********* ********************** DSV Blog

Τετάρτη, Οκτωβρίου 28, 2009

Tina Constantatou: ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΜΕ...ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ...

ΟΧΙ! ΟΧΙ!! ΟΧΙ!!!

Are you talking to me?
Για ποιον βαράν τα τύμπανα, για ποιον ψήνονται τα καλαμπόκια στη γωνία;
Πού θα βρεθούμε μετά; ...Ευκαιρία να πλύνω τα χαλιά!...Ας το καλό, πάλι θα βρέξει!

Σαν σήμερα ο παππούς μου έφυγε για την Αλβανία και η γιαγιά μου άρχισε να πλέκει κάλτσες για να του στέλνει - το CALZA DI SCANDALO δεν υπήρχε τότε...:( - και να ξενοπλένει σώβρακα για να ζήσει τα παιδάκια που είχαν ώστε να επιβιώσει για να κάνει και τα υπόλοιπα στο μέλλον... Αλλιώς εγώ δεν θα χαμογελούσα τώρα στο facebook! Αργότερα συνέχισε να πλέκει κάλτσες για να του στέλνει, γιατί εκεί που ήταν είχε πολλή υγρασία, ρε παιδί μου!
Αν δεν υπήρχε ο Μεταξάς, δεν θα 'χα σήμερα τα μοναδικά πλεκτά της γιαγιάς μου!!..Μάθε τέχνη κι άστηνε!
Όσο για τον παππού μου...πρόλαβε να γνωρίσει μόνον τον πρώτο από τους πρωθυπουργούς της οικογένειας...τον πιο δημοκράτη απ' όλους..

...Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο παππούς μου "πέταξε για τη γειτονιά των αγγέλων"....βλέπετε, μόνο στη γειτονιά και στα κτίρια όπου κρατήθηκε τον ήξεραν...Χαίρομαι, όμως, γιατί δεν άκουσε ποτέ την "τραγουδίστρια της Νίκης" - την οποία μαθαίνω πως δάκρυζε μέρες σαν τη σημερινή σαν την άκουγε- να τραγουδά για τους διάδοχους του Μεταξά, ο οποίος βέβαια του 'δωσε την ευκαιρία να δοξάσει τ' όνομα της χώρας που τον σκότωσε, όταν το "ΟΧΙ" έγινε "Of course", για να μετεξελιχθεί σε "Υes men".

Σήμερα στις 1:47 μμ.

Πηγή : http://www.facebook.com/note.php?note_id=197882431048&comments


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

That was just a dream Just a dream, just a dream...

Αχ, τι όμορφα χρόνια ? Τα ομορφότερα της ζωής μου. Τα πιο Δημιουργικά, τα πιο Ξένοιαστα, τα πιο Παρεΐστικα, και τα πιο Μακρυμάλλικα.

Ντίνο, μην με κοιτάς έτσι εμένα. Αφού είσαι έτοιμος να τα μπήξεις πάλι.... και να μας ακούσει όλο το τετράγωνο. Πόσες φορές τον βγάλανε τον Ντίνο από θέατρα και Σινεμάδες. Δεν θέλετε να τον ακούσετε να γελάει. Όταν βγαίναμε μεγάλη παρέα και γελούσαμε, μόλις σταματούσαμε, ο Ντίνος συνέχισε τις αναρροφήσεις. Τότε ήταν που γυρνούσαμε στις άλλες παρέες και περιπαιχτικά λέγαμε " Μην ανησυχείτε είναι από το χάπι που του δώσαμε. Θα του περάσει ". Τότε ήταν που ο Ντίνος γκάζωνε ... και άντεεεεεεε πάλιιιιιιι. Ιιιιιιιιιιιιιιιιιι........ Ιιιιιιιιιιιιιιιιιι..........Ποτέ δεν κώλωνε ο Ντίνος, ποτέ δεν μασούσε να σωβαροφαίνεται, δεν είχε κόμπλεξ, ήταν πάντα Αληθινός με καρδιά μικρού Παιδιού. Και συνεχίζει !!!


Έψαξα για να βρω την κάτω φωτό. Τι μου θύμισε. Κάντε κλικ για να την μεγεθύνετε. Αρχές του 1990. Το Μαλλί ακόμα μάκραινε (στη φωτό ο Αδερφός μου αλλά ήμασταν σχεδόν ίδιοι. Το δωμάτιο δικό μου). Είδα στη φωτό τους Europe με το " The Final Countdown" από το θρυλικό 1987 και το Ευρωπαϊκό κύπελλο στο Basket. Πιο Αριστερά Anthrax, Megadeath, Running Wild, Το Flag Poster ... Iron Maiden (που μου θυμίζει μια φίλη που για να το παίξει Μεταλού για να μπει στην παρέα έγραψε στον τοίχο του δωματίου της " I Romainden" ).

Βλέπω το κασκόλ του Ολυμπιακού Βόλου που την προηγούμενη χρονιά ανέβηκε στην 1η Εθνική με τον Θρυλικό " Μπόντα ". Τον Σταλόνε με το Θρυλικό Ρόκυ 4. Όλοι τότε θέλαμε φουσκωτό σώμα και το θαυμάζαμε.

Αλλά αυτό που αξίζει προσοχής, και κυρίως για τους μαθητές μου που τους έκανα περιγραφή πως είναι οι παλιοί υπολογιστές και με κοιτούσαν σαν να λέω για U.F.O αλλά και για τους μικρότερους, είναι ο υπολογιστής που έχει 2 υποδοχές τεράστιες για τις τότε 5 1/4 δισκέτες. Δίπλα εκτυπωτής ακίδας (Dot Matrix).

Τι χρόνια. Πόσες αναμνήσεις. Τι Party είχαν γίνει σε αυτό αλλά και το διπλανό δωμάτιο. Να είμαστε καλά να τα θυμόμαστε και είμαι πολύ χαρούμενος ότι και με τους 3 της πάνω φωτογραφίας, λόγω διαδικτύου έχω αρκετά καλή επαφή. Και ας σκορπιστήκαμε Βόλο - Αθήνα - Λαμία - Κέρκυρα. Το Net μας φέρνει πιο κοντά !!!

Κανόνισε Ντίνο τώρα που ερωτεύτηκες να κάνεις καμιά βλακεία και να χαλάσεις τις ισορροπίες. Οι άλλοι 2 παντρεύτηκαν. Εσύ μην Μασάς. Ε ?????

Σας μιλάω σοβαρά ότι αλλιώς την πήγαινα την ανάρτηση και αλλιώς κατέληξε. Πήγα να γράψω για το γελαστό παιδί της φωτό, αλλά άρχισα να γράφω άλλα. Αλλά δεν θα την γλυτώσει έτσι. Άλλη φορά.

Θα κλείσω με μία αφιέρωση για την όμορφη της φωτό. Τη Μασκότ μας. Την τρολοΚερκυραία !!! Την ΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒιβούρα !!!

Θα της αφιερώσω το τραγούδι που μας είχε πρήξει εκείνο τον καιρό. Μας κοιτούσε και τραγουδούσε " Oh, life is bigger .... ". Όχιιιιιιιιι .... Όχι Πάλιιιιιιιιιι λέγαμε όλοι με μία φωνή !!!







R.E.M - Losing my religion

Oh, life is bigger
It's bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no, I've said too much
I set it up

(chorus)
That's me in the corner
That's me in the spotlight, I'm
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I don't know if I can do it
Oh no, I've said too much
I haven't said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

Every whisper
Of every waking hour I'm
Choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool, fool
Oh no, I've said too much
I set it up
Consider this
Consider this
The hint of the century
Consider this
The slip that brought me
To my knees failed
What if all these fantasies
Come flailing around
Now I've said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

But that was just a dream
That was just a dream

(repeat chorus)

But that was just a dream
Try, cry, why try?
That was just a dream
Just a dream, just a dream
Dream




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Τρίτη, Οκτωβρίου 27, 2009

If I stay here with you girl Things just couldn't be the same...

Τι δύσκολη ανάρτηση η σημερινή.

Πως να περιγράψεις την Ευτυχία ?

Πως να την αποδώσεις σε λέξεις και σε νοήματα. Θα προσπαθήσω να το κάνω, έστω δίνοντας κάποιο στίγμα.

Χθες η Ιφιγένεια μου ευχήθηκε συν των άλλων και Ευτυχία. Της είπα ότι δεν ξέρω αν το πετύχω αλλά θα προσπαθήσω οδεύοντας προς τα εκεί. Στο επόμενο μήνυμά της μου είπε ότι "Ένας Έρωτας θα σε Πείσει".

Δεύτερη που το κάνει. Φαίνομαι τόσο πολύ Ανέραστος ?


Της απάντησα πάλι ότι η Ευτυχία για μένα δεν είναι αυτό το οποίο επικρατεί και έχει μια άλλη σημασία μέσα μου. Έτσι λοιπόν μου ήρθε έμπνευση για να γράψω σήμερα. Δύσκολα με βάζω όμως. Είναι τόσο σύνθετο .... σαν να εξηγείς τι είναι Ζωή. Εξηγείται Απλά ???.... Όχι, αλλά θα προσπαθήσω.

Ευτυχία για μένα Ιφιγένεια είναι το μήνυμά σου που ακολούθησε που έλεγε " ΜΑ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ.....

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΟΜΟΙΟ Μ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ!!!!!

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ... ".

Όσο και υπερβολή κολακείας να είχε το σχόλιό σου αυτό το εναγωνίως με έκανε πολύ ευτυχισμένο. Μου θύμισε τα έντονα συναισθήματα που μου εξέφρασες σε μια προηγούμενη ανάρτηση που κάναμε μαζί θυμάσαι ? Πως να μην θυμάσαι... Ακόμα θυμάμαι τις πυρωμένες εκφράσεις Έντονων Συναισθημάτων που έβγαζες. Δεν σε έβλεπα... αλλά ένιωθα την ανατριχίλα ευχαρίστησης που ανάβλυζες. Το πόσο την ευχαριστήθηκα εκείνη την ανάρτηση δεν λέγεται. Στην Top πεντάδα μου. Κλικ.


Ευτυχία για μένα είναι να έχω ένα τόσο Καλό (πολύ φτωχή είναι η λέξη) Φίλο, που πριν από λίγο καιρό, μαζί με την γυναίκα του, μου πρότειναν να μείνω για 2,5+ Μήνες στο σπίτι τους στην Λαμία για να δουλέψω σε μια επιχείρηση εκεί. Δεν είχαν να κερδίσουν τίποτα προσωπικά. Μόνο να χάσουν. Θα με τρέφανε, θα με ποτίζανε και θα με είχαν στα πόδια τους για 2,5 μήνες. Η μόνη τους ευχαρίστηση ήταν ότι εγώ θα έλυνα κατά κάποιο τρόπο το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζω. Είναι ο ίδιος Φίλος που στο ξεκίνημά μου μετά το στρατό μου πρόσφερε κρεβάτι στο 2άρι σπίτι του για όσο καιρό ήθελα. Βέβαια σε 1 εβδομάδα βρήκα δουλειά και έφυγα... αλλά η Προσφορά μετράει.


Ευτυχία για μένα είναι να προσφέρεις στην Ανθρωπότητα. Να χαίρεσαι μέσα από την χαρά των άλλων. Να Εμπνέεις τους άλλους και να τους αγγίζεις. Χθες κάποιος άγνωστος Blogger από το Ηράκλειο μου έστειλε ένα μήνυμα και μου ζήτησε να αναδημοσιεύει κάποιες αναρτήσεις μου γιατί του αρέσανε. Μου έγραφε χαρακτηριστικά " To ύφος που αποπνέει το Blog σου διαβάζοντας το, ξυπνάει στον καθένα διάφορα συναισθήματα ,αρκεί να σου πώ οτι στα μαθητικά μου χρόνια -τώρα 52- είχαμε κάνει ενα συγκρότημα και παίζαμε όλους αυτούς τους ...ξεχασμένους...σε party κ.τ.λ. " και ακόμα " Πιστεύω ότι πολλοί ανθρωποι ανακαλύπτουν τον εαυτό τους βλέποντας και διαβάζοντας, νωρίς ή ...αργά στη ζωή τους . Στους περισσότερους υπάρχει και υποβόσκει το ροκ ασχετα αν το παραδέχονται. " . Κλικ.


Ε, αυτό με ανέβασε στα ουράνια και με έκανε να πετάω σαν το Αερικό της φωτό. Γιατί το Blog μου, όσο και μερικοί να το σνομπάρουν, με κάνει Πραγματικά Ευτυχισμένο !!!

Άρα Ιφιγένειά μου, ευτυχία δεν είναι ο μόνο ο Έρωτας που υπονοείς, αλλά γενικότερα ο Έρωτας στη Ζωή μας. Το έχω ξαναπεί ότι μπορεί να βιώσεις κάποιο Έρωτα με κάποιο σύντροφο και σε λίγο να σε πνίγει να σε κάνει να χάσεις τον Έρωτα στις άλλες πτυχές του. Σαφώς ο Έρωτας με κάποιο σύντροφο στη Ζωή σου είναι πολύ σημαντικό, ίσως η πιο έντονη έκφρασή του αλλά υπάρχουν και άλλες εκφράσεις του πολύ σημαντικές. Ο συνδυασμός τους είναι το απόλυτο.

Όντως εμένα μου λείπει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του αλλά πιστεύω ότι έχω πολλά άλλα που με κάνουν Ερωτικό και όχι Ανέραστο. Το είχα πολλές φορές και αυτό στη ζωή μου αλλά σχεδόν όλες με χαλούσε και το άφηνα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεις το Απόλυτο που δυστυχώς πιστεύω εγώ. Δεν μπορώ να κάνω εκεί συμβιβασμούς. Αλλά δεν θα πάψω να Ερωτεύομαι και να αναλωθώ μόνο στην προσπάθεια να βρω σύντροφο. Ίσως όταν ήμουνα στην ηλικία σας, να σήμαινε και για μένα το κλειδί της ευτυχίας. Αλλά πίστεψέ με δεν είναι μόνο αυτό. Μακάρι να έρθει και αυτό... αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Κοίτα τις φωτό του Γκάντι και της Μητέρας Τερέζας που ήταν Ερωτευμένοι με όλους τους Ανθρώπους και όχι με κάποιον συγκεκριμένα.

Άρα λοιπόν (όπως έγραφα και σε μια άλλη ανάρτηση) ευτυχία δεν είναι οι εύπορες οικογένειες με τα χλιδάτα σπίτια και αυτοκίνητα. Κλικ. Ευτυχία δεν είναι ο Γάμος... αλλά η Αγάπη. Ευτυχία δεν είναι μόνο τα δικά σου παιδιά, αλλά τα Παιδιά όλου του κόσμου (Μητέρα Τερέζα). Τουλάχιστον αυτά πιστεύω ΕΓΩ !!!

Θα γράψω 2 γνώμες που εξέφρασαν 2 σημαντικοί για εμένα άνθρωποι με πορεία ο καθένας στον χώρο του " Ευτυχία δεν είναι Σταθμός αλλά μία πορεία που κάνεις προς τα εκεί. Ευτυχισμένος νιώθεις όταν πορεύεσαι στην ζωή και κάνει πράγματα που σε ευχαριστούν " Λάκης Λαζόπουλος. Και ακόμα " Υπάρχει μόνο, μιάς μορφής επιτυχία, να μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου όπως θες. " Σεμίνα Διγενή.

Μπορεί να μην είναι δικά τους γνωμικά αλλά όμως τα πιστεύουν.

Ας γράψω και εγώ ένα κλείνοντας. Με πολύ απλά λόγια ......

Ευτυχία δεν είναι να ζεις όπως ζουν οι "Ευτυχισμένοι" Άνθρωποι, αλλά σαν ...


F r e e . . B i r d



If I leave here tomarrow
Would you still remember me?
For I must be traveling on now
There's too many places I've gotta see
If I stay here with you girl
Things just couldn't be the same

Cause I'm as free as a bird now
And this bird you cannot change
Oooh ooh ooh
And the bird you cannot change
And this bird you cannot change
Lord knows I cannot change






Bye bye its been sweet love
Though this feeling I cannot change
Please don't take this so badly
Cause lord knows i'm to blame
If I stay here with you girl
Things just couldn't be the same

Cause i'm as free as a bird now
And this bird you cannot change
ooh oh oh
And the bird you cannot change
And this bird you cannot change
Lord knows I can't change

Lord help me I can't chaaange
Lord I can't change
Wont you fly high free bird

[Long guitar riff




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Δευτέρα, Οκτωβρίου 26, 2009

Knowin' you can always count on me for sure...


Πόσο καιρό περίμενα αυτή την Ανάρτηση. Επιτέλους έφτασε η στιγμή να την κάνω. Του Αγίου Δημητρίου σήμερα. Τώρα, Αγίου δεν ξέρω έχω μπερδευτεί. Αν είναι αυτός που έχει το φωτοστέφανο, μάλλον λάθος θα έχει κάνει ο Αγιογράφος. Γιατί Άγιος και να χρησιμοποιεί τόση βία με 3μετρο κοντάρι, και να σκοτώνει άνθρωπο, πολύ αμφιβάλω. Ααααα, κατάλαβα. Ο Πάνω είναι ο Καλός και ο Κάτω ο Κακός. Άσχετα αν ένα μάτι παιδιού θα λυπόταν πιο πολύ τον καημένο μελλοθάνατο. Αλλά έτσι τα μαθαίνουν τα μικρά παιδιά από νωρίς... μην τυχόν και ξεφύγουν από τον προσηλυτισμό. Οι χριστιανοί είναι οι καλοί, και όλοι οι άλλοι άνθρωποι του κόσμου Κακοί. Οπότε αν τους σουβλίσουμε, όπως ο συνονόματος "Άγιος", δεν πειράζει. Ίσα ίσα που πρέπει. Για να γλυτώσουμε από το Κακό. 

Και εγώ πιστεύω ότι σε κάποιο πόλεμο, αφού πρώτα έχεις εξαντλήσει όλα τα σενάρια ειρήνης και είσαι σε άμυνα, αναγκάζεσαι να θανατώσεις για να μην θανατωθείς. Αλλά ακόμα και αν υπήρξες ήρωας πολέμου και κράτησες την πατρίδα σου (ή άλλη πατρίδα όπως ο CHE) ελεύθερη, γιατί να υπάρξουν εικόνες που θα δείχνουν βία??? Και καλά από έναν μυθικό πολεμιστή, αλλά από ένα Άγιο ??? Άρα η εισαγωγή μου πιστεύω, ότι θα σας έδωσε μια πρώτη γεύση για το πως νιώθω και πιστεύω, αν αυτή η μέρα είναι ιδιαίτερη για μένα και πρέπει να γιορτάζεται. 

Αλλά δεν ήξερα από μικρός που έπερνα δώρα και μαζευόμασταν στο σπίτι όλοι οι συγγενείς και φίλοι, ότι θα φορτωθώ μια μέρα τον χρόνο ισοβίως. Μία μέρα που πρέπει να σηκώνω όλα τα τηλέφωνα και να λέω ευχαριστώ, και να απαντάω σε όλα τα μηνύματα. Και αν δεν είμαι καλά ??? Η δεν έχω το δικαίωμα στην γιορτή μου να μην είμαι καλά ??? Παρεμπιπτόντως σήμερα είμαι Πολύ Καλά.... χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι τα Χρόνια Πολλά μου είναι αρεστά. Και θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. "Ρε, γιατί δεν σήκωνες το τηλέφωνο ??? Σε πήρα 3 φορές !!! ", " Ρε γιατί δεν μου απάντησες στο SMS, άλλη φορά δεν σου στέλνω ". Άσε μην αρχίσω με τα " Καλή τύχη αγόριμ και μ' ένα καλό κουρίτσ. Πότε θα παντρευτείς για να δει και η Μάνας κανένα εγγονάκκ ??? ". 

Εδώ λοιπόν και κάποια χρόνια, και είναι αρκετά, περίπου μια 10ετία, δεν σηκώνω το κινητό αλλά ούτε το σταθερό, αλλά απαντάω σχεδόν σε όλα τα E-mails γιατί μπορώ να το κάνω ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΩ !!! Θα μου πεις, έτσι όμως ΑΔΙΚΕΙΣ και τους "Πραγματικούς" σου φίλους που σε "νοιάζονται" και "σ' αγαπάνε" και θέλουν να σου πουν Χρόνια Πολλά. 

Μα με την φίλη μου που μιλούσα χθες το βράδυ, είναι δυνατόν να με ξαναπάρει σήμερα για να μου πει Χρόνια Πολλά ??? Αν το κάνει δεν θα είναι καθαρά Τυπικό ??? " Όχι ρε γαμώτο, τι δώρο να του πάρω ? ", " Φτου ρε γαμώτο, πρέπει να πάρω και τον ξάδερφό μου τον Μαλάκα που γιορτάζει. Και δεν τον αντέχωωωωωωω. Θα μου αρχίσει πάλι τις παπαριές και ποιος τον ακούει ". Μην μου πείτε ότι και ένας από εσάς δεν έχει ακούσει ή σκεφτεί κάτι αντίστοιχο ??? Το 80 % των "Χρόνια Πολλά" είναι τέτοια. Γιατί αν πραγματικά είναι φίλοι, δεν θα περίμεναν ποτέ μια Γιορτή, να πάρουν τον Φίλο τους για να δουν τι κάνει. Εκείνη την μέρα κανένας εορταζόμενος δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να μιλήσει ουσιαστικά. 

 Π.χ σήμερα το πρωί, μια Fb-Friend η Τίνα, μου ευχήθηκε Χρόνια Πολλά με ένα πολύ ωραίο τραγούδι. Με την Τίνα όμως έχουμε ουσιαστική Διαδικτυακή επαφή. Θα σχολιάσει κάποιο Post που θα της κάνει εντύπωση. Θα πατήσει το "Like" σε μια άλλη που της αρέσει... και μου έχει στείλει και αφιέρωση στο Blog. Έτσι ΝΑΙ !!! Το χάρηκα πολύ. Και το χάρηκα πολύ γιατί δεν ήταν ένα σκέτο χρόνια πολλά αλλά συνοδευόταν με ένα πολύ ωραίο τραγούδι. Έτσι τα χρόνια πολλά τα χαίρομαι. Αν όμως ήμασταν εντελώς ανενεργοί φίλοι και μόνο στην γιορτή μου μου έλεγε ένα ΞΕΡΟ Χρόνια Πολλά.... τότε δεν θα χαιρόμουν καθόλου. Θα τσαντιζόμουν. Θα το θεωρούσα ειρωνικό !!! Εδώ το τραγούδι που μου έστειλε η Τίνα. Κλικ Μόλις μου έκανε και ο Ντίνος κάτι αντίστοιχο. Με τον Ντίνο την προηγούμενη εβδομάδα ανταλλάξαμε μπορεί και 100 μηνύματα και Γελάσαμε Πάρα Πολύ !!! Ευχαριστώ Ντινάκο... " Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο στην Γιορτή μου ??? ", και μερικοί θρασύτατοι συνεχίζουν " Όχι γιατί ? Πες μου τον λόγο... Σου έχω κάνει τίποτα ??? Όχι άμα είναι να μου το πεις !!! ". 

ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ απάντησα σε κανά 2 και απαλλάχτηκα από τον Δέσμιο Τύραννο. Τέρμα οι υποκρισίες και οι Ντεμέκ φίλοι. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν απαλλάσσομαι να παίρνω κάποιον για να μην παρεξηγηθεί, και απαλλάσσω και όλους τους άλλους να μου ευχηθούν. Δηλαδή αν κάποιος δεν με πάρει τηλέφωνο δεν είναι φίλος ??? Πάρα πολλοί είναι εκείνοι που δεν με παίρνουν (αφού ξέρουν το πιστεύω μου για τα Χρόνια Πολλά ) και έτσι είναι και αυτοί πιο χαλαροί. Δεν Παρεξηγώ εγώ. Ίσα ίσα παρεξηγώ αυτόν που θα το κάνει επί τούτου για να δείξει ότι είναι φίλος και με θυμήθηκε. Κάποιος θα μου πει (που το ακούω συχνά) θα διώξεις πολλούς φίλους σου. Δεν πειράζει θα μείνουν αυτοί που πραγματικά είναι !!!

Αυτούς θέλω και χρειάζομαι. Και επειδή τα τελευταία χρόνια περνώ πολύ δύσκολα και από ότι υπολογίζω αυτός ο χρόνος, αλλά και 1 με 2 μετά θα είναι πολύ δύσκολα αλλά ουσιαστικά χρειάζομαι πραγματικούς φίλους. Αυτούς του έχω ανάγκη. Γιατί είναι πολύ χειρότερο, από το να μην σου δίνουν κάποιο χέρι βοήθειας, να σου το απλώνουν και όταν πας να στηριχτείς, να το τραβάνε απότομα και να πέφτεις και να πληγώνεσαι !!! 

Οι φίλοι δεν είναι για Χρόνια Πολλά. Οι φίλοι είναι για πολλά άλλα. Και αν αναρωτιέστε.... 

that's what friends are for 
 And I Never thought I'd feel this way And as far as I'm concerned I'm glad I got the chance to say That I do believe I love you And if I should ever go away Well then close your eyes and try to feel the way we do today And than if you can't remember..... 

 Chorus Keep smilin' Keep shinin' Knowin' you can always count on me for sure that's what friends are for
 
 In good times And bad times I'll be on your side forever more That's what friends are for Verse 2 Well you came and open me And now there's so much more I see And so by the way I thank you.... Ohhh and then For the times when we're apart Well just close your eyes and know These words are comming from my heart And then if you can't remember....Ohhhhh (Repeat chorus 3x) (Stevie talking) Mmmhmm thats what friends are for mmmhmm yea 

..... Μόλις έλαβα το εξής μήνυμα.... 26/10/2009 14:50 "Καλημερα Δημητρουλη! Χρονια σου πολλα και καλα! Να σε χαιρομαστε! επειδη ξερω οτι δεν θα σηκωνεις σημερα το τηλεφωνο ειπα εστω κι ετσι να σου πω τις ευχες μου γιατι παντα σε θυμαμαι και οχι μονο τετοια μερα...". Την αποστολέα την γνωρίζω από το 1996. Με ξέρει Καλά !!! Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
Bookmark and Share

Σάββατο, Οκτωβρίου 24, 2009

Lookin' for adventure, and whatever comes our way...

Έψαχνα να βρω κάτι φωτογραφίες με τα παιδιά από τη σχολή και έπεσα σε αυτή. Συγκινήθηκα πολύ !!! Μάϊος 1996.

Ήταν η εποχή που δεν είχα αυτοκίνητο και ήταν το μοναδικό μεταφορικό μέσο που διέθετα. Παρατήρησα πόσο την πρόσεχα. Γυάλιζε !!! Τώρα εδώ και κάτι μήνες είναι κάτω από την κουκούλα και περιμένει. Δεν έχει χαλάσει, αλλά έτσι όπως την έβλεπα δεν άντεχα. Θέλω κανένα 500άρι για να την φτιάξω όπως την γουστάρω και οι καιροί είναι δύσκολοι για τέτοια. Το έκανα και επίτηδες. Επειδή εδώ στο Βόλο όλες οι αποστάσεις είναι μικρές γουστάρω να τις κάνω με τα πόδια γιατί μου κάνει πολύ καλό. Όταν πάω για πρωινό καφέ με τα πόδια και γυρίζω πάλι με τα πόδια νιώθω άλλος άνθρωπος.

Η ζώνη που φοράω (αλλά δεν φαίνεται) είναι μία με μεγάλη αγκράφα Harley Davidson. Δερμάτινο γιλέκο. Είχα και δερμάτινο Μπουφάν αλλά και δερμάτινο παντελόνι. Τα φορούσα ( για την περίπτωση βροχής ) και βουρ για τα βουνά. Θυμάμαι ακόμα τους γύρους του Πηλίου που σχεδόν κάθε χρονιά έκανα. Όπως φαίνεται και στο βίντεο, το ταξίδι με την μηχανή έχει άλλη αίσθηση. Δροσιά, ακόμα και το καλοκαίρι. Έντονη μυρωδιά των δέντρων και των λουλουδιών. Εντάξει έχει και τα αρνητικά, ζουζούνια που πετάγονται και σε τυφλώνουν, αλλά και αέρηδες που κοντεύουν να σε ρίξουν στον γκρεμό. Αλλά αν το έχεις, όλα αυτά τα προσέχεις και τα αποφεύγεις.

Δεν έχω κάνει κανένα ταξίδι στο εξωτερικό, και δεν έχω μπει σε αεροπλάνο. Έχω και μια σχετική φοβία με τα αεροπλάνα αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Πάντα περίμενα να φτάσει η εποχή που θα αγόραζα μία μεγάλη μηχανή (αυτή είναι 250cc αλλά για ταξίδια στο εξωτερικό θέλει τουλάχιστον από 750cc και πάνω). Βέβαια λόγω πολλών παραγόντων, δεν έφτασε αυτή η εποχή, αλλά θα περιμένω, μέχρι να μπορώ να καβαλάω.

Πάντα έλεγα να ταξιδέψω στο εξωτερικό με μηχανή. Μακάρι και η πίσω θέση να είναι πιασμένη (You Know what i Mean) και να έχω και άλλες 2 μηχανές για παρέα. Να σταματάω όπου θέλω. Σε όποιο όμορφο τοπίο βλέπω. Και να κατεβαίνω σε όποιο σοκάκι θέλω. Βέβαια η μηχανή δεν θα είναι Harley (είναι πολύ ακριβές για τα γούστα μας, και πάνε μόνο σε τσιμέντο), αλλά θα είναι μία Onn-Off που πάνε παντού. Κάτι δηλ. σε τέτοιο στυλ όπως η μηχανή της φωτό.

Είναι μεγάλη ελευθερία η μηχανή. Πας όπου θες. Σταματάς όπου θες... και δεν έχεις ποτέ πρόγραμμα. Γιατί ανατρέπεται συνέχεια. Ξεκινάς για κάπου και μπορεί να φτάσεις κάπου αλλού.

Βέβαια τώρα μελαγχόλησα λίγο. Είναι η φοβία που σε πιάνει όταν σκέφτεσαι ότι το όνειρό σου μπορεί να μην πραγματοποιηθεί. Το πρώτο είναι ή το τελευταίο ???

Ζωή είναι, να κάνεις όνειρα, που τα θες πολύ και τα πιστεύεις . . .





Born to be Wild - Steppenwolf

Get your motor runnin'
Head out on the highway
Lookin' for adventure
And whatever comes our way
Yeah Darlin' go make it happen
Take the world in a love embrace
Fire all of your guns at once
And explode into space

I like smoke and lightning
Heavy metal thunder
Racin' with the wind
And the feelin' that I'm under
Yeah Darlin' go make it happen
Take the world in a love embrace
Fire all of your guns at once
And explode into space

Like a true nature's child
We were born, born to be wild
We can climb so high
I never wanna die

Born to be wild
Born to be wild


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share