"Θέλω αν είμαι με κάποιον να νιώθω ότι πεθαίνει για εμένα"... Απλά δεν τα λες καλά ... Θες κάποιον που να πεθαίνει ΜΟΝΟ για σένα και ποτέ για κάποιον Άλλον !!!

 

Είμαι παντρεμένη με τρία παιδιά. Η ζωή μας είναι καλούτσικη.. Αναμενόμενη.. Μετά από 13 χρόνια γάμου.. Όλα φθίνουν.. Κάπου εκεί γνωρίζω κάποιον που μου ξύπνα τη χαρά, την όρεξη για ζωή, για δημιουργία, για έρωτα. Απογειωνομαι και ζω ένα παραμύθι. 

Μέχρι που μου αποκαλύπτει ότι είναι ο επί 18 χρόνια σύντροφος της κολλητής μου, ότι θελουν και οι δύο να βρισκόμαστε ερωτικα, γιατί και οι δύο Μ αγαπούν και με θέλουν…

Εγώ συνεχίζω τη “σχέση” γιατί μου είναι εξαιρετικά οδυνηρό να αποχωριστώ τον άνθρωπο με τον οποίο νιώθω ερωτευμένη, πιστεύοντας ότι κι εκείνος θρέφει έντονα συναισθήματα για εμένα. Η φίλη μου, όμως, με διαβεβαιώνει κάθε φορά ότι έρωτας υπάρχει μόνο προς το πρόσωπό της, και για εμένα υπάρχει μόνο νοιαξιμο και αγάπη.. 

Θέλω να φύγω. Θέλω αν είμαι με κάποιον να νιώθω ότι πεθαίνει για εμένα. Και δεν ξέρω αν πρέπει να πιστέψω αυτά που μου δείχνει εκείνος ή αυτά που μου λέει η φίλη… Αν φύγω βέβαια.. Πέφτω πάλι στο κενό όπου βρισκόμουν όλα τα προηγούμενα χρόνια.. Νομίζω είναι δύσκολη απόφαση αλλά πρέπει να την πάρω. 

Εσείς, τι λέτε ?

Από την Γιουκαλι

 Άστο μωρέ να τον δεις σε κανα Τρίο ... αλλά όχι με 2 Γυναίκες ... και να τρελλαθείς ...

Σας σιχάθηκε η ψυχή μου, καρκινάκια του πλανήτη, σκατοκαριόλες !!!

 

Και τα τσιράκια του άρχοντα ηλιθίου, 

τους κοπαδίτες τους μουγκούς, τους σιωπηλούς πλειοψηφούντες

δουλειές με φούντες, μπαίνω με τα τσαρούχια

στο σαλονάκι της Ευρώπης μια ζωή πρετ α πορτέ
με περιμένει

Είμαι γυφτάκι στην Πανεπιστημίου
με τα τραγούδια, πατσαβούρια μου, γυαλίζω το παρμπρίζ
και τα όνειρά σας σε στάσεις λεωφορείου
με τα λουλούδια, τα κουλούρια μου, πουλάω και την ψυχή μου

Στα παιδιά σας σε τάφους Γυμνασίου
τα σουσαμένια μου μπουμπούκια βουτηγμένα σε χολή
γλώσσα σφουγγάρι, δαίμων του κυλικείου
στο μαυροπίνακα καρφώνω τους σπασίκλες μαθητές

Και τα τσιράκια του άρχοντα ηλιθίου, τους κοπαδίτες
τους μουγκούς, τους σιωπηλούς πλειοψηφούντες
δουλειές με φούντες, μπαίνω με τα τσαρούχια
στο σαλονάκι της Ευρώπης μια ζωή πρετ α πορτέ
με περιμένει

Κάνω παιχνίδι με λόγια και με νότες
έχω κρυμμένα τραγουδάκια στα μανίκια, στα μπατζάκια
γητεύω κότες, άγουρα κοριτσάκια
και τα φυτεύω στο κρεβάτι με τα κέρατα να εξέχουν

Στα τασάκια από έρωτες καπότες
με γουρουνάκια κουμπαράδες να κυλιέμαι στα λεφτά
βαράω κουδούνι στης καφετζούς της πόρτες
η σκονισμένη νεολαία σαβανωμένη συνολάκια

Κάνει νάζια σε ντίσκο καρμανιόλες
θεατές και νικημένοι, ονειρώξεων λεκέδες
είμαστε όλες ένα μάτσο βιόλες
σας σιχάθηκε η ψυχή μου, καρκινάκια του πλανήτη, σκατοκαριόλες