Συνήθως όταν κάνω αρκετές δουλειές στο σπίτι ... για να μην βαριέμαι ... βάζω τέρμα μουσική.
Και η Λίστα μου είχε αυτά τα 2 Υπέροχα Τραγούδια ... και πήρα μία Ανάσα ...
Αααχχχχ ... Γέμισα !!!
( Ξέρω ... έχω αργήσει πολύ να Ποστάρω ... Για καλό λόγο ευτυχώς ... Μου χει τύχει δουλειά και αρκετή αλλά και δύσκολη. Φτιάχνω μια Μεταπτυχιακή από έναν Φυσικοθεραπευτή ... και έχει πολλή Έρευνα και πολλούς Αλγόριθμους ... και πολύ ... Excel & PP )
Θα ξανάρθω όμως ... )
ΑΠΟ Κ. ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ
Πατσάς ψιλοκοµµένος» έγραφαν οι πινακίδες στα παλιά εστιατόρια, σηµατοδοτώντας το µυστικό της επιτυχίας του παραδοσιακού εδέσµατος. Ο Πάτσης ψιλοκοµµένος, µε πληθώρα αποκαλύψεων για τη δράση και φυσικά το ήθος του, είναι η σούπα της διαπλοκής. Σε ρόλο σεφ βρέθηκε ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος µε την επιµονή του και κυρίως µε την αντίληψη ότι η διαπλοκή δεν είναι ανώνυµη αλλά εκφράζεται από πρόσωπα που πρέπει να καταδεικνύονται πολιτικά και να τιµωρούνται νοµικά, έκανε λιανά στον κόσµο πώς λειτουργεί το «σύστηµα».
Εν προκειµένω και περιληπτικά, ο Ανδρέας Πάτσης πήρε χωρίς δικά του κεφάλαια αλλά µε δάνειο από την Πειραιώς τα «κόκκινα» δάνεια της τράπεζας και µέσω αυτής της «επένδυσης» ανέλαβε να πάρει τις περιουσίες του κοσµάκη. Όπως αποκαλύπτει µάλιστα σήµερα το Documento, ο Πάτσης εκείνη περίπου την περίοδο ήταν σε πτώχευση, δηλαδή ένας «µπαταχτσής» (κατά τη δική του λογική), που όµως κανένας δεν του πήρε το σπίτι. Αντιθέτως, πλούτισε µε τρόπους που αργά ή γρήγορα θα αναζητήσει η ∆ικαιοσύνη.
Ο Ανδρέας Πάτσης δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά µια ολόκληρη κατάσταση που αποκαλύπτει πώς ληστεύτηκε η Ελλάδα. Η Τράπεζα Πειραιώς µε διάφορους µπροστινούς και πισινούς και κυρίως πολιτικές πλάτες µοίρασε το χρήµα των καταθετών και των φορολογουµένων σε απατεώνες και ψευδοεπενδυτές. Το µεγάλο τµήµα του χρήµατος διοχετεύτηκε µέσω των ανθρώπων της διοίκησης της τράπεζας και των αχυρανθρώπων τους, όπως ο «µέτοχος» κ. Πάτσης. Επί δεκαετίες τα πληρωµένα µέσω διαφήµισης ΜΜΕ (δεν υπήρχε η λίστα Πέτσα αλλά υπήρχε η σάλα του Μιχάλη Σάλλα) έλεγαν ψέµατα και δολοφονούσαν το προφίλ όποιου δηµοσιογράφου τολµούσε να γράψει την αλήθεια.
Σε µια πρόσφατη ανάρτησή του ο Νίκος Μπίστης, προς τιµήν του, έγραψε ότι κάθε δηµοκρατικός πολίτης οφείλει να πει ένα µεγάλο ευχαριστώ στον Πολάκη για το ξεσκέπασµα του Πάτση. Κάποιοι όµως οφείλουν και µια συγγνώµη στον Πολάκη και φυσικά στο Documento, επειδή επί χρόνια βάφτιζαν τις αποκαλύψεις «σκανδαλολογία» και τη δηµόσια έκθεση της διαφθοράς «πολιτική τακτική που δεν ταιριάζει στην Αριστερά». Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι δεν οφείλουν µόνο συγγνώµη, αλλά να αποχωρήσουν τώρα από την πολιτική.
Επί χρόνια κράτησαν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ µακριά από την πολιτική κάθαρσης που έπρεπε να υπάρξει στις τράπεζες. Κάλυψαν την πραγµατική δράση των τραπεζιτών, από τον Βγενόπουλο και τον Σάλλα έως τον σηµερινό επικεφαλής της Πειραιώς, τον Χρήστο Μεγάλου, χρησιµοποιώντας τον φόβο δήθεν του ευρωπαϊκού παράγοντα. Επαιξαν έτσι καθυστέρηση µέχρι να παρακαµφθεί το εµπόδιο Τσίπρας και να αφιχθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να αµνηστεύσει µε νόµο όλα τα τραπεζικά εγκλήµατα και τους εγκληµατίες.
Ας επιστρέψουµε όµως στον Πάτση και στην ιστορία που µας αφορά. Στις αρχές της δεκαετίας του 2010 ο Πάτσης (µε πρόσκληση της Τράπεζας Πειραιώς όπως έχει πει ο ίδιος) ίδρυσε µια εισπρακτική εταιρεία και αγόρασε µε δάνεια της τράπεζας τα απλήρωτα δάνεια για να κάνει εισπράξεις και κατασχέσεις. Το 2011 και 2012 το περιοδικό Hot Doc (δεν υπήρχε ακόµη το Documento) και άλλοι δηµοσιογράφοι, όπως ο Τάσος Τέλλογλου, ο Νικόλας Λεοντόπουλος, ο Στίβεν Γκρέι (από το Reuters) και ο Τόµας Λάντον (από τους «New York Times»), κάναµε αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα της Πειραιώς, δηλαδή τη διοχέτευση τραπεζικού χρήµατος σε οικογενειακές επιχειρήσεις.
Μετά τα δηµοσιεύµατα το ιστολόγιο του δηµοσιογράφου Γιάννη Παπαγιάννη (σήµερα εργάζεται στη «Real» του Νίκου Χατζηνικολάου ως πολιτικός συντάκτης, ίσως γιατί αναγνωρίζεται η αξία του) δηµοσίευσε φωτογραφία του Τάσου Τέλλογλου µε τον Στίβεν Γκρέι, τον οποίο εµφάνιζε ότι ήρθε στην Ελλάδα για να καταστρέψει την ελληνική οικονοµία. Για τον Τόµας Λάντον γράφτηκαν δηµοσιεύµατα ότι είναι πράκτορας των Τούρκων (συνηθίζεται πολύ απ’ ό,τι φαίνεται αυτή η ρετσινιά για πλήθος περιπτώσεων) και για µένα επιφύλασσαν το καλύτερο. Ο κ. Παπαγιάννης δηµοσίευσε µια απόδειξη που µε εµφάνιζε ως έµµισθο της ΕΥΠ. Από την πρώτη στιγµή τα στοιχεία που συνέλεξα µε οδηγούσαν σε έναν πράκτορα της ΕΥΠ ο οποίος διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις µε το σύστηµα της Πειραιώς, τον Κώστα Αγγελάκη. Για λόγους κυρίως προσωπικής προστασίας εξέδωσα δηµοσιεύµατα στα οποία έγραφα τις υποψίες µου καθώς και στοιχεία για την παρακολούθησή µου. Ο Αγγελάκης µού έστειλε εξώδικο και απειλούσε µε αγωγές µέσω του δικηγόρου του, ο οποίος ήταν (µαντέψτε) ο Ανδρέας Πάτσης.
Τέτοιες µέρες το 2012 µια οµάδα πέντε αγνώστων εισέβαλε στο σπίτι µου στήνοντας καρτέρι. Σώθηκα από µια σύµπτωση και από την έγκαιρη αντίδραση του σκύλου µου, της καλής µου Πύρρας. ∆ηµοσιοποίησα την εισβολή και ύστερα από µέρες εµφανίστηκε µια κυρία η οποία αποκάλυψε ότι η ίδια είχε πλαστογραφήσει τις αποδείξεις της ΕΥΠ µε εντολή των πρακτόρων της ΕΥΠ Κώστα Αγγελάκη και Σοφοκλή Κουκουλίτσιου και ηθικό αυτουργό τραπεζίτη. Συνέδεσε µάλιστα την εισβολή στο σπίτι µου µε σχέδιο εξόντωσής µου το οποίο είχε ακούσει από τους ίδιους. Θύµατα της ίδιας τακτικής, όπως είχε πει, θα ήταν ο Τάσος Τέλλογλου και ο Νικόλας Λεοντόπουλος . Στο στόχαστρο της µαφιόζικης οµάδας ήταν και µια πρώην υπάλληλος της Πειραιώς, η οποία είχε στοιχεία για τα σκάνδαλα της τράπεζας. Γι’ αυτή την υπάλληλο σχεδίαζαν να της φυτέψουν ναρκωτικά για να την καταστήσουν αναξιόπιστη µάρτυρα.
Έπειτα από γραφολογική εξέταση και έρευνα στα γραφεία που έστησαν για να µας παρακολουθούν στοιχειοθετήσαµε ότι οι δύο κυπατζήδες είχαν πραγµατικά οργανώσει την ηθική µου εξόντωση. Χρειάστηκε να µπω σε µια δηµοσιογραφική έρευνα τριών χρόνων και µια δικαστική περιπέτεια επτά χρόνων για να τους φέρω στο εδώλιο και να τους καταδικάσω σε δύο χρόνια φυλακή. Ο Γιάννης Παπαγιάννης ζήτησε συγγνώµη στο δικαστήριο, οµολόγησε ότι όλα ήταν ψέµατα και απέσυρα τη µήνυση (καµιά φορά µε πιάνει το συναισθηµατικό).
Φυσικά όσο συνέβαιναν όλα αυτά τα ελληνικά ΜΜΕ δεν δηµοσίευαν ούτε µονόστηλο. ∆εν υπήρχε ούτε απόπειρα εναντίον συναδέλφων τους ούτε προσπάθεια ηθικής τους εξόντωσης ούτε και δικαίωσή µου σε όσα έλεγα.
∆έκα χρόνια µετά έµελλε ένας άλλος δηµοσιογράφος, ο Θανάσης Κουκάκης, να υποστεί τις ίδιες παρακρατικές µεθόδους µε παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ και το Predator, ενώ βρισκόταν σε έρευνα για τα σκάνδαλα της ίδιας τράπεζας. Ενα από τα πρόσωπα που ερευνήθηκαν από τον Κουκάκη –όπως και από το Documento– στο πλαίσιο αυτού του σκανδάλου ήταν και ο Ανδρέας Πάτσης. Τα στοιχεία της έρευνάς µας πήγαν επισήµως στην επιτροπή πόθεν έσχες της Βουλής. Η επιτροπή αποφάσισε ότι το να ξεχάσει να δηλώσει ο Πάτσης (πράγµα παράνοµο για βουλευτή) ότι κατείχε πέντε εταιρείες και 1 εκατ. ευρώ είναι µάλλον θέµα αβλεψίας που µπορεί να θεραπευτεί µε συµπληρωµατική δήλωση πόθεν έσχες. Η επιτροπή, στην οποία συµµετέχουν άνθρωποι της ∆ικαιοσύνης, παρερµήνευσε προκλητικά τους νόµους για να τον ξεπλύνει. Ο Πάτσης είχε συνολικά –µαζί µε τη σύζυγό του– τέσσερις εταιρείες που απαγορεύεται να έχει (επειδή έχουν έδρα στο εξωτερικό), αλλά η επιτροπή πόθεν έσχες δεν ζήτησε εφαρµογή του νόµου ούτε έστειλε την υπόθεση στον εισαγγελέα. Με την ίδια ακριβώς µέθοδο ξέπλυνε και το πόθεν έσχες της συζύγου του Μητσοτάκη, Μαρέβας Γκραµπόφσκι. ∆εν θεώρησε παρανοµία την ύπαρξη εταιρείας που δεν είχε δηλωθεί.
Η υπόθεση Πάτση είναι µια περίπτωση για την οποία θα αποκαλυφθούν πολλά. Μετά το ψιλόκοµµα Πάτση από τον Πολάκη ο Μητσοτάκης δεν τον γνωρίζει, παρότι έκανε τον ίδιο βουλευτή και τον γιο του υπεύθυνο πολιτικής δανείων στη Ν∆. Ούτε ο κουµπάρος Πέτσας τον γνωρίζει ούτε ο υπουργός ∆ικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας, του οποίου η σύζυγος ήταν συνέταιρός του, ούτε ο Αδωνης Γεωργιάδης, που δήλωνε συµφωνία θέσεων και χαρακτήρα. Ελα όµως που σε κάθε αποκάλυψη ο Πάτσης δεν δηλώνει «είµαι αθώος», αλλά «όλοι γνώριζαν».
ΥΓ.: Εκείνος ο Γιάννης Στουρνάρας, ο αρχιτραπεζίτης της χώρας και ελεγκτής των τραπεζών, που είχε διατάξει έρευνα για το νόµιµο δάνειο του Πολάκη, πού να βρίσκεται;
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ
