Το ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ διαζύγιο Βρυσηίδας - Μαρτίκα ... !!!

 

Θυμάμαι πέρυσι το Survivor με τον Τζέιμς τον Άλεξ και τον Νίκο δεν το βλεπα καθόλου. Τυχαία είδα ένα επεισόδιο, και με τράβηξε ο χαρακτήρας του Τζέιμς... ιδίως του Νίκου και του πανούργου και κακού Άλεξ ( ρόλος στο Survivor ), και έτσι μπήκα στην πλατφόρμα του Survivor και είδα όλα τα επισόδεια από την αρχή. Το έκανα από κοινωνιολογικό ενδιαφέρον. Να δω τους χαρακτήρες μέσα σε πίεση ... την Κακία και την Καλοσύνη από την Άλλη. Το μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος για τα λεφτά και την Προβολή. 

Με αυτό το πρίσμα, μπήκα να γράψω και για την Αναμενόμενη Σχέση Μαρτίκας - Βρύση-ίδας ... που έλαβε το τελικό τέλος της ? Τουλάχιστον την 1η αν όχι και την τελευταία κρίση που μπορεί να είναι και η μοιραία.

Η Μεγάλη Ηλικιακή διαφορά ( 20 χρόνια .. 45 αυτός 25 εκείνη ) ... Η ανωριμότητα της μικρής Ηλικίας. Η Διαφορά στους χαρακτήρες ... Στοχαστικός ο Μ ... Γλωσσού και Παρλαπίπα η Β. Πως αυτοί ήρθαν μαζί ? Ε όπως έρχονται και τα ετερώνυμα που έλκονται αρχικά και την πατάνε. Η διαφορά όμως στον χαρακτήρα έδειχνε απ την αρχή ότι πολύ γρήγορα θα έρθει το Κρακ. Γιατί κάποια στιγμή περνάει η Θωλούρα του έρωτα και εκεί που την κοιτάς σαν χαζός την άλλη που παραληρεί ... ε κάποια στιγμή πετάει το ιστορικό "Θα φας κανα Χαστούκι" ( επειδή εκμεταλεύτηκε την "Παθητική" λόγω έρωτα Ανεκτικότητα του Μ. και νόμιζε ότι θα κάνει και θα πει ότι θέλει και ο άλλος θα Ανεχτεί τα πάντα )  και σηκώνεσαι απότομα από αξιοπρέπεια, την πετάς ( Ναι την πετάς ) από την αγκαλιά σου κάτω και την βάζεις στην Θέση της θυμίζοντας ότι ένα 25χρονο κοριτσάκι. Που ναι θα μπορούσε να έχει και 5 παιδιά και να ναι ολοκληρωμένη γυναίκα, αλλά η συγκεκριμένη είναι ένα κοριτσάκι που μόλις την κερδίζουν όλο γκρινιάζει και κλαίει, αλλά δεν θα μπορεί συνεχώς να φέρεται Προσβλητικά και Απαξιωτικά σε έναν Άντρα ώριμο και 20 χρόνια μεγαλύτερό της που θα μπορούσε να είναι και Πατέρας της. Φταίει βέβαια και ο Μ. γιατί δεν την εξηγήθηκε απ την αρχή νομίζοντας ότι είναι αρκετά ώριμη για να καταλάβει ότι δεν μπορεί να έχει Κοροϊδάκι τον ώριμο Σύντροφό της και ότι θα προσαρμοστεί στην νέα ίσως και πρωτόγνωρη γι αυτή σχέση.

Ασχολήθηκα λοιπόν με αυτό το θέμα, αν και έχω πάψει από καιρό να το βλέπω ( αρχικά το έβλεπα με αναμονή γιατί με έκανε να ξεχνιέμαι από το βαρύ πένθος που περνούσα ... αλλά όταν έγινε εντελώς κατινίστικο το σταμάτησα ) , γιατί είναι πολύ συνηθισμένο χρόνια τώρα, και όσο περνούν τα χρόνια όλο και χειροτερεύει, όταν ένας άντρας φέρεται πολύ καλά σε μία γυναίκα, τότε η γυναίκα παίρνει τόσο ψηλά τον Αμανέ και φέρεται Σνομπίστικα και Απαξιωτικά έτσι ώστε το Ερωτευμένο Αρσενικό να την κυνηγήσει, να την παρακαλέσει, για να την ξανακατακτήσει και βέβαια να Επιβεβαιωθεί. Ναι γι αυτό το κάνουν ... από Ανασφάλεια και θέλουν συνεχή Επιβεβαίωση.

Και όταν κάποια στιγμή το αντράκι που νόμιζαν ότι είναι, ανασηκωθεί και δείξει το πραγματικό εαυτό και πόσο πραγματικά Άντρας είναι τότε φοβούνται ... κλαίνε και βγάζουν νύχια σαν την γάτα που εγκλωβίστηκε στο αδιέξοδο. Ποιος περίμενε ότι χθες θα πει "Θέλω να φύγει ο Σπύρος" ??? Μέσα σε ένα 24ώρο τόσο πολύ άλλαξαν τα αισθήματά της ώστε να διαγράψει 2,5 μήνες τρυφερότητας και έλξης ??? Τόσο ? Όχι ... Απλά το έκανε για να τον πικάρει, να του δείξει τάχα μου ότι όχι μόνο τον έχει ξεπεράσει αλλά και ότι νιώθει αποστροφή γι αυτόν και θέλει να φύγει εντελώς από το παιχνίδι. Γι αυτό και το Μηδίαμα του Μ. Γιατί δεν περίμενε με τίποτα να φτάσει Έως αυτό το Σημείο.
 
Ναι και όμως. Στην εποχή που ζούμε, που έχουμε φτάσει στην ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ενός πολύ καλού και σωστού κινήματος του Me Too και των Εγκλημάτων όλο και περισσότερο γυναικών από τον Σύντροφό τους Συνήθως ( εγώ δεν τις λέω Γυναικοκτονίες με τίποτα γιατί είναι και όρος που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μας, νεόφερτος αλλά και εσφαλμένος. Σε άλλη Ανάρτηση θα εξηγήσω το γιατί ) , οι σχέσεις Αντρών και Γυναικών έχουν περάσει στην αντίπερη όχθη και έχει καταλήξει στο να φοβούμαστε να φλερτάρουμε, να μιλάμε, να χαμογελάμε σε μία γυναίκα, από φόβο μήπως το περάσει για παρενόχληση και εκφοβισμό. Και μετά βγαίνουν και λένε και το γράφουν παντού ότι "Αρσενικά πλέον δεν υπάρχουν, που φλερτάρουνε που επιμένουνε και που διεκδικούνε μια Γυναίκα" ( το δα σε μία φίλη να το γράφει, ότι να επιμένουνε οι άντρες και να κηνυγάνε τις γυναίκες, και γελούσα. Μου φαινόταν τόσο πολύ Οξύμωρο ) .

Ας συνέλθουμε όμως κάποια στιγμή και ας αναθεωρήσουμε πράγματα και καταστάσεις γιατί την πληρώνουμε όλοι. Ιδίως με τον Κόβιντ, όταν βγήκε και το Me too, και όλη αυτή η βία, είδα μια φοβερή μεταστροφή των γυναικών Παντού, σε σημείο που να σιγοβράζει κάποιος Εμφύλιος των 2 φύλων.

Καθήστε και αναλογιστείτε το τι γίνεται, πόσο δύσκολη κάνουμε την ζωή και τον Έρωτα και όλες τις εκφάνσεις με τον Φόβο και την Εχθρικότητα που γυρνάει πάντα σε Εμάς πίσω σαν Μπούμερανγκ. Διαλύει τις Σχέσεις μας και φέρνει την Μοναξιά και μετά την Επιθετικότητα και την Βία το ίδιο φαινόμενο που υποτίθεται ότι την Διασφαλίζει. Εκτός αν θέλουμε να μένουμε πάντα μόνοι χωρίς έρωτα χωρίς σεξ χωρίς καν την επαφή και το φιλί που τόσο ποθούμε όλοι. Και μετά να καθόμαστε να κλαίμε σαν την Β. όταν ακούει τον απηυδησμένο Μ. να μην μιλάει πλέον ήρεμα αλλά όλο και πιο Μανιασμένα. 

Έτσι θα καταλήξουμε και έχουν ήδη καταλήξει τελικά Όλοι !!!

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ !!! ...επειδή δεν είναι μόνο το Me Too και οι καταγγελίες σωματικών βιασμών. Είναι και ο Βιασμός κάθε Ψυχής !!!

 

Στην Μνήμη της Συγχωρεμένης Μητέρας μου ... 

"Θέλω σαν Γιος να κάνεις κάτι για μένα. Να πάρεις μια Βαριοπούλα και να πας ... να της σπάσεις την πόρτα. Αλλά να μην σε δούνε. Να πούμε ότι το κανα εγώ για να βάλουν εμένα στην Φυλακή." μου είπε πριν καιρό η Μάνα μου. Να κλαίει με λυγμούς και να μου το λέει για να αγαλιάσει η ψυχή της όπως μου λεγε. Προσπάθησα και την Κάλμαρα ... και με το ζόρι μου πε τι έγινε. Έπεσε για άκόμα μια φορά Θύμα του Κακού κόσμου και Κουτσομπόλων που έπαιρνα τον "καφέ" τους στην διπλανή αυλή και έστηναν αυτί. Θα το κάνω Μάνα αλλά όχι τώρα ... Θα το κάνω στο Υπόσχομαι ... της είπα για να την Καθυσηχάσω ... 

Και το Κανα. Πριν έναν Μήνα .. πήγα στην Αστυνομία και έκανα ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ για Συκοφαντική Δυσφήμιση και Φανταστικούς Ισχυρισμούς ... καταπάτηση Προσωπικών δεδομένων και πολλά άλλα ... και επιφυλάχτηκα να προβώ σε μηνύσεις στο μέλλον αν συνεχιστεί η Κατάσταση.

Δεν άντεξα άλλο. Χρόνια τώρα πολλά γίνεται αυτό ... με πολύ βλαβερές συνέπειες στην Ψυχολογία της Μάνας μου που οκ ως γυναίκα του χωριού πάντα έδινε την μεγαλύτερη σημασία στο "Τι θα πει ο Κόσμος".

"Άαανντεεε ... μωρέ ... θα βάλεις καμιά πόρτα έξω ??? Θα σε κλέψουν ... Τι κάνεις ? Δεν έχεις λεφτά για μία πόρτα ? Και τα ντουλάπια πότε θα τα φτιάξεις που έχει πανιά ακόμα ... " έλεγε και ξανάλεγε στην Μάνα μου ο Σκατόψυχος γείτονας που ήταν ο χειρότερος που υπήρχε έβερ. Το λεγε και η ταλαιπωρημένη γυναίκα του που πάντα στοϊκά και με ιώβεια υπομονή πέρασε όλη της την ζωή με τον Τύρρανο. Δεν με νοιάζει που Πέθανε ... Με νοιάζει που δεν ήταν Καλός Άνθρωπος ... είπε όταν απαλλάχτηκε από την Τυρρανία του.

Πέθανε αυτός .. ξεκουμπήστηκε αλλά άφησε την χολή του στην Κόρη του Κληρονομιά ... Δεν πέρασε ούτε καν μέρες που να μην πιάσει την Μάνα μου και να με Κακολογήσει ή τον Πατέρα μου ή γιατί δεν φτάχνεις το σπίτι ... και με όλα ανακατευόταν. Η Μάνα μου καλόψυχη ποτέ δεν την έβαλε στην θέση τους παρά πάντα στεναχωριόταν και πολλές φορές η καλοσυνάτη Μάνα της την Παρηγορούσε... "Μην στεναχωριέσαι Βάια μου ... αυτή είναι Ταραντούλα" έλεγε για την Κόρη της ( αν υποθέσουμε ότι τον Πατέρα της τον λέγανε Τάραντο ( Υποθετικό όνομα για ξεκάρφωμα ) ) . Και η Μάνα μου ήταν για 44 τώρα χρόνια που ήρθαμε σε αυτή την κωλογειτονιά ζούσε σε ένα άγχος ... σε μία ανησυχία μην κάνει κάτι που δεν είναι Αρεστό στην Σκατόψυχη γειτόνισα. "Μα ότι και να κάνεις ... πάντα θα βρει κάτι να σου πει ότι είναι λάθος και κακό. Και πόρτα να είχες βάλει θα σου έλεγε για την Ταράτσα. Και ντουλάπια να είχες βάλει θα σου έλεγε γιατί δεν έχεις ακριβό σαλόνι. Πάντα κάτι θα έβρισκε για να βγάλει την χολή που κληρονόμησε. Της πέφτει βαριά και πολύ τοξική να την καταπιεί και την πετάει όπου βρει" της έλεγα συνέχεια.  Είχαμε έρθει εκτάκτως πολύ πιο νωρίς στο νεόχτιστο σπίτι μας ... και είχε πολλές ελείψεις. Δεν είχαμε λίρες κλεμμένες στην Κατοχή για να τα κάνουμε όλα μαζί τι να κάνουμε ??? Αλλά δεν ήμασταν μόνο εμείς θύματα της Χολής της ... αλλά και όλη η γιετονιά και όποιος άλλος δλδ. Μόνο αυτή ήταν άξια ... και όλη η άλλοι υποδιαίστεροι και λάθος. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Πήγα λοιπόν και έκανα μία Καταγγελία 2 σελίδων ... Βέβαια ο Αρχιφύλακας δεν κατέγραψε τα πάντα αλλά μόνο αυτά που μπορούσε να αναφέρει ως καταγγελόμενα γιατί τα πιο πολλά ήταν είπε ... για Μήνυση. Θα κάνετε μήνυση ? με ρώτησε ... ΝΑΙ στο μέλλον του απάντησα και μπορεί και πολύ πιο νωρίς αν δεν σταματήσει να κάνει Δολοφονία Χαραξτήρων. Ακόμα και από άλλον αν ακούσω φήμες ... θα προβώ και σε άλλες καταγγελίες και αν δεν συμορφωθεί θα κάνω Μηνύσεις.

Από τότε ... ηρέμησα. Πέταξα όλο αυτό το βάρος τοξικότητας που κουβαλούσα από μικρό παιδί βλέποντας να Βιάζουν την Ψυχή τυης Μάνας μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα για να μην την στεναχωρήσω ... 

Την "Έσπασα την πόρτα Μάνα" ... και όχι μόνο δεν με πήγαν στην Αστυνομία αλλά εγώ την Πήγα να Σκάσει επιτέλους και να ησυχάσουμε και η δικιά σου Ψυχή ... και η Δική μου !!! 

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κοψ’ τη φωνή σου, σώπασε
κι επιτέλους
αν ο λόγος είναι άργυρος
η σιωπή είναι χρυσός.

Τα πρώτα λόγια, οι πρώτες λέξεις
που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα
μου έλεγαν: «Σώπα».

Στο σχολείο μου έκρυψαν την αλήθεια τη μισή
και μου έλεγαν: «Εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο αγόρι
που ερωτεύτηκα και μου έλεγε:
«Κοίτα, μην πεις τίποτα, και σώπα!».

Κοψ’ τη φωνή σου, μη μιλάς, σώπαινε.
Κι αυτό βάστηξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.

Έβλεπα αίματα στα πεζοδρόμια
«Τι σε νοιάζει, μου έλεγαν,
θα βρεις το μπελά σου, τσιμουδιά, σώπα».
Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι:
«Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις και σώπα».

Παντρεύτηκα κι έκανα παιδιά και τα έμαθα να σωπαίνουν.
Ο άντρας μου ήταν τίμιος κι εργατικός
κι ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή που του έλεγε «σώπα».
Στα χρόνια τα δίσεχτα οι γείτονες με συμβούλευαν:
«Μην ανακατεύεσαι, πες πως δεν είδες τίποτα και σώπα».
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή
μας ένωνε όμως το «σώπα».

Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι κι οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «σώπα»,
και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη
αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά και φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε και παράσημα
κι όλα πολύ εύκολα, μόνο με το «σώπα».
Μεγάλη τέχνη αυτό το «σώπα».
Μάθε το στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου και στην πεθερά σου
κι αν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις, ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και καν’ την να σωπάσει.
Κοψ’ τη σύρριζα.
Πέταξε την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο απ’ τη στιγμή
που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δεν θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις απ’ το βραχνά
να μιλάς χωρίς να μιλάς
να λες «έχετε δίκιο, είμαι με ‘σας».

Αχ, πόσο θα ήθελα να μιλήσω ο κερατάς
και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κοψ’ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις
κόψε τη γλώσσα σου.

Για να είμαι τουλάχιστον σωστός
στα σχέδια και τα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου
γιατί νομίζω πως θα έρθει η στιγμή
που δε θ’ αντέξω
και θα ξεσπάσω
και δε θα φοβηθώ
και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω
μ’ έναν φθόγγο
μ’ ένα τραύλισμα
με μια κραυγή
που θα μου λέει:
ΜΙΛΑΑΑΑ !

, του Αζίζ Νεσίν, λογοτέχνης και ευθυμογράφος ο οποίος έγραψε περισσότερα από εκατό βιβλία.