Μία πολύ ωραία Σημείωση από κάποιον Fb-friend που ήθελα και εγώ να γράψω ... Έχουν εκμεταλλευτεί οι Κουφάλες το ότι ο Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν κάθονται λεπτό και έχουν Οργώσει όλη την Ευρώπη και δεν μπορούνα να απαντήσουν στις Κασσάνδρες ...
Έφτασε όμως ο Καιρός ... και θα είναι στην Ελλάδα τον περισσότερο καιρό ... Τώρα να δούμε πόσα απίδια χωράει ο Σάκος ...
Προσωπικά επειδή είμαι και Τρελός και τα κάνω όλα Ώπα όταν μου λένε Μαλακίες ... ΤΩΡΑ Εκλογές Πάλι και Δημοψήφισμα Μαζί ... και θα δούμε τι Εντολή έδωσε ο Ελληνικός Λαός στην Κυβέρνηση ...
Άντε να δούμε !!!
Ξεκινάω αντίθετα με το σχόλιο που έγραψα εγώ στην συγκεκριμένη Ανάρτηση ...
Σχόλιο DSV ...
Πολύ Ωραίο κείμενο ... Θα το βάλω στο Blog μου με την Πηγή βέβαια ... αλλά επίτρεψέ μου μία μικρή πολύ μικρή διαφωνία ...
Συμφωνώ απόλυτα ... λες και το έγραφα εγώ και βασικά ήμουν έτοιμος να γράψω κάτι τέτοιο ... αλλά μπορεί να μην νικήσαμε ... αλλά Κερδίσαμε ... και νομίζω κέρδισε και η Ευρώπη ...
Ίσως είναι μία υποχώρηση και από τις 2 πλευρές .. και η ασάφεια κοινή λογική ... για να μας δώσουν λίγο αέρα γιατί πνιγόμασταν ...
Και όταν είσαι στο -45 ... και φτάνεις στο -3 ... μπορεί να μην είναι Νίκη επειδή παραμένει στο αρνητικό ... αλλά είναι μία μεγάλη Προσπάθεια και Κέρδος για όλη την Ελλάδα !!!
Η Σημείωση στο fb ...
Νομίζω πως ήρθε η ώρα ο πρωθυπουργός πρέπει να βγει ανοιχτά και να πει στον ελληνικό λαό, όχι του 37% που τον ψήφισε αλλά του 80% που τον στηρίζει, την πάσα αλήθεια όχι για τη συμφωνία με τους "εταίρους" που ενέκρινε το Γιούρογκρουπ, αλλά για το ποιες υποχωρήσεις έκανε η κυβέρνηση προκειμένου να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα των SSαμαροβενιζελοκαρατζαφεροκουβέληδων που διαδέχτηκαν τον ΓΑΠ στην πιστή τήρηση και υλοποίηση του ξεπουλήματος της χώρας και των πολιτών της.
Γιατί, η αλήθεια είναι πως, δε νικήσαμε στο Γιούρογκρουπ. Ηττηθήκαμε, με μικρό σκορ αλλά ηττηθήκαμε, γιατί δε μπορούσαμε να νικήσουμε εκεί που είχε φτάσει η χώρα, δηλαδή στο να μην έχει την ευκαιρία και την ικανότητα ούτε άμυνα να παίξει! Και ότι το χρόνο που "αγόρασε" η κυβέρνηση μας, η κυβέρνηση της Αριστεράς, ότι σκοπεύει να τον αξιοποιήσει για ανασυγκρότηση της ελπίδας που θα σταθεί επάξια δίπλα στην αξιοπρέπεια που νοιώθουμε ως Έλληνες μετά τις 25 του περασμένου μήνα.
Έτσι. Απλά και ειλικρινά. Τόσο απλά όσο με απλό τρόπο ο ελληνικός λαός στήριξε τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ και τόσο ειλικρινά όσο με την καρδιά του κατεβαίνει στις πλατείες για να διαδηλώσει πως εξακολουθεί να τον στηρίζει!
Και όσο για τους γαλαζοπράσινους και παραποτάμιους νεοφιλελέδες, τους "Βάστα Σόιμπλε"..., καλά θα κάνουν να βρουν καμιά τρύπα να πα να χωθούνε μέσα μπας και τους ξεχάσει η Ιστορία, που δε νομίζω, γιατίαρχίζουν οι εξεταστικές επιτροπές στη Βουλή και θα τους καταγράψει διαφορετικά... Και ας μην επιχαίρουν για τις διαφορετικές φωνές -μέσα σε αυτές και η δική μου- που ακούγονται από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τους χειρισμούς της κυβέρνησής μας, γιατί αυτό ακριβώς αποτελεί και τη δύναμη ενότητας του Αριστερού κόμματος: Η σύνθεση τής διαφορετικότητάς μας μέσω της αντιπαράθεσης (και όχι πολεμικής) των διαφορετικών απόψεων και θεωρήσεων του πολιτικού τρόπου και χειρισμών για να φτάσουμε στον ένα και κοινά συμφωνημένο στόχο που προσδοκούμε και επιδιώκουμε. Κάτι που είναι άγνωστο σ΄ αυτούς και ξένο σε αριστερά κόμματα που λειτουργούν, αποφασίζουν και δρουν με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.
Η σημερινή συμφωνία στο Γιούρογκρουπ αποτελεί -κατά τη γνώμη μου- την πρώτη αρχή και τέλος ενός μέρους της προσπάθειας για μιαν άλλη Ελλάδα. Και το τέλος του τετράμηνου πιστεύω πως θα αποτελέσει το δεύτερο τέλος και αρχή της επόμενης φάσης για την πορεία ανασυγκρότησης και σποράς του καμένου και αχορτάριαστου εδάφους στο οποίο ζούμε τα τελευταία πέντε μνημονιακά χρόνια.
Ν.Θ. 25.2.2015
Στίχοιμα - Πατρίδα
Μου 'παν για σένα όταν γεννήθηκα οι δασκάλοι μου,
και προσπαθούσαν να σε βάλουν στο κεφάλι μου,
μου 'παν για σένα γονείς μου παν συγγενείς,
πως ήσουν λέει όμορφη όσο κανείς,
και μου είπαν σε είδαν ντυμένη στο άσπρο και το μπλε,
να γδύνεσαι να ποζάρεις στου κόσμο τ' ατελιέ,
σε είπαν πατρίδα εγώ όμως δεν σε είδα,
έχω δει όμως τα παιδιά σου να σφάζονται στην κερκίδα,
σε είδαν λέει κορίτσι απ'τη την Τιφλίδα,
που ήρθε στην Αθήνα για βίζιτες και για ελπίδα,
πως το '40 λέει σκοτώθηκες στην άμυνα,
μα εσύ ήσουν πνιγμένη μέσα στο Σάμινα,
μου 'παν σε είδανε με μαστιγιές στην πλάτη,
γυρίζοντας απ'την Μακρόνησο τον Άι Στράτη,
σε είδαν στην Ευρώπη να γυρεύεις κάτι,
και 'κανες τα παιδιά σου πρόσφυγες για ένα κομμάτι,
ήσουνα λέει Παναγιά αλλά και σκάρτη,
σε είδαν να κλωτσάς το κεφάλι ενός αντάρτη,
κάποιοι σε θέλουν όρθια και άλλοι χάμω,
η χώρα αυτή σκοτώθηκε ένα πρωί στον Γράμμο.
Αυτή η πατρίδα που μου δείξαν λέει πέθανε,
με τις γυναίκες του Ζαλόγγου όταν πέφτανε,
αυτή η πατρίδα μου δείξαν αυτοκτόνησε,
και στο ικρίωμα μια μέρα μ'απαγχώνισε,
γιατί πατρίδα μου λυπάμαι μα πρωδώθηκες,
και για τριάντα αργύρια σαν πουτάνα δόθηκες,
κόψε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σου,
μυρίζει αίμα και είναι κόκκινο το γάλα σου.
Σε είδα να βουτάς μια μέρα μες την άβυσσο,
να μ'εκβιάζεις με Κόλαση και Παράδεισο,
σε είδα να κυλιέσαι μες την σκόνη και τις λάσπες,
είδα και τα παιδιά σου να χτυπάνε μετανάστες,
κάποιοι είπαν χάθηκες στο Μόναχο για πάντα,
και άλλοι στην Αστόρια σε είδαν να πλένεις πιάτα,
σε είδα να είσαι το ζώο μέσα στο πείραμα,
και σε χτυπούσαν με μίσος μέσα στο Σύνταγμα,
και 'συ πουτάνα με σφίγγεις μες την τανάλια σου,
και μ'εκβιάζουν μέρα-νύχτα τα κανάλια σου,
και όλα ήταν ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σου,
μυρίζει αίμα και είναι κόκκινο το γάλα σου,
σε είδα στα μάτια ενός μπάτσου με το εθνόσημο,
σε μια κορώνα στο βασιλικό οικόσημο,
μην μου μιλάς κινδυνεύεις Ελλάς,
θα φορέσω εκρηκτικά και θα 'ρθω εκεί που γλεντάς,
είμαι παιδί που γλίτωσε απ' το παιδομάζωμα
σε βλέπω να σε τρώνε λιοντάρια απ' το πάνω διάζωμα,
και ύστερα λόγχη σφουγγάρι χολή κι αγχόνη,
πατρίδα τα παιδιά σου τα πούλησες και είσαι μόνη.
Αυτή η πατρίδα που μου δείξαν λέει πέθανε,
με τις γυναίκες του Ζαλόγγου όταν πέφτανε,
αυτή η πατρίδα μου δείξαν αυτοκτόνησε,
και στο ικρίωμα μια μέρα μ'απαγχώνισε,
γιατί πατρίδα μου λυπάμαι μα πρωδώθηκες,
και για τριάντα αργύρια σαν πουτάνα δόθηκες,
κόψε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα σου,
μυρίζει αίμα και είναι κόκκινο το γάλα σου.
Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 52.
Μας μεταφέρουν και μας πηγαίνουνε σε τούνελ. Σκοτεινιάζει.
Ο Νάρκισσος πεθαίνει από το είδωλό του ανίδεοι.
Η ντροπή του κλείνει τα μάτια.
Το κακό είναι η μάνα σου, η αδερφή σου, το χέρι που σου σφίγγει την καρδιά.
Γιατί απ’αυτό δεν κρύβεσαι. Σε κοιτάει από τον καθρέφτη.
Έχω δει τον πρώτο κόσμο να κλαίει, να λιμοκτονεί και να πεθαίνει.
Έχω δει τον δαίμονα να σπάει τη γυναίκα σου στα κρεβάτια του Υδροχόου.
Και αυτή έβλεπε εσένα στα ιδρωμένα μάτια.
Και εσύ πουθενά.
