********* ********************** DSV Blog

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 19, 2011

Ο Τυφώνας είναι μπροστά … και Ακούγεται …



Εμπνευσμένο και από την Κρίση ... και την "Αλληλεγγύη" ...



Ο Τυφώνας είναι μπροστά … και Ακούγεται …


Τι κι αν ήσουν το καράβι που τραβούσε μπροστά στο στόλο …

έχοντας γεμίσει με σχοινιά δεμένα στην ρυμούλκα σου …

για να χαράζεις την πορεία στα δύσκολα μεσοπέλαγα …

χωρίς να σε νοιάζει μήπως πέσεις σε ύφαλα και αιχμηρά βράχια …


Αυτά ήξερες να τα αποφεύγεις … με τους περίτεχνους ελιγμούς σου …

και τα κύματα δεν σε φόβιζαν … ούτε οι ύπουλες αφανείς ρουφίχτρες …

τορπίλη δυνατή σε εμβόλισε, άξαφνα, από το πουθενά …

και τρύπα βαθειά σου άνοιξε … και το τιμόνι δεν αντέχει τώρα τις μανούβρες …


«Δεν θα με αφήσουν να βουλιάξω» σκέφτηκες … «τόσα σκοινιά θα με κρατήσουν»

μα πριν καλά καλά συνέλθεις από το χτύπημα … όλα σχεδόν είχαν κοπεί με σουγιά

δεν σε κοιτάζουν πια τα άλλα καράβια του στόλου … και ας βουλιάζεις μέρα με την μέρα

τώρα είσαι αδύναμο … και το βάρος σου … θα έκοβε έστω και λίγο από τους κόμβους τους…



Οι κλεφτές ματιές που ρίχνουνε δεν είναι σήματα συμπαράστασης στην προσμονή σου …

είναι γρήγορος υπολογισμός των διασωθέντων ακόμα καλοδιατηρημένων αγαθών …

από το μισοβουλιαγμένο κατάστρωμά σου… και τα μισοσαπισμένα αμπάρια σου …

Ο Τυφώνας είναι μπροστά … και Ακούγεται …

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2011

Αυτοί που Σιωπούν ... Οι Αμέτοχοι ...



Και το κάνουν σχεδόν όλοι ... για να μην φαίνονται αυτοί οι Κακοί ...

Τους πιο πολλούς δεν τους ενδιαφέρει να είναι Σωστοί ...

Αυτό που τους ενδιαφέρει ... εκτός από την πάρτη τους ... είναι να φαίνονται Ευχάριστοι !!!



Αυτοί που Σιωπούν ....(κλικ) Οι Αμέτοχοι ... (κλικ)

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 09, 2011

Μια ομορφιά σε αντίθεση με τις μέρες μας ...


Ήθελα να βάλω μια όμορφη εικόνα για να αλλάξω το απαίσιο Mood των ημερών μας ... και νομίζω ότι την βρήκα ...

Την έκανα ανάρτηση λοιπόν για να την κρατήσω ...





The whole of the moon - The Waterboys


I pictured a rainbow
you held it in your hands
I had flashes
but you saw the plan
I wandered out in the world for years
while you just stayed in your room
I saw the crescent
you saw the whole of the moon!
The whole of the moon!

You were there at the turnstiles
with the wind at your heels
You stretched for the stars
and you know how it feels
To reach too high
too far
Too soon
you saw the whole of the moon!

I was grounded
while you filled the skies
I was dumbfounded by truth
you cut through lies
I saw the rain-dirty valley
you saw Brigadoon
I saw the crescent
you saw the whole of the moon!

I spoke about wings
you just flew
I wondered, I guessed, and I tried
you just knew
I sighed
but you swooned
I saw the crescent
you saw the whole of the moon!
The whole of the moon!

With a torch in your pocket
and the wind at your heels
You climbed on the ladder
and you know how it feels
To GET too high
too far
Too soon
you saw the whole of the moon!
The whole of the moon!

Unicorns and cannonballs,
palaces and piers,
Trumpets, towers, and tenements,
wide oceans full of tears,
Flags, rags, ferry boats,
scimitars and scarves,
Every precious dream and vision
underneath the stars

You climbed on the ladder
with the wind in your sails
You came like a comet
blazing your trail
Too high
too far
Too soon
you saw the whole of the moon!

Σάββατο, Δεκεμβρίου 03, 2011

Παράκληση για τα φετινά Χριστούγεννα .... ( 2011 )


( Το έγραψα ως Στάτους στο Fb ... αλλά είπα να το κάνω και ανάρτηση για να μείνει ... )


Παράκληση : Τουλάχιστον εσείς που συνεχίζεται στον Κόσμο σας με τα Χριστούγεννα ... και την αντίστροφη μέτρηση ... και τις χλιδάτες φωτό ...

... βάλτε σε μεγαλύτερη ένταση φέτος τα χιλιάδες πολύχρωμα Λαμπάκια σας ... για να φωτίζονται λίγο και τα μαύρα δωμάτια των διπλανών σας νοικοκυριών που η ΔΕΗ ... τους έχει κόψει ... ή θα τους κόψει το Ρεύμα ...


( Κάτι σαν την τελευταία σκηνή της ταινίας " Ένας Ήρωας με Παντούφλες " ... )


Φέτος μην είσαι πάλι τόσο Εγωιστής ....

..... Think Twice ...





Another Day In Paradise - Phil Collins

She calls out to the man on the street
"Sir, can you help me?
It's cold and I've nowhere to sleep
Is there somewhere you can tell me?"

He walks on, doesn't look back
He pretends he can't hear her
He starts to whistle as he crosses the street
She's embarrassed to be there

Oh, think twice, it's just another day for
For you and me in paradise
Oh, think twice, it's just another day
For you, you and me in paradise
Just think about it

She calls out to the man on the street
He can see she's been cryin'
She's got blisters on the soles of her feet
She can't walk but she's tryin'

Oh, just think twice, it's just another day
For you and me in paradise
Oh, yes think twice, it's just another day
For you, you and me in paradise
Just think about it, just think about it

Oh Lord, is there nothing more anybody can do?
(From: http://www.elyrics.net/read/p/phil-collins-lyrics/another-day-in-paradise-lyrics.html)
Oh Lord, there must be something you can say

You can tell by the lines on her face
You can see that she's been there
Probably been moved on from every place
'Cause she didn't fit in there

Oh, yes think twice, it's just another day
For you and me in paradise
Oh, yes think twice, it's just another day
For you, you and me in paradise
Just think about it, just think about it

It's just another day
For you and me in paradise
It's just another day
For you and me in paradise

It's just another day
For you and me in paradise
It's just another day
For you and me in paradise

It's just another day
For you and me
It's another day
For you and me

It's another day
For you and me in paradise
In paradise

Τρίτη, Νοεμβρίου 29, 2011

Απλά μάθανε ... να μην εμπιστεύονται τίποτα και ΚΑΝΕΝΑΝ !!!


Υπήρχε κάποτε ένας "Πα-τέρας" ( τα εισαγωγικά λίγα του είναι ) ... που έβαζε το παιδάκι του ( μωρό ακόμα ... ίσα που περπατούσε ) στον καναπέ ... ή στο τραπεζάκι ... και του έκανε νεύμα να πάει προς την Αγκαλιά του ...

Το παιδάκι με το καλό και αγαθό του μυαλό ... χαμογελούσε και έκανε τα βήματα για να φτάσει στην σιγουριά της Αγκαλιάς ...

Και μόλις έφτανε και πήγαινε να πιάσει τα χέρια του ....Πατέρα ... αυτός τραβιόταν απότομα και το παιδάκι έπεφτε με το πρόσωπο κάτω στο πάτωμα ... και για πολύ ώρα έκλαιγε γοερά ...

Κάποτε το συμβάν έγινε ως επίδειξη σε κάποιον φίλο του πατέρα ... και μόλις είδε ο άνθρωπος την κατάληξη ... με τα μάτια τεντωμένα και διαπερασμένος από λύπη ... ρωτά τον πατέρα ... "Γιατί το έκανες αυτό??? Δεν το λυπάσαι το παιδί σου που πονάει ???"

" Η Ζωή είναι Σκληρή ( είπες το Τέρας ) ... και δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανέναν .. Ούτε τον ίδιο τον Πατέρα !!! "

Ο Φίλος έμεινε Ενεός ... και δεν ξαναπάτησε ποτέ στο σπίτι ... και φυσικά δεν ξαναβγήκε μαζί του ...


Πως θα μεγάλωσε αυτό το παιδάκι ??? Πως θα αντιμετώπιζε τους Ανθρώπους ??? Ανθρώπινα ???

Δεν θα τους έβλεπε ως μια μόνιμη απειλή ??? Ως έναν Δράκο της επιφύλαξης που βγάζει φωτιές και έχει τεράστια δόντια ...

Καλά ... τι να πούμε για τον πατέρα ... Ποια κουβέντα να του αξίζει ???

Να καλεί ... να ζητάει εμπιστοσύνη ... και μετά να προδίδει το ίδιο του το σπλάχνο !!!


Ξέρετε ... από παιδική ηλικία που δεν μιλάμε ακόμα ... μαθαίνουμε και στα νεύματα ... Στην Γλώσσα του σώματος ... Σε κάποιο Νεύμα ... Σε κάποιο Χαμόγελο ... Σε κάποιο ανεβοκατέβασμα του κεφαλιού ...

Οι λέξεις πολλές φορές δεν εκστομίζονται ... Δεν λέγονται ... Αλλά με την γλώσσα του σώματος ... όπως στο άτυχο παιδάκι ... λέμε πολλά ... πολλές φορές περισσότερα ...

Τι να κάνουμε λοιπόν ??? Να εμπιστευόμαστε ή όχι ... ???

Εμένα ευτυχώς δεν με μεγάλωσαν έτσι ... Ο λόγος του Πατέρα ήταν συμβόλαιο ... Γι' αυτό και εκτίμησα πολύ το Όχι του ... Στην Εφηβεία βέβαια που τον κατάλαβα ...

Από το να δίνει φρούδες ελπίδες και υποσχέσεις ... έλεγε όχι ... και αν μπορούσε στο τέλος το έκανε ...

Γι' αυτό λοιπόν και σχεδόν πάντα ( εκτός τρανταχτών περιπτώσεων ) ... εμπιστεύομαι τους ανθρώπους ... γνωρίζοντας από την Αρχή ότι στους πιο πολλούς θα φάω τα Μούτρα μου ... Απλά έχω μάθει να το ξεπερνάω ... Να αντέχω στον Πόνο ... Και ξανά να προχωράω ...


Έμπνευση της ανάρτησης ήταν ένα άρθρο με κάποιον άνθρωπο ... που είχε πάθει καρδιακή προσβολή σε ένα κατάστημα ... και κανένας μα κανένας δεν τον κοιτούσε ... και ο άνθρωπος πέθανε 2 ώρες μετά ...


Θα μου πείτε ... πως να βοηθήσουν ... Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που σου ζητάνε το χέρι να τους σηκώσεις ... και όταν τους το δίνεις και εσύ ... φοβούνται ότι θα τους κλέψεις ...

Μάλλον δεν έμαθαν από μικροί ... ότι μερικοί όντως πάνε για να βοηθήσουν ... χωρίς υστεροβουλία και φθόνο ...

Ότι μερικοί Ανταποκρίνονται καλόβουλα στο δικό τους Κάλεσμα ... Χωρίς Λόγια ... Χωρίς Λέξεις ...


Δεν έμαθαν να ακούν την γλώσσα της καρδιάς και του σώματος ...


Απλά μάθανε ... να μην εμπιστεύονται τίποτα ... και ΚΑΝΕΝΑΝ ... !!!





The Cure - Trust

There is no-one left in the world
That I can hold onto
There is really no-one left at all
There is only you
And if you leave me now
You leave all that we were
Undone
There is really no-one left
You are the only one

And still the hardest part for you
To put your trust in me
I love you more than I can say
Why won't you just believe?