( Αντιγραφή ανάρτησης από παλιότερη με Καρρά ... )
Το πάρτι ξεκινά στις 2 πμ στο νυχτερινό κέντρο «Θάλασσα» στην Γλυφάδα, γράφει ανταπόκριση του περιοδικού Time από την Αθήνα. Όλη την νύχτα καταφθάνει πλήθος κόσμου με Πόρσε, Μερσεντές και BMW.
Όλοι καλοντυμένοι πάνε να δούνε την Δέσποινα Βανδή – την 40χρονη "βασίλισσα" της ελληνικής ποπ – όπως την χαρακτηρίζει το αμερικανικό περιοδικό.
Το εισιτήριο είναι ένα μπουκάλι ουίσκι για κάθε τραπέζι. Το ελάχιστο κόστος: 170 ευρώ.
Στα μπουζουκομάγαζα της χώρας, οι Έλληνες εξακολουθούν να ξοδεύουν πολλά. Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική, γράφει το Time. Η Ελλάδα καταχρεωμένη αναγκάσθηκε να προσφύγει στην Ευρώπη και να παρακαλέσει για βοήθεια.
Δεν υπάρχει καλύτερο σύμβολο των υπερβολών που οδήγησαν την χώρα στην οικονομική κρίση από την «κουλτούρα των μπουζουκιών», γράφει το περιοδικό. (Το περιοδικό το γράφει. Όχι τίποτα άλλο... για να μην τα βάλετε με μένα)
Ο απεσταλμένος του Time επισκέπτεται και ένα σκυλάδικο όνομα και πράγμα: Το «Skyladiko VIP». Ακόμη και σε αυτό το μαγαζί όπου κυριαρχεί η κακογουστιά της δεκαετίας του '80, το μπουκάλι ουίσκι κοστίζει 130 ευρώ.
Το περιοδικό σημειώνει ότι η κουλτούρα του μπουζουκιού άνθισε την δεκαετία του '90. Η Ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν με υψηλούς ρυθμούς. Τα νυχτερινά κέντρα ξεπηδούσαν σε κάθε γωνιά της πρωτεύουσας. Οι μέχρι τότε φτωχοί Έλληνες ξόδευαν τα χρήματα τους σε ακριβά ρούχα και παπούτσια, ακριβά αυτοκίνητα και στην διασκέδαση.
Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουν το τίμημα, υπογραμμίζει το Time. Σημειώνει, ότι ακόμη και νυχτερινή ζωή – φυγή από την πραγματικότητα, την αποκαλεί – δεν μπορεί να ξεφύγει από την ύφεση που πλήττει την χώρα.
Η «Θάλασσα» ήταν ανοιχτή επτά μέρες την εβδομάδα, σημειώνει. Τώρα ανοίγουν μόνο τα Σαββατοκύριακα.
Πηγή : www.theinsider.gr
----------------------------------------------------------------------------
Εγώ τώρα τι να πω... τα λέει όλα το άρθρο του Time. Ευτυχώς που τώρα τελευταία βρίσκω εύκολα άρθρα που με αντιπροσωπεύουν και αποφεύγω την έντονη γραφικότητα του παρελθόντος.
Στα μπουζουκομάγαζα έχω πάει 1 φορά και αυτό για χάρη της ξαδέρφης μου που φιλοξενούσα στην Αθήνα. Δεν έχω τίποτα το ιδιαίτερο με τα μπουζούκια αλλά με την Μπουζουκο-Κουλτούρα και την Λαίλαπα που δημιούργησε η μόδα του Γαρύφαλου και του Λαμέ ιδίως την εποχή που έψαχνα απεγνωσμένα να βρω μαγαζί να παίζει την μουσική που ακούω, και που μετά τις 2 δεν το άλλαζε σε ελληνικά (Δεκαετία του 90).
Δεν θα ξεχάσω την μεγάλη απογοήτευσή μου, όταν έμαθα ότι ένα φοβερό Rock-Club που ξέδινα, και άκουγα την μουσική που μου άρεσε... δεν άντεξε και έγινε μπουζουκτσίδικο.
Και Αυτό είπα ... γεμάτος απογοήτευση. Και Αυτό ???
