοθεί η δυνατότητα ..
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Διαφωνείς με αυτό το πράγμα που ονομάζεται μικρή ΔΕΗ και την πώλησή της;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Είπα: πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ. Το είπα πριν, μάλλον δεν το κατάλαβες.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ναι εγώ δεν το κατάλαβα, με συγχωρείς.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μήπως έτσι βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Δεν θα πρέπει να υπάρχει πουθενά κρατικό μονοπώλιο. Έχουμε πει ότι τα κρατικά μονοπώλια μπορεί να είναι σε πράγματα που το κράτος, η κοινωνία δεν μπορεί να βγάλει παραπάνω λεφτά γιατί δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Επί παραδείγματι έχουν ταχτεί εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού. Δεν έχουμε καταλάβει πως εκεί μπορεί να είναι προς όφελος του Έλληνα πολίτη αυτή η ιδιωτικοποίηση. Στην ενέργεια όμως, όπως έχει γίνει σε όλη την Ευρώπη πρέπει να δοθεί η δυνατότητα να υπάρξει και επιχειρηματική δραστηριότητα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Πάντως και το νερό δεν θα στο πάρουν, δηλαδή το νερό αν μπει κάποιος και πάρει το management του νερού, δεν θα στο πάρει να φύγει. Το management της εταιρείας που διαχειρίζεται το νερό, με αυτή την έννοια το λέω.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Υπάρχουν μερικά πράγματα και εγώ δεν αντιμετωπίζω τα πράγματα δαιμονικά και ούτε λέω ότι θα πάρει κάποιος το νερό να το πάει κάπου αλλού. Από εκεί και πέρα όμως πρέπει σε κάθε υπόθεση ιδιωτικοποίησης να μην μιλάμε με μια εμμονή υπέρ του ιδιωτικού ή υπέρ του κρατικού και να βλέπουμε κάθε φορά τι κερδίζει η κοινωνία.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Κατά περίσταση, κατά περίπτωση.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αυτό εμένα με ενδιαφέρει. Στην υπόθεση του νερού δεν έχω πειστεί ότι θα κερδίσουμε κάτι. Δηλαδή τι; Θα είναι οι άνθρωποι στις βάνες πιο φτηνοί από αυτούς που έχουμε σήμερα; Δεν ξέρω, ας κάνουν μια πρόταση να τη δούμε, αλλά η πρώτη μου αίσθηση είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο κέρδος για την κοινωνία. Δεν υπάρχει ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση γίνεται για να υπάρχει κέρδος στην ελληνική κοινωνία, για να φτηνύνει επί παραδείγματι η ενέργεια. Αυτό είναι. Γι’ αυτό λέω ότι πειραματικά καλά πάμε με τη μικρή ΔΕΗ, θα δούμε πως θα καταλήξει αυτό και να καταλάβουμε αν πρέπει όντως να απελευθερώσουμε περαιτέρω την αγορά της ενέργειας.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Να φύγουν κομμάτια -δεν μιλάω για απολύσεις ανθρώπων- από το δημόσιο τομέα και να παρέχονται υπηρεσίες από τον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή έχουμε υπηρεσίες αρχιτεκτόνων μηχανικών στο Υπουργείο Τουρισμού. Να κάνουν τι; Αφού έτσι κι αλλιώς δώστε έξω να γίνει αυτή η δουλειά. Και ξέρεις τι μου είπε κάποιος φίλος ο οποίος είναι σε μια κατάσταση που μπορεί να ξέρει; Λέει ότι πιέζονται οι άνθρωποι να κάνουν πράγματα που τα θέλει η πολιτική ηγεσία. Δώστα στον ιδιωτικό τομέα, δώστα έξω!
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πρέπει να σχεδιάσουμε από την αρχή το δημόσιό μας, γιατί το δημόσιο στην Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε με την έννοια τι εξυπηρετεί τον πολίτη, αλλά τι εξυπηρετεί τον βουλευτή Πορτοσάλτε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Το πολιτικό σύστημα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έτσι δημιουργήθηκε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ακριβώς.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Και εγώ επειδή ήμουν στην Κρήτη και ήθελα μια βοήθεια στους ψηφοφόρους μου έφτιαχνα και μια υπηρεσία εκεί, την οποία την ονόμαζα Ανάπτυξη αρχιτεκτονικής της παλιάς πόλης ας πούμε, ήταν κρατική υπηρεσία και πληρώνονταν.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ή μοίραζα από ένα Νοσοκομείο σε κάθε νομό, Σταύρο.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αυτό πρέπει να το ξαναφτιάξουμε. Εδώ χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο για το νέο δημόσιο, στο οποίο θα συμμετέχουν πια και οι άνθρωποι οι οποίοι είναι στο δημόσιο. Και εδώ έρχεται το ΠΟΤΑΜΙ. Γιατί υπάρχει μια εύλογη καχυποψία Άρη και νομίζω θα συμφωνήσεις μαζί μου αν και δεν θα σου αρέσει. Ποια είναι αυτή η καχυποψία; Ποιοι δημιούργησαν όλο αυτό το κακό δημόσιο; Ο κ. Μήτσος;
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Όχι. Αυτοί που διοίκησαν.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μπράβο.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Είμαι ο πρώτος που το λέω, αλλά πρόσεξε οι ευθύνες είναι στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία που διοίκησαν, αλλά από πίσω και η Αριστερά πίεζε και τους έσπρωχνε να κάνουν τα τρισχειρότερα, τα οποία τα έκαναν αυτοί οι συγκεκριμένοι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Οι μικρές και οι μεγάλες συντεχνίες που πίεζαν, τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα οι αντιπολιτεύσεις αλλά η ευθύνη είναι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που έφτιαξε αυτό το δημόσιο και έρχονται αυτοί και λένε σήμερα.. Δεν λένε ότι «κάναμε λάθος», δεν λένε «ζητάμε συγνώμη», δεν λένε «κόβουμε το αριστερό μας χέρι», λένε «Παιδιά εμείς θα το φτιάξουμε. Εμπιστευτείτε μας». Ε, λοιπόν ο κόσμος εκεί έχει μια εύλογη καχυποψία. Γιατί ξέρει τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα.
Άρα εκεί έρχεται το ΠΟΤΑΜΙ και λέει επειδή είναι λογική η καχυποψία απέναντι στο παλιό σύστημα, να συμφωνήσουμε όμως στην αξιοκρατία, να συμφωνήσουμε στην αξιολόγηση και να πάμε με τα ευρωπαϊκά πρότυπα να το κάνουμε. Παραμερίζοντας αυτούς τους παλιούς, ή τέλος πάντων να τους έχουμε κι αυτούς αλλά να έχουμε εμείς το σκοπό, εμείς να χτυπάμε τα τύμπανα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Θα πάω τώρα σε αυτό το παλιό, αφού βάλω κι άλλη μια ερώτηση όπως το γράφει ο Κωνσταντίνος Ζούλας στο ρεπορτάζ σήμερα, θα προτείνεις υπερκομματικούς Υπουργούς σε κρίσιμους τομείς, παιδεία, υγεία και τα λοιπά, που δεν θα αλλάζουν στον ανασχηματισμό.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Βέβαια. Έχουμε άποψη πολύ συγκεκριμένη και την έχουμε από την πρώτη στιγμή, γιατί εγώ είχα κάποιες ξεκάθαρες απόψεις από την πρώτη στιγμή. Άλλο αν κάποιοι δεν ήθελαν να τις ακούσουν και έλεγαν διάφορες βλακείες ότι εμείς δεν έχουμε θέσεις.
Μια άποψή μας είναι ότι χρειαζόμαστε ένα μικρό υπουργικό Συμβούλιο των 20 ατόμων. Εμένα τόσοι μου βγαίνουν. Κάθομαι τους μετράω, τους ξαναμετράω δεν μου βγαίνουν πάνω από 20. Πως του Σαμαρά του βγαίνουν 50 και του Βενιζέλου 50 δεν το καταλαβαίνω. Είναι για να βολευτούν διάφοροι.
Ένα μικρό υπουργικό Συμβούλιο με 20 άτομα .
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Όταν θα σου έρχεται η Περιφέρεια όμως και θα λέει «εμένα δεν με εκπροσωπείς, εγώ δεν εκπροσωπούμαι στην Κυβέρνηση» τι θα κάνεις; Για σκέψου και το ζόρι αυτών.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Η Περιφέρεια θα έχει το ρόλο της. Είναι μια άλλη υπόθεση. Γιατί σου είπα από πριν.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Κατάλαβα, λες θα δώσω ρόλο στην Περιφέρεια και δεν θα τους στριμώξω όλους στην Κυβέρνηση.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μιλάω λοιπόν για ένα υπουργικό Συμβούλιο στρατηγείο και μιλάω ότι στους κύριους τομείς στις εξαγωγές, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλιση έχεις μόνιμους Υπουργούς. Θέλεις να τους πεις Γενικούς Γραμματείς; Μη μαλώνουμε για τις λέξεις τώρα, μην κολλάμε.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Ναι προχωρούμε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Αλλά θα είναι μόνιμοι Υφυπουργοί. Η τεχνογνωσία μου έλεγε ένα σημαίνον στέλεχος της υγείας που μάλιστα είναι και στο Νεοδημοκρατικό στρατόπεδο, ότι «για να καταλάβεις τι γίνεται στην υγεία, αν είσαι πάρα πολύ έξυπνος άνθρωπος και πάρα πολύ πανεπιστήμονας θα χρειαστείς τρεις με έξι μήνες». Όταν ένας κυβερνήτης αποφασίζει να αλλάξει τον Υπουργό Παιδείας, γιατί το κάνει αυτό το πράγμα; Μπορεί να μου δώσεις εσύ μια απάντηση; Εγώ δεν έχω.
Εγώ λέω ότι σε αυτούς τους μεγάλους τομείς που χρειάζεται και τεχνογνωσία αλλά χρειάζεται και εθνική πολιτική, στις εξαγωγές, στο ασφαλιστικό, στην παιδεία, στην υγεία που χρειάζεται μία εθνική πολιτική, δεν είναι αριστερή ή δεξιά η πολιτική, εκεί βάζεις ει δυνατό οικουμενικής επιλογής. Ξέρω θα είναι δύσκολο δεν θα είναι οικουμενικής, αλλά πιστεύω θα είναι και μπορούμε να κάνουμε μια προσπάθεια θα είναι μιας μεγαλύτερης αποδοχής από ό,τι είναι αυτός που διορίζει ο κυβερνήτης.
Εγώ πιστεύω ότι σε αυτούς τους τομείς και ίσως και σε κάποιους άλλους, ας το προτείνουν άλλοι, πρέπει να υπάρχουν μόνιμοι Υφυπουργοί και σου είπα μετά ένα ευέλικτο υπουργικό σχήμα 20 ανθρώπων που δεν θα είναι βουλευτές. Αυτή είναι η άποψή μας που είναι ξεκάθαρη.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Πολύ ωραία, πολύ καλό κι αυτό. Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι το εξής: οι συμμαχίες. Δηλαδή τώρα υπάρχει αυτό το περίφημο Κεντροαριστερά. Εσύ είπες «όχι είμαστε ανοιχτοί και στο φιλελεύθερο, όχι μόνο από εκεί» σε άκουσα σε μια τελευταία δημόσια δήλωσή σου. Προσπαθεί να συγκροτηθεί αυτό το πράγμα. Εσύ θα έχεις εμπλοκή ή είσαι ΠΟΤΑΜΙ και λες «παιδιά ελάτε και θα δω ποιους θα πάρω».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Όχι δεν έχω καμία εμπλοκή σε μια καμαρίλα που λένε να πάμε κάτω να συζητάμε, να δούμε τι θέση θα πάρουμε αύριο σε ένα υπουργικό σχήμα, σε ένα υφυπουργείο και τα λοιπά. Δεν με ενδιαφέρει αυτή η ιστορία. Ο καθένας πρέπει δημόσια να πει τις θέσεις του για τα προβλήματα της χώρας.
Εμείς δεν ήρθαμε για να ανασυγκροτήσουμε την Κεντροαριστερά, γιατί υπάρχει τώρα και το άλλο. Η ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς, εμείς ήρθαμε για την ανασυγκρότηση της χώρας, αυτό πιστεύουμε, αυτό προέχει. Τώρα, εάν βέβαια σε αυτό το διάλογο προσέλθουν κάποιοι που εμείς τους θεωρούμε κοντά μας, αυτό είναι σωστό και το θέλουμε. Δηλαδή πρέπει να υπάρχει ένας δίαυλος συνεχούς επικοινωνίας με τους ανθρώπους που έχουν προβληματιστεί, με τους ανθρώπους που έχουν προσπαθήσει. Ένας ειλικρινής διάλογος για τα προβλήματα της χώρας, όχι για το πώς θα μοιράσουμε τα υπουργεία.
Γιατί έχουμε δει διάφορους πολιτικούς να διαφωνούν με τα κόμματά τους, να φεύγουν, να ιδρύουν Κόμματα, να αποτυγχάνουν, να πηγαίνουν σε ένα άλλο Κόμμα και μετά να επιστρέφουν στο παλιό Κόμμα και να λένε «κάντε με και Υπουργό». Αυτό το παιχνίδι εμείς δεν θέλουμε να το παίξουμε. Είναι πολύ πιο ξεκάθαρη η πρότασή μας: συνεργασία όλων πάνω στα προβλήματα. Εκεί θα διαφωνήσω σε ένα σημείο με τη Νέα Δημοκρατία και θα συμφωνήσω σε ένα άλλο σημείο με τον ΣΥΡΙΖΑ ή το αντίστροφο. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει.
Θα μου πεις θα γίνει; Εμείς θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε δημόσια και ο κόσμος θα βγάλει τα συμπεράσματά του ποιοι υπεκφεύγουν να πουν τις αλήθειες τους.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Οι Τατσόπουλος και Ψαριανός είναι κοντά σας;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Βέβαια. Θα είναι στην Επιτροπή διαλόγου. Από την αρχή είπα κάτι που έκαναν πολύ πλάκα στα ραδιόφωνα ότι το ΠΟΤΑΜΙ θέλει και τους φίλους του. Δηλαδή τι εννοώ; Θέλει ανθρώπους, μια δεξαμενή σκέψης. Εμείς δεν θέλουμε αυτοί να μπουν μέσα στο ΠΟΤΑΜΙ να γίνουν μέλη του ΠΟΤΑΜΙΟΥ καταλαβαίνεις τι σου λέω, δηλαδή να πάνε στη Λάρισα να εγγραφούν να τους ακούσει η νομαρχιακή. Δεν έχουμε άλλωστε, αλλά λέμε τώρα.
Άρα δημιουργήσαμε μια Επιτροπή διαλόγου, αυτή τη στιγμή είναι 70 άνθρωποι οι οποίοι είναι πανεπιστημιακοί, οι οποίοι είναι πολιτικοί, οι οποίοι είναι αυτό που λέμε διανοούμενοι, καλλιτέχνες και είναι η δεξαμενής σκέψης του ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Είναι αυτοί που προνομιακά συζητάμε μαζί τους για τα προβλήματα της χώρας. Εκεί έχουν θέση και άνθρωποι από την προοδευτική φιλελεύθερη Παράταξη αριστεροί μεταρρυθμιστές, όλοι αυτοί πρέπει να συζητήσουν και θα συζητήσουν με το ΠΟΤΑΜΙ για τις λύσεις που έχει ανάγκη η χώρα.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Πολύ ωραία. Τελευταία ερώτηση από το twitter όπου ρωτάει: «Τι έχεις μέσα στο σακίδιό σου;».
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Άρη εσύ τα ξέρεις, έχουμε δουλέψει και μαζί! Τι έχω δηλαδή; Έχω τα λεφτά που μου δίνει το σύστημα! Έχω την αρρώστια της φωτογραφίας, τα μαγνητόφωνα, έχω πολλά μπλοκ γιατί μου αρέσει πάντα να γράφω και να σημειώνω, είμαι μολυβοφάγος έχω μια μεγάλη κασετίνα, τα ξέρεις τι έχω.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Εύχομαι το καλύτερο και πρόσεξε μιλάμε 15 λεπτά και είπαμε τόσα πολλά πράγματα. Και έδωσες -εγώ αυτό κρατώ- καθαρές απαντήσεις, ούτε ήξεις ούτε αφίξεις ούτε αυτά τα γνωστά. Δηλαδή αυτό που ζητάμε είναι πια: πες το ρε Χριστιανέ μου, πες θέλω τη ΔΕΗ ή δεν τη θέλω τη ΔΕΗ. Να τελειώνουμε. Πες το όμως.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δείξτα στον Κασιμάτη για να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Σε ευχαριστώ πολύ, κάθε καλό εύχομαι. Καλή επιτυχία.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Γεια σου Άρη.
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Το τι ακούστηκε για το Λαύριο δεν θέλω. Τα ξέρεις.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν τα ξέρω γιατί είμαι αφοσιωμένος σε άλλα πράγματα. Ότι τι;
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: «Άλλαξε τα γράμματα.» και τα λοιπά και ιστορίες διάφορες.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Το Λαύριο που έγινε αύριο!
Α. ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Νά ‘σαι καλά, ευχαριστώ πολύ.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Γεια σου.
27 Ιουνίου 2014
11 ψέμματα για τη ΔΕΗ
.jpg)
Του Χάρη Φλουδόπουλου από το Capital gr
Δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα στο όνομα της κοινωνίας αλλά στην πραγματικότητα σε βάρος της κοινωνίας. Έχουν μετατρέψει σε "κόκκινο πανί" την υπόθεση της μικρής ΔΕΗ, η οποία είναι προβληματική, όχι γιατί δεν πρέπει να γίνει απελευθέρωση αλλά γιατί έτσι όπως είναι στημένη δύσκολα θα προχωρήσει και θα προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Και για όποιον δεν παρακολουθεί από κοντά τα θέματα της ενέργειας, τα ερωτήματα είναι πολλά: τι είναι η μικρή ΔΕΗ, γιατί να γίνει αποκρατικοποίηση, ποιος χάνει, ποιος κερδίζει, γιατί φωνάζουν οι συνδικαλιστές και έχουν μαζί τους υποστηρικτές το ΣΥΡΙΖΑ και... μητροπολίτες.
Μερικά από τα επιχειρήματα που ακούστηκαν στο δημόσιο διάλογο των τελευταίων ημερών είναι τα εξής:
1) Η μικρή ΔΕΗ είναι ελληνική επινόηση, πουθενά στην Ευρώπη δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σύγχρονη χώρα στον κόσμο που να μην έχει ιδιωτικές εταιρείες ηλεκτρισμού. Ακόμη και στη Γαλλία που η EDF έχει συντριπτικά μερίδια στην παραγωγή, έχει με διάφανο και αδιάβλητο τρόπο παραχωρήσει μερίδια σε ιδιώτες στην προμήθεια, χωρίς «τερτίπια», «στρεβλώσεις» και «εμπόδια».
Πάντως η μικρή ΔΕΗ δεν αποτελεί ελληνική επινόηση. Σε αντίθεση με τον ελληνικό μύθο που θέλει όλες τις εταιρείες ηλεκτρισμού στην Ευρώπη κρατικές, το μοντέλο είναι «copy paste» από την Ιταλία. Εκεί για να απελευθερωθεί η αγορά πουλήθηκε ένα κομμάτι της κρατικής Enel. Η κρατική εταιρεία πήρε τα χρήματα, επεκτάθηκε τεχνολογικά, προϊοντικά και γεωγραφικά και αυτή τη στιγμή είναι η τρίτη σε μέγεθος εταιρεία ηλεκτρισμού της Ε.Ε.
Στόχος είναι και εδώ η ΔΕΗ να πάρει τα έσοδα από την πώληση να μειώσει το χρέος της, να κάνει επενδύσεις και να μπορέσει να εκσυγχρονιστεί. Επίσης υπό την φυσική πίεση του ανταγωνισμού, υπάρχει η προσδοκία βελτίωσης υπηρεσιών και προϊόντων. Η εξυπηρέτηση πελατών στον ΟΤΕ, πριν και μετά το άνοιγμα της αγοράς είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
2) Η αποκρατικοποίηση θα βλάψει τους εργαζόμενους
Στην Πορτογαλία όπου πουλήθηκε η EDP στους κινέζους, οι εργαζόμενοι της εταιρείας είναι οι μόνοι υπάλληλοι ΔΕΚΟ που πήραν πίσω τις μειώσεις που επέβαλε το πορτογαλικό μνημόνιο. Οι κινέζοι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να επαναφέρουν τους μισθούς στα προ κρίσης επίπεδα. Στην πραγματικότητα εκείνοι οι εργαζόμενοι που θα πληγούν περισσότερο είναι οι περίπου 5 χιλιάδες υπάλληλοι της ΔΕΗ που ως μέλη σωματείων, πρωτοβάθμιων ή δευτεροβάθμιων οργανώσεων, απολαμβάνουν κάποιου είδους συνδικαλιστικό προνόμιο (άδειες, ταξίδια, ευνοϊκές τοποθετήσεις κλπ). Αξίζει μόνο να διαβάσει κανείς τη λίστα με τους προνομιούχους υπαλλήλους που υπηρετούν στον ΑΗΣ Κερατσινίου, μια μονάδα που υπολειτουργεί, ωστόσο είναι προνομιούχος αφού οι εργαζόμενοι σε αυτήν είναι τοποθετημένοι εντός λεκανοπεδίου και απολαμβάνουν το ειδικό επίδομα μονάδας. Ο εν λόγω σταθμός χαρακτηρίζεται και ως «parking συνδικαλιστών» λόγω του αριθμού ρεκόρ εργατοπατέρων που είναι τοποθετημένοι σε αυτήν.
Υπό καθεστώς ανταγωνισμού όμως θα θιγεί και η σχέση εξάρτησης με τα πάσης φύσεως πολιτικά γραφεία που εξυπηρετούσαν ρουσφέτια. Είναι γνωστή η περίπτωση ενός σχετικά πρόσφατου διαγωνισμού προσλήψεων στην εταιρεία όπου μονάδα κοντά σε πόλη γνωστού υπουργού, παρότι υπεράριθμη σε προσωπικό «φορτώθηκε» με 19 νέους υπαλλήλους.
Στον αντίποδα πρέπει να τονιστεί ότι στη ΔΕΗ δουλεύουν άξιοι, έμπειροι και καταρτισμένοι επιστήμονες, τεχνίτες, στελέχη, που συχνά υπερβάλουν εαυτούς προκειμένου να φέρουν σε πέρας το έργο τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετά ικανά στελέχη της ΔΕΗ είναι περιζήτητα στον ιδιωτικό τομέα όπου και μπορούν να αμειφθούν με πολύ μεγαλύτερους μισθούς. Στην πραγματικότητα το προσωπικό που εργάζεται στη ΔΕΗ αδικείται κατάφωρα από την εικόνα του κηφήνα φωνακλά συνδικαλιστή.
3) Η ιδιωτικοποίηση έφερε το σκάνδαλο Energa
Το σκάνδαλο δεν ήταν αποτέλεσμα της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού αλλά το ακριβώς αντίθετο. Προκειμένου να μην ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού, επί χρόνια το κράτος κωλυσιεργούσε. Όταν οι πιέσεις της Ευρώπης έγιναν αφόρητες, αντί να δημιουργήσουν τους όρους για μεγάλες καθετοποιημένες επιχειρήσεις με πρόσβαση σε λιγνίτη και υδροηλεκτρικά που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ, επέτρεψαν σε ιδιώτες λιανεμπόρους να αγοράζουν ρεύμα από την χονδρεμπορική αγορά (ουσιαστικά από τη ΔΕΗ) το οποίο στη συνέχεια το μεταπωλούσαν. Προκειμένου δηλαδή να παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες πρόοδος στην απελευθέρωση, έγινε ένα «μαϊμού» άνοιγμα της αγοράς με πολλά κενά και παραλείψεις, τις οποίες βεβαίως εκμεταλλεύτηκαν οι «επιτήδειοι» με τα γνωστά αποτελέσματα. Εκείνο που όντως υπήρξε διαχρονικό σκάνδαλο στην αγορά ηλεκτρισμού είναι οι μόνιμοι υπεργολάβοι, οι υπερκοστολογήσεις έργων και προμηθειών και το πάρτι που είχε στηθεί επί δεκαετίες στην δημόσια επιχείρηση. Άλλωστε να θυμίσουμε ότι επί Α. Παπανδρέου από τη ΔΕΗ είχε προκύψει το περίφημο «όριο των 500 εκατομμυρίων δραχμών» στα… «δωράκια» που μπορούσαν να απολαμβάνουν οι… πρασινοφρουροί του συστήματος.
4) Γιατί δε φτιάχνουν μόνοι τους οι ιδιώτες λιγνιτικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσια;
Μέχρι σήμερα είχε εκδοθεί μόλις μία άδεια για λιγνίτη για την εταιρεία Τέρνα. Για να φτιαχτεί το εργοστάσιο όμως χρειαζόταν λιγνίτη από το ιδιωτικό ορυχείο της Βεύης. Ο διαγωνισμός παραχώρησής του είχε ξεκινήσει το 2006 και ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει νικητής. Υπάρχουν βεβαίως και άλλες αιτήσεις για ιδιωτικά λιγνιτικά εργοστάσια, που δεν έχουν γίνει αποδεκτές και δεν έχουν εκδοθεί άδειες. Στην ουσία το να φτιαχτεί μια λιγνιτική μονάδα είναι το «εύκολο» κομμάτι. Το δύσκολο είναι να υπάρξει πρόσβαση σε ορυχείο που θα δίνει το καύσιμο. Η άλλη λύση για την οποία είχε εκδηλωθεί πραγματικό επενδυτικό ενδιαφέρον είναι ο εισαγόμενος λιθάνθρακας. Τουλάχιστον 4 ιδιωτικά σχέδια για την κατασκευή μεγάλων λιθανθρακικών μονάδων (με εισαγόμενο καύσιμο) θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν ευθέως τη ΔΕΗ. Ωστόσο το 2007 αποφασίστηκε η απαγόρευση ανάπτυξης μονάδων λιθάνθρακα, μπλοκάροντας τη μοναδική ευθέως ανταγωνιστική τεχνολογία στο λιγνίτη. Κάποιοι πιστεύουν ότι η απόφαση προήλθε από ετερόκλητες πιέσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και των συνδικαλιστών της ΔΕΗ που δεν ήθελαν να προχωρήσουν τα σχέδια για λιθανθρακικές μονάδες της ΔΕΗ σε κοινοπραξία 49%-51% με τη γερμανική RWE που προώθησε ο πρώην πρόεδρος της εταιρείας και πολλάκις προπηλακισθείς από τον Ν. Φωτόπουλο, Τάκης Αθανασόπουλος (σημειώνεται ότι η γερμανική εισηγμένη εταιρεία ηλεκτρισμού RWE είναι το νούμερο 2 στην αγορά ηλεκτρισμού της Ευρώπης, με ειδίκευση στο λιγνίτη και ήθελε να επενδύσει στην Ελλάδα). Όσο για τα υδροηλεκτρικά εκεί τα προβλήματα είναι πιο σύνθετα και αφορούν το συνολικό περιβαλλοντικό σχεδιασμό και όχι τη διάθεση ιδιωτών να επενδύσουν.
5) Δεν πωλείται η μικρή ΔΕΗ αλλά η καλή ΔΕΗ
Το επιχείρημα είναι φαιδρό. Στη μικρή ΔΕΗ παραχωρούνται θερμικές μονάδες ισχύος 1235MW. Από αυτές δύο είναι λιγνιτικές (Αμύνταιο, Φλώρινα) και μία μονάδα αερίου της Κομοτηνής (400ΜW). Η Κομοτηνή χωρίς υπερβολή είναι ως τεχνολογία η πιο αντιπαραγωγική και χαμηλής απόδοσης μονάδα φυσικού αερίου στην Ελλάδα. Επιπλέον είναι «φορτωμένη» με 150 εργαζόμενους όταν οι ιδιωτικές μονάδες λειτουργούν με 40 και με το χαμηλότερο βαθμό απόδοσης (λόγω τεχνολογίας) σε σχέση με όλες τις μονάδες αερίου. Δηλαδή το ένα τρίτο των θερμικών που θα πάει στη μικρή ΔΕΗ είναι … «σαπάκι». Αλλά και οι μονάδες του Αμύνταιου έχουν τα δικά τους προβλήματα: δε διαθέτουν σύστημα αποθείωσης ενώ με βάση τις τεχνικές προδιαγραφές τους μπορούν να λειτουργήσουν μέχρι το 2020 (ξεκίνησαν να λειτουργούν το 1987 και συμπληρώνουν 33 χρόνια ζωής τότε). Για να συνεχίσουν να λειτουργούν ουσιαστικά χρειάζεται καινούρια μονάδα, δηλαδή μεγάλο κόστος επένδυσης. Όσο για τη «σύγχρονη» μονάδα της Μελίτης είναι αναπόσβεστη ενώ έχει σοβαρότατα προβλήματα τροφοδοσίας με λιγνίτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια δε λειτουργεί σε πλήρη ισχύ, ενώ συχνά η ΔΕΗ εισάγει λιγνίτη από τα Σκόπια για τις ανάγκες της.
Δηλαδή, η εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή για την μικρή ΔΕΗ είναι ότι επειδή ακριβώς πωλούνται προβληματικές μονάδες, (αντί για μικρή θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για «κακή ΔΕΗ») δύσκολα μπορεί να υπάρξει πραγματικό ενδιαφέρον από επενδυτές. Το πιο πιθανό είναι ο διαγωνισμός να καταλήξει άγονος ή το τίμημα που θα προσφερθεί να είναι πολύ μικρό.
6) Το κράτος πρέπει να έχει στον έλεγχό του τη ΔΕΗ για να μπορεί να ασκεί κοινωνική πολιτική
Εδώ και πολλά χρόνια η κοινωνική πολιτική στο χώρο της ενέργειας ασκείται από το κράτος και όχι από τη ΔΕΗ. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για παράδειγμα έχει καθορίσει συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τους προμηθευτές προτού πχ κόψουν το ρεύμα σε ένα σπίτι. Πρέπει να προηγηθεί αλληλογραφία, όχληση του υπερήμερου πελάτη, να περάσουν συγκεκριμένες προθεσμίες και στη συνέχεια να κοπεί το ρεύμα. Αυτές τις προθεσμίες τηρούν όλοι οι προμηθευτές είτε είναι ΔΕΗ είτε είναι ιδιώτες, πολυεθνικές, ή … εξωγήινοι. Τα φθηνά τιμολόγια των πολύτεκνων και των ανέργων δεν πληρώνονται από τη ΔΕΗ αλλά από τους υπόλοιπους καταναλωτές μέσω του τέλους ΥΚΩ. Επίσης για να πάει το ρεύμα στο τελευταίο χωριό, υπάρχει μια υποχρέωση που λέγεται «τελευταίο καταφύγιο». Εάν αυτήν την ανάγκη την καλύψει η ΔΕΗ, αποζημιώνεται. Το ίδιο θα ισχύει και για τον οποιοδήποτε ιδιώτη. Δεν προσφέρονται αυτές οι υπηρεσίες δωρεάν στο πλαίσιο κάποιας εταιρικής κοινωνικής πολιτικής.
7) Το ρεύμα θα ακριβύνει
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τεράστιες ανάγκες για επενδύσεις ώστε να ανανεωθεί ένα παλιό και παρωχημένης τεχνολογίας ηλεκτρικό σύστημα. Το κόστος αυτής της αντικατάστασης είναι που θα ακριβύνει τα τιμολόγια και όχι το γεγονός ότι θα υπάρξει ανταγωνισμός και ότι δε θα καθορίζει από μόνη της η ΔΕΗ τα κόστη άρα και τις τιμές. Το αντίθετο μάλιστα. Ο ανταγωνισμός παντού φέρνει μείωση του λειτουργικού κόστους, βελτίωση της αποδοτικότητας, ακόμη και πιο ορθή κοστολόγηση των επενδύσεων.
Επίσης υπάρχει και η ηθική διάσταση της κατασπατάλησης του λιγνίτη που είναι ένα εθνικό καύσιμο σε περιορισμένο απόθεμα. Σήμερα λοιπόν σπαταλάμε το λιγνίτη στερώντας τον από τις επόμενες γενιές, σε μονάδες χαμηλής αποδοτικότητας. Είναι σαν να έχουμε ένα απόθεμα βενζίνης και να κρατάμε ένα παλιάς τεχνολογίας αυτοκίνητο που καίει 20 λίτρα το χιλιόμετρο, όταν θα μπορούσαμε να πάρουμε ένα αυτοκίνητο που καίει 5 λίτρα και τα αποθέματα να κρατήσουν 4 φορές περισσότερο.
8) Ο ιδιώτης θα αγοράσει έτοιμη τη ΔΕΗ, θα παράγει το ρεύμα με 20 ευρώ και θα το πουλάει στην αγορά 80
Καταρχάς το σημερινό μοντέλο αγοράς του υποχρεωτικού Pool καταργείται με τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ και περνάμε στο target model που θα είναι ένα σύγχρονο χρηματιστήριο ενέργειας. Πάντως οι λιγνιτικές όντως κερδίζουν κάποιες ώρες περισσότερα χρήματα, όταν υπάρχουν άλλες ακριβότερες μονάδες στο σύστημα που δίνουν τη χονδρική τιμή. Αυτό ισχύει σήμερα με τη ΔΕΗ. Όμως όποιος αγοράσει τη μικρή ΔΕΗ δεν παίρνει μόνο παραγωγή, παίρνει και πελάτες στη λιανική, στην ίδια αναλογία καλού και κακού προφίλ με τη ΔΕΗ. Αυτό πρακτικά εξανεμίζει το όποιο όφελος αφού ένα σημαντικό τμήμα αυτής της διαφοράς θα περνά ως όφελος στον καταναλωτή, όπως γίνεται και σήμερα. Μόνο που με τον ανταγωνισμό είναι βέβαιο ότι το όφελος που θα μετακυλύεται στον καταναλωτή θα είναι μεγαλύτερο.
9) Οι τοπικές κοινωνίες χάνουν τα προνόμιά τους
Αναληθές. Τόσο οι υποχρεώσεις για νερά αρδεύσεων από τα υδροηλεκτρικά, όσο και τα τέλη που πληρώνονται σήμερα από τη ΔΕΗ, θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο μέλλον. Εργατικό προσωπικό θα προσλαμβάνεται κατά προτεραιότητα από τις τοπικές κοινωνίες, διότι αυτό επιβάλει η λογική. Εκείνο που δε θα συμβαίνει είναι να προσλαμβάνονται υπεράριθμοι και λίστες από πολιτικά γραφεία αλλά αυτό είναι μάλλον προς όφελος της αξιοκρατίας που θα πρέπει να υπερασπίζονται οι τοπικές κοινωνίες.
10) Στο χώρο της ενέργειας μπορούν να γίνουν σοβαρές επενδύσεις μόνο από το κράτος, η χώρα εξηλεκτρίστηκε από τη ΔΕΗ
Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τον εξηλεκτρισμό της χώρας. Όμως, πρωτοπόρος στις επενδύσεις του τομέα ήταν ο ιδιωτικός τομέας. Το πρώτο λιγνιτικό κέντρο στην Πτολεμαΐδα, δημιουργήθηκε από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη Μποδοσάκη, ενώ το πρώτο υδροηλεκτρικό κατασκευάστηκε από αμερικανούς, προκειμένου να καλύψει τις ηλεκτρικές ανάγκες του καινούριου τότε εργοστασίου της Αλουμίνιον της Ελλάδος και των γάλλων της Pechiney. Δηλαδή ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα ήταν καθοριστικός, στην αρχή, έστω και εάν στη συνέχεια οι πολλές ιδιωτικές εταιρείες συγκεντρώθηκαν στη ΔΕΗ με το κράτος να παίζει κεντρικό ρόλο.
11) Ο απλός πολίτης δε θα κερδίσει αλλά αντίθετα θα χάσει από τη μικρή ΔΕΗ;
Ο καταναλωτής έχει να δει μόνο οφέλη, όπως αυτά προκύπτουν από το άνοιγμα μιας αγοράς: καλύτερες και ποιοτικότερες υπηρεσίες, εισαγωγή νέων τεχνολογιών και καινοτομιών, αποδοτικότερα κοστολόγια, καλύτεροι χρόνοι εξυπηρέτησης. Το βασικό είναι η δυνατότητα της επιλογής. Θα υπάρξει τόνωση των επενδύσεων, ενώ – με δεδομένο ότι θα έρθει, μόνος ή σε κοινοπραξία με έλληνα, ξένος επενδυτής – θα υπάρξει εισαγωγή τεχνογνωσίας. Και βέβαια ένα τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό σημείο είναι ότι δε θα μπορούν οι συνδικαλιστές να εκβιάζουν την κοινωνία με το διακόπτη…
Πηγή:www.capital.gr
Δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα στο όνομα της κοινωνίας αλλά στην πραγματικότητα σε βάρος της κοινωνίας. Έχουν μετατρέψει σε "κόκκινο πανί" την υπόθεση της μικρής ΔΕΗ, η οποία είναι προβληματική, όχι γιατί δεν πρέπει να γίνει απελευθέρωση αλλά γιατί έτσι όπως είναι στημένη δύσκολα θα προχωρήσει και θα προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον.
Και για όποιον δεν παρακολουθεί από κοντά τα θέματα της ενέργειας, τα ερωτήματα είναι πολλά: τι είναι η μικρή ΔΕΗ, γιατί να γίνει αποκρατικοποίηση, ποιος χάνει, ποιος κερδίζει, γιατί φωνάζουν οι συνδικαλιστές και έχουν μαζί τους υποστηρικτές το ΣΥΡΙΖΑ και... μητροπολίτες.
Μερικά από τα επιχειρήματα που ακούστηκαν στο δημόσιο διάλογο των τελευταίων ημερών είναι τα εξής:
1) Η μικρή ΔΕΗ είναι ελληνική επινόηση, πουθενά στην Ευρώπη δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σύγχρονη χώρα στον κόσμο που να μην έχει ιδιωτικές εταιρείες ηλεκτρισμού. Ακόμη και στη Γαλλία που η EDF έχει συντριπτικά μερίδια στην παραγωγή, έχει με διάφανο και αδιάβλητο τρόπο παραχωρήσει μερίδια σε ιδιώτες στην προμήθεια, χωρίς «τερτίπια», «στρεβλώσεις» και «εμπόδια».
Πάντως η μικρή ΔΕΗ δεν αποτελεί ελληνική επινόηση. Σε αντίθεση με τον ελληνικό μύθο που θέλει όλες τις εταιρείες ηλεκτρισμού στην Ευρώπη κρατικές, το μοντέλο είναι «copy paste» από την Ιταλία. Εκεί για να απελευθερωθεί η αγορά πουλήθηκε ένα κομμάτι της κρατικής Enel. Η κρατική εταιρεία πήρε τα χρήματα, επεκτάθηκε τεχνολογικά, προϊοντικά και γεωγραφικά και αυτή τη στιγμή είναι η τρίτη σε μέγεθος εταιρεία ηλεκτρισμού της Ε.Ε.
Στόχος είναι και εδώ η ΔΕΗ να πάρει τα έσοδα από την πώληση να μειώσει το χρέος της, να κάνει επενδύσεις και να μπορέσει να εκσυγχρονιστεί. Επίσης υπό την φυσική πίεση του ανταγωνισμού, υπάρχει η προσδοκία βελτίωσης υπηρεσιών και προϊόντων. Η εξυπηρέτηση πελατών στον ΟΤΕ, πριν και μετά το άνοιγμα της αγοράς είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
2) Η αποκρατικοποίηση θα βλάψει τους εργαζόμενους
Στην Πορτογαλία όπου πουλήθηκε η EDP στους κινέζους, οι εργαζόμενοι της εταιρείας είναι οι μόνοι υπάλληλοι ΔΕΚΟ που πήραν πίσω τις μειώσεις που επέβαλε το πορτογαλικό μνημόνιο. Οι κινέζοι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να επαναφέρουν τους μισθούς στα προ κρίσης επίπεδα. Στην πραγματικότητα εκείνοι οι εργαζόμενοι που θα πληγούν περισσότερο είναι οι περίπου 5 χιλιάδες υπάλληλοι της ΔΕΗ που ως μέλη σωματείων, πρωτοβάθμιων ή δευτεροβάθμιων οργανώσεων, απολαμβάνουν κάποιου είδους συνδικαλιστικό προνόμιο (άδειες, ταξίδια, ευνοϊκές τοποθετήσεις κλπ). Αξίζει μόνο να διαβάσει κανείς τη λίστα με τους προνομιούχους υπαλλήλους που υπηρετούν στον ΑΗΣ Κερατσινίου, μια μονάδα που υπολειτουργεί, ωστόσο είναι προνομιούχος αφού οι εργαζόμενοι σε αυτήν είναι τοποθετημένοι εντός λεκανοπεδίου και απολαμβάνουν το ειδικό επίδομα μονάδας. Ο εν λόγω σταθμός χαρακτηρίζεται και ως «parking συνδικαλιστών» λόγω του αριθμού ρεκόρ εργατοπατέρων που είναι τοποθετημένοι σε αυτήν.
Υπό καθεστώς ανταγωνισμού όμως θα θιγεί και η σχέση εξάρτησης με τα πάσης φύσεως πολιτικά γραφεία που εξυπηρετούσαν ρουσφέτια. Είναι γνωστή η περίπτωση ενός σχετικά πρόσφατου διαγωνισμού προσλήψεων στην εταιρεία όπου μονάδα κοντά σε πόλη γνωστού υπουργού, παρότι υπεράριθμη σε προσωπικό «φορτώθηκε» με 19 νέους υπαλλήλους.
Στον αντίποδα πρέπει να τονιστεί ότι στη ΔΕΗ δουλεύουν άξιοι, έμπειροι και καταρτισμένοι επιστήμονες, τεχνίτες, στελέχη, που συχνά υπερβάλουν εαυτούς προκειμένου να φέρουν σε πέρας το έργο τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετά ικανά στελέχη της ΔΕΗ είναι περιζήτητα στον ιδιωτικό τομέα όπου και μπορούν να αμειφθούν με πολύ μεγαλύτερους μισθούς. Στην πραγματικότητα το προσωπικό που εργάζεται στη ΔΕΗ αδικείται κατάφωρα από την εικόνα του κηφήνα φωνακλά συνδικαλιστή.
3) Η ιδιωτικοποίηση έφερε το σκάνδαλο Energa
Το σκάνδαλο δεν ήταν αποτέλεσμα της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού αλλά το ακριβώς αντίθετο. Προκειμένου να μην ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού, επί χρόνια το κράτος κωλυσιεργούσε. Όταν οι πιέσεις της Ευρώπης έγιναν αφόρητες, αντί να δημιουργήσουν τους όρους για μεγάλες καθετοποιημένες επιχειρήσεις με πρόσβαση σε λιγνίτη και υδροηλεκτρικά που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ, επέτρεψαν σε ιδιώτες λιανεμπόρους να αγοράζουν ρεύμα από την χονδρεμπορική αγορά (ουσιαστικά από τη ΔΕΗ) το οποίο στη συνέχεια το μεταπωλούσαν. Προκειμένου δηλαδή να παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες πρόοδος στην απελευθέρωση, έγινε ένα «μαϊμού» άνοιγμα της αγοράς με πολλά κενά και παραλείψεις, τις οποίες βεβαίως εκμεταλλεύτηκαν οι «επιτήδειοι» με τα γνωστά αποτελέσματα. Εκείνο που όντως υπήρξε διαχρονικό σκάνδαλο στην αγορά ηλεκτρισμού είναι οι μόνιμοι υπεργολάβοι, οι υπερκοστολογήσεις έργων και προμηθειών και το πάρτι που είχε στηθεί επί δεκαετίες στην δημόσια επιχείρηση. Άλλωστε να θυμίσουμε ότι επί Α. Παπανδρέου από τη ΔΕΗ είχε προκύψει το περίφημο «όριο των 500 εκατομμυρίων δραχμών» στα… «δωράκια» που μπορούσαν να απολαμβάνουν οι… πρασινοφρουροί του συστήματος.
4) Γιατί δε φτιάχνουν μόνοι τους οι ιδιώτες λιγνιτικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσια;
Μέχρι σήμερα είχε εκδοθεί μόλις μία άδεια για λιγνίτη για την εταιρεία Τέρνα. Για να φτιαχτεί το εργοστάσιο όμως χρειαζόταν λιγνίτη από το ιδιωτικό ορυχείο της Βεύης. Ο διαγωνισμός παραχώρησής του είχε ξεκινήσει το 2006 και ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει νικητής. Υπάρχουν βεβαίως και άλλες αιτήσεις για ιδιωτικά λιγνιτικά εργοστάσια, που δεν έχουν γίνει αποδεκτές και δεν έχουν εκδοθεί άδειες. Στην ουσία το να φτιαχτεί μια λιγνιτική μονάδα είναι το «εύκολο» κομμάτι. Το δύσκολο είναι να υπάρξει πρόσβαση σε ορυχείο που θα δίνει το καύσιμο. Η άλλη λύση για την οποία είχε εκδηλωθεί πραγματικό επενδυτικό ενδιαφέρον είναι ο εισαγόμενος λιθάνθρακας. Τουλάχιστον 4 ιδιωτικά σχέδια για την κατασκευή μεγάλων λιθανθρακικών μονάδων (με εισαγόμενο καύσιμο) θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν ευθέως τη ΔΕΗ. Ωστόσο το 2007 αποφασίστηκε η απαγόρευση ανάπτυξης μονάδων λιθάνθρακα, μπλοκάροντας τη μοναδική ευθέως ανταγωνιστική τεχνολογία στο λιγνίτη. Κάποιοι πιστεύουν ότι η απόφαση προήλθε από ετερόκλητες πιέσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και των συνδικαλιστών της ΔΕΗ που δεν ήθελαν να προχωρήσουν τα σχέδια για λιθανθρακικές μονάδες της ΔΕΗ σε κοινοπραξία 49%-51% με τη γερμανική RWE που προώθησε ο πρώην πρόεδρος της εταιρείας και πολλάκις προπηλακισθείς από τον Ν. Φωτόπουλο, Τάκης Αθανασόπουλος (σημειώνεται ότι η γερμανική εισηγμένη εταιρεία ηλεκτρισμού RWE είναι το νούμερο 2 στην αγορά ηλεκτρισμού της Ευρώπης, με ειδίκευση στο λιγνίτη και ήθελε να επενδύσει στην Ελλάδα). Όσο για τα υδροηλεκτρικά εκεί τα προβλήματα είναι πιο σύνθετα και αφορούν το συνολικό περιβαλλοντικό σχεδιασμό και όχι τη διάθεση ιδιωτών να επενδύσουν.
5) Δεν πωλείται η μικρή ΔΕΗ αλλά η καλή ΔΕΗ
Το επιχείρημα είναι φαιδρό. Στη μικρή ΔΕΗ παραχωρούνται θερμικές μονάδες ισχύος 1235MW. Από αυτές δύο είναι λιγνιτικές (Αμύνταιο, Φλώρινα) και μία μονάδα αερίου της Κομοτηνής (400ΜW). Η Κομοτηνή χωρίς υπερβολή είναι ως τεχνολογία η πιο αντιπαραγωγική και χαμηλής απόδοσης μονάδα φυσικού αερίου στην Ελλάδα. Επιπλέον είναι «φορτωμένη» με 150 εργαζόμενους όταν οι ιδιωτικές μονάδες λειτουργούν με 40 και με το χαμηλότερο βαθμό απόδοσης (λόγω τεχνολογίας) σε σχέση με όλες τις μονάδες αερίου. Δηλαδή το ένα τρίτο των θερμικών που θα πάει στη μικρή ΔΕΗ είναι … «σαπάκι». Αλλά και οι μονάδες του Αμύνταιου έχουν τα δικά τους προβλήματα: δε διαθέτουν σύστημα αποθείωσης ενώ με βάση τις τεχνικές προδιαγραφές τους μπορούν να λειτουργήσουν μέχρι το 2020 (ξεκίνησαν να λειτουργούν το 1987 και συμπληρώνουν 33 χρόνια ζωής τότε). Για να συνεχίσουν να λειτουργούν ουσιαστικά χρειάζεται καινούρια μονάδα, δηλαδή μεγάλο κόστος επένδυσης. Όσο για τη «σύγχρονη» μονάδα της Μελίτης είναι αναπόσβεστη ενώ έχει σοβαρότατα προβλήματα τροφοδοσίας με λιγνίτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια δε λειτουργεί σε πλήρη ισχύ, ενώ συχνά η ΔΕΗ εισάγει λιγνίτη από τα Σκόπια για τις ανάγκες της.
Δηλαδή, η εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή για την μικρή ΔΕΗ είναι ότι επειδή ακριβώς πωλούνται προβληματικές μονάδες, (αντί για μικρή θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για «κακή ΔΕΗ») δύσκολα μπορεί να υπάρξει πραγματικό ενδιαφέρον από επενδυτές. Το πιο πιθανό είναι ο διαγωνισμός να καταλήξει άγονος ή το τίμημα που θα προσφερθεί να είναι πολύ μικρό.
6) Το κράτος πρέπει να έχει στον έλεγχό του τη ΔΕΗ για να μπορεί να ασκεί κοινωνική πολιτική
Εδώ και πολλά χρόνια η κοινωνική πολιτική στο χώρο της ενέργειας ασκείται από το κράτος και όχι από τη ΔΕΗ. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για παράδειγμα έχει καθορίσει συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τους προμηθευτές προτού πχ κόψουν το ρεύμα σε ένα σπίτι. Πρέπει να προηγηθεί αλληλογραφία, όχληση του υπερήμερου πελάτη, να περάσουν συγκεκριμένες προθεσμίες και στη συνέχεια να κοπεί το ρεύμα. Αυτές τις προθεσμίες τηρούν όλοι οι προμηθευτές είτε είναι ΔΕΗ είτε είναι ιδιώτες, πολυεθνικές, ή … εξωγήινοι. Τα φθηνά τιμολόγια των πολύτεκνων και των ανέργων δεν πληρώνονται από τη ΔΕΗ αλλά από τους υπόλοιπους καταναλωτές μέσω του τέλους ΥΚΩ. Επίσης για να πάει το ρεύμα στο τελευταίο χωριό, υπάρχει μια υποχρέωση που λέγεται «τελευταίο καταφύγιο». Εάν αυτήν την ανάγκη την καλύψει η ΔΕΗ, αποζημιώνεται. Το ίδιο θα ισχύει και για τον οποιοδήποτε ιδιώτη. Δεν προσφέρονται αυτές οι υπηρεσίες δωρεάν στο πλαίσιο κάποιας εταιρικής κοινωνικής πολιτικής.
7) Το ρεύμα θα ακριβύνει
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τεράστιες ανάγκες για επενδύσεις ώστε να ανανεωθεί ένα παλιό και παρωχημένης τεχνολογίας ηλεκτρικό σύστημα. Το κόστος αυτής της αντικατάστασης είναι που θα ακριβύνει τα τιμολόγια και όχι το γεγονός ότι θα υπάρξει ανταγωνισμός και ότι δε θα καθορίζει από μόνη της η ΔΕΗ τα κόστη άρα και τις τιμές. Το αντίθετο μάλιστα. Ο ανταγωνισμός παντού φέρνει μείωση του λειτουργικού κόστους, βελτίωση της αποδοτικότητας, ακόμη και πιο ορθή κοστολόγηση των επενδύσεων.
Επίσης υπάρχει και η ηθική διάσταση της κατασπατάλησης του λιγνίτη που είναι ένα εθνικό καύσιμο σε περιορισμένο απόθεμα. Σήμερα λοιπόν σπαταλάμε το λιγνίτη στερώντας τον από τις επόμενες γενιές, σε μονάδες χαμηλής αποδοτικότητας. Είναι σαν να έχουμε ένα απόθεμα βενζίνης και να κρατάμε ένα παλιάς τεχνολογίας αυτοκίνητο που καίει 20 λίτρα το χιλιόμετρο, όταν θα μπορούσαμε να πάρουμε ένα αυτοκίνητο που καίει 5 λίτρα και τα αποθέματα να κρατήσουν 4 φορές περισσότερο.
8) Ο ιδιώτης θα αγοράσει έτοιμη τη ΔΕΗ, θα παράγει το ρεύμα με 20 ευρώ και θα το πουλάει στην αγορά 80
Καταρχάς το σημερινό μοντέλο αγοράς του υποχρεωτικού Pool καταργείται με τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ και περνάμε στο target model που θα είναι ένα σύγχρονο χρηματιστήριο ενέργειας. Πάντως οι λιγνιτικές όντως κερδίζουν κάποιες ώρες περισσότερα χρήματα, όταν υπάρχουν άλλες ακριβότερες μονάδες στο σύστημα που δίνουν τη χονδρική τιμή. Αυτό ισχύει σήμερα με τη ΔΕΗ. Όμως όποιος αγοράσει τη μικρή ΔΕΗ δεν παίρνει μόνο παραγωγή, παίρνει και πελάτες στη λιανική, στην ίδια αναλογία καλού και κακού προφίλ με τη ΔΕΗ. Αυτό πρακτικά εξανεμίζει το όποιο όφελος αφού ένα σημαντικό τμήμα αυτής της διαφοράς θα περνά ως όφελος στον καταναλωτή, όπως γίνεται και σήμερα. Μόνο που με τον ανταγωνισμό είναι βέβαιο ότι το όφελος που θα μετακυλύεται στον καταναλωτή θα είναι μεγαλύτερο.
9) Οι τοπικές κοινωνίες χάνουν τα προνόμιά τους
Αναληθές. Τόσο οι υποχρεώσεις για νερά αρδεύσεων από τα υδροηλεκτρικά, όσο και τα τέλη που πληρώνονται σήμερα από τη ΔΕΗ, θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο μέλλον. Εργατικό προσωπικό θα προσλαμβάνεται κατά προτεραιότητα από τις τοπικές κοινωνίες, διότι αυτό επιβάλει η λογική. Εκείνο που δε θα συμβαίνει είναι να προσλαμβάνονται υπεράριθμοι και λίστες από πολιτικά γραφεία αλλά αυτό είναι μάλλον προς όφελος της αξιοκρατίας που θα πρέπει να υπερασπίζονται οι τοπικές κοινωνίες.
10) Στο χώρο της ενέργειας μπορούν να γίνουν σοβαρές επενδύσεις μόνο από το κράτος, η χώρα εξηλεκτρίστηκε από τη ΔΕΗ
Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τον εξηλεκτρισμό της χώρας. Όμως, πρωτοπόρος στις επενδύσεις του τομέα ήταν ο ιδιωτικός τομέας. Το πρώτο λιγνιτικό κέντρο στην Πτολεμαΐδα, δημιουργήθηκε από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη Μποδοσάκη, ενώ το πρώτο υδροηλεκτρικό κατασκευάστηκε από αμερικανούς, προκειμένου να καλύψει τις ηλεκτρικές ανάγκες του καινούριου τότε εργοστασίου της Αλουμίνιον της Ελλάδος και των γάλλων της Pechiney. Δηλαδή ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα ήταν καθοριστικός, στην αρχή, έστω και εάν στη συνέχεια οι πολλές ιδιωτικές εταιρείες συγκεντρώθηκαν στη ΔΕΗ με το κράτος να παίζει κεντρικό ρόλο.
11) Ο απλός πολίτης δε θα κερδίσει αλλά αντίθετα θα χάσει από τη μικρή ΔΕΗ;
Ο καταναλωτής έχει να δει μόνο οφέλη, όπως αυτά προκύπτουν από το άνοιγμα μιας αγοράς: καλύτερες και ποιοτικότερες υπηρεσίες, εισαγωγή νέων τεχνολογιών και καινοτομιών, αποδοτικότερα κοστολόγια, καλύτεροι χρόνοι εξυπηρέτησης. Το βασικό είναι η δυνατότητα της επιλογής. Θα υπάρξει τόνωση των επενδύσεων, ενώ – με δεδομένο ότι θα έρθει, μόνος ή σε κοινοπραξία με έλληνα, ξένος επενδυτής – θα υπάρξει εισαγωγή τεχνογνωσίας. Και βέβαια ένα τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό σημείο είναι ότι δε θα μπορούν οι συνδικαλιστές να εκβιάζουν την κοινωνία με το διακόπτη…
Πηγή:www.capital.gr
