Χρήζουν Βοήθειας ... και είναι σε Στάδιο Επικίνδυνο ...

Η Κατάθλιψη, το Άγχος και οι Κρίσεις Πανικού ...  δεν είναι σημάδι αδυναμίας, είναι ένα σημάδι ότι κάποιος έχει προσπαθήσει να είναι ΔΥΝΑΤΟΣ για πάρα πολύ καιρό. Βάλτε αυτό ως την κατάστασή σας, αν γνωρίζετε κάποιον που έχει ή είχε κατάθλιψη. Θα το κάνετε και θα το αφήστε για τουλάχιστον μια ώρα; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα το κάνουν, αλλά είναι εβδομάδα ψυχικής υγείας και 1 στους 3 από εμάς θα πάθουμε κατάθλιψη κάποια στιγμή στη ζωή μας. Δείξτε την υποστήριξή σας. 

.... Ας δείξουμε σε Αυτούς που Υποφέρουν ότι ...

... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ !!!

Έπρεπε να έρθει το 2012 ... για να το δω αυτό αναρτημένο σε κάποιο τοίχο ... Μέχρι τότε ... αυτό ήταν Λέπρα ... και απλά κανέναν δεν άγγιζε και δεν ενδιέφερε ...

Είναι Ενθαρρυντικό ότι όλο και περισσότερο υπάρχει πληροφόρηση ... και δειλά δειλά ... φεύγει η Μαυρίλα του Στίγματος ...

Αλλά ένα να ξέρετε ... και αν θέλετε πετάξτε το ...

Ιδίως ...

• Αυτοί που λένε Τρελογιατρούς τους Ψυχολόγους και τους Ψυχίατρους ...

• Αυτοί που λένε ... εγώ δεν έχω ανάγκη να πάω στον Ψυχολόγο ... είμαι μια Χαρά ...

• Αυτοί που καραμελίζουν τα ... Εγώ δεν φταίω σε τίποτα ... Εγώ ΞΕΡΩ τι κάνω και ΠΟΙΟΣ είμαι ...

• Αυτοί που ελαφρά τη Καρδία χλευάζουν κάποιον με την ρήση .... Κοίτα έναν Σάικο ρε ...
  
  .... είναι ΑΥΤΟΙ ... που χρήζουν Βοήθειας ... και είναι σε Στάδιο Επικίνδυνο .... για την Υγεία των Υπολοίπων ... που Γνωρίζουν !!!

Κοιμάμαι μετά το πρωί ... ξαναξυπνάω ... Μετά το μεσημέρι ... ξαναξυπνάω ...και 2 τα ξημερώματα κάθε μέρα ... σηκώνομαι ...

Επειδή πολλοί απορούν και με ρωτάνε τι κάνω ξημερώματα στον Υπολογιστή ... ας πω λοιπόν τον λόγο ... 

Από το 1994 μέχρι το 2009 κυκλοφορούσα με μηχανή ... Οπότε η Ιγμορίτιδα ήταν φυσικό επακόλουθο από τα νενικά μου χρόνια ...

Το 2004 την αντιμετώπισα με δυνατή αντιβίωση ... αλλά τα τελευταία χρόνια πάλι εμφανίστηκε αλλά τώρα δεν έχω γιατρούς και περίθαλψη και δεν μπορώ να κάνω κάτι ... πέρα από παυσίπονα και αναλγητικά ...

Έτσι ... κάθε τέτοια εποχή ... ξυπνάω με δύσπνοια το βράδυ ... και ξημερώνομαι ...


Κοιμάμαι μετά το πρωί ... ξαναξυπνάω ... Μετά το μεσημέρι ... ξαναξυπνάω ... και μετά 10 το βράδυ με πιάνει πάλι ύπνος ... και 2 τα ξημερώματα κάθε μέρα ... σηκώνομαι ...

Έχει πάρει αυτό το πρόγραμμα ο οργανισμός ... και ευτυχώς που δεν δουλεύω ... γιατί θα τραβούσα Γολγοθά να δουλεύω τα πρωινά χωρίς ύπνο ...

Ελπίζω ... να έχω του χρόνου Ασφάλιση ... για να μπορώ πάλι να το αντιμετωπίσω ... και να μπορώ να μην κουράζομαι από την Δύσπνοια ... Ιδρώνω το βράδυ στον Ύπνο ... και όταν κάνω 100 μέτρα με τα πόδια ή με το ποδήλατο ... το ίδιο ... 

Αυτό λοιπόν μου συμβαίνει ... Αλλά θα το παλέψω και αυτό ... και θα περάσει ...