********* ********************** DSV Blog

Παρασκευή, Ιανουαρίου 14, 2022

Έχεις ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια ψαράδες Σικελοί στο ταίριαξαν να το φοράς ψάξε και βρες το πριν σε κλείσει η νύχτα σ' ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο...

 

Ρίτα Μπούμη - Παπά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Ρίτα Μπούμη - Παπά
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Νοεμβρίου 1906
Θάνατος8  Σεπτεμβρίου 1984[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταφράστρια
ποιήτρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝίκος Παππάς
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών
ΒραβεύσειςΒραβείο Ακαδημίας Αθηνών

Η Ρίτα Μπούμη - Παπά (και Παππά, Σύρος1906Αθήνα8 Σεπτεμβρίου 1984) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και μεταφράστρια, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν σύζυγος του επίσης λογοτέχνη Νίκου Παπά. Έγραψε ποιήματα και πεζά, ενώ ασχολήθηκε και με την ταξιδιωτική λογοτεχνία. Διηύθυνε και το λογοτεχνικό περιοδικό Κυκλάδες.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Σύρο και στα 20 της χρόνια εγκαταστάθηκε στις Συρακούσες στη Σικελία. Στη διάρκεια της παραμονής της στην Ιταλία σπούδασε Παιδαγωγικά και ειδικεύτηκε στη μοντεσοριανή μέθοδο. Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εργάστηκε σε αρκετές εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και στην "Αυγή". Στη λογοτεχνία έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1929 με το ποίημα "Μικρέ μου Αλήτη..." που δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία. Μετέφρασε έργα πολλών ξένων συγγραφέων, όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ και ο Βίκτορ Ουγκό. Τα ποιήματά της μεταφράστηκαν και σε ξένες γλώσσες. Ήταν ταγμένη στο πλευρό της Αριστεράς, ενώ είχε λάβει και ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ιδιαίτερα με την ποίησή της.[2]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Α΄ Έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών (1935)
  • Α’ Βραβείο Εθνικής Αντίστασης (1945)
  • Διεθνές Βραβείο Συρακουσών (1949)
  • Βραβείο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (1965)

Τιμήθηκε επίσης από το Ρουμανικό κράτος και την Ακαδημία του Βουκουρεστίου.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποιήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τα τραγούδια στην αγάπη. Αθήνα, Μαυρίδης, 1930.
  • Οι σφυγμοί της σιγής μου · Ποιήματα Ρίτας Ν. Μπούμη. Αθήνα, 1935.
  • Το πάθος των Σειρήνων. 1938.
  • Αθήνα · Δεκέμβρης 1944. Αθήνα, Τα Νέα Βιβλία, 1945.
  • Καινούρια χλόη. Αθήνα, Μαυρίδης,1949.
  • Ριτόρνο ιν Ορτίτζια. 1949.
  • Ο παράνομος λύχνος · Μέρος πρώτο (1940-1945). Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1957.
  • Το ρόδο της Υπαπαντής. Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1960.
  • Λαμπρό Φθινόπωρο · Ποιήματα. Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1961.
  • Ανθοφορία στην έρημο · Ποιήματα. Αθήνα, Κέδρος, 1962.
  • Χίλια σκοτωμένα κορίτσια. Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1963.
  • Δεν υπάρχει άλλη δόξα. Βουκουρέστι, 1964.
  • Η σκληρή Αμαζόνα· Ποιήματα. Αθήνα, Μέλισσα, 1964.
  • Η μαγική φλογέρα · Ποιήματα. Αθήνα, Δωρικός, 1965.
  • Σκιούμα· Ποιήματα. Αθήνα, Δωρικός, 1965.
  • Φως ιλαρόν. Αθήνα, Δωρικός, 1966.
  • Το παραμύθι της μαγικής φλογέρας· Ζωγραφιές Σοφίας Φόρτωμα. Αθήνα, Σύγχρονη Εποχή, 1996.
  • Μόργκαν - Ιωάννης · Ο γυάλινος πρίγκηπας και οι μεταμορφώσεις του · Ποιητική σύνθεση (1967-1971). Αθήνα, Καρανάσης,1976.
  • Λαμπρό φθινόπωρο. Αθήνα, Καρανάσης, 1982.
  • Η σκληρή αμαζόνα. Αθήνα, Καρανάσης, 1982.

Πεζογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Όταν πεινούσαμε και πολεμούσαμε · Διηγήματα (1941-1945). Αθήνα, Τύμβη, 1975
  • Η Χρυσώ. Αθήνα, Καρανάσης, 1984


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]



Υπόγειο 
Στίχοι: Ρίτα Παππά
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Άλλες ερμηνείες: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Τους ήλιους δεν εμέτρησες
που σε ζητήσαν τόσα χρόνια
πού 'σαι γυναίκα
με τα γαλάζια τσίνορα
Σ' έκρυψε στο φουστάνι της
η μαραμένη κοπέλα
πέντε χειμώνες σ' έθαψαν
σε χιόνι λασπερό
Μεγάλη νυχτερίδα τρέφεται
απ' τη νιότη σου
γι' αυτό νωρίς βραδιάζει
πριν χορτάσεις
το μεσημέρι καίει
στα ψηλά τα δώματα
το κύμα του ξανθό
λούζει τους δρόμους
Πεθαίνεις με τους ποιητές
κάθε ηλιοβασίλεμα
τα χέρια σου μυρίζουν
απ' τα μαλλιά τους
χτυπάει η καμπάνα
που δεν πιστεύεις πια
σε ξένη αυλή συνομιλείς
με το φεγγάρι
Σου 'φερε ο Μυλόζ
φέτος την άνοιξη
την πείνα σου ποιος άλλος μπορούσε να νοιαστεί
φουρτούνιασε τη γειτονιά
το φιλντισένιο αμάξι του
γίνου όμορφη, γίνου όμορφη,
στα περιβόλια θα σε δείξει
Έχεις ένα χαμόγελο
από μαργαριτάρια
ψαράδες Σικελοί
στο ταίριαξαν να το φοράς
ψάξε και βρες το
πριν σε κλείσει η νύχτα
σ' ένα υπόγειο βαθύτερο
από τούτο