********* ********************** DSV Blog

Κυριακή, Οκτωβρίου 10, 2010

You can't be too careful anymore, when all that is waiting for you ...



Tο είχα δεις και μερικές μέρες πριν... Τώρα το πρόσεξα. 

 Κράτησα το Όνομα... Paramore... 

Έίδα το Βίντεο... Έφτασε... Ανάρτηση Κατευθείαν. 

Είναι από τα Groups που γουστάρω Πολύ. Ένταση, Χτύπημα, Φωνές από το Κοινό.... ROCK !!! 

Χαίρομαι να βλέπω τέτοιες Σκηνές... να συνεχίζουν το Παρελθόν... στο Παρόν... και να το παραδίδουν στο Μέλλον !!!

















  Careful - Paramore 

 I settled down A twisted up frown Disguised as a smile, 
well You would have never known I had it all 
But not what i wanted cause hope for me Was a place uncharted And overgrown You'd make your way in i'd resist you just like this You can't tell me to feel The truth never set me free So, I did it myself You can't be too careful anymore When all that is waiting for you Won't come any closer You've got to reach out a little more More More More, more Open your eyes like i opened mine It's only the real world, A life you will never know Shifting your weight To throw off the pain well You can ignore it But, only for so long You look like I did You resist me just like this You can't tell me to heal And, it hurts remembering How it felt to shut down You can't be too careful anymore When all that is waiting for you Won't come any closer You've got to reach out a little more More More More, more The truth never set me free The truth never set me free The truth never set me free So, I'll do it myself You can't be too careful anymore When all that is waiting for you Won't come any closer You've got to reach out... Can't be too careful anymore When all that is waiting for you Won't come any closer You've got to reach out More More More More, more
Bookmark and Share
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Σάββατο, Οκτωβρίου 09, 2010

Έφυγαν χαθήκαν όλοι κι έχουνε κρυφτεί, ο καθένας πίσω από μια γρίλια ...

Πολλές φορές προσπαθούμε να εξηγήσουμε τον τρόπο που γίνονται τα πράγματα στην ζωή μας. Προσπαθούμε να δώσουμε μία εξήγηση... να βρούμε μια φόρμουλα, ένα λογικό τρόπο σύνδεσης.

Το κακό είναι ότι η ζωή είναι απρόσμενη και μας εκπλήσσει. Και εκεί που νομίζουμε ότι σπάσαμε τον κωδικό βρισκόμαστε πιο μπερδεμένοι από ποτέ.

Πολλές φορές μπερδευόμαστε από την "εικόνα". Από ένα γλυκό πρόσωπο, από μία ζεστή φωνή, από ένα άπλωμα χεριού για βοήθεια. Αρκεί όμως μόνο αυτό ? Όχι. Και προκύπτει η ερώτηση...

Και τι πρέπει να κάνουμε για να προχωράμε χωρίς να πέφτουμε, χωρίς να πληγωνόμαστε ?

Θα γράψω αυτό που έχει ένας φίλος στο Profile του... "I'm completely Lost".

Απλά νομίζω ότι πρέπει να προχωράμε βλέποντας λίγο πίσω από την εικόνα. Όχι πολύ γιατί θα παραμορφωθεί και θα χάσει την Ομορφιά και την έκφρασή της. Και ας πέσεις... Ας γκρεμοτσακιστείς. Είναι καλύτερα από το να ζεις Παραμορφωμένα !!!

Άρα όπως λέει και το παραμύθι δεν πρέπει να μετατρέψουμε τον Κύκνο σε Ασχημόπαπο. Απλώς να μην μένουμε στην Ομορφιά και στην Περηφάνια.... γιατί ακόμα και .................


Ένας κύκνος κλαίει

Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Απόστολος Ρίζος


Πόσα χρόνια έχουν περάσει ούτε έχεις σκεφτεί
Ρίχνεις τη σιωπή σου στα σπουργίτια
Η αγάπη δε χρωστάει καμιά ανταμοιβή
και οι ποιητές καμιά αλήθεια

Στο λευκό το φόρεμά σου πόσοι στοχασμοί
ξενυχτούν και τρέφουν τα όνειρά μας
Κι όλο ταξιδεύεις μόνη όπως οι καημοί
τόσο μακριά κι αναμεσά μας

Μη μιλάς,
μη μιλάς, ένας κύκνος κλαίει
Μη μιλάς,
μη μιλάς, ένας κύκνος κλαίει





Στα μικρά τα γεγονότα που ‘ναι μια στιγμή
ξεπηδάει πελώρια η χαρά σου
Τα διαμάντια έχω ζηλέψει όμως πιο πολύ
που κατρακυλούν στα μαγουλά σου

Έφυγαν χαθήκαν όλοι κι έχουνε κρυφτεί
ο καθένας πίσω από μια γρίλια
Σε κορδέλες από χιόνι έφυγες κι εσύ
στο χορό του ανέμου με τα φύλλα

Μη μιλάς...


( Η Ανάρτηση έχει ξαναδημοσιευτεί με άλλο τίτλο... )

Bookmark and Share




Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".