********* ********************** DSV Blog

Παρασκευή, Ιανουαρίου 25, 2013

Anger is a gift ...


Ε, δεν παλεύεται άλλο ... Αφού δεν ξέρουν τι θα πει θυμός και αν πρέπει ή όχι να εκφράζεται ... ή αν είναι ή όχι Κακός ... ας το μάθουν από 2 Άρθρα μιας Ειδικού ...

2 Πολύ ωραία Άρθρα από την Μαρία ... που μου άρεσαν πάρα πολύ και συμφωνώ σχεδόν Απόλυτα ...

Δεν ξαναλέω ... και δεν ξαναγράφω ... Έλεος ... Κουράστηκα ...

Όποιος Καταλάβει ... Δεν θα μπορέσω και άλλο ... γιατί Κουράστηκα !!!



Ναι λοιπόν...ο Θυμός είναι χρήσιμος! (Μέρος Α)

Μέσα στη λίστα των ανθρώπινων συναισθημάτων είναι και ο Θυμός! Γιατί μερικοί από εμάς τον αποκλείουμε και τον αποφεύγουμε λες και είναι "αμαρτία", λες και κουβαλά μία μαύρη κατάρα, η οποία είναι μεταδοτική και καταστροφική; Μας είναι πιο εύκολο να στεναχωρηθούμε, να γελάσουμε, να "παγώσουμε", παρά να εναντιωθούμε και να ξεσπάσουμε την ένταση, που μας προκαλείται από μία κατάσταση, από ένα γεγονός, από ένα άτομο. Συνήθως, οι άνθρωποι που έχουν κατατάξει τον Θυμό στα απαγορευμένα συναισθήματα, είναι εκείνοι που έχουν αρκετά ψυχοσωματικά προβλήματα, γιατί μην επιτρέποντας στον εαυτό τους να εκτονώσουν όλη αυτή την συσσωρευμένη ενέργεια, όλη αυτή η  " λάβα" διαχέεται στο σώμα και το καταπονεί!

Τον Θυμό, ενδεχομένως, τον φοβόμαστε γιατί:
  1. Έχουμε συνδέσει τον Θυμό με ρήξη σχέσης ή βία. Εάν οι παιδικές ή εφηβικές μας μνήμες έχουν καταγράψει τα ξεσπάσματα θυμού με "ομηρικούς καυγάδες", με βίαιες σκηνές και με διάλυση σχέσεων, πώς είναι δυνατόν στη συνέχεια ως ενήλικες να έχουμε πάρει με καλό μάτι το συγκεκριμένο συναίσθημα;
  2. Ενστερνιζόμαστε τον μύθο, ότι οι ευγενικοί και πολιτισμένοι άνθρωποι δεν θυμώνουν ποτέ.Και αναρωτιέμαι....οι ευγενικοί και μορφωμένοι άνθρωποι έχουν υπερφυσικές ιδιότητες και μπορούν να κοντρολάρουν τόσο καλά τον εαυτό τους, ούτως ώστε τίποτα να μην τους ενοχλεί, να μην τους πειράζει και συμφωνούν με όλα και όλους; 
  3. Δεν θέλουμε να πληγώσουμε αυτούς που αγαπάμε. Αυτό μπορεί να συμβεί και να ισχύσει, εάν ο θυμός μας ξεσπάσει με έναν καταστροφικό τρόπο, που θα πονέσει τον άνθρωπο που αγαπάμε. Εάν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, καλοδεχούμενος είναι, γιατί θα είναι αληθινός!
  4. Δεν θέλουμε να χάσουμε την αγάπη και την αποδοχή των γύρω μας. Εάν είναι να την χάσουμε, επειδή θα εκφράσουμε την διαφοροποίηση μας, τότε μάλλον δεν μας εκτιμούσαν και δεν μας αποδεχόντουσαν ουσιαστικά. 
  5. Έχουμε μεγαλώσει σε ένα πλαίσιο (οικογένεια), όπου και οι γονείς μας φοβόντουσαν και απέφευγαν τον θυμό. Όντας απαγορευμένο από την παιδική μας ηλικία ή μην έχοντας κάποιο γονεϊκό πρότυπο για να μιμηθούμε με υγιή τρόπο το συναίσθημα του θυμού, στην ενηλικίωση μας φαίνεται πολύ παράξενο και τρομακτικό, όταν το βλέπουμε σε άλλους.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ο θυμός όταν δεν γίνεται με σαδομαζοχιστικούς όρους, δηλαδή να κάνουμε κακό στους άλλους ή στον εαυτό μας, λειτουργεί λυτρωτικά και επανορθωτικά και για εμάς τους ίδιους και για τις σχέσεις μας. Αυτή είναι η λεγόμενη δημιουργικότητα του θυμού, που μας κινητοποιεί στο να πάρουμε αποφάσεις, να ξεκαθαρίσουμε καταστάσεις που μας ενοχλούν και να θέσουμε καινούριους όρους στα σχεσιακά μας συμβόλαια. Δεν θα θυμώσουμε για να εξολοθρεύσουμε ό,τι υπάρχει γύρω μας, γιατί αυτό συνήθως συμβαίνει όταν δεν του επιτρέπουμε να εκτονώνεται σιγά σιγά και τον καταπιέζουμε μέσα μας. Άλλες φορές ο συσσωρευμένος θυμός οδηγεί τους ανθρώπους στην παραίτηση, την κατάθλιψη και την ανημπόρια. "Αφού δεν μπορώ να εναντιωθώ και να το εκφράσω, ας  κλειστώ στον εαυτό μου, για να κλάψω την μοίρα μου".

Μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι όλα ξεκινούν και καταλήγουν σε εμάς....Η φύση προνόησε και μας έδωσε τα πάντα από συναισθήματα....εμείς είναι πως τα χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας....υπέρ της ζωής ή κατά; Δεν είναι ο θυμός, που καταστρέφει τις ανθρώπινες ζωές, αλλά οι πράξεις όταν γίνονται με ανεξέλεγκτο τρόπο, χωρίς νόημα και σκοπό!



   Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr



Πως να διαχειριστώ τον Θυμό; (Μέρος Β)


Είτε νευριάζετε εύκολα, είτε δύσκολα, καλό θα ήταν να γνωρίζετε κάποιες στρατηγικές, οι οποίες θα σας βοηθήσουν να ελέγξετε καλύτερα τον θυμό σας και την ένταση σας. Αν ξεκινήσουμε με την παραδοχή, ότι ο θυμός δεν είναι κάτι κακό, που θα πρέπει να αποτινάξετε από την ζωή σας, τότε ακολουθήστε τις ακόλουθες κατευθύνσεις για να πάρετε τον έλεγχο του θυμού στα χέρια σας!

1. Παρατηρήστε τα συμπτώματα του θυμού στον εαυτό σας. Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζετε το πότε είστε θυμωμένοι. Ο καθένας και η κάθε μία έχει διαφορετική συμπτωματολογία στον θυμό. Γενικά, όμως, ο θυμός έχει συγκεκριμένες σωματικές αντιδράσεις, όπως: το πρόσωπο μαζεύει, τα χείλη σφίγγονται, οι μύες τεντώνονται, η ανάσα μπορεί να γίνει κοφτή, οι παλμοί της καρδιάς ανεβαίνουν, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, το βλέμμα αγριεύει. Μερικές φορές αλλάζει η χροιά της φωνής, το σώμα τεντώνεται ολόκληρο, το άτομο βγάζει ανυπομονησία, οι κινήσεις γίνονται πιο έντονες και σπασμωδικές.
2. Κάντε ένα διάλειμμα. Από τη στιγμή, που θα νιώσετε να ανεβαίνουν οι παλμοί της καρδιάς σας από θυμό, κάντε ένα διάλειμμα δέκα λεπτών, πάρτε βαθιές ανάσες και μετρήστε έως το 10. Εάν μπορείτε, απομακρυνθείτε από το ερέθισμα που σας προκαλεί την ένταση, για να καταφέρετε να αξιοποιήσετε την συγκεκριμένη ανάπαυλα.
3. Αναλογιστείτε ποιες θα είναι οι συνέπειες, εάν χάσετε τον έλεγχο. Κάντε εικόνα το αποτέλεσμα ποιο θα είναι, εφόσον δεν καταφέρετε να εκφράσετε τον θυμό σας λειτουργικά, αλλά βγει με έντονο, απότομο και ανεξέλεγκτο τρόπο. Θα βγει κάτι; Εάν όχι, συλλογιστείτε ότι θέλετε να βγει κάτι καλό μέσα από την διαφοροποίηση σας. 
4. Αναρωτηθείτε ποιες είναι αυτές οι καταστάσεις που σας προκαλούν θυμό. Θα καταλάβετε καλύτερα τον εαυτό σας, τι σας ενοχλεί και για ποιο λόγο.
5. Σκεφτείτε, πριν μιλήσετε. Πάρτε τον χρόνο, που χρειάζεστε, για να μην πείτε κάτι που στη συνέχεια θα το μετανιώσετε.
6. Προσδιορίστε πιθανές λύσεις. Μην μείνετε μόνο στα νεύρα. Προσπαθήστε να βρείτε λύσεις, για να μην επαναληφθεί το ερέθισμα, που σας εκνευρίζει. Για παράδειγμα, θυμώνετε γιατί δεν σας λέει ο σύζυγος σας τι ώρα θα επιστρέψει από την δουλειά, για να στρώσετε το τραπέζι. Ενημερώστε τον, ότι εφόσον δεν προειδοποιεί, κάποιες φορές θα αναγκάζεστε να τρώτε ξεχωριστά. 
7. Επικεντρωθείτε σε αυτό που σας ενοχλεί. Επειδή σας ενδιαφέρει να βγει κάτι καλό από τον θυμό σας, δεν χρειάζεται εκείνη την ώρα να θυμηθείτε όλα όσα σας ενοχλούν, για να τα ξεσπάσετε και αυτά. Μείνετε στο συγκεκριμένο πρόβλημα, που σας πειράζει την δεδομένη στιγμή.
8. Αποκτήστε δεξιότητες χαλάρωσης. Την ώρα που είστε τεντωμένοι, βάλτε τον εαυτό σας σε μία διαδικασία να χαλαρώσει παίρνοντας βαθιές αναπνοές και φέρνοντας στον νου σας εικόνες ήρεμες, που σας χαλαρώνουν και σας ταξιδεύουν μακριά από την ένταση. Μπορείτε να το κάνετε αυτό ακούγοντας ταυτόχρονα και ένα μουσικό κομμάτι, που εσάς προσωπικά σας γαληνεύει.
9. Μην κρατάτε κακία. Εάν αφήσετε να πάρει τόσο μεγάλη έκταση το συναίσθημα του θυμού και της κακίας μέσα σας, θα σας μείνει για πολύ καιρό η απογοήτευση, η πικρία και θα νιώθετε συνέχεια αδικημένοι. Αναγνωρίστε, ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο και να τους κάνουμε όλους να σκέφτονται και να πράττουν, όπως θέλουμε εμείς. Το σημαντικότερο είναι ότι γνωστοποιείτε στους άλλους αυτό που σας ενοχλεί και βγάζετε από μέσα σας την συσσωρευμένη ένταση. Από εκεί και πέρα δε είναι δική σας η ευθύνη για το πως θα το διαχειριστεί ο τρίτος.
10. Πάρτε την ευθύνη του συναισθήματος σας. Αναγνωρίστε τα λάθη σας, μοιραστείτε τις προθέσεις σας με τους άλλους και ξεκαθαρίστε ποιες είναι οι προσδοκίες σας. Μην ξεσπάτε τον θυμό σας και μετά εγκαταλείπετε την μάχη, χωρίς να εξηγήσετε και να ακούσετε τι έχει να πει και ο άλλος.

Εάν δεν καταφέρετε να διαχειριστείτε το συναίσθημα του θυμού και βλέπετε, ότι χάνετε συνέχεια τον έλεγχο και δεν σας αρέσει καθόλου ο εαυτός σας έτσι, θα ήταν σώφρον να ζητήσετε την βοήθεια ενός ειδικού. Κάτι θέλει να σας πει ο οργανισμός σας και η ψυχή σας....ψάξτε τι σας φταίει και από που προέρχεται αυτή η αδυναμία!


   Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr



"Don't Look Back In Anger"

Slip inside the eye of your mind
Don't you know you might find
A better place to play
You said that you'd never been
All the things that you've seen
Will slowly fade away

So I'll start the revolution from my bed
Cos you said the brains I had went to my head
Step outside 'coz summertime's in bloom
Stand up beside the fireplace
Take that look from off your face
You ain't ever gonna burn my heart out


So Sally can wait, she knows it's too late as we're walking on by
Her soul slides away, "But don't look back in anger", I heard you say


Take me to the place where you go
Where nobody knows if it's night or day
Please don't put your life in the hands
Of a Rock n Roll band
Who'll throw it all away

Gonna start the revolution from my bed
'Coz you said the brains I had went to my head
Step outside 'coz summertime's in bloom
Stand up beside the fireplace, take that look from off your face
'Coz you ain't ever gonna burn my heart out

So Sally can wait
She knows it's too late as she's walking on by
My soul slides away
"But don't look back in anger", I heard you say

So Sally can wait
She knows it's too late as we're walking on by
Her soul slides away
"But don't look back in anger", I heard you say

So Sally can wait
She knows it's too late as she's walking on by
My soul slides away
"But don't look back in anger, don't look back in anger"
I heard you say, "at least not today"



Πέμπτη, Ιανουαρίου 24, 2013

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο Δίχως μια στάλα στοργή ...





Μετά την ανάρτησή μου ... Μιλάω Ανοιχτά ... για το Πρόβλημά μου ...  βάζω και μία που βρήκα τυχαία ... 

Είναι σημαντικό το πρόβλημα της Αγρύπνιας ... Και σχεδόν κανένας δεν το ανιμετωπίζει ... Καιρό τώρα προσπαθώ να πείσω μια φίλη μου να κάνει κάτι ... αλλά αυτή γελάει υποκριτικά και το αποφεύγει ... Κάνει ταξίδια ... βγαίνει και πίνει ... και κουράζεται ακόμα περισσότερο ... αλλά το βλέφαρο δεν κλείνει ... και έτσι καταπονεί περισσότερο τον Εαυτό της ... 


 

Προσοχή !!!!!!!!

Άρθρο ... 


Η αϋπνία υπολογίζεται ότι ταλαιπωρεί έναν στους τρεις ενήλικες. Κάποιες φορές η κατάσταση μπορεί να γίνει αφόρητη. Πολύ περισσότερο όταν το πρόβλημα συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε την αϋπνία είναι να ακολουθήσετε τις κατάλληλες τεχνικές. Υπάρχουν συνήθειες, τις οποίες καλύτερα να ξεχάσετε. Εστιαστείτε στο πώς να ασχοληθείτε με δραστηριότητες που θα σας κάνουν να αισθανθείτε καλύτερα, ώστε να μπορείτε να κοιμηθείτε καλά το βράδυ.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η αϋπνία μπορεί να έχει επιπτώσεις ακόμη και στην καθημερινότητά σας και να διαπιστώσετε ότι δυσκολεύεστε να αντεπεξέλθετε στις οικογενειακές και επαγγελματικές σας υποχρεώσεις .
Συμπέρασμα: αν ταλαιπωρείστε από αϋπνία, μην αφήνετε αυτή την κατάσταση να σας δυσκολεύει τη ζωή αλλά αναζητείστε τρόπους για την καταπολέμησή της.
Φυσικές τεχνικές κατά της αϋπνίας
Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι ορισμένες φυσικές τεχνικές που προτείνει το men24,gr, που μπορούν να σας εξασφαλίσουν καλύτερο ύπνο, όχι μόνο απόψε, αλλά και τις νύχτες που θα ακολουθήσουν.
1. Μην βασανίζετε τον εαυτό σας
Το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε αν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε 15-20 λεπτά αφότου ξαπλώσετε είναι να σηκωθείτε από το κρεβάτι σας σιωπηλά. Ασχοληθείτε με κάτι ευχάριστο, όπως το να διαβάσετε ένα βιβλίο ή ένα περιοδικό, να δείτε λίγη τηλεόραση ή να ακούσετε απαλή μουσική. Μετά από λίγη ώρα μπορείτε να επιστρέψετε στο κρεβάτι σας και να προσπαθήσετε ξανά να κοιμηθείτε.
2. Αποφύγετε τη μεσημεριανή σιέστα
Αν πάρετε έναν υπνάκο μετά το μεσημεριανό γεύμα, θα έχετε δυσκολίες στον ύπνο τη νύχτα, πολύ περισσότερο αν ταλαιπωρείστε ήδη από αϋπνία.
3. Βάλτε ωτοασπίδες
Υπάρχουν περιπτώσεις που η αϋπνία προκαλείται από άγρυπνες νύχτες λόγω επαναλαμβανόμενων εκκωφαντικών θορύβων.
4. Βεβαιωθείτε ότι έχετε καλό στρώμα και αναπαυτικά μαξιλάρια
Μπορείτε να απαλλαγείτε από την αϋπνία, όταν κοιμάστε σε καλό στρώμα- όχι πολύ σκληρό ή σπογγώδες. Επιπλέον φροντίστε τα μαξιλάρια σας είναι άνετα.
5. Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ
Αν και το αλκοόλ έχει την ιδιότητα καταρχήν να προκαλεί υπνηλία και μπορεί να σας κάνει να νυστάξετε, έχει ταυτόχρονα και δυσάρεστες επιπτώσεις, αφού μπορεί να σας ξυπνήσει στη μέση της νύχτας. Το χειρότερο είναι ότι όταν η επίδραση του αλκοόλ εξαφανίζεται, θα έχετε δυσκολία να τα καταφέρετε να ξανακοιμηθείτε.
6. Μην αλλάζετε συνεχώς κρεβάτι ή μην κοιμάστε στον καναπέ
Είναι σημαντικό να μάθετε να κοιμάστε στο κρεβάτι σας, ακόμα κι αν δεν καταφέρνετε να σας πάρει ο ύπνος, γιατί με αυτό τον τρόπο συνηθίζει ο οργανισμός σας στην ιδέα ότι ο συγκεκριμένος χώρος προορίζεται για ύπνο.
7. Προσπαθήστε να ακολουθείτε μια ρουτίνα ύπνου-ξυπνήματος
Είναι ζωτικής σημασίας να ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα όσον αφορά τον ύπνο και την αφύπνιση, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα. Αν συνηθίσετε να ξυπνάτε την ίδια ώρα κάθε πρωί και δεν κοιμάστε το μεσημέρι, οι πιθανότητες να έχετε καλό ύπνο αυξάνονται.
8. Μην φέρνετε στο σπίτι δουλειά από το γραφείο
Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε τον ύπνο σας είναι να αποφύγετε τη δουλειά, το φαγητό, την τηλεόραση ή τους καβγάδες με το σύντροφό σας στην κρεβατοκάμαρα. Να θυμάστε ότι η κρεβατοκάμαρα θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για ύπνο-δεν είναι για άλλα πράγματα.
9. Αναζητήστε πρακτικές χαλάρωσης
Υπάρχουν κάποιες τεχνικές χαλάρωσης που μπορούν να σας βοηθήσουν να έχετε γλυκό ύπνο. Ανακαλύψτε τέτοιες τεχνικές και σίγουρα θα έχετε μια ξεκούραστη νύχτα.
10. Φτιάξτε την ιδανική ατμόσφαιρα στην κρεβατοκάμαρά σας
Φροντίστε το υπνοδωμάτιό σας να είναι σκοτεινό, σιωπηλό, χαλαρωτικό και κρύο. Αν δεν φροντίσετε να υπάρχει το ιδανικό περιβάλλον, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εξασφαλίσετε έναν ξεκούραστο ύπνο.
11. Προσπαθήστε να αποφύγετε το φαγητό πριν από τον ύπνο
Είναι σημαντικό να τρώτε το βραδινό σας φαγητό 2 ή 3 ώρες πριν πέσετε για ύπνο, προκειμένου να αποφύγετε τη δυσπεψία, που μπορεί να οδηγήσει σε αϋπνία.
12. Αποφύγετε τα υπνωτικά χάπια
Αν έχετε αϋπνία, δοκιμάστε μερικές φυσικές θεραπείες και αποφύγετε τη λήψη υπνωτικών χαπιών. Τα υπνωτικά μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα εθισμού. Τι σημαίνει αυτό; Ότι χωρίς να το καταλάβετε, δεν θα μπορείτε πλέον να κοιμηθείτε χωρίς να πάρετε υπνωτικά χάπια.
Αν η αϋπνία επιμένει, καλύτερα να συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Η βοήθεια από έναν ειδικό μπορεί να είναι απαραίτητη, ειδικά αν η αϋπνία συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
tsantiri







Α Γ Ρ Υ Π Ν Ι Α ... 



Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο
Δίχως μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.


Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί.


Δεν αγαπάς, αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το «ωσαννά».

Αγρύπνια, της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.


Μουσική - Στίχοι - Τραγούδι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου.


Περίσσιο θράσσος ... και Τζάμπα Μαγκιά ...




Δεν υπάρχουν πιο ηλίθια Άτομα από αυτά που διαβάζοντας μόνο 2 γραμμές από τις χιλιάδες που έχεις γράψει ( κοντεύω προσωπικά 1000 Αναρτήσεις ) ... και με περίσσιο θράσσος σου βάζουν Ταμπέλα ...

Και το ζούμε πολύ έντονα αυτές τις μέρες με την τρομοκρατία και από που προέρχεται ... και τα κομμένα και ραμμένα βίντεο ... και τις δηλώσεις και όλα αυτά τα Υποκριτικά ... που προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το Δάχτυλο ... 

Ενώ εσύ ακόμη και στις 2 γραμμές ... έχεις χρησιμοποιήσει Σαρκασμό και εννοείς εντελώς το αντίθετο από αυτό που φαίνεται ... 



Και λες ... Ε οκ ... να με πει Μελαμψό το δέχομαι ... 
Αλλά από Κατάμαυρο ... να με λέει Αλμπίνο ... δεν το δέχομαι με τίποτα ... 


Άντε Σαπέρα ... Μένταλιστ !!!

Ηδη με έχεις κάνει και ...


Τρίτη, Ιανουαρίου 22, 2013

Προς ηλιθίους (ξέρουν αυτοί) ( Σιγά μην ξέρουν by DSV )


Πόσο πολύ χαίρομαι όταν βρίσκω γραπτά που συμφωνώ πολύ μαζί τους και τα Αναρτώ ... 


Γιατί έτσι ... αποφεύγω την περίπτωση να χαρακτηριστώ Παλαβός, Αλαζόνας, Ξερόλας, και αυτός που τα χώνει σε όλους και αυτός είναι Έξυπνος και Αλάνθαστος ...  

Ε, λοιπόν παμπόνηροι αναγνώστες που περιμένετε στην γωνία όποιον έχει άποψη και τολμά να την πει ... σε αντίθεση από εσάς που σιωπάτε με στόματα ερμητικά κλειστά ... σαν ενημερώνω, ότι δεν το έγραψα εγώ το Άρθρο. 

Το Έγραψε ο "Gerogriniaris". 

Χαχαχαχαχαα ... Που είναι ο Λαμπρινίδης να το δει ... που στα 19 μου με έλεγε "Γεροπαράξενε" ... 

Τίποτα δεν είναι Τυχαίο τελικά !!!


------Άρθρο-------

Οι ηλίθιοι είναι πειρασμός.

Θέτουν ανοήτως θέματα τα οποία ξέρεις πως είναι περιττό να απαντηθούν.
Από την άλλη δεν θέλεις να τα αφήσεις και αναπάντητα.
Ο ηλίθιος φυσικά δεν πρόκειται να καταλάβει.
Όμως καλό είναι να υπάρχει μία απάντηση, μια κι έξω, και ότι καταλάβουν κατάλαβαν.
Μία περιεκτική όσο μπορώ απάντηση για όλους τους ηλίθιους.


Προς ηλιθίους λοιπόν: 

Είσαι ηλίθιος.

Δεν το λέω με μίσος ή για να σε προσβάλλω αν και καταλαβαίνω πως είναι προσβλητικό.
Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω με όσο γίνεται πιο απλά Ελληνικά γιατί είσαι ηλίθιος.
Ξέρω, ελάχιστες πιθανότητες έχεις να το καταλάβεις, πόσο μάλλον να πάψεις να είσαι ηλίθιος αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, ίσως κάτι να ψυλλιαστείς, θα δείξει.

Είσαι ηλίθιος γιατί όταν κάποιος αμφισβητεί την αλήθεια σου θεωρείς πως είναι εναντίον σου, εχθρός σου, ανθέλληνας, βλάσφημος, αναρχικός, κουκουλοφόρος, αριστερούλης, άπλυτος, επίδοξος καταστροφέας της πατρίδας και του μικρού κόσμου που έχεις στο μυαλό σου.

Σου λέω πως η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, του Κρανιδιώτη, του Βορίδη, του Γεωργιάδη και τόσων άλλων είναι μια ακροδεξιά παράταξη με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.
Σου το αποδεικνύω με τα λεγόμενά τους, με τις πράξεις τους, τις προτεραιότητές τους, με το παρελθόν και το διαφαινόμενο μέλλον τους κι εσύ απαντάς "άπλυτε".

Δεν μπορείς να καταλάβεις που οδηγεί το φαινόμενο μιας ακροδεξιάς παράταξης στην εξουσία με την δική σου μεταξύ άλλων στήριξη, δεν έχεις αντεπιχειρήματα, δεν θέλεις καν να το ακούς αυτό, θυμώνεις και απαντάς με χαρακτηρισμούς.

Εκείνος που σου τονίζει το πρόβλημα γίνεται αντίπαλος, είναι πιο εύκολο έτσι.
Όχι να πείσεις, να πειστείς.
Να νιώσει ξανά άνετα μέσα στην αυταπάτη σου που κάποιος "άπλυτος" πάει να σου γκρεμίσει.

Δεν είναι ο συνομιλητής σου εχθρός, ούτε αντίπαλος, ούτε το να ανησυχεί για την άνοδο της ακροδεξιάς τον κάνει "αριστερούλη", εσύ είσαι ηλίθιος.

Σου δείχνω βίντεο, φωτογραφίες, στοιχεία, η αστυνομία να χτυπάει με λύσσα διαδηλωτές, σου δείχνω παραλίγο νεκρούς, παράνομες πρακτικές, αστυνομικούς που συμπεριφέρονται σαν συμμορίες χουλιγκάνων κι εσύ αντί να προβληματιστείς, να το συζητήσεις έστω, με αποκαλείς κουκουλοφόρο.

Θέλεις μία αστυνομία που θα ανοίγει τα κεφάλια των "εχθρών" της "δημοκρατίας".
Όποιου δηλαδή θεωρείς εσύ εχθρό, αυτού που εσύ θεωρείς δημοκρατία.
Χωρίς έλεγχο, χωρίς κριτική, χωρίς όρια.
Αρκεί να σπάει τα κεφάλια των άπλυτων, των αριστερούληδων, των κουκουλοφόρων και ας είσαι παντελώς ανίκανος να ορίσεις ποιοί είναι οι άπλυτοι, οι αριστερούληδες, οι κουκουλοφόροι.

Νομίζεις πως η αστυνομία είναι υπεράνω κριτικής, μέχρι να ανοίξει το δικό σου κεφάλι, μέχρι να συγκρουστεί με "κατοίκους".
Ωρύεσαι υπέρ της νομιμότητας, όταν όμως αυτή αφορά τους ίδιους τους υποτιθέμενους προστάτες της αδιαφορείς. 
Δεν θέλεις αστυνόμους, θέλεις τον δικαστή Ντρέντ που θα σε κάνει να νιώσεις λίγο πιο ασφαλής μέσα στην πλαστή ανασφάλεια που επέλεξες να ζεις.
Και όποιος ανησυχεί για τις πρακτικές αυτές στο μικρό μυαλό σου είναι οπαδός της ανομίας, κουκουλοφόρος.

Είσαι ηλίθιος.

Σου λέω πως οι κραυγές δεν είναι ενημέρωση, τα ντόπερμαν της ενημέρωσης δεν είναι δημοσιογράφοι, τα σόου των αλαλαζόντων πολιτικάντηδων δεν είναι συζήτηση κι εσύ δεν λες να καταλάβεις.
Σου αρέσει που ο "οργισμένος" δημοσιογράφος στηρίζει αναφανδόν την θέση σου, γουστάρεις που αφαιρεί τον λόγο και επιτίθεται σε εκείνον που έχει διαφορετική άποψη γιατί δεν θέλεις να ακούσεις την άλλη άποψη.

Δεν θέλεις ενημέρωση, θέλεις προπαγάνδα.
Την προπαγάνδα στην οποία πιστεύεις, γιατί αν κάποιος δημοσιογράφος πάρει την θέση της αντίθετης άποψης ξαφνικά γίνεται βαλτός, ΣΥΡΙΖΑίος, κρατικοδίαιτος, διεφθαρμένος.
Ο μόνος που δικαιούται να διακόπτει, να αφήνει υπονοούμενα για τον συνομιλητή του, να ξεσκίζει τον καλεσμένο του on-air είναι ο "δικός σου".
Θέλεις Χίο, Μακελειό, Τρωκτικά και Δεξιά Εξτρέμ για να γουστάρεις.

Ούτε σε τρομάζει όταν συνεργάτες του πρωθυπουργού προαναγγέλλουν διώξεις  στα κρατικά ΜΜΕ.
Γουστάρεις κι όλας!
Και όποιος ενοχλείται από όλα αυτά είναι αριστερούλης.

Είσαι ηλίθιος. 

Τρελαίνεσαι να βλέπεις τον βουλευτή σου να ξεσκίζει τον "αντίπαλο", όχι με επιχειρήματα αλλά με την δύναμη της φωνής του, με άθλια υπονοούμενα, αλλάζοντας θέμα, λέγοντας ψέματα, τσιρίζοντας, με άκυρα παραδείγματα και ρητορικές ακροβασίες.
Δεν σε νοιάζει πόσο αυτά θα φαίνονταν γελοία αν τα έβλεπες γραπτά, πόσο δεν θα στέκονταν σε οποιαδήποτε σοβαρή ανάλυση χωρίς χειρονομίες και κραυγές, γουστάρεις που "ο δικός σου τον έσκισε πάλι τον άπλυτο".

Δεν σε ενδιαφέρει να μάθεις κάτι, αρένα θέλεις να δεις, μονομάχους να ανταλλάσσουν θανατηφόρα χτυπήματα, ας διακόπτουν ο ένας τον άλλο, ας φωνάζουν όλοι μαζί, δεν σε απασχολεί που δεν άκουσες μια ολοκληρωμένη άποψη.
Θέλεις τον δικό σου να κατατροπώνει τον αντίπαλο, τον εχθρό.
Τον δικό σου που έχει αλλάξει 10 θέσεις μέχρι τώρα, δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως όποια θέση και να είχε έσκιζε τον αντίπαλο. 

Και πάντα ο δικός σου ξεσκίζει τους άλλους, κανένας δεν μπορεί να σταθεί απέναντί του.
Και όταν τα πράγματα ζορίσουν πετάς μέσα από τα δόντια ένα "ε ρε Παπαδόπουλος που σας χρειάζεται".
Ακόμα και οι γροθιές του"παλικαρά" σε μία μεγάλη γυναίκα σου άρεσαν, ποτέ δεν την συμπάθησες άλλωστε την αχώνευτη, να αγιάσει το χέρι του. 

Δεν θέλεις πολιτική, θέλεις αρένα, δεν θέλεις δημοκρατία, θέλεις κάτι άλλο.
Είσαι έτοιμος να παραδόσεις τα ήδη λίγα δικαιώματά σου στον βωμό της ασφάλειας, της σταθερότητας, της πάταξης "των εχθρών του έθνους".
Και είσαι έτοιμος να δικαιολογήσεις την κάθε μπαρούφα και την κάθε κωλοτούμπα του "δικού σου" πολιτικού "ηγέτη", όσο γελοία ή επικίνδυνη και αν είναι αυτή. 

Και όποιος αντιδρά σε αυτή την νοοτροπία είναι "άπλυτος". 

Είσαι ηλίθιος.

Σου λέω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα.
Ακόμα και ο αποδεδειγμένα δολοφόνος, ο βιαστής, ο παιδεραστής, όλοι!
Δικαιώματα!
Ακόμα και οι μετανάστες!
Με λες λαθρολάγνο.

Κι ας ήταν ο παππούς σου μετανάστης, κι ας ετοιμάζεσαι κι εσύ να μεταναστεύσεις, θα βρεις χίλιες δικαιολογίες γιατί ο Έλληνας ήταν καλύτερος μετανάστης από αυτούς που έχουμε εμείς, σε έχουν τρομοκρατήσει κι εσύ είσαι έτοιμος να δεχτείς να τους φέρονται όπως θέλουν οι αστυνομικοί, να τους πετάνε σε κλουβιά χωρίς τουαλέτα, να ψοφάνε από την πείνα και την δίψα μέσα στην βρώμα.

Κάνεις πως νομίζεις πως όποιος ζητάει ανθρώπινη αντιμετώπιση των πάντων, μεταξύ αυτών και των μεταναστών είναι ανθέλληνας που θέλει μία χώρα γεμάτη μιναρέδες με τους Έλληνες μία καταπιεζόμενη μειοψηφία και τις Ελληνίδες να βιάζονται από αλλόφρονες φανατικούς μουσουλμάνους.

Χρειάζεσαι κραυγές, υιοθετείς κάθε ψεύτικη είδηση για τα πιο απίθανα εγκλήματα μουσουλμάνων κατά χριστιανών, τρέφεις το μίσος σου έτσι, ψάχνεις για θύματα, αίμα, φρίκη που να δικαιολογούνε το ρατσιστικό σου μίσος.

Δεν χωράει στο μυαλό σου πως μπορεί να υπάρχει σοβαρή λύση του υπαρκτού προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης με ταυτόχρονο σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Δεν μπορείς να φανταστείς πως μπορεί μια κοινωνία να αμύνεται χωρίς να μισεί.
Πως μπορεί να ελέγχει σεβόμενη τα ανθρώπινα δικαιώματα, πως μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα με σεβασμό και ανθρωπιά.

Ούτε μπορείς να σκεφτείς πως μπορεί κάποιος να καταλαβαίνει πως το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα και ταυτόχρονα να επιμένει για σοβαρή λύση με σεβασμό στα δικαιώματα των μεταναστών.
Ούτε φαντάζεσαι πως κάποιος μπορεί να φρίττει όσο κι εσύ για διάφορα βάρβαρα εγκλήματα απαιτώντας όμως ταυτόχρονα την σοβαρή λειτουργία της δικαιοσύνης χωρίς κραυγές και να απορρίπτει το λυντσάρισμα ως λύση.
Δεν μπορεί, θα πρέπει να είναι λαθρολάγνος. 
Μέχρι εκεί φτάνει η σκέψη σου.

Ε, είσαι ηλίθιος.

Σου λέω πως ο Παΐσιος και ο κάθε σοφός ή ανοϊκός γέροντας "Παΐσιος" έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από ένα ολόκληρο σύστημα.
Ένας νεαρός σου το αποδεικνύει, σκαρφιζόμενος ένα "θαύμα" το οποίο αμέσως αναμεταδίδουν όλα τα λαμόγια που ζουν από την θρησκόληπτη ανοησία που σε δέρνει κι εσύ, αντί να προβληματιστείς, σκούζεις: "Βλασφημία!".

Τον στέλνεις και φυλακή με τις φωνές σου, νιώθεις δικαιωμένος από την δίωξή του και χαίρεσαι που η "πίστη" σου απολαμβάνει την προστασία του κράτους.
Δεν κάθεσαι μια στιγμή να σκεφτείς πόσο γελοία είναι η μυθολογία που έχει χτιστεί γύρω από το όνομα του γέρου αυτού και πόσες απίστευτες ανοησίες έχουν γραφτεί.
Μέχρι και μονομαχία με μοναχό σαολίν περιγράφουν!

Δεν σε ενδιαφέρει η καπηλεία της πίστης σου, εσύ εξοργίζεσαι διαβάζοντας στο Hellas-Orthodoxy ή την Ελεύθερη Ώρα για τον κακοήθη βλάσφημο νεαρό που πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά που προσέβαλε ποιόν;
Τους άθλιους εκμεταλλευτές της πίστης ορισμένων, μεταξύ άλλων και την δική σου!
Δεν σου φταίνε εκείνοι που σου πουλάνε κομποσκίνια ή βρακιά του γέροντα και τα εκατοντάδες βιβλία για αυτόν θησαυρίζοντας, σε ενοχλεί εκείνος που σου γκρεμίζει τον μύθο.

Δεν σκέφτεσαι πως αν ο μύθος είχε γερά θεμέλια δεν γκρεμιζόταν με τίποτα, δεν σε απασχολεί πως κάποιοι κερδίζουν από τις κραυγές σου, δεν θέλεις να σκέφτεσαι, να πιστεύεις θέλεις.
Ο βλάσφημος σου φταίει.
Και αν σου πει κάποιος πως δεν είναι έτσι τα πράγματα, είναι μουσουλμανολάγνος, ανθέλληνας, προδότης του έθνους, εχθρός της παράδοσης. 
Είσαι ηλίθιος.

Σου δείχνω τους τρελαμένους ταλιμπάν που ωρύονται έξω από κάποιο θέατρο για την "βλάσφημη" παράσταση, τους βλέπεις, νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά, σε ανατριχιάζει τόσος φανατισμός αλλά ενδόμυχα χαίρεσαι που η "πίστη" σου έχει προστάτες.
Κι ας ξέρεις πως κάποιοι από αυτούς μέχρι και τον σατανά υμνούσαν πριν λίγο καιρό, και ας βλέπεις πως κάποιοι άλλοι είναι ξεκάθαρα ψυχιατρικές περιπτώσεις.

Δεν σε νοιάζει, βλάσφημο το έργο, να μάθουνε οι βλάσφημοι.
Και αν κάποιος σου μιλήσει για ελευθερία της έκφρασης του απαντάς να πάει να τα πει αυτά στο Ιράν.
Δεν το απεχθάνεσαι το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν, το ζηλεύεις, τέτοιο επιδιώκεις να αποκτήσεις με την ανοχή σου, αν όχι στήριξη, σε τέτοια φαινόμενα.
Και όποιος αντιδρά σε τέτοια φαινόμενα είναι θολοκουλτουριάρης. 

Είσαι ηλίθιος.


Και δεν σου φτάνει ένα από όλα αυτά, οι πιθανότητες είναι πως αν ταιριάζεις σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες ταιριάζεις σε όλες.
Δεν σου φτάνει να γουστάρεις ακροδεξιά απολειφάδια, θα πρέπει να συμπαθείς και τους χριστιανοταλιμπάν, τους Χίους της ενημέρωσης, τους μεταναστοφάγους της πολιτικής και τους χουλιγκάνους της αστυνομίας.
Πάνε πακέτο αυτά. 
Είσαι επικά ηλίθιος!

Γι αυτά και άλλα τόσα τέτοια είσαι ηλίθιος.


Δεν θέλεις πολιτική, θέλεις αρένα.
Δεν θέλεις δημοκρατία, θέλεις την δική σου "δημοκρατία".
Δεν είσαι πολίτης, είσαι οπαδός. 
Δεν θέλεις ενημέρωση, θέλεις προπαγάνδα. 
Δεν θέλεις αστυνομία, θέλεις χουλιγκάνους, τραμπούκους, προστάτες.
Δεν θέλεις ανθρώπινη κοινωνία, θέλεις ανθρωποφάγα κοινωνία που να σκίζει τους αδυνάτους αδιαφορώντας για τα δικαιώματά τους. 
Δεν θέλεις θρησκευτικούς ηγέτες, θέλεις ταλιμπάν.

Και σου έχω νέα.
Δεν έχω ιδεοληψίες, δεν "ανήκω" πουθενά, δεν παπαγαλίζω απόψεις κανενός, δεν στηρίζω κανέναν, τα αυτονόητα λέω, αυτά που η ανατροφή μου και η όποια μόρφωσή μου απαιτούν, χωρίς κομματικές γραμμές ή φανατισμό.
Δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑίος, αναρχικός, κουκουλοφόρος, αριστερούλης, λαθρολάγνος, εχθρός.

Από το κεφάλι σου τα βγάζεις αυτά γιατί σε βολεύουν, γιατί θέλεις έναν εύκολο αντίλογο σε αυτά που σου λέω, γιατί χωρίς αυτά ίσως να χρειαζότανε και να τα σκεφτείς σοβαρά.
Ίσως ακόμα, θεός φυλάξοι, και να σε γέμιζαν αμφιβολίες για την ορθότητα των ιδεοληψιών σου.
Και να χρειαζότανε να κάτσεις να σκεφτείς, να κρίνεις.
Όχι βέβαια, πιο εύκολο να είμαι ο αντίπαλος, ο εχθρός, ο άπλυτος, ο ανθέλληνας.
Σε προστατεύει απ' το να σκεφτείς.

Είσαι ηλίθιος.
Και όπως κάθε ηλίθιος περνιέσαι για έξυπνος.

Εκτός και αν είσαι βαλτός.

Υγ. Επειδή το βλέπω να έρχεται στα σχόλια. Διάβασε τον τίτλο! "Προς ηλιθίους" λέει. Αν δεν σε αφορά, μην ψαρώνεις.

Σάββατο, Ιανουαρίου 19, 2013

Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν άνθρωπο, ὅπου καὶ νά βρίσκεται. ...


Σεφέρης...επίκαιρος: «Ανήκω σε μια χώρα μικρή»





    «Ανήκω σε µία χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν ἔχει άλλο ἀγαθὸ παρά τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου. 

      Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλά ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.

     Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δεν ἔπαψε ποτε της νά µιλιέται. Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσµα.

        Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιά τὴν ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.

      Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µε τόση ἀκρίβεια, ὁ άνθρωπος ποὺ ξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νά τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες.

        Ὅσο γιά µένα συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνηςεἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νά γίνει κανόνας τοῦ φυσικοῦ κόσµου.

     Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα, γράφει: «…θά χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …».

       Αὐτὸς ὁ άνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. Εἶχε µάθει νά γράφει στά τριάντα πέντε χρόνια τῆς ἡλικίας του.  Αλλά στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν µας, ἡ προφορικὴ παράδοση πηγαίνει µακριά στά περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ποίηση.

       Εἶναι γιά µένα σηµαντικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σουηδία θέλησε νά τιµήσει καὶ τούτη τὴν ποίηση καὶ ὅλη τὴν ποίηση γενικά, ἀκόµη καὶ ὅταν ἀναβρύζει ἀνάµεσα σ’ἕνα λαὸ περιορισµένο.

      Γιατί πιστεύω πὼς τοῦτος ὁ σύγχρονος κόσµος ὅπου ζοῦµε, ὁ τυρρανισµένος ἀπὸ τὸ φόβο καὶ τὴν ἀνησυχία, τὴ χρειάζεται τὴν ποίηση.

       Ἡ ποίηση ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἀνθρώπινη ἀνάσα – καὶ τί θα γινόµασταν ἂν ἡ πνοή µας λιγόστευε;

       Εἶναι µία πράξη ἐµπιστοσύνης – κι ἕνας Θεὸς τὸ ξέρει ἂν τά δεινά µας δεν τά χρωστᾶµε στὴ στέρηση ἐµπιστοσύνης.

      Παρατήρησαν, τὸν περασµένο χρόνο γύρω ἀπὸ τοῦτο τὸ τραπέζι, τὴν πολὺ µεγάλη διαφορά ἀνάµεσα στὶς ἀνακαλύψεις τῆς σύγχρονης ἐπιστήµης καὶ στὴ λογοτεχνία.


       Παρατήρησαν πὼς ἀνάµεσα σ’ ἕνα ἀρχαῖο ἑλληνικὸ δράµα καὶ ἕνα σηµερινό, ἡ διαφορά εἶναι λίγη. Ναί, ἡ συµπεριφορά τοῦ ἀνθρώπου δε µοιάζει νάἔχει ἀλλάξει βασικά. Καὶ πρέπει νά προσθέσω πὼς νιώθει πάντα τὴν ἀνάγκη ν’ ἀκούσει τούτη τὴνἀνθρώπινη φωνὴ ποὺ ὀνοµάζουµε ποίηση. Αὐτὴ ἡ φωνὴ ποὺ κινδυνεύει νά σβήσει κάθε στιγµὴ ἀπὸ στέρηση ἀγάπης καὶ ὁλοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγηµένη, ξέρει ποὺ να ’βρει καταφύγιο, ἀπαρνηµένη, ἔχει τὸ ἔνστικτο νά πάει νά ριζώσει στοὺς πιὸ ἀπροσδόκητους τόπους. Γι’ αὐτὴ δεν ὑπάρχουν µεγάλα καὶ µικρά µέρη τοῦ κόσµου. Τὸ βασίλειό της εἶναι στὶς καρδιες ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς. Ἔχει τὴ χάρη ν’ ἀποφεύγει πάντα τὴ συνήθεια, αὐτὴ τὴ βιοµηχανία.


     Χρωστῶ τὴν εὐγνωµοσύνη µου στὴ Σουηδικὴ Ακαδηµία ποὺ ἔνιωσε αὐτά τά πράγµατα, ποὺ ἔνιωσε πὼς οἱ γλῶσσες, οἱ λεγόµενες περιορισµένης χρήσης, δεν πρέπει νά καταντοῦν φράχτες ὅπου πνίγεται ὁ παλµὸς τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ποὺ ἔγινε ἕνας Ἄρειος Πάγος ἱκανός νά κρίνει µε ἀλήθεια ἐπίσηµη τὴν άδικη µοίρα τῆς ζωῆς, γιά νά θυµηθῶ τὸν Σέλλεϋ, τὸν ἐµπνευστή, καθώς µᾶς λένε, τοῦ Αλφρέδου Νοµπέλ, αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ποὺ µπόρεσε νά ἐξαγοράσει τὴνἀναπόφευκτη βία µε τὴ µεγαλοσύνη τῆς καρδιᾶς του.

       Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλους τούς άλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν άνθρωπο, ὅπου καὶ νά βρίσκεται.


     Ὅταν στὸ δρόµο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦ ἔθεσε τὸ αἴνιγµά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ άνθρωπος. Τούτη ἡ ἁπλὴ λέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουµε πολλά τέρατα νά καταστρέψουµε.  Ἂς συλλογιστοῦµε τὴν ἀπόκριση τοῦ Οἰδίποδα.»


Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου
Νόμπελ Λογοτεχνίας, 11 Δεκεμβρίου 1963

Τετάρτη, Ιανουαρίου 16, 2013

Σαρανταέξι χρόνια αγευσίας και πολυδιψίας ήταν αρκετά ...

Του Ρωμανού Σκλαβενίτη*


DSV

Αυτό το Άρθρο το είχα διαβάσει από μία φβ-φρεντ ( δεν θυμάμαι ποια ) ... που ήταν εμφανώς σοκαρισμένη κοινοποιώντας το ...

Εγώ το πήρα πολύ πιο ψύχραιμα ... γιατί ήξερα και είχα διαβάσει για το Λίθιο ... Είχα ακούσει τον Κερτ Κομπέιν ... την Έμι λι ... την άρνηση της Έμις γουάινχάους για Rehab ( Νο Νο Νο ... ) και ήξερα ... τι σημαίνει να βρίσκεσαι στον "Λιθικό" Κόσμο !!!

Οι πιο πολλοί λένε ... " Έλα μωρέ ... παίρνεις το λίθιο και είσαι καλά και με τις καταθλίψεις σου ... και με την ΔΔ ... και όλα πάνε καλά ... "

Ναι ε ??? Το να περπατάς μια γωνία και να ιδρώνεις ??? Το να γεμίζεις με σάλια το μαξιλάρι το βράδυ ... Το να στεγνώνει συνέχεια το στόμα σου ??? Το να πλένεις 5 φορές την μέρα τα δόντια σου ... και να νιώθεις ακόμη τα άλατα στο στόμα σου ... Να νιώθεις χάλια και Ιλλίγους ... Να κάνεις συχνά Εμετό ... χωρίς να ξέρεις από που ...

Και το χειρότερο που έπαθε και η Καραπάνου ( παλιότερη ανάρτησή μου ) ... να λιποθυμάς από Τοξικότητα και να είσαι για Θάνατο αν δεν σε προλάβουν να σε πάνε στο Νοσοκομείο ...

Ο Ντέιβιντ Φοστερ Γουάλας ... αυτός ο Μπρίλιαντ Μάιντ Συγγραφέας ... είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για να γίνει κατανοητό ... και να πληροφορήσει για τον κόσμο του λιθίου ...

Χθες εντελώς τυχαία ... και ενώ είχα πολύ καιρό που το είχα διαβάσει ... μια Συγκυρία μου το θύμισε ... και είπα να το Αναρτήσω ...

____________________________________________


Η απλή λογική (όπως και η επιστημονική αλήθεια) λέει πως η θεραπευτική αγωγή πρέπει να είναι ατομικώς προσδιοριζόμενη και διαρκώς αναθεωρούμενη. Δηλαδή, κάθε ασθενής αποτελεί έναν ιδιαίτερο γρίφο, ο οποίος πρέπει να προσεγγίζεται τόσο με επιστημονικούς όρους όσο και με ανθρωπιστικούς. Όπως είναι φυσικό, τα ιδανικά είναι ανεφάρμοστα και σύντομα ξεχνιούνται. Η πρακτικότητα επιτάσσει την κατάστρωση κοινής μεθοδολογίας για τη θεραπευτική προσέγγιση: δεν υπάρχουν ούτε χρήματα ούτε χρόνος ούτε αληθινή διάθεση για την ιδεώδη θεραπεία. 

Για την περίπτωση της μανιοκατάθλιψης, τα εγχειρίδια φαρμακολογίας συζητούν τα περίφημα άλατα λιθίου. Σημειώνεται πως ο μηχανισμός δράσης είναι άγνωστος, αν και παρατίθεται μία προτεινόμενη υπόθεση μέσα σε παρενθέσεις, παύλες ή αγκύλες. Και παρότι ο θεραπευτικός δείκτης του λιθίου είναι χαμηλός, αποτελεί το φάρμακο εκλογής σε πολλές περιπτώσεις και, ορισμένως, θετικοποιεί το πρόσημο της διάθεσης.

Πάντως, το λίθιο δεν εμπόδισε τον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας να κρεμαστεί από το δέντρο της αυλής του ένα μεσημέρι, τον Σεπτέμβριο του 2008. Ασφαλώς, κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι η λήψη λιθίου αποκλείει το ενδεχόμενο μιας αυτοκτονίας, ωστόσο η περίπτωση του Γουάλας μπορεί να χρησιμεύσει σε ψυχιατρικές μελέτες σχετικά με τη μανιοκατάθλιψη: ο Γουάλας έχει γράψει μερικές από τις πιο ξηρά σπαρακτικές εντυπώσεις για τη νόσο και τη θεραπεία της.

Στο διήγημά του με τίτλο ''Το Καταθλιπτικό Άτομο'' λέει (πάνω-κάτω): Παξίλ, Ζολόφτ, Πρόζακ, Τοφρανίλ, Γουελμπουτρίν, Ελαβίλ, Μετραζόλ σε συνδυασμό με μονομερή ηλεκτροσπασμοθεραπεία(κατά τη διάρκεια ενός διβδόμαδου εθελοντικού εγκλεισμού σε μία τοπική κλινική Διαταραχών Διάθεσης), Παρνέιτ με ή χωρίς άλατα λιθίου, Ναρντίλ με ή χωρίς Ζάναξ. Κανένα τους δεν επέφερε σημαντική ανακούφιση από τον πόνο και το αίσθημα συναισθηματικού αποκλεισμού που έκανε και την παραμικρή στιγμή ζωής του Καταθλιπτικού Ατόμου μια απερίγραπτη Κόλαση επί της Γης.

Η ιατρική ορολογία δεν είναι συνηθισμένη στην πεζογραφία. Από την άλλη, ούτε και η πεζογραφία ήταν συνηθισμένη στον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Για καλό ή για κακό, ο Γουάλας απέδειξε πως λέξεις σαν το ''υποφυσιακό'', το ''ιγνυακό'', τη ''μαρμαρυγή'', είναι εξίσου ποιητικές με τις υπόλοιπες. Ήταν και ζήτημα αισθητικής, έχει πει ο ίδιος.

Ο Γουάλας δεν έγραψε ποτέ για την κατάσταση του δικού του μυαλού. Κρυβόταν εμφανώς (ένα είδος κοινού μυστικού και μια διχαστική παράκληση: παρακαλώ, πρόσεχε, είμαι καταθλιπτικός και παρακαλώ, μη μου συμπεριφέρεσαι σαν να είμαι ασθενής, σαν να είμαι βάρος) πίσω από το Καταθλιπτικό Άτομο, αυτήν τη γοερή γενικότητα του επιστημονισμού, ή κάτω από τους ογκόλιθους που έγραφε στη θέση των βιβλίων(πραγματικοί αποψιλωτές των δασών, εκείνα τα βιβλία). Το αριστούργημά του των χιλίων σελίδων είχε τίτλο ''Απέραντος αστεϊσμός'' και αποτελεί μία σπαρταριστή καταγραφή της μανιοκατάθλιψης, της ψυχοθεραπείας και του επάρατου λιθίου. Το λίθιο, αυτός ο ελέφαντας στη μέση του δωματίου.

Οι αυτοκτονικές σκέψεις γιόρτασαν τα πρώτα τους γενέθλια νωρίς: ο Γουάλας ήταν ακόμη έφηβος. Διαγνώστηκε στα φοιτητητικά του χρόνια και έκτοτε βρισκόταν αδιαλείπτως (ή σχεδόν αδιαλείπτως) υπό παρακολούθηση. Επίσης, βρισκόταν υπό την επίδραση του λιθίου, του φαρμακευτικού σούπερ σταρ των '80s. 

Πάλι, τα εγχειρίδια φαρμακολογίας υπήρξαν αδιάφορα για τη δυστυχία: συχνά ενοχλήματα είναι επίσης η ξηροστομία, η πολυδιψία και η πολυουρία. Το ''επίσης'' πρέπει να έτρωγε τον Γουάλας, που είχε υποφέρει μια ζωή ξηρασίας. Στο πρώτο του ραντεβού με την κοπέλα που εντέλει παντρεύτηκε, εξευτελίστηκε όταν το ινδικό φαγητό του προκάλεσε τρομακτική δυσφορία λόγω του λιθίου. Μετέπειτα, στις συνεντεύξεις που έδινε ως συγγραφέας, χρειαζόταν ένα ποτήρι νερό για κάθε πρόταση που τολμούσε να ξεστομίσει. Λίγο-λίγο, ο Ντέιβιντ εξαχνιζόταν υπέρ ενός μεταλλικού, θλιμμένου και θλιβερού όντος. Αν γνώριζε ελληνικά, θα παρατηρούσε: κυριολεκτικά χαλκέντερος.

Κάποτε, διηγήθηκε στους φοιτητές του μια ιστορία με ψάρια. Ήταν δύο μικρά ψάρια που κολυμπούσαν. Συναντούν ένα γηραίοτερο που τους χαιρετάει: «Καλημέρα, παιδιά. Πώς είναι το νερό;». Τα νεαρά ψάρια κολυμπούν για λίγο και, ύστερα, γυρνάει το ένα και λέει στο άλλο: «τι στο διάολο είναι το ''νερό'';». Η σημασία αυτής της ιστορίας είναι πως οι πιο εμφανείς, οι πιο ουσιώδεις αλήθειες είναι εκείνες τις οποίες δυσκολευόμαστε περισσότερο να δούμε· εκείνες, για τις οποίες δυσκολευόμαστε περισσότερο να μιλήσουμε. (...) Η κεφαλαιώδης αλήθεια είναι η ζωή ΠΡΙΝ το θάνατο. (...) H πραγματική αξία της εκπαίδευσης έχει να κάνει με την απλή επίγνωση: επίγνωση του ότι οτιδήποτε είναι αληθινό και ουσιώδες μένει καλά κρυμμένο παντού γύρω μας, όλη την ώρα, τόσο που πρέπει διαρκώς να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως «Αυτό είναι το νερό», «Αυτό είναι το νερό».

Ο Γουάλας ήταν, λοιπόν, πολύ έξυπνος για να παραχωρήσει την κυριαρχία του σώματός του σε ένα μεταλλικό στοιχείο του Περιοδικού Πίνακα. Γι' αυτό, έστειλε τη γυναίκα του σε δουλειές, έξω από το σπίτι· φώτισε με ένα λαμπατέρ το μισοτελειωμένο του χειρόγραφο πάνω στο θρανίο κι ύστερα πήρε ένα σχοινί και κρεμάστηκε στην πίσω αυλή.




Αυτή δεν είναι μια ιστορία δυσπιστίας προς την επιστήμη. Κάθε άλλο. Ο Γουάλας, όντας ο ίδιος επιστήμονας της γλώσσας, εμπιστεύτηκε τη ζωή του στην ιατρική και τη φαρμακολογία. Όχι τυφλά, βεβαίως: μελέτησε κι ο ίδιος τα εγχειρίδια, εξέτασε το μυαλό του με το μυαλό του. Και έκρινε πως σαρανταέξι χρόνια αγευσίας και πολυδιψίας ήταν αρκετά. Αυτό ήταν το νερό.

* Ο Ρωμανός Σκλαβενίτης (γεν. 1991) είναι φοιτητής της Ιατρικής στο ΑΠΘ και συγγραφέας. Το πρώτο του μυθιστόρημα με το τίτλο "Διαβάτες στην πόλη" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απόπειρα.









Toxicity ( Disorder, disorder, disorder ...) 

Conversion, software version 7.0
Looking at life through the eyes of a tired hub
Eating seeds as a pastime activity
The toxicity of our city, our city

You, what do you own the world?
How do you own disorder, disorder
Now somewhere between the sacred silence
Sacred silence and sleep
Somewhere, between the sacred silence and sleep
Disorder, disorder, disorder

More wood for the fires, loud neighbors
Flashlight reveries caught in the headlights of a truck
Eating seeds as a pastime activity
The toxicity of our city, of our city

Now, what do you own the world?
How do you own disorder, disorder
Now somewhere between the sacred silence
Sacred silence and sleep
Somewhere between the sacred silence and sleep
Disorder, disorder, disorder

Now, what do you own the world?
How do you own disorder, disorder
Now somewhere between the sacred silence
Sacred silence and sleep
Somewhere, between the sacred silence and sleep
Disorder, disorder, disorder

When I became the sun
I shone life into the man's hearts
When I became the sun
I shone life into the man's hearts

Δευτέρα, Ιανουαρίου 14, 2013

Θα είμαι κάπου εκεί κοντά ο Ψηφιακός φύλακας ο Άγγελός σου ...




Ένα από τα «μεγάλα μυαλά» της πληροφορικής και ενεργός υποστηρικτής της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών στο Διαδίκτυο, ο Άαρον Σουόρτζ, βρέθηκε το Σάββατο νεκρός στο διαμέρισμά του σε ηλικία μόλις 26 ετών, ενώ σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της αστυνομίας πρόκειται για αυτοκτονία δι απαγχονισμού.

Μόλις στα 14 του χρόνια, ο Σουόρτζ ήταν ένας από τους δημιουργούς του RSS (Rich Site Summary), του εργαλείου που προσφέρει στους χρήστες του Διαδικτύου τη δυνανατότητα να παρακολουθούν το περιεχόμενο ιστοσελίδων, το οποίο ανανεώνεται συνεχώς, όπως τα ειδησεογραφικά sites και τα blogs.

Αργότερα ο Σουόρτζ αφοσιώθηκε στην πεποίθηση του ότι οι πληροφορίες πρέπει να διανέμονται ελεύθερα στο Διαδίκτυο, ενώ δήλωνε ότι «οι πληροφορίες αποτελούν εξουσία. Αλλά όπως σε κάθε εξουσία, υπάρχουν αυτοί που θέλουν να τις κρατήσουν για τον εαυτό τους».

Σε μανιφέστο που είχε εκδώσει το 2008, είχε γράψει ότι «ολόκληρη η επιστημονική και πολιτιστική κληρονομιά, που έχει δημοσιευτεί ανά τους αιώνες σε βιβλία και περιοδικά, μετατρέπεται σε ψηφιοποιημένο υλικό και κρατείται στα χέρια ορισμένων ιδιωτικών εταιρειών. Ο επιμερισμός των πληροφοριών δεν είναι κάτι ανήθικο αλλά αποτελεί μια επιτακτική ανάγκη. Μόνο εκείνοι που είναι τυφλωμένοι από την απληστία θα αρνηθούν σε κάποιον φίλο ένα αντίγραφο».

Τον Ιούλιο του 2011 ο Σούορτζ είχε συλληφθεί από τις ομοσπονδιακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών με κατηγορίες ότι έκλεψε εκατομμύρια ακαδημαϊκά κείμενα και βιβλία από το ψηφιακό αρχείο του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT).

Ο Σουόρτζ, ο οποίος κατά τη διάρκεια της δίκης είχε δηλώσει αθώος, αντιμετώπιζε 35 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 1 εκατομμυρίου δολαρίων σε περίπτωση που καταδικαζόταν.

Ο 26χρονος είχε δηλώσει αρκετές φορές ότι έπασχε από κατάθλιψη, ενώ είχε αναφέρει ότι πολλές στιγμές στη ζωή του είχε σκεφτεί το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας.

DSV

Ως Πληροφορικάριος και ιδίως ως Blogger νιώθω θλίψη με τέτοιες ειδήσεις ... 

Τα καλύτερα μυαλά χάνονται ... Χάνονται γιατί τα κυνηγούν συνέχεια ... τα πιέζουν ... τα ζηλεύουν ... και Συνεχώς μα Συνεχώς τα Πολεμούν και δεν τα αφήνουν σε ησυχία ... 

Γι αυτό η Κατάθλιψη σε τέτοιες περιπτώσεις είναι συχνή ... Από τον Κόπο ... την Κούραση ... και την Πίεση που υφίστανται ... 

Είχα γράψει πριν λίγο στο Fb ... 

Α, ρε Γαμώτο ... 


Τέτοια Μυαλά ... έχουν συχνά Κατάθλιψη ... 

Κάποιος τέτοιος ( στον Dr. House ) ... έπαιρνε φάρμακα για να κατεβάσει την Νοημοσύνη του ...

Και όταν ο Γιατρός τον ρώτησε ... " Γιατί αφού έχεις τέτοιες ικανότητες ήθελες να γίνεις μέσος νους ... και να δουλεύεις σαν Delivery ??? " ...

" Γιατί μόνο έτσι ερωτεύτηκα την Γυναίκα μου ... και μόνο έτσι βλέπω τον Κόσμο ... πιο Υποφερτό !!! " ... απάντησε ... 





R.I.P. "







Φύλακας άγγελος - 1999                    
 
Στίχοι:   Ελένη Ζιώγα
Μουσική:   Αντώνης Μιτζέλος
1. Γιάννης Κότσιρας

Όταν θα νιώθεις μοναξιά
όταν το σπίτι θα `ναι άδειο
θα `χεις εμένα συντροφιά
και θα σου δίνω εγώ κουράγιο

Όταν μαυρίζει ο ουρανός
όταν παγώνει η αγκαλιά σου
κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
εγώ θα έρχομαι κοντά σου

Μονάχα εσύ να `σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη

Να `σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου

Αν σου ραγίζει την καρδιά
κι αν μόνη θέλει να σ’ αφήσει
πες του πως κάποιος μια φορά
αληθινά σ’ είχε αγαπήσει

Μονάχα εσύ να `σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη

Να `σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου

Κυριακή, Ιανουαρίου 13, 2013

Μιλάω Ανοιχτά ... για το Πρόβλημά μου ...


Φίλοι μου( κολλητοί και μη ) ... Αναγνώστες ... Fb-Friends ... και όλοι όσοι με ξέρουν ή δεν με γνωρίζουν ... ήρθε η ώρα νομίζω να μιλήσω ανοιχτά για το πρόβλημά μου ... 

Διανύω μια περίοδο που βγαίνω από ένα 2μηνο Άγχους και διαταραγμένου Ύπνου ... που πέρασα μεγάλη κούραση και ταλαιπωρία ... 

Εδώ και 3 χρόνια ιδίως ... που μου χτύπησε την πόρτα η Ανεργία ... άρα και η Ανέχεια ... κάθε 6μηνο περίπου ... έρχεται η περίοδος της Αγρύπνιας ... της Ανησυχίας ... της Κούρασης ... και του Υπερβολικού Άγχους ... 

Όλοι ξέρουμε την περίοδο που περνάμε ... και ότι 3.500 περίπου συνάνθρωποί μας έχουν περάσει από την Απόγνωση στην Αυτοχειρία και δεν είναι πλέον κοντά μας ... Εγώ προσωπικά τους καταλαβαίνω ... και τους συμπονώ ... Δεν τους χλεβάζω όπως πολλοί που λένε ότι είναι αδύναμοι και δειλοί ... και κάνουν το χατήρι στους Βασανιστές μας ... 

Δεν είναι όμως έτσι ... Σχεδόν όλα αν όχι όλα ... ξεκινάνε από το χάσιμο του ύπνου ... επειδή το μυαλό τους είναι συνέχεια στις έννοιες ... και στα προβλήματα ... και έτσι σιγά σιγά ... κουράζονται υπερβολικά ... δεν ξεκουράζονται αφού δεν κοιμούνται ... και μπαίνουν στο Μαύρο Τούνελ της κατάθλιψης ..

Είναι Φυσικό Επακόλουθο ... και όχι κάτι που πρέπει να νιώθουν ντροπή ... 







Όπως λοιπόν ο Αγαπητός σε πολλούς μας Κορτώ ... ( κοινοποίησα σε μια προηγούμενη ανάρτηση ) ... είπε σε όλους " Μην Ντρέπεστε " ... " Μιλήστε για το πρόβλημά σας " ... " Ζητήστε βοήθεια ... από φίλους και ειδικούς " ...
Έτσι λοιπόν και εγώ ... εδώ και αρκετό καιρό ... αποφάσισα να μιλήσω Ανοιχτά ... 

Σε Ειδικούς πλέον ... δεν μπορώ να απευθυνθώ ... γιατί δεν έχω ούτε ένα Ευρώ για να δώσω ... Έχω Ενημερώσει βέβαια όλους τους κοντινούς μου φίλους ... και τους "κοντινούς" μου "συγγενείς" ... και έχω απλώσει το χέρι ζητώντας βοήθεια ...

Βέβαια οι περισσότεροι κάνουν πως δεν βλέπουν ... άλλοι με αγνοούν περιπαικτικά ... και άλλοι ούτε καν ενδιαφέρονται ... Δεν είναι δικό τους πρόβλημα ... άρα και δεν τους ενδιαφέρει ... άρα δεν φταίνε σε Τίποτα ... 

Όπως λέω σε πολλούς ... φοβάμαι ότι δεν θα προλάβω να 50αρήσω ( όπως έλεγε και ο Σον Πεν στο Milk ) μιας και πιστεύω ότι όλη αυτή η ταλαιπωρία που περνάω ... κάποια στιγμή και θα με Κρασάρει εντελώς ... Αλλά ... κακό σκυλί έχει ψόφο ??? Οπότε μπορεί και να προφτάσω ... 

Και δεν το λέω επίτηδες ... για να τραβήξω την προσοχή ... Το πιστεύω ... και το χειρότερο ... το φοβάμαι ... Έχω κόψει τα τελευταία 3 χρόνια ( της Ανεργίας ) τους γιατρούς αφού δεν έχω δωρεάν περίθαλψη ... και βαδίζω στην τύχη ... με ρίσκο ... Εξετάσεις δεν κάνω ... Άρα ... και να με βρει κάτι ... θα πρέπει να περάσει από μόνο του ... αφού ούτε για φάρμακα δεν έχω πλέον χρήματα ...

Έχω τα τελευταία χρόνια μεγάλο πρόβλημα με υποθυροειδισμό ( το ξέρω ... έχει γίνει διάγνωση ) ... και τα τελευταία 4 χρόνια ... δεν πάω στον γιατρό ( δεν έχω 50 € ) και δεν κάνω εξετάσεις μιας και δεν έχω λεφτά για να τις κάνω ...



Το σημερινό λοιπόν ... αποφάσισα να το κάνω ... γιατί πλέον ανά τακτά χρονικά διαστήματα ... χάνομαι ... Δεν γράφω στο Μπλογκ ... και στο φβ ... δεν μιλάω σχεδόν με κανέναν. Είναι οι μέρες που δεν κοιμάμαι σχεδόν καθόλου ... Αν με πάρει ο Ύπνος είναι λίγος και διακεκομμένος σε 10λεπτα ... και με πιάνει μετά τις 8 το πρωί ... και σηκώνομαι απ΄το κρεβάτι στις 2 με 3 το μεσημέρι ... κατάκοπος ... 

Δεν βγαίνω έξω ( που να πάω ... ??? Μεσημέρι όλοι είναι στα σπίτια τους ... ) ... χάνομαι από τους φίλους μου ... Δεν πίνουμε ούτε καφέ ... και έτσι η περίοδος εκείνη είναι πολύ μοναχική ... 

Το μόνο που κάνω ... είναι να βλέπω ταινίες ... σήριαλ ( που κατεβάζω από το Ιντερνετ ) ... και Ντοκιμαντέρ ... αφού πρέπει να περάσει η ώρα μέχρι το πρωί ... μήπως και κοιμηθώ λίγο ... 

Τώρα λοιπόν είμαι σε φάση που κοιμάμαι 5 με 6 ώρες την μέρα ... και μου φαίνεται σαν να κοιμάμαι 15 ... Σηκώνομαι χωρίς ξυπνητήρι 6 με 7 το πρωί ... και τα μάτια το βράδυ κλείνουν από μόνα τους ... κατά τις 12 ... Μακάρι να συνεχίσει έτσι ... Είναι πολύ ωραίο και ξεκούραστο πρόγραμμα ... Δημιουργικό ( έχω ξεσκιστεί στις Αναρτήσεις  και στην Δουλειά στον Υπολογιστή ) ... και Χαρούμενο ...

Αλλά πόσο θα συνεχίσει ??? Δεν θα ξανάρθει ??? Πόσο θα κρατήσω να μην με ξαγρυπνούν τα χαράτσια ... η δυστυχία ... τα προβλήματα ... και η γενική απόγνωση των Συνανθρώπων μου ... ???

Πριν μια βδομάδα σε έναν γείτονα ... από την διαφορά θερμοκρασίας ... έσκασαν τα πλακάκια του σπιτιού ... και είχε 2 με 3 χιλιάδες ζημιά ... Αναρωτιέμαι πως θα αντιδρούσα αν μου τύχαινε σε μένα την περίοδο της Εξάντλησης ... Θα το Άντεχα ???




Γι αυτό λοιπόν το λέω Ανοιχτά και εγώ ... Και για να ξέρουν όλοι όσοι αναρωτιούνται που χάνομαι ... τι περνάω και πως αντιδρώ ... Δεν ξεχνάω ... Δεν αδιαφορώ ... Απλά ... "Ξεκουράζομαι" !!!





Με σπασμένο κουπί, σε ποτάμι βαθύ
Μακρινή που φαντάζει η όχθη
Μία σκέψη θολή, δεν αρκεί για να βρει
Πόσοι θα' ναι σε βάσανα οι μόχθοι

Με την ζάλη στο νου, σαν στιγμές χωρισμού
Συγκεντρώνει σιμά τα κομμάτια
Τα στοιβάζει ξανά, σε θεμέλια σαθρά
Σαν αμμώδη ετοιμόρροπα παλάτια

Για το χθες που ηχεί, σαν Σειρήνας βουή
Για μια ελπίδα που ξέμεινε μόνο
Για φιλιά δροσερά, για γαλάζια νερά
Που «θα διώχνουν της πίκρας τον πόνο»

Μια ζωή ξεπερνά, μονοπάτια στενά
Μια ζωή φορτωμένη μ’ ανέχειες
Μια ζωή σταματά, συνεχίζει ξανά
Μια ζωή με Αρχές και Συνέχειες.......




Πόσες?






Α Γ Ρ Υ Π Ν Ι Α ... 




Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο
Δίχως μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.


Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί.


Δεν αγαπάς, αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το «ωσαννά».

Αγρύπνια, της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.


Μουσική - Στίχοι - Τραγούδι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου.