Βάζω πάλι μια παλιότερη ανάρτηση με ένα αγαπημένο τραγούδι που όταν το ακούω νιώθω πιο ανάλαφρος.........Σχεδίασα τη Φωτό μήνες πρίν και την έχω αναρτήσει πολλές φορές.
Είναι το Καλύτερό μου ξενόγλωσσο τραγούδι των τελευταίων ετών.
Πόσο με εκφράζει... πόσο ... Γαμώτο... Αληθινό βγαίνει συνέχεια.
Ευτυχώς το έχω φιλοσοφήσει και αποφασίσει ότι οι δρόμοι θα μείνουν άγνωστοι για πάντα.
Και αυτό είναι το Μαγικό που με κάνει και ψάχνω συνέχεια.
Αλλά περπατώ μόνο σε άγνωστους δρόμους... όχι σε Γνωστούς Άγνωστους. Αυτούς δεν τους αντέχω Άλλο!!!
Where the streets have no name
I wanna run
I want to hide
I wanna tear down the walls
That hold me inside
I wanna reach out
And touch the flame
Where the streets have no name
Ha...ha...ha...
I want to feel
Sunlight on my face
I see the dust cloud disappear
Without a trace
I want to take shelter from the poison rain
Where the streets have no name
Ho...ha...
Where the streets have no name
Where the streets have no name
We're still building
Then burning down love
Burning down love
And when I go there
I go there with you
It's all I can do
The city's aflood
And our love turns to rust
We're beaten and blown by the wind
Trampled in dust
I'll show you a place
High on a desert plain
Where the streets have no name
Where the streets have no name
Where the streets have no name
We're still building
Then burning down love
Burning down love
And when I go there
I go there with you
It's all I can do
Our love turns to rust
We're beaten and blown by the wind
Blown by the wind
Oh, and I see our love
See our love turn to rust
Oh, we're beaten and blown by the wind
Blown by the wind
Oh, when I go there
I go there with you
It's all I can do
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
