Ένας μέχρι εχθές Αδερφός - Φίλος ... μετά από 45 χρόνια που κάνουμε παρέα ... Από τα 8 μας ... Μαλώσαμε ... 1η φορά ... Οι άλλες ήταν απλά Άντε και Μαμήσου Μαλάκα .. Μας έπριξες και κάτι τέτοιες ΨιλοΚαφρίλες ...
Πρώτη φορά και νιώθω Ευλογημένος γιατί πραγματικά με τον Χαρακτήρα μου είναι θαύμα πως Κράτησε ... Ε ... για να μην με στεναχωρήσει .. Κατάπινε ... κατάπινε ... Κατάπινε ... και έβγαλε μετά όλο Τον Οχετό ... και την Απάρνηση ... Καλά ..είναι από την Καταιγίδα που όλοι πάμε να αρπάξουμε απο τον Λάρυγγα τον άλλον ... Ξέρω ... δεν τα εννοούσε αλλά ήταν Πολύ βαριά ...
Γι αυτό το Μπλογκ μου για μένα απότελεί ξέσπασμα και ξελάφρωμα ... γιατί τα γράφω ... και μετά ο άλλος ΔΕΝ μπορεί να πει ότι τότε πίστευες αυτά ... τότε έλεγες τα άλλα ... ΝΑ τι έλεγα .. Μόλις περάσει η Βαριά Κατάθλιψη που ούτε νερό δεν πίνω σχεδόν ... Φεύγουν όλοι ... Την Κάνουν .. .Ούτε τηλέφωνα ...
Εδώ ΜΕΣΑ στην βαριά Κατάθλιψη του Αυγούστου ( ο Χειρότερος Μήνας για Κατάθλιψη ) λόγω διακοπών ... δεν με πήρανε και για 20 και 30 μέρες ... Τι ? Ναι !!! Φίλοι ? Συγγενείς ? Σόι ? Τάχα μου Αλληλέγγυοι ...
ΟΛΟΙ Χαμένοι !!!
Εγώ όμως τα Έγραφα ... Και έχω Ντοκουμέντα ...
Ουτε με αυτή την Καταστροφή δεν βάζουμε μυαλό ... και ο Καθένας Μαυραγορίτης βάζει στην Αποθήκη Νερά ... όπως και στην Κατοχή το Λάδι και το Αλεύρι !
Ελεος... Δλδ τι μας Σώνει ?
Μας σώνει τίποτα ?
Αναρωτιέμαι !!!