Σας ευχαριστώ θερμά για την Υποστήριξή σας και τη συμβολή σας. Χωρίς εσάς το Blog θα είχε προ πολλού σταματήσει να υπάρχει.Οι αναγνώστες (κλικ) έχουν φτάσει πάνω από 11.000, αφού ο προηγούμενος Counter λόγω προβλήματος μηδενίστηκε στις 5.500. Αυτός που έχω τώρα έχει φτάσει στις 5.930 και συνεχίζει.
Είμαι πολύ χαρούμενος. Μόλις εχθές το συνειδητοποίησα εντελώς τυχαία. Ευχαριστώ την Τίνα για την "Καλή Συνέχεια!!" που μου ευχήθηκε. Σας ευχαριστώ όλους και έναν έναν όταν μου στέλνετε τραγούδια θα σας αναφέρω. Το κάνω πιο πολύ για να σας εκφράσω ένα ευχαριστώ για την υποστήριξή σας.
Δεν μπορώ όμως να μην αναφέρω τον πιο φανατικό Αναγνώστη μου και τον πιο Θερμό Υποστηρικτή μου. Η Κάκια Τσάτσου, από το 1η ανάρτηση μου έδωσε τρομερό κουράγιο εκθειάζοντας τις αναρτήσεις μου σαν να ήταν αριστουργήματα. Έχει τρομερή Λογοτεχνική Παιδεία, και τα γραφόμενά μου σίγουρα θα της φαινόταν "φτωχά", παρόλα αυτά τα σχόλιά της ήταν και είναι.... "ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ"... "ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ"...."ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ"... και ξέρω ότι εκείνη τη στιγμή δεν υπερβάλει. Αλλά τα βλέπει έτσι από την Αγάπη και Εκτίμηση που τρέφει για μένα. Έχουμε γνωριστεί και από κοντά, πίνοντας καφέ στην Παραλία του Βόλου, παρέα με την Βικ Φιλ, γι αυτό το δέσιμό μας είναι ξεχωριστό. Τσακωνόμαστε μερικές φορές σαν τα κοκόρια μην νομίζετε, αλλά τελικά επικρατεί το συναίσθημα και τα ξαναβρίσκουμε.
Μέχρι τώρα.... γιατί αν πάω στην Ζιμπάμπουε σιγά μην με βρει (χα χα χα... ξέρει αυτή).
Προχθές ένας φίλος μου DJ ο Παύλος, παρόλο που ασχολείται με την μουσική χρόνια (ένας από τους συνήθεις υπόπτους στο σκηνικό ... "Από τις 2 και μετά") με ρώτησε.... ρε Μαλάκα το γύρισες σε Μουσικό Site? Εγώ τα γούσταρα αυτά που έγραφες.
Με έστειλε. Περίμενα εντελώς το αντίθετο. Να του αρέσουν τα Μουσικά και να μην διαβάζει τις Παπαριές που γράφω. Αφού διαβάζει και ο Παύλος αυτά που γράφω τότε έχω πολύ Μέλλον ακόμη με το Blog.
Η απάντηση αν το έχω γυρίσει σε Μουσικό Site είναι ...... ΟΧΙ...... ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ.
Θα συνεχίζω να γράφω ότι με ενδιαφέρει, με ενοχλεί, με εξιτάρει, με θυμώνει και γενικά ότι θεωρώ ότι πρέπει να το θίξω. Το έχω δοκιμάσει, δεν μπορώ διαφορετικά. Νιώθω ότι κωφεύω, ότι σιωπώ συγκαταβατικά και αυτό με τρελαίνει. Δεν μπορώ. Θεωρώ ότι έχω ΧΡΕΟΣ να τα πω, να τα Φωνάξω.... να Κουφάνουν αυτιά, να Ταρακουνήσουν... όσο μπορούν.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΗ ΣΙΩΠΗ !!!
σσσσσστ ΣΩΠΑ !!!
Σε 23 ημέρες (18 Ιουλίου) κλείνω τα 39 μου χρόνια αλλά η αλήθεια είναι ότι νιώθω πως........
ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ !!!
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
