Πάντα από μικρό παιδί Ονειρεύομουνα να είμαι Παραγωγός Ραδιοφώνου και να έχω τόσα πολλά τραγούδια έτσι ώστε ότι θέλω να πω να το λέω με αυτά.Βέβαια έφτασα στο σημείο να έχω τόσα τραγούδια ώστε να μπορώ κάθε φορά που αισθάνομαι κάτι να διαλέγω κάποιο από αυτά, αφού είναι πάρα πολλά, αλλά Ραδιοφωνικός Παραγωγός δεν έγινα. Τουλάχιστον ακόμα.
Αυτό όμως που έχω καταφέρει χωρίς να το έχω σκοπό, είναι να αισθάνομαι κάπως, χωρίς να ξέρω πως, και να μην το μεταφράζω σε τραγούδι, αλλά το τραγούδι από μόνο του να με παίρνει από το χέρι και να με Οδηγεί.
Τώρα λοιπόν που είμαι κάπως (δεν ξέρω πως ακριβώς), επηρεασμένος και από τον "χωρισμό" του Καρυωτάκη με την Πολυδούρη, θέλω να μιλήσει το τραγούδι για μένα και όχι εγώ....
Ένα πολύ αγαπημένο μου.... Τραγούδι Ψυχής ... Του Μάνου Ξυδούς...
Δεξί κλικ, και Άνοιγμα σε νέα καρτέλα για το Βίντεο κλιπ....
http://www.youtube.com/watch?v=mCUJ_IVQ-Go
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Βαδίζω μαζί σου σε ζωγράφων αυλή
όμως το νιώθω ότι θέλεις να φύγω
κι αν βρίσκομαι μόνος σε μια ξένη γης
συνήθισα να είμαι μόνος
Ποδήλατα οι σκέψεις δίχως φρένα κι αυτές
πηγαίνουμε πάντα άκρη στην άκρη
για να συναντήσουν βραχνούς εραστές
πνοή να τους δώσουν και δάκρυ
...σε μιαν άκρη...
Καράβια μπροστά μου τυφλοί στεναγμοί
βαμμένοι στα γκρι με κοιτάνε
χωρίς να ρωτήσουν πετάνε σχοινί
και πιο μακριά σου με πάνε
Κάτι με σφίγγει θα με λιώσει θαρρώ
όμως μωρό μου πρέπει να φύγω
είν' ο χορός μου μιας πόρνης χορός
μόνο που αξίζει πιο λίγο
...πιο λίγο...
...είν' η αγάπη...
