Και ψάχνεις για κάτι Σε ένα φιλί σε μια μάτια σε ένα χαμόγελο σε ένα άδειο κρεβάτι...

Δεν μπορούσα να Αντισταθώ σε αυτό το γεμάτο Υπερηφάνεια Χαμόγελο της Μαμάς Εύης και είπα να το κάνω Ανάρτηση...

Μου Άρεσε Πολύ και με Ενέπνευσε... Το βρήκα Πολύ Όμορφο και Άκρως - Αγνά Εφηβικό.

Μπράβο Βάλια...

Μας Γύρισες Πολλά Χρόνια Πριν... που όλα ήταν Αγνά και Όμορφα...

Όπου παντού Μύριζε Έρωτα... και Όνειρα !!!




Πίσω σε εκείνα τα χρόνια... που παρόλο που υπήρχε πολλή αμηχανία και καρδιοχτύπι τα πράγματα ήταν πιο Ειλικρινά. Μπορεί να βάζαμε κάποιον Φίλο μας ή Φίλη μας να φανερώσει στο "Πρόσωπο" τον Έρωτά μας... αλλά τουλάχιστον το Φανερώναμε...

Μετά ??? Πόσο Ειλικρινά είναι ??? Φανερώνουμε όταν Νιώθουμε ??? Ή το σκεπάζουμε με δήθεν χαριτωμενιές και Προσεγμένα λόγια.... Νίκης και Εγωϊσμού ???

Θα Σχολίαζα πολλά για τα χρόνια τα μεταγενέστερα... αλλά δεν θέλω να χαλάσω το ζωντανό αυτό μπουμπούκι με μαραμένα λόγια και ξεχασμένα απότιστα λουλούδια...

Θα το Αφήσω έτσι... Εφηβικό !!! Όπως ένιωσα... όταν είδα αυτό το Όμορφο Βίντεό...

Μπράβο...

Αφιερωμένο στην Βάλια !!!

Άντε και στην Μαμά... Εύη...






Tο ξέρεις μ'αρέσεις
Μα μην με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μονό εξαιρέσεις..

Η μέρα κυλάει
Για να έρθει η επόμενη να φέρει σκέψεις με άλλο αέρα
Και πριν να πιάσεις το νόημα περνάει
Στην αγκαλιά μου έλα
Είναι καλύτερη από της πόλης η δική μου η τρελά
Μα πρόσεξε μην μείνεις εκεί..

Το ξέρεις μ'αρέσεις
Μα μην με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μονό εξαιρέσεις..

Και ψάχνεις για κάτι
Σε ένα φιλί σε μια μάτια
σε ένα χαμόγελο σε ένα άδειο κρεβάτι
Κι ας ξέρεις τίποτα δεν θα είναι εκεί
Μα η αγάπη είναι εδώ
Χτυπήσει την πόρτα μας και μείς σαν μια γροθιά τον όνειρο της
Και αυτή μας δείχνει το άσχημο πρόσωπο της

Το ξέρεις μ'αρέσεις
Μα μην με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μονό εξαιρέσεις

Άδειο το βλέμμα
Ο πόνος μέσα στο μυαλό ,μέσα στο σώμα και στέμμα
Να μην το δείξεις να μην μου το πεις
Μα φύγε αργά
Για να τραβήξουμε ξανά και οι δυο σε αντιθέτους δρόμους
Τι και αν πονάω..; τι και αν πονάς;;

Το ξέρεις μ'αρέσεις
Μα μην με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω
Δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μονό εξαιρέσεις ...;


Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".

Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".