Γι' Αυτούς που τέτοιες Μέρες Επιβεβλημένης και Φασιστικής Χαράς... έχουν Ανάγκη να Δακρύσουν....

Ποτέ δεν αναζήτησα Ομορφιά που λαμπυρίζει
Γι' αυτό... μην μου κρύβεις τη δικιά σου, στη Χαρά
Άσε το δάκρυ σου να γίνει ποταμός που πλημμυρίζει
Αν τα σύννεφα της θλίψης, σου ποτίσουν την καρδιά

Μην κρύβεσαι, άσε να αδειάσουνε του μέσα σου οι πηγές
Άσε απ' το μάτι σου ελεύθερο το δάκρυ να κυλήσει
Για να ξεπλύνει της ψυχής σου τις ακάθαρτες πληγές
Κι' έτσι καθάριο σαν διαμάντι να γυαλίσει !!!

Τώρα αργά, νωχελικά άσε τα βλέφαρα να κλείσουν
Για να ξεφύγεις απ' της ψυχής σου τη νυχτιά
Να γίνουν οι φόβοι προσευχές, να καθαρίσουν
Και της καρδιάς σου η φλόγα να σ’ αγγίξει απαλά!






Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)