Ποτέ μου εγώ τη θάλασσα στα μάτια δεν την είδαμα ξέρω για τα πάθη της καλύτερα απ’ την ίδια
σε βράχους μέσα έζησα, σε βάτους και λαγκάδια
μα ξέρω για τα κύματα και του νερού τα χάδια
τον Άγιο εσυνάντησα με το κουπί στην πλάτη
σε πέτρα πάνω μοναχό, πεζό και στρατηλάτη
Άγιε μου και προφήτη μου τί σου ’χουν καμωμένα
άνοιχ’ τα φύλλα της καρδιάς και πες τα όλα σε μένα
Δίχτυ μού έπλεξε διπλό πάνω στα άλμπουρά της
με φώναξε για μια στιγμή και γέρασα κοντά της.
Κι από τα λόγια τα πικρά και τ’ αρμυρό του δάκρυ
εμαραθήκαν τα κλαδιά κι η γης απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μίλα σιγά προφήτη μου, ο Πάνας μη ξυπνήσει
και με τραγούδια και φωνές παράπονα αρχίσει
μη δει πως σ’ άλλονε Θεό τώρα κερί ανάβω
μίλα σιγά προφήτη μου κι εγώ θα καταλάβω.
Μ’ ένα πανί ξεκίνησα Γαΐτα στα νερά της
μ’ ένα κουπί εβούλιαξα κι έφυγα μακριά της.
Άγιε μου και προφήτη μου πάρε ψωμί και γάλα
κι εγώ μ’ αυτά που μου ’χεις πει αλλά και μ’ όλα τ’ άλλα
βουνό λέω τη θάλασσα με βράχους και χαράδρες
Λύκοι τα μαύρα κύματα, τσακάλια και φονιάδες.
Χωρίς Σχόλια... Πολλές φορές και η Σιωπή, λέει πολλά !!!
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
