********* ********************** DSV Blog

Τετάρτη, Ιουνίου 30, 2010

Ο Έλληνας... δεν ξέρει, ότι δεν ξέρει να Οδηγεί...


Συνέντευξη Ιαβέρη...

Γιατί γίνονται τα ατυχήματα κύριε Ιαβέρη; Μήπως οι Έλληνες δεν ξέρουν να οδηγούν;
Τα ατυχήματα δε γίνονται επειδή ο Έλληνας δεν ξέρει να οδηγεί, αλλά επειδή δεν ξέρει ότι δεν ξέρει να οδηγεί. Το σύστημα εκπαίδευσης “παρκάρισμα – ξεκίνημα- οπισθογωνία” σου δίνει την δυνατότητα να πάρεις ένα αυτοκίνητο και να το μετακινήσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν σου μαθαίνει να οδηγείς. Η οδήγηση δεν είναι τόσο θέμα εκπαίδευσης όσο θέμα γενικότερης παιδείας Όταν το παιδί βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο και βλέπει έναν εγκληματία πατέρα να οδηγεί λυμένος, ξαπλωμένος με κινητό και φραπέ, να παραβιάζει σηματοδότες και να μουτζώνει σε κάθε ευκαιρία, τι περιμένετε απ’ αυτό;
Μεγαλώνοντας το παιδί βγαίνει στον κόσμο και βλέπει τους γείτονες, τους φίλους, το δήμαρχο, αστυνομικούς μέσα στα περιπολικά χωρίς ζώνες ασφαλείας, βλέπει στην τηλεόραση βουλευτές και υπουργούς χωρίς κράνος και ζώνη, πληρώνει ο μπαμπάς για να κάνει “παρκάρισμα – ξεκίνημα- οπισθογωνία”, λες και το ζητούμενο είναι να βγάλουμε παρκαδόρους, του αγοράζουν και ένα αυτοκίνητο και όποιον πάρει ο Χάρος....

Όλη η Συνέντευξη εδώ... (κλικ)

-----------------------------------------------------------------------------------

--- DSV ---

Έλα μωρέ πως κάνεις έτσι ???

Εντάξει μωρέ θα τη βάλω τη ζώνη... μετά.

Δεν μπορώ την ζώνη.... με σφίγγει. Είναι όπως το κράνος... που δεν το μπορώ με τίποτα. Άσε ρε να πούμε.... αν με γράψουν θα τη σβήσω την κλήση.

Έλα ρε Μαλάκα... για λέγε... είχε ωραίες Γκόμενες ??? (Με το ένα χέρι στο Κινητό).

Εντάξει μωρέ .... τι ήπια... μόνο 3 Ουίσκια και 2 Σφινάκια. Αφού πίναν οι γκόμενες, εμείς τι να κάνουμε.... τους Ξενέρωτους ???

Πιες λίγο Ουίσκι Γαμώ το Χριστό σσσσσσ, να γίνς λίγο Άντρας (Ακριβώς έτσι το άκουγα συνέχεια στο Στρατό).... Παλιολουμπίνα !!!


Θα μπορούσα να γράφω Χιλιάδες Μαλακίες και Εξυπνάδες.... και Ελληναριές !!!. Το ξέρω ότι την Κακιά στιγμή δεν μπορεί να την ελέγξει κανένας, αλλά δυστυχώς τα περισσότερα Δυστυχήματα γίνονται από ΠΑΠΑΡΟ-ΜΑΛΑΚΙΕΣ !!!


Το βίντεο είναι αρκετά σοκαριστικό... αλλά Πάρα πολύ ωραία σκηνοθετημένο.... και αφήνει ακριβώς το μήνυμα που πρέπει. Αλλά έχει πολύ ωραίο τραγούδι για μουσικό χαλί. Ταιριάζει Απόλυτα !!!

Μην το δείτε όσοι έχετε τραυματικές εμπειρίες από ατυχήματα...








Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τρίτη, Ιουνίου 29, 2010

Σπουδές στο εξωτερικό και λίγο ντόλτσε βίτα, λίγο κόκα, παρτάκια και καμιά γνωστή λολίτα...


Στην προηγούμενη ανάρτηση μίλησα για κάποιο Μαλάκα που είναι στην Απέξω.

Σε μία πολύ παλιότερη είχα βάλει το παρακάτω τραγούδι των Active Member.

Πιστεύω ότι με την πρόσφατη διπλανή φωτό... ταιριάζουν.... ΑΨΟΓΑ !!!

Κάτι ξέρει ο Μιχάλης ( B.D.Foxmoor) και τα γράφει.





Απλά τα πράγματα !!! - Active Member


Ο ήρωάς μας έχει τίτλους ευγενείας,
γόνος πλούσιας, γνωστής οικογενείας.

Ιδιωτικά σχολεία, επαύλεις και νταντάδες,
τίγκα οι γραβάτες και κολλαριστούς γιακάδες.
Σπουδές στο εξωτερικό και λίγο ντόλτσε βίτα, λίγο κόκα, παρτάκια και καμιά γνωστή λολίτα,
σπορ αυτοκίνητα, χέρια δυσκίνητα
και μ’ ελάχιστα προσαρμογής προβλήματα.
Απλά καλός γαμπρός που θα ‘λεγε κι η θεια μου
κι όχι ευτυχώς σα τα χάλια τα δικά μου.
Τώρα που κολλάει και σας λέω για την πάρτη του
κι έχει ο καϋμένος τόσα στην πλάτη του.
Κάτσε και θα δεις τη συνέχεια – υπομονή!
Να κοιτάς τι βγάζει μόνο από κάτω το χωνί...
Αυτός, που λες, ο απαλοβουτυροαναθρεμμένος
για μεγάλα μόνο πράγματα ήταν γεννημένος.
Ξεκίνησε δίπλα στο πολιτικό του τζάκι
και με την εξουσία έγινε πρεζάκι.
Γαλουχήθηκε από κάθε φιλόδοξο επιτήδειο,
μέχρι που απλώθηκε σαν κωλοβακτηρίδιο.
Σου φέρνει στο μυαλό πολλές περιπτώσεις,
την πιο βαριά απ’ τα σκατά διάλεξε να σηκώσεις
και νά σου ο βουλευτής σου ή ο πρωθυπουργός σου,
ο τραπεζίτης σου ή και τ’ αφεντικό σου.








Απλά ειν’ τα πράγματα και δύσκολα τα θαύματα
ή την ακούς και σε βρίσκουν τα γεράματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφέντη σου
για δέκα βρώμικα τάλαρα στην τσέπη σο
υ.
Απλά ειν’ τα πράγματα, μεγάλα όμως τα κρίματα,
αν περιμένεις του καιρού τα γυρίσματα
θα σου θυμίζει ο απόηχος της κλάκας
δεν είσαι ήρωας, είσ’ ο μκρός μαλάκας.

Συνεχίζω και με το δίκιο σου θ’ αναρωτιέσαι
- πολύ για έξυπνος χοντρούλη μου περνιέσαι.
Ή στην καλύτερη, αν μ’ αγαπάς θα μου μιλήσεις
- γι’ αυτούς τραγούδι σου ξανά μη χαραμίσεις.
Μα δεν το κάνω γι’ αυτούς έχω άλλο κόλλημα.
Δυστυχώς εσύ είσαι το μεγάλο μου πρόβλημα.
Εσύ τ’ ανέχεσαι, μικρέ τίμιε πολίτη,
το δικό σου υποθήκη μπήκε σπίτι
και σίγουρα δε σε γλυτώνουν τ’ αϊ σιχτήρια,
αυτοί πήραν ντοκτορά σα βαμπίρια.

Αυτοί αγοράζουν την ομάδα σου και τη δουλειά σου,
φτιάχνουν κανάλια και αγοράζουν τα όργανά σου,
αυτοί παίρνουν την ψήφο σου μαζί με τα όνειρά σου,
αυτοί είναι που δε βγαίνουν απ’ τον κουμπαρά σου,

αυτοί είναι χορήγοί σου σ’ έχουνε στο άντε γδύσου,
αυτοί από το γλείψιμο σε παν στο αϊ γαμήσου.


Απλά ειν’ τα πράγματα και δύσκολα τα θαύματα
ή την ακούς και σε βρίσκουν τα γεράματα
ή το γιουσουφάκι γίνεσαι του αφέντη σου
για δέκα βρώμικα τάλαρα στην τσέπη σου.
Είδες με τον ήρωα την κάνεις γυριστή,
θα τον βγάλω, μου φαίνεται, από πρωταγωνιστή.
Άκου συμφωνεί μαζί μου κι ο απόηχος της κλάκας∙
είσαι ο νέος ήρωας, ο μικρός μαλάκας.



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Ιουνίου 26, 2010

Saying yes is easy, saying no is a skill...

Οι μέρες της ασυδοσίας τελικά δεν οδήγησαν μόνο στην κρίση, αλλά μας κληροδότησαν και έναν τρόπο ζωής και πόρευσης πολύ τεμπέλικο.

Τα πάντα είχαν τον εύκολο δρόμο. Αν μας γράψουν στον δρόμο θα πάρουμε ένα τηλέφωνο στον γνωστό πολιτικό και θα μας σβήσει την κλήση. Αν θέλουμε δουλειά θα πάρουμε τηλέφωνο στον γνωστό πολιτικό για να μας χώσει. Αν θέλουμε δίπλωμα... δεν θα μάθουμε να οδηγούμε, αλλά θα βάλουμε το βύσμα, συνοδευόμενο με ουκ ολίγα Ευρά, για να το πάρουμε.

Αν θέλουμε γρήγορα το αυτοκίνητο, θα βάλουμε τον γνωστό τελωνειακό να μας το φέρει, παρακάμπτοντας την λίστα Αναμονής, και ας έχει αυτός που περιμένει πολύ μεγαλύτερη Ανάγκη. Αν θέλουμε ακόμα ένα δωμάτιο στο σπίτι, κάνουμε ένα Ημιυπαίθριο, λαδώνουμε και την πολεοδομία και όλα εντάξει.

Και για να μην γράφω μέχρι αύριο.... όλα είχαν και εξακολουθούν να έχουν.... τον Easy Way !!!

Και το οξύμωρο της υπόθεσης ήταν και συνεχίζει να είναι ότι σε μία κοινωνία ασυδοσίας, λαδώματος, λαμογιάς και ωχαδερφισμού , Πετυχημένος είναι μόνο αυτός που πλουτίζει και μπαίνει στο Δημόσιο, αγοράζει σπίτια (με 1.543.467.654.567 δόσεις των 2.000 ευρώ τον μήνα), Παντρεύεται κάποιον ή κάποια με φράγκα.... και κάνει ένα - δύο - τρία παιδιά.... που για να τα μεγαλώσει Γ@μ@ει όλο τον κόσμο για να "προσφέρει" μία άνετη και εύκολη ζωή όπως η δικιά του.... Και τα παιδιά του το ίδιο... και το ίδιο... και το ίδιο.

Και αυτός που απαρνιέται το εύκολο κέρδος, τον βυσματικό του διορισμό στο Δημόσιο ή στην καλή Εταιρεία του γνωστού Διευθυντή, την π@υστικη πρόταση μεγαλοεπιχειρηματία για "Πολλά Λεφτά", και μένει σταθερός στις Αξίες του και στις Ιδέες του είναι βέβαια Οικτρά Αποτυχημένος !!! Ε, λογικό είναι (Σαρκασμός).... γιατί με αυτά που ισχύουν το πιο πιθανό είναι να είναι στην απέξω, να χαρακτηρίζεται Μαλάκας... και να είναι Φτωχομπηνές.

Άρα, όλος αυτός ο τρόπος ζωής, μας έκανε να μην αντιστεκόμαστε, να μην πονάμε, να μην απαρνιόμαστε, να μην θυσιάζουμε.... και το μόνο που κάνουμε είναι να λέμε Ναι.... χωρίς να σκεφτόμαστε αυτό το "Ναι" τι επιπτώσεις έχει. Πόσες Αξιακές και Ιδεολογικές υποχωρήσεις πρέπει να κάνεις. Πόσα δικαιώματα και κεκτημένα άλλων πρέπει να καταπατήσεις.... και πόσοι, για την Ευκολία σου,.... θα περάσουν ένα σωρό Δυσκολίες.

Και τι μας νοιάζει.... Περνάμε εμείς Καλά ??? Στα Αρχίδι@ μας οι Υπόλοιποι.


Και όλη αυτή η Κοσμοθεωρία, όχι μόνο μας έμαθε να μην λέμε "Όχι"... γιατί όπως λένε " ... Saying yes is easy, saying no is a skill...", αλλά μας έμαθε να μην σκεφτόμαστε καθόλου. Αφού έχουμε πάντα την εύκολη λύση της καταπάτησης και του εύκολου κέρδους, γιατί να σκεφτόμαστε ???

Γιατί να σκεφτόμαστε ότι η Βυσματική θέση στον Στρατό, στερεί πολλά παιδιά από τα δικαιώματα τους.... και για τις εξόδους του Μπούλη.... μερικοί βαράνε διπλές και τριπλές Σκοπιές ???

Γιατί να σκεφτόμαστε ότι η Βυσματική θέση Εργασίας, υποχρεώνει άλλους που πραγματικά έχουν τα κριτήρια να πάρουν την θέση, στην Ανεργία και στην Ανέχεια ???

Γιατί να σκεφτόμαστε ότι αν "Φάμε" εμείς λιγότερο.... κάποιοι θα μπορέσουν να σηκώσουν κεφάλι.


Γιατί να σκεφτόμαστε τον Διπλανό.... από την στιγμή που είμαστε τόσο Ηλίθιοι, που δεν μπορούμε να καταλάβουμε.... ότι όσο καλύτερα είναι και Αυτός.... τόσο καλύτερα θα είμαστε και Εμείς. Μόνο αν είναι καλά ο Διπλανός... μπορεί στην δύσκολη στιγμή... να σου απλώσει το χέρι για συμπαράσταση.


Και τώρα τι ? Θα γίνουμε καλύτεροι Άνθρωποι ??? Αγγούρια !!!

Απλά αναγκαστικά .... θα συμβιβαστούμε στους νέους καιρούς.... γιατί δεν μας παίρνει. Γιατί αλλιώς, "Θα μας πάρουν με τις πέτρες" .... όπως λέει και ο ΓΑΠ.

Ίσως.... ίσως.... η νέα γενιά, μετά από το πάθημα της ηλίθιας αυτής ράτσας... (κλικ εδώ), μάθει μέσα από ένα πιο ανθρώπινο σύστημα Παιδείας. Η Παιδεία είναι η Μόνη Λύση.....

Δυστυχώς (και το λέω για να το παραδεχτώ και εγώ) όλοι αυτοί που μάθαν να μην σκέφτονται... και τα επόμενα χρόνια θα μείνουν στο... Easy Way Out !!!





No Easy Way Out - Survivor


We're not indestructible,
Baby better get that straight.
I think it's unbelieveable,
How you give into the hands of fate.
Some things are worth fighting for,
some feelings never die.
I'm not asking for another chance,
I just wanna know why.

(chorus)
There's no easy way out,
There's no shortcut home.
There's no easy way out,
Giving in can't be wrong.

I don't wanna pasify you,
I don't wanna drag you down.
But I'm Feeling like a prisoner,
Like A Strange in a no-name town.
I See all the angry faces,
Afraid that could be you and me.
Talking about what might have been,
Thinking about what it used to be.

(chorus)
There's no easy way out,
There's no shortcut home.
There's no easy way out,
Giving in can't be wrong.

Baby Baby we can shed this skin,
We can know how we feel inside.
Instead of going down an endless road,
Not knowing if we're dead or alive.
Some things are worth fighting for,
some feelings never die.
I'm not asking for another chance,
I just wanna know why.

(chorus)
There's no easy way out,
There's no shortcut home.
There's no easy way out,
givin in, givin in, can't be wrong.

(repeat and fade)



Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Τετάρτη, Ιουνίου 23, 2010

Όσοι είναι μέσα στην τηλεόραση ζούνε μια άλλη πραγματικότητα. Εγωκεντρική...

Είχα ακούσει από κάποιον σοφό, ότι η ομορφιά θα σώσει τον Κόσμο. Απλά πρέπει να βρούμε τρόπο να την βοηθήσουμε να φανεί και να λάμψει.

Από μικρά παιδιά μαθαίναμε ότι το όμορφο νικάει έναντι του κακού και του άσχημου. Ο φτωχός και τίμιος (συνήθως όμορφος) πρωταγωνιστής στο τέλος κέρδιζε την κοπέλα που αγαπούσε από τον πλούσιο "κακό". Και όχι μόνο στην Ελλάδα.... αλλά παγκοσμίως. Είναι καταγεγραμμένο στο DNA μας.

Βέβαια πως ο Καλός και Όμορφος συνδέεται με το φραγκάτο Πριγκιπόπουλο των παραμυθιών.... δεν το κατάλαβα ποτέ.

Έτσι έγινε και στο Dancing, που η Sexy Όμορφη επικράτησε της κακίας .... της ξινίλας... της ματαιοδοξίας και της Χαζοχαρουμενιάς !!!

Και όταν λέω για Ομορφιά, δεν εννοώ μόνο την εξωτερική, αλλά κυρίως την Εσωτερική.

Η Έρρικα, κέρδισε όχι γιατί ήταν καλύτερη στον Χορό (Οι 3 φιναλίστ κατά την γνώμη μου ήταν στα ίδια σημεία) αλλά γιατί εμφάνισε ένα ανθρώπινο προφίλ, με χαμόγελο, καλή καρδιά και χαρά. Το Έζησε... το απόλαυσε και αυτό βγήκε.

Σε μία πρόσφατη δήλωσή της είπε "Δεν έχω καμία καψούρα να γίνω διάσημη. Τα έχω βρεί με εμένα. και με τον στίβο, όταν ασχολήθηκα, δεν μπήκα να γίνω πρωταθλήτρια, Ερωτεύτηκα τον στίβο. Τα άλματα. Και στην εκπομπή που πήρα μέρος είπα απο μέσα μου: Χορός. Ωραία φάση. Ας το κάνουμε...Και πάνω απο όλα ήταν θέμα καρδιάς, για τα παιδιά...Οχι λογικής. Πάντως όσοι είναι μέσα στην τηλεόραση ζούνε μια άλλη πραγματικότητα. Εγωκεντρική....Αλλά η ζωή είναι εκεί έξω..." (Την δήλωση την είδα πριν από λίγο. Πολύ μετά την γραφή της Ανάρτησης)

Το αληθινό τελικά, ακόμα και στις μέρες μας, φαίνεται και επικρατεί.

Είχα εδώ και καιρό στο μυαλό μου, ιδίως μετά την παρουσίαση των μαγγιραίων στη Eurovision να πάω να τις δω, όταν θα ταξίδευα στην Αθήνα. Τώρα βέβαια δεν θα πάω.

Ίσως λανθασμένα, αλλά πάντα το πρώτο κριτήριο μου για οποιονδήποτε, είναι ο Άνθρωπος. Η Καρδιά, η Καλοσύνη, η Ψυχή. Και η Ματθίλδη μας έδειξε ότι υποκύπτει στην ίντριγκα, στην κόντρα και στην κατινιά. Ήταν έντονα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της, ιδίως από την μέση του σώου και μετά. Ήταν τόσο Ανταγωνιστική που το σπασμένο χαμόγελό της δεν σκέπαζε με τίποτα την έντονη Ματαιοδοξία της.

Δεν στάθηκε Αρκετή στις περιστάσεις. Και παρόλο που είναι πολλά χρόνια στην τηλεόραση, και έχει κάνει παπάδες όπως δήλωσε, φάνηκε ότι δεν την ξέρει τόσο καλά ώστε να αποφύγει την επικίνδυνη αδηφάγα Δίνη της.






Τώρα για την άλλη τι να πω.

Και μόνο που σκέφτομαι ότι θα την έχουμε παντού μπροστά μας και του χρόνου λόγω του Mega (έπεσε και αυτό πολύ στην υπόληψή μου), με σχόλια και ίντριγκες και ένα σωρό βλακείες και ηλιθιότητες των ανεγκέφαλων.... παθαίνω σύγκρυο.

Είναι ικανή λένε, γιατί αλλιώς δεν θα έφερνε νούμερα. Τι λέτε βρε βλαμμένα που ότι βλέπεται από την τηλεόραση νομίζετε ότι είναι Όμορφο και σημαντικό. Βλήματα ... ε, βλήματα.

Απλά ο κόσμος (της AGB) έχει εθιστεί στην κακία και την κόντρα, με την χειραγώγηση όλων αυτών που το μόνο που τους νοιάζει είναι τα νούμερα, και θέλει να βλέπει αν η τάδε βλαμμένη θα τραβήξει το εξτένσιον της τάδε ηλίθιας, και πόσο ξεφτίλα θα γίνουν για την τηλεθέαση και την Προβολή. Πόσο πάτο θα πιάσουν ακόμα.

Και γι' αυτό, τις περισσότερες φορές, για τηλεπερσόνες διαλέγουν κάποιες ανασφαλείς και κομπλεξαρισμένες καρικατούρες με απύθμενη και αβυσσαλέα Ματαιοδοξία.

Αλλά ακόμα και σε αυτή την τηλεοπτική ρύπανση που ζούμε.... το Αληθινό πάντα θα ξεχωρίζει !!!






Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Ιουνίου 19, 2010

Μα εγώ δεν βλέπω πια κανέναν να γίνεται έξαλλος...

Δεν γουστάρω τη δήθεν χαρά.

Δεν αντέχω ούτε τα «φαγητά» με παρέες

Και με τους νέους είμαι απόλυτος…

μόδες, τραγούδια και ξεσαλώματα δεν με αφορούν καθόλου

Και βαριέμαι όλους αυτούς που κάνουν τους ηθικούς…

ενθουσιασμένοι με την ιερότητα της συζυγικής ζωής.



Και μετά είναι οι γκέι με όλα τους τα δίκια

όμως εγώ δεν μπορώ να ανεχτώ… την επιδειξιομανία τους

Δεν γουστάρω αυτούς που τα παίρνουν

και μετά κάνουν τον επαγγελματία του κοινωνικού συμφέροντος

Όσοι κερδοσκοπούν εις βάρος αρρώστων, ανήμπορων,

τοξικομανών και ηλικιωμένων, είναι πραγματικοί Εγκληματίες !!!

Μα εγώ δεν βλέπω πια κανέναν να γίνεται έξαλλος,

μ΄ όλους αυτούς που έχουν προσαρμοστεί με αυτή την καινούρια ράτσα.



Η δική μου γενιά έχει χάσει… ( Πηγή : Άρθρο του Κιμούλη στη Mediasoup )

Πόσο πολύ με εκφράζουν αυτοί οι στίχοι ? Το έχω ξαναπεί και παλιότερα. Νιώθω ευτυχής που τώρα τελευταία βρίσκω αρκετά πράγματα που με εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν.


Δεν το κρύβω, υπήρξαν στιγμές που ένιωθα άσχημα για τον θυμό μου. Υπήρξαν μερικοί που τον καταδίκαζαν πιστεύοντας σε άλλου είδους προσέγγιση των πραγμάτων. Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) όμως βγάζουν τον θυμό τους αλλιώς, ύπουλα, απροειδοποίητα και συνήθως με ένα "αθώο" πέπλο ευγένειας, το οποίο όμως είναι τόσο αραχνοΰφαντο, που φαίνεται όλη η κρυμμένη υποκρισία.

Αυτές τις μέρες νιώθω άσχημα που δεν θύμωσα τόσο πολύ. Ίσως αν θύμωνα παραπάνω... τα πράγματα γύρω μου να ήταν λίγο καλύτερα. Αλλά από ένα σημείο και πάνω εξαντλείσαι. Θες να κρατήσεις λίγες δυνάμεις για να μπορείς να συνεχίσεις.

Ένιωσα όμως απενεχοποιημένος όταν άκουσα κάποιον με έργο σεβαστό στην ζωή του, στην ερώτηση " Θυμώνετε ? " να απαντά "Έχω γεννηθεί θυμωμένος. θα έπρεπε να ήμουν πολύ λαμόγιο για να μην θυμώνω".

Όπως ένιωσα απενεχοποιημένος με τον Γ. Κιμούλη και την ανάρτησή του με αυτό το υπέροχο τραγούδι. Και τώρα τελευταία γούσταρα πάρα πολύ τον Τσαμπουκά που έβγαλε ο Π. Τατσόπουλος για το "Γαμήλιο Πάρτι" του Αβέρωφ... Κλικ εδώ. Μακάρι να είχα την Μαγκιά να τα έχωνα και εγώ έτσι.


Τώρα βέβαια βλέπω παντού εξοργισμένους ανθρώπους να φωνάζουν και να μαλώνουν και να ζητάνε τα κλεμμένα από αυτούς που τα κλέψανε. Στην ερώτηση "Ποιοι από τους πολιτικούς φταίνε".... απαντάνε "Όλοι. Όλοι θέλουν κρέμασμα στο Σύνταγμα".

Μήπως αν φωνάζανε λίγο πριν να γίνουν όλα αυτά θα προλαβαίναμε το κακό ? Μήπως τώρα είναι κάπως αργά.... για ισοπεδωτικούς χαρακτηρισμούς που δεν οδηγούν πουθενά ?

Αλλά πριν είχαν βολευτεί όλοι στην ασυδοσία. Και οι λίγοι που θυμώνανε και φωνάζανε ήταν γραφικοί και φωνακλάδες.


Αυτοί οι γραφικοί και θυμωμένοι φωνακλάδες δεν είχαν ΠΟΤΕ προσαρμοστεί με αυτή την ράτσα.






Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".