********* ********************** DSV Blog

Κυριακή, Αυγούστου 29, 2010

Ίσως για μας να 'ταν γραφτό, στον ουρανό δάκρυα δίχως τέλος...

Με αυτή την Κοπέλα όλα γίνονται έτσι... απρόβλεπτα και γρήγορα...

Πως αλλιώς θα μπορούσε άλλωστε εκεί μακριά που μας έχει Ξεχάσει (Ψιλομπηχτή)...

Ε, την έχει λίγο την Ορμόνη της λήθης, αλλά πλέον έχω μάθει να ζω με αυτή χωρίς να στεναχωριέμαι (πολύ)...

Της το είχα αφιερώσει παλιότερα... της το αφιέρωσα σήμερα σε ένα Post της, πραγματικά εντελώς τυχαία.... και είπα να το βάλω στο Blog γιατί δεν το είχα και το τραγούδι μου αρέσει πολύ...

Μου θυμίζει τα πολύ Νεανικά έως και Παιδικά μου χρόνια... Έχει πολύ ωραία μελωδία και πολύ εκφραστικούς στίχους...

Αφιερωμένο Βασικά σε Όσους τους έχουν Ξεχάσει... σε όσους Ξεχνούν, και σε όσους Αναγκάζονται να Ξεχνούν.... Για τους τελευταίους, απλά δείξτε λίγη Κατανόηση.....


Ξέρω από τώρα, ότι θα Αγγίξει Πολλούς αυτή η Ανάρτηση.... Τόσο ώστε μερικούς θα τους Κόψει κιόλας !!!





Με ξέχασες

Στίχοι: Λευτέρης Κογκαλίδης
Μουσική: Beretta
Πρώτη εκτέλεση: Up Tight

Με ξέχασες και φεύγεις μακριά
με ξέχασες μου παίρνεις την καρδιά,
εσύ γελάς κι εγώ θα κλαίω πικρά
κάθε μέρα-κάθε μέρα που θα λείπεις
κάθε μέρα-κάθε μέρα θα κλαίω πιο πολύ,
λύση δε είν' αυτή.

Με ξέχασες τ' αστέρια δεν μιλούν
με ξέχασες κι οι νύχτες μου σιωπούν
εσύ γελάς δεν ξέρεις ν' αγαπάς,
κάθε-κάθε ώρα θα κλαίω πιο πολύ
λύση δε είν' αυτή.

Τι να 'ν' κι αυτό,
τόσο που μου έκανες κακό,
ίσως για μας να 'ταν γραφτό
στον ουρανό δάκρυα δίχως τέλος.


Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Αυγούστου 28, 2010

Το Ιντερνετ μπορεί να γίνει Καθρέφτης Διάθλασης και τις περισσότερες φορές φουλ Παραμορφωτικής.....

(18) Μάτια Φωτογραφίας (23 Ιανουαρίου 2010)



Αυτά έγραφα σήμερα (Τίτλος) σε μία κοπέλα για να της δείξω πόσο λάθος συμπέρασμα μπορείς να βγάλεις από μία φωτό, ή από μία φράση μέσα από το Internet...

Το παρακάτω δεν το είχα αναρτήσει εδώ όπως κάθε φορά που γράφω κάτι. Αλλά σήμερα το θυμήθηκα λόγω του mail και είπα να το βάλω...






Δυο Παγωμένα μάτια, καρφωμένα στο κενό…

πως θα γυρίσουν να μου Γνέψουν ;

Πως μαγικά μπορούν να κινηθούν…

και έτσι να σπάσουν τη σιωπή και λέξεις να Σμιλέψουν;




Δεν βλέπω όνειρο γλυκό να πιάσουν οι ευχές μου…

μήτε αρχίσαν ξαφνικά μες στη θαμπάδα να Σαλεύουν

Είναι που βούρκωσε απότομα η καρδιά …

κι έβαλε θύμισες γλυκές σε τρικυμία να Παλεύουν




Δεν φταίει η φαντασία ούτε η πλάνη του μυαλού….

που κάθε μέρα που περνά, θαρρώ πως συνεχώς Αλλάζουν

Είναι η βαθιά ρωγμή που ‘χει ο καθρέφτης της καρδιάς …

και πάνω εκεί…….



και η μορφή είν’ Αλλιώτικη….. κι’ Αλλιώτικα Κοιτάζουν !!!




Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".