«Ασαφές τοπίο», «διακεκαυμένη ζώνη» και ΑΟΖ - Ν. Λυγερός

Στο θέμα της ΑΟΖ μέσω του Δικαίου της Θάλασσας με τη συμφωνία του 1982, όλα είναι 
ξεκάθαρα και γι’ αυτό το λόγο έχουμε πάνω από 130 χώρες που έχουν ΑΟΖ. 


Αν υπάρχουν δυσκολίες για τη θέσπιση της ΑΟΖ, αυτές είναι αποκλειστικά θέμα πολιτικής βούλησης και βέβαια τεχνικών γνώσεων. Οι ειδικοί του τομέα είναι ο καθηγητής Καρυώτης και ο κύριος Κασσίνης, άρα αν κάποιος έχει πρόβλημα για τα θεσμικά πλαίσια ας τους ζητήσει εξηγήσεις. 


Αλλά είναι απαράδεκτο να βρίσκουμε εκφράσεις που προέρχονται από τον κρατικό φορέα του τύπου «ασαφές τοπίο» και «διακεκαυμένη ζώνη» για περιοχές της θεωρητικής ελληνικής ΑΟΖ.

Εδώ και χρόνια παλεύουμε όλοι μας για να εξηγήσουμε σε όλο τον ελληνικό λαό την όλη διαδικασία της θέσπισης και του καθορισμού της ΑΟΖ ενάντια βέβαια σε μία έλλειψη τεχνογνωσίας και τάσεις ραγιαδισμού. Δεν πρόκειται λοιπόν να αποδεχθούμε τέτοιες εκφράσεις που συμπίπτουν με τις τουρκικές αμφισβητήσεις.

Ήδη εντοπίσαμε μια λανθασμένη προσέγγιση που αναφέρεται στην τεχνική της μονόπλευρης χρήσης της μέσης γραμμής για τον καθορισμό της ΑΟΖ, ενώ ξέρουμε ότι ο καθορισμός χρειάζεται απαραίτητα μια διμερή συμφωνία για το χώρο όπου υπάρχει επικάλυψη. Και αυτό δεν είναι μια λεπτομέρεια. Κατά συνέπεια τα διάφορα λογοπαίγνια πάνω στο θέμα δεν είναι παρά επικοινωνιακά τρικ που δεν έχουν κανένα στρατηγικό υπόβαθρο.

Τώρα οι προηγούμενοι χαρακτηρισμοί όχι μόνο δεν έχουν νόημα, αλλά επιπλέον αμφισβητούν και εθνικές μας θέσεις. Ακόμα και μη ειδικοί για το θέμα της ΑΟΖ, γνωρίζουν πολύ καλά τη κατάσταση στα Δωδεκάνησα, διότι το όλο πλαίσιο καθορίζεται από τη Συνθήκη Παρισίου του 1947, η οποία βασίζεται στη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει καμιά ασάφεια όσον αφορά στις διεθνείς υπογραφές. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε την αξία της ελληνικής ΑΟΖ ακόμα και όσον αφορά στο εμβαδόν της.

Αν περιοριστούμε στο πλαίσιο της Μεσογείου και εξετάσουμε τα μεγέθη των ΑΟΖ των παράκτιων κρατών τα οποία είναι: η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Σλοβενία, η Κροατία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο, η Αλβανία, η Ελλάδα, η Τουρκία, η Κύπρος, η Συρία, ο Λίβανος, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Συρία, η Λιβύη, η Τυνησία, η Αλγερία και το Μαρόκο, έφτασε η ώρα να αντιληφθούμε ότι η ελληνική ΑΟΖ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ύστερα από εκείνη της Ιταλίας.

Αν εξετάσουμε τώρα τις ευρωπαϊκές χώρες έχουμε τον εξής κατάλογο: η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ελλάδα και η Κύπρος. Αυτές οι ευρωπαϊκές ΑΟΖ έχουν επιπλέον την ιδιότητα ότι στο σύνολό τους αποτελούν μια συνεκτικότητα, η οποία είναι από τα τοπολογικά χαρακτηριστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτές οι παρατηρήσεις ισχύουν βέβαια αν έχουμε ικανούς πολιτικούς έτοιμους να τις υποστηρίξουν με τις θεσμικές τους πράξεις και όχι να τις υποσκάπτουν με αναρμόδιες εκφράσεις, ειδικά τώρα που τα πολιτικά κόμματα έχουν εκδηλώσει ξεκάθαρα υπέρ της άμεσης θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. 

Μία είναι η πατρίδα της και μία η ΑΟΖ της.

Συνεπώς δεν πρόκειται να την ακρωτηριάσουμε για οποιονδήποτε λόγο.

Πηγή : http://www.lygeros.org/lygeros/8781-gr.html

********

( DSV ) 

Έχω δει τουλάχιστον 5 με 6 συνεντεύξεις του Ν. Λυγερού και 2 με 3 διαλέξεις για το θέμα της ΑΟΖ τον τελευταίο καιρό .

Είναι ολοφάνερη η πολύ μεγάλη προσπάθεια για την Θέσπιση και την Επίτευξη της ΑΟΖ ... και πολύ μεγάλο το Έργο του.

Είναι γνωστό πως η Κύπρος με κύριο συνεργάτη τον Ν. Λυγερό, έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της ... και έχει προχωρήσει στην Εκμετάλευσή της χρόνια τώρα ( επί θητείας του Προέδρου Παπαδόπουλου ).

Αν το συνδυάσω με την ομιλία του Ν. Λυγερού στην παλαιά βουλή τον Ιούλιο του 2011 ( Σε πρ. Ανάρτηση ) για την Θέσπιση της Ελληνικής ΑΟΖ... βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο τίτλος της ανάρτησης προέκυψε πρόσφατα.

Τώρα δλδ. που η Ελλάδα κυριολεκτικά καίγεται ... και η ΑΟΖ είναι το απόλυτο πυροσβεστικό της όχημα... οι Έλληνες πολιτικοί συνεχίζουν να το παίζουν Αρμόδιοι με Αναρμόδιες εκφράσεις ... σφυρίζοντας χαλαρά ... 

Εμ, βέβαια ... Αυτό που τους καίει είναι το όνομα του πολιτικού που έβγαλε 1.000.000 € στην Ελβετία ... γιατί ξέρουν ότι έρχεται και η σειρά τους ... για τα δικές τους γούνες ... 

Που μυαλό για στρατηγικές ... Που χρόνος για δουλειά και έργο ... 

Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είναι μόνο το θέμα της άγνοιας και αδιαφορίας ... αλλά και ο φόβος για τον Καλό μας γείτονα ... Για να μην τον θυμώσουν ... Για να μην αναγκαστούν να διεκδικήσουν ... ή ακόμα να συγκρουστούν ... 

Βέβαια ... αν είχαν καλή και σωστή στρατηγική ... δεν υπήρχε καμιά φοβία ... και κανένα άγχος. Όλα θα γίνονταν σωστά και αποτελεσματικά ... 

Αλλά ... που να βρούμε τέτοιους πολιτικούς ... με κότσια και μυαλό για να ακολουθήσουν μια πολύ καλή στρατηγική ??? Αυτούς που έχουμε ... νοιάζονται μόνο για ψήφους ... και δεν διστάζουν σε δευτερόλεπτα ... να κάνουν όσες κωλοτούμπες χρειάζονται για το βόλεμά τους ... ΚΑΙ ΜΟΝΟ !!!

Νίκος Λυγερός εφ' όλης της ύλης - Terra Incognita ...

Την εκπομπή δεν θα την έχανα βέβαια με τίποτα ... 

 Ξεκίνησα να την παρακολουθώ απευθείας την Τετάρτη στις 12:30 ... αλλά ήμουν κουρασμένος και κοιμήθηκα μετά το πρώτο μισάωρο.

Είχα σκεφτεί να την βρω στο YouTube ... αλλά πριν καν το κάνω ... έλαβα mail από το περιβάλλον του κ. Λυγερού με το βίντεο ... 

Την παρακολούθησα προσεκτικά σήμερα το πρωί ... και τώρα την αναρτώ στο Blog μου ... 

Για άλλη μια φορά ... απόλαυσα την απλότητα του ανθρώπου που παρά τις τόσες γνώσεις ... δεν βγάζει στο παραμικρό το ύφος του ξερόλα ... που το βλέπουμε σχεδόν παντού ... και ιδίως στους ξύλινους πολιτικούς στην Ελλάδα ... 

Επισημαίνω το απόσπασμα ( κάπου στην αρχή της εκπομπής ) που μιλάει για την Στρατηγική - Στρατηγικές ... της Ελλάδας ... ( Αυτό είναι που μας έχει φάει τόσα χρόνια ) 

Αξίζει να την Παρακολουθήσετε ... 

Dimitris Sokratous Valatsos.........20 χρόνια,..... περίπου ποιήματα....

http://dsvpoems.blogspot.com/  

Ένα Όραμα ... Μια Λύση ... ΑΟΖ - Ν. Λυγερός ...

Παιδικά ερωτήματα - Ν. Λυγερός

Παιδικά ερωτήματα  Ν. Λυγερός

Πότε αρχίζει το μάθημα για τα παιδιά; Όταν μπαίνουν στην τάξη; Κι αν δεν υπάρχει τάξη; Γιατί τα παιδιά να είναι μαθητές; Επειδή το θέλει ο δάσκαλος; Διότι το θέλει ο θεσμός, το κράτος ή ο ΑΣΕΠ; Ο δάσκαλος θέλει κάτι; Ή ακολουθεί μόνο και μόνο την ύλη; Τι σημαίνει ύλη για τα παιδιά; Γιατί να έχει πάντα δίκιο ο δάσκαλος; Γιατί να κάνει ερωτήσεις ενώ ο ρόλος του είναι να δίνει απαντήσεις; Γιατί το λάθος να μην είναι δημιουργικό; Τα παιδιά είναι μόνο παιδιά ή μικροί άνθρωποι; Έχουν δικαίωμα με το σύστημά μας να είναι δημιουργικά; Ή πρέπει ν’ ακολουθούν τις οδηγίες του δασκάλου; Πώς ένας δάσκαλος είναι δάσκαλος; Με τις προδιαγραφές του κρατικού φορέα; Με τα τυπικά προσόντα του; Τα παιδιά ξέρουν ότι είναι δάσκαλος ή απλώς το πιστεύουν; Είναι θέμα οντολογικό ή δεοντολογικό; Τι γίνεται αν είναι τα παιδιά προικισμένα; Και τι γίνεται όταν δεν είναι ο δάσκαλος; Ακόμα χειρότερα, τι γίνεται όταν ο δάσκαλος νομίζει ότι είναι προικισμένος και θεωρεί ότι είναι ειδικός για να προσεγγίσει τα παιδιά; Το ξέρει ότι τα προικισμένα παιδιά βλέπουν μόνο την αλήθεια και δεν ακούν αυτά που λέει; Το ξέρει ότι το γελοίο είναι τόσο χυδαίο που καταντά αστείο για τα παιδιά; Ποιος μαθαίνει τους δασκάλους να έχουν μαθητές; Η εξομοίωση; Οι σχολικοί σύμβουλοι; Το πανεπιστήμιο; Ή απλώς η αδιαφορία του συστήματος; Όταν θυσιάζονται τα παιδιά στο σχολείο, ποιος το συνειδητοποιεί; Ο διαγωνισμός που πέρασαν οι δάσκαλοι; Γιατί τα παιδιά συνεχίζουν να κάνουν ερωτήσεις όταν υπάρχουν όλες οι απαντήσεις; Γιατί μερικά παιδιά θέλουν ν’ αυτοκτονήσουν και άλλα το καταφέρνουν; Μήπως δεν μπορούν να μάθουν το μάθημα της ευτυχίας; Μήπως υπάρχουν πράγματα που είναι πιο σημαντικά; Η ανθρωπιά; Γιατί μας αρέσουν τα εύκολα μαθήματα; Επειδή δεν έχουν ουσία; Επειδή δεν αμφισβητούν τίποτα; Γιατί να πεθαίνει ο μικρός πρίγκιπας και αυτό να μην μας αλλάζει; Γιατί να υποφέρει ο ηλίθιος και να μην το νιώθουμε; Από έλλειψη συνείδησης; Δημιουργικότητας; Ή απλώς νοημοσύνης; Γιατί τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να μην έχουν δικαίωμα να υπάρχουν; Επειδή υπάρχει ήδη η βιβλιογραφία; Επειδή όλοι ξέρουν το θέμα και το θεωρούν ανούσιο; Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης των στρατηγικών μάθησης αν δεν υπάρχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες; Η βιοηθική έχει καθορίσει την έννοια της άθλιας ζωής, γιατί δεν υπάρχει η ανάλογη έννοια της άθλιας μάθησης; Γιατί να επιτρέπονται όλα στη μάθηση; Διότι δεν υπάρχει θεός ή άνθρωπος; Ή και τα δύο; Γιατί οι δάσκαλοι διδάσκουν παραμύθια και όχι μύθους; Γιατί διδάσκουν ιστορία δίχως γεγονότα; Ποιο παιδί δεν θέλει ν’ ακούσει για ήρωες; Γιατί να υπάρχουν διαμάχες χωρίς μάχες; Τα παιδιά έχουν συνείδηση; Ή δεν πρέπει να έχουν για να παρακολουθήσουν το μάθημα; Έχουν δικαίωμα να κάνουν ερωτήσεις που δεν έχουν απαντήσεις; Έχουν κάποια συμβολή στο μάθημα ή είναι απλώς πειραματόζωα; Υπάρχει ιστορία του παιδιού; Γιατί τα παιδιά να είναι μόνο μαθητές και όχι οι επόμενοι δάσκαλοι; Υπάρχει ελευθερία για τα παιδιά; Πότε τελειώνει το μάθημα για τα παιδιά;

Πηγή : http://lygeros.org/2401-gr.php