Δεν μου βγαίνει Λέξη. Συνήθως συνδέεται με Πρόβλημα Υγείας που περνάω και τώρα. Όταν το σώμα είναι Αδύνατο... ακολουθεί και το Μυαλό. Πολλές φορές γίνεται και το ανάποδο. Τώρα νιώθω ότι συμβαίνουν και τα 2... αλλά δεν ξέρω σε ποιο βαθμό το ένα επηρεάζει το άλλο. Το Υποσυνείδητο βοηθάει πάρα πολύ σ' αυτό.
Ας ελπίσουμε ότι, όταν θα φύγει η Ιγμορίτιδα θα έρθει και το Πνεύμα. Νιώθω Απαίσια... Το Συχαίνομαι αυτό το συναίσθημα της Ακαμψίας... !!!
Στο ίδιο Mood ήμουνα όταν ήθελα να ξαναβάλω αυτό το Τραγούδι, αλλά το ανέβαλα. Τώρα το βάζω. Φοβερό κομμάτι... που σε ταξιδεύει....
Φέρε μου κάτι από αυτό το Ταξίδι...
Όχι Άλλη φορά... Όχι Άλλη φορά... Όχι Άλλη φορά... Όχι Άλλη φορά... Όχι Άλλη φοράααααααααααααα...
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
"Όρια Δεμένα, Χρόνια τσακισμένα λες, πως θα περάσουν; Μάτια μου Κλαμένα, εδώ τα φιλιά σου δεν μπορούν να φτάσουν..." Κλικ Εδώ...
Πόσο με πλήγωναν αυτά τα Δεμένα Όρια στα Χρόνια του Στρατού? Αυτά τα σκουριασμένα συρματοπλέγματα που πολλές φορές διαπερνούσαν το κορμί και μάτωναν το Δέρμα. Όπου και να γυρνούσες το βλέμμα σου αν εστίαζες στην Ευθεία τα έβλεπες. Σου μιλούσαν "Μέχρι εδώ. Όχι παρά Πέρα".
Πόσες φορές όμως στην Ζωή της Ελευθερίας δεν τα Αναζήτησα? Πόσες φορές δεν ευχήθηκα "Αχ, να ήξερα μέχρι που πρέπει να πάω".
Γιατί τα πιο δύσκολα και επίπονα Όρια είναι αυτά που δεν φαίνονται. Αυτά που "Δεν Μιλούν".
Και εκεί καλείσαι να Σκεφτείς... να οριοθετήσεις... και πολλές φορές να μαντέψεις. Μέχρι που πρέπει να πλησιάσεις για να μην ενεργοποιηθεί ο Συναγερμός της Ελευθερίας... και πότε πρέπει προχωρήσεις για να "Ακούσεις" τις φωνές και τις λέξεις?
‘Όλα Σκοτάδι… Δεν μπορείς να δεις…
Που να κατευθυνθείς ? Πώς να προχωρήσεις ? Ο Έντονος φόβος του λάθους σε εξαντλεί και οι Ανάσες γίνονται Αγκομαχητά. Τα μάτια ανίκανα να διακρίνουν τον σωστό δρόμο. Το Μυαλό παραλύει. Δεν λειτουργεί. Μόνο με την Καρδιά μπορείς να κινηθείς. Και μόνο μ’ αυτή πορεύεσαι.
Με ποια Καρδιά όμως? Ποιους χτύπους πρέπει να ακούσεις για να οδηγηθείς ? Είναι ακόμα ο ίδιος Ρυθμός ? Η μήπως χτυπάνε διαφορετικά … Αναρωτιέσαι. Γιατί με γνώμονα την δική σου την καρδιά μπορεί να βγάλεις λάθος συντεταγμένες. Άρα θα θέλει ? Συνεχίζει να αισθάνεται το ίδιο όπως τότε ?
Πάλι Σκοτάδι… και τώρα με Ομίχλη Μαζί !!!
Το χέρι τρέμει στα πλήκτρα του Κινητού. Οι ώρες που περνούν μετά το παραληφθέν μήνυμα αιώνες… οι ελπίδες διαβρώνονται…
Το μήνυμα Ανταπόκρισης φαντάζει μήνυμα Θεόσταλτο από Φύλακα Άγγελο. Τον περιμένεις να σου ‘ρθει… Έχεις ακινητοποιηθεί εντελώς, έχεις αγκυλώσει… απλά ακούς ρυθμικά την καρδιά σου να χτυπά και να λέει …
«Close your eyes and your will find The passage out of the dark»
και ψελλίζεις ικετευτικά δηλώνοντας την Παρουσία σου ... "Here i am ….....
.....Send me an angel" - Scorpions
The wise man said just walk this way To the dawn of the light The wind will blow into your face As the years pass you by Hear this voice from deep inside It's the call of your heart Close your eyes and your will find The passage out of the dark
Here I am Will you send me an angel Here I am In the land of the morning star
The wise man said just find your place In the eye of the storm Seek the roses along the way Just beware of the thorns
Here I am Will you send me an angel Here I am In the land of the morning star
The wise man said just raise your hand And reach out for the spell Find the door to the promised land Just believe in yourself Hear this voice from deep inside It's the call of your heart Close your eyes and your will find The passage out of the dark
Here I am Will you send me an angel Here I am In the land of the morning star Here I am Will you send me an angel Here I am In the land of the morning star
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Το έχω νιώσει πολλές φορές...
