ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ ...
ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ ΕΓΩ ... ( εκεί λίγο με τους εβραίους ... αλλά Οκ Οκ ... )
Γράφτηκα στο Ποτάμι με τον Δήμου μέσα ως έναν από τους πιο Ανοιχτόμυαλους για μένα Ανθρώπους και Σκεπτικιστές ... και μετά από λίγο Έφυγε ...
Μήπως να φύγω και εγώ ??? Πολύ το σκέφτομαι τελευταία !!!
" Ο Φραπές " του Νίκου Δήμου ...
Συχνά στη ζωή μου με έχουν αποκαλέσει ανθέλληνα, μισέλληνα και μη-έλληνα (αλλιώς: προδότη, μειοδότη, κλπ.). Οι αναγνώστες του Protagon έχουν πείρα παρόμοιων χαρακτηρισμών.
Αμυνόμουνα πάντα λέγοντας ότι ίσα-ίσα το γεγονός ότι κρίνω και επικρίνω την πατρίδα μου σημαίνει πως την αγαπώ και νοιάζομαι γι αυτή.
Όμως τους τελευταίους μήνες άρχισα να έχω ενδοιασμούς. Βλέποντας τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν τις απόψεις και στάσεις των Ελλήνων, άρχισα να αναρωτιέμαι αν ανήκω σε αυτούς.
Παραλείπω το ότι έχω πιει μόνο μία φορά στη ζωή μου καφέ φραπέ (δεν ξαναδοκίμασα), ότι όταν οδηγώ δεν κρεμάω το χέρι μου από το παράθυρο και σέβομαι τον ΚΟΚ, ότι στα ραντεβού φτάνω πάντα στην ώρα μου και δεν είμαι ούτε Ολυμπιακός ούτε Παναθηναϊκός. Ήδη όμως αυτά τα χαρακτηριστικά με στριμώχνουν στατιστικά σε μία υποομάδα σχεδόν μηδαμινή.
Αν προσθέσετε τώρα ότι δεν νιώθω ορθόδοξος (ούτε Χριστιανός, ούτε άλλου είδους) και ότι δεν έχω ζητήσει ποτέ ρουσφέτι, ούτε ψηφίσει κόμμα εξουσίας – τα πράγματα γίνονται ασφυκτικά.
Μπας και τελικά έχουν δίκιο όσοι με χαρακτηρίζουν; Μήπως δεν ανήκω εδώ;
Αν μελετήσω και άλλες δημοσκοπήσεις, θα δω ότι διαφέρω σε ακόμα περισσότερα σημεία. Δεν δέχομαι ότι η Κρίση μας οργανώθηκε και εκτελέστηκε «από ξένα θεσμικά κέντρα» (72%). Αντίθετα πιστεύω ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις τύχες μας. (Φυσικά δεν μοιράζω τις ευθύνες ομοιόμορφα: πολιτικοί, συνδικαλιστές και άλλοι διαπλεκόμενοι, φταίνε σε μέγιστο βαθμό – όμως εμείς τους εκλέξαμε και τους ανεχθήκαμε).
Ακόμα, αντίθετα με το 70%, συμπαθώ τους Εβραίους (όχι το Ισραήλ) και αντίθετα με τον πρωθυπουργό μας δέχομαι ότι υπάρχουν στην Ελλάδα πολλές μειονότητες, γλωσσικές και εθνοτικές, που θα μπορούσαν να εμπλουτίζουν τη ζωή μας αντί να την φαρμακώνουν. Επίσης πιστεύω ότι τα περισσότερα «εθνικά θέματα» δεν είναι εθνικά – και ίσως ούτε καν θέματα.
(Έδειξα αυτό το κείμενο σε ένα φίλο, που παρατήρησε: «Καλά όλα τα άλλα – αλλά βρε παιδί μου, να μην πίνεις φραπέ;»).
Ημισκούμπρια
Μουσική: Ημισκούμπρια
1. Ημισκούμπρια
Φίλες και φίλοι γεια και χαρά
Είστε συντονισμένοι στον μοναδικό σταθμό
που έχει μείνει στα FM yeaaaa
Σήμερα η θερμοκρασία αναμένεται
να φτάσει στους 48 βαθμούς Κελσίου
Γι’ αυτό πάμε όλοι μαζί
σε κάποια παραλία
Πάμε όλοι, πάμε όλοι, πάμε όλοι, σε μια παραλία
Στη θάλασσα, στη θάλασσα, στη θάλασσα, να πνιγεί η θεία
Πάμε όλοι μαζί
Σε μια παραλία
Θα `χω πάντα μαζί
Τη θεία τη Λία
Πάμε όλοι μαζί
Σε όμορφη πλαζ
Βάλτε στο σώμα λάδι
Να σας κάνω μασάζ
Κυριακή γιορτή και σχόλη
όλη η αστυφιλία
Ξεκινάω μεσημεράκι
για μπανάκι παραλία
Μπήκαμε και `μεις
στο Μοσχοβιτς το μπεζ
Φορώντας τσιγκανέιρο
τα Nike τα κορτέζ
Σταλόνε κόμπρα το γυαλί
και κάλτσα ως το γόνυ
Μαγιό φαρδύ βερμουδικό
κι ο κώλος μου παγώνει
KGB το κασετόφωνο να παίζει Καζατζό
Πάλι έσβησε ο διάολος τράβηξε το τσοφ
Φραπεδιέρα Τελεμάρκετινγκ ρουφάω το κατράμι
Μαύρο το ταριφόχερο έξω από το τζάμι
Στο μπακ σιτ η θεία λειώνει από το μεγάλο κώλο
Απ’ το βάρος της το Μόσχοβιτς έχει γίνει Λόλο
Η κίνα είναι τρελή, μας φεύγει το κακό
Ουρά από αμάξια ένα τείχος Σινικό
Μποτιλιάρισμα μεγάλο φαίνεται από δορυφόρο
Για να κουνήσω ρόδα ακολουθώ ασθενοφόρο
Κι όταν φτάνω παραλία μετά 40 χρόνια
Έχουν πιάσει θέση παρκινγκ τσιγγάνοι με πεπόνια
Παρκάρω πίσω πέφτουν πάπιες σούπερ ντομινό
Κι αγκαζάρω την πετσέτα με τον Τιτανικό
Να σκουπίσω το κωλίνι με την φάτσα του Ντι Κάπριο
Και με τα μούτρα της κυράς του το νυχάκι μου το σάπιο
Σαν τον Ντέιβιντ Χάσσελχοφ ορμώ στην παραλία
Και σούρνω για σωσίβιο τη θεία μου τη Λία
Πάμε όλοι μαζί
Σε μια παραλία
Θα `χω πάντα μαζί
Τη θεία τη Λία
Πάμε όλοι μαζί
Σε όμορφη πλαζ
Βάλτε στο σώμα λάδι
Να σας κάνω μασάζ
Φοράω το μαγιό του μίστερ Λαβερμάνα
Ακούω στο γουώκμαν την Κόπα την Καμπάνα
Τρώω την μπανάνα παγουρίνο με καλούα
Κολλάω και με σάλιο την ψεύτικη τατούα (ρε μάνα)
Φοράω το πουκάμισο το τζαμαϊκανούα
Έχει επάνω τον Βεσπούκι, Πυγμαίους και Παπούα
Ακούω ένα αμάξι να κορνάρει, ούα ούα
Βλέπω ραστοκέφαλο τον φίλο Μετζελούα
Μου λέει πάμε μέσα ρε φίλε Μιθριδάτα
Γιατί έχω τσεκάρει κάτι κορμιά γαμάτα
Γυμνόστηθα μοντέλα με κόφτες δελτα φλος
Στο βάθος Legalize από τον Peter Tosh
Υπάρχουνε σκληράνθρωποι σαν να `ναι μπετονιέρες
Με προσόψια του στρατού που `χουν απ’ τις σφαίρες
Έχει γαμώ τις μέρες τι το θέλεις το μπουφάν
Η φίλοι σου η φαν, όχι είναι οι ΟΝΕ
ΑΜΑΝ τα Καθάρματα Κανάκης Καλυβάτσης
Κι αυτός στο ψαροκάικο πρέπει να είναι ο Λάτσης
Να κι ο Μπατσινίλας μ’ Αργεντίνα μπειγουότσα
Θα `ναι η ξαδέλφη του Χουν Ραμον του Ρότσα
Ώπα, ώπα, ώπα, ο Ρότσα, μεγάλε ο Ραμόν δεν είχε ξαδέλφη
Ο Ραμόν είναι θεότητα της Αιγύπτου που έκανε γκραφίτι στις πυραμίδες,
βρες κάτι άλλο
Να κι ο Μπατσινίλας μ’ Αργεντίνα μπειγουτσα
Θα `ναι η ξαδέλφη του Καραπιάλη
Μπάσκετ με τον Γκάλη εδώ παίζουνε ρακέτα
Αντί για τη μπιτ τη σοκοφρέτα, πιάσε πέτα
Φέτα μες στα τάπερ κεφτεδάκια ντολμαδάκια
Κουβαδάκια και σκατάκια για να παίζουν τα παιδάκια
Κατουράνε στα ρηχά να ζεσταίνουν τα νερά
Αν κολλήσω μικιτία θα τα ρίξω στην κυρά
Βουτάω στα απόβλητα, οξέα χημικά
Και βγαίνω έξω τζόκερ με μόνιμη χαρά
Μετά νταμπλ μιξ σκουπίδι και τσιγάρο
Κανένας δεν ακούει πια τον καλό το γλάρο
Όχι σκουπίδια, όχι σεξ, όχι καπότες σε θάλασσες και ακτές
Παλιοτυροβρομίκουλοι, με το χλίμπι χλίμπι στα δάχτυλα των ποδιώνε
Πάμε όλοι μαζί
Σε μια παραλία
Θα `χω πάντα μαζί
Τη θεία τη Λία
Πάμε όλοι μαζί
Σε όμορφη πλαζ
Βάλτε στο σώμα λάδι
Να σας κάνω μασάζ
Πάμε όλοι(πάμε όλοι),
πάμε όλοι(πάμε όλοι),
πάμε όλοι(πάμε όλοι), σε μια παραλία
Στη θάλασσα(στη θάλασσα), στη θάλασσα(στη θάλασσα), στη θάλασσα(στη θάλασσα), να πνιγεί η θεία
Έτσι πρέπει παιδάκι μου ουοο ουοοο yeaaa!!!!!!!!!!!!!
